Hellenica, sive Hellenicorum

241쪽

XENOPHONTIS

γε ειεν γὰρ εἰς 'των Θηβαί63ν το στράτεauci, ἀπηχθε Π-o ς εδυνατο ἐλάχιστα κακο 'ργήσας. 'Aπιόντι γε μηνανεμος αυτω ἐξαίσιος μεγένετο, ον -ι οἰωνίζοντό τινες σημαίνειν πρὸ τῶν μελλόντων. Πολλα μὲν γaρ καιαλλα βίαια ἐποίησεν, ἀταρ κaι υπερβάλλοντος αυτου μετα της στρατιῆς ἐκ της Αρεεκνιος το κaθῆκον ἐπὶ θάλατταν ορος πολλους μὲν ἄνο 'ς κατεκρομνισεν αυτοῖς σκευεσι, πάμπολλα δε οπλα ἀφαρπασθέντα ἐξέπεσεν

18-την θάλατταν. Τελος nε πολλοὶ ου δυνάμενοι συντοiς ὁπλοις πορεύεσθαι, Γνδεν καὶ ἔνθεν του ακρου κατέλιπον λίθων ἐμπλησαντες υπτίας τας ασπίδας.

Καὶ τότε μὲν τῆς Mεγαρικῆς ἐν Αἰγωθένοις ἐδείπνησαν ἐδυναντο ' -τὴ δ' υστεραία ἐλθόντες ἐκομίσαντοτα οπλα. Καὶ ἐκ τούτου οἴκαδε ηδη εκαστοι απήεσαν

ἀφηκε γαρ ουτους ὁ Κλεόμβροτος.

19 Οἱ μ ν ουν 'Aδ ηναῖοι ὁρῶντες την των Λακεδαιμονίων ρώμην καὶ οτι πόλεμος ἐν Κορίνθω οὐκέτι ην,

17. βιαια B. D. I. V. Inst. Steph. Leonet. Dind. pro γενναια. - αφαρπασθέντα B. C. D. E. F. V. mg. Leouol. Schnoid. Dind.tpro αναρπ. - B. C. D. E. F. I. V. ἐξέπλευσε, unde Dind. 3ξεπνευσε pro ἐξέπεσε. g. 18. τῆς Μεν. ἐν Aly. B. C. D. E. F. V. Dind. pro ἐν Αἰγ. v. Μ. - A. ed4. Oirinos praeter Dind. ἡδυναντο. - Οἴκαδε ἐδη εκ. B. D. E. F. V. Dind. pro ἐδη εκ. οἰκ., sed C. Om. ἐδη. . l9. ρώμην B. D. E. F. I. V. mg. Stepli. Leonet. Selineid. Dind. pro δυναμιν. - δυo Dind. pro δυω. - Dind. ιδ pro G. s. 17. σημαίνειν προ των μελλόντωνJ do futuris. CLArrian. Anab. VII, 22, 5: τουτόουν αὐτψ προ τῶν μελλόντων σημῆναι et cap. 24, 1: καί τι καὶ τοιόνδε προ τῶν μελλόντων λέγει Ἀριστόβουλος. ἐποίησεJ Subiectum est ανε

αυτοῖς σκευε σιὰ una cum impedimentis. Dut tui. φ. 133. ann. 14. Rost. 16 l. s. n. 1 b. Κtio in. l. 283. 2. D in dorsia εἴε- πνευσε reiiciendiam est, quin εκ- πνεῖν non avnifient NRILino a uia ferre. Ne μπνεῖν quidem aliter

dum fuisset ἀφαρπάσας ἐξέπνευσε, quod recte monet colaotus.

θοντεςJ Λn potins τῆ δ' οστεραία ἀνεχθόντες aut ἐπανελθόντες scribendum est 2 καὶ ἐκ τούτουJ Gai Ho toste καίost in C., non in reliquis codd., de sitia re tacet Dindor . Abesso posse καί ostendunt Ιv, I,

I b. Cyrop. II, 2. Ib. III, 3, 21.

242쪽

217 ἀλλ' ηδη a αριόντες την 'Aττικην οἱ Λακεδαιμόνιοι εἰς τὰς Θηβας ωβαλλον , ουτως ἐφοβουντο , ωςτε και τὼ

δυο στρατηγώ, οῖ συνηπιστάσθην την του ηελωνος επὶ τους περὶ Λεοντιάδην επανάστασιν, κρίναντες τον μεν ἀπεκτειναν , τον δέ, ἐπεὶ Ουχ υπέμεινεν , εφυγά

δευσαν.

οἱ δ' αυ Θηβαῖοι καὶ αυτοὶ φοβούμενοι, εἰ μηδε- 20νες αλλοι η αυτοὶ στολεμησοιεν τοις Λακεδαιμονίοις, τοιονδε ευρισκουσι μηχάνημα. II είθο πιι τον ἐν τaiς

Θεσπιαῖς ὁρμοστην Σφοδρίαν χρὴματα δόντες, ως υπωπτενετο , ἐμβαλεῖν εἰς τὴν 'Aττικήν, D' ἐκπολεμήσειε τους Ἀθηναίους προς τους Λακεδαtμονίους. Kἀ- κεῖνος πειθόμενος αυτοiς, προςποιησάμενος τον Περ-

ραιὰ καταλήψεσθαι, οτι δὴ ἀπύλωτος ήν, ηγεν ἐκ των

Θεσπιῶν πρωὶ δειπνήσαντας τους στρατιώτας, φάσκων προ ημερας κατανυσειν εις τον Πειραιῆ. Θριῆσι δ' 21αυτω ἡμερα ἐπεγενετο, και ουδὲν ἐντευθεν ἐποίησεν,

φ. 20. Post τοιόνδε om. τι B. D. F. I. V. Dind. - Dind. πρω pro g. 2 l. Θριῶσι B. Dind. pro Θριάσι. - ουδὲν ἐντευθεν Din 1. pio

τὼ δυο στρατηγώJ V. g. s.

esse duees arguunt propterea Piod perfecerint id qliod a populo decretum fiterit. Nam itissu populi illos duces succurrisse Meloni o

fidem momoravi iam supra ad g. 11.

rali si dilati uinctis es. Conament. I, 2, 10. 18. 33: καλέσαντες o τε Κριτίας καὶ ὁ πιρικλης - ἐδεικνυτην -. II, 3, 18: τὰ χεῖρε, ας ὁ θεος - ἐποίησε. Butina. o. 129. 6. Rost. l. 148. 2. dd. Κ io h n. g. 24 l. R in. 8.

g. m. φοβουμενοι, εἰJ V. Rdn. R i Cyrop. VI, 1, 17: o δ' ἴσως ἄν τινες υμῶν φοβηθεῖεν, εἰ δεήσει πόή ω τῆς εαυτῶν, φρουρειν μηδὲν τουτο ὀκνήσητε.

Anab. IV, 7, 10: ἔνθα δὴ Καλλιμ: φος μην νῆταί τι προετρεχεν

πέμπουσιν οἱ περὶ τον Πελοπίδαν ἰδια ἔμπορόν τινα των τί λων κομίζοντα καὶ λόγους, es των χρημάτων μῶλλον ἀνεπεισαν αυτόν. Item Ages. XXlv, 3. ἐκπολεμήσειεJ Usitatius eSaet ἐκπολεμωσειε. v.. POppo fidThuc. VIII, 67, 1. Cf. supra ιιd

V, 3, 19.

adhue incebant muri Piraei ex quo a Iaysandro eversi erant. κατανυσειν l την oδόν.

φ 21. Θριῶσι J Plui. Pelop. XIV: καὶ μεχρὶ μὲν Ἐλευσῖνος

προῆλθεν. Vicinus enim Elousini erat viciis θρῖα.

243쪽

XENOPHONTISωςτε λαθεiν, αλλ' ἐπεὶ απετραπετο, βοσκήματα διή πασε καὶ οἰκίας ἐπόρθησε. Tων ἐντυχόντων τινες της νυκτὸς φευγοντες εἰς τὸ αστυ απηγγελλον τοῖς Ἀθηναίοις, οτι στράτευμα παμπολυ προςίοι. Οἱ μὲν δη ταχυ ὁπλισάμενοι και ἱππεῖς και οπχῖται ἐν φυλακοῦ 22 τῆς πόλεως ησαν. Tων-Λακεδαιμονίων και πρέσβεις ἐτυγχανον 'Aθήνησιν οντες παρα Λαχχία τω προξέν' Ἐτυμοκλῆς τε και 'Αριστόλοχος και Ωκυλλος ' ους οι

Ἀθηναῖοι, ἐπεὶ το πρῆγμα ἐγγελθη, συλλαβόντες ἐφ -

-σσον, ὼς και τουτους συνεπιβουλευοντας. οἱ δὲ ἐκπεπληγμενοι τε ἐσαν τω πράγματι καὶ απελον Osντο, ὼς οχ)κ αν ποτε ουτω μωροι ήσαν, ως, εἰ ηδεσαν καταλαμβανόμενον τον Πειραια, ἔν τω αστει αν υποχειρίους αυτους παρεiχον, και ταυτα παρα τω προξ π, ου τά-

23 χιστ αν εχυρέθησαν. Ἐτι δ' ἔλεγον, ὼς ευδηχον καὶ τοῖς 'Aθηναίοις ἔσοιτο, οτι Ουδ' ἡ πόλις των Λακεδαιμονίων ταυτα συνήδει. Σφοδρίαν γαρ ευ εἰδέναι - σαν οτι ἀπολωλότα πευσοιντο υπο τῆς πόλεως. Kἀ-24 κεῖνοι μὲν κριθέντες μηδὲν συνειδένω ἀφείθησαν. οἱ δ' ἔφοροι ανεκάλεσάν τε τον Σφοδρίαν καὶ υπῆγον θ' νάτου. 'Eκεῖνος μέντοι φοβούμενος ουχ υπη κουσε ομως δὲ καίπερ ουχ υπακουων εἰς την κρίσιν απέφυγε.

ταυτα. - ἀπετραπετο B. D. I. V. Dimi. pro ἀπετετραπτο. προςίοι B. C. D. E. V. Schneid. Dind. pro προς ήει.

- Ωκολλος B. Bind. pro 'Dκελλος. - V. Dind. ἐφυλαττον. - ουτωμωροὶ B. C. D. F. V. Dini . pro μωροὶ ουτω; Schneid. ουτως μωροὶ . - ἐδεσαν B. D. V. Sohaes. Schneid. Dind. pro ἡδεισαν, C. E. ηδησαν. l. 23. Α. edd. omnes praeter Dind. ἔσοιτο ῶς οὐδ '. l. 24. A. C. E. edd. volt. ἐκάλεσαν pro ἀνεκάλεσαν. - υπῆγον

Pierson. Schneid. edd. sqq. pro ἀπῆγον. - V. υπήκουεν. - Α. C. E. nia emendatio: nequa iam Mase gessia, ut lateret.

turum, ut Sph Odriam a ro- publiea sua morte multa turn audironi. φ. 24. υπακουων εἰς την

κρίσινJ Parendi notio transit

in comparo risi notionem. Est alutem quaedam tbreviloquentia, de qua comparare iuvabit I, 1,

23. IV, 8, 30.

244쪽

219 Ααὶ πολλοῖς ωοξεν αυτη δη ἀδικώτατα ἐν Λακεδαί

μονι η δίκη κριθῆναι. Ἐγενετο-τουτο το αἴτιον. 'm Diος τμ Σφοδρία Κλε6;νυμος ονομα, ηλικων τε 25 ἔχων την αρτι ἐκ παίδων και αμα κάλλιστός τε και ευδοκιμωτατος των ηλίκων. Τουτου δὲ ἐρῶν ἐτυγχανεν 'Ἀρχίδαμος ο Ἀγησιλάου. οἱ μὲν ουν του Κλεομβρότου φίλοι, ατε εταῖροι οντες τψ Σφοδρία, ἀπολυτικῶς αυτου εἶχον, τον δέ γε 'Ἀγησίλαον και τους μείνου φλλους ἐφοβουντο, και τους διὰ μέσου δέ δεινὰ γαρ ἐδο- κει πεποιηκέναι. Ἐκ τουτου δὲ ὁ μεν Σφοδρίας εἶπε 26 προς τον Κλεώνυμον, ' ξεστί σοι, ώ υἱέ, σῶσαι τον πατέρα, δεηθέντι 'Αρχιδάμου ευμενῆ 'Aγησίλαον ἐμοὶ εἰς την κρίσιν παρασχεiν. V δε ακουσας ἐτόλμησεν ἐλθεῖν προς τον Ἀρχίδαμον και ἐδεiτο σωτῆρα αυτμ του πατρος γενίσθαι. Ο μέντοι 'Aρχίδαμος μων μιν τον Κλε- 27ωνυμον κλαίοντα συνεδάκρυε παρεστηκως' ακουσας δὲ δεομένου απεκρίνατο, 'Aλλ', ω Κλεωνυμε, ἴσει μέν, οτι

ἀπέφευγε. - αδικ. ἐν Λακ. B. D. F. I. V. Dind. pro ἐν Λακ. ἀδίκ. 4 ante δίκη addidit Dind. - Λακεδαίμονι B. C. D. F. Selineid. Dini'. pro Λακεδαιμονίοις. - τὸ post zosto midunt B. C. D. E. F. V. Schneid. Dind. g. 25. Σφοδρία Κλεώνυμος ὀνομα B. Dind., B. om. ἄνομα ἔcoleri Κλεώνυμος δνομα ponunt post παίδων. - τψ Σφοδρία post ὁντες ΟΠ . A. C. D. E. F. V. edd. vett. - A. e M. vett. ἀπειλητικῶς pro απολυτικῶς. - γε post addunt B. D. F. Dind. g. 26. . ευμενῆ Ἀγ. B. E. D. E. F. V. Dind. pro 'Aγ. ευμενῆ. σωτῆρα αὐτ* B. ing. Leonet. Schneid. Dimi. pro vulg. αυτον σωτῆρας D. F. I. V. σωτῆρα αυτόν. g. 27. Dind. κλάοντα. - C. ἐδάκρυσε pro συνεδάρουε. - παρεστηκώς B. D. I. V. Dind. pro παρεστώς. - ἴσθι μέν, οτι ἐγώ B. C. absolutus e St. q. 25. ἡ λι κι αν - την ἄρτι ἐκ παίδωνJ qui re ens e

propensi arant ad absolvendum eum. De gerintvo V. Butini. g. 132. 13. Rost. I. 162. III, 3. c. bb. Κu o h n. g. 273. b. e. Insmi VII, 1, 18: μάλα πάντων ὐπεροπτικῶς τῶν ἐναντίων. Νο- tandum autem est, adverbium cum verbo ἔχειν coniunctum h. l. V Ο-Iondi, cupiendi adsciscere notionem. Item Pluti Pelop. XV: τοὐς ἀποστατικῶς τῶν Ἐλλήνων ἔχοντας.

que eos etiam, qui noti trisnctioni erant addicti. Huno locum citat P o p p o ad T v e. VIII, 75, l: ὐπὸ Σῶν διὰ μέσου κωλυθέντες καὶ διδα*θέντες. Da particulis καὶ - δε v. ad V, 1, 16. Erat autem Agesilai adversarius Sphodrias socundum Plut. Ages.

XXIV, 59. φ. 27. Pσθι μένJ Isis Opposita sunt ὁμως δ' - νόμιζε.

245쪽

θω τμ ω se πατρὶ οὐδ' αντιβλεπειν δυνομαι, αλχα καντι βουλ αι διαπράωσθαι τρ πόχει, πάντων μαλ- λον η του πατρὸς δεομαι ' Ομως δ', ἐπεὶ συ κεχε νεις, νόμιζε πῆσαν με προθυμίαν εξεtν ταυτά σοι πραχθῆ-28 ναι. Και τότε μὲν δη ἐκ του φιλ1τίου εἰς τον οἶκον ἐχ ηUν ἀνεπαυετο του δ' ορθρου ἀναστὰς ἐφυλαττε, μηλάθοι αυτόν ο πατηρ ἐξεχθων. Ἐπει-εἶδεν αντον ἐξιόντα, πρῶτον μεν, εἰ τις τῶν πολιτῶν παρῆν, παρίει τουτους θιαλεγεσθαι αυτω, ἔπειτα δ εἴ τις ξένος, ἔπειτα δε και τῶν θεραπόντων τω δεομένω παρεχώρε .Tελος δ', ἐπει απο του Εὐρώτα remis ν ὁ ' γησίλαος εἰςηλθεν οἴκαδε, απιων ωχετο ουδὲ προςελθών. Ιαι 29 τu υοτεραία σε ταυτὰ ταυτα ἐποίησεν. 'O δ' ' γησίλαος et ποῶπτευε μὲν ων ενεκεν ἐφοίτα, ουδὲν μέντοιηρώτα, αλλ' εχ υτόν. O δ' αυ ' ρχίδαμος ἐπεθυμει μέν, ωςπερ εἰκός, ορῶν τον Κλεωνυμον ' ὁπως μέντοι

ἔλθοι πρὸς αυτὸν μη διειλεγμένος τμ πατρὶ περὶ ων ἐκεῖνος ἐδεηθη, ουκ εἶχεν. οἱ δὲ ἀμφι τον Σφοδρίανουχ ὁρῶντες τον Ἀρχίδαμον ἐόντα, πρόσθεν δὲ θαμί- ζοντα, ἐν παντὶ ησαν, μη λελοιδορημένος υπ' 'Aγησι-

D. E. V. Dind. pro &θι, οτι ἐγὼ μὲν et F. om. μὲν. - βουλωμαι B. C. D. F. V. Schneid. edd. sqq. pro βουλομαι. - εξειν B. D. F. I. V. Dind. pro συνεξειν. g. 28. Μg. Loonet. φιδιτίου. - λάθοι B. Dind. pro λάθη. παρίει B. D. E. F. V. mg. Leonet. Steph. Schnoid. edd. sqq. pro παρή- ωει. - ἔπειτα δὲ καὶ τῶν θεραπόντων το δεομένω H. D. I. U. Leon l. Steph. Selinei 1. edd. sqq. pro ἔπειτα δ' Et τις καὶ τῶν δεσμενων παρελώρει τῶν θεραπόντων; C. E. F. ἔπειτα εῖ τις καὶ τῶν θεραποντων τ* δεομένως nag. Steph. θεραπευόντων. g. 29. A. edd. Vett. Schnoid. ou pro ουδὲν. --υπ' Ἀγ.ε- Η. D. F. V. Diud. , sed B. mε. Loonet. post Ἀγησιλάου addunt απεληλαμε-ς; ceteri λελοιδ. εχ υπ' Ἀγ. g. 28. φιλιτί ovi Eadem sorina est de Rep. Lae. III, 6. παρίει J admittebat; nam timidus adolescentulus cunetabatur alloqui patrem, quUm, quoquo se vertebat, alloqui cupienη, sed

non audens, flui se tu batur.

εν π αντι η σανl In si inanio timore vers Rhantur. Cf. VI,

I, 12: εἰς πῶν ἀφίκετο. Plura a sert Sta lib. ad Plat. Syn p. p. 104. A. Talia originem videntur duxisse e pervulgatis locutionibus πάντα ποιεῖν, ἐπὶ πῶν ἐλ- θελ Anab. III, 1, 18. V. adn. Cyrop. V, 4, 87, quae sensum habent: omnia, vel portetilo sis sim a ton taro. Etenim pericilli notio sacito transit in notionem timoris. ut κίνδυνός ἐστι,

μή vel δεινόν ἐστι. μή et φοβερόν ἐστι, μή tali ornodo inter se differant saepius dici vix possit. Diqilir 3 1 by COOste

246쪽

HELLENI C. LIB. V. CAP. IV.

ελθε ἐν καὶ εἰπεῖν, 'M πάτερ, Κλεώνυμός με κελευει σου δεηθῆναι σῶσαί οἱ τυν πατέρα καὶ ἐγὼ ταυτά σου θωμαι, εi δυνατόν 'ο δ' απεκρίν το, υλλὰ σοὶ μὲν ἔγωγε

χοιμι παρὰ τῆς πόλεως ἄνδρα μη καταγιγνωσκων ἀδικεῖν οἷς ἐχρηματίσατο ἐπὶ κακῶ τῆς πόλε63ς, ουχ ὁρῶ. Ο δε τότε μεν προς ταυτα ουδὲν εἶπεν, ἀλλ' ηττηη εις 31του δικαίου ἀπῆλθεν. υτερον δὲ η αυτὸς νοηροας η διδαχθεις υπό του εἶπεν ἐλθών, υλλ' ο τι μέν, ω πάτερ, εἰ μηδὲν ηδίκει Σφοδρίας, ἀπέλυσας - αυτόν, οἶδα ' νυν δέ, εἰ ηδίκηκέ τι, ημῶν ἔνεκεν συγγνοόμης υπό σου τυχέτω. U-εἶπεν. Ουκουν αν μέλλι καλὰ ταίθ' ημῖν ειναι, ουτως ἔσται. V μὲν δη ταυτ ἀκου-

g. M. C.' pro μέντοι. - ταυτά σου δέομαε C. D. E. F. V. Dind. , ταυτά σοι δέομαι B. I., σοι ταυτα δέομαι eoteri. - ῶν post οπως ωldunt Soliae . I in l. o. al. C. R. ἡ δίκη . Soli aes. ἡδικήκει pro ηδίκει. - C. vel R. Selinei l. Eνεκα. - A. Edd. Praeter Din l. O in tres παρά σου pro υπόσου. - Ου κουν addunt B. I. Dinil. - ἔσται Η. D. V. Schneid. Dind. pro ἔστω. g. m. εἰ δυνατόν l dicitur, quasi praecesserit ταυτα ποιεῖν σου δεομαι. ἄνδρα - καταγιγνωσκωνJ Cobet. vult et νδ ρός. Sed v. ad

IV, 4, i. ἀδικεῖν οἶς J h. o. ἀδικεῖν

ταυτα, οἷς r initia te focis seen, quibus quaestum fociterina ηotrimento rei publica . Minus roet ΜOOIs infor-

prptatur ἀδικεῖν ἐν ἐκείνοις ola,miod protiat Dindor . Ceterii in notarii luna est, Agesilai in h. l. Prore confessa lia aere illii l χρήματα δόντες, cui g. 20 a lilitum erat ώς

l. 3I. ἡττηθεὶς του δικαί - ουJ responsi aequi into victiis. Cf. Cyrop.. VI, 3, 15: αἰσχρου ηττηθεὶς ουδενός. B It tua. g. 132. 12. Rost. gr. Inni. g. li 2. 4. ann. Κ uelin. g. 275. l.

qiii fecisset. Nam αδικῶ ostiniquum feci. V. gram m. R 1

nihil mutari Iuni est, liccti seqIIR-tur noristus. Sequo us autem εἰηδίκηκέ τι Est: si ravera quid in insti commisit, si Oxploratum hab e s o ius facinus. Sic differunt inter so qi isto iuxtR ρο- sita sunt: ἀδικεῖσθαι νομίζει υφ'

tilia quam cum τυχέτω iungΘndum, aut pendet a συγγνώμης τυχέτω tnnquam ab una notion :ignoscatur si a ta. CL V, lib. adn. ad Cornutoni. IV. 8, l0: ἐπιμελείας τευξομαι υπ' ανθρώπων et ad Cyrop. I, 6, 10: υπ' ἄλλων αἰδους τευξη. Infra VI, b, 43. Κ u h n e r. nil Continent. II. 4,l: τραύματα υπὀ τῶν πολεμίων ἔχων, et ad Anab. VII, 2, 37. καλὰ - εἶναι l P Iul. AgΘs. XXV, 2: σκέψασθαι δὲ φήσας οτι καλῶς ἔχει καὶ πρεπόντως, ἀπῆλθεν. Diuitias 1 by Corale

247쪽

32 σας μάλα δυρελπις ων απίει. Tων-του Σφοδρίου φίλων τις διαλεγόμενος Ἐτυμοκλεῖ ειπεν, 'Tμεῖς μεν, οἶμαι, ἔφη, οἱ 'Aγησιλάου φίλοι πάντες ἀποκτενεῖτε τον Σφοδρίαν. Και ὁ Ἐτυμοκλῆς, ηα Λια, ουκ αρα ταυτ',

sφη, ποιησομεν 'Ἀγησιλάφ, ἐπεὶ ἐκεῖνός γε πρὸς πάντας, οσοις διείλεκται, ταυτὰ λέγει, μη ἀδικεῖν μὲν Σφο

δρίαν αδυνατον εἶναι οςτις μέντοι παῖς τε ων και παιδίσκος και ηβῶν πάντα τα καλὰ ποιῶν διετέλεσε, χαλεπὸν εἶναι τοιουτον ανδρα ἀποκτιννυναι ' την γὰρ Σπάρ' 33 την τοιουτων δεῖσθαι στρατιωτῶν. G ουν ἀκουσας

ταυτα ἀπήγγειλε τω Κλεωνυμ ω. V δ' ησθείς, ευθυς ἐλθὼν πρὸς τον 'Ἀρχίδαμον εἶπεν, 'Οτι μεν ημῶν ἐπιμελρ, ηδη ἴσμεν ' εδ δ' ἐπίστω, 'Aρχίδαμε, Θι κω ημεῖς

πειρασόμεθα ἐπιμελεῖσθαι, ως μηποτε συ ἐπι τύ ημεροτέρα φιλία αἰσχυνθῆς. καὶ ουκ ἐψευσατο, ἀλλα καὶ ζῶν ἄπαντ ἐποίει, οσα καλὰ ἐν τύ Σπάρτοῦ, καὶ ἐν Λευκ- τροις προ του βασιλέως μαχόμενος συν Λείνωνι τῶπολεμάρχω τρις πεσὼν πρῶτος τῶν πολιτῶν ἐν μέσοις τοῖς πολεμίοις ἀπέθανε. Kαι ηνίασε μὲν εἰς τὰ ἔσχατα 'Αρχίδαμον, δ' υπέσχετο, ου κατίσχυνεν, αλλὰ μὰλ-

g. 32. I.; V. Dind. Σφοδρία pro Σφοδρίου. - F. ἔφη, οἶμαι. - φίλοι, πάντες B., coieri πάντες ponunt anto οἱ 'Aγησ. - ταυτ', ἔφη B. Din I., ταυτὰ, ἔνη Solaneid. IVeislc., ceteri ταυτὰ omisso ἔφη, sed C. ταυτα. - ταυτὰ λέγει Dind. pro ταυτα λέγει. - Post εἶναι Schneid. edd. sqq. om. ἔφη, quod in C. D. E. F. U. legitur ante εἶναι. s. 33. ὁ Ουν B. D. F. I. Dind. pro ὁ δὲ: - Dind. ἐπιμελεῖ. τρὶς πεσών B. D. F. I. V. Dind. pro ποομεσῶν.

αρα εἶχεν Ουτως. Ponitur Rutem interdum αρα in responsione, ubi ante dicta cum alaeritate quadam refutantur. Hier. I, 13: εἰ ποις Ουν αν Γλως σου, ἀλλ' αρα ἔρχεται αυτοις τὰ τοιαυτα καὶ οἴκοι μένουσι. Celemini huius loci sensus est: Prosecto haec non Agesilao faciamus, qui quamvis noxium esse Sphodriani filii habeat persuasum, tamen tam bene

de republica meritum virum Condemnandum non iudicat.

τὰ καλάJ V. I, 1, 23. I. 33. τρὶς πεσών J Plui.

Ages. XXVIII. extr. : ἐν Οἴς τοῖς κρατίστοις τῶν Σπαρτιατῶν) καὶ Κλεώνυμόν φασι τον Σφοδρίου, τον καλὸν τρὶς πεσόντα πρὁ του βασιλέως καὶ τοσαυτάκις ἔξαναστάντα καὶ μαχόμενον τοῖς Θηβαίοις ἀποθανεῖν. Indo Tellius post τρὶς πεσών addenda censet

καὶ τρὶς ἐξανάστας.

248쪽

φυγε.Tων μέντοι 'Aθηναίων οι βοιωτιάζοντες ἐδίδασκοs 34τον δημον, ως οἱ Λακεδαιμόνιοι Ουχ οπως τιμωρη- σαιντο, ἀλλα καὶ ἐπαινέσειαν τον Σφοδρίαν, ori ἐπε- βουλευσε ταῖς Ἀθήναις. Καὶ ἐκ τούτου οἱ 'Aθηναλι μυλωσάν τε τον IIειραιὰ ναυς τε ἐναυπηγουντο τοῖς 35 τε Βοιωτοῖς πάσιν προθυμία ἐβοήθουν. οἱ δ' tiυ Λακεδαιμόνιοι φρουράν τε ἔνηναν ἐπὶ τους Θηβαίους - τον Ἀγησίλαον νομίσαντες φρονιμωτερον αν σφίσι του Κλεομβρότου ηγεῖσθαι ἐδεοντο αυτου αγειν την Gτρατιάν. υ δὲ ελων, οτι -δὲν αν, o τι τύ πόλει δοκοίη ἀντειπεῖν, παρεσκευάζετο εις την ἔξοδον. Γιγνώσκων 36δ οτι, εἰ μη τις προκαταλήψοιτο τον Λιθαιρῶνα, ουράδιον ωτaι εἰς τὰς Θήβας ἐμβαλειν, μaθὼν πολεμουντας τους Κλειτορίους τοῖς 'Oρχομενίοις και ξενικον τρέφοντας, ἐκοινολογήσατο αυτοῖς, οπως προπέ-

maritimum non solum, sed Graeciae imperium contra Spartanos obtin rent. De nova hoc consilio cum munis Asias et Graeciae civitatibus, imprimis cum Tliobania societato Athoniensibus illo temporct inua uberius narrat Diod. XV, 28. CL Pliit. Pelop. XV. Groi. P. 389 sqq. g. m. iἰπών, o τι - ἀντει

στεινJ De infinitivo v. ad ΙΙ, 2, 2. VI, 5, 42. adn. ad Cyrop. I, 6, 18. g. 36. προκαταλήψοιτο - ἔσταιJ Codicis E. scriptura dueero videtur ad προκαταλήψεται.

bus ἀσυνδετως positis v. Rdn. ni oecon. XIX, 1 b. Ages. II, 12.Κue liner. ad Comment. I, 1, 18. H. I. μαθών non eadem ration refertur ad vectum finituin qua antecedens participium. IIo cau-SRm, Cur omnino socios qua si

rit Agesilans, illud, cur Clitorio rum potissimum petierit societatem, indicat. Κλειτορίους τοῖς OρχομενίοιςJ Utrique stilat Arcades. οπως προς γένοιτοJ Ηoo ro-quirit sensus: ut adii ingeretur

249쪽

KRNOPHONTIS 37 νοιτο τὸ ξενικον aetisse, εἴ τι δεηθείη. Ἐπεὶ δὲ τὰ δια- βατηρια ἐγένετο, πεμψας, πριν ἐν Τεγέα αυτος ει ναι, προς τον αρχοντα των παρα τοις Κλειτορίοις ξένων καὶ μισθὐν δω;ς μηνὸς ἐκεχευε προκαταλαβεὶν αυτους τον Κιθαιρῶνα. Τοῖς δ Ορχομενίοις εἶπεν, εως στρατεία ε', παυσασθαι του πολέμου ' εἰ δε τις πόλις στρατιας

ουσης ἔξω ἐπὶ πόλιν στρατευσοι, ἐπὶ ταύτην ἔφη πρῶ-38 τον ἰέναι κατα τὸ δόγμα των συμμάχων. Ἐπεὶ δὲ υπερε βαλε τον Κιθαιρῶνα, ἐλθὼν εις Θεσπιας ἐκεῖθεν ὁρμη ρει ἐπὶ την των Θηβαίων χωραν. Eυρὼν δὲ ἀποτεταφρευμένον τε καὶ ἀπεσταυρωμένον κυκλω τὸ πεδίον καὶ τα πλείστου αξια τῆς χώρας, στρατοπεδευόμεθνος αλλοτ' αλλy καὶ μετ' αριστον ἐξάγων ἐδήου τῆς χωρας τὰ προς έαυτου των σταυρωμάτων καὶ τῆς τα- φρου. οἱ γαρ πολεμιοι, οπου ἐπιφαίνοιτο ὁ Ἀγησίλαος, ἀντιπαρίεσαν αυτμ ἐντὸς του χαρακώματος ως 39 ἀμυνουμενοι. Καί ποτε ἀποχωρουντος αυτου ἐδη την ἐπὶ τὸ στρατόπεδον, οἱ των Θηβαίων ἱππεις τεως αταθνεῖς οντες ἐξαίφνης διὰ των sδοποιημενων του χαρα 'φ. 37. αυτός, suadente Moro, Schneid. edd. Sqa. pro αυτοὐς. Post μηνὸς oin. αὐτοῖς B. D. F. I. V. Diti 1. - ἐκεχευε B. D. F. V. Dind. pro ἐκελευσ8. - στρατεία Pori. Steph. Ddd. sqq. pro στρατιὰ.I. 38. C. v τερέβαλλε. Post lioe vermina oni. εἰς B. D. I. Stopli. Selineid. edd. sqq. - A. Om. τε, C. Om. τε καὶ ἀπει,τ. - Schnoid. post προς έαυτου, suadento Leonei., inserit: ἔξω. s. D. C. F. ona. τὸ ante στρατόπ. - τεως B. D. Steph. Courrier. ad Ilipparch. p. 62. Schneid. Dind. pro τε ώς. - B. ὁδοποιουμένων, praepositionis habent. Vortas rvastavri ea agri loca, quae ab ipsius parte) citra vallum fossam Iaio sita erRnt. Apposito Dindor . ComparRt. Herod. II, 32: τεμεται δε την

Σμρτιν τε καὶ τὴν πρὸς ἡῶ rώρην τῆς Σορτιος οὐκ επὶ πολλόν, ubi genitiviis τῆς Συρτιος Α πρὸς

ati oriente tangit Syrtim. It minωι g. 49. genitivus τῆς πόλεως pendet a πρός et VI, 5, I b. τῆς Μαντινείας a πρὸς Fσπεραν. Sitnilis est ratio gpnitivorum VI, 2,s: ἐν καλω του κόλπου καi

των πόλεων.

6. 39. ἁδοποιημένω si For- sibi. Post ὁπως oxcidoro saetio potuit προς. st τι δεηθείηJ si ad quam rem eo indigeret. U. ad II,

1, 2. III, 1, 1. . g. 37. διαβατήρια ἐγένε -τoJ V. ad III. I. t T. 4, 3. g. 38. εὐρώνJ Ages. ΙΙ, 22:νὐοῶν δὲ ἀποτεταφρευμένα καὶ

βὰς τὰς Κυνος κεφαλὰς ἐδίου

την χώραν μέχρι του αστεος. opiosi iis et partim aliter haec naris rat D 1od. XV, 31. 32. τῶν σταυρωματων καὶ τῆς τάφρουJ Genitivi pondent non Rharticulo τὰ, ni quidam interprotonexistimant, sed ' πρὸς ἐαυτου, quae verba quodam modo vini Diuitiam by Cooste

250쪽

ΗRLLENI C. LIB. V. CAP. IV.

225 κωματος ἐξόδων ἐξελαυνουσι καί, οἷα δη απιόντων

προς δεῖπνον και συσκε Ταζομενων τῶν πελταστῶν, των δὲ ἱππέων των μὲν δει καταβεβηκότων, των ἀναβαινόντων, ἐπεχαυνο nTι' καὶ των τε πελταστῶν συχνους ' κατέβαλον καὶ τι- ἱππέων Κλεαν καὶ Ἐπικυδίδαν Σπαρτιάτας καὶ των περιοίκων ενα, μδικον, και το ν

υθηναίων τινας φυγάδας, ουπω ἀναβεβηκότας ἐπὶ τους Ἀπους. ἀναστρέψας συν τοῖς οπλίταις ἐβοή- 40

0 ησεν ὁ Ἀγησίλαος, οι τε ίππεῖς ηλαυνον μαντίον τοῖς ἱππευσε καὶ τα δέκα ἀφ' ηβης ἐκ των οπλιτων ἔθει συν- μαυτοiς. οἱ μεντοι των Θηβαίων ἱππεῖς Mκεσαν υποπεπωκόσι που ἐν μεσημβρία ' υπε μενον μ/ν γὰρ τοῖς μελαυνουσιν, ωςτ' ἐξακοντίζειν τὰ δόρατα, ἐξικνουντο

D. ἁδοπεποιημένων, V. ἐνδοπεποιημένων. - Cast. edd. sqq. IIS quoad Wolfh. οὐκέτι pro δει, lituod retinuit Mor. . rostituit S lineid. , scd post τῶν δ' transposuit. - Εdd. vera. ἀναβεβηκότων pro ανικβαινον- των. - 13. V. καί τῶν πελτ. - C. κατέβαλλον. - Κλεαν B. D. I. U. Dind. pro Αλεωνα. - Ἐπικυδίδαν Diri I. pro 'Erra λυτίδαν. - Dind. Θηβαίων pro 'Aθηναίων. g. 40. Edd. veri. oπλοις pro ὁπλίταις. - ἐναντίον B. D. I. v.

tor A. V. in Schnoid. Dind. - ἐκ τοσούτου B. C. D. E. V. Sctaei l. Diri l. pro ἐκ τούτου. mam ὐδοπεποιημένων, quam praol et eo l. D. receporiant Anal . V, 3, 1. Poppo et Icu lin r. , quibus obloquitiir II erilin. in Annal. Lips. a. 1857. p. 711. οἴαJ Do ota rarius dicto pro ατε v. Bitti m. g. 144. nnii. 14. Rost. S. 182. ann 9. Tuo linor. g. 3I2. ann. 13. CL iinra UI, 4, 26. συσκευαζομένωνJ scit. το

ἔτι καταβεβληκότωνl qui

χθηναίωνJ Probabilius sano

XENOPH. HELI ENICA. II. esset Θηβαίων, nec tamen est prorsus nocessarium. Nam Post, quain foediis Allienienses eum Tliebanis contra Spartnnos i e-

quosdam ab hoe laedere aversos et Spartariis amicos Lite daemon III conflagisse aut sua spontonui a civit, In Stiis expulsos, veri non est at Similo.

g. 40. τὰ δέκα ἀφ' ηβης l

licet ox g. 41r ἀεὶ μετ' ἄριστον. Cf. VI, 4. 8. Anab. VII, 3, 29. Syn p. IX, 2. Cyrop. VIII, 4, 9,

ubi v. adn. Latine sub bHaere. υπέμενον - τοῖς ἐπελαυ- νουσινJ constraictio insolontiordi, ut Videtur, poetica. Corto simplex μενειν et στῆναι eum