장음표시 사용
571쪽
n 19ων ε στρατοπεδευοντο, προαπελθεῖν. Βρασίδας δὲ δμα /τῆ ἐω ῶς εἶδε τους Μακε&νας προκεχωρηκόςας, τους τε Ἱλλυριους καὶ τον Ἀρριβαῖον μέλλοντας ἐπιέναι, ξυναγαγὼν καὶ αὐτός ες τετράγωνον τάξιν τοὐς ὁπλίτας καὶ τον ψιλόν ὁμιλον ἐς μέσον λαβών, διενοεῖτο ἀναχωρεῖν. ἐκδρόμους δέ, εἰ πη προσάλλοιεν αυτοῖς, ἔταξε τούς νεωτάτους, καὶ Gυτός λογάδας ἐχων τριακοσίους τελευταῖος γνώμην εἶχεν ὁποχωρῶν τοῖς Tων εναντίων πρώτοις πρ κεισομένοις ἀνθιστάμενος ἀμύνεσθαι. καὶ πρὶν τους πολεμίους προς εἶναι, ὰς διὰ ταχέων παρεκει
λεύσατο τοῖς στρατιῶταις τοιάδε.
Εἰ μεν μη ὐπώπτευον , ἄνδρες Πελοποννγιοι, υμῶς τω I 26 τε μεμονῶσθαι καὶ ὁτι βάρβαροι οι επιόντες καὶ πολλοὶ ἐζ πλοξιν εχειν, Ουκ ἄν ομοίως διδαχ ν ἄμα τy παρακελεύσει ἐποιουμον '. νυν δὲ προς μἐν την ἀπόλει φιν των ἡμετέρων καὶ τὸ πλῆθος των εναντίων βραχεῖ υπομνῆματι καὶ παραινέσει τὰ μέγιστα πειρασομαι πείθειν. ἀγαθοῖς γὰρ εἶναι ὁμῖν προγηκει τὰ πολέμια οὐ δῶ ξυμμάχων παρουσίαν ἐκάστοτε, ἀλλα δἰ οἰκείαν αρετήν, καὶ μο&ν πλῆθος πεφοβῆσθαι ετέρων, οἶγε μ ει απι πολιτειῶν τοιούτων ῆκετε εν αἷς ου πολλοὶ oλίγων ἄρχουσιν, αλλὰ πλειόνων μάλλον ελάσσους, οὐκ ἄλλω τινὶ κτοσάμενοι τὴν δυναστείαν ἡ τω μαχόμενοι κρατεῖν. βαρβά
ρους δέ, οἶς νυν ἀπειρία δέδιτε, μαθεῖν rρὴ εξ ων τε προο-γώνισθε τοῖς Μακεδόσιν αυτῶν καὶ ἀφ ων ἐγὼ εἰκάζω τε καὶ ἄλλων ἀκοj ἐπίσταμαι - δεινούς ἐωμένους. καὶ γὰρ οσα μεν
126. Brasidae oratio ad milite s. οἴγε μηδε - μαχόμενοι κρατεῖνJ Addidit oυ, et i a si superi Is μηδέ esset. Alia eius ni idi ne ligentiae exen,pla habet Reifig. Aristopi . t. I. p. 30. Νintile est quod nupra illustraturii ac
teriles, aetin Uer n. Ainῶν igitur res rei inurn ad βαδεβάρων, es, que ident ac si ilixisset αδτῶν Ουσιν, qui ex barbarorum numerra aurit. intelligit Μacedonas non Perdiccae, sed I yneestas; a an πων Μακεδόνων εἰσὶ καὶ Θυγκοστtic, ut vicit II, 99. Et eunt liis Lint edaeli Oilii pugnaverant, non cuna ΜMeiloniliti turdiccae, quin illuc socii Spartanoruin erant. Et προογώνισθε Scholiasten recto Hecipit diciAIlix pro πραεπολεμ serie. Constat utilena Macedonas,
qtiati ΡIai I Grilei ae originis vel luti lippi, Alexandri Magni pati is,
572쪽
LIB. IT CAP. I 26. - οντι ἀσθενῆ δντα τῶν πολεμίων δόκησιν ἐχει ἰσχυος, διδαχη αὶ θὴς προσενομίνν περὶ αὐrῶν ἐθαρσυνε μὰλλον τους ἀμυνομένους' οἷς δἐ βεβαίως τι πρόςεστιν αγαθόν, μοl προει
τάσεισις τῶν ὁπλων ἐχει τινὰ δ λωσιν απειλῆς. προςμῖξαι δὴ τοῖς υπομένουσιν αυτὰ οὐχ ὁμοῖοι ' ourε γὰρ τάξιν εχοντες
αἰσχυνθεῖεν ἄν λιπεῖν τινα χώραν βιαζόμενοι, ῆ τε φυγῆ καιῆ ἐφοδος αυτῶν ἴσην εχουσα δόξαν τοὐ καλοί ἀνεξέλεγκτον
eit conversione Orationis usum Psse, ut sit Pro ὀφει πλῆγους. Coraes ni Onet unu ni ex his subsuintivis adiectivi vice stin ri, ut eun parrari lia e piisse dicat POp p. pri l. t. l. p. l62., cum ἄσreων εὐφρόνη ot sinii lituis, quae tat, Dialii una n notionei h continentia cogitanti ir, et ile quibus coni erri iubet Ilera a. nil er. p. 49O. Ovie igiti ir Corai est externa species, Pt ὀi ις πολλῆ In sita l. e. Fulchra1 αrter a speetes. CD iis . Rupra MI III, 82. ἔHl Ioinina o υζὰρ - με iis naso, ε ίας. Similia Matilius Cos. vii versus G .illos co ortans apud Iura iiiiii XXXVII, l7. procera corpora, proanissae et ruιilatae comae, Eusta scuta, praelongi gladii: ad hoc cantus imeuntium proeli/ιm et ululat ιιa et tripudia et quatiem timn amiιa n
intra tria eun posita ad 11ιetum. id. I,ips. de niti. Ron . IV, 1 l. ἰέii l. Obs. p. 232. Tacitus Annal. IV, 47. siv/ul in Lerocissimos I iracum, Nis ante vallum nore gentia cu/u carministis et impu. diis persultabant, mittit delectos sagittarior an, ubi I ipsius nostro loco usus Eniendavit πλῆξει ὁ φεως. οὐτε γαρ τό ιν - αισχυνθεῖεν ἄνJ Id lo cliet; Mi 1, 12. init. Negatio et a l θον ree et ad oἰπυνθεῖεν ἄν perti t. I roxii ne s VI pntia spectan ita in Oreni barbarorun , qui in fuεa retrorsum hoste in telis petebant. I orat. Od. I, 19, 1 l. versis ani um
Parthinn rerataque amittis. I lignam αυτοκράroea dicit, ubi et tu gere et pugni re licet, nullo itu decure. 1 erba ἄποθεν - ἐπικρο- noῖσιν habet Ialom. M. P. 545. . . γι
573쪽
φασιν τοῖ σώζεσθαί τινι πρεπόντως πορίσειε. τού τε ες χεῖρας ελθεῖν πιστόrερον το ἐκφοβήσειν ημῆς ἀκινδύνως ηγουνται 'εκείνω γὰρ ἄν προ τούτου εχρῶντο. σαφῶς τε παν το προπάρχον δεινον αε αυτῶν ορα τε εἴργω μεν βραχύ ον, ἄφει δεκαι ακοῆ κατασπέρχον. ὁ υ7ρομείναντες επιφερόμενον καὶ orαν καιρὸς v κόnμω καὶ τάξει αίως υπαγαγόντες, ἐς τε το ασταλες θῆσσον ἀψιξεσθε καὶ γνωσεσθε το λοιπὸν ἔτι οἱ τοιο τοι se λοι τοῖς μεν την πρώτον εqοδον δεξαμήνοις ἄποθεν ἀπειλαῖψ το ανδρεῖον μελλῆσει επικομποὐσιν, οῖ δ' ῶν εἴξωσιν αὐτοῖς, κατὰ πόδας το ευτυχον εν τω ἀσφαλει οξεῖς ενδείκ
ιαύτα ὁ Βρασίδας παραινέσας υπῆγε - στράτευμα. οἱ I 27 . βάρβαροι ἰδόντες πολ λη μῆ καὶ θορύνω προςεκειντο, ν '
μίσαντες νίγειν τε αυτον καὶ καταλαβόντες διαqθείρειν. καὶ ως αὐτοῖς H.τε εκδρομαι oπη προπίπτοιεν ἀποντων, καὶ αυ-
τος ἔχων τοὼς λογάδας ἐπικειμένους υφίστατο, τῆ τε πρώτη Ορμῆ παρὰ γνώμην ἀντίστηοαν καὶ το λοιπον επιφερομένους μεν δεχόμενοι ξμύνοντο. ἡσυχαζόντων δε αυτοὶ ὁπεχώρουν, τότε δὴ τῶν μετὰ τοῖ Γρασiδου Ἐλλῆνων εν τῆ ευρυχωρία Οἱ πολλοὶ τῶν βαρβάρων ἁπέσχοντο, μέρος δέ τι καταλιπόν- τες αὐτοῖς ἐπακολουθοὐν προς λλειν, οἷ λοιποὶ χωρήσαντες δρόμω επί τε τοὐς ψεύγοντας τῶν Μακεδόνων, Od εντύχοιεν,
or δ' ἄν ε ξωσιν αυτοῖς aesta nδδας, τόJ Ita malo o disting iebatur. Distinctionein post αὐτοῖς Iozaiuli1m puto: nani vix graece clici Potest εἴκειν τινὲ κατὰ πόδας. Est aute it oratio elliptica, quum ita suppleas : or δ' αν εἴξωσιν αὐτοῖς, κατὰ πόδας διώκονet ες, ἔλθον reς vel alii iii eo mini ιν ille Plarasi κατα πόδας iungi solent, zo εἴφυχον
574쪽
554 LIB. IV. CAP. 123. ζατεινον, καὶ την ἐς 19, ῆ ἐστι μεταξυ δυοῖν λόφων στενῆ
ἐς την Ἀρριφαίου, φθάσαντες προκατελα ν, εἰδότες οὐκ ουσαν δελπν τῶ Βρασίδε ἀναχώρη ιν. καὶ πρωιόντος αυτοῖ ἐς
I 28 ὁ δὲ γνους προεῖπε τοῖς μεθ' αὐτοὐ τριακοσίοις, δν ωετο μῶλ- λον ἀν ελεῖν των λόφων, χωρῆσαντας προς αυτὸν δρόμω Ac τάχιστα ἐκαστος δύναται ἄνευ τάξεως πειρῶσαι ἀπ αυτos ἐκκροῶσαι τους ξδο επιόντας βαρβάρους, πρὶν καὶ την πλείονα κύκλωσιν σφῶν αὐτόσε προςμῖξαι. καὶ ot μἐν προςπεσόντες
ἐκράτ σάν τε των επι τού λόφου, καὶ ἡ πλείων ἐδη στρατιὰ των 'αλῆνων ρῶον προς αυτὸν ἐπορεύοντο ' οἷ γὰρ βάρβαροι και ἐφω θοσαν , τῆς τροπῆς αὐτοῖς ἐνταμα γενομενης σφῶν
ὁ τοὐ μετεώρου, καὶ ἐς τὸ πλεῖον Ουκές - κολούθουν, νομίζοντες και εν μεθορίοις εἶναι αυτούς μ' και διαπεφευγέναι. Βρασίδας δε ώς ἀντελάβετο των μετεώρων, κατὰ ασφάλειαν μῶλλον ἰών αυθημερόν ἀφικνεῖται ἐς Αρνισσαν πρῶτον, τῆς Περδίκκου αρχης. καὶ αυτοὶ ὀργίζόμενοι οἱ στρατιῶται τῆ προαναχωρησει των Μακεδόνων, οσως εὐτυχον κατὰ τὸν οδὸν ζεύγεσιν αυτῶν μεικοῖς, ἡ ετ τινι σκεύει ἐκπεπτωκότι,
talis εν νυκτερινῆ καὶ φοβερῶ αναχωρῆσει εἰκὸς ον ξυμβῆναι,
τὰ ἐμεν υπολύοντες κατέκοπτον, των δὲ οἰκείωσιν ἐποιοῖντο. ὁ τούτου τε πρῶτον Περδίκκας Βρασίδαν τε πολέμιον ενό
μισε καὶ ἐς τὸ λοιπὸν Πελοποννησίων τῆ μεν γνώμν δἰ Αθηναίους οὐ ξυνοθες μῖσος εἶχε, των δέ αναγκαίων ξυμφόρων
διαναστὰς επρασσεν Orω τρόπω τάχιστα τοῖς μἐν ξυμβῆσεται, των di ἀπαλλάξε Gι. .
-κεδαιμονίους μελλόντων παρειναε.
575쪽
αὐτὸν χρονον τοῖς εν τῆ Aύγκω Sξέπλευσαν επί τε την μέν-δον καὶ τὴν Σκιώνην οἱ Ἀθηναῖοι, απερ παρεσκευάκοντο, ναυσὶ μεν πεντήκοντα, ων ησαν δέκα πιαι, ὁπλίταις δε χιλίοις εαυτῶν και τοξόταις ε ξακοσίοις και Θραξὶ μισθωτοῖς χιλίοις και αλλοις των αυτόθεν ξυμμάχων πελτασταῖς' εστρα τῆγει δέ Nικὶς o Νικηράτου και πικόστρατος ὁ Λιιτρέφους. αραντες δε εκ Ποτιδαίας ταῖς ναυσι και σχόντες κατὰ το Π σειδώνιον εχώρουν ες τους Μενδαίους. οἱ δε αυτοι τε καὶ Σκιωναίων τριακόσιοι βεβοοθηκότες, Πελοποννηνίων τε οἱ επίκουροι, ξύμπαντες δε έπτακόσιοι ὁπλῖται, και Πολυδαμίδας ὁ αρχων αυτῶν, ἐYυχον εξεστρατοπεδευμένοι εξω τῆς πόλεως επὶ λόφου καρτεροῖ. και αὐτοῖς κέας μέν, Μεθωναίους τε εχων εἴκοσι και εκατὸν ψιλους και λογάδας των 'Aθζναίωνοπλιτῶν εξῆκοντα και τους τοξότας ἄπαντας, κατὰ ατραπόντινα του λόφου πειρώμενος προσῆναι ααὶ τραυματιζόμενος
κετο παν τό στρατευμα τῶν Ἀθηναίων νικnθῆναι. και ταυτyμεν τῆ ἡμερα, Ac ουκ ἐνέδοσαν οἱ Μενδαῖοι καὶ οἱ ξύμμαχοι, οἱ Abnναῖοι ἀναχωρ σαντες εστρατοπεδεύσαντο, καὶ οἱ Μενδαῖοι νυκτὸς επελθουσης ἐς τὸν πόλιν ἀπῆλθον. τῆ δ' b--I30ραία οἱ μεν Ἀθηναιοι περιπλεύσαντες ες τὸ προς Σκιώνης τότε προάστειον εἷλον καὶ τὸν ἡμέραν απασαν ἐμουν τὸν γην
Ουδενός επεξιοντος ' ην γάρ τι καὶ στασιασμοὐ π τῆ πόλει' οἶ δε τριακόσιοι τῶν Σκιωναίων τῆς επιούσης νυκτὸς ἀπεχώρησαν in οἰκου. καὶ τῆ ἐπιγιγνομένη hμερα κίας μεν τα,
ἡμίσει του στρατου προῖὼν αμα ες τα μεθόρtα τῶν Σκιω-
ναίων τὴν γον ἐfου, πικόστρατος da τοῖς λοιποῖς κατὰ τας
intellexerrent quieuit ae τῶν ἄναγκαίων ξυμφορων Pro nitivis acceperunt pendenti trais eX On isso ἔνεκα. Ne que si int ανσγκαῖα ξύμφορα talantitates fatales, liliari Itiani lioe se risu ανύγκο et ἄναγκαῖος usurpari docuit ἔ1 HIii te Diti vii l. ad Chariton. p. 609., sed titurit nositicinnis: nat-whea, dureli seine Verhurenisse gebotenes Interesse. Etenini Per iccae intererat, a pallit, in Peloponnesi omitti Ataropi opterea, quod quo iii agis in thoc tractu terraruni ait Thraciainsitar uni Λthenienses prolici elisiit, eo angusti ominis ii nimis ipsius rPgnt in Coercet attir, ipsiquB a n in ta illor Ini potentia et victilia Pei icut unx iri minebat. Iliterpretare igitur: er .urde von lemnem naturlichen Interesse abiri nn . Si calantitates signi sicaIent , mutato accentu ξυμφορῶν lege lita an easet.
576쪽
λει. o δε Πολυδαμίδας, ε τυχε γὰρ ταύτη τοῖς Μενδαίοις καὶ ἐπικουροις πτός του τείχους τα ὁπλα κείμενα, διατάσσει τε ώς ἐς μαχ'ν , καὶ παρ νει τοῖς Μενδαίοις ἐπεξιέναι. καί τινος αὐτῶ των από του δῆμου ἀνrειπόντος κατά τι crασιωτικὸν ἔτι οὐκ ἐπέξεισιν οὐδὲ δίοιτο πολεμεῖν, καὶ Aς ἀντεῖπεν ἐπισπασθένrος τῆ χειρὶ in αυτοὐ καὶ θορυβοθέντος, ὁ δῆμος εὐθυς ἀναλαβὼν τα ὁπλα περιοργῆς ἐχώρει επέ τε Πελοπον-
νοσίους καὶ τους τα ἐναντία agiσι μετ' αυτῶν πράξαντας. καὶ προπιεσόντες τρέπουσιν . ἄμα μεν μάχη αἰφνιδίω, ἄμα δε τοῖς Αθηναίοις των πυλῶν ἀνοιγομένων φοβηθέντων ' ω θησαν γὰρ απὸ προειρημένου τινος αὐτοῖς την ἐπιχείροσιν γενέσθαι.
καὶ οι μεν ἐς τον ἀκρόπολιν, ἔσοι μῆ αὐτίκα διες θάρ σαν, ' κατέφυγον, ῆνπερ καὶ τό πρότερον αυτοὶ εἶχον οἱ δε υθηναῖοι, Dy γὰρ καὶ ὁ Λικίας ἐπαναστρέψας προς τῆ πόλει ν, ἐς πεσόντες ες τον Μένδ'ν πόλιν, ἀτε Ουκ an ὁ ξυμβάσεως ανοιχθεῖσαν, ἁπάσy τῆ στρατιὰ, ῶς κατὰ κράτος ελόντες διήρπασαν, καὶ μόλις οἱ στρατηγοὶ κατέσχον Αοτε μῆ καὶ τους
ανθρώπους διαφθείρεσθαι. καὶ τους μὲν Μενδαίους μετὰ ταὐ-τα πολιτεύειν ἐκέλευον ἄςπερ εἰώθεσαν, αὐrοἶς κρίναντας εν σφίσιν αὐτοῖς, ει τινας vγούνται αἰ rίους εἶναι τῆς ἀποστάσεως ' τους δ' ἐν τῆ ἀκροπόλει ἀπετείχισαν εκατέρωθεν τείχει ἐς θάλψσσαν, καὶ φυλακὴν ἐπεκαθίσαντο. επειδῆ δε τὰ περὶ III τὸν Mένδον κατέσχον, ιπὲ την Σκιώνqν ἐχώρουν. οἱ δε ἀντεπεξελθόντες αυτοὶ καὶ Πελοποννήσιοι ἱδρύθοσαν ἐπὶ λόφου καρτεροῖ προ τῆς πόλεως, δν ει ι , ελοιεν οἱ ἐναντίοι,
οὐκ ἐγίγνετο σφῶν περιτείχισις. προσαλοντες δ' αυτῶ κατὰ ωράτος οἱ Ἀθηναῖοι, καὶ μάχν ἐκκρούοαντες τους ἐπόντας, ἐστρατοπεδεύσαντό τε καὶ ἐς τόν περιτειχισμὸν τροπαῖον στο- σαντες παρεσκευάζοντο. και αυτῶν οὐ πολυ υστερον ῆμ ἐν
577쪽
μενοι επίκουροι βιασάμενοι παρὰ θάλασσαν τον φυλακην νυκτὸς αφικνούνται, καὶ διαφυγόντες οἷ πλεῖστοι το επὶ τη Σκιώννστρατόπεδον εςῆλθον ἐς αυτ ν.
Περιτειχιζομενης δε τῆς Σκιώνης Περδίκκας τοῖς των 132
Ἀθηναίων στρατηγοῖς επικορυκευσάμενος ομολογίαν ποιεῖται
i προς τοbς AOqναίους διὰ τὴν του Βρασίδου εχθραν περὶ τῆς εκ τῆς Aύγκου ἀναχωροσεως, εὐους τοτε αρξάμενος πρα σειν. καὶ, ἐτύγχανε γὰρ τό rε Ἀχαγόρας ὁ Αακεδαιμόνιος στρατιὰν μήλλων πεζὴ πορευσειν ώς Βρασίδαν ὁ δε Περδίκκας,
ὁμα μεν κελευον roς του Νικίου, επειδὴ ξυνεβεβηκει, ενδηλοντι ποιεῖν τοῖς 'AOqναίοις βεβαιόνοτος πιερι, ἄμα δ' αυτος ου- έτι βουλόμενος Πελοποννqσίους ἐς τὴν αυτοῖ ἀφικνεῖσθαι, παoασκευάσας τους εν Θεσοαλία ξενους, χρώμενος αεὶ τοῖς πρώτοις, διεκωλυσε τὸ στράτευμα καὶ τὴν παρασκευ , ωςτεμ δε πειρῶσθαι Θεσσαλῶν. Ἀσχαγόρας μέντοι καὶ Ἀμεινίας καὶ Ἀριστευς αυτos τε Aς Βρασίδαν ἀφίκοντο, ἐπιδεῖν προ- ψάντων Λακεδαιμονίων τὰ πράγματα, καὶ τῶν ' ντων αυ- τῶν παρανόμως ἄνδρας εξῆγον εκ Σπάρτης, ῶςτε των πολεων ἄρχοντας καθιστάναι καὶ μῆ τοῖς ἐντυχουσιν επιτρέπειν. καὶ Κλεαοίδαν μεν τον Κλεωνύμob καθίστοσιν εν Αμφιπολει, ' te
32. καὶ ἐτύπακε γάρ - μηδὲ πειρἄσθαι Θεσσαλῶν J καὶ γὰρ
ubi etenim viignis, 'ant, nun miana alia voi e interposita a Thucydiis de separantur. Veri a ἐρίγγανε γὰρ - ως Bea σίδών igitur in .Parenthi si posita e agitanda sunt et καί ad sententiani prilitariam pertiliore. Sed huic Ι'ationi obstare videsur δέ, viod est in versis . . . IIvJωκας. Sed δέ sic post parenthesii iii Dieti solet, et reponendunt est etiani in veri,is III, 107. καὶ - μεῖζον γὰρ ἐγένετο
λοχίζει, litii δέ quia in in optiniis libris desit, non ta men recte anauero deletuni est, ut docuit POppo proleg. t. I. p. 307. duolnis aliis loris, quor i ultero praeter δέ etiani καί post parenthesin undat. Vill, 29. Ἐρμοκράτους δε ἀντειπὀντος - ἰ γὰρ ωοραμένος μαλακος ἡν' περὶ του μισθου) - Ομως δε etc. VIII, 79. οἱ δὲ 'Aθοναῖσι ταῖς ἐκ Σάμου ναυοι δυοῖν καὶ Oγδοῆκονra, αῖ ετ υχον ιν Γλαύκη τῆς μυουάλης ορμούσαι - διέχει δε ολίγον τα ίτη h Σάμος τῆς 'αείρου προς
578쪽
MB. N. CAP. I 33. I 34. I 35. I 33 Ἐν δε τω αυτῶ θέρει S βαῖοι Θεσπιέων τεῖχος περιελλον, επικαλέσαντες ἀττικισμόν, βουλόμενοι μεν καε αεἱ, πα
εν αὐτῶν ἄνθος ἀπολωλει. καὶ ὁ νεως τῆς Ηρας του αὐτουθέρους εν Αργει κατεκαύθη, πρυσίδος τῆς ἱερείας λύχνον τινὰ θείσης ἡμμένον προς τὰ στέμματα καὶ επικαταδαρθούσης, ῶςτε ἐλαθεν ἁφθέντα πάντα καὶ καταq λεχθέντα. καὶ ἡ μυσὶς μενευθύς τῆς νυκτος δείσασα τους Αργείους ἐς Φλιούντα φεύγει
λαβεν oκτὼ καὶ ενατον ἔκ μέσου, ὁτε ἐπεφεύγει. καὶ ἡ Σκιώνη του θέρους εχ τελευτῶντος περιετετείχιστό τε παντελῶς, καὶ or χθοναῖοι επ αυτῆ φυλακὴν καταλιπόντες ἀνεχώροσαν ἀλλω στρατῶ.IM 'H δὲ τω ἐπιόντι χειμῶνι τὰ μεν Ἀθηναειν καὶ Αακ δαιμονίων ησύχαζε διὰ τ ν εκεχειρίαν, Μαντινῆς δὲ καὶ δεγε ται καὶ οἷ ξυμμαχοι εκατέρων ξυνέβαλον εν Modικίω τῆς 'Oρεσθίδος, καὶ νίκη ἀμφιδήριτος πίνετο ' κέρας γὰρ ἐκάτεροι τρέφαντες To καθ' αὐτούς τροπαῖά τε ἀμφότεροι ἔστησαν καὶ σκυλα ες Λελφους ἀπέπεμψαν. διαφθαρέντων μέντοι πολλῶν εκατέροις καὶ ἄγχωμαλου τῆς μάχζς γενομένος και ἀφωχομένης νυκτος το Γργον οἱ δεγεῆται μεν επηυλίσαντό τε καὶευθὼς ἔστοσαν τροπαῖον, Μαντινῆς δῶ ἀπεχώροσάν τε ες BO
135 Aπεπείρασε di τοῖ αυτοῖ χειμῶνος καὶ ὁ Βρασίδας τμ
579쪽
LIB. IV. CAP. I 35. 3 559λευτωντος καὶ προς εαρ ηδε Ποτιδαίας. πρ εχθων γὰρ --
κτος και κλίμακα προμεις μέχρι μεν τούτου ἐλαθε ' τοὐ γὰν κωωνος παρενεχθέντος οἴτως ες το διάκενον πρὶν ἐπανελθεῖνον παραδιδοντα αὐτον η - θεσις ἐγένετο ' ἔπειτα μέντοι ευθυς αισο νε ων πρὶν προσναι ἀπήγαγε πάλιν κατα τάχος Tvν στρατιαν καὶ Ουκ ἀνέμεινεν ημέραν γε σθαι. καὶ ὁ χεμμων ἐτελευτα καὶ ἔνατον ἐξιος τω πολέμω ετελεύτα τῶδε ον
serat. 'an κωδων videtur u station excubiaruni in nio enituis D sitarum ad stationent tia illius esse. Iloc ipsunt tenipus Aratus
insidiis legit, cu In Sicyonem caperet. Plutarcii. Vii. Arat c τ
ete. Apti l ΝOpliocleni Atac. II. LOlbeckitis interpretatur per σάλπιγγα. Proprie anterior et latior pars tubae, ut ile sonus exievoce κωδων significari videtur. Vid. interpretes ad II vch. s. τ'αώδων. vid. Eustath. apud Lobeelc. l. l. et Polluc. VI, I 10. Forma orificii tistae, quatit tintinnabula, Pocula aliaeque res conina uinneni nabent, fecit, ut κώδων Etiam cani panularii et ei iis muli fomanao pocul uni si nilicaret, Velut apud EtDi . m. iii ὀκοατοκώθωνε:duninio do tuent vocabuluIn sit κάγων et κώδων, de qua re mihi non Iuniet. Ite in propter 1Orniae vel solii sinii litudinein alius inati unienta generis hac voce appellantur, in Iu ibi A Pst ηνεῖον illeatrale insti umeritum ad sonuin in theatro ait Fendum disti ibibendum lue. Vis Vitruv. V, 5, I. et Schii ei ter. ad eclog. phvs. v. 17o. Etiani in alia ex forma vocabulum transiat. Sic apud Hesycn. κώδων est μ ἐκων , κάλυξ. Ex sono tintinnati illi vel tuliae garrii liis laonio κώδων amlit ' apud Plautum Trinunin o tintinnabulum appellatur amophanta, κωδων ζει ν sese diruigare. Victo Tou p. ad Longin. XXIII, 4. Aristoph. Pace 1078. Demost h. contri Aristog. I. p. 495., quenὲ imitatur Longinus I. I., ut Observavit Hunn ripi ius. Do xii strun entis, quae euvi hirinitu equi inflarentur, sonu ni re ruebant tibiarum similem, vox κώδων Ponitur a Polluce
580쪽
Anacreontis et Sapplius reliquiae ad lide in optiniar. recens. Alnateis Iollanti. 20 Gr. Aristoteles voti d. Beliandi ungsart d. Nattir unde v. TitZe. gr. 8.1823. I 2 gr.
Castellionis, sacror. Dialogorum libr. IV. cur. D. V. Alberti. 8. I 0 gr. Ciceron: , M. T., orationes ex. ed. Guarii. 1752. 8. 10 gr. - de olli οἱ is libri tres. Recens. notisque et indic. Orii. d. G. Bomi. 8 niat. 1799. I thl . 8 gr. Reden E. Verihel dig. d. Dichters A. L. Amilitas, T. A. Milo au. ιὶ Ligarius; ubers. u. Init Annierkung. v. Schelle. 3 Thie.
Galeni oppra On nia. Edit. cura . C. G. Κ illin. Toni. I - XII. 8 niat. 1821-26. sis thir. Nippocratis opera Onania. Edit. cur. C. G. Κulin. Tom. I. 2. 8 inai. 1825. 10 lli tr. Horatius do arte poetica. Ed. C. G. Ecla elle. 8 mai. I 806. 2I gr. Isocratis oratio de perni itatione, cuius pars inge iis prinium graeco edita ab A. Mustoxido, nune pri Inlini lutitie exhibothir etc. Μediolani. 8 niai. I tilli . Loesneri, Chr. Fr. , Observationes ad NOV. Testamentum e Pli Iono Alexandrino. 8 mai. 1777. I thir. 8 gr. I. Icretius de reman natura c. Eicuis lacu. 8niat. 2 ilit r. Is gr. Moschopuli Cretensis opuscula gram Inatica e l. TitEe. 8 niat