장음표시 사용
411쪽
ti m ὁ Κινησίας νοσώδης και δεινὸς τἄλλα, Αυσίας ὁ ρ',
τωρ ἐν τω υπερ Φανίου παρανόμων ἐπιγραφομενω λογω - ειρηκε, φάσκων αυτὸν, ἀφη ενον της τέχνης, συκοφαντῶν, και ἀπὸ τωτου πλουτεῖν. 'Oτι δἐ ὁ ποι ης ωτι, κάὶ ο ἔτερος, σαφως αυτὸς ἄν σημαίνεται ἐκ του και ἐπι ἀθελτροι κωμωδουμενον ἐμφανίζεσθαι, και διὰ etoυ λόγos τοιουτον δέουσθαι. Aέγει δ' ο-ως ὁ ρφωρ ' ,, θαυμάζω δι ει μη βαρέως φέρπε, διι πινησίας εστιν ὁ τοῖς νόμοις βοηθὸς, δν υμεῖς πάντες ἐπίσrασθε ἀσεβέστατον απάντων και παρανομώτατον ἀνθρώπων γεγονέναι. OU ου- τός εστιν ὁ τοιαsrα περὶ θεους ἐξαμαρτάνων, α τοῖς μἐν ἄλλοις αἰσχρόν ἐστι και λέγειν, των κωμωδοδιδασκάλων δ' ακουετε-Dαστον ἐνιαυτόν; ου μεetὰ τουτου που' πολλοφάνης και Μυσταλίδης και Αυλλος συνειστι-- το, μίαν γέραν ταξάμενοι τ- αποφραδων, ἀντι νον νιαστῶν κακοδαιμονιστὰς σφωιν αυτῶς τουνομα θέμενοι, πρέπον μἐν ταῖς αυτῶν τυχαις ' ου μ ώς τουτο διαπραπτόμενοι τρο διάνοιαν επον, αλλ' ώς καταγελῶντες τω 552) θεῶν και των νόμων των ημπψων. 'Eκείνων μνουν εκαστος ἀπώλετο, ἄσπερ εἰκός, τους τοιουτους. Ἀ--ν δἐ τὸν -ὁ πλάστων γινωσκόμεναν οἱ θεοι Ουrως διέθεσαν, ἄστε τους ἐχθρους αυτὸν μέλεσθαι - μἄλλον, η τεθνάναι, παράδειγμα τοῖς Γλλοις, ἴν' ιδωσαν, ὁτι τοῖς
412쪽
βου πεποιημένας εἶχε περὶ τω πολ , ως μη - ανεμου
ν δε ἰσχνότατος, ἄνοσος διατελεσας. -ρόδωρος δ' ὁ Σκήψιος ἐν δευτέρω περὶ ἀλειπιικης ἱππώνακτα τὸνtioni et iν Ου μόνον μικρὸν γενέσθαι τὸ σωμα, ἀλλα καὶ λεπιάν ἀκρότονον δ' ουτως, ῶς προς τῶς ολλοις καὶ κ . - θαν βάλλειν μέγιστόν τι διάστημα ' των ἐλαφρο σωμάτων διὰ τὸ μη δύνασθαι τον αψα. τεμνειν, οὐκ ἐχόντων ' μαων την φοράν. Αεπτὸς δ' . και Φιλιππος , καθa λόγος ἐστὶν 'dilidy τω ρητορι, λέγ', αυτὸν ε να πω
413쪽
414쪽
B. Grως θ ημέραις ὀλίγαις νεκρους ποιεῖς; Μενανδρος ἐν 'Oπῆ
δι' οἰνοφλυγίαν καὶ πάχος του σώματος ἀσκὸν καλουσι πάντες οἱΠΠώριοι. Πρακλείδης δἐ ὁ Ποντικος ἐν τω περι ηδονης Λ cH- φροσι τον μυροπωλην, διὰ τρυφν εἰς ερωτα ἐμπεσοντα, κάπολλὰ χρηματα ἀναλώσαντα, ώς εξω των ἐπιθυμιῶν ἐγ- νεro, υπὸ λυπης, ἐκταραχθέντα ἐκτέμνειν αυros etὰ αἰdola, 553) ταυτα πάντα ποιουσης της ακολάστου τρυφης. 8. χθος δ' ηνυθίνησι, και τους πόδας των προ- ωτων ἔναλύφειν μυροις, ἄς Κηφισόδωρος μἐν ἐν γ o-φωνίου φησω ν μεα ἶλείφεσθαι το σῶμα μοι πρωμυρον ιρινον και ὐόδινον, ἄγαμαι, Ξανθία ' και τοῖς ποσὶν χωρις πρίω μοι μηδσριν.
415쪽
τον πόν αμαρακινοισι μυροις τριφουσι τον πον χν δε Προκρ δε λέγει τις, πως δει μιμεροῖσθαι του της Προκρίδος κυνὸς, ῶς περὶ ανθρωπου Του κυν τον λογον
Uτ ου δικαίως εἰμὶ φιλογένης θω
417쪽
σισυμβρίνω δε τον ετερον βραχίονα, αρακu oi δἐ τας οφρυς καὶ τρο κομπε. ἔρπυλλίνον ει το γόνυ κάὶ τω αυχένα. Ἀναξανδρίδης ἐν Πρωτεσιλάω 'Μυρω δἐ παρα Πέρωνος, ουπερ απέδοτο .ἐχθὰ Μελανώπω, πολυφελους, Αἰγυπτίου, ω νυν αλείφει etoυς πόδας Καλλιστράτου. και τον ἐπι θεμιστοκλέους δἐ βίον Tηλεκλείδης ἐν πρυτάνεσιν ἄβρόν οντα παραδίδωσι. Κρατῖνος δ' ἐν Σείρω- σι, - τρυφην ἐμφανίζων, τρο των παλαιτέρων, φησίν 'Aπαλον ει σισυμβριον η κρίνον παρ' ους ἐθάκει '
εχουσι, και χαίρουσιν αυτοῖς; η δυοῖν χάριν ταύτα περι
μη αρα του περὶ αυτοῖς κόσμου χάριν, καθάπερ ἄλλο τι
418쪽
των προς καλλωπισμον συντεινόντων, εχουσὶ τε ταεια καὶ
χαίρουσιν αυτοῖς. μ γαρ μόνον στεφανον' τῶς ἄραkις ανθεσιν, αλλὰ καὶ μετὰ χεῖρας εχόνrων το παν αδος ἐπικοσμεῖται. τάχα δ' ἴσως διὰ τὸ φιλοκαλους Πναιροδηλῶ δε τὸ τὴν αλῶν ερῶν και προς τά ωραια φιλιαμ εχειν. καλὸν γὰρ ὁτι τὰς οπώρας και τὸ το ἄρας οντως πρόσωπον εν τε καρπῶσι και ἄνθεσι θεωρουμενον. II πάντες οἱ ἐρώπιες οἱον εκτρυφῶπιες υπὸ του πάθους κάὶ ἄριαινόμενοι τῶς ἄραἰοις ὁ φονται. Φυσικὸν γὰρ δη τι τό τους οιομενους εἰναι καλους και ωραίους ἀνθολογῶν. χθεν ἀ τε περι τρο Περσεφόνη ἀνθολογεῖν λθ-αι,'stαὶ Σαπφώ φησιν' ,,ιδῶν ἄνθε' ἀμεργουσαν παῖδ' ἄγαν
420쪽
πλοια τὰ εις τον Πειραιῶ καταγόμενα υπολαμβάνειν ἐαυ--του εἶναι, και ἀπεγράφετο αυτὰ, καὶ ἀπεστειλε, καὶ διολει. και καταπλέοντα ἀπεδυσο μπὰ χαρῶς τοσαίτης, ὁσης περ ἄν τις εἴη τοσουτων χρημάτων κυριος ἄν. - καὶ των μεν ἀπολομένων, οὐδἐν ἐπεγησε, τῶς ει σωζομένοις εχαιρε, και διηγε μ - πλείστης Nomo 'Eπὼ δε ὁ ἀδε οφὸς απιου Κριτων, εκ Σικελίας ἐπιδημησας, συλλαβών αυ- τον παρεδωκεν ἰατρω, και της μανέας ἐπαυσατο, διηγῶ-- Ουδεπώποτε φάσκων κατὰ τον βίον ησθναι πλε&να ' λυ- μεν γὲρ ουδ' ηντιπολ αυρο παραγινεσθαι, τὸ δότων ηδονων πληθος υπερβάλλειν ε
ἀνεμνωσκε τινα - βασιλεῖ 'Ἀλεξάνδρου των ἐά vetos κωμω- διων, ὁ δἐ δη-ς φ ου πάνυ τι αποδεχόμενος , Αεὶ γάρ, εφησεν, ώ βασιλευ, τον. ταφ ἀποδεχόμενον ἀπό συμβό- ν τε πολλάκις δεδειπνημένοι και περὶ Βαψας πλεονάαις κω ἀ- ηαι και δεδωκέναι πληγὰς, ως φησι Λυκόφρων ὁ Σαλκιδευς ἐν τῶς περι κω ι δως. Ἀμεῖς οὐν τον περὶ