장음표시 사용
371쪽
hoc committebatur, et Signabantur singulae Olympiades a Metae noni ine, qui si adio vicerat: itidem Ouinqueratι pars erat nobilissim curatis mι- plicati stadii, hujus lite certaminis noInine ceterae quatuor Quinquevia partes synecdoctrice Continentur : μεε ς, ut aiunt, ro 'bis. Orestes hic fingitur prior in Vicisse stadio , postea eodem die Psita trito cem lasse, in commissione quinque conjunctor In in uianum, victoroinnium renuntiatus eSt. Idem conti ait Xenopliorati Corintilio, cui is laudes cecinit Pindarus Olynapion. XIII. Exstat vetus f pigram. Ina εἰς το πί ταἴλον apud Elistalli iuni p. 132Ο. et in Analectis nostris T. III. p. 247.
liunt escunt spumis, saliique sequentum. 726. τελουρες, non ad sol una Aenianuin, Sed etiani ad Barcae lina refertur. N. am Aenian non si in ut seXturn et septi Inum cursuria ; sed quum is septimum ageret. se Xies Jam cir lin acta nael a , tum Barcaeus sextiam citrium a s ebat, si que adversis frontit iis in se iiivicein iani' sere. TSt itaque τελ.ουντες norninativus Pen tens, Vice genitivi absoli iti. εκ δ
και εIομον ορίμον. In sine verSus 725. conrina poni debiti t. In curulliabus certamini laus duodecies cirza inelain se teibantur equi. Inde curii tesvictorias Pindarus appellat ανΘεα πιγρίππων Ουωοίκα οροπιών : et metam,
372쪽
Pat i sint editoris; ἔλαυνε οι ανατος μοῦν , υδὶ ρας δ' εχων -
IIoininis lenieritate iii satis Intrati nequeo, qui Tragici Graeci emendati ne ui in se suscipit, Parcii. que se huic negotio Putat, et tamen ignorat, talem hiatum, qualis ali Oi ανατος est, totius ineatra Sibilis excipiendum fuisse , nec unicurii in Stiperblitibus Dinnibus Atticae scenae reliquiis ex inplum esse , quo defenci possit. Scripturn oportuisset taαυνε δ' ανα- τος , et tum clavilicaret Versus in Secundo pede.738. κύισίσαύε γα. Sic bene in scit ollis legitur. Tragici exemplaria pluralem pro duali halbent, qui hic elegantior est. 739. αλος. Sic inentiar. et plerique codd. etiam is qui Triclinii
recensionem habet. Turneluta tamen pravum gror eX A ina retinuit. Correlativa sunt mr , α μου. IIoc, quia se re seminari solet, vel alterico;natae significationis adustri'io OppDni, infra V. 75 u. tibi solum albsque correlativo ponitiir, eris dilo II cail in alnico suspectum fuit. Pro αχλος ουρανγ coniecit αλακ τουοανου, luod e luidem cli In eo non accipiebatnPro rα , Sed Pro του οvi xv c. Veruria cori lecturae non est locus. E praecedenti φορούμενος πρἰς ουακ; salis intelligitur, i rupliciti loris cadaveris
crura modo in sol O porrecta Iliisse , na Octo Sui sunt jactata. 757. κχανrες. Sic Ataus et Veteres codil. OInnes , pari iam ut edidimus, parti in cum ι Sut Scripto κηαντες. In C. R Plinia naanu scriptu in suerHκαίανmς. In Iriclinii recensione est κείαντες. Horiturica soritia est L, α, linde participium κκας. Magis Atticii ira VHleri possit κίαντες, quod in Euripidis Rheso ex cocia. auctoritate Iestituit Musgravius:
373쪽
783. v υν Ο --που. Interimedia in parenti eqi sunt. Ele- saliter repetitur, ut saepe, ad Vcribium vυν : sed a id ita posteriore ic copati ictila δἰ venustatern oti inein Sustulerat. In D. scriptu in νυν- , λαπρυ , quod vulgal O Inelius non est. 79 c. Nε μετου. avidus et Praestantissimi e vetera luis In aliis N μεσις. του Θανοντος jungendii Iu Cuna Nίμεσι , non citin ακουε. Ineptu inscii olion cliuod ad hunc veri uin vulgavit Jolansonus, conSullo omis iniit r. 797. πολλοῦ ν αν κκος. Perperarii in Aligust. ct in driclinii recensione κκεις. In E. εἴης , quod e glossa citi alia edidimus, ortu n. Si 4. Perperaui viilgo clis tinctu ni καὶ πατρος ηοη. Particulae ηοη inuti. ni voce in librarit e ore coaliterant. Sili. :ν Θανω. Sic optinae leget, at Scitoliastes , quem vide ad V. 975. Tragici exein plaIta Italient xx Παν;:. 'uanto prae tantior sit nostra lectio eN nae mi roriria diserta oppOSitione apparet: χχειρ 1iν Θαit, , λυπη ΣανSu b. Ilic. ersus et tres se sitientes vulgo tri lautin ir O: Dio , inanitas loerrore. Alb Electra eos proferri dei uisse liquet ex Chori stibjecta adnaonitione μκοεν με γ' αύσης, quae ad ista Electrae Veii a refertur. IIupte Joliri sonus vertit . Ne citi Inr Ninris Clamaveris. Recte sto Sa : μηδεν α προ
85b. ερκίσι κρυῖθίντα πιναικων , nrittiermni laqueis irretιturm , CGPDon , Obrutum. Allusio cesse possit ad inonile Eris,liviae dat uui. Acta ita in Aldina et in Udd. vox αααrαις a mala manti est et elici debuit: taIasenientiae inutilis est 'litarn nietro.S4 . παμ ιυχος ανασσει. Cicero de Divinatione I. do. Amphiaraium auteni sic honoravit fauia Graeciae, Detis ut haberetur, at ille ut at elias sol O, in quo est Iulia altis, oracla peterentur. παμψυχος glossa e X- ponit etών, recte. O κατα παντα τροπον ζων. Nenipe quia, ut IIOII eius
ait de Tilesia, τω και τεθνηό τι νόον πίμ Περσετονιι α
374쪽
οἴω m πνυσθαι ' τοὶ οε , σκιαὶ μίσσουσιν. 84 9. δἐιλαια Οειλαίων κυρεῖς. Mi4eria miseranιm , id est, miserrimcies. Perpe Iarn Jolin50ntis vertit: misera, rnisertas sustines. Geminatio ejusde in adjectivi pro supellativo est. Vide ad O ed. T. 465.852. In Aldina gυγνων τ αχεων. et SiC cocta. metro Clavili in Cante. Oportuit oΩνων τε, quod Jam vidit Heatli ius. In me inlar. librarii errore fresilientissi ino , mro αι et et Consund tintur , scriptuΠὶ αχαιων. II liqui Oinnes Veteres halbent, ut Alaus , αχίων. Glossa in E. αλγων. In Inuiuiosti In codice in incidit Tiiclinius , nec adeo catus fuit ut Inc Iulam an iiii ad veri erct: inde socii Aχαιων , vatianaque lectionem , nescio unde enotat MN, ad POStrat; γρ. αρχαίων. IIoc metro convenire , et aes Sententiam non inePtiun dicit He alli itis. Ineptissimus itaque Sim ego , non Vidcam Quo paCto Stare possit, est qii id sibi velint quatitor a liccitiva sine siti stantivo. αρχαίων e Triclinii cerebello prodiisse assimno, nec ii in tu alii in ullo Tragici proibo excinplari exstitisse.
375쪽
Ιn Oed. Τ. 98. propria significatione adllitietur: α νηπισω μίασμα, id est
taemnestram fecisse id , qtiod Plane fecisse neganda est. Ex vi sententiae vetiit Iolin sonus , neque , εi feci et, latuisset, que in quidem sensum graeca ab Heathio diadum enaendata sundunt. Nihil verius hac lectione, quidquid oggaeinniat Parisinus editor. Quam saepe imperiti librarii potentialern ατ omiserint, indices nostri ostendunt in Aristophanem et Sophoclem. 916. αγ ω φιλη. Male vulgo legitur αλ' ω φίλη. Istii d α Μ' ab oscitante librario e praecedeliti versu repetitu in suit. Valchenario obsecutus sunt bene in onerati ad Hippol. 288. 9αμυνε. Verbum hoc quod traeusiative solet adhiberi , hic nevi rurn est, et passive significat. Uide Mus-Πavium ad Euripidis Rhesuin 639. Heracl. I 6. et quae notavimus ador. 269. Bacchas Io 4 I. I 1 7. ουχ ωυτος αἰει. Perperarm in libris Oυκ αυτίς. Vide Philoct. 5ai. αυτοῖσι , absque arii cul O τοῖς , nillil aliud significaret quani illis, wrias, nequaquam Veris accipi POGet pro iistaeni; ita αυτ ος sine articulo nihil aliud esset quam ille , ιl se, non vero, quod serit eluia Bagitat, idem a 919. κυρος. gl. βάζαίωσις. 9u . προς χρον ν. gl. κδίως καὶ τερπνως. Sic. Supra 369. 4γην. Cuin variis substantivas πρὸς adverbii vicem fungitur. Uide supra ad
V. 464. 923. κατοιδα. Sl- ακρι ως γιγHώσκω. 924. τακείνου , Id eSt τα ρκείνου , ut ob cras in priam a longa sit. Sic accurate scriptum est in codd. Pei perant . impresSi S τα κείνου , nTetro ruente. Facillini arm eniendandi rationeni Cante ruin fusisse uitior , qui Uar. Lec t. IV. 29. τακ κιινου legendum decernit.
376쪽
s 33- σι α. ανθρωπον φιλον δηλαδή.943. μ ν , α αν. In codd. Sic sere scribi solet, g'ν, quae qH- lem scripuira Velior. Qilippe quum duae voculae per crasin tu unam
coalescant, g ni inato accentu ii Sias non est. In codd. autem omnibus .etiani in Tricliniano, scripturn est, ut edidimu S. α'ν εγί παραινι - , iit nesciam unde in Aldinam Irrepserit Pronomen quod a male feriato hornine insertum suit sustentando versiit, qui hoc fulcro non indiget. 95 i. εγιο - Vulgo minus bene εγω δ' - Mox legitur in ini pre ris, et plerisque codd. ειν Θαλλοντα r' εἰσχκουον. Copulae non est locus. 41 si post είω distinguatur, hocque nude positum censeatur per ellipsin
Θαμονrix. Et si quidem glossa exponit. In Trach. 235. καὶ ωπα, καὶ Θαὰλινrα. Sed clurius uia videtur phrasis; idcirco praetuli lectionem
cliarsidem p. 896. ubi legitur optinie: καὶ ο πως μη, καῖ απερ νόμοις, προσεξεις οἷς ἄν λεγω προς ου. 962. αMκJρα, ανυμ ναια. Neutra pili ratia pro adverbiis. 977. τι. z τω καο γνητω. Niliit notius hoc sciteritate. Vide Indicem in ΤΩ XUPE. Multus est ad Homeri versum in scholiis laudaturn Claris ius , cui is in longiori nota vix quid litani est sani. Diversas loquendi fornaas confundit in quibus nillil est si inite. Mascii liniis articulus cum laurinino substantivo jungitur tantu in in duali. σουrους de duabus seminis lienio si aece dixit. Pausaniae locus qui lavitatur in mendo Cubat, et a Clathio inale sitit intellectus. De duobus Niobes liberis , qitibus Latonae pepercit ita , ibi agitur, Meliboea puelia . cui Clitoris inditum Posii nodo nonreri, et Ainycia, qtii naas filii, non se iii in a. Hoc cum aliunde colliiti potest . tu in os ipsi iis Pausaniae Ioco p. 4 7. Xλωρις --eιο, ρ: Θυγατ, ρ μ η γαιῖθεῖσα τρυ οἰκου' συν δε αυτη και ενα περιγίνεσθαψασι των αρτίνων. Ita tuu de mare et Puella Mens rit dixit IM II. cap. 21.
377쪽
quemadmodum paullo ante dicere debuit περιγενεσθαι- ΕΥΞAMENO V Λητοῖ, ubi mendose ex librarii errore legitur lἰξαμίνας. Diversuri est schema, quum mulier de Fe i Psa loquens numero plurali. prono mine. vel adjectivo, Vel Participio maculino utitur, numquam, apud Mileos saltem, feminino. De hoc schemate egimus ad Antig. 9a6. cujus exemplum est sup 399.
De se sola Electra loquitur. Hecuba apud Euripidem In cognomine fohiila v. III. quum Rit oun gρ ως Θοπουμίνους μετηλθες - ας; non He re ipsa et stia loquitur, falso tradit Clarxius. Sed de se sol a. Dicere non posset. nisi Soloece adanusium 3α υμενον ἰμί; et invenuste prorsus 9-ουμίνας ημας. EXemPla ubi Nκυς οt νικρος S mictura reseratur. απροσδιήνυσα Sunt, quia CG per siVe naλris Sive feminae. nihil Dinquatri aliud est cadaver. Nec sAniori judicio exemplum e Coa intei Concionantibus petitum, ubi mulieres Viros Se esse assimulantes avitonini persona loqui debent. Plautus qui ea eSi bene dixit aetati, suae more. Nam veteribus Latinis quis utriuSque generis est . ut ablativus qui. Fiος Graecis utriuSque generis est, quorum ex imitatione Virgili uaeixit de Venere, aucente Deo; et hoc tamen nihil ad rem facit, siqui deni ibi nuIla est Striacturae Varietas, nec generis enallage . qualis in ίδε κασιγνητω. Nam sive GO, Five e ea Scripserit Virgilius , sempermanserit diιcente. Quam aliena ista omnia sint a schemte de quo tilc agitiisi ostendere volui, quia Cluxu nota Saepe doctos Viros abusos fuisse animadverti, quo insul Si Simo Coni turas , Seu vitii manifestas lecti nes tuerentur. Vide quae notavi ad Antig. 986.s s. ευ βεζηκιτ . Hesychiu ευ βεγκοτι, ευgisti. 983. ουνεκ' ανδρειας. Sic FCDPtum est etiam in Triclinia recensione.
Turnebus tamen dedits 8b. μη 'κλασε ν. Perperam in Veteribus Codd. μή λ' εῖν, vera lectionaglossae loco superscripta aκλιπεῖν. 994- τήν εὐλά&ιαν. St. 'ν αἰγω την εαυrης. 997. ουκ ανηρ. Sic bene in D. ut in Triclinii recensione. In ceteris,
ut apud Ardum. ουν ανήρ. MOX χερο codd. omnium, praeter Triclinii, Iecuo est. Feryeram in libris dinKιν.
378쪽
ioo 3. λυει, Subaudito rίλη, λυσιτελεῖ. Plene dixit in Oedipo T. 316. ε νθα μη τε λη λυει. Nude Sic posito λυει utitur Euripides 57 i. III 2. I 36e. Alcestide 639. IOO7. οταν Θανεῖν χρηζων τις. Ex vi sententiae intelligitur supplendum
IOI 5. στιγου. Sic recte in C. In aliis libris rean is minus Attice.1OΙ8. ηδη. Ρerperam in codd. et in impressis roειν. Vide ad Oed. T. 433. Librorum veterii In auctoritas h;c si desideraretur, confirmari posset nostra Ieclio scriptura codicis Eclogaraim nominum Atticoruru Tironiae Mag. in quo legitur Idem Grammaticu S ε παSελεσίαι lilaαιτεῖν significare declarat, quo sensu verbum illud adhibuit Xenophon Mentorali. Socratis I. u. 8. Σωκρατης δ' ε ηSειλατο πιν ουδενὶ πωπου
τοιουτον ουδε . Ubi a sensu plane aberravit interpres. IO22. 2ταν γαρ αν κατειργασω. A US πανὶα γαρ κατειργασω, et Sic Codd. ad unu In Oinnes. In solo C. sincerae lectionis remansit vestigium: πάρα γαρ αν κατειρπασω. Perperaan παν7α Scriptii In fuit pro παν, qua admisstis error alteri oratim dedit, nenipe ut eXtructeretur metro officiens, Particula αν, Ῥiae salvo Sensu , per linguae indolem abesse non poteSt. Nam παγὶα καrειργάσω nillil aliud Valet, quam Omnia Confecisιi: neutiquain vero Oninici confecisses. Vide supIa ad V. 9 . et quae notavi ad Aeschyli Prom. 622. Ο2 6. πρασσειν. Sic emendate ScriPtum in membr. E. et meo. Per pera in Aldus πρα Πειν. Iou 9. Sic optime membr. et E. estque in D. etiam Ilaec
Iectio alteri inde depravatae μα91st superscripta. Sic apud Coiaticum Saepe scriptuni τί μαΘων ; tibi opolluit τί πα Θί ν; Iod 7. ἰσΤιν ουδεν - Ηoc Oidine collocatae voces in D. Concinnius quain in altis ουδίν εσῖιν. IOI5. οῦν τυ χανης. Sic Aldiis et Codd. veteres recte. In Triclinu re
naale conssc Cisse mihi videbar τροφων, Parentiun. Post nIOdo nihil muta clum esse vidi.
379쪽
i I 6 . mae m. DOrismum in hac voce usitatum restitui. Minus heno
in libristo 6, In Ataina et in veteribus codd. - μα ταν - Verti In μα non ad inittit ni et ruua, salva pli rasi abesse potest. ad oed. T. 6sio. Ocb. Oxρον οὐκ αποίνηrω. Aulus et co . oannes Veteros ad unum habent δαρον ουκ απον τοι. In D. αποινητοι, Cum glossa, tamμ λ ρητοι. Tri Clinia interpolatio est, quam Turnebus repraesentavit, οὐκ απον-τω. StiperScripta in cod. si OSSA : αλυποι, ατιμωρητοι. εσονται δηλο τι οἱ τοιουrti. Nec particulam γαρ , nec αρ', quam illi substituit Canteriis, liber unus antiq.lius a ignoscit. α ποίνηrοι i,m Intim coin Parilit ira editione Juntina, unde hanc lectionem revocavit H. Stephanus, et me Tito quident: est enim altera probabilior. Sed sive απονητοι, sive αποί νητοι legatur, num litam hic versus alieni mangonii expers cura antiStro- Phico congruet, qui iii meter est cla cimicus: α παν ἰδυρτος χηοἱών. Nugatur eni in C i in magistro stio , qui Heathia notam in pauciora verba ori traXit Parisin his editor . Primani in ακτων produci astirinans. Me trari bi tu vicem respondere non possi int, nisi legatur:
380쪽
Io 87. νἰ μή καλαν καλα λιγασου, id est a cτα τολμησασα , ut recte Scholia tes exponit. Ea est lil iorum Omnium lectio. cuius loco I eauii Iegendum CenSet καθ οπλισαμίνα . quia supra V. 996. Θρασος οπλιρισθμdicta suit Electra. erum ibi vi reciproca verbi media oorio significat induis, liuJus loci sententia quiniunx potest maxime alienum est. Verho activo et transitivo opus et t. Pudet me tam insiti sis coni et uris Tragicum olim adulterasse. Paullo ante παῶ -ns Aldus et codd. abent ve eres. Vide ad Trach. 65 2.1 88. δυο φερειν εν ἰνὶ λόγφ. Ainus et codd. veteres praepositionem 3ν omittunt, metro flagitante reposui. Absorpta fuerat a sequenti
voce . qiiod Consirin t glossa A m- φημη. Triclinius infice te ενί γι λήγφ. Io 9 I. πλουτν τ . Perperam Aldus et plerique VetereS libri και πλουτω. Io 94. εν ἰσθέ. Sic Alclus et codd. plerique et in alii a.' εσθλα rquidam neutra in praepositionem habent. Supra Iob6. Παν δε κακοῖς ἔδη
II 34. οπως ε - , ut jacere . Vide quae notavimus ad oed. T. 339st. ii 38. φίλησι. Sic procul dubio scribi debuit, ut paullo infra i mri. In codd. φίλαισή. Ait gust. tamen erum , quod ex forina a nobis reposita depravatum videri possit. Vide notam ad Comici Ranas 121 1. II 48. αδελφη σοὶ προσχυδωμην. Sic membri et alii codd. veteres. Glo pa, υαἰ σου. Alendose Ardus edidit αδελφη en ii bo. Θανον α συν σοL Aldus et plerique Codd. 3ανοπι. Alterum habet meus r et a prima manu D. praeter Triclinii recensionem , quod praefero. Euripides Ilerc. Fur. 69. '