Lucianus;

61쪽

O pscr. λίθου, 18 κιναιδίαν sic me si vol qui teste prae psor in Φ κιναιδείαν teste prete in vorsu

62쪽

hic di inere '' inter a vi sic primo instituerint opinor

ω m. ' sori. T ubi chartam ut saepe oressu sestiola 10 εἰκονα τεθείκασι 59188, 10 11 δε καὶ αυτο ποτε ' Recte a nae ex collicis B versu deseripi iam esse κυνέγειρον non κυνείγειρον demonsta at lane eadem litteramam selisatura quae in proximo codicis B versu est 87, 11 λέγω).Lire αἱ spser ut opinor selioliastes ' B ipse.

lba niueri' osse, versus cli1 Osilau1 Odi eis aut ' - eius odietaurule a deseriptus est aut eius urule V derivatus est eodeui fere sitisse alii inu abrue Oitiei versiis et amore aliave simili clade corruptos 1 uisse interdum ita, ut partes quaedan eorum non potuerint legi.

63쪽

nem Ald. miserat praeter morem suum

Lib. 10. 0 cii R. illum est silentium de codicibus NM per totum litiellum, de coclice 2 p. 91 - 4, 2 et p. 104 107. Lelamanni Benetii Iacobiteti testibus ita utar, ut gravior nulla praetereatur eonia varietas. Codices LMRεὶ in io libello post annum 1889 non inspexi. 'liquot locos

65쪽

Certe deest apud uelataeiadan, quem in v scriptum vix offugisset. In Μ καὶ compei lium post καθ' o sic scripturn est ita ut facile potuerit editio itis prinii pis typothota descri-horo καθ' τα ἱερα Quae missi si suit omissio in a. facile potuit ante odices contexte collatos in v ervenire per

66쪽

Appendix apparatus. Lib. 10.

' Similiter sere semper se habet spi ritus in ρέμα.

67쪽

LXIV

tinebant quae in hac edition scripta sunt. 50, 3 διηγεῖσθαι- P. 103, 21 και του l

68쪽

187 ΦΑΛΑΡΙΣ Α

Φάλαρις ἄξοντας φ θεω 0ν ταυρον τουτον καὶ μῖν

θιαλεςoli1 νους τὰ εἰκοτα περ τε αυτου ἐκείνου καὶ 54πὲρ του αναθήματος . ων μεν ουν νεκα κομεν, ταὐτάεστιν α δέ γε πρ0ς 1μ επέστειλεν - -

o, φησίν, o ZIελφοί, και παρὰ arctσι μεν τοις Ἐλλησι τοιουτος πολαμβάνεσθαι ὁποιος εἰμι, ἀλλα μῆὁποῖον ν παρὰ των μισουντων καὶ φθονουντων φήμVi ταις τον ἀγνοούντων ἀκοαῖς παραδέδωκεν, υτ τον πάντων ἀλλαξαίμ)ὶν ν, μάλιστα δὲ παρ μῖν, σφ188 ἱεροί τέ ἐστε καὶ πάρεδροι του Πi θίου καὶ μόνον - συνοικοι και ὁμωρόφιοι του θ εον ὴγουμαι γάρ, εἰ υμῖν

69쪽

ἀνθρώπους μεν γὰρ ἴσως ἐξαπατῆσαι ράδιον, θε0 δι

καὶ μάλιστα τουτον, διαλαθειν δύνατον. 2 Ἀγὼ γὰρ υ των φανον ἐν κράγαντι ν αλλ' εἰ και τις ἴλλος ευ γεγονὼς καὶ τραφεὶς λευθερίως και παιδείρ προσεσχηκώς, ἀεὶ διετελουν τη μὲν πολειδημοτικον ἐμαυτον παρεχων, τοῖς δε συμπολιτευομένοις ομιεικη καὶ μέτριον, βίαιον δε η σκαιὸν η υβριστικονὴ υθεκαστον ουδεὶς ουδεν ἐπεκάλει μου προτέρω ἐκείνω βίφ . πειδὴ δε ἐώρων του τἀναντία μ0 πολιτευομενους ἐπιβουλευοντας καὶ ξ απαντος τρόπου νελεῖν με ζητουντας - διχ ητο δε μον τότε η πόλις - 15 μίαν ταυτην ἀποφυγὴν καὶ σφάλειαν ευρισκον, τὴν αὐτην αμα καὶ ii πύλει σωτηριαν, ε ἐπιθέμενος τῆ 180 ἀρχαὶ κείνους μεν ἀναστείλαιμι καὶ παυσαιμι επιβουλευοντας, την πολιν δε σωφρονεῖν καταναγκάσαιμι

καὶ σαν γὰρ υκ λίγοι αὐτα ἐπαινοsντες, ἄνδρες ομέτριοι καὶ φιλοπόλιδες, οῖ καὶ τὴν γνώμην δεσαν την μὴ - της ἐπιχειρήσεως τὴν νάγκην τούτοις Νυν συναγωνισταῖς χρησάμενος ρδίως κράτησα της

λεπιχειρήσεως . 0υντεῆθεν οι μεν οὐκέτι ἐτάραττον,

ἀλλ' ὐπήκουον, εγο δὲ ῆρχον, ἡ πόλις δὲ ἀστασίαστος οή . σφαγὰς δὲ η ἐλάσεις η δημευσεις ουδὲ κατα των ἐπιβεβουλευκύτων εἰργαζύμην, καιτοι ἀναγκαῖον δν τὰ

70쪽

1. PHALARIS I VULG. 30 3

τοιαυτα τολμῆν ἐν ἀρχη της δυναστείας μάλιστα φιλανθ ρωπί ' γαρ καὶ πραότητι καὶ τω O- κα ἰσοτιμίας θαυμασιως γ ηλπιζον ἐς το πείθεούω προσάξεσθαι et του ευθὐ γουν τοῖς με ἐχθροῖς ἐσπεί- σμην καὶ διηλλάγμην, καὶ συμβουλοι καὶ συνεστχtς ἐχρώμην τοῖς πλείστοις αυτον την δε πόλιν αυτὴν 1904ρον ὀλιγωρία των προεστώτων διεφθαρμένην, των πολλον κλεπτύντων, μῆλλον δε αρπαζύντων τα κοινά, ὐδάτων τε επιρροίαις ἀνεκτησάμην καὶ οἰκοδομημάτων io ἀναστάσεσιν κύσμγὶσα καὶ τειχῖν περιβολ' ἐκράτυνα καὶ τὰς προσήδους, ὁσαι σαν κοιναί τι τον ἐφεστώτων ἐπιμελεία αδίως ἐπηυξησα καὶ της νεολαίας πε- μελουμην καὶ τον γεροντων προυνύου και τ0ν δημον ἐν θέαις καὶ διανομαῖς καὶ πανηγυρεσι καὶ δημοθοι-

i νίαις διηγον, βρεις δὲ παρθένων η ἐφήβων διαφθοραὶ γυναικον ἀπαγωγαὶ ' δορυφύρων ἐπιπέμψεις

δεσποτικλ τις ἀπειλη ἀποτρόπαιά μοι καὶ ἀκοῖσαι ν. ηδ δε καὶ περὶ του ἀφεῖναι τὴν ρχὴν καὶ καταθέσθαι δτὴν δυναστείαν ἐσκοπούμην, πως μόνον ἀσφαλος παύ-

' σαιτο αν τις ἐννοον, πεὶ τύ γε αρχειν αυτο καὶ πάντα

πράττειν ἐπαχθὲς δη καὶ ἡ φθονω καματηρδν ἐδο-

191 κει μοι εἶναι ob δ' ὁπως μηκέτι τοιαύτης τινι θεραπείας δεησεται Wπύλις, τουτ - ουν τι -- μεν