장음표시 사용
22쪽
S. 4. Si vero quis a principio res orientes , et in aemen pro νedientes, et diminuentes inspeXerit: quemadmodum in aliis, sic etiam in linguis ipsis idem accidere inveniet i). Onanium enim gentium dialccti, sive pranaitivae, sive ex aliis derivatae
sint, admodnin inornatas in initio deficientesque erant , similem rationem cum statu eruditionis oentium casdem Ioctile habentes; et ab angustis limitibus notionum earumlem circumscriptae ; et nunc adhuc tales populorum penitus incultorum linguae sunt. Si vero gens quaedam inculta, artibus scientiisque operam navare incipiens, magnum Pro r Sunain easdem cum successu temporis faciat: lin Gua emana semper Vestigia progressus eiusdom implet. Si autem gens neC uti rilis Pergat; nec in aenae, quam consecuta est, permaneat; imo Voro decrescere , ac in pejus ruero incipiat: lingita etiam eadem mutatione affinitur; ita ut nec ore istam loquentium, nec in calamo scribentium talis sit, siualis Iaaeo , lina erat, dum gens in suo florente cruditionis flatu eadem utebatur. .
pe3us igitur litigua paulatim vergendo, aut pristinam Pul
chritudinem maxima ex parte amittit, et talis; qualis modo lingua graeca est, apud illos nempe hodiernoTum Graecorum,
qui penitus indocti sunt et , levavit; aut nemo illam amplius loquitur; sicut hoc latino sermoni acciderat; quo jam diu una
in Italicum, Gallicum, Hispanicum, etc. transformato, nequaquam gens aliqua utitur; aut demiani a temporis Violentia
admodum laesa , in oblivionem penitus labitur; quod perinulti
graeca lingua recentidri nonnulΓ1 Europae eriaditoriam habuerunt. Nantiesu nuIIam cum prisca Graeca situditudinem habere illam putarunt; alii formata II esse in speciem lin-stiae Galliciae dixerunt; alii demum ex alienigenis dictionibus eandem maxima ex parte eonotus contendunt. Quanturn veroon ines decepti sunt, bene ac sapienter eruditus P. Codricas Atheniensis demonstravit in suo opusculo, cujus titulus : obseroations
nistes , touchant te grec moderne. Α Paris. An xII. Et eriaditus A. Christopidus. in Graniniatica Te eentioris Graecor In linguae. Viennae Austriae.
23쪽
oἀτεν λαλούντων απαιδευτων παντάπασιν οντων , καὶ ληστρικὸν
καὶ πλανήτην βiον βιούντων , καὶ ἐν ὀρεσι καὶ σπηλαίοις τὰ πολλὰ μοναδικῶς διαγόντων. Eπὶ Δαναού ουν, καὶ Καουμου , καὶ ὁσοι ἄγχοι ἐξ Αἰγυπτου καὶ Φοιν&ης καὶ ἀλλαχόΘω I εἰς Ελ άδα μετανάσται πένοντο , ἡ etης ἐλληνικῆς παιδείας etsκαὶ σορίας ἐτέΘη κρηπίς' προς ο δη Κάδμος μαλις α συμεαλόμενος 2αίνεzαι. ουτος γὰρ, εκetος etῶν ἄλλων, καί τὰ Φοωίκων γράμματα εις Ελλάδα μετακομισάμενος, τούς ἰδιους υπηκόους εδίδαξε, κήδε τῆς Θηριώδους καὶ πρίας διαίτης εἰς βίον ἐμερον καὶ zezαγμένου μετέτησε, καὶ την αυτῶν διάλεκτου πολλαῖς λέξεσι τῶν πραγμάτων , ἄ αὐτούς ἐδίδαξε, σημαντικάῖς ἐπλούτισευ ἁ λ κατὰ εραχύ εἰς ἄπαν το Ελληνικὸν διεσπάρησαν. I. ς' . Ως δε σπινΘἡρ πυρος , Γλη ξηρῶ καὶ εὐκαεῖ εμπeσῶν, μεγάληυ καὶ ἐξαίσιον ἐν ἀκαρεῖ χρόνω ἐξαίρει ρλόγα' οὐτω και etὰ μικρὰ τα τα τῆς παιδειας ἐναύσμπια , ψυχαῖς τὴ σορία προσφυέσι προσομίλησαντα, μεγίστην εσχε παραυτίκα etis εις το
σ eto' Gσeta Xαλδαίους μευ καὶ Αἰγυπιίους, οἶς παῖδες ἐδόκουν
Π -ων, Aριτοτελης, καὶ ὁσοι ἄλλοι επὶ τοὐ νυσού εκείνου αἰῶνος εγένοντο, την τού πεζοὐ λόγου κορωνίδα αὐτῆ ἐπέθηκαν , ῶστε τὸν κίχίστην ρωνῶν ἁπασῶν γενέσθαι, καὶ θείαν ξω ν προς
24쪽
f. 5. I iiiguam Vero etiam graecam eartilem pro ressus , Status , decreinenti quo periodum habuisse omnibus est piospicuum. Indigetiarum enim Priscorunaque Graecorum sermo
impursectus, ut videtur , deficiens inornatusque olina erat ;siquidem illi , qui eum loquebantur , in magna ignorantia Versabantiar , vitam praedatoriam enaticamque gercbant, et solitarii in montibus ac speluncis vivebant. Primum igitur graecae eruditionis ac sapientiae sumtamentum sub Danao , et in limo , et aliis , qui ex Ρhoenice , ac IKoypto , ac aliunde in Graeciani triinsmigravere si , posituin est ; cui magis Cadmus contulisse videtur. Hic enim praeter alia etiani lit ras Phoeniceas-Graeciam transferendo , suos subieetos cuit; ab agrestique vita ac more in Vitam mansuetam ac j cvItiorem traduxit; ast linguam eorum multis dictionibus xcriim, quas illos docuit, significativis , ditavit; paulatim in totam Graeciam dissusa sunt. S. 6. Quemadmodum vero ignis scintilla , in materiam siccam accensuque lacilem incidens, magnam eX8UperanteInque larcui tempore extollit staminam; sic etiam exigui isti eiuditionis lamites animis sapientias idoneis immissi, maximam statim propensionem tu melius nacti sunt. Multitudo enim in omni Graecia sapientium otia est, qui et scientias, quas illos alii docuerunt, in magnam acmen protulerunt; et illas quos nondum ea aut inveneriant ac perfeceriant : ita ut Chaldaios miidem ac AEgyptios , quibus pueri VidelMintur si , multo intervallo superaverint; multarum Vero gentium praeceptores in omnibus fuerint. Ac ut caetera omittam: Poetae quiden , ut inplicus, Musaeus , Homerus, Hesiodus , Ascliylus , SO- Pliocles , Euripidus , Pindarus , etc. ad altissimum Poetices gradum graecam linguam extulcrunt; Scriptores vero, ut Herodotus , Thucydides, Xenoption , Isociates , Demosthenes , Plato , Aa istoteles , caeterique omnes , qui ait Ieo illo secillo floritere, prosae orationis coronidem illi posuerunt : ita ut
25쪽
σοριας ἀνεράστως γε ἔσχεν ' ἀλλα καὶ ῶν πατρίαν πως ρωνῆν δεφύλαξε f. r. σημ. 3 , καὶ αεὶ ἐπὶ καιρῶ9 ἄνδρας ερήν - κεν αλλης τε παιδείας εδ ηκοντας , καὶ τῆς αρχαίας ρωνῆς ἐς τὸ -ριεἐς τρίωνας ' Ως ε του τῶν εκείνοις συγγραρέντων ἐλληνισμον τῶ τού ἀργυρου, ἡ χαλκού αἰῶνος συγκριθῆναί πως δύνασθαι. Mα tmα ἐξ ἡμισείας πέριξ ἐκατοστνος μεγάλη πένετο ἐπὶ eto Velaetον μεταλλή. Εκ τούτου γὰρ καὶ ὁ τῶν πεπαιδευμένων πιθμὸς ηύξησε , καὶ ἡ εθναἡ γλῶσσα βελτιο - σθαι ἡρξατο. Αεἰ γὰρ παρὰ etῶν συγγραρόντων ev αυρο ἀποτῶν ἀλλοτρίων λέξεων, καὶ τῶν χυδαίων φράσεων καθαρο-
μίνη, ἡμαρ επ' ἡμαρ τῆς αρχαίας αυτῆς &ζης ἐγγυτέρω
26쪽
CAP. I. INTRODUCT. AC GENER. 1 q
lingua appellaretur. Cum autem postea res Graecorum in Prius pergere inceperant: lingua etiam in utroque orationis genero a priori suo splendore gloriaque dilapsa , semper gradatim uua cum natione depressa deprimebatur; et domum malae ac intolerabili servituti, quod utinam non accidisset lgente sublecta , linx ua etiam a prisca sua gloria.Valde Tei nota. CSt.
g. 7. Quanquam tarmen in tot calamitates gens Graeca inciderit; nunquam autem, illustribus maioribus oblivio iii datis, Ru Orem eIra sapientiam eorum non habuit. Nam et linguam Paternam quodam modo conservarit S. 4. adnot. a. ) ; et quolibet tempore viros produxit tum alias doctrinas, Cum priscum sermonem bene calentes: ita ut ab illis scriptorum operum gi aecismus cum illo argentei Vel aeriei seculi comparari quodam modo valent. Attamen adimidio circiter seculo magna in melius mutatio iacta est. Α hoc enim tempore et erussi:tOxum numErus adauctus est; et linoua nationalis in melius pergere incepit. Nana a scribentibus in illa Vocibus alienigenis vulgaribusque locutionibus se, per repurgata , Continuo ad pristinam suam gloriam Propius accedit. Spei andum igitur
est omnes demum Graecos ad maiorum suomina linguam eruditionemque , in quantum hoc fieri potest, Tecurauros esse, si favente Numine omnia illa adipiscantur , ope quomim et nationes iudhuc incultae ad melius procedere ; et ita erit-ditione in ignorantiam lapsae sunt, ad priscam gloriam re- Currere possunt si). S. 8. Ast panem, juxta Bucolici canen , praesagire nunc omittendo , antequani in praecipuum scopum procodamus, Graecis literis paulum inamoraiiciunt, ac originem earum do ivatio' neu que exponendum est. Maxima igitur Graecorum elementorum x pars secundum nonnullos a Hebraicis , juxta alios
. ti Vide Praefation. Anthropolog. Ium propclino nomen bal si , ab ἡ,
28쪽
Vero a phoeniceis sa) literis derivatur; et sequentia q9idem
ta Plerosque, a quodam hebraico elemento derivatur; . a Pe, ν res, o a in mel, , e a tau, v item caret nomine peculiari, ne*ie a hebraicis derivatur, et a se , ae extam ahebraicia non derivatur , sicut etiam ψ-ω. Vide Euseb. I. o. L. T. e. 5. Ac haecce quidem sic; cum vero literae tres duplices consonant , ἱ , ψ ,-anuis postea ex
aliis praeexsistentibus luetis con Positae, graeco alphabe Lo additae suerint, an non sit verisimile has quoque a hebraicis non derivari; Man- quam quibusdanx earum aequales sint 7 Quod si aliquis etiam de cadiis 'tet is postea inventis au Piciat, non Meeabit profecto. Nisi mi ictam dueeret illos, qui 11M inti odiixerunt, compotes Iinguae hebraicae vel Plio uiceae fuisse, et ad harum similia inlinem easdem appellasse. a Sed quemadmodum scis nos literarum nomina , non ipsas literas, pronuα-ciaxe, praeterquam quatuor ει νι ενω ; aliis vero Ilieris et vocalibus et a mutis nosti valere usum, ut alias literas adjungamus, et illarum n milia hoc pacto conficiamus. D Plat
in Cis l. p. 26 1. Ex bis Patet Pioa dieito φώ, litet ae ε et s; et dictiones et μέγα . et . a Posterioribus additae sint. Attamen idem Plato alibi . - dicit. . Quamobrem,r 3νγο, Π sp, π,τ,υ, C
prolationibus ae nominibita literarerum consideratis, novum quodsdam apparia it illis, si viidem praetallia . et e accidisse, turn ob nominis harum concursum, eum ob earum prolationem. Hariam enim ε Iummodo magis nomen cum Pro Iatione Consone, ac Prolationem Consone cum nomine loquimur γDiomed. in Milol. ad Dionys. Thr. apud de Villoison. in Anee I. Graec. P. 186. ain Meverebus dicit vetares Graecos vitiose suas Iiteras phoeniceas appellasse; cum deberent illas hebraicas nuncupare; silaidem braei, quos Graeci ignorabant, liteis Taa invenerunt; Maecae Ypro litarua hebraicia derivantur. An iusto Μakerchus tantam i morantiam priscis Graecis adscribat , disquirimeretur. Quamvis quidem nemo, In quantum ego scio, Graecoriam a
rei seculi auctoriani nam Plutarchum, et lai Paulo ante illum sue Tunt ster Ino non spectat sentis luis
laicae nominatim mentionem secerit; manifestum tamen non minua est quod ipsi vetustissimi Graeea Hebraeos noverint; et praesertim O
plieias i Homerias . Thales, Solo,Pγιhagoras. Dpmocrivas, Plato , ex alia an regionem Iptiorum
et Chaldaeoxum reliquamque Asiam
29쪽
30쪽
Inus, ut compluribus placet, in Vero Octora, ω, ζ,ξ, , , Ψ, χ
L. I. in fineὶ quorum nonnullos et sacros libros Hebraeorii in legisse exmuItis demonstratur. Testis vero dictorum Iosephus est L. I. contrRApion . , qui praeter alios et Herodotum insequentibiis: a Soli autem inter omnes Colchi et AEg3ptii et inlopes verenda circumculiarit; Phoeuices vero eu Srrii Palaestinae eonfitentur thoc ab AEg yptiis didi eisse; v per vocem Soeria Iudaeos signis re vult. ib. P. Io47. Vide et Herod T. II. e. Io4. Et Iustinus Plillosopli. et Martyr orat. Coliori. ad Graecos); apud quem etiam Eequens priscum oraculum exstat. a Soli Clialdaeiae Haebrei sapiunt, a Per se ipsum genitum regem
Quare igitur, viaerat aliquis, Prisci Graeci Iiteras Phoeniceas appellaru Mihi videtur hasce illos si eappellasse , vel lita a Phoenicibus
easdem acceperiant, et ut dicit He rodotus, B utentes consessi sunt, ut aequitas serebat, vocari pho niceas, quod essent a Phoenicibus in Graeciam illataeo; vel quia sub nominibus Phoenices et brii 1 . soa quoiae Hebraeos intelligebant; sicut hoc a supradictis Herodoti noti m est, et a sequentibus Choo-xilli antiquissimi Positae versibus demonstratur, in qui laus ille Iudaeos etiam una cum XerXis Persarum regis exercitu tu Graeciam profectos
Graeciam transtulerat; resiqua, postea a Palamede, et Simo-
a Phoenissam linguam ignoto mi tebat ab ore; a Sedes huic Solymi montes, at
Nam per linguam phoenissam hebraicum sermotiem,et per stagnum Maatum, stagniam quod aphaltites.se I mRre mortuum vocatur,Poetam
significasse Iosephus asserit ib. p. Io47 . Altamen ipse quoque Herodotus in eatalogo illoriam, qui unaeum Xerxe contra Graeciam Profecti sunt, etiam Iudaeorum mentionem fecit; ut in se*ientibus. n Quas triremes hi praebuere. Phoenices eum Syriis, qui Palaestinam incolunt, treeentas, hunc in modum ornati . Hi Phoenices ipsi memorant) quondam marembrum accolebant. Illinc transgressi, maritima Syriae habitant. Hie alitem tractus Syriae, et qiuidquid tenus est , Palaestina vocatur. D L. VII. c. 8 9. Vide et c. Io6. IIuic vero argumento magnam auctoritatem Eusebius comparabit . sic dicens: Cadinum tuum celete quidem, qui communes It teras , adeoque prima Grammatices elementa Graecis i somnavit, Phoenicem fuisse constat; ut easdem literas Veterum nonnulli propterea pliceiticeas appellarint. Neε desunt qui a Syris excogitatas illas sui se velivi. Srri aiuem illi Habraei etiam utique suerint, qui finitimam Phoeniciae regionem , quaeque Phoenicia quondam ipsamiciriue , tunc Iudaea, hodie vero a nostris Palaeatina dicitur, incole Diuitiaeci oste