Sophoclis Tragoediae septem cum scholiis veteribus versione latina et notis accedunt deperditorum dramatum fragmenta ex editione Rich. Franc. Phil. Brunck Tomus 3

발행: 1788년

분량: 545페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

401쪽

V. Idem Tit. XXXVI. p. 243.

TI ταυτα ποπων ρηματω ετ εστι σοι ἔνα γαρ περισσα παραχου λ. πηρ ε πη. Quid verba fundis impetu tam piodigo pSemper molestus est Supervacuus talisti VI. Idem rit. m. p. 16 I.

mη πανr ἔρευνα και λαλειν κακον. Sciscitare: in ulla sari haud expedit. VII. Idem rit. XLIII. p. I 63. Κουκ οιο ο πι χρη προς ταυτα λεγειν.

ποία πολις αν τάδ' ινί κοι; Quae ad haec dicam, mens ambisua est. ubi degeneres vicere honos, quaenam urbs subsistere possit e Vide Valchenarium Diatr. EuriP. P. II. VIII. Ideni rit. MV. P. 2 37. Δοκω μεν , ουδείς' αλ ρεα, μή κμῖσου καὶ δυσm2υπα των ε ναντίων κρατεῖν, ς δουλον αυτον οντα των πίλας κλυειν. Nemo, ut videtur. sed vide an iron rectiussit vincere hoste:n , quanalii et frata te i inpia, quam servitutem ferre et imperium pati. IX. Idem Tit. LXXVI. P. 33 . Παυσαι. καταρκιῖ τουδε κεκλησθαι πατρος, ειπερ πετυκα γ ' εἰ δε μή , μείων Ελὰ . το τοι νομισθοῦν της α λίας κρατε Τace. mihi illo patre censeri Satis est, sive ille pater est; seu minus, refert nihil.res credita et recepta plus vero valet. Recte in Reg. cod. scriptum m in rix Is, uti et legendum esse eos cerat olim Gemerus pro vulgato μειων. Uide quae oriervavi ad Aeschyli Hornesteum Ioa I. Grotius dedit r4 αν βλατηι Sunt autem ista oli vel

402쪽

Ephialtae ad aliquem qui geminos illos mortali satu editos armebat,

X. Idem Tit. LXXVII. P. 333. O ;η νο,ος τοῖς γνησίοις ἴσον σθίνει.

απαν το χρητιον γνηωαν εχει Ουσιν. Proles notha et Iegit inia tantuni lem valet.qui tinique protriis e Siliun C probe natum puta.Ηorum senariorum alterum profert Clemens Stiom. VI. p. 74 i. sed interpolatum.

-νος γαρ ε πιιν πλουτος ες τε ταοκτα ,κωὶ προς τα βατα δη , χροπομεν πενης ανηρμηδ' i ,rυχίν δυναιτ αν ων ερα τυχεῖν.κοω γαρ δυσειδες σιμα και δυσωνυμον, γλωσση σοτον τιΘησιν , ευμορῖέν τ πελμeνω δε χαίρειν κω νοσέδε ε ξουσία παρεο ιν αυται , καπικρυψασθαι Μακα. Divitiae anticos comparant mortalibus reximie decus famamque : tum facto grata uad celsa temIunt impera fastigia: nec invenitur , oderit qui divitem; aut si quis odit, odia dissimulat tamen . per invia m quo pervia ex aequo invenit, qlla penetret a talum: pauper, ut sit maxime felix, potiri vota quit numquδIn Sua. at ore foedos . nomine aspernab1les , pulcros , disertos . inclitos nummus facit rium facile itives galtilet aut morbo cubat, utcumque res fert, et sua occuItat mala.

403쪽

legitur in cod. Reg. Vulso σωμα. V. IO. γλύσση dativus est. Ut ευμ ροφον opponitur τω δυσειδῶς ο μαα, Sic γ omi ripis opponitur τω δυσίνυ- μον , quod rariori significatu hic Pras e loqtientem notat. Nescio quid sibi velit Heai Hus γλύω casu recio legens , tanquam si de vi non divitiarum, Sed eloquentiae hic ageretur. V. ult. cod. κάποκρύψασθαL

vertere debebat Vocem μύξας sic positarn senarai Secundam Sedem tenere. quae Spondeo non magis quam quarta perinissa est. Equidem credider Invocem μυξας , alioquin probam, hic a Tragico ad libitam non lyis e. Quid, si legamus pἄρασα μυκτηρας τε καὶ κερασφορους. XIII. Vide Lexicon in E μνεῖς.

404쪽

tulit, in quibiis homines rustici literarumque nides , descritantes litem rum figuras, aenigmatice Peraonarum nomina designant, Sophoclis meis minit xii sucum inducentis, qui literarum forinas non verbis , Eed sch

405쪽

ιν Ανδρομίδα φησίν '

Iπποισιν, η κυμαιο ναυHολεῖς χθονα; Profert etiam hunc senarium Eustallitiis p. Istob. adiuncta interpretatione ἱπποτνη ηκεις η διοι κλοιου; Confer Valci enarium aut Herodotu in p. 498. III. Phrynichus Ecl. nom. Att. pag. I 64. Πολλήν διατριςην εποιησάμην

επι --ουμενος, ει μονον λεγεται προσφατος νεκρος , και προσφοιτον

Videndi Hesychia interpretes. Κουρειον , juxta ElymOI. M. auctorem, καλεῖται εν AKικη το ἱερεὰν τὸ Θυίμενον, ηνίκα εγραΦοντο οἱ κουροι εις τους φρατορας. SophocleS hic aliter accepisse videtur pro lati Inana ictima turno offerenda. Cliori videntur esse verba ad Andromedam. VI. Ponti x X. Isto. Σοφοκλης δ εν Ανδρομεδα Aυτολίγοισι ληκυbοις εφη, δηλων α cασὶους μονογά9ους. Perperam in Ononiastico legitur αὐτοχείλευn uno Sensu. αυτίλι9ος est μονόλιΘος , ut in Philoct. 3b. αυτοξυλον εὐπωμα e t ποτώριον μονόξυλον. Nihil verius videtur liac Henisterhusia con jectura

406쪽

sie erat titulus dramatis , non riυκῆναι , ut vulgo Iegitur. Posterius nomen a personis, cominbM choriis, ut Τραχίνιαι, Φῶισσαι, Σκύρια , alia. I. Scholiastes Euripidis ad Hippolytum 3os. rix την ε κείνου δειλίαν, ς βοσκtrota,

Iuro Per illam , qtra. alitur ille, ignaviam, mera semina ipse, sed mares hostes habens. IKα in his versibus, negationi, quae in amissis versibus praecedebat, conficinandae adhibetur, ut Semper apud veteres et Probatos Scriptorest quod divinare poterat Vir doctus , hoc exemplo abusus est in MiscelI. Merv. Vol. V. p. 28 I. In Platonis loco queru protulit Bergierus, i gendum Procul dubio καὶ νη Δει. II. Uide Lexicon in Emσπαροι.

Diverii sunt ejusdem dramatis tituli, primus animadvertit a II.tissimi vir ingenti Ioannes Toup Ep. Crat. p. 133. titulum adludit Cicero obscura sententia in Ep. ata Quintum fratiem II. I 6. Συνδιωκυς

Σοφοκλίνυς, quamquam a te aintaim Iabesiam pictio e4te Iratipe, nullo modo Duiligo 1 by Corale

407쪽

modo probapi. Athenaeus L III. p. 365. Σύνδειπτον εἴρηκεν ιοὶ - ποσίου Λυσίας - διοπερ τοῖς καὶ το Σοφοκλίους δραμα κατα το ουδίτιρενι-qάφειν αξιουm Σ ΔΕΙΠNON. Fuit autem, quod tisiuido e fragministis apparet, disma satyricum. I. Stobaeus Floril. rat. XXVI. P. II g.

res Piero male grata choro.juvat, et saecla beans horninunt, miseri confinia continet aevi. II. Athenaeus L I. p. II. et ex eo Eustath. p. Is 28.

καταγνυται το τευχος ου μυρου πνέων

ἰδti ero ais I - φιλης οσμης υπλV. I. αμφὶ Θμc Valet Prae ira, quod Casaubonurn fugisse miror. Vide quae notavi ad Apollonii Argon. II. 96. De matularum usu in conviviis, quod Sybaritariam inventum fuisse perhibetur, vide Gaiaherum T. I. P. 293. m. Idem L. XU. p. 679. ου τοι γενειον ωδε χρη διηλιφις φορουν, , κεντίπαιδα καὶ γύνει μίγ- ,-Mῖσθαι παῖδα, του πατρος παρίν.

Os te perunctum sene nequaquam decet, Praesenim ephebum , genere tanto, filium ventris vocari turpe , quum liceat patris.

TO M. III. C c

408쪽

Voeein nίγυα, qua utitur noster eodem sensu in El. 1393. Perperam Meepit Grotius , qui hos versus in Excerptis p. II O. Sic vertit: Stimulatque transtra classis Iliacae vides, trepido.Quid expavescas video, non famae noram Ised appropinquat Hectora haud tir a est mora. Divemni lectionem ultimi versus comm eiulat Ualc eriarius Phoenissas P. 27 2. vulgatam praefero. Egi autem hoc Dasilientum ex Achivorum Convivio , quod amate vidit supra laudatus Toupius. VIII. Herodianus mρὶ σπι-τ- In Anecd. Gr. I. B. Cas p. de Uiuolson Tom. II. p. 94. AHεῖσμος δε εο ῖ προσποιηπις πβαν του μη γα γειν η μνημονευειν ημας α λιγημεν, παρα Σοροκλεῖ ειστίαι λεγώn Oδυσσιυς τω μηοιι

Φοας πατενας ε ξεληλασαι χθονος

409쪽

Sic legendi hi versus. Nora Tydei immanis feritas. qui occisi ab Amphiarao Melanippi , a quo pia tu ipse vulneratus fuerat , recisum caput dissidit. et cerebriim sorbuit; quare Lycophron V. I 66. Diomeden appellat παῖδα σου κρατοσρῶτος αrριίου κάπρου. Vir Iaudatissimus reriamque bene militarum peritissimus in argumentis Sophoclearaim sat illarum parum Versatus videtur , qui versiis istos ab alterii tra fabularum desuinos opinatur, quibiis ab UlJ Sse nomen inclitum . tamquam si heros numquam in scenam inductus fuisset aliquis nisi in cognomine dramate. In neutro Ulysse H Velsus exstare Potuerunt: argumentum utriusque cognis tum, actionis tempus , scenae locus et in neutro Diomedis uuae paries esse potueriint. Sunt procul dubio ex Achivorum convivio. IX. Vid. Scito limani nostriam ad oed. Col. 9. M. I 9 o. et Lexicon iaAOAM. Biz1λος. Eκκεκωπηται. Επιξενουτ M. Επισωὐm. Μάσθλητας. Συμσολ.ους.

γραν καὶ το --ον-ακις προιεμ. Amor diei unius aegrimonia est quem posse simili expriinere sic videor inta. quoties sereno nascitur coelo gelu, gaudet manu tractare concretas aquas greK pusionum, ea voluptas maxima est: tandem liquescens unda dinii tu negat.

410쪽

quamquam 'eneri commode manibus nequit. sic aestus idem . saucios amoribus cogit vicissim pergere et desistere. Notum proverbium ad quod hic a Iuditur. Zenobius V. 58. Ο πακ αἰνω υσΤαλον. ἰπὰ των μιήτε κατίχειν δυναμίνω , μήτε μaΘεῖνα βουλοπινων, ω παροιμία εἴρηται. μεμνται αυτης Σοeοκλῆς Αχιλι- εραο Ταῖς. Initio. fragilienti νοσο ι' ἔρωτος τουτ e codice dedi; εφωuis ex Meunii conecti ne. V. 5. codex liquido ποτανιους, ut erit clite conjecerat Scaliger. S tiliens in libris ita depravatus est, ut nulla structurae legit in forina in eo reperi Mura planus Sensus, ad quem verba exegi. Hesychius : αφών απολυλναι.

Nam q uod malorum non niihi genus imminet patiua, ignis, et leo et draco. Nescio qui Grotio in meruem venerit, vocem excidisse. 1.ocus , si titiis alius. sanus et integer, nec illius, nec Ileailiu supplemerito eget. Non autem ab alio proferri haec verba potuerunt , illiani a Peleo iPso, qui in hac fabula paries agebat . cujus scena in Thessalia esse debuit. Proiiule diversa est a Scyriis. Scliol. Aristophanis ad Nubes Io 64. Σοφοκλας δε ιν Αχιλλi- εραῶαῖς φησis , υποῦ Πηλίας λοιδορηθεῖσαν την Θετιν καταλιπεῖν αυτήν. Quae totidem Verbis leguntur etiam in sclioliis ad Apollonii Amgonautica IV. 816.

SEARCH

MENU NAVIGATION