Ethnika

21쪽

Φαυ εο ς. E. δε θηλυκῶς με λέγεται κατὰ τον τα ἐθνικὰ γράμψειτα ειπόντα τι το αμπελοεν Ἐπίδαυρον μετὰ ἀρσενι- xos stiθέτου θηλυκόν ἐστιν, ,καὶ το ψολόεντος ἐχίδνης παρα ικάνδρω, και το μαθόεντος Πυλου και ὁσα τομαεια - ἐκαλεῖτ δέ ποτε Λειμηρη δια διφθόγγου ς χειμῶνας ἔχουσα η και δια του ι ς πολυλίμενος κατα υρτεμίδωρον, οἱονεὶ Ῥενηρά τις υσα. ἔστι δε φασί, του αρωνικοί κόλπου ἐκχηθη δε καὶ Μιλησία και Αιμηρὰ δια το συχνα-htοσσεσθαι θυμασι τον ἐκεῖ βωμὸν του ' σ- Κ πiου, ς κα ἐξαίρετον τιμῆτο εἶτα Ἐπίταυρος -

ad, Θέσπεια γράφεται δε κοινῶς δια του ι η παραχή -

22쪽

ADδον ἱστορεῖ. Ibid. 2 647. p. 313 ad v. Λύκαστος. καστος δὲ ἀειο Λυκάστου, φασίν, αυτόχθονος η παιdoqτου μνωος. ora dὲ καὶ Ποντα Λύκαστος κατὰ τον γραφέα των ε νικῶν ος λέγει - οτι την Κρητικην υ-καστον ὀξύνουσιν ἐγχώριοι. ου ἐπικρατεῖ δε, φησι

η ἐθνικὴ παράδοσις, τουτέστι παρὰ τοῖς αλλοις οὐκ οξε

δυνος με λέγεται προπαροξυτόνως κατὰ τους ιολεῖς, ως φησιν ὁ γράψας τὰ ἐθνακα η δε κοινὴ χρησις οξύνει αυτο κατὰ τον τύπον - εἰς νος ὲθνικῶν. υ παραλήγεται δὲ τω , ως τὰ μοια ἐθνικά, δια το ἀκολουθῆσαι τα ραφῆτου μωνύμου κυρι- ονόματος. Comin ad Iliad. 2, 569, p. 289 sit. v. Μυκηναι Μυκήνη ἀπό τινος νύμφης, φοσι, ακωνικης ωνομασθη ἀπὸ Μυκνέως Ῥιο Σπάρ- τωπις, δελτο Φορωνέως η π μύκητος του ξίφους, ἐφόρει Περσεῖς, ου πεσόντος, φασί, κατὰ κέλευσιν φαμου την πόλιν ε ἔκτισε τλ -τὰ δέ τινας Μυκήνη - του μυκήύ-- τὴν 'M βουν ἐκει γενομένην λέγειται δὲ καὶ νικῶς Μυκήνη καὶ πληθυντικῶς. ὁ ε πολίτρο- ς ο μύ- mmmῖος, αλλὰ και ηυκηνεῖς κατὰ τροτὰ ωνικὰ γράψαντα ἐταπεινωθησαν δὲ, φησι, μετο τὰ ρωι κὰ αἱ Μυκηναι. αἱ οί το υσος ἔχοντες εἶχον και Μυκήνας συντελούσας ις α χοόμ. δ' στερον κατεσκάφη-οαν τα Ἀργείων, ως μηδ' ινος εὐρίσκεσθαι της Μυκηναίων πόλεως viae exirentia vecta sunt Strat, inis 8 p. 3723. Ibid. 2 766 p. 341 ad V Πήρεια ηι ευπηται πτωκα - 44cτὰ μοιχεῖον συλλογὴ των νικων, - - ται, τι Πήρεια χωρίον Θετταλικον, περ τυχον λωρες, καὶ ἀγαθῖν τρέφειν ιππους. M.s, 532. p. 277. ad . Σκάρφεια. δὲ Σκάρφη κεῖται, φαύω, πυς Θερμοπυ- λων, νόμασται ὁ ἀπο Σκαρφείας ἐνδοξου τυνος γυναικός, κτλ. καὶ ρα τι καὶ Σκάρφην την, τὴν λέγει ὁ γεωγράφος και Σκάρφειαν, ς δοκεῖ και τρο τὰ ἐθνικὰ

His prolaeto pleniorem et integriorem usinuito te

plianum suppellitasse aliunde satis sensi tu ill r. viIaetiam tamen, viae eodem referri possint, librarior a potius oscitantiae dei, hi vix potest dubiuiri cuiusmolli est timo s. v.

Eαρδαμύλη in nosvis exemplaribus non amplius Iemur

23쪽

160, sive quod in editionibus desideratur s. v. IJον, iis,

ineri nos non ex Eustastio, sed ex eodie Fratistaviens re

rem daede est ad constetendum, librarios, via solent esse ignorantia a que socortari, non modo in no vini sominis, iod iam Etistathii tempore laetum esse apparet ex eius adnotatione Iliad. 2.582 et Dionys v. sar, grassatos esse, veritin eum eo negligensae progressos, ut totas enuntiationes tuleoque totos locos plane omitterein Pi id quam veriti si elucebit, cum tae ex libris inani seripsis ensista rumina sunt inter se conlaraveris. Paucis ieeat exemplis rei molestiis plenam ibsolvere. λ

24쪽

λις Ἐλμαντικν πολις Ἐλος πόλις χλοωροι. ἔθνος Ἐχουσα πολις Ἐλπια πόλις Ἐλυμαῖα χώρα λυμνιον νῆσος Ἀλυρος πόλις χλωρος. πόλις. Apparet ex noc indice, in nostris editionivus post v. Ἐλεφαντίνη excidisse einnui 'Eλεών, πόλις Βοιωτίας κτλ.J, de Maa urbe verta non Eustathius in omni ad Iliad. 2 500. p. 267, ubi qua leguntur, κατα ὁ τι-ς ὁ λεὼν απο αεῶνος νόμασται, λυ με-- soriasse ex ste

pliano prostiIXerunt. 1 . - . .

λις. Legitur Ἱεράεα χωρίον Λιβυης ἡ δὲ συμπασα

ν ἐκείνη ἐλένετο Κυρήνη. uuae quamquam absunt a reliqui , quod sciam, codicibus omnibus, nee pud sibi velint facile est perspectu, aperie enim conrupta sunt, eun neo ordis Iliterarii in I O lio loco toleret , nec uae ipsa se a genuina esse videatur Manaen vel corrupta e loe a me recipienda erant, ne iid interiret quod a Stepuano presectum esse videretur. Ceterim iamiam quid rei in inritelligere milii videor Sellicet seraptum erat in eodico 'Iέρα - έγα, quae longior est lacina v. 'Ιρασα, de quo paullo post Stephanus 'Μασα τόπος Λιβύης κτλ. Praeterea peritaro eodex Aldinus, si singulas particinas vel articulos mittimus, quos mulus Ioela una lidro ridiclaviensi ommunes adet, quanto plenior est, ut in v. Παμβωτάδης s. v. ριαάρανα-nsenui eum eo ratistariensis quovis et s. v. Φάρβηλος idem a que ossianus. Aliquam certe uvertatis species as . Dein novis male efficiis lemmatis, uu s. v. Κάνωπος et M συρα, id quod tu aliis etiam libris ommune habet s. v. Ητειος, Ιερὰ νησος, ελφουσσιον. Saepius eum in contrarium vitium incidat ac duo diversa eapita in unum sine d

25쪽

laminata plane omlitat Aldinus, vi αγιμανα, Κρόταλλα, Μαράφιοι, lieni ubi totas plures uno loco enuntiationes,viod laetum est aut Verdomina simillier cadentium confusion in s. o. ' νους 9μφίλοχοι, Ἀντανδρος, ρκάς, Αφροδί

της πολις Γάζα Ζηλα, θώμη, Ἀρά, Καβειρία, ἔλυμα,

Κανταβρια, Κάνωπος, Κάττουζα, aut alio quovis en ore, s. V. υκυ - ντιόχεια, υρεως πάγος, υτόμολοι Βολρα Γόρτυν, Κάλπαι Καρδοδοι, Λίμναι, ουνυχία, μει*i ni eodex omnium pii in usum venerales deterrimus existimati his est. Sed ne inra viam par est eius preum detractemus, aliqFid sine disti euam ei tribuendum est, ii Stephanum vino lupis describi curavit. Aldino eodie pleniores sunt reliqui odices quod sciam. Muies, quo nomine longe multiinaque ceteris praestat Od ea Vratis Iaviensi s. Rendtigeranus, Ister omnium opu-nius, ima deseripsi et excerpsi primum Franciscus Passo, vius in solbol ea u. e cod. minia deprompti rat. 1820.4.

rep. in eiusf opp. p. 225 sqq.), deinde totum excussit eiusque lectiones ad exe lar nomio de Pineta collάias edidit in progr. academ Vratisi. 1824. 4, quae omnia repeti eum rit Dinotaus in praef. p. i ova igitur ex eod. V . Siepnano accesseriant s. v. Γάλλος Γόννοι, Ἐκα μεια Θεουπολις, Θέμις, Καυκασος, πάλη πολις, Μέδμη, 'τργεται, Πανέλληνες, Ιαντικάπαwo' 'Nως, Σίγγα, Σο-

πιος. Et nae quidem graviora sunt. Muto locos si unove duobus vectis nunc auctiores prodeunt, qui sunt pene i numerabiles, quamlima ibi quoque ex vera aeriptoris senten, ita aut orationis conaerentia restituta praestantiam eo si et ostimare. Item vix numerari possunt lac eod . ex eo lice emendati, ex innis prae ceteris memoratu vigili simi, ubi nova plane Iemmata prodeunt ut . . Tειχιόεσσα, ari

26쪽

XXIII

υλλάρια. Moue tamen ab omni vitio hunc codlicem esse Iideriam, etiamsi non dicerem, quiscuam exspectareta imitaeum relicula omnldus ommunia uinet, proprium sibi, usqgessita opera litteraritan evitat iplicissionem, ut i loci A in oυσσα exeunt, tum in F οι, στηρία, , minu υλ τάχεια aliisuu mulus. De et iis codieidus micaturalissicile est .aoniam non onuictus locis auid in eis emptum suis viris laetis accurato

enotatum est. Ac primum Salinasius, ueni singularem Sie an opertini dedisse ex mulus apparet Ioela Plinia minexercitationum et ex eo vio a. 1609 in manentario a Floriae p. 93 seripsti Stephanum ante amnum recen8ῶ-mus e castigavimus, Salinasius igitur usus est duobus eo die idus Palatinis, post Romana in bibliostee ni Vas-- canam delaus, altero vetustiore, altero recentiore, omninque eotiones ad marginem exemplaris sui adnotoli duod

sum a. 1626. ad Li notitinium misit vide. Salinasii epissislan ait Holatenium in praelatione n ny i ii); sed simis 'mala manu in pessima ac bidula eliaris scripta esse eonfiniis, idemque ex Dinplar iam Iongo mi intopere deimium et deturpatum fuisse queritur in sua praelatione BeAelius, cui eo

usus es ad D. Vossio sibi irassito, ut naulus in Iocis sensum elicere non posset. si alii sint ossices quos sinues alni sium contulisse refert iidem Maelius nescio. Deinde ad eodem ossi libriam accepi manu seripiunt Bectelius, nuleo de Vossianus appellari solet, ex quo totos lotas, cui in aliis nos reperirentur, tephan se lidssisse ig- Denique a aliae Perilianae codicem, qui bine Perma ii 3 vulgo is eitur, usque ad V Παλική contulit ac Gron ius. Hos omnes melioris esse uolae ex eo intellio itur. quod quae tu Aldina missa esse s rix signifieari aut omnia an antsinam partem eorum habent quo augetur sospicio istas omissionesmographo magis quam librario deberi. Saepe mainexo Pa--ni hae in re cum ossimo consensiunt Verin cum XVossiano Berkelius solo nonnunquam quae in residuis non comparerent resuluerit, ut s. v. 'Ἀκυλτα, Βουρα, Γάζα, λα, Κανταβρία, Κάνωπος, --χία, hunc dixerim ad . ratistavi seni proxime accedere, deinde Palatinos. De P mismo cuid dicam non abeo, uoniam eum ad exemplar Iandri neque totum contuli Gronovius. Praeterea eum Vrinustaviens haud raro in vera Iresone unus et alier, Inter'

27쪽

χαν&νς, αβυσιοι, Πατραμ' Omnes Perraro tamen retitistariensi, ut itemini singula Voeabula mittam, auctiores sunt, ut s. V. ψγις, ubi via adHuntur, ουτ καὶ φιλόσοφος Κόρνουτος ἐχρημάτιζε λατιτ δε Palatinis, ut videtur, debe-nius uuam accessione, nolui supprimere, quani tuam ali-ψii vitii subesse videtur, ioniam s. v. in Hassi.

scireptum est, is 6 της Αιβύης Κόρνουτος φιλόσοφος Θεστι-

uuae dii ii sint, iam nano apparet a breviatore nostro depellendam esse ignominiam, ut epitomen talem Fatis nunc exsin secisse existimetur. 9uippe Siepnanum ex eerpsi Hermolaus, vel viodcunque ei nomen fuerit, et ii quidem, opinor, ut alis latenus certe cuncta inter sese apta atque eonnexa essent epi me lidrarii quodam modo nemini ux brevius emtraxeriint, sive potius licti actaveriint, ut alius alia pro actum aut ob negligentiam in describendo omitteret, quo factum est ut locis plurimis omnis sere orasonis onaerentia dissoluta sit utio nialii in tam altis de 'fixum est adlicibus, ut prorsus non evelli posse videatur, praesertim cum sperare non liceat fore ut aliquando libri nostro optini integriores reperiantur. Relivium est, ut ei rores aliq'ios invicem, ii parum corrigehus oculos nugerunt, partim mini ipsi ingenim variamin lectionum molem volventi excideriint. Scride ignis

34 Οἰχαλία Οἰχαλιευς. Ceteriin1 -ndum est, me in s gnis ' et ' usurpandis ab initio maxime pperis mini nonis

iis consiliisso atque signifieasse uncis non solum viae addenda, sed etiam imae delenda in vulgari lexis esse vellem, asteriscum apposuisse non solum ubi lacuna esse, sed etiam, quanaquam pemram, ubi quod exsint aluus vitium contraxisse videretur.

Sorid. Lapsiae d. m. m. Iul. a. MDCCCXXXVlui

28쪽

ΕΚ ΤΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ

ΣΤΕΦΑΝΟΣ

30쪽

α ι, πολις Φωκικη , πο ευθείας νικης της υβη κέκληται δὲ ἀπὸ ρωος υβα. ρωδιανὸς δέ φησιν τι τὸ υβας, τε ἔθνος σηααίνει, περιττοσυλλαβως κλινεται αεί, τε δέ ἐστι κύριον, καὶ ἰσοσυλλάβως καὶ περιττοσυλλάβως ἔστι δε καὶ πόλις γταλίας. ρουν αα του μυκλα Ἀμυκλαι, υτως υβ υβαι Αυκόφρων ) 5 ποθουντες Ἀμφισσαν τε καὶ κλεινάς υβας. τ ἐθνικον βαῖος καὶ το κτητικόν μηδεὶς γαρ περιττολογίανηγείσθω την παράθεσιν των ἐθνικῶν, δια το νόμοιον Βέρβηγα φρουριον σαυρίας το ἐθνικὸν ερβητης καὶ Αερβαῖος,ώς Σιδητης καὶ Πυλητης, ῶς δειχθησεται, πὰ του Σίδη καὶ 10 Πυλη. δε καὶ Ἀλβα το ἐθνικον χρανος καὶ λυβη, το δὲ ἐθνικὸν λιβαῖος καὶ λυβεύς, ου θηλυκὸν λυβηίς, καὶ Ἀλυβηιος το κτητικόν , ως βασιληιος αλλὰ καὶ Ἀλυβες καὶ ' τάκη, Ἀρτάκιος ου Ἀρτακαῖος αἱ δὲ υβαι πόλις ἐν Φαγκευσιν, νθα ιερὸν Ἀπόλλωνος ην δε τούτο τ μαντεῖον προ 15 του ἐν ελφοις ἔστι δε αλλ υβα πόλις Καρίας, ως πρωδι- νος ἐν εἰκοστ βιβλέω δυναται ὁ Ἀβευς τὸ ἐθνικὰ δια τον εἰθισμένον τοι Καρικοῖς τύπον, ς δείξομεν. Ἀβακαῖνον, πόλις Σικελίας ουδετέρως καὶ παροξυτόνως καὶ η παραληγουσα δια διφθόγγου, ς Ἀρωδιανὸς ἐν τρισκαιδεκάτω Λαερ. ὁ ετέρων λέγει δ' εἶναι πολιν Καρικην ην Κρεῖν Ουκήδυνηθημεν Σικελῶν δὲ μοῖρά τίς ἐστι τὸ ἐθνικὸν βακαινῖνος, δε

Ἀκραγαντῖνος, ο υκ ηθες Σικελῶν, Μεταποντῖνος - εοντῖνος,

Βρεντεσῖνος, αραντῖνος, Ἀρρητῖνος, υσσωρῖνος, ρυκῖνος.

την πρὶν βαντίδα κίκλησκον θεοὶ αἰεν ἐόντες, την τό ἐπώνυμον νβοιαν βοὸς νόμασεν Ζευς. ἐκλήθη δὲ απλυβαντος του Ἀργείου , η - ι- Ποσειδῶνος καὶ Ἀρεθουσης , ς Θριστοκράτης. τὸ ἐθνικὸν ὁμωνυμε τω ρωι, ς30 Ιων, Θεσσαλός, Ἀχαιός, ρως, αναός, Αοκρός τὸ δὲ ευκρος διήλλαξεν Ἀμνεται γαρ τὸ κτητικὸν βάντειος η του κυρίου η των ωβάντων, ου τόπου τινὰς βαντίου, ς τὸ Βυζαντίου, ἀλλ' ἡ Θόας Θοάντειος τὸ δ πάντιος δε ἐθνικὰ συνέστειλεν Ἀπολλώνιος ἐν τω Ἀωτέου γχηστοῖο. I 35

η παρὰ λόγον

Ποιάντιον ἀγλαὸν υἱόν.