Lucianus;

71쪽

b αρχαιος περὶ ταυτα εἶχον, οἱ δε id τε συνίσταντο - ἐμὲ καὶ περὶ os τρόπου της ἐπιβουλης καὶ πο- στάσεως σκοπουντο καὶ συνωμοσίας συνεκρύτου καὶ λα θροιζον καὶ χρήματα ἐπορίζοντο καὶ τοὐς ἀστυγείτονας ἐπεκαλουντο καὶ εἰς την Ἐλλάδα παρὰ Λακεδαιμονίους καὶ 'A ναίους ἐπρεσβευοντο δ μὲν γὰρ περὶ μου αὐτου, εἰ ληφθείην, ἐδέδοκτο αὐτοῖς καὶ πως με αυτοχειρία διασπάσεσθαι πείλουν καὶ δ κολάσεις πενύ ν, δημοσία στρεβλούμενοι ἐξεῖπον. του μεν δὴ μηδεν παθεῖν τοιουτον οι θεοὶ αἴτιοι φω- , ράσαντες την ἐπιβουλήν, καὶ μάλιστά γε ὁ Πύθιος ὀνείρατά τε προδείξας καὶ οὐ μηνυσοντας καστα 5 ἐπιπέμπων . εγο δε ἐνταfθα ζδη μῆς se ελφοί, ἐπ 192του αὐτο δεους νυν τῶ λογισμω γενομένους ἀξιοπερὶ των τότε πρακτέων μοι συμβουλεfσαι, τε ἀφυλακτος ὀλίγου δεῖν ληφθεὶς ἐζήτουν τινὰ σωτηρίαν περ των παρύντων Ἀρδς λίγον ουν li γνῶμ/ὶ ἐς Aκράγαντα παρ με ἀποθημησαντες καὶ ἰδόντες τὰς παρασκευὰς αὐτον καὶ τὰς ἀπειλὰς ἀκούσαντες εἴπαπε τί ἔδει ποιεῖν φιλανθρωπία χρησθαι προς αὐτους ἔτι 'καὶ φείδεσθαι καὶ ἀνέχεσθαι σον αὐτίκα μελλο σοντα πείσεσθαι τὰ στατα μῆλλον δὲ γυμνὴν ηδ υπεχειν την σφαγὴν καὶ τὰ φίλτατα ἐν φθαλμοις ὁραν ἀπολ-

72쪽

1. PHALARIS L VULG. 30 5 λυμενα ἰ τὰ μεν τοιαῖτα πάνυ λιθίου τινος εἰναι,

γενναῖα δὲ καὶ ἀνδρώδη διανοηθεντα καὶ χολην ἔμ-φρ0νος καὶ δικημένου ἀνδρ0 ἀναλαβοντα μετελθεῖν ἐκείνους, ἐμαυτ δε ἐκ το ἐνόντων τὴν ἐς το ἐπὰν ἀσφάλειαν παρασχεῖν ταυτ οἶδ' ὁτι συνεβουλευσατε - . τί ουν ἐγω μετὰ τουτο ἐποίησα μεταστειλάμενος 61s τοὐς αἰτίους καὶ λόγου μεταδοὐς αὐτοῖς καὶ τους ελεγ- χους παραγαγῶν καὶ σαφος ξελέγξας καστα, ἐπεὶ μηδ' αὐτοὶ τι ξαρνοι σαν, μυνομην ἀγανακτον τι 10 πλέον υχ τι πεβεβουλεύμην, ἀλλ' τι μη εἰάθην - αυτον ἐν ἐκείνii τη προαιρεσε μειναι, αὶ ἀρτῆς ἐνεστησάμην . καὶ τ α ἐκείνου φυλάττων μεν εμαυ- τον διατελο, κείνων ε τους ἀεὶ ἐπόουλευοντάς μοι κολάζων εἶθ' οἱ ανθρωποι με ταὶς μύτητος αἰτιον- 15 τα ουκέτι λογιζόμενοι παρὰ π0τερουβὶμον ν ὴ πρώτη τούτων ἀρχή, συνελύντες δε τἀν μέσφ καὶ ε οἷς ἐκο-

λά oire τὰς τιμωρίας αυτὰς Πιῖντο καὶ τὰς δοκουοας

ἐν αυταῖς μύτητας, ὁμοιον se εἴ τις παρ' μῖν ἱερόσυλόν τινα δον ἀπο της πετρας ιπτόμενον α μὲν uo τολμησε μὴ λογίγιτο, o νύκτωρ ες τι ἱερ0 παρηλπε καὶ κατεσπασε τὰ ναὶ ματα καὶ του ξοάνου jψατο, κατηγ000ίi δὲ μῖν π0λλην τὴν ἀγριοτητα, τι Eλληνές τε καὶ ἱεροὶ εἶναι λέγοντες ὐπεμείνατε ἄνθρω-

1 si πον Ἐλληνα πλησίον το ἱερου - και γαρ οὐ πάνυ

73쪽

ΦΑΛΑΡΙΣ Απύρρω τῆς πόλεως εἰναι λεγεται et πέτρα - κολάσει τοιαύτη περ βαλεῖν Ἀλλ οἶμαι, αὐτοὶ καταγελάσεσθε, ῆν ταυτα λέγη τις καθ' υμῖν, καὶ ι αλλοι πάντες επαινέσονται μον τὴν κατὰ τον ἀσεβούντων oμύτητα. 74 δ' ὁλον οἱ δῆμοι - ἐξετάζοντες ὁποῖός τις ὁ τοῖς πράγμασιν ἐφεστώς ἐστιν, εἴτε δίκαιος εἴτε δικος, αὐτο πλος τι της τυραννίδος νομα μισουσι καὶ et γντυραννον, καν Αἰακος it Μίνως η μδάμανθυς ὁμοίως ii παντος ἀνελεῖν σπεύδουσιν, οὐ μὲν πονηροὐς αὐτον προ ὀφθαλμον δεόμενοι, τους δε pQ id στους et η κοινωνια της προσηγορία τω μοί μίσει συμπεριλαμβάνοντες. ἐγωγουν ἀκου-καὶ παρ' fμιν τοῖς Ἐλλησι πολλοὐς γενέσθαι τυράννους σοφοὐς υπωφαυλω 195

ὀνόματι δοκουντι χρηστον καὶ ημερον ῆθος ἐπιδεδειγμέ-νσυς, ον ἐνίων καὶ λύγους εἶναι βραχεῖς εν τῶ ἱερ ἡμῖν is 8 ἀποκε μένους, αγάλμα τα καὶ ἀνα ματα φ Πυθέω ὁρῆτε δὲ καὶ τοὐς νομοθέτας τω κολαστικω εῖδει ὁ πλέον νέμοντας, o τον γε αλλων οὐδε οφελος, εἰ μὴ ὁ φοβος προσείη καὶ ἐλπὶς της κολάσεως . ἡμῖν δὲ τουτο πολλωἀναγκαιοτερον τοι τυράνν0ις, σφ πρ0ς νάγκην ἐξη 'γούμεθα καὶ μισοsσί τε μ καὶ ἐπιβουλεύουσιν - θρώποις συνεσμεν, που μηδὲ τον μορμολπικειων φε-

λύς τι μιν γίγνεται, ἀλλα τω περὶ της Ἱδρας μέθω

74쪽

τ πρῖγμα οὶκεν γὰρ ν ἐκκόπτωμεν, τοσῶδεπλείους ημῖν ἀναφυονται του κολάζειν ἀφορμα . φε- 196 ρειν δε ἀνάγκη καὶ το ἀναφυόμενον ἐκκύπτειν ἀεὶ καὶ ἐπικαίειν Dista κατὰ et o 'Iόλεων ε μέλλομεν ἐπι- κρατήσειν τον γὰρ ἄπαξ εἰς τὰ τοιαυτα ἐμπεσεῖν ῆναγκασμένον 0μοιο χρ τη ποθέσει καὶ αυτον iναι, φειδόμενον τον πλησίον ἀπολωλέναι ολως δέ, τίναοῖεσθε υτως γριον ἀνημερο ανθρωπον εἶναι ςῆδεσθαι μαστιγο0ντα καὶ ιμωγων ἀκούοντα καὶ σφατ- id τομένους ροντα, εἰ-εχοι τινὰ μεγάλην του κολάζειν αἰτίαν, ποσάκις ob ἐdάκρυσα μαστιγουμένων ἄλλων, ποσάκις δε θρηνεῖν καὶ δυρεσθαι την ἐμαυ- του τύχην ναγκάζομαι μείζω κόλασιν αὐτος καὶ χρονιωτεραν πομένων ἀνδρὶ γὰρ φυσει μὲν ἀγαθῶ, διὰ

i544 Ἀνάγκην πικρφ, πολυ το κολάζεσθαι το κολάζειν χαλεπώτερον - δε ει μετὰ παρρησιας ειπεῖν, ἐγὼ ' μέν, εἰ αῖρεσίς μοι προτεθείη, πότερα βουλομαι, κολά

δεν μελλήσας λοίμην αν τεθνάναι μῆλλον Ἀχὶδε να ἀδικουντας κολάζειν . εἰ δε τις Arar, Βουλει, A --λαρι, τεθνάναι αυτος ἀοικως η δικαίως κολάζειν τους ἐπιβουλους τουτο βουλοίμην ἄν αυδις γὰρ μας, Θελφοί, συμβ0υλ0υς καλο ποτερ0 ἄμεινον iναι ἀδί-

ημιν m. conservati sunt in , fol. 1 versus

75쪽

ΦΑΛΑΡΙΣ Ακως ἀποθανεῖν - ἀδίκως σώζειν τι ἐπιβεβουλευκότα; ουδεὶς λως, οἰμαι, ἀνόητος ἐστιν δς υκ αν προτιμα σειε ζην μῆλλον η σώζων του ἐχθρους ἀπολωλεναι. καίτοι πόσους ἐγδε καὶ των ἐπιχειρησάντων μοι καὶ 197 φανερος εληλεγμένων μως σωσα οἱον Ἀκανθον τουτονὶ καὶ ιμοκράτη καὶ Λεώγορον τον ἀδελφιν αὐτου,10 παλαια συνηθείας της πρις αυτους μνημονεύσας . τανδε βουληθητε τοὐμιν εἰδέναι, τοὐς εἰσφοιτοντας εἰς ωκράγαντα ξένους ερωτήσατε ὁποῖος γ' περὶ αὐτους εἰμι cu εἰ φιλανθ ρώπως προσφέρομαι τοῖς καταίρου 10σιν, ' γε καὶ σκοπους H τον λιμένων χω καὶ πευ-

θηνας, τίνες ει καταπεπλεύκασ1k, Δ κατ ut ιαν τι-

μον ἀποπέμπο μι αυτ0si ενι0 δε κα ἐξεπίτηδες φοιτοσι παρ' μέ οἱ σοφώτατοι το πιλήνων, καὶ οὐ φευγουσι την συνουσίαν την ἐμην, σπερ μέλει καὶ i5

πρώην ὁ σοφος Πυθαγορας κεν ς μας, ἄλλα μεν

υπὲρ μου ἀκηκοώς ἐπεὶ δε ἐπειράθη, ἀπηλθεν παινον με της δικαιοσυνης καὶ λεον της ναγκαιας μύτητος . εἶτα οῖεσθε τον πρhς τους ὀθνείους φιλάνθρωπον ουτως ν πικρος τοι οἰκειοι προσφέρεσθαι, εἰ eo

μή τι διαφερύντως δίκητο;

11 ταοτα μεν ουν περ μαυτου ἀπολελόγημαι μῖν, ἀληθῆ καὶ dίκαια καὶ παίνου μῆλλον, ς μαυτον

76쪽

πείθω, ὴ μίσους αξια . περ δε του ἀναθήματος καιρος υμὰς ἀκουσαι θεν καὶ ὁπως τον ταυρον τουτον ἐκτησάμην, ου εκδοὐς αὐτι τω ἀνδριαντοποιῶ - μὴ γρ198 ουτω μανείην, Δ τοιούτων ἐπιθυμησαι κτημάτων -

ἀλλὰ Περίλαος ἡ τις ημεδαπύς, χαλκεὐ μεν ἀγαθύς,

πονηρις δε ανθρωπος ουτος πάμπολυ της μῆς γνώμης διημαρτηκως ετο χαριεῖσθαί μοι, εἰ καινήν τινα κόλασιν ἐπινοήσειεν. ἐξ, παντος κολάζειν πιθυ- μουντια καὶ δὴ κατασκευάσας τον of ηκε μοι κομί- 16 ζων κάλλιστον δειν καὶ προς το κρψέστατον εἰκασμένον κινήσεως γαρ αυτρ καὶ μυκηθμου ἐδει μένον προς το καὶ ἔμφυχον εἶναι δοκειν Ἀδων δε ἀνέκραγον εὐδυς, ἄξων το κτημα του Πυθίου πεμπτέος ὁ ταυρος τω θεω ra n Περίλαος παρεστώς, ι δ' εἰ μά- 15 ις, φη, τὴν σοφίαν τὴν ἐν-- καὶ την χρείανὴν παρεχεται καὶ ἀνοίξας ἄμα τ0 ταορον κατὰ τὰ νοτα, - τινα, φη, κολάζειν ἐθέλρς εμβιβάσας εἰς

τ μηχάννὶμ τοset και κατακλείσας προστιθέναι μεντους αυλοὐ τουσδε πρ0ς τους μυξωτηρας του βοός,2 πυ ὐποκαίειν κελευειν, καὶ ὁ μὲν οἰμώξεται καὶ

δια των αὐλον μέλη σοι ἀποτελεσει οἷ λιγυρώτα τα καὶ παυλήσει θρηνῖδες καὶ μυκησεται γοερώτατον,1s Δς τον με κολάζεσθαι σε δε τέρπεσθαι μεταξ καταυ-

77쪽

10 ΦΑΛΑΡΙΣ Α12 λούμενον . ἐγ d, e,. 40sτο κουσα, μυσάχθην τὴν κακομηχανίαν του ἀνδρις καὶ την ἐπίνοιαν ἐμίσησατο κατασκευάσματος καὶ οἰκείαν αὐτ τιμωρίαν ἐπώθηκα καί, Ἀγε ης, φην, o Περίλαε, εἰ μὴ κενη ἄλλως πόσχεσις ταsτά ἐστι, δεῖξον ἡμῖν αὐτ0ς εἰσελ- θῶν τὴν ἀλήθειαν της τεχνης και μωγησαι τους βοον- τας, is εἰδομεν εἰ καὶ δ φὴς μέλη δια τον αὐλον

φθέγγεται . πείθεται με τα0τα o Περίλαος, ἐγώ δέ,

ἐπεὶ ενδον ὴν κατακλείσας αὐτι πυρ φάπτειν ἐκέλευον, Ἀπολάμβανε, εἰπών, τον ἄξιον μισθον της θαυ- λομαστὴς σου τέχνης , ν ὁ διδάσκαλος της μουσικης προτος αυτος αὐλτὶς καὶ ὁ με δίκαια ἔπασχεν ἀπο- λαυων της αυτ00 ευμηχανίας ἐγ δὲ ἔτι ἔμπνουν καὶ ζωντα ὁν ανδρα lξαιρεθηναι κελευσας, Δ μὴ μιάνειετο ἔργον ἐναποθανών, ἐκεῖνον μεν ταφον κατὰ κρη- ομνῖν ρίπτειν ἐκέλευσα - ρας δε τον os ανέπεμψαὐμῖν ἀνατεθησόμενον τω θερ καὶ ἐπιγράψαι γε ἡ αυτρ ἐκέλευσα τὴν stσαν διηγησιν, του ἀνατιθέντος 200ἐμου τοsνομα τον τεχνίτην τι Περίλαον, τὴν ἐπίνοιαν τὴν κειν0υ, την δικαιοσύνην την ἐμήν, την ' πρέπουσαν τιμωρίαν, τὰ του σοφου χαλκέως μέλη, τὴν ad πρώτην πειραν της μουσικης. μεις δε ω ελφοι δίκαια ποιήσετε δυσαντες μεν Ηρ μου μετὰ τον πρέσβεων, ἀναθέωτες δὲ τι ταυρον ἐν καλ του ἱερολος πάντες εἰδεῖεν οἷος ἐγ-πρ0ς 0υς πονηρους εἰμι β

78쪽

1. PHALARIS I. V G. 30

καὶ πως μύνομαι τὰς περιττὰ κακίαν ἐπι μίας αὐτον Ἀκανιν γουν καὶ τοsτο μόνον δηλοσαί μουτον τροπον, Περίλαος κολασθεὶς και ὁ ταορος νατεθεὶς καὶ ι μέτι φυλαχθεὶς προ αλλων κολαζομενων β αυλωατα μηδε μελωδήσας αλλο πλὴν μόνα τα του τεχνίτου μυκήματα, καὶ τι ἐν μόνω αὐτω καὶ πεῖραν ἐλαβον της τέχνης καὶ κατέπαυσα τὴν μουσον ἐκείνην καὶ ἀπάνθρωπον da καὶ τὰ μεν παρύντα ταυτα παρ' ἐμου θεω ἀναθήσω δὲ καὶ αλλα πολλάκις, i επειδάν μοι παράσχη μηκέτι δεῖσθαι κολάσεων. υτα μέν, ω πελφοί, τὰ παρὰ του Φαλάριδος, 14 ἀλλοὶ vi παντα καὶ οἱα πράχθη καστα, καὶ δίκαιοι νεἴημεν πιστευεσθαι φ' μον μαρτυρ0υντες, ῶς αν καὶ εἰδότες καὶ μηδεμίαν του ψευδεσθαι νυν αιτίαν 15 ἔ νοντες . εἰ δὲ δεῖ καὶ δεηθῆναι περ ανδρος μάτην πονηρου δοκουντος καὶ κοντος κολάζειν ναγκασι μνου, ἱκετευομεν μῆς μεις οἱ Ἀκραγαντῖνοι λληνες τε δντες καὶ το ἀρχαῖον Θωριεῖς, προσέσθαι τον ἄνδρα φιλον εἰναι ἐθέλοντα καὶ πολλὰ και δημοσία και διαβ ἔκαστον υμον ευ ποιησαι ρμημένον . λάβετε οὐν αυτοὶ 201 0ν ταυρον καὶ ἀνάθετε καὶ εἴξασθε περ τε της Ἀκράγαντος καὶ περ αυτου Φαλάριδος, καὶ μήτε μας

ἀπράκτους ἀποπέμψητε μ ν ἐκεινον βρίσητε μήτε

tb θει, ἀποστερηοχ ε καλλίστου τε ἄμα και δικαιο-Mbτάτου ἀναθήματος.

79쪽

1 Osτε Ἀκραγαντινων, o ανδρες ελφοί, προξεν0ς δεν ἴτε ἰδιόξενος αυτου Φαλάριδος ου ἄλλην ἔχων προς αυτον , ευνοίας ἰδίαν αἰτίαν iis ελλουσης φιλίας ἐλπίδα, των δὲ πρέσβεων ἀκούσας τον φύντων παρ'

αυτου ἐπιεικα καὶ μετρια ιεξ ντων, καὶ τ ευσεβὲς

αμα καὶ τι κοινα συμφέρον καὶ μάλιστα το 1ελφοῖς πρέπον προορώμενος ἀνέστην παραινέσων όμῖν μήτε υβρίζειν νορα δυνάστην ευσεβουντα μήτε ἀνάθημα 20 2η - θεω καθωμολογημένον ἀπαλλοτριουν, καὶ ταμ 10 τριον τον μεγίστων πόμνημα εις ἀεὶ γενησύμενον, τεχνης καλλίστης καὶ ἐπινοίας κακίστης καὶ δικαίας Σ κολάοεως Ἀγω μεν υν καὶ τ ἐνδοιάσαι Γυμ stri λως περὶ τοέτου καὶ μιν προθεινα τὴν διάσκεψιν, εἰ χρὴ δέχεσθαι- ανάθημα η πίσω αμις αποπέμπειν, ἀνή- 15σιον δη εἶναι νομίζω, μὰλλον δε υδ υπερβολὴν ἀσεβείας ἀπολελοιπεναι οὐδὲν γὰρ ἀλλ' ἰ ἱεροσυλία

80쪽

2. PHALARIS II VULG. 31 13τ προμά ἐστι μακρῶ τον ἄλλων χαλεπωτέρα, σφτου- ρδη ἀνατεθέντα συλαν το μηδε τὴν ἀρχὴν τοῖς

ἀνατιθεναι βουλομενοι ἐπιτρεπειν ἀσεβεστερον Ῥέο 3μαι δὲ μον Λελφις καὶ αυτος δεν καὶ το ἴσον μετέ- χων τῆς τε δημοσιας ευκλειας ει φυλάττοιτο, καὶ τῆς ἐναντίας δήξης, εἰ εὐτον παρόντων προσγένοιτο, μήτ' ἀποκλείει το ερον τοῖς ευσεβ σι μητε τὴν τύλαν προς ἄπαντας ἀνθρώπους διαβάλλειν se τὰ πεμπύμενατ δε συκοφαντοsσαν καὶ ψήφω καὶ δικαστηρίω δο-ὶ κιμάζουσαν του ἀνατιθεντας ουδεὶς γαρ ἔτι ἀναθει- ναι τολμήσειεν ν laci οὐ προσησόμενον τον θειν

θιος τὴν δικαίαν id περὶ του ἀναθήματος ψῆφονῆνεγκεν εἰ γουν ἐμισε τ0ν Φάλαρι α τ δορον αὐ- 15 του ἐμυσάττετο ράδιον ἡ ἐν 'Ιονί μέGω καταδυσαι αὐτο μετὰ της γουσης ὁλκάδος, ὁ πολυτο υναντίον ἐν ε υδία τε διαπεραιωθλῖναι, o φασι, παρεσχεν αὐτοῖς καὶ σος ἐς τὴν Κίρραν καταρα . φ καὶ 5Miλον τι πρ0σίεται τὴν του μονάρχου εὐσέβειαν εοχε καὶ μῆς τὰ αὐτὰ ἐκείν ψηφισαμενους προσθει- ναι καὶ ὁ ταυρον τουτονὶ τ αλλωκύσμήτου ιερos ἐπεὶ πάντων αν εἴη τουτο ἀτοπώτατον, πέμψαντά τινα μεγαλοπρεπὲς set: δορον θεῶ τὴν καταδικάζουσαν ἐκ του ἱερου ψῆφον λαβειν καὶ μισθ0ν κομίOασθαι τυα ευσεβείας τι κεκρίσθαι et id του ἀνατιθέναι ξιος.