Poetae lyrici Graeci Pindari carmina continens

발행: 1866년

분량: 405페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

221쪽

IηNliARI CARMINA.:u, δὶς τόσους. ἀπειρομάχας ἐών κε φανείη λόγον Ο μη συνιείς επείρέζοντά τι καὶ παθεῖν ἔοικεν τα μακρὰ δ' ἐξενέπειν ἐρυκει με τεθμός ωραί τ' ἐπειγόμεναι :ι5 ἰυγγι δ' ελκομαι ητορ νεομηνία θιγέμεν. ἔμπα, κεἴπερ εχει βαθεῖα ποντιὰς αλμα μεσσον, ἀντίτειν' ἐπιβουλία σφοδρα δοξομενδαῖων υπέρτεροι εν φάει καταβαίνειν

φθονερὰ δ' ἄλλος ἀνηρ βλέπων

40 γνώμαν κενεὰν σκότs κυλίνδει χαμαιπετοῖσαν. ἐμοὶ δ' ὁποίαν ἀρεtάυεδωκε Πότμος ἄναξ, ευ οἶδ' ὁτι χρόνος ερπων πεπρωμέναν τελέσει. i5 ἐξυφαινε, γλυκεῖα, καὶ τόδ' αυτίκα, φόρμιγξ, Λυδία συν αρμονία μέλος πεφιλημένον Οἰνωνα τε καὶ Κυπρs , ἔνθα Tευκρος ἀπάρχει ὁ Πλαμωνιάδας ' ατάρAως Σαλαμῖν' ἔχει πατρφαν ευ δ' Ευξεωφ πελάγει φαεννὰν υχιλευς 50 νῆσον ' Θέτις δὲ κρατεῖ Φθία ' Νεοπτόλεμος δ' ἀπείρω διαπρυσία, βουβόται τόθι πρῶνες ἔξοχοι κατάκεινται Aωδώναθεν ἀρχόμενοι πρὸς γόνιον πόρον. Παλίου δε παρ ποδὶ λατρείαν 'μωλκόν bb πολεμία χερὶ προτραπών Πηλευς παρέδωκεν Αἱμόνεσσιν,

ρ. r.

222쪽

NEMEA lv.

δάμαρτος Ἱππολυτας 'Aκάστου δολίαις τέχναισι χρησάμενος. τὰ Λαιδαλου δὲ μαχαίρα φύτευέ οἱ θάνατον 95nu ἐκ λόχου Πελίαο παῖς αλαλκε δὲ Xείρων, καὶ τὸ μόρσιμον Λιόθεν πεπρωμένον ἔκφερεν liκ πῖρ παγκρατὲς θρασυμάχανός τε λεόντων ὀνυχας ὀξυτάτους ἀκμάν τε δαινοτάτων σχάσαις ὀδόντων

in εγαμεν υφιθρόνων μίαν Νηρεῖδων, linεἶδεν δ' ευκυκλον εδραν, τῆς Ουρανos βασιλῆες πόντου τ' ἐφεζόμενοι δῶρα καὶ κράτος ἐξεφαναν ἐγγενὲς αυτώ. 110Γαδείρων το προς ζόφον ου περατόν ἀπότρεπε 70 αυτις ευρωπὸν ποτὶ χέρσον εντεα ναός il 5 ἄπορα γὰρ λόγον Αἰακου παίδων τον ἄπαντά μοι διελθεῖν.

Θεανδρίδαι- δ' ἀεξιγυίων ἀέθλων κάρυξ ετοῖμος ἔβαν l20 5 λυμπία τε καὶ 'Iσθμοῖ Νεμέα τε συνθέμενος,

τραπων, lite In tamen etiam προτραπῶν proposuit. - V. 59. Λαιδάλου. Dictyiniis δαιδάλφ probanto Boeotclito, Reil Duo latus est viilcanus, ut ost iii pictura vaso illi lip. Millin Gall. Myth. XIII 48 et Eurip. II ere. 469 do Horeulor εἰς δεξιὰν δὲ σqν ἀλεξητήριον Σύλον καθίει. αιδάλου ψευδῆ δόσιν. coli. I ioci. Sic. IV 14. - φύτευέ οἱ Ρ12M 12, φυτευεν os ARAc. - V. 62. θρασυμάχανος scripsi, IcPIA OVil ΜΣδρασναχῶν, AP2MI θρασεομαχῶν, Hormann θρασυμαχάνων, Alii variit θρασεων μάχαν. Parapit r. qui scribit: τὸ δὲ λεόντων κρατοὐν πυρ, ω ἀπείκαtεν ἔαυτὴν ὴ Θέτις, καὶ την θρασεῖαν τῶν θηρίων φυσιν καὶ τὴν ἀκμὴν έπισχών κτλ. noli tam videtur aliud quill in alio libro reperisso, Sed qiterna lilio turn alias quoque socii, poetae verba perperam interpro intus esse. V. 53. ἀκμάν τε δεινοτατων, credo Pindaraim scripsissis ακuαν τ' i η δεινοτατων, Nion adniodum ost Pytii. IX 22 η πολλάν τε και ἄσύχιον βουσὶν εἰράναν παρέχοισα. Ol. XIII 61ος τῆς oφιώδεος υῖόν ποτε Γοργόνος η πόλλ' ἀμφὶ κρουνοῖς 3τλ. - άσαις, Μ2 σχάσας. V. 66. ευκυκλον εδραν, τὰς, IIartiing αν κυκλον εδρῶν. ταῖς , Riiuclionsto in ἔγκυκλον. Si quid foret mutatulum, scrip sorim ευκυκλ' ἔδρανα, τοῖς, Λ lirens κύκλον εδρῶν, τάς. - V. M. ἐγγενες Rittersitusius, atqtio ita log. AeliOI., ἐς γένος Stoplianus et sori. MI, ἐς γένας ARP2, ἐς γενεὰς Acri 2 V, ἐς γενεῆς Ρ1. Patisvius ἐς χέρας. - V. 70. ευρωπὰν, Vulgo Eυρωπαν, ΚΔΥSor ευπορον, Alirens Ευρον αν. - V. 74. ἐτοῖμος Boeckli, V. ετοιμος. - V. 75. Oυλυμπία Scitiniit, v. υλυμπίμ.

223쪽

ενθα πεῖραν εχοντες οἴκαδε κλυτοκάρπωνου νέοντ' ανευ στεφάνων, πάτραν is ἀκουομεν,

Tιμάσαρχε, τεὰν ἐπινικίοισιν ἀοιδαῖς πρόπολον εμμεναι. εἰ δέ τοι M μάτρω μ' ἔτι Καλλικλεῖ κελευεις στάλαν θέμεν Παρίου λιθου λευκοτέραν

ὁ χρυσος ἐκ όμενος

αυγὰς ἔδειξεν ἀπάσας, υμνος δε τῶν αγαθῶν

εργμάτων βασιλεύσιν ἰσοδαίμονα τευχεις φῶτα ' κεῖνος ἀμφ' 'Aχεροντι ναιετάων ἐμάν γλῶσσαν ευρέτω κελαδῆτιν, υρσοτριαίναενεκ' ἀγῶνι βαρυκτυπου θάλησε Κορινθίοις σελίνοις τον Eυφάνης γεραιος προπάτωρ

λ ὁ σος αείσεται, παῖ.αλλοισι δ' αλικες αλλοι ' τὰ δ' αυτος ἄντα τυχ)ὶ, ἔλπεταί τις εκαστος ἐξοχωτατα φάσθαι. OLν αἰνεων κε Μελησίαν ἔριδα στρέφοι, ρηματα πλέκων, απάλαιστος ἐν λόγω ελκειν,

Bb μαλακα μὲν φρονεων ἐσλοῖς, τραχὼς δὲ παλιγκότοις εφεδρος.

224쪽

ἀγάλματ' ἐπ αυτας βαθμίδος

225쪽

εσταόt' ' ἀλλ' ἐπὶ πάσας ὁλκάδος ἔν τ' ἀκάτω, γλυκεῖ' ἀοιδά, bσεῖχ' ἀπ Αἰγίνας, διαγγελλοισ οτι

Λάμπωνος υίος Πυθέας ευρυσθενης 5 νίκη Νεμείοις παγκρατίου στέφανον, Ουπω γένυσι φαίνων τέρειναν ματέρ' Οἰνάνθας οπωραν, 10

ἐκ δε Κρόνου καὶ Ζηνὸς ηρωας αἰχματὰς φυτευθέντας κοὶ ἀπο χρυσεῶν Νηρηχων

Αἰακιδας ἐγέραρεν ματρόπολίν τε, φίλαν ξένων αρουραν ' lli τάν ποτ ευανδρόν τε καὶ ναυσὶ κλυτάνl0 θέσσαντο, παρ βωμὸν πατέρος Ἐλλανίου στάντες, πίτναν τ' εἰς αἰθέρα χεῖρας άμα 20 δαῖδος ἀριγνῶτες υἱοὶ καὶ βία Φωκου κρέοντος

ὁ τας θεοί, δυ ναμάθεια τίκτ' ἐπὶ ρηγμῖνι πόντου. αἰδέομαι μέγα εἰπεῖν ἐν δίκα τι μq κεκινδυνευμένον, 25lli πῶς δη λίπον ευκλεα νῆσον, καὶ τίς ἄνδρας ἀλκίμους δαίμων απ Οἰνώνας ἔλασεν. στάσομαι ού τοι απασα κερδίων 30 φαίνοισα πρόσωπον ἀλάθει' ἀτρεκής καὶ το σιγῶν πολλάκις ἐστὶ σοφώτατον ἀνθρώπω νοῆσαι.

V. 2. γχυκεῖ' ἀοιδά ΛeP2M 12 ut sch. addunt, om. AR. - v. 5. νίκηΠoyne, V. νικῆ, cliuod etiain Sch. et Eust. Prooem. 11 tuentur. - V. 6. γένυσι φαίνων Ac tot φαίνων lignos est Soli.), γένυσι φαῖνεν M2 Iemiunsoliol., v. γένυς φαῖνεν, Hermanu γένυι φαίνων. - ματέρ', si Pindarus ματερα οἰνάνθας οπώραν dixisset, culpantius esset: nam dici dehobat Οἰνάνθαν οπώρας, atque iit ipsum postea scripsit Hurtiing. cui frit strandversatus Fraeclericlis. Se i ματέρ' est ματέοι, vel potius ipsum ματρὶ restituenduin, et toti suaviter et ἐν ηθει adio cit, es. Pyts. VIII 85:ovδὲ μολόντων παρ ματέρ' ἀμφὶ γελως γλυκὐς ωρσεν χάριν. οἰνάνθας

226쪽

δερ. r. εἰ δ' ολβον η χειρῶν βιαν η σιδαρίταν ἐπαινῆσαι πόλεμον δεδόκηται. μακρά μοι Jb20 δη αυτόθεν αλμαθ' ὁποσκάπτοι τις ' ἔχω γονάτων ἐλαφρὸν ορμάν

καὶ πέραν πόντοιο πάλλοντ αἰετοί. 40

πρόφρων καὶ κείνοις ἄεὶ δ' ἐν Παλίω Μοισῶν ὁ κάλλιστος χορός, ἐν δὲ μέσαις φόρμιγγ' 'Aπόλλων ἐπτάγλωσσον χρυσέω πλάκτρ' διώκων

Am. β'.25 άγεῖτο παντοίων νόμων ' αἱ δὲ πρωτιστον μὲν υμνησαν Λιὸς ἀρχόμεναι σεμνὰν Θέτιν 45 Πηλέα ως τέ νιν αβρα Κρηθεῖς Ἱππολυτα δόλω πεδάσαι ηθελε ξυνῶνα Μαγν ων σκοπόν 50 πείσαισ' ἀκοίταν ποικίλοις βουλευμασιν, ψευσταν δὲ ποιητον συνέπαξε λόγον,30 ώς αρα νυμφείας ἐπείρα κεῖνος ἐν λέκτροις 'Aκάστου 55 ππ. β . εὐνῆς '. τὸ δ' ἐναντίον ἔσκεν ' πολλὰ γάρ μιν παντὶ λμῶ παρφαμένα λιτάνευεν του δ' υπ' ὀργὰν κνίζον αἰπεινοὶ λόγοι 'ευθυς δ' απανανατο νυμφαν, ξεινίου πατρὸς χόλον γ

δείσαις' ὁ δ' ἐφράσθη κατένευσέν τέ οἱ ὀρσι νενος ἐξ ου-

227쪽

γαμβρον Ποσειδάωνα πείσαις, Oἀθεν πο ὶ κλειτὰν θαμὰ νίσσεται Iσθμον Λωρίαν ενθα μιν ευφρονες ἶλαι συν καλάμοιο βοα θεον δέκοr ται, Tu καὶ σθένει γυίων ἐρίζοντι θρασεῖ. 40 πότμος δε κρίνει συγγενης εργων περίπλτων. τυ δ' Αἰγίνα θεοs, Ευ μενες, 75 Νίκας ἐν ἀγκώνεσσι πιτνών ποικίλων ε φαυσας υμνων.

ητοι μεται ξαντα καὶ νυν τεος μάτρως ἀγάλλει κείνου Ομόσπορον ἔθνος, Πυθέα. 80ά Νεμέα μὲν ἄραρεν μείς τ' ἐπιχώριος, ον φίλησ' υπόλ-

λων ' V. 38. μιν, Mon insen μεν, pariiPlir. non reddit, sed legit seliOl. ubi αυτὼν Seribendi ui. - ευφρονες, P. traphr. τένονες. - V. 39. ἐρίζοντι, Λ ἐριζωντι. Ac ἐρίζοντε. - V. 41. θεοῖ Selim id, V. - V. 42. πιT- νῶν libri, nisi πίτνων praestat, Bocchii πιτνάν. - 43. η TDt Sest Ol. , v. ητοι. - μεταααντα, 312 Uri2 με τααας, μετ' ἀῖξαντα Ursiniis, parapit r. quid legerit in ortum. - κείνου non respicit soliol. - Πυθέα Minga rolli ex soli., libri et parapti r. Πυθίας, ut vi detur Ox grainniati eorum oniectura. Κnys r ητοι μετααας, τὰ καὶ νυν τεος μάτρως ἀγάλλων κείνου ὁμόσπορον ἔθνος, Πυθέα. et ile inito v. 45 ἐκρατεις coniecit. T. Μomnisen ilo Din laro p. 48 ητοι μετα α ἐν τε καὶ νυν . . ἀγαλλει κείνου

i. o. Pelei) ορ. i. e. Aeginet ne) IIvθεας, vel ητοι μετά rξεν, τό καὶ νυν T. μ. ἀγαλλει, κείνου ὁμόσπορον ἔθνος Πυθέα ut sit sponiti viis).

Ibocus obscurissimiis: ubi ni tuo incilius est criti eorum errores consutaro, quam quid poeta fieripserit in lagare. Hartura ιν hic quoquo nimiis molitus scripsit ποικίλων ζψευσας υuνων τόν τοι μεταχαντα, καὶ νῖν τεὸς μάτρως ἀγάλλει κοινὸν ὁμόσπορον ωνος Πυθέας inlinis refutatis Rauesionstein Plii lol. XIII 26lὶ proposuit ἔψαυσας υμνων οἰκοι ' μετααας δὲ καὶ νουν τεὸς μ. άγ. κεῖθι ὀμ. εθνος Πυθέας' τψ Νεμέα κτλ. At ianullo modo serri potest nonii nativus IIvθίας, tunc enim etiRm v. 48 seq.nil Euthynienem pertinerent: ipse potius victor Pytheas lite a porte suit compellan ius. Noque vero victoria piae dei ne seps recen Aentur cum Raaictionsto inio aliis nil Pnta cani rescrendae sunt, soli nil l utllymeneni: Parili eas tuno praetor lianc Nemeaeam nul inna vi detur victoriam retulissor at Eulli γ menses Nemo ac vi corni, cf. Ist lini. VI 61. L. Sclinati levita Pind. 120 soq. pntat liaec sae illinae in intcgrunt rostitui posse, si scribatur: ητοι μεταtξαντα .... ωνος. Πυθέα α Νεμέα κτλ., ceterum prorsias incro libilia sunt, quae ito Oxplicnnido liou loco in mollium profert. T. Momna senio Ursinianum μετ' Γααντα . . . Πυθίας Placet. Do-niqiio Frio loriclis. cui corruptissi ina lunoque integerrimi vii lentur, lite quoquo nihil omnino novatilliani censet, is igitur verba litane in nroiluinordinat Πυθέας ἀγάλλει μνος μεταααντα li. e. μεταῖξαν. Equi toti soli iluta tantor ut par est conieci: n τοι μετά rξας, τὰ καὶ νυν τεὸς μάτρως ἀγάλλει κεδνὸν ὁμόσπορον εθνος, Πυθέα, ω Νεμέα μεν ἄραρεν.

ut ἀγάλλειν gentinum asciverit accusativum. - V. 44. ἄραρεν ΛeM2, V. ἄρηρεν. - φίλησ', Bocchii φίλασ'.

228쪽

διπλόαν

νικῶντ ἀρετάν, προ ροισιν Αἰακουανθέων ποιάεντα φέρειν στεφανώματα συν ξανθαις Xά

ρισσιν. V. 45. τ' ἐκράτει Ilech, τε κρατει RAcM 12, τε κρατεῖ AP2, Scilol.

Videtur pro dativo vocis κρατος nccepisse. Ceterum partian recte interpretes: Deiplisinio mense, mit Aeginetis et Megaleii sibus liaud dulbio communis suit, vicerat lititis Apollinai H us et domi ot Megaris. - V. 47. Om. AC. - V. 48. συν τυχα, Ritu clion Ste in συμπτυχῶ. Ego conieci συντυχών. - V. 49. αεθληταισιν RΑcM2, v. ἀθληταισιν. - iidem ἔμεν pro βιεν. - V. 50. διδοι Hermanni v. δίδου. Fort. μηκέτι ρίγει διδοι Ψω- ναν coniungenitum. - V. 52. πυκταν RAO, πυκτα AP2Ml2. - διπλοαν, R τριπλόαν, Ac τριπευόαν. - V. 54. ἀνθέων IIermaniin, V. ανθεα. II er- inniani coniectitra in qiinin vis dubitanter recepi: illi irit qui l legit scito

Hasta : καὶ κομίζειν αυτὸν Αἰγίνη φαιδρὰ τα α νθη τῶν στεφανων μετὰ vulgo μετὰ τῶν στεφάνων, τῶν ρίτων. Nec satis convenit ve

229쪽

In constituendo hoc itisse illinio carmino saepius ot a Boselchio et ni, Hormarino, cilii peculiarem scripsit ite lioe carmine commentationem L,ips. 1844ὶ discessi. maximo str. v. 7 et epo l. v. 4, do quila iis cliptiim in adnotatione. Etenim v. 36, qni omnium videbatur integerrimus esse, nquo conamina Criticornim ad reliquos vorsus stropliae novissimos pro se in

230쪽

NEMEA VI.

'Eν ἀνδρῶν, ἔν θεῶν γωος ἐκ μιας δὲ πνέομεν ματρῖς ἀμφότεροι διείργει δε πῆσα κεκριμένα δυναuις, ώς το μὲν ουδέν, ὁ δὲ χάλκεος ασφαλες αἰὲν

εδος bμένει ουρανός. αλλά τι προσφερομεν ἔμπαν 5 η μέγαν νοον πτοι φυσιν ἀθανάτοις, καίπερ ἐφαμερίαν Ουκ εἰδότες Ουδὲ μετὰ νυκτας lu με πότμος τίς τίν' ἔγραψε δραμεῖν ποτὶ στάθμαν.

τεκμαίρει καὶ νυν 'Aλκιμίδα τὸ συγγενές, ἰδεῖν 15 ἄγχι καρποφόροις ἀρούραισιν, αλ ἀμειβόμεναι 10 τόκα μὲν ων βίον ανδράσιν ἐπηετανον ἐκ πεδίων ἔδοσαν, τόκα δ' αἴτ' ἀναπαυσάμεναι σθένος ἔμαρψαν. 20

ηλθέ τοι Νεμέας ἐξ ἐρατῶν ἀέθλων

παῖς ἐναγωνιος, ἶς ταυταν μεθέπαγν Λιόθεν αἶσαν 25 νυν πέφαντ' ουκ ἄμμορος ἀμφὶ πάλα, κυναγέτας

lb ἴχνεσιν ἐν Πραξιδάμαντος εον πόδα νέμων

πατροπατορος ομαιμίου.

sunt, gravitor interpolatus est: hoc imtur vorsu emendato ceteri facile in integrum poterant restitui. In Epodo v. 6 Hermannum secutus binoso,dines uno versu comprolaemH. V. 2. ματρός, Stob. Ecl. PItys. II 6. 7 γαστρὀς ex libriiriOrmin errore. - V. 3. αἰὲν Hermanni v. αἰεί. - V. 4. ap. achcΕiirip. Med. 1214 ἔμπαν φυὰν η μέγαν νοον θνατοῖς legitur. - V. I. ἄμμε, P2 ἄμμι, scii. utrumlue. - τίς τίν' scripsi, libri ἄντιν', quod potest ferri, sod vel propter syllabant breve in ollandit: es. schol. καίπερ μὴ γινώσκοντες

μήτε τὰ προς την ὴμέραν μήτε τὰ διὰ τῆς νυκτὰς ἐσόμενα, μηδὲ os τις

ήμῆς μόρος κατακεκρικεν εἰς σκοπόν τι να καὶ στάθμην δραμεῖν. Inopeodosi scripseram προς ἄντιν' ἐν. δρ. ποτε στάθγαν. Maiora molitur Hariung ουδὲ νυχίαν τίς ἄμμι πότμος ἄροιν' ἐνεγραψε κτλ. , quem semiitur Rauclienstein ουδὲ μεσονυκτιον τίς ἄμμι πότμος τίν' εγραψε κτλ. IIerna ann , cuni oliui nillil nisi oῖαν τιν' commendavisset probanto Boeclchio, postea coni. αν σύμφυτον ἔγραφε δραμεῖν ποτὶ στ. . Alirens αἱσαν τίν' ἔγρ. δ. π. στ. - V. 8. καὶ νυν scripsi, καί νυν Boechi , καὶ νῶν Ae acti. Ad v. 17, ναὶ νῶν R. 2 seli., δέ νυν P2Mi, δέ νιν Λ. - , λκιμίδα IIartvng. υλκιμίδας libri et soliol. - V. 10. ἀνδράσιν Herin ann, V. ἄνδρεσ- σιν. - επηετανὀν, R ἐπηετανῶν. - ἐκ πεδίων Ae, vulgo πεδίων V. 14. νῖν, M2 νῖν τε, in opoedosi νει γε scripsi. - αμμορος Ae, Vulgo ἄμοιρος. - Ηerinann, eum olim probante Boeotclito scripsisset νῶν πέφανται Ουκ ἄμμορος, nunc coni. νsν o τε πέφαντ' Ουκ ἄμορος, Hariungνῖν ἐφάνη Οὐκ αμορος. - πάλα, κυναγέτας tχνεσιν interpunxi cum ηcliol. et IIariungo, vulgo παλακυναγέτας, ἰχν. - V. 16. ὁμαιμίου, Ηeescor ὁμαίμονος, Hermann ὁμαιχμώυ, quod serri nequit, Rauchonstein ὁμαισίου. Librorum scripturani do seri lit Frie Iericlis, sed ut solet, nullo aue pessu. Alcimidas, cuius pater sortasse Soelidas vel Socles fuit, in Cressam aliquam gentem videtur receptus fuisse, hinc in Nemeonica -

SEARCH

MENU NAVIGATION