장음표시 사용
561쪽
ναίοις κῆρυκα προ ἐμφας εξιέναι εκέλευσεν εκ της Aηκύθου ἡποσπόνδους καὶ τα εαυτῶν εχοντας ώς ούσης λαλκιδέων. οἱ δε ἐκλείφειν μεν οὐκ ἐζφασαν, σπείσασθαι δε σφίσιν εκλλευον ημερον τούς νεκρούς ἀνελέσθαι. o δε ἐσπείσατο δύο. εν ταυταις δε αυτός τε τὰς εγγυς οἰκίας εκρατυνατο καὶ last ναῖοι τα σφέτερα. καὶ ξύλλογον των Tορωναίων ποιμας ἔλεξε τοῖς εν τη 'Aκάνθω παραπλησια, ὁτι οὐ δίκαιον εῖο Οἴτε
τούς πράξαντας προς αυτον την ληψιν της πόλεως χείρους οὐδε προδότας ἡγεῖσθαι ' ουδε γαρ επὶ δουλεχ ουδε χρήμασι πεισθέντας δρῆσαι τοὐτο, ἀλx επι ἀγαθῶ καἰ ελευθερία τῆς πόλεως ' Οἴτε τούς μῆ μετασχόντας οἰωθαι μὴ των αὐτῶν τεύξεσθαι' ἀφῖχθαι γαρ οὐ διαφθερῶν Οἴτε πόλιν Οἴτε ἰδιώτην οὐδένα. το δε κῆρυγμα ποιῆσασθαι τούτου ἔνεκα τοῖς παρ υθνναίους καταπροεποσιν, ἄς ηγουμενος οὐδεν χείρους τῶν εκείνων φιλίq' οὐδ' αν σφῶν πειρασαμένους αὐτοῖς
τῶν Αακεδαιμονίων δοκεῖν ἡσσον, ciuis πολλῶ μὰλλον, ἔσω
δικαιότερα πράσσουσιν, ευνους ἄν σφίσι γενέσθαι. απειρία δενει πεφοβῆσθαι. τους τε παντας παρασκευάζεσθαι ἐκέλευσενώς βεβαίους τε εσομένους ξυμμάχους, καὶ τό απὸ τοὐδε ἡδολτι άν ἁμαρτάτωσιν αιτίαν εξοντας ' τὰ δε πρόrερα οὐ σφεῖς ἀδικεῖσθαι, ἀλX αείνους μῶλλον υπ ἄLλων κρεισσόνων, καὶ ξυγγνώμον εἶναι, εἱ τι ναντιούντο. καὶ ὁ μεν τοιαῖτα εἰπὼν II 5καὶ παραθαρσίνας, διεχθουσῶν τῶν σπονὁῶν τὰς προσοχὰς εποιεῖτο τὴ φκύθω ' οἷ δε Ἀθηναῖοι ξμίναντό τε εκ φαλλου τειχίσματος καὶ απ' οἰκιῶν επάλξεις εχουσῶν. καὶ μίαν μεν Ῥεραν ἀπεκρούσαντο ' τῆ δ ' υστεραία μ'χανῆς μελλουσης oςάξεσθαι αὐτοῖς απb τῶν ἐναντίων, ἀφ' ης πύρ εν σειν διενοοὐντο ες τὰ ξύλινα παραφράγματα, καὶ προςιόντος ἡ τοὐ στρατεύματος, i ν ωοντο μάλιστα αὐτούς προῆκομιεῖν τqν μηχανῆν καὶ 4ν επιμαχώτατον, πύργον ξύλινον ἐπ' οἴκημα ἀνωτέστησαν, καὶ ὁδατος αμφορέας πολλούς και πίθους ἀνεφαρ σαν καὶ λίθους μεγάλους, ἄνθρωποί τε πολ λοὶ ἀνίβοσαν.
τό δε οἴκημα λαβὸν μεῖζον ἄχθος ἐξαπιν ς κατερράγο, κώψόφου πολiοὐ γενομένου τούς μεν εοῖς καὶ ὁρῶντας τῶν Ἀθηναίων ἐλύπησε μῶλλον ἡ ἐφόβησεν, οῖ δε ἄποθεν, και μάλιστα οἷ διὰ πλείστου , νομίσαντες ταυτy ἐαλωκέναι ξ3ο τόχωρων φυγῆ ἐς τον θάλασσαν καὶ τὰς ναῆς ἄρμησαν. καὶ ὁI GΒρασίδας ώς οσθετο αὐτοῖς ἀπολείποντάς τε τὰς ἐπάλξεις καὶ
I14. σφῶν - των -κεδαιμονίων J Deletnn volunt τῶν -κεδαιμονίων. Temere. Vide dicta ad I, 144. Heilniann. scriptu imvult ouae συ. Particulam ἄν in una ea lexnque Sententia, Praese tini post Parenthesin ueram, non rarum. vide Mattii. Gr. g. 599.
562쪽
τὸ γιγνόμενον δρων, ἐπιφερόμενος τῶ στρατῶ ευ ς το τει- ισμα λαμβάνει, και ὁσους ἐγκατέλαβε διέφθειρε. καὶ οἱ
Ἀθηναῖοι τοῖς τε πλοίοις καὶ ταῖς ναυσι τούτω τῶ τροπωεκλιπόντες το χωρίον ἐν IIαλλῆν ν διεκομί- σαν ' ὁ δῶ Βρασίδας , ῶστι γαρ ἐν V Aqκνοω Αθηνὰς ἱερον, και ετυχε κρορυξαρ, δτε εμελλε βαλλειν, τω επι ντι πρώτω του τείχους τριάκοντα μνας αργυρίου δώσειν, νομίσας ἄλλω τινὶ τρόπω ηανθρωπείω την ἁλωσιν γενέσθαι, τάς τε τριάκοντα μνας τῆ ' θεω ἀπέδωκεν ἐς το ἱερόν και την -κυθον καθελων και ἀνα-sκευάσας τέμενος ἀνῆκεν ἄπαν. καὶ ο μεν το λοιπόν οὐ χειμῶνος ἁ τε εἶχε των χωρίων καθίστατο καὲ τοῖς ἄλλοις ἐπε- βουλευε. καὶ τοῖ χειμῶνος διελθοντος Θωον ετος ἐτελεύτα
III Aακεδαιμόνιοι δε και Ἀθηναῖοι ἄμα ηρι τού ἐπιγιγνομένου θέρους ευούς εκεχειρίαν εποιῆσαντο ενιαύσιον, νομίσαντες Ἀθηναῖοι μεν οὐκ ἄν ετι τον Βρασίδαν σφῶν προςα--στησαι Ουδεν πρὶν παρασκευάσαιντο καθ' ησυχίαν, και ἄμαει καλῶς σφίσιν ἔχοι, και ξυμβῆναι τὰ πλείω, Αακεδαιμόνιοιδε ταὐτα τούς υθοναίους ηγούμενοι ἀπερ ῶδεισαν - ωθαι, και γενομένης ανακωχῆς κακῶν και ταλαιπωρίας Mu- ἐπιθυμῆσειν αυτούς πειρασαμένους ξυναλλαγῆναί τε και τοὐς ἄνδρας σφίσιν ἀποδόντας σπονδὰς ποιῆσασθαι καὶ ες τον πλείω χρόνον. τοῖς γὰρ δ' ἄν ας περι πλείονος εποιοῖντο κομί--σθαι, ως ετι Βρασδας ευτυχει ' καὶ εμελλον ἐπὶ μεῖζον χωρήσαντος αὐτΟὐ καἰ αντίπαλα καταστήσαντος των μεν στέρεσθαι, τοῖς δ' ἐκ τοὐ λου αμυνόμενοι κινδυνεύειν καὶ κρατήσειν. γίγνεται Ουν εκεχειρέα αὐτοῖς τε και τοῖς ξυμμάχοις fiti. II 8 Περὶ μεν τού ιεροὐ και του μαντείου Οὐ Ἀπόλλωνος τού
Πυθίου δοκεῖ ἡμῖν χρῆσθαι τον βουλόμενον ἀδόλως και ἀδεῶς
F. H. h. Subaudio ταῖς μπαναῖς. ἀνασκευάσως l i. e. aullata aediferorum a esseeliae; vido ad , Io. Vrelia ἄτa a7νε - καθίστaro ituriet In Din. Μ. p. 487. I 17. με Mosari Falsus est solioliastes Aristophanis ad Equites 703., iiiii nil istas in luctas spectare iiit Aristoplianem l. I. Spe-etat enim ad pacem IV, M. nieni oratant, et ad legationem, cuius caput erat Aradi eptolerariis. Vid. ad I v, II. ώς ἔτι BeaσίδσςJ Iως o et a Schol. Aristophanis ad Pacent 478. 7ως uti irae amplectendit in dicit Beiaceriis.118. Forni ita liui uesar in , Athenieristinas cun I,acedaemoniis suetarum. Inde ab initio capitis i ges proponuntur, g ii- hiis Lacedaemonii inducias neri posse piitarunt; inde a vera iaraoξε τω ὁ ω. Ἀκάμαντις etc. Veri a Atheniens uni sequuntiar, qui in His conditio iten ab altera parta propositas ratas italui unt. Victode hae somnula et in uni et sum de formulis et praescriptionibus aenatusconsultorun , de π torrem et Populiscitoriim Schoeniann. de comitas Allien. P. I 3l. , Diuiti eo bu Cooste
563쪽
κατὰ τοὐς -τρωυς νόμους. τοῖς μεν Μακεδαιμονέοις ταλαδοκεῖ και τοῖς ξυμμάχοις τας παροῖσι ' Βοιωτούς δὲ και Φωκέας πεέσειν φασὶν ες δύναμιν προςκηρυκευόμενοι. περι ει των χρ μάτων των τού θεού επιμειχθαι ὁπως τους ἀδικοῖντας εξευρῆσομεν, ὀρθῶς και δικαίως τοῖς πατρίοις νόμοις χρώμενοι και ημεῖς και υμεῖς και των ἄλλων οἱ βουλόμενοι, τοῖς πατρίοις νόμοις χρώμενοι πάντες. περὶ μεν ουν τούτων εω Αακεδαιμονίοις και τοῖς ξυμμάχοις, εὰν σπονδὰς ποιῶνται οἷ' - αῖοι, ἐπι της αυτῶν μένειν ε κατέρους ποντας ἄπερ νῆν εχομεν, τούς μεν εν τῶ κορυφασίω εντὸς τvς Βουφράδος καιτού μεως μενοντας, τοὐς δε in Κυθῆροις μῆ. ἐπιμισγομένους ἐς την ξ μαχίαν, μῆτε πῶς προς αυτοῖς μῆτε αυτοῖς προς ημῆς, τους δἐ εν νωία και Μινώα μῆ ὐπερβαίνοντας το ν οδόν την -ὁ των Πυλῶν των παρὰ τού Mσου ἐπι το Ποσειδώνιον , ἀπό δε τοὐ Ποσειδωνίου εὐθὴς ἐπι τον γέφυραν την ες Μινώαν, ρηδε Μεγαρέας και τοῖς ξυμμάχους ὁ περαίνειν την οδόν ταυτην. και την νῆσον, ἡνπερ ελαβον ΟἴAθηναῖοι, εφοντας, μὴ νε επιμισγομένους μζδετέρους μοδετέρωσε ' και τα εν Ποιζῆνι, ὁσαπερ νῆν εχουσι και OL ξυνέ
θεντο προς Ἀθηναίους ' και τῆ θαλάσση χρωμένους, ὁσα ἄν
κατὰ την εαυτῶν και κατὰ τορο ξυμμαχίαν. Αακεδαιμονίους
και τούς ξυμμάχους πλεῖν μῆ μακρῆ νur, ἄλλω δε κωπῆρει
te την ξυμμαχίανJ abstractum pro concreto, pro το ξυμμαχικόν, Vel ἐς τους ξυμμάχους. Heil in ann. monet veriuir In II, in αυτη μεν ἡ ξυμμαχία των -κεδαιμονίων - ἡ ξυμ μανία των Ἀθροναίων - ξυμμαχία μὲν αἴτη ἐκατέρων. ἀλλω δε κωπῆρει πλοίωJ i. e. naribus remigiis aetis, praes rPlmmnavibus longis. Μeniorant κωπῆρες πλοῖον ex lioc loco Suidas, Photius et Phavorinus, nulla explicatione addita, nisi Ae ημεῖς κώὲ Θουκυδίδης. M l. Dorv. Rιl Cliarit. p. 201. Paulo utite ait
vit de stipplendo Μεγαρέας. λt quid est Μegarensisus cum Minoa, qua n ceperant Atnenienses ille III, 51. Et volebant L 'cedaenionii, ut supra est, μένειν ἔ-τέρους , ἔχοντας ἄπερ νῖν εχ μεν. Quid porro Megarensibiis est cum TroeZenes At Allieni enses urbent Iiabuisse, vel agri partent aliquam, veris in ite est. Nani Troegenem I, II S. narrantur Laeedaenioniis reddidisse induciis post Euboicuin bellunt Periclis factis, quani deinde Te recuperarunt, vel inductas ratas non habuerunt. Quod nisi accipias ita factum esse, superest, ut ad καὶ τἄ εν Ποιζῆνι supple tur: ἔροντας γῆς siVB -κεδαιμονίους μένειν, quod flagitarct viden tur sequentia : καὶ oti ξυνέθεντο Aθνναίους, ubi verbum Irub uni aliud siti,iectum habera potest nisi Aωκεδαιμόνιοι, si quae dis TroeEene ali historico prolata sunt, spectes. Ru rei ut coniniodi uaneri possit, distinctionem iniuriitavi, posita virgula post is Μινώαν
et puneto Post τὸν Moν τaor . Propterea Pae factum esse vid Disi tiro a Corale
564쪽
πλοιω, ἐς πεντακόσια τάλαντα ἄγοντι μέτρα. κ ρυκι δε καὶ
πρεσβεία καὶ ἀκολούθοις ὁπόσοις ἄν δοκῆ περὶ καταλύσεως
του πολέμου και δικῶν ἐς Πελοπόννοσον καὶ ' Aθοναζε σπονδὰς εἶναι ἰοὐσι καὶ ἀπιουσι, καὶ κατὰ γον καὶ κατὰ θάλασσαν. τους δε αὐτομόλους μο δέχεσθαι ἐν τούτω τῶ χρόνω,
μῆτε ἐλεύθερον μῆτε δοῖλον, μῆτε ομὰς μὴ rε υμῶς. δίκας τε διδοναι υμῶς τε ἡμῖν καὶ ημῆς ἴμῖν κατὰ τὰ πάτρια, τα ἀμ-
ψίλογα δίκν διαλύοντας ἄνευ πολέμου. τοῖς μεν -κεδαιμονίοις καὶ τοῖς ξι μμαχοις ταὐτα δοκεῖ ' εἰ δέ τι ista ειτε κάλλιον εἴτε δικαιότερον τούτων δοκεῖ εἶναι, ἰόντες ἐς Αακεδαίμονα διδάσκετε ' οὐδενὸς γὰρ ἀποοτ σονται ὁσα ἄν δίκαια λέ- .
τέλος ἐχοντες ἰόντων. nπερ καὶ υμεῖς η ς κελεύετε. αι δεσπονδαὶ ενιαυτόν εσονται. ε δοξε τω δ μιρ. Ἀκάμαντις ἐπρυ-
de pna traluis descripsit, senatu iii Die niuit iplicavit, illi init unx' nise singillis tribulaus A nutorii, in sortitis, ut uni rAOmilia ratInia une 1licet tur iiii ingentoriin . uti in qua reni aut iii illi unius iii asinietrit, is senatores drcininin anni parte ira Renatui conlitiis ilio Prae- si letiant, Ι Utun uti pir i l l in pus nonii ne i iis igniti. Quare cun , qui, te iri pote hoc pupillis it uni salitini est, illinis Acan antis PIF- tui es dedisset, praesCliptio liaec est: Ἀκάμαν ra ἐπρυτάνευε. Te n-Pus illiid, per quod prytanes eruiit, trice IIorunὲ qui nomini aut se norunt, pro Itinaris anni ni Ollo, dierum, Prytania uic batur. Prἔipsi leti iiii autem singulae senatoriani trili ira non certo εν ludari et desinito ordin , sed eo, qiii sorte evenisset. Sed Prytiines ipsi Inunera sua non si inul Onities, se ii pre vices obibant, in quinas decurias sorte dintriinuti , qtiarunt Ringulae septenos uies reli- luis Oni nil, us praesiit El3uut, et praesides vel πρόεδροι zil re zippellabantur. ilis auteni praestatibus ad singillos e septenis dies singilli praeerant Epistatue ite in sorte ducit, penes quos arcis et aerarii claves emini: Iain vero praesides illi cuni Epistήita et
erat eo tenipore Prytania. singuli viri, ab Epistata sorte ducti, qui et ipsi Proedri appellabantur, suun riue nul et ant Epistatani
et . Omin Ossu'iu in emit, ideIe ut in ipsa consultatione rite Oni-
565쪽
-άνευε, Φαίνιππος ἐγραμμάτευε, παιάδος επεστάτει. mira εἶπε, τίχ' αγαδῶν τy 'Aθνναίων, ποιεῖσθαι την εκεχειρίαν καθὰ ξυγχωροῖσι Αακεδαιμόνιοι καὶ οι ξύμμαχοι αυτῶ καὶ ὐμολόγησαν εν τῶ δ μω τον εκεχειρίαν εἶναι ἐνιαυτόν, ἄρχειν δὲ τ νδε την ημέραν, τετραδα ἐπὶ δέκα τοὐ 'Ελαφη - λιῶνος μηνος. εν τούrω τῶ χρόνω ιόντας ῶς ἀλλ λους πρέσβεις καὶ κῆρυκας ποιεῖο θαι τουδ λόγους, καν δrι ἔσται nκατάλυσις τοὐ πυλέμου. ἐκκλqnίαν δε' ποιῆσαντας τοὐς στρατηγούς καὶ τοὐς πρυτανεις πρῶτον περὶ τος εἰρονος βουλεύσασθαι Ἀθηναίους καθ' ὁτι ἄν ες0 ἡ πρεομία περὶ τού καταλύσεως οὐ πολέμου. oπείσασθαι δε αὐτίκα μαλα τὰς πρεσβείας ἐν τῶ δῆμω τὰς παρούσας η μην εμμενεῖν εν ταῖς
I αὐτα ξυνέθεντο Αακεδαιμόνιοι, καὶ ἄμολόγησαν καὶ οἱ IIs ξύμμαχοι, Ao ναίοις καὶ τοῖς ξυμμάχοις μqνὸς εν Αακεδαί-
sεως. titios Conscriptorea liit in B dixeris. Ex illis uniis erat γραμματεὶς κατα πρυra μείον , qua itie pr 'tania a senuiorab iis sorte du- Cius, cui un nitInus t ιι lita x sui licit, ut ps pli igniata ultusque Iiteras pii lili as cristodiryt, ea nitrii rum, qiuae Per suun PIJetu nium silipta essent. Hunc suisse illum putat Sc i Oernannus, . Iulcra orithiis adorat in cutis preti, italis pse Plii Aniatibus, pitisque I 6 Nien ἔinis .ii clionii ni Euclide in pseptiismatibus praescribebaturi Ideni illi leni p. 3l8. . Ais ς Hari Iloc est nomen eius, qui rogationem tulit, e I ills Ille i Omitu popullis ii illicias laetendas deci exit. Vid. Scito e- muri n. l. l. Cap. 8. P. 23 I. Mi l. et et ρόδα ἐπὶ δέκαJ i. e. mi arto decinio die Elapheholionis mensis in ilicias incipere voltu erunt. Sed piignant narc cuni verbis Cay. ll9. μηνoe ιν -κεδαίμοiι Γερασείου δωδεκά rn. I mirispone n laeei set Dod Pll. Annal. I liueyd. ad ali nulli s. holli Pelopon esiaciet dissert. vlli, l0., ut luc togatur δωδεκάιηι ibi rei ράδι ἐπὶ δέκα. Sed vereor, tit hoc iii iasii sit ei it Atticis, ita dies niensi uni nu Inerare. M; lini altero loco simit,ere ἐκκαιδεκά r n; cun alia niln Briis ficile confundunt ii , t lini ιβ' ot Non tanten satis cPri in , at al, illo die ni ensis Geriistii in illic lusi fuerint i iactio an tu P. uitan quani dieni eun leni utrobi itie desimnara putat Diui Rellus, quo coeperint induci ues clienuiue dicit sit nisi cat i Martii 22. anni alito
566쪽
LIB. IV. CAP. ID. μονι τεραστίου δωδεκάτ3. ξυνετίθεντο δε καὶ ἐσπένδοντο --κεδαιμονίων μεν οἶδε, δε- Ἐχετιμίδα, Ἀθροαιος Περικλείια, Φιλοχαρίδας ' φυξιδαῖδα, Λορινθίων δε Αἰνέας 'Ωκυ- του, Εὐφαμίδας ' Αριστωνύμου, Σικυωνίων δε Λαμότιμος Ναυκράτους, Ἐνάσιμος Μεγακλέους, Μεγαρέων δε πικασος Α κάλου, Μενεκρατηρ υμφιδωρου, Ἐπιδαυρίων δε υμφίας Εὐμπαίδα , Ἀθηναίων δε οἱ στρατηγοὶ πικοστρατος Αιιτρέφους, κίας πικηράτου, Αὐτοκλῆς Tολμαίου. v μἐν δ' εκεχειρία αυτο εγένετο, καὶ ξυνῆεσαν εν αυτῆ περὶ των μείγνων ino
δῶν διὰ παντὸς ἐς λόγους. I 20 Περὶ δε τὰς ημέρας ταύτας αἷς επῆρχοντο, Σκιώνο εντῆ Παλλήνν πόλις ἀπέστη απ' Ἀθηναίων προς Βρασίδαν.
φασὶ δε οἱ Σκιωναῖοι ΙΤελληνῆς μεν εἶναι ἐκ Πελοποννοσου, πλέοντας δ' αnὁ Ποίας σφῶν τους πρωτους κατενεχθῆναι ἐς τὸ χωρίον τοὐςo τῶ χειμῶνι ω εχρῆσαντο Ἀχαιοί, καὶ αυτούοἰκῆσαι. ἀποστῶσι δ' αὐτοῖς ὁ Βρασίδας διέπλευσε νυκτός ες την Σκιωνον, τριξοει μεν φιλία προπλεουσy, avrὁς δε εν M-λητέω ἄποθεν εφεπόμενος, δπως εἰ μέν τινι τos κέλητος μείζονι πλοίω περιτυγχάνοι, ἡ τριῆρος ἄμυνοι αὐτῶ, αντιπαλου. δε ἴλλος τριήρους επιγενομένης οὐ προς τὁ ἐλασσον νομιζων τρέφεσθαι, ἄχλ' ἐπὶ τον ναύν, καὶ εν τούτω αὐτὸν διασώσειν. περαιωθεὶς ti καὶ ξύλλογον ποι σας τῶν Σκιωναίων ἔλεγεν
Benedici. conterit αλῆ, qua n scripturiin 'ite explicatam ut Opti Inlini defendi posse putat Censor in Epheni ema. Ienens. I 816. mens. Ian. nr. 13. Brasidas, uit, Pax vo intervallo navi celoceae ivitiar. Cui si alia navis non trirentis quidem, sed laui en graudior solis obviiiin venit; ipsa navis longae si e triremis, qua Brasidant con it ἔ batur', specie terretur, ne pIe audet celocem -- gredi. Ita auxiliatur τριῆρης αὐτ , aoma triremia adspeetua. Sin occurret na is longa, quais par it triremi Brixsidae ; non in cel eein limpetu In faciet, Red in maius navigium. Μox vocabulum. πυτmόrrearoe ZOnaras explicat per αυτ όκ πτος, et extat Thoui. m. p. 160. οὐκ ἀνέμειναν aνάγκον σφίσι γενέσθαι.
567쪽
και ὁντες ΟυMν αλλο ξ νησιῶται αυτεπάγγελτοι εχώρησαν προς τὴν ελευθερίαν καὶ Ουκ ανέμειναν ἀτολμία ἀνάγκην σφίσι προς- γενέσθαι περὶ του φανερῶς οἰκείου παθοῖ ' s μεῖόν τ εἶναι τοὐ καὶ αλλο τι ἄν αυτοὐς των μεγίστων ἀνδρείως ὁπομεῖναι, εἰ τεθῆσεται κατὰ νουν τα πράγματα ' πιστοτάτους τε τῆ ἀλο- θεία ἡγῆσεσθαι αυτούς Αακεδαιμονίων φίλους καὶ τἄλiα τιμῆσειν. καὶ οι μεν Σκιωναῖοι επῆρθοσάν τε τοῖς λόγοις καὶ 121 θαρσῆσαντες πάντες Ῥοίως, καὶ oli πρότερον μῆ ξρεσκε τὰ πρασσόμενα, τόν τε πόλεμον διενοούντο προθύμως οὐσειν καὶ
τον Βρασίδαν τά τ ἀλλα καλῶς ἐδεξαντο καὶ δ μοοία μεν χρυσῶ στεφάνω ἀνέδοσαν ώς ελευθερουντα τὸν Ἀλωάδα, uis
δἐ εται νέουν τε καὶ προς ρχοντο ωςπερ αθλ'τῆ. ὁ δε το τε παραυτίκα φυλακήν τινα αὐτοῖς ἐγκαταλιπὼν διέβη πάλιν καὶ υστερον οὐ πολλῶ στρατιὰν πλείω ἐπεραίωσε, βουλόμενος μεταυτῶν τῆς τε Μενδος καὶ τῆς IRτιδαίας αποπειρῆσαι, πούμενος καὶ τοὐς ' οναίους βονθῆσαι ἀν ὐς ες νῆσον, καὶ βουλόμενος φθάσαι ' καί τι αὐτῶ καὶ επράσσετο ες τὰς πόλεις ταύτας προδοοίας περι. καὶ ὁ μεν εμελλεν ἐγχειρῆσειν
ταῖς πόλεσι ταύταις. εν τουτω δε τρι ρει οι τὴν εκεχειρίαν I 22
περιαγγελλοντες ἀφικνοῖνται παρ αυτόν , Go ναίων μεν 'Aριστώνυμος, Αακεδαιμονίων δε υθ'ναιος. καὶ ἡ μεν στρατιὰ
έον ro. Altius Meleagr. gaudent, curraint, cetiarant, herbam confermne, donant, tenent. Illic syectarit illa sieplorata et intellecta a uilic nemini Prisciani veri a l8. p. 12 32. προς-χηντο Δe AE---ΠΗ. 19ege ωαπερ ἀθλοτῖ. Valer. F laccus IV, 324. at nimnus ovinia Hersum densis cerea im amplexibita urmuratri Ar apte ferre . iuvat, fessasque adtollere palmas. Consem Oppianunt Hal. I, 199. asse. - ., Pi llux III, I 52. PI'o προς-χoκro ii et προς- δεσαν et in Pinoma lapsus Xenophonte ni pro I ilicvit ille nolit inal. vide illi interpretes. Προςῆρχον a m interpi Ptiari tanquam victorem athletam salutandi et honorandi Gruga adibant, iani Stephanua ad h. l. adii olavit. Ἀθλοτην hic Ol3 Inpionicen interpretatiir Ilii retus Var. 1.eci. XV, 7. Sed OInnes hieronicas pertinere potest. Dii Icer. Charito p. 132, 5. pii illinus de iliactis in stadiuni clini pompatico farore ut vocat Apuleius) comparat Chae- Tean et Dion usi uni in tribunal manu advocator una et laventis populi deductiini. Sed lioc aliud est, neque coni parum licet euu novom sica deductione et salutatione , t lue 1ieliat, Postquani Ian victoriani mi epti et ἱερονῖκαι declarati erant. I erunt quan to Primum intriibant pumiles, Rinicis et popillo favente quisque iusta diu it deducebantur, ut ni On iit Dorvili. P. 5 3.
568쪽
ξυνθῆκον, καὶ εδίξαντο παντες οἱ επὶ λύκος ξυμμαχοι A κεδαμονίων τὰ πεπραγμένα. ' Αριστώνυμος δε τοῖς μεν ἄλλοις κατήνει, Σκιωναίους δε αἰσθομενος ἐκ λογισμοὐ των ημερῶν ὁrι' ὐστερον ἀφεστήκοιεν, οὐκ ἐφ' ἐνσπόνδους ώσεσθαι. Βρασίδας δε αντίλεγε πολλά, ως προτερον, καὶ Ουκ ἀφίει τον
πόλιν. ῶς δ' ἀπογγειλεν ες τὰς Αθῆνας ο Ἀριστώνυμος
περὶ αὐτῶν, οἱ Gon ναῖοι εὐθύς ἐτοῖμοι - σαν στρατεύειν επιτνν Σκιώνην. οἱ δε Αακεδαιμόνιοι Πρέσβεις πέμφαντες παρα- βῆσεσθαι εφασαν αν robς τὰς σπονδάς, καὶ τῆς πόλεως ἀντεμ ποιούντο Βρασέδα πισrευον νες, δίκη τε ἐτοῖμοι ῆσαν περὶ αυτῆς κρίνεσθαι. οἷ δε δίκy μεν οὐκ ἐθελον κινδυνευειν, στρατεύειν δε ώς τάχιnτα, οργὸν ποιουμενοι εἰ καὶ οἱ εν ταῖς ν - σοις ξδq δντες ὐξιοῖσι σφῶν αgiorαοθαι, τy καrὰ γον Aακωδαιμονiων ἰσχύῖ ἀνωφελεῖ πιστευοντες. εἶχε δὲ καὶ η αὶ θεια περὶ τῆς ἀποστασεως μἀλλον di οἱ Gθοναῖοι εδικαίουν ' δύο γὰρ ἡμέραις δοτερον απἐστοσαν οἱ Σκιωναῖοι. v ισμα τευθὴς ἐποιὴσαντο, λλίωνος γνώμy πεισθένrες, Σκιωναίους εξελεῖν τε και αποκτεῖναι. καὶ ταλλα ἡσυχάζοντες ες τοὐτοπαρεσκευάζον ro.
νος τον επίπλουν αυτῶν υπεκκομίζει ες ολυνθον την παλαι- δικον παῖδας καὶ γυναῖκας τῶν Σκιωναίων καὶ Μενδαίων, καὶ τῶν Πελοποννοσίων αὐτοῖς πενrακοσίους ὁπλίτας διέπεμψε καὶ πελταστὰς τριακοσίους λαλκιδέων, ἄρχοντα τε τῶν ἁπαντων
Πολυδαμίδαν. καὶ οἱ μεν τὰ περὶ σψῶς αν roὐς ῶς εν τάχει παρεσομένων τῶν 'Aθηναίων κοινῆ εὐτρεπίζοντο.
In συναιν Q. Sensus este Aristonymua eet is quidem assentiebatur et indigesta non teneri conregale etc., quia antct illa i defecerant. Infra viilgo legebatiar μαλλον η οἱ 'A'ηναῖοι. Orrexertini ex Κ. g.
569쪽
. Βρασίδας δε καὶ Περδίκκας εν τούτω στρατευουσιν ἄμα 124 επι Αρρι ων το δευτερον ες Aυγκον. και ῆγον ὁ μεν ἁν
χιλιοι μαλιστα. ἱππῆς ὁ Οἱ παντες ἐκολουθουν Mακεδόνων l ξυν χαλκιδεῖσιν ὀλίγου ἐς χιλίους, καὶ ἄλλος ὁμιλος των βαρβαρων πολυς. ἐς λόντες δε ἐς τον ' Aρριβαίου καὶ εὐρόν rες
πεδίου δε τοὐ μεοου ἔντος , οι ἱππῆς ἐς αὐτὸ καταδραμόντες ιππομαχοσαν πρῶτα αμφοτέρων, ἐπειτα δε καὶ ὁ Βρασίδας και O IIερδικκας , προεχθοντων προτερον ἀπὸ του λόφου μετὰ
χεσθαι, ἀντεπαρογόντες καὶ αυτοὶ ξυνέβαλον, καὶ ἔτρεψαντους Aυγκηστας, καὶ πολλους μῖν δι- θειραν, οἱ M λοιποὶ διαφευγοντες προς τα μετέωρα hona ον. μετὰ δε τοῖro τροπαῖον GLησαντες δυο μεν ἡ τρεῖς μέρας ἐπέσχον, τους 'Πλυριους μενοντες, or ὐτυχον τῶ Περδίκκα μισθοῖ μέλλοντες ξζειν.
ἐπειτα ὁ Περδίκκας ἐβούλετο προῖόναι επὶ τὰς τοὐ Aρριμίου κωμας καὶ μὴ καθῆσθαι, Βρασίδας δἐ τῆς τε Μίνδος περιο
ρωμενος μ' των Ἀθηναίων πρότερον ἐπιπλευσάν rων τι πάθη, και αμα των Iλλυριῶν παρόνrων ου πρόθυμος ἰν. ἄλλα ἀναχωρεῖν μἀλλον. καὶ εν του rs διας ερομινων αὐτῶν ὴγγόλon ὁτι 125οι Iλλυριοὶ μετ' Ἀρριβαίου προδόντες Περδίκκαν γεγένονται'ωςτε nilq αμφοτέροις μἐν δοκοὐν μναχωρεῖν διὰ τό δέος αυ- τῶν, ὀντων ανθρώπων μαχίμων, κυρωθεν di ουὁ ἐν ἐκ τῆς διαφορῆς οπονίκα ὶρὴ ὁρμῶσθαι, νυκτός τε ἐπιγενομένης, οἶμεν Mακεδόνες καὶ τι πλῆθος των βαρβάρων ευθυς φοβvoέντες, οπερ ψιλεῖ μεγαλα στρατόπεδα ασαφῶς ἐκπλογνυσθαι,
570쪽
καὶ νομισαντες πολλαπλασίους μεν η ηλθον ἔπιέναι, o ν δεουπω παρεῖναι, καταστάντες ες αιφνωιον φυγοW ἐχώρουν ἐποἴκου, και τον Περδίκκαν τὸ πρῶτον οὐκ αἰοθανομενον, ώς
εγνω, γάγκασαν πριν τον Πρασίδαν ἰδεῖν, αποθεν γὰρ ποὐ
Matili. Gr. I. 476. y. 057., vii attulit Thucvdidis Iocii in V, 6.
ἀναβησεσθαι. Nostro loco etiani ex coi rectio ite codicem F. lia νεποσσα φῶe Emi egeriis addit, Et f Oc appositionis gentis ad deni O ntrativa quo ille proii Ontina pertinere, laudato Xenophonte An in. I, I, 7. ἐν AIιλῆτω δ' o rio σαφέρνης προαισθόμενος Ta ἄ-ὰ ταὐr
I. Pptin. p. 323. et X clineid rils verba ἀποστῆναι προς Meor in ititia Ptitubant. Conseri porro Milegeriis Thucyd. VIII, 24. μervi πολλῶν, οἱς τα auris ἔδοξε, τὰ των Gθοναίων ταχυ ξυναιρεθῆσεσθαι, τηνάμαρτίαν ξυνέγνωnαν. Addit I liue i. II, 35. III, 47. Aristopn. L. sistr. I 77 , de seliditque vulgatani apini Deli Osth. Iaept. g. 87., solan particula in η abiiciens citin Alig. I. et Reificio. Interili iuxuit eiusniossi inlinitivis articuluin pruierit illi, velut Xenoph. liist. r. lv. I, 2. At isto Pli. Vesp. 89. Dei nosth. Leptin. g. II., ubi v. M ols. Nostro loco sint illinius est aver VII, 80. OLν φιλεῖ καὶ πῶσι στρατοπέδοις , μάλισrα δὲ τοῖς μεγίσroις, φόβος καὶ δείρωτα ἐν γίγνεσθαι, ubi φόβος et δείματα epExegesis sunt Vocabuli otiν. Ne- qite igitur Geneo com agendii in nostro loco, ut Voluit POP p. Prol.
experti sint: ηυξῆ, σαν ait ilia. Adde adnotata ad IlI, 59. Cet
fert Dulcer. evati gelium iucae VIII, 20. ἡ μῆτηρ σου και Οἰ αδελφοί σου ἐσrῆκασιμ ἔξω, ἐδεῖν se θέλοντες, et in evatiget. Matilia ei XII, 46. in ei iisdem rei narratione dicitur cur συντες αὐτου actiηo a Latini eodeni sensu piaere, velut IIorat. aer . I, 9, 17.