Corpus Scriptorum Historiae Byzantinae

51쪽

μένων. τουτον, Pίκα ἐς Asv ἀποπλεῖν ἰμελλεν, non μἐν V 281 ὁ Βελισάριος το θεῖον λουτρὸν καὶ χερσὶν ανελόμενος ἐνθένδε οἰκείαις εἰσποινον ἐποιήσατο ξῖν τῆ γυναικὶ παῖδα, ἶπερ εἰσποιεῖ-5oθαι πριστιανοῖς νόμος, καὶ α ι' αντοῖ η Ἀντωνίνα τὸν Θεοδό- Λ 3 σιον, ura παῖδα δντα ιερω λόγου, ἰγάπα τε λ το Hκὸς κἀν τοῖς D μάλιστα επιμελομένη ἔφ' αἱ r ιν εθεν. εῖθ' υστερον αυτου ἐρασθεῖσα ἐκτόπως ἐν τῶ διάπλω Τουτω καὶ κατακορης γεγονυῖα τωnάθει ἀπεσεισατο μεν θείων τε και ἀνθρωπίνων πραγμάτων δέος 10 τε καὶ uidia ξυμπασαν, ἐμιγνυτο δἐ αυτου τὰ μεν πρῶτα ἐν παραβύστω, τελευτῶσα δἐ και οἰκετῶν κυὶ θεραπαινίδων παρόν

Adolescens nomine Theodosius, parentibus, qui eum Elinomianissentirent, in Thracia natus, domi apud Belisarium versabaturi quem Ipse iamiam in Africani transmissurus, divino lavacro lustratum sulf -- ceperat manibus, et una cuui uxore sua filium adoptaverat, quo Christiatili more eonsueverunt liberos adsciscere. Ex eo Theodosium Antonina, quippe sacro ritu filium, amare. ut par erat, omnemque eius cum rana suscipere, dictoque audientem habere. Deinde veri, ea navimione in incredibilem adolescentis amorem inciditi quo penitus imbuta, omnem abiecit divinarum, liuiuanarumque legum soranioinem ste verecundiam. Cum eo principio quidem clanculum consuevit 3 denique inspectantibus etiam vernulis et ancillis; nam nihil su e sibi diui impeditnento esse putavit, quando perdite amore capta, eo iam palam duceretur. Ipse B lisarius asu uanilo apud Caruingi in manifesto rem deprehendit, verum ab uxore deliisua est non invitiis. Nam ille subteri meo in cubiculo cum amboa una comperisset, pene furentia in modum coni motus est. Antonina eam ob rem nec expavit, nec vitavii conspecti , sed, hue, inquii, vu

52쪽

τῶν οἰκείων ὀφθαλμῶν θέαν ως ῆκιστα ἀληθέζεσθαι. - τῆς di μαχλοσυνης προλυσης ἐς κακὸν ἄφατον οἱ ι ἐν iaλλοι θεώμε- Bνοι τὰ πραττόμενα ἐν σιωπῆ εῖχον, δουλη δέ τις Mακεδονία ιν μα ἐν Συρακοισαις, ἡνίκα Σικελίας ἐκράτησε Πελισάριος, ορκοις 10 δεινοτάτοις τον δε οπότην καταλαβοῆσα, μή ποτε αυτὴν τῆ κεκτημένη καταπροήσεσθαι', πάντα αυ λόγον ἐξήνεγκε, δύο παιδα A 4ρια προς μορτυρίαν παρασχομένη, οἷς δὴ τα ἀμφὶ τον κοιτῶναυπηρετεῖν ἐπιμελἐς ην. ταυτα μαθὼν Βελισύριος τῶν οἱ tam νων τινὶ τον Θεοδόσιον ἐκέλευσε διαχειρίσaσθαι. ὁ δἐ προμα-

15 θὼν εἰς Ἐφεσον φεύγει. τῶν γὰρ ἔπομένων οἱ πλεῖστοι τῶ ὀβεβαίω τῆς του ανθρώπου γνωμης ἰγμένοι δρέσκειν τὴν γυναῖκα μαλλον ἐν σπουδὴ εἶχον ῆ τῶ ἀνδρὶ δοκεῖν μνοῖκῶς ἔχειν, G γε C ,

καὶ τὰ σφίσιν ἐπικείμενα τότε ἀμφ' αυτου προυδόσαν. Κωνσταντῖνος δὲ Βελισάριον ορῶν περαίδυνον γεγονότα τοῖς ξυμπεσούσι,2o τά τε αλλα συνήλγει καὶ τουτο ἐπεῖπεν ώς 'Eγωγε θύσων ἄν τηνrυναῖκα h τὸν νεανίαν κατειργασάμην. υπερ χντωνίνα μαθουσα, κεκρυμμένως αντου ἐχαλέπαινεν, ἔπως ἐγκοτα ἐνδείζηται eto εἰς

εἰκότως Ρα. ἔγγιστα Vat. . - latoris preti inima querepta apoliorum eum adoleremtisio rem itura taeni. ne φια istorian fama ad Camarm preseniret. Isthaec illa quidem simulavit; hic autem reai et lacile itissimulavit, et sibi perauaderi passus est; licet Theodosio ligulam, si uno eirea pudenda suDnectu seruo lia, soliuam oliservasset. Nam mulieris victus Mnevolentia, maluit vera non esse credere, quae sibi oculorum etiam fide pro retitur. Ita in dies gliseente in incredibilo malum lavivia, meteri quidem allentio na-ςtium inspectarunt, silvula vero Macedonia nomine, post debellatam a Belisario Siciliam, Sγmminis hero sancti mi iurialiuandi fide primunio tricto, ne unquam Antoninae proderetur, totam ei sabulam cletexit, datis praeterea irati a duobus a cubiculo famulis. Re comperta, Belusamus quibusdam ex stipatoribus suis necem imperat Theodosii; ille e tectis insidiis Ephesum aufugit. Nam assectatores ingenti Belisarii mobilitate indueti male iit uxori gratum sacere Walli videri bene Vlerisitam mariti aucupari. uuainobrem Iussa contra Theodosium eidem prodidere. Constantinus hoc rerum insu vehementer Belisarii moerentis vl- Ceni condoluit, atque illud dictitavit i Ego mulieri estitis interitum puram dolaventi parassem. Hoc audito Antollina, animo penitus ala lito illi uecensuit, ut eo gravius in eum acerbitatem evomeret. Nam emi ad

53쪽

in lignationem tegendam et animi vimas exerendum eoaeparata. Non ita multo post aut veneficiis, aut blandis verborum illecebris salso in aeconflatam accusationem perautulet coniugi. Ille nihil moratus Theodosium accersu; Macedoniam vero famulam. ambosilue pueros uxori se deditur ut pollicetur; quos Antonina linguis, ut tertur . primum res.ctis, et mem 'atim coucinos, sacculis ad extremum inclusos iii altum illico demergit. Fuit illi minister sceleria quidam ex samulis Eugenius nomine, iiii et commissi contra Sit, v mri piaculi satelles fuerat. Tandem CO tantinum etiam ina ii contuma e medio sustulit Belisarius. Nam quae de si eis. Praesidioque prioribus libris narravimus, eo sermo tempore contigerant. Ubi enim eo tantinus iniuriarem in Belisarium et Pra dium erat absolvendus: non prius destitit Antonina quam eius Vocia, ius paulo ante memini, ab ino poenas ex Met. Quamobrem magnam Belisarius eum Imperatoris tum Romanorum procerum in se concitavit invidiam. Tlieodosius in uallain ubi tum Belisarius et Antonina degebant se minime venturum respon)it, nisi Pilotius inde Iongius amandaretur. Nam ea erat natura Photius, ut valde aegro serret animo, si quis apud aliquem videretur ae esse Duor. . Igitur secundia Theodoin rei, is con-

54쪽

του πορ' οτουοῖν δυνηται μύλλον, ἐν μέντοι τοῖς dμνι Θεοδο- σω και δικαίως ἀποπνίγεσθαί οἱ ξυνέβαινεν, υτι du αυτος μἐν V 282 καίπερ τιὸς ων ἐν οὐδενι ἐγθνετο λόγω, ὁ δε δυνάμει τε πολλη ἐχρῆτο και χρηματα μεγάλα περιεβάλλετο. λέγoτσι γὰρ αυτὸν B5εκ Καρχηδόνος τε καὶ ' βέννης ἐς ἔκατὸν κεντηνάρια ε Ioῖν παλατ ιν συλῆσαντα Iχειν, ἐπεὶ καὶ μόνω κατ' ἐξουσίαν δια χειρίσαι ταντα ξυνέβη. η δἐ Dντωνίνα ἐπεὶ την Θεοδοσίου γνω-

μην ἰ μαθεν, ου πρότερον ανῆκεν ἐνεδρα ουσί τε τον παῖδα καιφονέοις τισὶν ἐπιβουλαῖς αυτὸν μετιον , I ως καταπραξασθυι

10 ἴσχυσεν αυτὸν μιν ἔνθάδε ἀπαλλαγέντα ἐς Βυζάντιον ὁδου uναι,ουκέτι φέρειν τὰς D ρυς οἷδνὰ δντα, τον δε Θεοδόσιον ἐς την αλων nαρ' Mυτην ηκειν. ου δη κατακόρως τῆς τε τοῖ ἐρωμανου διατριβῆς καὶ τῆς τού dνδρὸς εὐηθείας ἀποναμένη χρόνωυστερον αμφοῖν ἐς Βυζάντιον ηκεν. ἐ'νθα δὴ ΟΦοδόσιον ἐδε- C15δίσσετο τὸ συνειδέναι και ἐστρεψεν αὐros τὴν διάνοιαν. λήσειν γὰρ ἐς τὸ παντελἐς ουδαμῆ φετο, ἐπεὶ την γυναῖκα ἱώρα Οακέτι τὸ πάθος ἐγκρουνιάζειν υ ἶαν τε Ουσων, οὐδἐ κεκρυμμένως ἐξερρω- A 6γέναι, υλλa διαρρήδην μοιχαλίδα sistit τε καὶ ο νομάζεσθαι ἔκιστα ἰπαξιοῖσαν. διὸ δὴ αἶθις ἐς τὴν 'Eφεσον ἀ*ικόμενος καὶ m anoθριξύμενος νπερ εἰ θισται ἐνέγραψεν εἰς Toxς μοναχοις καλουμένους αυτόν. τότε δὴ κατ' ἔκρας ἐμάνη καὶ τὴν ἐσθῆτα

tabeseere illi quidem non siue causa videbatur . eum, etsi filius, nullotiaberetur loro; contra vero Theodosius multum polleret, ingentibusqueantueret opibus. Nam ea fama erat, ex aerariis Carthaginia et Rave tiae ad decem millia pondo auri eum depeculatum fuisse, eunt sine collega , summaque autoritate eas illi pertractare pecunias obvenisset. Interea tuin Alitonina Theodosii percepit animum, non antea desiit adversus filium ex insidiis agere. et alio pene parricti ali eum circumvenire, donee obtinuit ut is excederet tot lilia diis serendis Imrr, Bugantiumque eoi tenderet; Theodosius vero ad se in Italiani veniret, ut, I et amasti consuetudine, et coniugis fatuitate aliunde iam oblectata, tandela utroque comite Brgantium appulit. Hic vero coepi ι Theodosius conscientia Perterreri, et in diversas partes agitare consilium. Nam later. . demum posse miniuia sibi pereuauet,at, cum seminam ne imire amplius occultare libidi item cerneret, sed emaeis iam aperte animo diffluere, nec serre graviter publicam adulterii opinionem aliive infamiam. Quamobrem Ephesum repetit, eouiaque, sicut fieri consuevit, detonsa, in albo monachorino conseribi voluit. Tum vero Antonina prorsus Insanire, ve

Procopitis III. 2

55쪽

18 PROCOPH

θισεν. εκαμε γοῶν ὁ ταλαίπωρος τὸν ποθεινὸν ἀνακαλῶν Θεοδόσιον. τστερον καὶ ἐς βασιλέα ἐλθών, αττόν τε καὶ τὴ)ν βασι- λώα ἱκετευων, ανέπεισε Θεοδόσιον μεταπέμψασθαι, ατε υνΩγκαῖον Mυτου κατὰ την οὶκίαν ἔντα τε καὶ ἐσόμενον. ἀλλα Θεοδόσιος ἀπεῖπε μηδαμῆ ἐνθώδε υναι, oς ασφαλέπτατα ἐμπεδώ-1Oσειν IVυρισάμενος το τῶν μοναχῶν ἐπιτηδευμα. ιν di ἄρα ὁ λόγος κατάπλαστος, ἴπως ἐπειδὰν τάχιστα Βελισάριος ἐκ BDζαντίου ἀποδημοίη, αυτὸς παρὰ την Ἀντωνίναν ἀφίκηται λάθρα. δπερ Ουν καὶ ἐγένετο. P 6 r. -τίκα Βελισύριος μἐν Aς ποσρόη πολεμισων ει ν 15τιδ σωτει ἐστέλλετο, Ῥντωνινα δε αυτου εινεν, Ουκ εωθὸς . αυτῆ πρότερον τοὐτό γε. του γὰρ μὴ κατὰ μόνας τὸν ανθρωπον καθιστύμενον ἐν αυτῶ τε γενέσθαι καὶ τῶν ἐκείνης μαγγ α- νευμάτων ὀλιγωροὐντα gρονῆσαἰ τι ἀμφ' αυτῆ τῶν δεόντων, πανταχόσε τῆς γης ξὶν αυτου στέλλεσθαι ἐπιμελές οι ἐγένετο. πῖπως δὲ καὶ αυθις Θεοδοσίω παρὰ υντωνίναν ἐσιτητὰ εἴη, ωώ-A 7 τιον ἐπιοδών οἱ γενέσθαι ἐν βουλὴ ἐποιεῖτο. πείθει τοένυν τῶν

sis, victusque ratione prae se sera e moestitiam, identidem Hrina mire do- . inum laminans, eiulansque, illitae lamentari marito etiamnum superstite, amissisi viri optimi fidem, vivam, benevolentiam, industrigae; deniquo coniugm ipsum in eas lem ita pertrahere lamentation , ut impigrμ illoquutem Eladoraret. quo a laniatus r vocaretur Theodosius. Tandeni Cae- rem adit, et Aumatam. a quibus ut ille aceereatur supplex dem tu impetrat, quippe qui sibi non in praesentia solum, sed et in postemini domi suturam esset pernecessarius. At inde negat se abiiuriam Theodosius. affirmatque esse iam animo ad monachorum institutum ponitus tonfimato. Haec tamen ita simulavit, ut eum primum Byzantio dis-deret Belisarius, ipse clam ut et factum est Antoninam Conveniret. 2. Interea cum Phoso Belisarius adversus Choaroena mittitur in expeditionem; Antonina, praeter morem pristinum, Byzantii su istite' summopere enim curavit Belisario se emitem a fungerulam, quo illo Eunque teriariam pergeret, verita ne uoi solus esset, ad mentem ipso rediret, suisque nNl tis yraestimis, opportunum ali luod iniret consilium. Igitur Theodosio ut ad se venienci omnis pateret aditu Photium de medio tollere moli uir, suadetque nonnullis ex Belisarit au-

56쪽

6 τρὶ χρῆσθαι, ηκοντύ τέ τινα ἐκ Βυζαντίου, υς δη ἀni πελε ωε- 'δόσιον λάθρα ξυν Ἀντωνίνη διατριβην ἔχειν, παρὰ Βελισάριον

patoribus, ne quem diem intermittant. 'uin eum provocent. probris uel ectentur; ipsa vero quotiolanis sere litteras illum apud Onines tradu- - eebat, omnium in filium commovebat animos. Quare adolescens in ma- trtini parare delationem denique cogitur. Ergo nescio quem B Eantio advenientem ad Belisarium introducit, qui Tlieodosia, Antonii ae lue Consuetudinem reserat, et quemadmodum rem totam prosequntur, ipse praeserit, ita uuae eum Helisarius accepisset, vehemetis adniodum iiicens is ira, ad Pi otii pedes procumbit, imploratiliae. ut se velit ulcisci tanta lacessitum a quibus minime deberet nastutoriam impietate. Hi, o siti, inquit, mιαν me, patron tu quidcin tuum νιia fueri t)ιιζ ortis; nam te adhuc nutrix alctat, m ille erasisset e vita; esus te nihil iuverrent fortunae, νιμ peringore aealde fuere; sp ud me vero Ileret vitrisum edueatus, ad id iam aetatis pervenisti, ut tua m stit virium mihi praesto esse summis uniuina affecto. Ad m-ιlaron te dis litatem evexi, et opibus amplis- Manis eumulavi, ut parens, et g ιιrix, et psidquid in propinetivitatis, ego strim tiri, ae iure a te appester. Non misim sanguima nonunc, mi re-

57쪽

20 PRO OPHD περιιδεῖν ἔμι ι ἐν πρὸς της Ουίας δι θορῶ καὶ χρημάτων

ἐστερημένον πλῆθος τοσουτων, τὴν δἐ μνrέρα τὴν σων αἶσχος δναδουμ δε ην ουτω δὴ μθα πρὸς πάντων ἀνθρώπων. ἐν μου A 8 τε ώς-των γυναικῶν ὁμαρτάδες Ουκ - τοῖς δνδρας Τενται

μόνον, αλλὰ καὶ παίδων απτονται μαλλον, ους γε καὶ δόξαν fi τινὰ qέρεσθαι ἐκ του ἐπὶ πλεῖστον συμβήσεται, ώς φυσει τον P 7 τρόπον ταῖς γειναμέναις ἐο&-ιν. οττωσί τε λογίζου περὶ ἐμου,

- ἐγὼ την γυναῖκα την ἐμαυτου πάνυ μἐν φιλῶ, καὶ ην μοι τασασθαι τὸν διαφθορέα τῆς olώας ἐξῆ, ουδἐν αυτὴν ἐργάσομαι - φαυλον, περιόντος δἐ Θεοδοσίου ταυτη τὸ ω μα ἐπιχωρεῖν o- 1o

TMτα Δουσας ὁ Φύτιος ωπηρετήσειν μεν ἄμολόγει ἐς 3x ἄπαντα, δεδιέναι δὲ με τι λάβοι ἐνθώδε κακὸν, τὸ θαρσεῖν ἐπὶ τῶ ἀβεβαί o τῆς Πελισαριου γνώμης τά γε ἐς την γυναῖκα οὐ-όδρα εχων' ἄλλα τε γὰρ αυτὸν πολλὰ καὶ τυ Μώκεδον&ς Isωπεῖν πάθος. διὸ δὴ ἄμφω ἀπαντας ἀλλήλοις ἄμοσάτην υσοι

δὴ ἐν πριστιανοῖς δεινότατοι ορκοι εἶσι τε καὶ ὀνομάζονται, μήποτε ἀλλήλων καταπροήσεσθαι πρι των ἐς τὸν ολεθρον φερόν-B των κινδυνων. ἐν ι ἐν Ουν του παρόντι τῶ επω ἐπειρεῖν ἔδοξε

σφίσιν ἀξυμφορον εἶναι, ὁnηνίκα δἐ Αντωνίνα ἐκ Βυζαντίου ανα mst. πλῆθος τοσούτων l τοσουτον πλῆθος Suidas a. V. ωρα. 3. μαδ-μένηνὶ ἀναδυομένην Alem. Citat h. L Suidas a. v. ἀναδούμενος. 4. αὶ τῶν γυναικῶν - ἐοίκασινJ Suidas s. v.

προοσεσθαι. mini Melaratione minra honitam mutuam benevolentiam amisit. Hare ergo tua rat ore io, sta et me Muidem non ablicis, omnibus fortunis ad ipscunetiam familiae everat em periclitantem p et parentem tuam in tantum d - duetis apud omnes mortales inevreentem. Illud apud animum tuum reputa, fenu narem sagitia non sollim in reni gra derivari ; sed ad liberos animo' magis pertingere, quos notam diuturnae turpitudinis fine eontinoi, quari materatam iam natura referant. De me vero aie habeto, Antoninum virorem a me plurantrum diis, quam nullo assecerim malo, modo me e cornua pestem tileisci lis tr at octo Theodosio mineratae, eramen huic haud possim condonare. Haec Photius eum audisset, suam in omnibus operam spondet. V

. mim sibi malum sitiet, si levi et ineonstans Belisarii animo sidat, praesertim insensa sibi Antonina; aliis enim permulcia deterrebatur, et inprimis Macedoniae famulae casu. Quare summa ouae apud Christim eat . et liabetur iurameitu religione mutuo sibi holli eiu sunt. nunquaanae deserturos invicem. etiamsi vitae supremum diaerimen aut emadum so-ret. Visum est tamen, id ae tum aggredi estra periculum minime pomereunetandum vero ad Aatonium tiaque rigantio discessum, Ephesum

58쪽

HISTORIΛ ARCANA 2.21

ται, ἐς ει την Ἐφεσον Θεοδόσιος Αι, τηνικάδε του χρόνου τιον ἐν τη Ἐφέσω γενόμενον Θεοδόσιόν τε και τα χρήματα πόνου χειρώσασθαι. τότε μὲν ουν αυτοί τε τὴν ἐσβολὴν παντὶ του στρατῶ ἐς τὴν Περσίδα πεποίηνται χώραν ἀμφι τε

μω ἐν τοῖς ἔμπροσθεν λόγοις δεδήλωται. ἔνθα δὴ τουτό μοι του δέει σεσιώπηται μόνον, ὁτι γε οὐκ εἰκῆ τόν γε γωάννην καὶ ε τὴν αυτοῖ παίδα δε 'Ἀντωνίνα ε πατήκει, ἀλλ' ὁρκων αυτοῖς πλήθει, τῶνπερ οὐδἐν φοβερώτερον εν γε μιστιανοῖς εἶναι δο- A 91οκεῖ, πιστωσαμένη, μηδεμια δολερῶ γνώμη ἐς αυτο ρῆσθω. Cταῶτά τε διαπεπραγμένη και πολλῶ ετι μῶλλον ἐπὶ τη τῆς βασι - λίδος θαρρουσα φιλέρ Θεοδόσιον ι ἐν ἐς Ἐκεων στοιχει, αυτὴδἐ μηδὲν υποτοπάζουσα εναντίωμα ἐπὶ τὴν ta κωρεται. ἄρτι δἐ Βελισαρίω τυ Σισαυρίνων φρούριον ἐλόντι ὁδου ἰοῖσα πρός 15 του ἀγγίλλεται. καὶ 3ς τἄλλα πάντα ἐν Ουδενὶ λόγου πεποιημένος ὀπίσω υπῆγε τὸ στράτευμα. ξυνηνέχθη γὰρ, ηπέρ μοι τὰ πρότερα δεδιήγηται, κυι ἔτερα ἄττα ἐν τρο στρατοπέδου γενέσθυι,

NS. eod. Vat. ; sed reponendum ex Mediol. τον αυτου παῖδα, civ

diol. Yσαορανῶν legit. AL IN. . Theodossii reditum; qua oppo tunitate, Photius eo se venturiam ait, nullo lue labore Theodosi una, eiusque pecunias captum ari. Ac tum illi quidem in agrum P micum Oinnibus copiis iuvadunt. Bγzantii vero eo Ligere quae aliis huius historiae ilibria de Ioanne Cappadoce narrata sunt; in quibus id a me solum caute praeteri,iruium, liuod lion ineo aulis Ioannem eiusquB filiam. Antollitia decepit; sed posteaquam data iterum atque iterum iuramenti fide qua nihil apud Otristianos sorati lo- losius iisdem sancte spopotulit et, nihil se dolo malo in eos acturam. His peractis, Augustaeque plurimum amicitiae confisa, Theodosium Uel, sum dimittit, ipsa vero nisil adversi auspicata in oraei item proficiscitur.

Nuper Isauratium praesidium Belisarius oucupaverat: cum ei Antoninam is adventaro nunciatile. Quare caeteris omnibus postliabitis, e vestigio r serre pedem militi imperat. Forte et alia, ut antea narravi, in eae citu causa fuit, quamobrem vasa conclamarentur; sed Autoninae ad entus eo vitius uuituravit recessum. Hasce causas remini singulas auto hoc , i Δ Α .

59쪽

22 PROCOPH

atilας των πεπραγμένων ἀπάσας εἰπεῖν. ρκλημά τε απ' -τos ἐγένετο Βελαγαρίου προς πάντων ' μαίων, οτι δη τῆς πολιτείας τα καιριώτατα civrος περὶ ἐλάσσονος πραγμάτων των κατὰ την in οἰκίαν πῖπo'ται. αρχὴν μἐν γαρ τω τῆς γvναικὸς πάθει ἐχόμενος, ώς ἀπωτάτω γενέσθαι γῆς τῆς ' μαων ουδαμῆ ξθελεν, 5οπως πειδὰν τάχιστα πυθηται την γυναῖκα ἐκ Γυζαντίον ῆκειν, ἀναστρέψας αυτίκα δὴ μάλα καταλαβεῖν τε καὶ τίσασθαι οἷός τε tin. διὸ δὴ τονς μἐν ἀμνὶ χρέθαν Tθριν noταμὸν διαβαίνειν ἐκέλευσεν, si γε οι ὁ ἐν o. τι καὶ λόγου ἄξιον διαπεπραγμένοι in οἴκου ἀπεκομίσθησαν, αυτὸς δὲ Ουδἐ ωρας ὁδω ἀπολελεῖφθαι IOP 8 Ορων των Ῥωμαίοιν ἐν σπουδῆ ευε. φρούριον γὰρ το Σισαυράνων διὰ μεν πόλεως. σίβιδος ἰόντι Ου πλέον ὁδου ἡμέρας ετ ζώνωA 10-τῶν Ῥυφαῖκων ορίων διέχει. ἐτέρωθι δε τούτου δὴ του μέτρου ξυμβαινει τὸ μεταξὐ ειναι. καίτοι εἰ παντὶ τῶ στρατῶν Tθριν ποτυμὸν διαβῆναι κατ' ἀρχὰς ἐθελεν, οἶμαι ἄν ut τὸν 1sξυμπαντα ληίσασθαι τὰ ἐπὶ Ασστρίας χωρία, καὶ μέχρι ἐς Κτησιφῶντα nόλιν οιδενὸς τὸ παράπαν ἀντιστατοῖντος σφίσιν ἀφλχμαι, καὶ τούς τε 'Aντιοχέων αυμ&λώτους, ἴσοι τε Ῥωμαίων

ἶλλοι ἐντυὐθα ἴντες ἐτυγχανον, διασωσάμενον ἐπανήκειν ἐς τὰ B πατρια ἐθη. ἶ πειτα δε καὶ Xoσρόη αἰτιώτατος γέγονεν ἀδεέστε - 2 ρον ἐπ' οἴκου ἀποκομίζεσθαι ἐκ τῆς Κολχίδος. oντινα δε τρα' πον τετύχηκε τούτο αυτίκα δηλωσαιμι. ἰνίκα ποσρόης ὁ Καβύ-

sum sitit. Porro ex eo tempore Belisarius male apust populum Romanum audiit, quod sumiuis Reipublii cae negotiis lomestica priora diixisset. Nam iniuria coniugis graviter oppressus aegre serebat a finibus Romanae ditionis longius discedere, quo paratior e8set ad ulciscendum Theodosinni, eum primuin Antoninam venisse HIZantio accepisset. Quare Arethain iubet eum militari manu Tigrim traiicere. ciui re insecta, nulla cum talide castra regreditur: ipso. ne vel unius horae via a finitimia Romanorum locis abesset in primis studuitr licet Isauranum illud praesi- 'dium ab agris limitaneis nitipsius non distaret quam itinero, quod uno die expedito viro Ennii Nisibi conficeretur. Νam aliunde via est sernie dimidio brevior. Caeterum si cuin omnibus initio copiis Tigridis ripas superasset. ha id dubito si itum in suisse, iit tota Assyrior ina provincia ab eo diriperetur .. et Mi iis μιe Ut ipli antem uri em trullo linpedimento pervenireturέ Aiuioch ni vero Et ipliciamqlio Itottiani captivi liberar-tiir, ante quam in Patrantii concelleret. Sinuit et 'hosimae domum ex Colehide remean ni omnem opportunitateni iacit et securitatem; id . alitem quemadminium evenerit, statim narrabo. Clios e filio in

60쪽

δου εἰς γ ν ἐμβαλὼν την Κολχίδα τά τε αλλα διεπράξατο, ἄπερ

μοι υ προσθεν δεδιήγηται, και Imrραν ειλε, πολλους του Μη-

δαεν στρατου διεφθάρθαι ξυνέβη τφ τε nous φ καὶ ταῖς δνσχωρίαις. duaeοδός τε γὰρ, ωσπερ μοι εἴρηται, η Aα κη ἐστι καὶ

τῶν ἀναγκαίων τ5 υπορία διε θυρθαι ξυνέβη. ἐν τουτω δἐ κul Cτινες ἐκ γης τῆς Περσίδος ἐνταἰθα ἐπιχωριάζοντες ἰγγελλον ύς , . Nαβίδην μῖν Πελισύριος ἀμνι πόλ- ωσιβιν μάχη νικήσας πρόσω i0χωροίη, πολιορκία di τυ Σισατρύνων ἐλῶν τροπριον Πληνάμην

τε καὶ IIερσῶν ιππεῖς οκτακοσίους δοριαλώrους πεποίηται, στρύ-

τετμα δε ἄλλο Ῥωμαίων ξυν γε ζ ρέθα του Σαρακηνῶν ἄρχονrιπέμφειεν, ἴπερ διαβὰν ποταμὸν THριν ξυμπαντα λεηλατήσει τὰ ἐκείνa χωρία, πρότερον αδρωτα ἴντα. ἐτυχ νε δἐ και στρύ- i5 τενι α μννων ἐπὶ Αρμενίους τους Ῥωμαίων κατηκόους ὁ λο ρόης στείλας, υπως τῆ ἐς αντοις ἀσχολία μηδεμία τοῖς ταύτη A iii μα ις τῶν ἐν Aαζικὴ πρασουμένων αισθησις γένηται. τυυ- Dτονς τε τους βαρβάρους ὐπήγγελλον ἴτεροι Γαλεριανῶ καὶ ' - μαίοις υπαντιασασιν ἐς χεῖρας ἐλθόντας παρὰ πολυ αιrῶν ἡσση- π θέντας τῆ μύχn ἐκ του inὶ πλεῖστον ὐπολωλέναι. ἄπερ οἱ Περ- σαι ἀκουσαντες καὶ κακοπαθεία μἐν τῆ ἐν γαζοῖς κεκακωμένοι, δεδιότες δε μή τινι ἐν iῆ ἀποπορεία ἐντυχόντες πολεμίων στρατῶ

Colchidem irrumpente, captaque Petra, sisque gratis, quae a me supra declarata sunt. magnam Persicus miles cladem aecepit, qua amorum, connictu, qua regionis peritate ob seopul , ut dixi, praeruptos iu montes vix perviae ἰ qua pestiletitia, quae bonain eXercitu parietia ae- pasce turὴ qua denique necessarioriam penuria. Interim ex Peraule qui- sana nunciatu in veniunt Belii sarium ad urbem Nisi tinn acie devicto Nai, a progressionem sacere; lsaurano praealdio obsidione capto, Blescit inem et octingentos Persarum eliuites captivos ducere. Praeterea exe citu Romanorum stlio eum Arellia Saracenoriam duce imuit Mo, Tigrauisuvium transgressum, totainiue illam provinciam nullia antea incursionibus labefactatam depopulari. Ili super Hunnorum agmen, quod in Arine. nos Romanae subiectos ditioni Oiosroea expedieriι ut eo contendente

Roniano milite, quid ipse in Colchide mollietur, minua altetuleret in Valerianum et Romanos inclitisse, eo erataque manibus infelici praelio pugnasse pene ad interiiecionem. His auditis, Persae iam sere consecti I. icae retonia iniquitate, veriti ne is tanta reruui dissicinate ob-