Poetae lyrici Graeci Pindari carmina continens

231쪽

κεῖνος γαρ υλυμπιόνικος ἐὼν Αἰακίδαις κωνεα πρῶτος υνεικεν) ἀπ' 'Aλφεου,

καὶ πεντάκις γσθμοῖ στεφανωσάμενος,20 Νεμέα τρεῖς, ἔπαυσε λάθαν 35 Σωκλείδα, λυπέρτατος Ἀγησιμάχω υἱέων γένετο. p . ἐπεί οἱ τρεῖς ἀεθλοφοροι προς ακρον αρετας ηλθον, οῖτε πόνων ἐγευσαντο. σὐν θεοῖ δε τυχα 40

25 ἔτερον ου τινα οἶκον απεφάνατο πυγμαχία πλεόνων

ταμίαν στεφάνων μυχῶ Ἐλλάδος ἁπάσας. 45

ἔλπομαι μέγα εἰπών σκοπου αντα τυχεῖν

30 ἀοιδαὶ καὶ λόγοι τα καλά σφιν ἔργ' ἐκόμισαν,

rum catalogo Ἀλκιμίδας Θέωνος Κρής ilictus ostr erat igitur Alcimi lao

Praeter germRnum avum pateratum Praxi damantem etiam auor θεσει avus, Theonis pater: Cressae gentiis, quae ignobilis suisse videtur, nullam omnino rationem habuit PindRrus, sed ut gormanum avum ah altero secerneret, sin lari liae appellation o usus est. - v. II. υλυμπιόνικος, Iemina sch. υλυμπιονίκης. - v. 18. ἔνεικεν adloci, qtiod et sententi ne et numero vorsus convenit, Boockh a lili lit-Κaysor ἐνεγκὼν, Hormann ἐυρρόου, Issariung ἐδρέψατ'. - V. 19. πεντάκις, IIartuns: πέντε μὲν. - γσθμοῖ, Ac Ἱσθμῶ, M2 utrirnulue. - U. 20. τρεῖς i. o. νίκας. Hermann, viligo τρὶς - V. 21. Σωκλείδα, vescio an rectilis scribatur, quod ex Σωσικλείδα sit contractum, quod quidem nomen in titulis Aegineticis comparet. NOinina Enim linina generis quae eum qu servant ili philtongiani φ de quibus displitavit Keil Anal. Epigr. 112 seqq. non ab adiectivo σῶος, sed a verbo σωζω σώζω) doscendunt: nam σῶος, quamvis Itonnunquani in litoris scripturn extet et Didymus perversa ratione commemiavorit, istinen pari in ii Rhot liuetoritatis, cf. El. M. 742, 42: nomina autem velut Σωνικος, Σφγένης nlin, quoniRIn ex Σωσίνικος, Σωσιγενης orta sunt, iuro sibi vindicarit littora ini: Laconica autem

aeliol. legit, qui praetoren lectioiicin αν τε τυχεῖν memorat, ἄντα σκοπουetvrεῖν lemma scit. 1ζM2, αντα σκοπου τε τυχεῖν Ac, τυχεῖν ἄντα σκοπον

tam n oscit. - ἔργ' ἐκομισαν, RAe ἔργα ἐκόμιξαν, M2 Κιγγα ἐκόμισαν.

232쪽

Βασσίδαισιν ατ' ου σπανίζει παλαίφατος γενεά,

ἴδια ναυστολέοντες ἐπικώμια, Πιερίδων ἀρόταις 55

δυνατοὶ παρέχειν πολυν υμνον αγερωχων

εργμάτων ἔνεκεν. καὶ γὰρ ἐν ἀγαθεα 35 χεῖρας ἱμάντι δεθεὶς Πυθῶνι κράτησεν ἀπο τωὐτοί noαῖματος χρυσαλακάτας ποτὲ Καλλίας ἀδων

επ. β . ἔρνεσι Λατοίς, παρὰ Κασταλία τε χαρίτων αεσπέριος ομάδω φλέγεν πόντου τε γέφυρ' ἀκάμαντος ἐν α ικτυόνων 40 ταυροφόνω τριετηρίδι Κρεοντίδαν

τίμασε Ποσειδανιον αν τεμενος' 70

τάνα τέ νίν ποθ' ά λέοντος νικάσαντ ἐρεφ' ἀσκίοις Φλιουντος - ' ἀγυγίοις ὁρεσιν

V. 31. Βασσίδαισιν, Didymus coni. Βουδίδαισιν, pariter iii a veteres do distinctione ambigebant. - V. 33. πολὐν om. P2. - V. 35. ἀπο ταγυ- τοὐ αῖματος scripsi, legebatur απο ταύτας αἶμα πάτρας. quod nullus criti comini addubitavit, nisi quod Hormanu αῖματι seripsit motri iit sibi videbatur redintegrandi causa. At insolens renus dicendi αἱμα ἀποπαυτας πάτρας. nec ταύτας convenit, eum τάς αυτῆς potius sitisset dicendum. At lii' altilia scholimine Lepereriint, erior απο τῆς αὐτῆς συγγενείας αγν καὶ πατρίδος. auer ἀπο τῆς αυτῆς ων πατρίδος ῆτοι της Αἰγίνης καὶ ἐκ του αὐτos αιματος, τουτέστιν ἐκ τῆς αυτῆς φατρίας των Βασσιδῶν. Hi igitur videntur legisso ἀπὸ τωυτου αῖματος καὶ π άτρας, neque tamon gemana ost hae e scriptura, nam incommodus est hic versus numeriis, multoque etiam diffieilius haeo possis cum coteria

πάτρας strophis conciliare. Scriptum fuit olim ἀπό τωυτου αῖματος interpretations iam antiquitus adiecta, hinc orta tam scholioriam scripturis ἀπότωυτου αῖματος καὶ πάτρας quum nostror In librormni lectio ἀπο ταυ- τας αυα πάτρας, interpolatione liborius grassantis. - V. 36. χρυσαλακάτας olim Selimidio scripsi, χρυσαλακάτου ΡIM2 sch. , χρυσαλακάτα ARMIP2, χρυσαλακα ταν vulgo, χρυσοπλοκάμου sine idonea rationo Hermarin, τρυσεοκόμαις Harturig. - αδων Boeclch, αδων AR, Wδων Ac, v. άδῶν. - U. 37. Κασταλία, I 1 Κασταλιαν. - V. 38. ὁμάδφ, R ομάδων.- φλθεν, Ac φλεγε, Ρ1 φλέγειν. - V. 39. ἀμφικτιόνων Ac, v. Ἀμφικτυονων. - V. 40. Κρεοντίδαν quod μευντίδαν est pronuntiandum vel μοντίδαν, cf. Hesych. μοντίδαι, μάντεων γενος) addunt sch. P1 Aebl 2, vulgo deest. Non rocto Rauctionstoin Κρεοντιδῶν i. e. Corinthiorum eonio cit, sed nec scholiastae videtur fides liabenda, qui mi v. 59 ot6s Calliam eroontis filium suisse vicit, sed potius Creontidas nomen proprium lio nis ex Bassidamam gente. cf. titulum scarabaei Aeginae ro-

ach. . undo Hermann νικῶντ' ηρεφε δασκίοις. Sed milii Pindariis seripsisse videtur: νικάσαντ' ἔρεφεν κάρα Φλιοειτος υπ ωλυγίοις ορε- σιν, cui verani miscripta intorpretatio δασκίοις effecit, ut locus grave utium contraiieret. cf. Hesych. ἁλυγίων, σκοτεινῶν, κακῶν, μακρῶν,οξέων, μεγάλων.

233쪽

PINDARI CARMINA.

45 πλατεῖαι πάντοθεν λογίοισιν ἐντὶ πρόσοδοι τὼ . νῆσον ευκλέα τάνδε κοσμεῖν ' ἐπει σφιν Αἰακίδαιεπορον ἔξοχον αἶσαν αρετας ἀποδεικνυμενοι μεγάλας, Mπέταται δ' ἐπί τε χθόνα καὶ διὰ θαλάσσας τηλόθεν ονυμ' αυτῶν καὶ ἐς Αἰθίοπας 50 Μέμνονος ουκ ἀπονοστάσαντος ἐπῆλτο ' βαρὐ δε σφιν Mνεῖκος 'Aχιλευς δεῖξε), χαμαὶ καταβὰς ἀφ' αρμάτων

φαεννῆς υἱον ευτ' ἐνάριξεν Ῥόος ἀκμαἔγχεος ζακότοιο. καὶ ταυταν μεν παλαιότεροι κοδὸν αμαξιτὸν ευρον επομαι δὲ καὶ αυτὸς ἔχων μελεταν 55 τὀ-παρ' ποδὶ ναὸς ελισσόμενον αἰεὶ 95 κυμάτων λέγεται παντὶ μάλιστα δονεῖν

θυμόν. ἐκόντι δ' ἐγὼ νώτω μεθέπων δίδυμον ἄχθος ἄγγελος ἔβαν, πεμπτον ἐπ' εἴκοσί τοὐτο γαρύων I00

V. 49. τηλόθεν, A τηλόθεν γ' probante nune Hermanno. In syllaba producta nulla offensio. vi l. ad Pyth. III 12. - ονυμ Α Ουνοα, ΑΟΡ2M 12 ὁνομ'. - V. 50. ovκ ἀπονοστάσαντος, Ao lemma sch. O- αν ἀπ-.,uι coniicias oυκ ἀνανοστάσαντος alios legisso. - ἐπῶλτο, do hac syncope Aoriati II. vecti ἐφάλλεσθαι cf. Cram. An. Ox. III 397, ach. leguotiam ἔπαλτο a verbo πάλλεσθαι τουτέστιν ἐπάχθη, ἐβληδ' r) probantibus Schnoi lo vino et Leutschio; fort. legendum ἔπλατο h. o. επλητο. - σαιν RAcbli, vulgo σφι. - V. 51. νεικος 'Arιλευς δειξε), χαμαὶ καταμὰς

καμβὰς . Sed ἔμπεσ' Ri interpolatore ad tuum esse areuit schol. βα-οεῖαν δε καὶ επαχθῆ μάrην δια φιλονεικίαν αυτοῖς ἐπέδειξεν I. ἀπεδειξενὶ ὁ χχιλλευς τοῖς Αἰθίοψι, unde Pindaro restituendum esso iam Disson perspexit. Ceterum variis conio turis tentaveriint hunc locum, Boechii scripsit; βαρυ δέ σφι νεῖκος ἔμπαξ' 'Aχιλεος χαμάδις καταεὰς ἀφ' ά ., Dissen βαρῶ δε σφι δεῖξε νεῖκος χαμαὶ καταβὰρ χιιλευς αφ' ά ., Κ avsor βαρὐ δ' ἔμπεσέ σφι νεῖκος, Rauehenstein βαρυδε σφι θῆκε νεῖκος vel β. δέ σφι νεῖκος ἔμπας καββαὶς χαμάδις '

ἀκμα Schiniit, libri 'Aους αἰχμῶ. Ego praeterea suspicor scribendum esse ἐνάριξαν ... ἀκμαὶ: sano paraphrastes sequitur vulgatam scripturam,

sed quae sohol. ex antiquis commentariis adscripsit, meam emendationem commendant. - V. 53. ταυταν, Sehmid τάνδε PauWius ταυτα.

V. 58. ἔβαν, in epocdosi ἐσβῶν scripsi. - πέμπτον AeM2 πέμπτον ἐπί. Hermann olim ἄγγελος βῶν πεμπτον f ἐπὶ εἴκοσιι nunc, ἄγγελος ἔβαν πέμπτον ἐπὶ εἴκοσι, IIartvng μεθεπω δίδυμον αrθος αγγελίας,

234쪽

ευχος ἀγώνων απο, τους ἐνέποισιν ἱερούς,

κλειτῆ γενεὰ ' δυο μὲν Κρονίου παρ τεμενει,105

παῖ, σέ τ ἐνόσφισε καὶ Πολυτιμίδαν κλαρος προπετης ἄνθε' υλυμπιάδος. δελφῖνί κεν τάχος δι' ἄλμας 65 εἰκάζοιμι Μελησίαν Ilo χειρῶν τε καὶ ἰσχυος ἄνωχον.

πέμπτον ἐπὶ εῖκοσι. - U. 59. ιερους, conieci ἱερῶς, i. e. quos solenni ritu i h licutit, cL Hesycli. .ῶς, bεοπρεπῶς. - v. 60. I λκιμιδα scripsi, ut sit nominativi somna neolica, quRo si cui displicot, poterit is Ἀλκιμίδα, τό r' vel o et ') ἐπάρκεσας scribere, eo dii. 'Aλκιμίδας. Selimidui κιμίδα, o γ' ἐπ . κλειτὰ γενεά, et similiter Hormann 'Aλκιμίδα ox' ἐπ. κλειτὰ γενεά. Harti ins prorsus alitor lineo consormarit τους .ἀέθλοισιν ίεροῖς 'Aλκιμίδας ἐπαρκεσεν κλειτὰ γενεβ. - τό γ'. Ρ2MI τότ' . V. 62. παῖ, σέ τ', M2 παῖς ἔτ', A παῖ, σ' ετ'. - καὶ Πολυτιμίδαν Ae scii.), καὶ Πολυτιγίδα Μ2, viilgo Tιμίδαν. Boeckli καὶ Πουλυτιμίδαν, iterniann παῖ, σ' o τ' ἐνόσφισε καὶ σε, Πολυτιμιδα, T. Momnasen, ciuiv. 18 nillil deesse putat, V. 40 Κρεοντίδαν eiicit, coni. ραῖσέ σε καὶ Πολυτιμίδαν. - V. 63. ἄνθε', Hocker ἔρνε', Hartune ηβας προπετὴς κλῆ- ρορ υλυμπιάδας. Et scitolii ista sane aliud quid viuetur legi8se, sed quao

ad explicari lium hunc locum affert, commenticia sunt omnino: p Rraplar. Vulgatam seripturam tirothir. - V. 65. εἰκάζοιμι dubitanter scripsi, possis etiam ἰσαζοιμι suspicari, Ac εἴποιμι, Vulgo ἴσον te minas h. Don εἴποιμι, sed scholiasta in aliud legisse arguit ipsa interpretatio: αντὶ του Ισον ανεῖποιμι καὶ eo ν Μελησιαν τῶ tota ει δελφῖνι. T. Moni insen coni. δελφῖνι δε . . . ωσον φαμὶ Μελησίαν. - V. 66. χειρῶν Rahe, viligo χερῶν.

235쪽

In num oris notantlis ad Boeta. iiii exempli iiii re id, nisi iiii od in stro- istae v. si solutione in ne lectam notavi Propter v. 35 neque enim Protarendum. si quis illi Νεοπόλεμος scribimo nudeat), item in stroplino v. 8 13asin mitio ilici solet tro linicam restitui, ubi Boockli Iiam etiam V. 37liliri hoc loco itistium numerat in servant, qui non erat trini e Cliouo Verbor in oblitterandus. V. 1 stroplino quomo do sit describendus incertum, ii ain V. 93 mensura vocis τετραοροισιν anit igna

236쪽

πλείθυια, πάρεδρε Μοιραν βαθυφρόνων,

παῖ μεγαλοσθενέος, ακουσον, πιρας, γενετειρα τεκνων ανευ σεθεν

οὐ φάος, ου μέλαιναν δρακέντες ευφρόναν τεὰν ἀδελφεὰν ἐλάχομεν ἀγλαόγυιον πιβαν. 55 ἀναπνέομεν δ' Ουχ απαντες ἐπὶ Ισα εἴργει πότμω ζυγένθ ετερον ετερα. συν δὲ τίνκα ὶ παῖς ὁ Θεαρίωνος ἀρετὰ κριθείς l0ευδοξος ἀείδεται Σωγένης μετὰ πενταέθλοις.

πόλιν γὰρ φιλόμολπον οἰκεῖ δορικτυπων tu Αἰακιδὰν ' μάλα δ' ἐθέλοντι συμπειρον αγωνία θυμοναμφέπειν. Ib

εἰ-τυχη τις ἔρδων, μελίφρον' αἰτίαν ροαῖσι Μοισῶν ἐνεβαλε ταὶ μεγάλαι γὰρ ἀλκαί

σκότον πολυν υμνων ἔχοντι δεόμεναι εργοις δε καλοῖς εσοπτρον ἴσαμεν ενὶ συν τρόπω, mili εἰ Μναμοσυνας εκατι λιπαράμπυκος ευρηται αποινα μοχθων κλυταῖς ἐπέων αοιδαῖς.

σοφοὶ δὲ μέλλοντα τριταῖον ἄνεμον 24εμαθον, ου δ' υπο κερδει βλάβεν

V. 1. Ἐλείθυια, lemma soli. Εἰλείθυια. - πάρεδρε Aeparn Plir., πάρεδρος reliqui. - V. 3. Ego conieci ou δὲ κνέφας μελαινῶν δρακέν- τες εὐ φρονῶν, Hartuns: scripsit Oυ φάος ἐκ μελαίνας δρακέντες ευ- φρόνας. Libror in Iectionem ita tantuin licet tueri, si iungas ου φάος, Ου τεὰν ἀδ. ἐλάχομεν . ..., μέλαιναν δρακ. ευτρ. , quod duri aim III . V. 4. ἀδελφεῶν. Hehinid ἀδελφῶν, Λe inverso Ord. ελαχομεν ἀδελφεῶν. V. 5. ωα. ΛΓ2 ῖσον, Bollio χοις, suit sori. ωας. - V. 6. πότμφ A, πότμωvulgo. - ζυγένθ' Selimiit, vulgo ζυγόν, libri ζυγόν θ', wiesolor ζυ-r υνθ', elo antea ζυγοῖ scripsi, cf. Selaol.: διακωλυει γὰρ ετερον ἔτερα. καὶ οια ευγνυσιν fort. errore praeeositio repetita est) ἡμῶς ἀπ ἀλλήλων η απ' αλλων πραγμάτων, τα συγκεκληρωμένα ἡμῖν πράγματα. - U. 8. ευδοξος, AP2M 12 Ach. ενδοξος. - πενταέθλοις. Μ2 πε--άθλοις. - v. s. δορικτυπων, Ac δορίκτυπον, vulgo δοφυκτυπων. V. 10. αγωνία, Hartune αγωνίας. - v. 11. τύIη, T. Moriari son coni. τύχα, ut participiuna ἔρδων sit loco verbi finiti positum. - U. 12. ἔοαῖσι, scit. πνοαῖσι. - ἐνέβαλε Selim id Ox scliol. , nisi quis ἐβάλετο malia, Ac Μ2Uαχε, ARI 2M1 ἔβαλεν. Boookli ἐνυαλεν' αἴ μcripsit pro ταὶ. - V. 14. χαμεν ενὶ συν τρόπω, Ηartune χ' ατε δέμας ἐμπρέπειν, Raiichenstein νί γ' ἐν τρόπω. - V. 15. Μναμοσυνας Boe kl . v. Μνημ. - V. 16. ευ ρηται Ilermarin, v. ευρηταί τις, Sciti nid ευρη τις. - V. 18. βλάβεν Ae

237쪽

I IM 1RI CARMINA . ἀφνεος πενιχρός τε θανάτου πόρον 20 σάμα νέονται. ἐγὼ δὲ πλέον ἔλπομαι

λόγον υδυσσέος, η πάθεν, διὰ τον ἀδυεπῆ γενέσθ'

ἐπεὶ ψευδεσί οἱ ποτανὰ τε μαχανῶ

σεμνον ἔπεστί τι σοφία δε κλέπτει παράγοισα μυθοις

τυφλον δ' ἔχει ητορ ὁμιλος ἀνδρῶν ὁ πλεῖστος. εἰ γὰρ ην 3525 δ τὰν ἀλάθειαν ἰδέμεν, ου κεν ὁπλων χολωθείς ὁ καρτερὸς Αως ἔπαξε δια φρενων λευρὸν ξίφος ' δν κράτιστον Ἀχιλέος ἄτερ μάχα I0

3u προς Ἱλου πόλιν. ἀλλα κοινὸν γὰρ ἔρχεται κυμ' Aῖδα, πέσε δ' ἀδόκητον ἐν καὶ δοκέοντα ' τιμὰ γίνεται, 45ων θεὸς αβρόν αυξη λόγον τεθνακότων

V. 19. αφνεὰς, RAcM2 ἀφνεός τε. - θανάτου πορον σῶμα scripsi, ac θανατου πόρον etiam Knys er), θανάτου πάρα σῶμα vuleo Ao oni. παρὰ σῆμα νέονται). Hoc uno loco antiqitissima forma σαμα serva in est, cuius loco Pindarus alibi θάμα dicere solet: ea leni varietasotiam alias deprelienditi Ir, cf. Hosych.: Σαμινά, θαμινά, συνεχῶς Λάκωνες. IVies olor θανατου πέρ'ς αμα scripsit, Hormann θάνατον παραθαμά, Hai tun g θανάτου πέλας ἄμα, uaticlienstein θανατου τέλος. U. 20. πλεον libri ot solioliast., Schmi l. - V. 21. παθεν, Aera 2 πάθαν. - v. 22. ψευδεσι M2. η υδεσσι Ac, ψευδίεσιν, I 2Mi, ψευδέεσσιν vulU. - τε Vnlpto deest, adiecit Hormann; Sollini I γε, contra Hartiing Ψευδεσί οἴ ποτανοῖσι μαχανῶ scripsit. - V. 25. 3 τὰν Boockh, vulgo

nem agnoscit. τεθνακότων βοαθόων γὰρ παρὰ μέγαν ὀμφαλὰν ευ- ου κόλπου μόνος χθονὸς ἐν Πυθίοισί τε δαπέδοις scripsi. .libra τεθνακότων βοαθόων τοὶ Λ τοι) γὰρ μέγαν ὀμφαλὸν ευρυκολπου ἔμολε χθονες, ἐν Πυθίοισι AR Πυθίοις) δὲ δαπέδοις. I idymus et iam anto a

Aristarchus have verborum comprehensioue in R VOeabulo τεθνακ. inchoari et usqno ad πράθεν continitari victoriint: ac legit

238쪽

βοαθόων γαρ παρὰ μέγαν ομφαλὸν ευρυκόλπου μόνος χθονὸς ἐν Πυθίοισί τε δαπέδοις λ3b κεῖται, Πριαμου πόλιν Νεοπτόλεμοy επεὶ πράθεν, τα καὶ Λαναοὶ πόν σαν' ὁ δ' ἀποπλέων Σκυρου μὲν αμαρτεν, ῖκοντο δ' εἰς 'μυραν πλαγχθέντες. 55

επ. β . Μολοσσία δ' εμβασίλευεν ολίγον χρόνον' ἀταρ γένος αἰεὶ φέρεν 40 τοὐτο Οι γέρας. φχετο δὲ πρὸς θεόν,

κτεαν' αγων Tρωωθεν α κροθινίων 60ῖνα κρεῶν νιν υπερ μάχας ελασεν ἀντιτυχόντ' ἀν ρ μαχαίρα.

βάρυνθεν δε περισσα Aελφοὶ ξεναγέται.

κτλ. , ubi ἔμολε liaud dubio ex coniectura scripsit, Cum legeretur etiam, ut selio . testatur, ἔμολον sive potius μόλονὶ, qtiod vi letur Aristarchus

tuitus esse. Toὶ sive τοι neuter in aretio lupis reperit, hoc enim si legissent ne quo τεθνακότων βοαθόων ad Troia o oxetilili in retuli gsent, quod plane praeposter ina est, auer do II etoris caedo, alter do Elio pylo Troiano por Neoptolemum interemto intorpretatiis, ne quo plurat is numerias μόλον a Didymo mutatiis esset. Logo hant linivi ilubio τεθ. βo. γὰρ παρα . quam vocem Iiostri libri sorvaveriint, sed tetulem παρὰ oimittunt: qua voce lutercepta cum numerus versus Iaboret, a recentioro interpolator additum est τοὶ . Locus iam antiquitus corruptus, neque Alexandrinis sueeessu emendatio: labem ni item contraxit μόλον, in cuius locunt μόνος substitni: hoe enim dicit poeta, ut sententiam praegressamoxemplo illustraret: iii Is Neoptolemia aeterito lionoro floret iii Bolplii eo templo prope umbilici in terrno sepultiis, non uom ceteri, qui una ibidem littere nati sunt. Τεθνακότες βοαθόοι quamvis etiam cetera heroes, quos Delphi venerabantur, mei possint, malim tamen ipsius Neoptolemi comites intolligore, e . Eiirip. Andr. 1128: φασγάνω τυπεὶς Λελφου πρὸς ἀνδρός, ωσπερ αυτόν ωλεσεν πολλῶν μετ ἄλλων. Νiliit praoterea mittavi, nisi quod Πυθίοισί ea scribendum sitit, eum δὲ in libris sit: ipso antea haec tentaveram τεθ. βοαθόων, τοὶ παρὰ μ. ὀ εὐρ. μόλον χθονός, ἐν

Πυθίοισι γαπέδοις κεῖται, quae correctio sorias elenior via ebitur, sed τοὶ omni caret filis. Herna ann scripsit: λόρον τεθνακότων βοαθόον, τοὶ παρὰ . . . μόλον χθονός' ἐν Πυθιοισι δὲ κτλ. Hanung λόγον τεθνακότων. βοαθόων, τοὶ . . . μόλον χθονός, ἐν Πυθίοισι γαπέδοις. - V. 36. πόνησαν, Ahrons πόνασαν. - v. 37. Ἐφυραν BoocklI, v. Ἐφυραν. πλαγ*θέντες, AP2Mi πλαrθέντες; quod cum metro adverseturi Hermanu πλανεντες coniecit, Boochii transposuit ἄμαρτε πλαγχθέντες δ' εἰς Ἐφυραν λο-o. Fort. πλάνητεῖ vel πλανῆται. - V. 39. Fέρεν, Μ2 φερει, Rτέρειν. - V. 41. κτέαν αγων ΛΟ, vulgo κτεφατ' ἀναγων. - Toωωθεν affert Eustath. Prooem. 21, Hernan in I oωθεν. - ακροθινίων, Ρ2MI ἀκροθινίων τ', ΑΗ ἀκροθινίων θ'. - V. 42. υπερ Rancla senstein, vulgo

ἡπερ. - V. 43. βάρυνθεν δὲ περισσὰ Selinata. A βάρυνθεν περισσα,

239쪽

παλαιτάτω 6545 Aiακιδῶν κρεόντων τολοιπον ἔμμεναι θεου παρ' ευτειχέα δόμον, ηρωλις δὲ πομπαῖς θεμισκόπον οἰκεῖν ἐοντα πολυθυτοις. ευωνυμον se δίκαν τρία ἔπεα διαρκέσει' In

οὐ ψευδις ὁ μάρτυς εργμοσιν ἐπιστατεῖ 50 Αἴγινα, τεῶν Λιός τ' ἐκγόνων θρασυ μοι τόδ' εἰπεῖν

φαενναῖς ἀρεταῖς oδὸν κυρίαν λόγων 5 οἴκοθεν ' ἀλλα γαρ ἀνάπαυσις ἐν παντὶ γλυκεῖα ἔργω κόρον δ' ἔχει καὶ μέλι καὶ τα τέρπν' ἄνθε' Ἀφροδίσια. φυῆ δ' εκαστος διαφερομεν βιοταν λαχοντες, 8055 o μὲν τά, τα δ' αλλοι ' τυχεῖν δ' εν αδυνατονευδαιμονίαν απασαν ἀνελόμενον ουκ ἔχω εἰπεῖν, τίνι τουτο Μοῖρα τέλος ἔμπεδον ἄρεξε. Θεαρίων, τὶν δ' ἐοικότα καιρὸν ὀλβου mri. γ δίδωσι, τόλμαν τε καλῶν αρομένωω συνεσιν ουκ ἀποβλάπτει φρενων. ξεῖνός εἰμι στοτεινὸν απέχων ψόγον, in

ὐδατος ωτε ροας φίλον ἐς ἄνδρ' ἄγωυκλέος ἐτ τυμον αἰνέσω ' ποτίφορος δ' ἀγαθοῖσι μισθὸς

ἐων δ' ἐγγυς 'Aχαιὸς ου μέμψεταί μ' ἀνῆρ

240쪽

ομματι δέρκομαι λαμπρόν, ουχ υπερβαλων, βίαια πάντ' ἐκ ποδος ἐρυσαις, ὁ λοιπὸς ευφρων ποτὶ χρόνος εὐποι. μαθὼν δε τις αν ἐρεῖ, πηιεἰ παρ μελος ἔρχομαι φάγιον δαρον ἐννέπων. 0 Eυξενίδα πάτραθε Σωγενες, ἀπομνυωμη τέρμα προβας ακονθ' ωτε χαλκοπάραον ὀρσαι is 5

θοὰν γλῶσσαν, δς ἐξέπεμψας παλαισμάτωναυχένα καὶ σθένος ἀδίαντον, αἴθωνι πρὶν ἀλίω γυῖον ἐμ

πεσεῖν.

εἰ πόνος ην, τό τερπνον πλέον πεδέρχεται. 75 ἔα με νικῶντί γε χάριν, εἰ τι πέραν ἀερθείς llo ἀνέκραγον, ου τραχυς εἰμι καταθέμεν. εἴρειν στεφάνους ἐλαφρόν ' αναβάλεο ' Moῖσά τοι

κολλῶ χρυσὸν εν τε λευκὸν ἐλέφανθ' ά si ita

και λείριον ἄνθεμον ποντίας υφελοχ' ἐέρσας.

80 Aῶς δὲ μεμναμένος ἀμφὶ Νεμέα

πολυφατον θρόον υμνων δόνει

άσυχῆ. βασιλῆα δὲ θεῶν πρέπει δάπεδον αν τυ δε γαρυέμεν ἀμέρα