De confirmatione pactorum

51쪽

alienaturus, primo omnium consentire debet. Neque etiam creditor, ante hanc alienationem, &confirmationem judicialem, jus validum habet in

Sicut verba in statiato sonant ibidem num. I. De eonsensus judicialis & confirmationis differentia D n. Schilterus exerc. XXXIII. n. δ. .em Is ubi creditorem vigilare decet, si de confirmatione sit expresse conventum. D n. Stryckius ea. a. de catiuncontract. cap. . n. s. Luculentior erit respontio,

ad quaestionem propositam, ex casu seu dati, u- bi debitor vasallus necessario debet requirere consensum domini, non creditor valalli: quia reverentiam ille debet ac fidem domino, ita quidem ut non petita confirmatione hypothecae, in re seu dati, ex contem tu inserat domino injuriam. Contra s confirmationem petere velit creditor, non auditur a domino, nisi jus, confirmationem petendi, sit cessum a vasallo creditori: quo ipso simul purgatur contemtus. B. Struvius per responsum facultatis demonstrat, quod idem procedat, si vasallus creditori hypothecam constituerit, sub conditione impetrandae confirmationis, & credi

52쪽

tor deinceps consensum impetraverit. caep. XIII. sntagmineud. apb. VII. n. s. Formulam exhibet D n. Strykius Sect. r. de cautel. contrata cap. III. I.

hed ythen inertiis Consens ober Confirmation inlitholen. Berlithius ad quamvis aliam hypo

thecam, respectu debitoris, hoc extendit, parte s.concluc. XXIX. n. 7. Dominus ad petitionem impertitur confirmationem sequentibus : Tib

tirmassen, me vorste et, &c. Quod autem in

specie debitor vasallus confirmationem petere teneatur a Domino, non a magistratu, quem Do

minus seudi constituit, id est, non a quaestore, sed principe ac domino, uberius docet CarpZovius lib. IV. respons XXX. Idem de alia quaestione jungatur: An contractuum & pactorum consem nosi petenda a successore Principis vel Imperato-

53쪽

ris cap. m. de Leg. regia sect. I . Ex disciplina morum, & jure universali respondet D n. Kulpis ad lib. II. Grotii de I. B. cap. I .

OVI PRAESTANT CONFIRMATIONE M.

Regula est, quod Superior praestet confirmatiisonem : quia si pares fuerint paciscentes, Acconventionis articulos invicem, vel per singulare pacti membrum, vel jurisjurandi religionem firmaVerint, tunc non tam confirmatio erit pacti, quam ratificatio, sicut jam supra monstravimus Berous ad rubr. de confirm. utili n. a. hoc quoque docet: μ ρ dictis infertur, quod confirmatio a pari vel inferiori novos eri, se otiin υμ αδ probatio vel ratificatio. Dubium oritur, detur jurando, an si per illud confirmatio fiat, a pari vel inseriore, secundum diversam hominis conditionem, rite fieri censeatur Z Et videtur id non esse statuendum, propter auctoritatem DEI, unde omianis jurisjurandi vis aestimanda : quare re ius, per

54쪽

summum omnis fidei auctorem, in' pactis confirmatio fieri dicitur, si illa per jurejuranda confirmantur. Ratio sententiae hujus petitur, ex juri jurandi definitione : quod est deliberata numinis divini, tanquam fidejussoris, atque testis invocatio , ad rei licitae, &pacti honesti confirmationem. Deinde communis est opinio doctorum, quod jusjurandum Principis, vel jurata ejus promissio,

sit loco confirmationis. Baldus cons. CCLXXXIV. moL i. D n. Strykius caR. I. de confirm. rinciR. g. Io.Quicunque autem ita DEUM 'invocat,&pere uiri sese obligat, non tantum sibi dc alii, se d DEO praecipue obligatur. Zieglerus ad tib. a. Lancel Iti licro. Pertinent huc pactorum confirmatio innes, quae celebrantur a regibus & principibus, quorum potestas est summa, si ve qui in terris non habent superiorem. Romanorum, Graecorumse. aliorumque rationes, in pactis firmandis, explica- - vit On. Praeses Dissertationis nostrae, schedia lina te peculiari, de moribusg nitum circa sedera. Ad rem praesentem, quae faciunt, breviter addemus: Memorabilis est confirmatio sederis atque pacis, . inter Henricum quintum Imperatorem S. Papam,

quam describit Sigebertus Gemblacensis, ad amnum MC I, in celebratione missae, ubi Papa ad

55쪽

Caesare m i nfit: Accipe corpus re sanguinem Domini nostri IESU CHRISTI, in consumationem vera pacis inter me acie. Similis pacti confirmatio, persaream evcbarsiam,inter Henricum quartum& Hildebrandum, occurrit sub finem Lamberti Schasnaburgensis: quae legi meretur. Goldastus tom. In Consitutionum mper. ad annum M CLII, de padiis inter imperium & ecclesiam servandis, sequentem confirmationem, a toritate DEl f Etam, producit : Dominus Imperator, qui tunc

erat Fridericus Barbarossa, unum a e majoribuου miis

niseriatibin regni fecit in anima regisjurare, re sese propria manu data e , in manu legati Papa promi-μ, haec omni i sese facturum &observaturumfine fraude s malo ingenio e Dominus Vero papa apo-

solica auctoritatis verbo, una cum pradictis cardianalibus , in praesentia legatorum regis promisit, &c. Leibnietius , inprodromo Codicis diplomatici n. III.

de Friderico eodem Caesare,&Gviselmo rege Siculo, habet sequentia: uι hae, pacta scilicet induciarum ,firmiter m illibata serventur, nos Impera- tor bonaside, Anefraude, is malo ingenio, in praesentia Alexandri Papae, & Cardinalium, a Comite Henrico de Dielsa , in anima nosra, super sancta MEIevangetia, anctorum reliquiaου jurar re

56쪽

mus. In ritu hoc confirmationis ad lucem paueι notabimus: Caesar non jurat, sed in animam ipsius jurat alius, dignitate, fide Germana, Sc meritorum amplitudine illustiis : quia issicit verbum Imperatoi is, ac dextera, qua semel obligavit sese liquido, sive jurato, cum regimen publicum lusciperet.

Franciscus Mennenius cap. I. de ordine equesbi p. 2I. Haec ratio, cur apud Gallos'quoque rex dicatur seam et jurare : quoties vero deinceps jurejurando pacta, induciae, transactiones confirmari debent.

ex aulae proceribus deligitur, qui religionem juris-jurandi praestet, nomine regis. Tilliust pactis inter reges Francra Anglia pag. Ipsi. Mylerus cap. VI. Nomologiae 3.I. Qui praeter delectum, in animam principis, regis, aut Imperatoris, jurant, vulgo adpellantur Ieses confirmatores quibita passim exempla habentur in monumentis antiquis. Mabillo n. tib. II. de rediplomat. cap. XXVII. n. o. Nseq. De Sacramentalibuae, qui principali juranti adsistunt, sive suo jurejurando ejusdem confimmant, Isernia videndus ad cap. de contentione inurdom. deI. n. 7.p. m. My. Sic porro, in adductis,

non juravit ponti sex, sed verbo auctoritatis apo Iicie pactum confirmavit, quod omni stipi lationi, ac promissioni longe praevalet. Αjunt enim Iacti H homi-

57쪽

homines, quod per canones prohibeantur, iureiurando quidquam confirmandi. Addatur Iohannes Sarisbei iensis epist. O. B. Zieglerus a I. Lau- celisi i tu. Ia. f. a. II. Neque res haec tu Iola consistit antiquitate : verum hodiernis moribus est receptissima. Sic pacta induciarum a legatis Ivedicis&Molcis, anno M DC LVIII, mense Decembri durejurando utrinque praestito firmabantur, notante illustri Rarone de P u se li d o i, subfinem libri R de rebus Caroli Gu vi, regis Siecta, p. sop. Sic Henricus IV, Galliae rex, hodierni regis avus, anno M D CIV, cum Achmete, Suidano Turcico, sed iis iniit: qui inox illud confirmavit jurejurando,per verilatem m.sgni DEI, omnipotentis, creatoris coeli re terrae, fer anima. avorum suorum s proadorum. B rideati x ad marmora Oxoniensia f. I. Rei pectu infidelis dubium oritur, an per jusjurandum ejus confirmari possit pactum Z ubi statim notari debet in principio discrimen, inter juramentum verum,& confirmationem pacti, ex falso juramento factam. Id enim negandum est minime, quin jusjurandum ab infiden praestitum, sive ab eo, qui verum D EVM ignorat, neque unquam rite colit, sit tale, id est, non verum ἰ quia non fit per invoca

Diuiti so

58쪽

tionem, & attestationem veri DEI, sed qualem colit infidelis. At quod omnis ei vis deneganda

sit, inter gentes, circa pactorum confirmationem,

id facile statui nequit. Ratio est, quia licet tale juramentum non obliget, propter salsum DEI cutitum : obligat tamen jurantes de confirmantes, propter conscientiam erroneam. Nam & hanc obliga re, demonstratur ex casu I. ao. . quibuό mo

dis Uufr. amis . ubi uiu fructuarius, qui putat se habere solum usum, male in re versatur, si utatur juxta de fruatur. D n. Schil terras cap. VII. phil .,-roq.ρ. Jungatur Horia ejus tib. III. In ivt. m ra cap. IV. I.s.. Eo ipso igitur, dum infidelis putat, sive totus persuasus est, fallo licet, sese per Dri VM verum jurare, & pactum confirmare, non mianus obligatur, quam si per verum D EVM jurasset. Quoniam vero Christianus tale juramentum pariter non recusat prorsus, si cum infideli paciscatur. sed eo pacti confirmationem utcunque fieri arbitratur, hinc omnino debet censeri utrinque obligatorium. Uffel mannus cap. VIII. de jure quo in sermone obligatur homo homini I. assi Alia rursum quaestio est, an tale jurisjurandum Princeps Christianus expolcere queat, si maxime sciat, quod per

jusjurandum eiusmodi falsum, sive idololatricum.

59쪽

cumulet idololatriam Θ Id praesep ponitur, reges

ac principes, qui superiorem non agnoscunt di bere pacisci inter sele, sic neutrum alteri praescribere modum, per quem confirmet. Qui itaque nec invitat alterum, neque exposcit ab eo tale jusjurandum , sed ipsium religioni suae, ac libertati permit fit, nihil contra bonos mores committit. Addatur Muretus lib. VII. Variar. cap.I. III. Verum pergimus ad alia pacta jurata, atque liquido confirmata ab hominibus, per ipsum DEVM supremum testem, & fidei datae vindicem justissimum. Quicunque enim hunc per tittitem suam invocat, per hunc paeta sua confirmat, neque tamen servat, ille omnino indignus, cum quo paciscari. ur amplius. In patria nostra communi sanctius est nihil aut majus, quam

pactum capitulationis, ab Imperatore electo,nondum tamen coronato, jurejurando confirmatum. hiod vero pactum recte dicatur capitulatro,pa

tet ex illius principio: ababiit illis bimnath ans

60쪽

Ex fine autem de eonfirmatione judicandum, ubi leguntur verba expressa : EOIsses asses utib jeή

ex historia patria, tantam in Caesare obligatio--nem P ad certa capita, deberi Friderico Saxoniae - electori , qu, propter res gestas in Imperio & pa--ἔπa prens dicebatur. Hic enim in deliberatio-- ne gravitana collegarum, ad excludendum Gal--dum, conditiones proponebat, jurato servandas, H 3 alii.