장음표시 사용
381쪽
απαύα φορυδα σωθανο ετ υπο χθονος. 16o. In dis e relidis tribus his versiculis Aldinam secutus sum , culeoncinunt codd. veteres Plerique. In D. aliter digesti sunt, ut Videtur 'lii leni, hMid deterius ,
ω ΘΩνοτατας, μοι μοιs Dimetri anapaestici sunt, quorum alter paro emi actus.1i68. ἔζν σοι. Sic Aldus et codd. omnes, etiam Triclinii recensis.Τumebus tauren edi lit tυν τοὶ , quem errorem nullus subsequentium editoruni correxit. Vi de supra ad V. 378. 3 74. αμηχανώ ν participium est. Perperam pro nomine acceptu In fuit, accentu seCus ac oportuerat notato. In C. recte Scriptum αμηχανοῦν.
honam seu malam fortunatii respectu , nillil alii in quarii x aroe σιν significat . ut Oecl. Tyr. 44. ubi sententia est non ni ultu in abstitialis laudus
382쪽
Iu 33. 1-γγαι In Inembr. E. meo , sen inara , in aliis, ut in Alis clina, semel tanturn posita est. istas. In Alclitis legitur, iit in plerisque αλ ταν Αρrt σαν αἰοῦν αδμηταν. In aliis-ου μα ταν Αρτεμιν ταν αἰεν αδμήταν. Luxati pedes versus, qlai de laet esse trimeter lanalbicus, cujusque in fine
αδμηταν Stare non potest. Proin te legendii in iωλ, ου μα ταν γ αδμηταν αιεν Αρτεμιν.αν accitrativi nominti In prin ae declinationis corripiunt Dores , quonam dialecto ut uiit hir in mclicis Tragici. I et 52. εργων τ ινθε. Sic etiam Triclinii recensio. Operarum errore in Turnet,i eclitione excuSum εργον. Manifestam mendam propagavit Steptantis. 26O. τίς ουν αν αριαν γε σου πιz οτος. Sic Aldus et codd. veteres omnes. Foedum in modum impudens Triclinii atria acta liunc versum corrupit.126ι. Θεοί μ επωτρυναν. Aldus et Veteres codd. 9ἱοί μ αιτρυναν, syIIaba deficiente ad versus integritatem. Metrum sussili sit Triclinius pulti
tibi eine. Θιοί νύ μ ίτρυναν. Excidit quod toties contigisse vidimus , praepositio vecti cormpositi. Scripserat Tragiciis e πατρυναν , ut paulo in-
126 S. Tertiam hanc antistrophen plane exhibeo, ut in Ataina et inveterit,us codd. legitur: ina pudentis si ine lite grassata est Triclinii stoliditas e ejiis ineptiis bonarii chartam commaculare nolo. Excidit versiculus qui primo strophae respondet , ut citi initis excidit versiculus strophae.i st7q. δεουοικα γάαν. Sic libri veteres orniae s. Triclinius inseriit ri, ratus scilicet priniani in λίαν necessario Corripi, qtiae api in Trasicos passim producitur, et apirii Comicos etiarn. Antiplianes apud Stobaeum
Sic legendi lii versias. In sequenti V. Triclinius infersit γt post μακροῦ, invitis veletibiis libris.
383쪽
Ist 5. In D. μη τι πολύψονον. Scriptum oportuit, ra. In ceteris libris μή τι με πιλύῶονον. Haud satis adsequor, quaena in sit divosa tua lectio , cujus laIc scit Oliastes mensinit. In eo M. Onanibus scripti mἰ δ' ἰδι ,. Gl. Ουrως. Si sorte siclopi alii in eXen piari Scriptium reperit δων, pro-ἰoων , vitium id suit scripturae , quod an iniadverti clisnuia
Ist92. Sic cotta. omnes nostri. Suidas in Xρίνου ποδα Iesitsξαίροι. E scholiastae expositione si aspicari qirtis possit euin legisse:
εργου αν σοι καιρον ε ζειργοι λογος.
I 296. ουτως γ - Glossa, 'οπιι, ποίει. I 3Io. γίλωτι φωδρον τουμον οψεται κάρα. Sic Aldus et codd. veteres. In C. inverso vocum ordine, τουμον φαιορίν. Triclinius inepte dedit φαιδρω.I3l . μως εντίοι κ' εμοί. Elegans metaphora, ilia a o litina aut chipi do. tamquam infusa cera, an inio adhaerere dicitur. Liicianus in morte Pe- Tegii ni P. 346. τοσουτος ερως της ορςης rarηκεν αυτω. Est iraec forma Passim usitata : ratior vero inversa , qua an illius rei infindi. id est. intrabescere dicitur, ut Trach. 46A. εἰ καρτ επακείη τω ψι ν. 1347. ξυνιεῖς. In duobuS codd. ξλίης. in ceteris ξυώεις. I 36b. κυκλουG. Sic Atatis et codd. vetereS. Araivurri vectiam neutra- Iiter adhibetur, ut Trach. i5o. Triclinius i Inperite glossam pro genuina voce substituit, κυκλιοῦνται. 1384. οπη περ μεται. Sic bene scriptum in D. Vulgo οπου. 'I388. κύνες μετήορομοι πανουργημαrων Sunt Erinnyes, quas Euripides etiam in Electra i 349. appellat. Vide nota in ad Ded. T. 39I. 389. Ignoravit Triclinius ultii in in μακραν longa in esse : alio nil non infersisset sutini γε. Langitidas particulas armat at frutex ille. Supra tibi liliri omnes veteres habent siε ἔκσιν αετι, dedit E. ἔκσι δ αρτι. 393. πατρος eἰς εοωλια. Anticlita haec est et genuina lectio a Scho-Ιiasta servata , clij iis in cocta . veterit,ias loci sim invasit si ossa ίδοασματα. Vide Suidam in , et Toti pii Epist. Criti p. 332. Triclinii is veterem Iectionem anaplexus fuerat: eiu S recensio trala et εἴωλια : veru in id Turnebus in margine sol una adnotavit, Servata in contextii Alcli lectione. 3394. νέακονητον αμα χειρο ν εχων. Aldus et codd. Veteres noοis recla-
384쪽
nisi iter metro, e ita eon illi una volitit Tiiclinit . M d prava est ejus emendatio χειρων. Dati Vita est χειροῖν , qtieni casu in si micti irae lex flagitat. Ante ni aperuim S ipho lis editori in Parisinu in nermini ex omni erit tomini nutriero admic ol, servatum suerat. probis scriptornius graecis diςplicuisse formani χειροῖν, 'lirae. Si m em illi habeamus, alit reperitur nuspiam , alit, sic talii occurrit . commutanda est cum Vel χεεσιν, quotiescia in Pie niet ii lex priore ira prodiiciana reqiliri t. Sed ego tali magistro non ira stirn credi iliis. M χειροῖν graecae litastiae non eximam , du n anal giae ratio potiori ait moritati nota cedet. αἶμα lhic stadium significare adgnos Oint critici onines , quom im consensus Iolansonum non it terruit . quiri locu in corrai ptu In eSse Pron inritaret, hac ernendatione per- sanandum : νεκκονητον ευ μαχκιραν εχων. Hoc illum voluisse ex elus Versione per3piclauin est. εν pro tυ operarii in errore excusti in fuisse Hea thius facile an iriati in advertere pinerat. et suam in te lectionein αὶ ad coni pendi uni ponere. Nihil futuitis istis Conjecturis, quae audaci met phorae . at, ita dole cli orici cantici, et Soplioclis ingenio neutiqitain ali nae . plebeium putiduinque sermone in substituunt. At Fernionem tarmen. Vettim cilio no ni ne appellatainus versu in quem Trasico largitur Parisini
Nemo adeo lippus est, quin Videat νεακονκ ταν εἶ μαχαιραν eSse Pro ταν μαχαιραν ευ νεακονκ. Similis est structurae illius apud Comicum nostr te in : H a1NOur mo/ιrir nre forat, belle marq uise . Pos beaui yerra'. Illa arrietili trajectio liti ic viro tanti irri placuit, ut eadem ratione Veriurare Stittierit in Aristophanis Acharn. 338. υτ ρ επιηγίνου Θρλησω φν εχοιο κιταλην λεγειν. Scilicet decebat ut honi irata Britanni invento aliis uid novi superinduceret, quod aliter facere non poterat , nisi vεακονητον lia iid maDs graecum esse decerneret, Iirana χειροῖν. Qtiis risu in teneat, quum lauJustra Odi hona unciones Sophocle in giaece Io liti docent 8 I.egi digna sunt quae de hoc loco scripsit Vir do iis in Misceli. Oli serv. T. I. p. 416. Graece dicitur νεηκονης et vfηκζνητος, eadem analogia, qua cταεσης, αταε τος -
Tragicunx et passiin occurrunt. Metonymia est, si utilis illi in Phil. Iiab.
385쪽
πα- ταν εμαν μελειυ τροφαν, ταν ουδείς ποτ' εἔκδα-. Utro ilia . in loco is qui essicit , gladis/s, arcus, eX eo qti Od efficitur, sarra sine, id est, caede ἔ alimento . id est, confiXiS seris . avibus , quorum carne vescebatur Philocteta, declaratur. Non alius in Iloc dramate pulcrior est versus . nec qualiscumque mendae magis purus. Qiti ei alium substituere non veriti sunt, cogitare Salleni debebant, ut subdititius geri uinae indolis prae se senet quidpiam. Verum si quis Sophoclem inter galet, an pro suo versum hunc adgnoscat,
exelaniaret procul dulbio et Aliter cattili longe Olent, aliter suer. 1398. phtet, id est OI ἀνορες. Perperam Vulgo irrite finite α, δρες. 14o3. In codd. omni Mas Veteli hias, ut in Alclina, pede mancus est hic versus: Aἰγισἔκ μη μολίν ἴσω. Triclinitis ex conjectura αυrἰς supplevit I melius, ut Opinor, ego , ημας. 4 d. καλ μερία. gl. κατα την παρουσαν ημίραν. In Triclinii recenissione Dorica est forma καθαμερία. - φθίνΩ, eθείρει. Vox repetetula, in Alclina et codd, aliquot semel tantum posita est. 14 6. ει γαρ, υιιnam. ε7 in hac formula valet i t. Uide ad oed. T. 8 . u etiam sine γαρ eamdem significationem liabet, ut Oecl. Col. 644. ει - Θίμις γ κν. utinam mihi liceret s1 417. τι δε αξαι. Aldus et veteres codd. τελο ν contra metri rationem. Iidem in se l. Vers. dalit γας υποκείμενοι, quod naetro itidem repugnM. Uide infra ad V. I 438.14et4. In Aldina et in vel erit, iis codd. sic scriptus est hic versus: Oρίῶα , πιις κυρεῖ. Tαν δίμωσι μεν. Deficientem syllabam Triclinius Ira id inagno labore supplevit, πως κυμ7γι. Veriam infice te prorsiis parti Culam PDsuit in fine senipntiae. Coninio-diori sede eam locavi: τοῦ γ εν ορμοισι μεν - 14 27. α τιμα . Sic meri lu. D. E. Aligust. Ine iis . et Triclinii etiam recensio recte. In impressis perperam ut in C. α τιμαση. - hic cum futuro indicativi construi debet , ut Supra 13IO.ην συ μη δε ρο ποθ' , ως νύ τι φαιδρον τουμοῦν οὐι- καρα.
386쪽
. Utroque in loco exponit per Oτι , unde intelligitur sequens
verbii in non alitis imodi esse posse, qtiain lirilicativi. I 43o. In Aldi ita ilic versus totus et sequentes duo Electrae partibus contribuitiatur. Personali ina distinctionem restitui, quam liquido exhibenteiit inque co M. C. D. E. meus et Tricliniantis. Consentit August. nisi quod errore librarii Electrae perso ira omissa est quae VerSui 143O. pra figi debuit. In Oinnil iis scriptum εφ ημῖν , ut manifestum est oros tendice te debere ; et sic etiani scriptum est in Dierntari tametsi Orestis per Scina suo loco ornissa est. Aldus ex mera Conjectura rφ' υμὼ dedisse vitietur. quod Turnelii is , deteriora quaeqtie Probare Suetus. bonae c dicis sui scripturae praetulit. Parisino quoque e litori iii is melius videt/ιr, quod profecto non miror. 43l. εκ προκῆου. Sic bene Alcitis. In cocta . perperam scriptum προ- δείου , quod Healhitis reponi vult: at ostendere oblitus est cilii in fine renarii stare hoc possit. In n eint r. sincera lectio niendosae superscripta.
αν εἴη εμοί. Triclinius novavit μίλοι γ' ἰμώ.
1438. ίς καιως. Sic Aldus et codd. omnes veteres recte. Gl. λίαν πραως. Versus dlineter est Pkeonicus dii obus constans creticis, ad culus normam antitheticum in Stropha reconcinnavimus ,
in qlio ex librarii libidine legebatur γας υποκείμενοι r quod Triclinius
quii ni sincerum esse arbitraretur, Ut metra congruerent, hujus versicilli lectionem interpolavit , et pro Suo more Corrupit, sensumque Plane sui vertit. Nempe κπιγ veteri lectioni Substituit. Hujus ηπίως aliam depravationem in libris exstitisse testatur Scholiastes, radi is, quod vitio a Nuce nemo emerit, nisi νηπιας ipse sit. 445. σε τοι, σε κρίνω, ναι σοῦ - Libri omnes καὶ σε, menda nranifesta. Unicam ElectraIn percontatur ; Proinde copulae non est locus. Acute Reishius vidit ναὶ legendum esse.
5 i. φι λης κατηνυσαν. Elliptica loetitio, pro Μαώνυσαν τοῦ οδὸν εἰς φίλης προξενου eικον. Uide ad Ged. Col. II 6 a. 1456. χαίρειν μ' εἴαας. In plerisque veteribus libris pronomen omissum.
387쪽
vero cum riκρον. Perperana in impressis hic locius disti iacius est. Qitae
cant et nerire ingratiis suere discar, Ca4tigatorem me nactus. Ista I tine et gallice vertit Parisinus editor . et in utraque lingita a sensu al
erravit, προς βίαν, quod ad φύση pertinet, curn κο Κοῖ jungens. Vide quae notavimus ad Comici Banas I 457. 1465. Perperam in ian preMis τοῖς κρείΠοσιν. 1466. Absutile vulgo legitur: δίδορκα φασμ' ανευ eθονου μῖν οὐαεά κίς. LevisSima mutatione Sententiam restituit acutissinii Tyr vhitti certa conjectura. Vide Emendationes in Euripidem , Musgravit Exercitationi-biis si ibi unctas p. 145. Vel , quod Perinde est, Musgravit notas ad Illi est v. 456. φθονος et Nίμεσις idem significant, ut in sina ili foranula σκν Ni--σπ προσαυνω , de qua Vide Bersterilan ad Alciphronem p. 139. σἰν φθονον δε προσκυσον apud nostrum Philoct. 776. Perinde est igitur ac si uixisset: φασμα ευ πραίωκος. λίγω μεν οῦνευ φθίνου ' εἰ ἴατεα ιω ος, ου λεγώ. Egregia laac emendatione nihil verius. 469. το Iγενες τοι. Sic meus et D. recte. In aliis, ut aphul Al- dura , mendose τε, Ci1jia S loco Triclinius supposuit γε. 47 l. προ- ρρῖν τί ς, Corvelliare amice, ut cognati m esecet. Alia diis et veteres codd. habent φίλος. In plerisque vocandi adverbiit in ω superscriptuni glOSSae loco. Sarae quide in gίλος saepissante Attici in voeat ivb adhibent, ut Euripides in Med. 1 33. αλα μη τ ρχου , φίλος. Verunt hic triendosum est. Praestat Triclinii Iecit O ψίλως, ut in Oe l. Col. 758. τήνδε την πολιν *ίλως εἰπων. 1478. Vulgo G, το ς Θανοοῦσιν absque ullo sensu. Rursus h c Tiagico
1485. Haud dissina ilis sententia in As . V. 475. In Aldina et codd.omniinis legitur μεμιγμίνων , ita postulante Fententia. ΝeScio quo casti. alit qua imperitia Triclinius dederit μεμιγμενον, si uod quidem metitia
388쪽
putat Parisinus editor: verum eo certius videri possit mendosum MI ene. Genitivus si ortav pendet a suppresso τις. ε μελων τις - - των ον Μακοῖς μεμιγμ ων βροNών. Niliit planius. I 488. ταῖευσιν. Ironice. Id facere jubet Electra, quod facturam fuisse Menelaum Ne Stor apud Homerum dicit Odys. P. ab . si domum reversus Aegis ilium in vivis adhuc reperisset. HrM μ τροε κ αυτος ο ιαιν ως κεν ετ ρη,
κλαυθεν Αχαιῖαδων ' μαλα γαρ μίγα μή 'ο ἔργον. 491. χωροῖς άν idem valet ac χύρει. Optativus cum pavicula αν Saepe vim scituri habet , ut oede T. 95. 28 a. oed. Col. Io 7. Antig. IIo 8. Saepe tinperativi. Ille non magis huic formulae χωρεῖς αν εἴσω indis ra tionis inest assectus, quum iisdeni verbis Neoptolemus blande Phin Ioctetae dicit v. 674. , χωροῖς αν εἰσχώ, et quum in Trach. 62 amice Dejanira dicit Lichae, Αείχοις αν ἔδη.1492. νυν ἔστιν ωγων. Libri or nnes mendose αγων, Crius vocis quum prior Syllaba seIn per corripiatur , crurifragio veraus laboraret, si ita te geretur. Vide quae notavi naus ad Comici Banas 867. IO7. gείνειν. λίγω ro Haίνειν. Nimiraim adponitur ad praecedenaeηνδε οἰκην. De zῶις ad iromen plurale τοῖς στασιν relato, vide ad Aj. 76
389쪽
383 DEPERDITORUM SOPHOCLIS DRAMATUM
ΑΘΑΜΑΣ Α. καὶ Η. Duas hoc titulo fabulas edidit Sophocles. In priore , quantum conjicere licet, exhibebatur Alliamas in furorem a Iunone actus, fili unuiue Learchii In interficiens, cujus casus dolore , Post litam Ilienus composiactus est. solum vertit, exsilio se ipsum multans. Vi se Apollodorum I. 9. Posterioris vero hypoiliesin declaratam habemus ad Cornici Nu
Φείξου. Tettius: Tουτο προς τον ἔτερον ΑΘ αμανζα Σο2οκλεους απιτεινομενος λίγει. ο γαρ τοι Σοφοκλης πεποίηκ2 τἰν ΑΘαμανὶα εδεδανωμῖνον καὶ παιωσlωrα τα, βωμου του Διος σQαγιασθησομεvo. μελούα δε ατασφα Κεσθαι αὐ τον, παραγενομενον Ηρακλῆα, καὶ του θανατον ἐυομινο, λίγον7α ως σω- ιrο ο Φοίξας, δι ιν εμε ν ἰκεῖνος τεληξισθαι. . Cu II isHS comparentur, quae consessit Apostolius ad Pioverbi uin H; Θεας ανθ ρωxis , di Abαμαι : facile quivis sentiet ille descripsit, et Cornici etiam aioreside in Sophoclis drania innuis e. Heailii uni lue nugari, clutina ait Prioris Athaniantis argumentiam haberi ure mostolisum Prop. XIII. 46. Ea 1 osterioris Mero a timento videnda esse scholia cis Aristυδε. νιθ. et 56. Utroque in loco una eadenaque res narratur ; recentiorque Apostolius veteres criticos Paene ad Verbum exscripsit.
390쪽
I. Stobaeus Ecl. p. iet 7. Theophilus ad Autolycum L. II. cap. 37. Εἰ διιν' ε δρα σας , δεινα καὶ παθ εῖν σε δεῖ.Δίκης γαρ εξξλαμ' ε νυν οσιον φαος. Hunc cliti patravit dira , tantum lem patiae illurn est, sacratuIn juris ut fulsit jubar. V. Idem Flori l. Tu. XLVIII. P. I 83. Σιδοὶ τυρανναι τῶν σpτων ξυνουσία. Dat sapere regi turl a sapientum Comes. Senarium hunc Soplioclis esse ex Ajace I.ocro testantur Aristides T. II. P. 2 2 8. Libanius Epist. XXXIII. ZeIiobius Prov. V. 98. Agellins XIII. 8. Platonis errore in , aliis jan antea notatilin, ostendit Gaiaherus. qtii de hoc senario copiose agit T. I. p. 173. Operam perdidit Wolstiti, quum eum quaereret in superstitibus Sophoclis fabulis. III. Idem Tit. XCVIII. p. 4O9.
AνΘρωπος εδι πνευ δα καὶ σκια μονον. Honio statias est et umbra ; Praeterea nihil .
In edito Sto eo trit, ut iis hic senarius Sophocli, Sed omisso dramatis titulo. Adscriptuni in Ileg. cod. ternina ΣοφοP. Αἰάντι. Similis est sentem ita in Flagelli sero U. I lib. IV. Ideni Tit. CXU. p. 4 73. Tους ο μεγάθους καὶ eωrκτους φρενὶ
μαίιγ ερείση του ρίου παλινrροπον , τα πιλα eρουδα και καλως ι ἰξημίγα. Vetera exemplaria adscriptum habent lenania Σοτικλ. Οἰδίxοοι , salso. M nisestus error Groti uni perinovit , ut draulatis titulum mutaret, Oileuin que Sufficeret Oedipodi, e Cicerone , cujus locu in imox prosereinus. Sed sesellit eum conjectura. Oileu In nec Sophocles docuit, nec Euripides, cirris tamen inter fragulenta hos vere us retulit in clue invis lapstani procli. Via Barne ius , iri et duoa alios 5 Varios, tuos e cubet Stobaeus iliatio ait