장음표시 사용
72쪽
Oστις ανδρα φιλον μη προδίδωσιν, μεγάλm εχει Τιμαν εν τε βροτοῖς - τε θεοῖσιν, κατ ἐμὸν νόον. i
73쪽
Eστι μοι πλουτος, μέγα δόρω, κω ξίφος, καὶ τὸ καλὸν λαῖ ῖον, πρόβλημα χρωτός. τουτω rὁρ ἀρω, et τω θερίζω, τουτου , . πατέω τὸν ίων οἶνον απ' ἀμπέλω, 5 τουτω δεσπότας μνοἰας κέκλημαι. τοὶ .Mμη τολμῶντες εχών δόρυ καὶ τό καλὸν λαισγον, πάντες γόνυ πεπτηότες ἐμέ, κυνέοντο δεσπόταν, καὶ βασιλέα μῶρον φωνέοντι.
75쪽
II, V. 8. s. Vulgo aio interpungunt: γυναι4ιν Ουκ ἔτ' εἶχεν. τί συνδιωσι; κάλλος etc. At qui quaeso ad εἶχεν suppleatur xι aut τοιουσδτι7 Dein κάλλος aio post interrogationem Positum, abruptum nimis
Riquo etIam Io unum; nee bene sequentia aio cum nudo posito κάλλος constructioue congruunt, si ex Graecine Poeseos ingenio rem Consideres.
Qitare alii, uti Iaciat si , sie maluerunt. γυναιών οἰκ ἔτ' xiose; δ σι κἄίλος ete. At in line distinctioi1. dura nimis ellipsis Ialli aestione 2ί -ν; qiuae sic posita longe alio tensu soret accipienda. 'Davisi iis coniecerat: γουναιξὶν Ουκ' IOIχεν; τί oυν δίδωσι; ut esset: μIIamne aeturam gessis 'mulier mi In qua tamen duplex illa interio-gatio displicet. Ex nostra omnia plana fiunt: Daque nihil ei restabas quod irre posset mulieresbus p Dedis Da pulei Dudinem, Deo omnium
VII, 2. AI. χαλεπῶs. Sed χαλεπὸς eod. et est epstheton ad Amorran
76쪽
atrenue imperaritem. Porro Pro απίζων, tiliod Brunescius coniecit, lilier Vat. βαδίζων, qua In I. υακινθίνη ρύβδφ non liabent quo reserantur. R inlinii cum spli alma quod attinet, iniit Ia initia in Titsociariis. 1namimάIn partum spuriis occurrunt. Vido se itiens Versu 11. ubi dedimus ipsam cod. Vat. lectionum, quani et B r. liabet. 'IX, 2. nirasin Vat. ; et almiliter L productum legitur. Al. Ira:- τασσαι, al. τυτῶσαι. V. 6. Membrana: τίς ἐστί σοι μέλει ni, uitae nostrum dedit Britnerius. V. 15. ὁρας verissima Stephani coniectura, Pro Vulg. DIας. - V. 30. 32. Vat. χορευσω - πτεροῖσι συγκαλυφω. sutura nihili; opus en ini Priic sentibus. Ceterum in eod. V. 31 a Prima manu Iegitur συγκαλυφω eni a secunda superscriptum συσκιάσω, quod ut Primarium Vecturi, cuius glossa in textiina irrepserit, restituendum iudicavit Br. mutatum tamen in συσκη ζω. - V. 31 ἐμοῖσι dubGur Stepliano, pro auo in cod. lcgitur Ἀνακρέοντα. 8. 1 uplex In membr. ectio; nam praeter nostram et Iegitur:
δμως αν ἐυάδης παν. Utraque tamen insipida. Brainch. υμως ἶν' ἐκμάθης νιν. . V. H. Vat. Ου θέλω. Nostr. Br. Boias. Moeb. do Pau vii coniectura. XII, 2. ,,τί, κωτίλη χHιδών; Lectionem hanc merito probavit Valescenarius. V. eias not. ad Theocriti Adon. P. 370. In mombran. scrI-ptum et τί σοι λάλευ χελιδόν. Niliit aliud quam glossema est λάλη, forma inusitata. λάλος et ani in geminino vicitur. Vide Eusni Epigr. XIII. Meleagri CXII. ε- Sie sere Brunclcius. - Recentra χελιδόν. - XV, 4. νθονέω cod. Vat. Ceterum lite va. in antliologia Palat. si eliabet: Ουκ αἰνέω τυράννους. . V. II -IS. Hi versiculi nee in Planudea ansiologia -Ieguntur, nec in codice Paris. , quem Boissonii acie contialit, adωi reperiebantur. - - XVI, 7. Haec est cod. Vat. scriptura, Pro qua Br. απ' υμ. βαλών XVIII, 8. παραινῶ. lectio est cod. Vat. Pro qua Br. kαρ'. ω
Σα, 3. Vat. πίυδε θάλασσα δ' αυρας, anclo nostrum coniecerat Hes,inius, quem auquuntur plerique.
77쪽
XXI, 6. Branescius: ἐκείνου ' στιφάνους δ' osori πυκάζω. Iiva.
qria mitra in omne carmen sano laborat vitiis AEnhretricis, et spuriunt V. 7. Sic Vat. Pro quo Br. τέρμα. XXV, 3. Hoc ordine acribenda eterhμ esse, colligitur ex numer
V. IO. Sic. Vat. ed. et item V. II. ... xXXVII, IO. Patet, hune versum una eum sequonti Iocum Missis nero non Po v. .
XoIX, 9. λυσιπῆμων. Sie Piersonus emendaverat In Verisimiu. p. 231, eamque I. x.c. Bra1nclcius. Niembranae enim λυσι παίω . Sine dubio autem σφάλμα Hiaminii eum in syllaba λυ, quae d et pro- , duci. Nam a poetastro, non Anacreonte, Prosectum esse carines, vel ex ultra onauem modi in reputilo ἰχὼ πίω τὸν οἶνον opparet. V. II. ἐν ώραις Salmasti est coniectiva ; Pro quo li. ἐν V. 15. Cdd. βιόtου μέλπω γαλ. quod transpos ait Bothius. V. G. Haec Edd. repraesentant, quum Br. ὁ. κυρτMσι κυστ. V. 25. μόνω eι - 27. πάντων codd. s pro quibus vulg. μόνον et πάντα. Disitiroci Corali
78쪽
V. 16. Sio cod. Vat. quod alia aliter emendant. Verum non opus in subdititio ramine. . ω V. 22. Post hune T. versum emidisse statuunt, Propter aegriens και.
M II, 15. Vat. νεοθηλέσιν. Br. νεοθηλis' ex conI. Boisson. XLIII, 7. οῦραι in linea eod. Vat. suprascripto υλαε, quod Pori Ierat Salmasias, et hebet Branchius.
a P S. 64. sqq. I. me earinen oldem Basilio tribuitur, cui M sequena inscribItur, Iieet hie inscriptio nulla legatur iti II. Colligitur tamen ita faetendum esse ex seeundI inseriptione, quae habet in cod. tos earου Βασιλίos. Qui Basilius quis ruerat, non liquet. II, 9. Io. Postremi duo Veraua sic in eod. Vati repetuntur, omissi ab editoribus. V. Hoe carinen ex codo vati ediderat FIsphemia. VI, 32. Sic cod. Pal. - Brunc sua; και μιυ ἔσινε αρσου. Iacob. aius Halc is rutinuit: καί μευ κώressistata. - Duiligo 1 by Corale
79쪽
V. M. M. Hi versus in . quibusdam Iniris desunt. Branchius: καὶ πυρὶ προσελθὼν εκσιε τους εὐυτας; nutili, uti et Valo cenarii. ἐρῶνιας ' Apparet lugendam, dedimus o νrας. In Paeque Λristotolis, versu penultimo ex Sesiae es emend. dedi αγυσαι pro vulg. αύξουσαι.
Libros Carminum, quae scripsebat Anacreon v Irao'og omῆ συν ἱμεροιε, absumsit duploraritatim ii suit naufragium, quo antiquitatἰa molitamenta intercidere. Superstitem unicam alaulam, qua pauci colitinentur ieativissimi senis lusus, attulio diberniis Constantini Cephalae, qui Saec. X. vixit. Ia novam Syllogen concinnaret Epigrammatum, in capita diatributorum, aiinci cona positis itinae eiusdem essent argumenti, Anaereontis reliquias ei inseruit, a linixtis aliis, quae homines haud illepidi, Anaereolitem pro ingenii alii modo Remu- IalI, lusurant, sequiore aetate, quum Iaru dudum temerata fuisset gra/ci aerarionia puritas, et Inutricae leges obaeratari desiissunt. Huic
Ἀναπρεόν εια καὶ τρίμετρα : undo arguitar ne ipsum quidem credidisse, omnia ista sonuisse Turam barbiton. Priadonis miridean secisset, at acii Quiquo Ddgrao alictoris nomen Praefixisset: verum quibuscuInque integer est senaria, ii iacito avem ex eantu dignoscent. Coustantini Syllogeodaria L. . continet, ut Iegi Prorsus In se, Praeterint,inruar cetera omnia hie libellus exhibet. P. I. v. V . Hine Ovidiua Ain. II. I. - . - Heroum cIaἰa valeto nominae non apta est gratia vestra mihi. P. a. r. 6. Nnναιξὶν οὐκ ἔτ' εἴχεν. Morasse nina austerat almae,
80쪽
Vide nostrarii editionem Gnomicorum Poetiia iam P. 116. P. 3. V. B. ες τί, In quantum. Male coaluerant duae voculae. Non dubitat, qui ii madefacti is nervus ali Plauto remissior tactus suerit. Proiirile vel ipsi sentcntiae militis apta est H. Stupliani enaundutio, εἴτι.
28. τί s. δεῖ λίθον μυρίζειν. Sententiam expressit lepidis elegia Poeta nescio is uis antiquus, in Antilologia et in sepulcrali Iapido apiid Muratorium, Inscriptionum Tllosauri P. 1321.
P. 4. v. 4. πρὶν εκεῖσι δεῖ μ' δπελθεῖν. Sie legendum, nisi quia malit, πριν ἐκεῖ μν μ' απελθ'εῖν. Utrum pracseratur, ciccum non interduim. In ment r. acriptum, πριν ερως ἁκεῖ μ' απελθεῖν. Inepta est Amoris compellatio. Baxteriis inde fecit, πρὶν, ε6ῶ σε, δεῖ μ' απελοεῖν. Poterat e vestigiis veteris scripturae nonobsistero: πρim ερῶ ο',ε εἶ μ' ἄπελθεῖν. At stigidum est istud ερῶ σε. Tum, quod Latiui dicunt amabis apud Comicos tam saepe obviiun, et amare ro am rater. rogare, Graeci non sie essem e solent. JΙoe sensu stiργειν apud Soplio-olem obsorvatum, at ερῶ σε nusPIaad. . . Ibid. v. s. μίξωμεν ἀσιονυσω. Inserium in membr. ω librarii e roro, quem iPse adgnovit. Metrum dactylicum, ut anapaeeticum est tuorum versuum ante ultimum. Non raro in IlIs odarias Miscentur ni meri. Pessime corruptos versiculos emendavit Lennepius ad Cola