장음표시 사용
11쪽
Misc. k a Iac. Amyoto Gallice versos Paris. II 59,8 , prinitis Graece in lucem edidit ex Aloysii Al mannu Bibliotheca Florentiae apiid Philippum Ilantam a. 1598 , 4, variis lectioniblis Raph.
Columbanius. Ac in teXtu quidem constituendo navariant ei operam Henricus Classius, Anglus, R Marcellus Adrianus, Florentinus, quom imperspicaci iudicio exenaplar suum, quani fieri Pot Ierit, araaXinae eXPurgatum esse, gratiis in Praef. profitetit r. Eidem studium suurri contulit Fulv. Ursinus, qui Codicem et iis cum tribus suis MSS. Romae comparavit, lectionunicitae diaversitates ad eun1 transmisit, quas cona sui Codicis lectionibus editioni sitae Columbanitis at
texuit. Ursinum autem tres suos optinnae notae Codd. non integros a capite ad calcem cum Ho-xentino Aloysii Alamannii Codice, sed dumtaxat in quibusdam losis contulisse, ex eo patet, quod ipse Columbanius sic scribit pag. 8 2 ΠΟt. ,, ita
ex Cod. Ursini locum concinnavi is. Is enim, antequam nos hunc librum inapressioni subiiciendum traderemus, locos aliquot cum filis Codd. collatos, Roma ad nos renaiserat. ,, Opus hoc Prosa amoena Graeca scriptum Latino carni x Vere de eo Villois prae, retexapete dionisi latana ha
lat. XXXVI: Lonse ora- apte Asponit, ut pictor colo Gyura, canaetia, suavis, mi- rum vanaetatem. Elegantes fa nutis articulis membri que con- bellas, vividas descis nes ,
fluit, tanquam amnis argentems M imagines e risicia pastoralia virentibus utrinpie sivis ιnum- que vita mitas felicito adhι-bratus, O ita florens, ita picta , Xenophoniis si siritarem , ita expolita est, ut in ea verbo- Theocriti veneres, 'Moschi orum omnυ, omnes sententiatum Bionis flosculos rens atra Oia emur lepores. Traii laconra saepij re consecutus est.
12쪽
ne in Expositis suis re Vidit Laurentius Gambara iam tum senex, sed libere adeo, ut saepe
vix LLongum agnoscas; adeo multa addit, demit, nati tat; iat taceam , qhiod saepe nec mentem Longi fia erit assecutiis, clitippe Poeta melior, quam Graece intelligentior, ut ait Vossius de Histor. Graecis; la ante eum Iungermannias praef. ad Longurii: Non eo fine Gamhara suos Expositos cecinit, quod voluerit interpreterri
Longi agere. Quin suo sibi modo immutat, mutilat, confundit L.ongiana. Et de ipsius peritia ελληνισμού ne quid Odiose protulisse videar, dicant tibi docti Illini illi, quos laudis M honoris nati a nomino, Stephanus D Vulcanius. Ex hac catti barae Metaphrasi factum est, ut Mallinc rotus pag. 39 Paralipom. de Historicis Graecis, R post eum Morerius in Lexico, Perperam tradiderint Longiini carmine heroico de Amoribus Daphnidis D Chloes scripsisse, cum Prosa opus
Iuntinam excepit illa, quam Iuda D Nicolaus Bonuitia Pleidelbergae an. 36oi , 8, typis Commetinianis expresserunt. Adiundiam habet Gambarae Metaphrasin , nihilque Plane neque a Codd. neque ab ingenio in eam collatum, quo lectio Lonse expeditior facta sit: ut operarum
vitia taceam, quibus conteXtus scatet innumeris. Meliorem operam navavit Longo Gothotie-dus ungemannus, qui eum Graece D Latine
edidit Hanoviae, typis wechelianis, apud Claudium Mainium & heredes Iohannis Aubrii an. 46o5, 8, additis ad calcem voluminis brevibus sed eruditis notis in ciuibus praeter Norentis narra ed. Codices MSS. Fiilvii Ursini Ronnae collatos consuluisse se testatui
13쪽
Iungermanno in thac palaestra successit homo
Ionge ilis par, sunt verba VHloisoni Proteg. ad
ς ευστοχίαν criticam, sive ingenuum candorem Κ modestiam spectes. L,oquor de 'Ρetro Mollo. Snecano , qui an. 166o Longi Poemenica cum sua versione D notis ad calcem reiectis edictit, γεγονὸμ ἡλικιας ἔδη πρόσω, iit ipse ait in sim dedicatione. I thri titulus est: MYγου Ποιμ. - βιβλία τετταρα Longi libra quatuor: Petrus Moll. Me- carius. I. U. D. c, Gri Ling. Pros. Orae in Acad. Frane . Frisor. recensuit, in Latinunt sermone tvertit. notis se animadversonibus illustravit. P ane erae,sumntibus Ioannis Arcerii, an . I 66o. In teX-tti quidem exprimerulo estitionem Horenti irim
secutus est, ita tanten , ut, ubi Codd. Ursiniani meliora ipsi suggerere Viderem ir, hos amplecteretur, neqtie tamen lectorem de mutata lectione, mutataeque lectionis fonte ac causa certiorem fac Erot. Notae eius admodum futiles sunt, D maxime in rimatulis etymolo sis o Ctipatae; indignae prorsus viro, qui in academia
Franequerana Graecas literas profiteretiar. Idem Iunger anni interpretationem ignorans novam versionem Ibatinam adornavit; quam cum absolvisset, demonstrata licet ipsi postea ab atrii
Co Itingerinianniana editione, noli 1it labores suos sibi perite, sua lue versionem editioni a se Chiratae adiiciendam claravit. Quae etsi intercluin altera praestet, in Plurinais rana eri locis Iungermannianae iure postponenda videtur. Mollianam fecuta est e l. Parisiensis , citiam x In Batavis oris excusani Et sane hanc editionem inesse hanc edit. recte iudicat spicienti res ipsa facile opi-Dutens praef. editionis suae. nioni huic fidem facit.
14쪽
hibliopola Neatiline an. 1754 , 4, eUmVit. Graeco textui ad latus apposita est versio Mol- in Latina; habetque ilaec editio emendationes quasdam in ipsb contextu suo clitasque loco disse positas, uncis lue inclusas. Quemnam istae auctorem habeant, D a quo omnino ista emtiociarata sit, huius quidem rei notitiam e libro isto, cui ne praefatio quidem adiecta sit, frustra Petas, neque de eo aliunde constat. Libri huius titulus est: Longi Pasoraliuni de Daphnide se Chloῆ Libri IV, Graece se Latine: editio nova
lina GIm emendationibus, uncis inclusis, Vincla via
ginti novem Auris aeri incisis a B. Ausan. iuxta delineationes Cessi. Ducis Aurelian. Philippi, cirtabula ab A. G pel delineata: accedunt alia ornamenta, partim ab A. Cochin, partim a Essenadornata edi a Simone Folle in aes eleganter incisa. Lutetiae Parisiorum, in gratiam Curiosiorum.
Aliam Parisiis editionem , elegantissimis Fr. Ambrosii Didoti typis expressam, k nonnullis
variis lectionibus, iisque ad calcem reiectis, ornatam sine versione an. apud Guillelmum de Bure in Iu prodire iussit Ludovicus Dutens. vir eruditissimus. Proximo temporis , si vero interiores libri dotes spectes longissimo intervallo, Dutensianam insecuta est Boiani. Professoris Vitebergensis, quae Lipsiae Iunii sumtibus an. 1 7 7 7 , 8, lucem adspexit, editio; in qua adornanda idem fere , quo Tatium superiore anno evulgaveIat, secutus est consilium. Nanulue x superiorum interpretum , Columbanii, Lirsini, Iungermanni, lablossi animadversiones, nullo plane delet u adhibito, teκtui iterum subiici curavit, nonnulla
15쪽
tantum de suo a Uidit, levioris ea momentit unde adeo L origo novae lucis parum assiistin est. Praeter Molliat iam versionem adiecit etiam Gaimbarae Metaphrasin, ne iniuria temporis Periret. Scilicet his omnibus esteditana Voluit, , , titsuavissim iis ille I longus aere parabili in plurium
His vero omni biis palmam praeriphlit, Vere- clite Longo sospitator exstitit, vir interiori Graecae lingitae scientia, exquisitissimisque variae ac
Oiltiplicis doctrinae copiis instructi minus, idemque ingenii laude florentis sinuis Iohan - Baptista Caspar dritasse de Villosson. qui ei ina citi tu Didotiano, h. e. splendidis imo, prodire iussit Pati-fiis an. 1778 , forma 8. D, Ut teXtum Graecurri exhiberet emendatiorem , non solum Priorum edd. excussit inque usum sutitia convertit praesidia, sed novas etiam, quibus Longo pristiniim nitorem redderet, undique conquisivit atque adhibuit copias. Ac praeterqtiam quod ei tres Codd. Bibliothecae Ρarisiensis multas easque opti-anaae frugis temones suppeditarent, ad partes etiam cuin huctu vocavit Amyoti versionem Gallicana, factant ad optimum Codicem, k huc- isque ab Interpp. neglectam. Neque defuero viri docti, qlii tuas in Longum. animadversio
nes D coniecturas cum eodeni communicarent et
e qitibiis Vaticenarium M Wyttentiachium nominare sufficiat. Maxitne vero suo ipsius ingenio doctrinaque adiutus, tana felici saepius in expoliendo hoc scriptore versatus est OPera , lat Pall-cissima tantum 1 i Persint, qhiae solius Praestantioris Codicis nam potuit quae maxiyna virtus esse. fuit) operii adhuc implorent. L.atinam ver fionem idem vir egregie doctus ad latus areo-
16쪽
sitit e Iungermanniana D Molliana conflatam, ita quidem, ut, qiiid in hac aut in altera minus barbarum deprehendisset, hoc amplecteretur, ubi vero sensu eas aberrasse vidisset, alat ubi ipse novam textui lectionem intillisset, vitia tolleret, ac sententiam ad receptam lectio
Villoisonianum L Ongi contextum sub Prellimiterum vocavit, splemii dissimoque cultu exornatum dedit Io. Bapt. Bodonius. Regii Parmensis typographei praefectus, cuius libri titulus est:
ποιμενικων τῶν κατοι Δάφνιν κώ Xλόην βίβλοι
τεσσαρες, cum Proloquio Pauli Mariae Paciali dii de libris eroticis antiquor m. Parmae ex regio typographela 2786, 4. Eandem Villoisoni editionem k nos maxime in textu constituendo sectiti sumus: est tamen , ubi ab ea, nostro obsecuti iudicio, paulisper
recessimus. Eiusdem versionein emendatiorem retinuinitas , nonnisi in iis locis immittatam , ubi nova inducta aut veteri revocata lectione, eiusdem sensui eam stibiiceremus. Ceteriam eandem, clitani in edendo Tatio secuti sumis, nimirum, ut Codd. varietates , quae momentum alicita odcriticum habere viderentur, diligenter enotaremus, aC V V. DD. emendationes nostro quali cura lite itulicio adiecto apponerem lis , novamque ipsi stibinde , ad veritatem indagandam , viam tentaremus; eandem, inquam, in tioc qhioque scriPtore nos tenuisse rationeret, res ipsa V V. DD. si lena faciet. Supersunt tamen nonnulla , qtaae omnem ingenti eludant aciem, k ab aliis codd. nam qui adfluc inspem sunt , unius fere originis videntiar, quod vel lacuna L. I, C. VI, in qua omnes conspirant, satis docet) m
17쪽
dicinam exspectent. Qito tamen loco non Ponsum, quin, quas doctissimus Iacobs mecum communicavit, coniecturas eruditis hominibus examinandas Proponam. ,, Lib. III, CSP. IV, P. 94nostrae ed. Παιδ ων δὴ πανταχοῖ - 1egendunt Puto: ἀείδειν δει sive χρή ) πανταχοῖ σιω- ἄλλοι - D phnis, multis frustra tentatis, tandem Canere apud animum suum constituit. Canendum est, ut me audiant: b certe audient I altum enim ut veflentit . Mox k hoc abiicit, ne id quidem iii-spicione carere intelligens. Veritas coniecturae apparere Videtur eX seqq. σνγῆν. Lith. III, caP. XI, pag. Io 8, conteXtus flagitare videtur, ut legatur: ἁλλοι τερπιότερο or ματα καὶ των έ πων γλυκύπιρα. Sic etia in Amyot in silo Cod. habuisse videtur. - ΙLib. IV, caP. II, Pag-336, forte haec verba sic legenda la distinguenda sunt: πωρ έπωχέτευσε προγά τις δε ευρον sive, sia aiulacioribus esse licet: δό'ωρ επωχέτευσεν εἰς τὰ ἄνθη πηγέ τις D, η, ιυρε Δὰ ς. ἐσχόλας. Denique ILib. IV, cap. VI, Pag. 14 I, forte: καὶ δικαιον πενθος ἀνθῶν. EX Dκιειον priori sylla-lha forte omissa facile & κενὸν Κ καιδεν oriri potuit. ,, Haec ille, satis ingeniose. Restat, tit de versioni hiis Longi paucis agamus. Ac Latinas Longiis duas omnino nactus est, Iungermannianam alteram, alteram Mollianam; quarum supra iam mentionem k inius. Neque enim recte huc vocare licet lihe rimam illam Garrabarae Metaphrasin , quae Pri- rnum vulgata est cum reliquis eii isdem carminibus Ant,verp. 3369, mox inserta editioni Coninael. D inde in Bodeni et . translata. Quaesipsa Metapthrasis varios VV. DD. errores P exit. Bailius enim v. Longau. x Lancelotus Praef
18쪽
veclionis suae, contendunt, exstare versionem Latinam Iungeramanniana antiquiorem; eam isque, hoc qLudem auctore, an. 16o6, illo v Io, ari. I 6OI Vulgatam. 2tiam ipsam Ganah, rae esse Metaphrasin, facillima ex ipso anni dissidio coniectura licet assequi. Nam Corninelini editio, cui Gambara adiectus est, utrumque hunc annum eXhibet, alteriim quidem 16o6 in ipsa libri fronte, alter Vero, I 6Ο I, Praefationi subscriptus est. Quod ipsum statutem qu que fecit Irici audio Proloqu. ad LOrig. Pag. LI, diversas inde edd. Commol. statuenti, k pri
eusam. Huetius quoslue, quod ipse in libro de fabb. Roman. pag. 6 7 fatettir, Longum sibi L.
tine interpretandum sumserat; sed vexitus, ne iuvenilis aetas labem tritae traheret, telam d texi iam coeptam e manibus excussit. lnus vero omnilina Patrio eum cultu procli. re iussit Iac. Arvotus, viginti annos ante, quam suo ipsi is habitu ornatum Florentiae produceret Columbanius. Ρrimum enim Amyoti versio prossi sit Parisiis a. 1559 Vincent. Sertenar. 8 ; repetita postea aliquoties, & quidem ab heredibus Craniissii s Cotelerio puta) annis 17I6 k 1717,
repetendam curavit Iac. Guerinius a. 17 II, 8,
curis repurgatam, atque ad cultiorem linguae genium relictam. Quae utraque Amyciti sin-
19쪽
Pag. VI. Facile tamen fieri potuit, ut vel ipsi hi viri, vel typotlaetae in anni nota erraverint, utque semel tantum ista versio prodierit. Quod ii iidem inde vero mihi videtur propius, quod
iterque dive lana, neuter Vero utramque memoret, etsI Anonymus ille in recensendis Longi versionibus iisque iterati, curiosam adhibuerit diligentiam. Novissimam sermone Italico versionem adornavit Casp. Gaius G p. Gozai). quae Venetiis satis eleganter impresta est an. 1766, 4. Anglice vertit Georg. Thornis'. Lond. 1657, 8 : Κ nostris temporibus DC. Ga s. a. 17 64. Nostra denique lingua prodiit Berotini apudVossium hocce terninate: Daphis und Chloe. ausden Griech chen des Longus ut estat. Berlin i 765, 12; quae versio veneribus suis haud destituta est.