장음표시 사용
541쪽
εἰ μο προςαχθῆσεσθε τοῖς cinis υμῶν χρὴμασι ψεθομένοις παρἈθοναίους βλάπτωνται, οἱ δε 'Ελληνες Iνα μ' κωλύωνται υφυμῶν δουλείας απαλλαγῆναι. Ου γὰρ δ' εἰκότως γ αν τάδε
πράσοοιμεν, οὐδε ὀqείλομεν οἱ Αακεδαιμόνιοι μο κοινού τινος παθοῖ αιτία τους μη βουλομένους ελευθερουν. ουδ' αὐαρχης εφιεμεθα, παύσαι σε μάλλον ετέρους σπευδοντες τοὐς παείους αν ἀδικοῖμεν ει ξυμπασιν αυτονομίαν ἐπιφέροντες υμῆς τοὐς εναντιουμένους περιίδοιμεν. προς ταυτα βουλεύμσθε ευ , καὶ ἀγωνίσασθε τοῖς τε 'πιλοσιν ἄρξαι πρῶτοι ελευ
θερίας, και δίδον δόξαν καταθέσθαι, και αυτοὶ τά τε ἰδιαμη βλαφθοναι και ξυμπάσχ7 τῆ πόλει - κάλλιστον ἔνυα πει
' O μεν Βρασίδας τοσαυτα εἶπεν. οι δε Ἀκάνθιοι, πολλων 33 λεχθέντων πρότερον ἐα ἀμφοτερα, κρυφα διαψοφισάμενοι, διά τε τό επαγωγὰ εἰπεῖν τον φασίων και περὶ τοὐ καρπου
Viger. p. 802. Solitentia igitur hu c est: sinere inus vias in servitio Atheniensi una nNinere, nisi conini unis G Iae eorunt Rallitia causa, cui vos ini pedintento Estis, vel invitos vos liberar8 debere inlus: nec decenter haec faceremus, neque deber Πιε Lacedaenionia nisi alicuius boni publiei causa, qui nolunt eoa liberare. bi tun eupottiis liaec exspectaveris: Ουδ' αν Αακεδαιμόνιοι Toυς μ' poυλομένους ἐλευθεροῖν ἐπεχειροῖμεν, εἰ μν ἀνείλομεν κοινοῖ τινος ara 'od
αἰτία. At pie sic accepit Scholiastes: οὐ γαρ ἁν εὐλόγως ἐγχειροῖμεν
542쪽
qόμ εγνωσαν or πλείους αφίστασθαι ' θοναίων, καὶ πιστώ- Παντες αυτὴν τοῖς ὁρκοις Οἴς τὰ τέλη τῶν Αακεδαιμονίων Diuio αντα αυτόν εξέπεμψαν, ῆ μζν εσεσθαι ξυμμάχους αυτ νόμους οἴς αν προςαγάγηται, οὐτω δεχονται τον oτροτόν. καὶ ου πολλῶ ἴστερον καὶ arάγειρος Ἀνδρίων ἀποικία ξυναπίστο. ταὐτα μεν οὐν ἐν τω θέρει τούτω ἐγένετο. iis, Toὐ δ' επιγιγνομένου χειμῶνος εὐθὴς ἀρχομένου, Aς τω Ἱπποκράτει καὶ Λομοσθένει στρατηγοῖς ουσιν Ἀθηναίων ταεν τοῖς Βοιωτοῖς ενεδδοτο, και ἐδει τον μεν Λομοσθένον ταῖς ναυσὶν ἐς τὰς Σίφας ἀπαντῆσαι, τον δ' ἔπι το Λολιον, γενομένης διαμαρτίας τῶν ημερῶν ἐς ας ἐδει ἀμφοτέρους Ητρατεύειν, ὁ μεν Βομοσθένης πρότερον πλεύσας πρὁς τας at ας καὶ πων εν ταῖς ναυσὶν Ἀκαρνῆνας καὶ τῶν ἐκεῖ πολλοῖς ξυμμάχων, απρακτος γίγνεται μηνυθέντος τοὐ επιμυ- λεω roς υπο Nικομάχου ανδρὸς Φωκέως ἐκ Φανοτέως, λήκ δαιμονίοις εἶπεν, ἐκεῖνοι δε Βοιωτοῖς και go θείας γε- νομ νος πάντων Βοιωτῶν, ου γάρ πω 'μποκράτος παρελύπει ἐν τῆ γν ἄν, προκαταλαμβανονται ar τε Σῖται και η αιρώνεια. ώς δἐ ησθοντο οἱ πρασσοντες το αμάρτημα, οὐδἐν εκί- in. ποσαν τῶν εν ταῖς πόλεσιν. ὁ δε 'Ιπποκράτ ς ίναστῆσας - ναιους πανδημει αυτούς καὶ τοῖς μετοίκους καὶ ξένων δo
regionea misy sae emunt, nec facile coniunctae pugnabant. Vide Diuiligo 1 tiy Cooste
543쪽
τῶν ανακεχωροκότων ἀπό των Σιτων ' καὶ καθίσας τον στρατον Λ λιον ἐτείrιζε τοιάδε τρόπω τό ἱερὸν τού Ἀπόλλωνος. τάφρον μεν κύκλω περὶ τὸ ἱερὸν και τον νεὼν ε σκαπτον, ἐκδε τοὐ ορύγματος ἀνέβαλλον αντὶ τείχους τον χοῖν, καὶ στα Pούς παρακαταπηγνύντες, ἄμπελον κοπτοντες τὴν περὶ τό ἱ-
σὸν ἐρέβαλλον, καὶ λίθους ἄμα καὶ πλίνθον ἐκ των οἰκοπέ
ων των ἐγγυς καθαιρουντες, καὶ παντι τρόπω ἐμετεώριζον
τὸ Γρυμα. πύργους τε ξυλίνους κατέστqσαν καιρος ἰν καὶ
II, 39. Tantlim In vicinas terreas aliquoties eum toto domestico exercitu profecti sunt. Sic in Megariclem niaxiinus Allieniensiunxi Psol uni exeri itus ii rupit, constans e tredecim ni illibus gravisurankiturae nillitiIni, PH,'irri decern In illi a cives straui, reli Dii in- , millini et e tui lia velitu in φιχῶν liaiul exigma. Vid. III, 31. FDUE niculo universus ex I citus Tanagraeomini agros vastavit III, 91. Atqtie hic I olium non tantum clinctos, mai nillitat ant, cives et inquilinos , scit etiarn pereminos seu li Ospites, uia Olmi Ot ud-eruiit, eduxeririit. Ee IiIibias Ievis uri ratura, nurnero nostes Vul luRupe rans, tit prirnlun exercitiis se recipere coepit, statilii doliati inniant, oi pauci tantum Proelio adsueriint. Gavis niniatur e Inilites autem, qui tunc conflixerunt, hostibus ni in EI'o aequales erant, ideo pie circiter septein millia. 1 pp. proleg. t. II. P. 72. ιερὸν καὶ τον νεων S lioliast. d. H. ἱερον ναοῖ διαφέρει. ἰεoὸν μεν αυτὸς ὁ προσιερωμένος τόπος τῶ Θεφ' νεὼς δε ἔνθα ἴδρυται αὐτὰ το ἄγαλμα τos θεου. Aninionius heia Tove περιβόaoυς Tων ναῶν eSSe
544쪽
s I, 92. του ἱερού οικοδόμημα οὐδὸν Dερ γὰρ ἡν στοά, καταπεπτωκει. ημέρα δε ἀρξαμεν τρίτη ῶς οἰκοθεν ἄρμησαν ταύτον τε εἰργάζοντο και τον τετάρτον και τῆς πέμπτος --χρι ἀρίστου. ἔπειτα, ῶς τὰ πλεῖστα ἀπετετέλεστο. τὰ μενστρατόπεδον προαπεχώρ σεν από τοὐ φλίου οἷον δέκα στα-diους Aς ει ολου πορευόμενον, καἰ οι μὲν ψιλοὶ οἱ πλε στοι εὐθὴς εχώρουν, οἱ δ' ὁπλῖται θέμενοι τα ὁπλα ησύχα- ων ' 'μποκρατης δε υπομένων ἔτι καθέστατο φύλακας τε καὶ τα περι τι προτείχισμα, ὁσα ήν υπόλοιπα, ῶς χοῆν ἐπιτει
01 οἷ δε Βοιωτοὶ ἐν ταῖς ἡμέραις ταύταις ξυνελέγοντο ες
τὸν Ζάναγραν και επειδῆ ὁ πασῶν των πόλεων παρῆσαν καὶ σθάνοντο τοὐς Ἀθηναίους προχωροῶντας επ' οἴκου, τῶν αλλων βοιωταρχῶν, οῖ εἰσιν ἐνδεκα, οὐ ξυνεπαινουντων μάχεσθαι, ἐπειδῆ Οὐκ εν τῆ Βοιωτία ἔτι εἰσί, μάλιστα γὰο εν μεθορίοις τῆς ' sὶρωπίας οἱ Ἀθηναῖοι οσαν, ὀτε ἔθεντο τὰ δnia, IIαγώνδας o A λάδου βοιωταρχῶν εκ Θηβῶν μετ υριανοίδου τού Aυσιμαχίδου, και ηγεμονίας ούσης αυτοs, βουλόμενος τὴν μάχον ποιῆσαι καὶ νομίζων ἄμεινον εἶναι κινδυνεύ- σαι, προςκαIῶν ἐκαστους κατὰ iόχους, ἴπως μὴ ἁθρόοι ἐκλίποιεν τὰ ὁπλα, ἔπειθε τοῖς Βοιωτούς ἰέναι επι τούς Αθηναι-
Ους καὶ τὸν αγῶνα ποιεῖσθαι, λέγων τοιάδε.
si Xρῆν μέν, ά ἄνδρες Βοιωτοί, μηδ' ες ἐπίνοιάν τινα ημῶνελθεῖν τῶν usχοντων ἄς οὐκ εἰκὸς - ναίοις, ἐν ἄρα μὴ εντῆ Βοιωriti ἐδει καταλάβωμεν αὐτους, διὰ μάχος ελθεῖν. τῆν, γὰρ Βοιωτίαν εκ τῆς ομόρου ελθόντες τεῖχος ενοικοδομοσα- μενοι μέλλουσι φθείρειν, καὶ εἰσι δῆπου πολέμιοι, ἐν ω τε ἄν χωρίω καταλ φθῶσι καὶ δων ἐπελθόντες πολέμια ἐώρασαν. νυνὶ δ' εἴ τω καὶ ὁσψαλέστερον Idoξεν εἶναι, μεταγνώτω. οὐ
γὰρ το προμοθός, οἶς ἀν ἄλλος επὶν, περὶ τῆς σφετέρας Ῥοίως
Itiellero sententia sunt Scitne illi r. ad XenoPli. hist. gr. V, 4, 2. et filii tE. d. sileti. Boeotico P. 79. 92. Pagorulas Thebanus, unus Q Boeotarchis ad Ploelium
545쪽
πολλω μάλιστα δεῖ. προς τε γὰρ τους ἀστυγείτονας πῶσι το αν- τίπαλον καὶ ελευθερον καθίσταται. καὶ προς τούτους γε δ' οι
καὶ μn τοὐς εποῦς αλλὰ καὶ τοῖς ἄποθεν πειρῶνται δουλοῖσθαι, πως οὐ χρο καὶ επὶ τὸ εσχατον ἀγῶνος ελθεῖν; παράδειγμα de εχομεν τους τε αντιπερας Εὐβοέας καὶ τος ἄλλης 'EHάd , R τὸ πολὐ ώς αὐτοῖς διάκειται' καὶ γνῶναι ὁτι τοῖς μεν ἄλλοις. οι πλqσιόχωροι περὶ γης δρων τὰς μάχας ποιοῖνται, ημῖν δεες πάσαν, ην νικηθῶμεν, εἷς δρος οὐκ ἀντίλεκως πα σεται 'εἰςελθόντες γὰρ ρια τὰ ημίrερα εξουσι. τοσούτω επικινδυνοτέραν ετέρων την παροίκοσιν τῶνδε εχομεν. εἰωθασί τε es ἰοχύος που θράσει τοῖς πέλας ωςπερ Αθηναῖοι νυν επιόντες τον μεν ησυχάζοντα και εν τῆ εαυτοὐ μόνον αμυνόμενον ἀδεέστερον - επιστρα τρυειν, τόν δε ἔξω δρων προπιαντῶντα καὶ ην καιρὸς η πολέμου ἄρχοντα ησσον ετοίμως κατέχειν. πεῖραν de εχομεν ημεῖς αυτού ἐς τούς&' νικήσαντες γὰρ εν - ρωνε- αὐτους, ὁτε την γην ημῶν στασιαζόντων κατέσχον, πολλὴν ἀδειαν τῶν Βοιωτία μέχρι τουδε κατεστησαμεν. ων
χρο μνησθέντας ημῶς τούς τε πρεσβυτέρους ὁμοιωθοναε
τοῖς πρὶν Γργοις, τους τε νεωτέρους πατέρων των τότε αγαθῶν γενομένων παῖδας πειρῶσθαι μ' αἰπῆναι τὰς προςζκου
σας ἀρετάς, πιστεύσαντες δε τῶ θεῶ προς ημῶν ἔσεqθαι,
μη - ἀχλα καίJ Falli intur , qui suppleri posse pittant μόνοw ad ii tui μὴ , vel ut Dulcer. provocans ait Ibi vi uni XXVIII, 11. ut
non praeda, sed aranati Nioque an perte tofuerint, et Itiel ner. iunctis Pliuol. Μonac. t. III. p. 15. Sic enini non με, sed οὐ scribi deli eliat. μὴ si Oc locu est non dicam, prii quo alibi tisitatius dicitur μὴ εἴτι, de uita soranula V. Viger. p. 458., istique Herm. P. 804. Mox verba εις ορος οὐκ ἀντnoros agnoscit Pollux II, 120- et V, 153. Sensus est: tiria trird Finea itaru bleiberi, gegenniehis tu thun setin Ward. Mox breviloquentia est in verius ἐπι
546쪽
526 LIB. IV. CAP. 93.ου τὸ ἱερόν ciνόμως τειχίσαντες νέμονται, καὶ τοῖς Τεροῖς δ ἡμῖν θυσαμένοις καλὰ φαίνεται, ὁμόσε χωρῆσαι τοῖςδε, καὶ
δεῖξαι οτι ων μεν μνίενται προς τους μο ἀμυνομένους επιό τες κτάσθωσαν, oli γενναῖον τῆν τε αυτῶν αει ἐλευθε
03 Toi αὐτα ὁ Παγώνδας τοῖς Βοιωτοῖς παραινέσας επεισενιέναι επὶ τους Αθοναίους. καὶ κατὰ τάχος ἀναστῆσας ῆγε τον στρατόν ῆδ' γὰρ και τῆς nμόρας ὀil ε ην. ἐπει δἐ προς- ξεν ἐγγυς του στρατεύματος αυτῶν, ἐς χωρίον καθίσας ὁθεν λόφου δντος μεταξυ οὐκ ἐθεώρουν ἰλλ λους, ετασσέ τε καὶ παρεσκευάζετο Aς ἐς μάχον. τῶ δε 'μποκράτει ὁντι περι το21 λιον ἄρ αυτῶ ξγγέλθ' ὁτι Βοιωτοὶ ἐπέρχονται, πέμπει ἐς
τό στράτευμα κελεύων ἐς τάξιν καθίσταοθαι, καὶ αυτός Ουπολλω Dστερον ἐπῆλθε, καταλιπὼν ώς τριακοσίους ἱππέας περὶ τὸ Λ λιον, ὀπως qυλακές τε ἄμα εῖεν, εἰ τις ἐπίοι αυτω, καὶ τοῖς Βοιωτοῖς καιρὸν φυλάξαντες ἐπιγένοιντο ἐν τῆ μάχη. Boιωτοὶ δῶ πρὸς τούτους αντικατέστησαν τους αμυνομενους ' καὶ ἐπεδῆ καχῶς αυτοῖς εἶχεν, υπερεφάνησαν του λόqου καὶεθεντο τα ὁπλα, τεταγμένοι Aςπερ ἐλελλον, ὁπλῖται επτακις-
χίλιοι μάλιστα καὶ ψιχοὶ υπἐρ μυρίους, ἱππῆς δε χίλιοι καὶ πελτασταὶ πεντακόσιοι. εἶχον δῶ δεξιὸν μεν κέρας Θηβαῖοι καὶ οἱ ξύμμοροι αὐτοῖς ' μέσοι δἐ Ἀλιάρτιοι καὶ Κορωναῖοι καὶ Κωπαιῆς καὶ οι ἄλλοι οἱ περὶ τὴν λίμνnν ' τό δἐ ευώνυ-
Aenoph. CHop. IV, 3, 19. interpretes ad Xenoph. Oecon. VII, 23.cςπερ ἔμελλο, J Scliol. Rirpplet μπέσασθαι, itident Pie Dei In . At Krii egeri ad Uionys. p. Il8. subaudiendum putat Tάσσεσθαι, quod sane linguae ratio postulat. οἱ ξύμμοροι J Ut citaeronea etid Orci innienum pertinere sξυντε- aeta) stipra dicta est cap. 76., ita lii Tliebanis femin tur adiecti. Vide Odois. Μueller. Orehon eat. p. 403. Νana in universu ni Tli haut aequun censebant, relici uos Boeotoa atini parere. Vide III, 61. Coia. Herm. ad Soph. Oed. Col. 400.
547쪽
LIB. IT CAP. 91. 95. 96. 527μον εἶχον Θεσπιῆς καὶ Ταναγρα ι καὶ ' Oρχομένιοι. ἐπὶ dsτω κέρα ἐκατέρω οἷ ἱππῆς καὶ ψιλοὶ ησαν. ἐπ ασπίδας δε
πέντε μεν καὶ εἴκοσι Θηβαῖοι ἐτάξαντο, οἱ δε αλλοι Aς εκ Πτοι ἔτυχον. αυτο μεν Βοιωτῶν παρασκευο καὶ διάκοσμος ἐν. Αθοναῖοι δἐ o: μεν ὁπλῖται επι οκτὼ πῶν το στρατόπεδον saετάξαντο, οντες πλήθει ἰσοπαλίῖς τοῖς εναντίοις, ἱππῆς δἐ ἐφ ἐκατέρω τῶ κέρα. φιλοι δἐ εκ παρασκευῆς μἐν ἄπλισμένοι Ου- τε τότε παρῆσαν Ουτε ἐγένοντο τη πόλει ' oῖπερ δὴ ξυνεςφαλον ὁντες πoiλαπλάσιοι των εναντίων, άοπλοί τε πολλοὶ ξκ λουθησαν, ἄτε πανστρατιὰς ξένων των παρόντων καὶ αστῶν γενομένος, καὶ ἄς τὸ πρῶτον ἄρμησαν ἐπ Oῖκου, Ου παρεγένοντο δτι μῆ Oλίγοι. καθεστωτων δε ες τὸν τάξιν καὶ νο μελλόντων ξυνιέναι, Iπποκράτος ο στρατηγός επιπαριὼν τό στρατόπεδον τῶν - ναίων παρεκελευε:ό τε καὶ ἐλεγε τοιάδε.
'sὸ Ἀθηναῖοι, δἰ ολίγου μἐν ἡ παραίνεσις γίγνεται, τὸ θοῖσον δὲ πρός τε τους αγαθους ἄνδρας δύναται καὶ υπον σιν μῆλλον ἐχει ξ επικέλευσιν. παραστῆ ει μηδενὶ Ῥῶν ὐς εντ' ἀλλοτρία ου προςῆκον τοσόνδε κίνδυνον ἀναρριπιτοὐμεν. εν γαρ τῆ τουτων υπἐρ τῆς ἡμετέρας ὁ αγῶν ἐσται' καὶ ῆν νικἐοωμεν, ου μῆ ποτε ἡμῖν Πελοποννήσιοι ες τὸν χώραν ἄνευ τῆς τῶνδε λπου εσάλωσιν, εν ει μι g μάχy τὴνδε τε προς-
κτῆσθε καὶ εκείνον μῶλλον ελευθερουτε. χωρῆσατε οὐν ἀξίως ἐς αυτούς τῆς τε πόλεως, εν ἐκαστος πατρίδα ἔχων πρώτη νἐν τοῖς Ελλοσιν ἀγάλλεται, καὶ τῶν πατέρων, vir τούςδε μ ν κρατουντες μετὰ Μυρωνίδου εν οἰνοφυτοις τὸν Βοιωτίαν πο
Gιαύτα του 'μποκράτους παρακελευομένου καὶ μέχρι μἐν su μέσου τοὐ στρατοπέδου ἐπελθόντος, τό δἐ πλέον οὐκέτι φθά- ωντος, or Βοιωτοί, παρακελευσαμένου καὶ σφίσιν Ae διὰ ταχέων καὶ ἐνταὐθα Παγώνδου, παιωνίσαντες επήεσαν ἄκὁ τού
cere de tri bat: graeci im, nani sine discrimine Oni nil iis iii usu est. Ita modo cap. m. leginius οἱ μεν φιλοὶ οἱ πλεῖστοι. Et cἔip. 7O. αἱ δὲ τῶν Μεγαρέων στασεις - οἱ με, - οι δέ. VI l. Eustalli. ad Odyss.
548쪽
LIB. IV. CAP. 96. μω. καὶ ἔκατέρων τῶν στρατοπέδων τa ἔσχατα οὐκ ῆλθεν χεῖρας, ἄλλα το αυτο ε παθε ' ρυακες γαρ ἐκώλυσαν. το δεδελ καρτερὰ μάχη κια ῶθινῶ ασπέδων ξυνεστηκει. καὶ τορεν ευώνυμον τῶν Βοιωτῶν καὶ μέχρι μέσου ησσατο υπὁ των πα-ν, καὶ ἐπίεσαν τούς τε αλλους ταύτη, καὶ οὐχ vκιστα
γμένων, καὶ κυκλωθέντων ἐν ὀλίγω, oῖπερ διεφθαρησαν Θεσπιέων, ἐν χερσὶν αμυνόμενοι κατεκόπησαν ' καί τινες και τῶν 'Aθηναίων διὰ την κύκλωσιν ταραχθέντες ἡγνόοσάν τε και ἀπέκτειναν. ἀλλ λους. το μἐν οὐν ταύry ησσατο των Bot-τῶν , καὶ προς το μαχόμενον κατέφυγε ' το δε δεξιόν, εὶ οι
Θηβαῖοι - σαν , ἐκράτει των ' - ναίων, καὶ ἄσάμενοι κ τὰ βραχύ το πρῶτον ἐπηκολουθουν. καὶ ξυνέβη Παγωνδου
περιπέμψαντος δίο τέλη τῶν ιππέων εκ του ἀφανους moτον λοφον, ώς ἐπόνει τὼ εὐώνυμον αυτῶν, καἰ υπερφανέντωνα νιδίως, το νικῶν τῶν Ἀθηναίων κέρας, νομίσαν ἄλλο στρ τευμα ἐπιέναι, ἐς φόβον καταστῆναι ' καὶ αμqοτέρωθεν ξδ', υπό τε του τοιούτου καὶ υπὸ τῶν 'μαίων ἐφεπομένων καιπαραδύζγνύντων, φυγν καθειστήκει παντός τοὐ στρατοὐ τῶν θοναίων. καὶ οἱ ι ἐν προς - Λ λιον τε καὶ την θάλασσαν
κατα βραχύ J de tempore accipit Dore. ad marit. p. 265. Ego
malini de spatio. δύο via vJ ,, Herodiciis Gahettius apud Athenae. V, 55. Πα
549쪽
δἐ ἐφεπόμενοι εκτεινον, καὶ μάλιστα οἱ ἱππῆς οῖ τε αυτῶν, καὶ
or Aοκροί, βεβοηθοκότες ἄρτι τος τροπος γιγνομένος ' νυκτὸς δἐ επιλυμύσης το εργον ερον τὸ πλῆθος των gευγόντων
ἀπεκομίσθησαν κατὰ θάλασσαν επ οἴκου. και οἱ Βοιωτοὶ τρο- 97παῖον στήσαντες καὶ τους εαυτῶν ἀνελόμενοι νεκρούς, τους τε τῶν πολεμίων σκυλευσαντες , καὶ φυλακῆν καταλιπόντες,
dνεχωρqσαν ἐς την Tάναγραν, καὶ τω Λοχέω ἐπεβούλευον ἄρ προς χοῖντες. ἐκ δὲ τῶν 'Aθοναίων κηρυξ πορευόμενος επιτους νεκρούς απανή κῆρ ι Βοιωτῶ, ' δς αυτιν ἀποστρεψας ωαὶ εἰπών οτι οὐδεν πραξει πρὶν ἀν αυτός αναχωρησy πάλιν, καταστὰς ἐπὶ Ἀθνναίους ελεγε τα παρὰ τῶν Βοιωτῶν, ὁτι Ουδικαiως δράσειαν παραβαίνοντες τα νόμιμα τῶν 'ειλ νων ' πῶσι γαρ εἶναι καθεστηκις ιόντας επὶ τον ἀλλ λων ἱερῶν τῶν ἐνόντων ἀπωσθαι, Ἀθηναίους δε Λήλιον τειχίσαντας ενοι κεῖν, καὶ oσα ἄνθρωποι ἐν βεβήλω δρῶσι πάντα γίγνεσθαι
aυτόθι, ὁδωρ τε δ ῆν ἀφαυστον σφίσι πλῆν προς τὰ ἱερὰ χέρνιβι χρῆσθαι, ἄνασπάσαντας ἡδρεύεσθαι ' ῶςτε υπέρ τε του θεούκαὶ ἐαυτῶν Βοιωτοὐς επικαλουμενους τοὐς ὁμωχέτας δαίμονας καὶ τον ' Απόλλω, προαγορευειν αυτοὐὴ εκ του ἱεgos ἀπιόντας ἀποφέρεσθαι τὰ σφέτερα οὐτῶν. τοσαὐτα τοὐ κήρυκος 93 εἰπόντος οἱ Ἀθηναῖοι πέμψαντες παρὰ τοῖς Βοιωτούς εα
τῶν κῆρυκα τοὐ μἐν ἱεροῖ Οἴτε ἀδικῆσαι εφασαν οὐδεν ολετοὐ λοιπού εκόντες βλάψειν ' οὐδε γὰρ τον αρχὸν εςελθεῖν επὶ τούτω, ἀλλ' ἶνα εξ αὐτοὐ τους ἀδικοῖντας μῶλλον σφῆς ἀμύνωνται. τον δε νόμον τοῖὐ Ελλησιν εἶναι, ων ἀν η τό κρα- τος τῆς γος ἐκάστης ἐν τε πλέονος ἐν τε βραχυτερας, τουτωνκαὶ τὰ ἱερὰ αεὶ γίγνεοθαι, τρόποι et θεραπευόμενα οἷς ἄν προς τοῖς εἰωθωσι καὶ δύνωνται. καὶ γὰρ Γοιωτούς καὶ τούς που λούς τῶν ἄλλων, ὁσοι ἐξαναστῆσαντές τινα βία νεμονται γον, ωλλοτρίοις ἱεροῖς τι πρῶroν επελθόντας οἰκεῖα νυν κεκτο
550쪽
LIB. Iv. CAP. 99. σθαι. καὶ αὐτοὶ a μεν ἐπὶ πλέον δυνοθῆναι της εκεένων κρα
τῆσαι, τοὐτ αν πειν νῖν δέ, εν ω μέρει εἰσιν, ἐκόντες εἶναιώς ἐκ nφετέρου Ουκ ἄπιέναι. ἴδωρ τε ἐν τη ἀναγκη κινῆσαι, ην -κ αυτοὶ ἴβρει προςθέσθαι, ἀλx εκείνους, προτέρως επὶ τον σφετέραν ἐλθόνtας, αμυνόμενοι βιάζεσθαι χρῆσθαι. πανδ' εἰκος εἶναι τῶ πολεμω καὶ δεινω τινι κατειργόμενον, ξύρογνωμόν τι γίγνεσθαι και προς τοὐ θεου. καὶ γὰρ των axo σίων αμαρτομάτων καταφυγὸν εἶναι τους βωμούς, παρ-
μέαν τε ἐπὶ τοῖς μ' ἀναγκη κακοῖς ὀνομασθῆναι, καὶ οὐκ επιτοῖς απὸ των ξυμ ορῶν τι τολμῆσαοι. τούς τε νεκροῖς πολύ μείγνως ἐκείνους αντι ιερῶν ἀξιούντας ἀποδιδόναι ἀσεβεῖν ητούς μη ἐθέλοντας ἰεροῖς τὰ μν πρέποντα κομίζεσθαι. σαφῶς τε εκέλευον σφίσιν εἰπεῖν μ' ἀπιοίσιν ἐκ τῆς Βοιωτῶν γῆς, ου γὰρ εν τῆ ἐκείνων ἔτι εἶναι, εν η δἐ δορὶ εκτῆσαντο, ausu κατὰ τὰ πάτρια τους νεκροῖς σπένδουσιν ἀναιρεῖσθαι. οἱ δεμιωτοι ἀπεκρίναντο, εἰ μεν ἐν τν Βοιωτία εἰσίν, ἀπιόντας
98. δυνηθῆναίJ A. B. F. v. K. N. S. e. e. r. g. vulgo δονο ῖεν. Infinitiviis Dro vecto sinito in oratione Dibliaua a ciuitur etiam post ei et alias eoniunctiones. Vide ad II, I M. I, 9 I. Matth. ῖr. D. 773. Herm. iaci Viger. p. 832. Et ite Latii iis Seliellei . Gr. p.
678. s. ξ τοῖς μh - κομίζεσθαι J τοῖς μη ιθέλοντας me tu τιμεματε
eola g. ex interpretamento. eou ablativiis e t, fur Tempet: --μίζεσθαι eontrariun est veAt οποδιδόναι, sin auferre, recuperare. Recte Portus: Boeotos multo niaxia impie facere, qui pro templia militum cadavera restituere vellent, quam eoa, Pli nolient temptis restituendis reo perure ea quae deceret. Sed ia legit τὰ πρέποντα
σαφως τε - ἀνσιοεῖσθαι J i. e. tubebant Bessos sibi aperte per mittere, ut tollerent mortuos non abeuntibus si τε non mian conditi ne abeundi, sed foedere icto. Pro σπένδουσιν Popp. proteg. t. I. p. 191. legi 3 ult σπεύδουσιν, quia alibi sensu paetium faetendiu Tliueydide usurpetiar Inedium σπένδεσθαι. 99. απε μαντοJ Responsiim Boootoruni ita inteIligit Bredo Vius: ,,Ruousi in Hoeotia versari vol3is vident in , pactunx internos COniponamus, ut vobiscum, quod vultis aliferatis, ilii ni in Odoterris nostris excedatis; sin locus, ubi ii cent Inoi tui, ditionis est Vestrae , agite, si valetis, eos auferte. utro significare volucIunt,