Scriptores erotici graeci ...

발행: 1794년

분량: 494페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

και δείσας , μη σωραθείς ποτε, κακοῖς ανηκεστοις -- ριπε ποι' τόν τε γάμον ἀνενευσε, και συγγνωμην εχειν ρησατο, και τα ονομισθέντα δωρα παρν-ατο.

9 Δευτερας - διαμαρτων ο Δόρκων ἐλπίδος, και

μάτην τυρους ἀγαθους ἀπολεσας, ἔγνω δα χειρωνεπιθέσθαι τη Xλόν μόνη γενομεν ' και παρατυλάμ-

λαις , ποτε μεν ο Δα νις, ποτε δε η παῖς, επιτεχνα- ται τεχνην ποιμένι πρέπουσαν. Λύκου μεγάλου δέρμα λαβων , ον ταυρός ποτε προ των βοων μαχόμενος τοῖς κέρατι δάφθαρε, πιρατεινε τω σωματι , ποδηρες καθταναπκτάμενος ως τους τ' εμπροσθίους πόδας εφη--

qui non amplius mammani desideraret; adeo ut parum abesset, quin Dryas hisce donis delinitus nuptias an maeret. Attamen consulerans, praestantiori dignam esse sponso hanc vi nem, Veritusque, ne aliquando deprehensus, gravissima in mala incideret, abnuit coniugium, utque sibi ignoscat, orans, praedicata munera recusat. IX. Hac altera spe decidens Dorcon, & incassum bonis illis caseis perditis, statuit vi adoriri Chlodn, quamprimum eam solam adverteret. Itaque cum observasset ad aquas appellere Πeges alternis diebus, nunc quidem Daphnim . nunc vero puellam ipsam, artem quandambus ulco convenientem comminiscitur. Lupi magni pellem lanatam, quem aliquando pro araveratis pugnans suis taurus peremerat cornibus, circuiti ponit corpori in do sum reiectam & ab humeris usque ad talos demissam.

ita ut anteriores lupi pedes super manus ipsius expansi

42쪽

PASTOR AI, IUM LIB. I. 23

τν κεταλην, ωσπερ ἀνδρος οπλάτου κράνος. Ἐκθηριώσας αὐτω ως ενι μάλιστα, παραγίνετα προς in πηγρο, ης επινον αἱ αἰγες καὶ τα πρόβατα μετατρο νομη . 'Eν κοίλη πάνυ ν ἡ πηγη, καὶ περιαἰπρο πας ο τόπος ἀκάνθαις, καὶ βάτοις, και ἀρκεύ- λυ ταπεινῆ, καὶ σκολύμοις ηγρίωτο ' ραδίως αν ἐκεικαι λυκος ἁληθινὸς ελαθε λόχω. Ἐνταῖθα κρυψας

πολλο ειχεν ἐλπίδα, τω σχηματι φοβήσας, λαβεῖνταις χερσι τρο Xλόν. Xρόνος ολίγος διαγινεται, καὶ Xλ- κατ λαυνε τάς ἀγέλας εἰς τρο πηγρο, καταλιποῖσα τον Δάῖνιν Ουλλάδα χλωράν κόπτοντα, τοῖς ἐρίτοις τροῖν μετα τρο νομην' καὶ οἱ κύνες, οἱ των

προβατοὐν επιφυλακες καὶ των αἰγων, ἐπόμενοι, οiα

obtenderentur, posteriores vero super criara, ad calcaneOS usque, oris vero hiatus, periricle atque armati viri Diea, caput velaret. Cum se autem, quam fieri poterat maxime, efferasset . ad fomeni accedit, ex quo

bibere capellae & oves post pastum solebant. In cavo autem prorsus terrae loco suus erat fons, locusque sim ea hunc totus spinis, rithis, iunipero humili carduisque ita horrebat, ut vel veriis ac germanus lupus f cile ibidem in insulsis delituisset. Hic sese abscondens. tempus, quo potirin agerentur greges, observabat, nec levem concipiebat spem, fore ut habitu illo perterref ctam Chloen sitis comprehenderet manibus. Pauxillum liuerlabiriir temporis, & Cluod pecora ad sontem conlapellebat, relicto Daphnide, qui frondes virides declis fiebat. ciuistus post pastum alerentur hae si. Atque --nes, ovium & caprarii in custodes, Quoen secuti, ase

43쪽

- τα μεν cς τους κόλπους εβαλλαν' - δε, στεφανίσκους πλεκο- , ταῖς Νυμφαις εφερον. Επραττον κοινη πάντα, πληπιον ἄλλη ν άμοντες. Και πολλά- πις μεν ο Δάφνις των προβάτων τα αποπλανωμενα συνίσαλλε πολλάκις δε η πιο- τας Θρασυτερας των

si vas, per prata, per montes Vigebat. Iam apum bonibus, iam canorariam RViuin VOX aures permulcebat; pecora novella saltu lasciviebant; ami in montibus sali Intit, apes in pratis bombilabant, aves nemora cantu personasant. Diim ita placide, sepositis curis, omnia voluptati indulget ant, Daphnis & Chlod, utpote teneri ac iuvenes, visa auditaque imitabantiar. Audito avium caritu, canebam; conspecto lascivientium agnorum saltu, & ipsi leviter saltabant ; quin & apes aem Iabantur, colligentes flosculos, quorum alios D emio inserebant, alios coronis intextos Νymphis afferebant. Prope inter se pascentes, omnia comminiter agebant. Et saepe Daphnis oves aberrantes cogebat; saepe Chloer Praeclaram hane lemonem Villois. e duobus Codit Paris. eruit, & in contextum recepit. Ita quoque offeriant Codd. Fior. Ec Urs. Male antea Vulgabatur: εὐωδιας. Αeque vitiose mox ruitur οι παλαιοὶ καὶ eum tamen ad Daphnim & Uiloen spectet oratio. De his enim solis intelligenda, quM rnox sequun

44쪽

ta γ ιν απι των κρομνων κατόλαυνεν. - δέ τις καὰ γέλοις - φοτερας εφρουρο , Θατέρου προσλιπαρη--σαντος αθυρματι. Ἐθύρματα δε ην αυτὸ ἡ ποιμενικακα παιδοιά. Η μεν πιθερίσκους ἀνελομενη ποδεν ἐξελ- θῶσα ἀκριδοθηραν - ααπλεκε' καὶ περι ἀοῦτο et νου- κεν , των πο νίων ἡμελη ν. V δε, καλάμους ἐκτμμων λεπτοις, και τρησας τὶς των γονάτων διαφυ - ὰλληλους τε κηρω μαλθακω συναρτήσας, μέχρι νυκτώ ρίζειν ἐμελετα καί ποτε δε ἐκοινωνουν γάλακτος καὶ οἴνου' και τροφὴς, ας οἴκοθεν εφερον, εις κοινον εφερον Θαττον ἄν τις ειδε - ποίμνια και τας ἀγελας ἀπ' DP ηλών μεμερισμενας , η Xλω και Δάφνιν.ε. Τοιαῖτα δε ώτων παιζόντων, τοιάνδε emrου νήρως ἀνεπλασε. Λυκαινα τροφουσα σκυμνους νεους,

ausimiores capras a praeruptis abigebat locis. Nunc ab ter, altero luὸicris i mento, utriusque yegis misto Eam agebat. Ludicra autem ipsis pastoralia & pueriliat haec 'idem di essa, sublatis alicunde Osculis, capsulam linistis captandis nectebat, & tota in hac re, ovium curam interiis ominetat; ille Vero, excisis tenuibus calamis, di pectoratis interia liorum intervallis, iunctimque inter se molli cera aptatis & conglutinatis, in seram noctem fistula carmen meditabatiir. Nonnunquam lac &vinum inter se communicabant, Victumque, quem domo attulerant, in commune conferebant: citius quis ovium ac caprarum greges a se invicem disiunctos, Piam Quoenaliive Daphnini, vidisset. V. Ipsis alueui sic lintentibus ratem Amor iniecit coram. tapa quaedam, recemes alens catulos, proximis ex

45쪽

των πλησίον αγρων - ν ποιμνίων πολλάκις v-παζε, πολλῆς τροφης ἐς ανατροῖν των σκυμνων δεο- μενη. Συνελθόντε. οὐν οἱ καμηται νυκτωρ, πιθους ὀρ--του το εὐρος ὀργυιας, ' το βάθος τεσσάρων. To μεν- χωμα το πολυ σπιρουσι, κομίσαντες μακράν. ξυλα δε ξηρα τείναντες inreo του χάσματος, το πιριττον του χωματος κατέπαταν, της πρότερον γῆς εἰκόνα.ώστε κάν λαγως εχ δράμεν, κατακλῶ τα ξυλα - φων ω Θενέστερα οντα, και τότε παρέχει μαθών, ἔτι γη ουκ ρο, ἀλλα μεμίμπο γην. Τοιῶτα πιλλα ορ--ματα, καν τοῖς ορε , καν τὸ is πιδίοις, ορύξαντε , τηνμεν λύκαιναν οὐκ εὐτύχησαν λαβεῖν' αἰσθάνεσαι γὰρ ris multa saepe Nipiebat de aliis Vegilaus, quod ali-INemo copioso ad suos catulos enutriem os opus habe-iet. Congregati igitur pagani noctii, scrobem effodiunt, latitudine unius ulnae, altithuline quatuor. Et quidem humum effossam at pie egestam maiori ex parte dispergunt, eam procul ia sossa removentes; sicca alitem in gna lom super fossam intendentes, ea adsperseriint illa terra, quae ex thac egesta es ossaque remanebat, ut si-

.milis esset fossa pristino solo, utque vel lepus, si percurreret, ista ligna stipulis ipsis fragiliora confringeret,

atque tum faceret imi iciunt, quod terra non esset, sed tantummodo terram imitrareriir. Μultis id fossis Per montes, per campos ductis, lupana tramen haudquaquam capere potueriint; sentit enim ipsa quoque in hae terra subdola & captiosa fraudem subesse; multas V

li Uni ulnae latitudine, at qua. olim legebatiir ἰργυιῶν' undo, tuor ulna: uni altitudine scrobem cum Longus non dixerit . quot estodiunt. Hic est sensus huius patuerit ulnas, aliutul desiderari doci, adoptata e Codd. Hor. & Μollus suspicabatur. Quo tamen,

46쪽

κα γης -οὐαγενης. πολλας δε αθας καὶ ποίμνια δαῖθειραν, και Δάτνιν παρ ολίγον, . Τράγοι παροξυνθεντες εἰς μάχην συνέπισον. μοὐν ἐτερω το ἔτερον κερας, βιαιοτερας γενομενης συμβολῆς, Θραύεται και - σας, σριμαεάμενος ἐς φ γν ετράπετο. V δε νικων κατ' ανος επόμενος, απαυστον ἐποίει την Cυγώ. ρλγεῖ Δάῖνις περ ' τω κερατι, καi τη Θρασυτητι α χ' εσθεις, γλον και -ν καλαυ- ροπα λαβων, ἐδίωκε τον διίκοντα. O -' του μενύπεκῖεύγοντος, του δε ὀργῆ διωκοντος , -κ ἀκριβης των εν et Ην η πρόσοψις ην' ἄλλα κατα χάσματος

-zω πί-ουσιν ό τράγος πρότερος, ὀ Δάῖνις δευτερος. Τουτο καὶ ψωσε Δάένιν χρήσασθαι καταφορῆς γ

ro capras atque oves iuxta perdideriint, Fin & fere Daphnim, casu huiusmodi. VI. Hirci irritati, ad pia Main concurrerum. Uni igi- mr cori u alteriam ex violentiori conflictu frangitur; mii dolem inde, fremebundus se in fugani dedit. Victor inueni per vestigia insectans fugientem, persemaendo non destitit. Daphnis confracto dolens coratu, offensus-φ1e illa contumacia, fuste pedoque at reptis, persequentem persequebatur. Uti autem fere fit, altero quidem subterfugiente, altero autem ira abrepto & persequem. te, non cereus satis eorum, quae ad pedes occurrebant, prospectus erat; sed in foveam ambo incidunt, hircus prior, posterior Daphnis. Et hoc ipsum Daphnini servavit, utpote hirco pro vehiculo, quo innixus d

47쪽

V μαπι - τράγω. V μἐν, τον ἀνιμησομενον, εἴ τις α γενοιτο, δαμων ανέμενεν. ἡ-Xλοη Θεασα- μενη το συμβαν, δρομω παραγίνεται εις τον σιρρον. και μαθουσα, οτι ζη, καλῶ βουκόλον ἐκ των αγρων των πλησίον - προς ἐπικουρίαν. V δε ἐλθων, σχοῖνον εὐητει μακραν, ῆς ἐχομενος, ανιμωμενος ἐκβησεται. καὶ σχῶῖνος μεν οὐκ m. ἡ δε Xλοη λυσαμενη ταινίαν, δίδα m καθεῖναι τω βουκόλω' κα οὐτως οἱ μεν ἐδι τοῖ χείλους Hττωτες εiλκον. V δε αν εβη ταῖς της ταινίας ο καῖς φ ταις χερσιν ἀκολουθων. Ἀνιμησαντες δε καὶ τον ἄθλιον τράγον συντεθραυσμενον ἄμφω τα κερατα,

τοσόλον ἄρα ἡ δίκη μετηλθε Τ τοῖ νικηθέντος τράγου

τοῖτον μεν- θυσόμενον ' χαρίζονται σωστρα τω βου-

laberetur, usum. Atque ille quulem lactanaabundus a. quo extralleretur, si quis appareret, exspectabat; Giloe ero, ut conspexit, quod evenerat, protinus ad fossam advolat, atque illum vivere cognoscens, ex Vic nis pastorem auxilio adfuturum vocat. Ille cum advenisset, longum quaerebat funem, cui adlaaerens Daphnis, extrahi & sic evadere posset. Verrum funis ad manum non erat; Chloe igitur statim sua in solvit taeniam, & hanc demittendam bubulco illi porrigit. Atque hi quidem hunc in modum ad labra fossae stantes trahere coeperunt; Daphnis vero taeniam, Maa traheba-riar, manibus subsequemio, ascemiis. Postquam autem miserum illum hircum extraxerunt, cui utrumque comnii confractum fuit, iisque adeo devim hirci poenas pers ecutor dedit, hunc ipsum iamiam immolarulum, praemium partae salutis, bubulco donariint, apud suos lu-

48쪽

PASTORALIUM LIB. I.

κόλω. και εμελλον ψευδεσίχει χως τους οἴκοι λυκωνεπιδρομ , ει τις αὐτον επόθησεν. Aυτοὶ δε ἐπανελθόντες, ἐπεσκοπουντο τρο πο- ν καὶ το αἰπόλιον' καὶ επει κατεμαθον ἐν κόσμω νομης - τας αἶγας και ταπροβατα, καθίσαντες εχτι στελέχει δρυος, ἐσκόπιυν μητι μερος του σωματος ο Δά νις ημα ε καταπισων.

Tέτρωτο μεν οὐν οὐδεν, οὐδε ημακτο οὐδέν' χωματος

και πχλου πεπαστο, και τας κόμας, καὶ το αλ σωμα. εδάκει-λούσασθαι, προν ασθησιν γενέσθαι

και τον χιτωνα, καὶ τὸν πηραν φ . ἐγένετο.

portam incursionem ementituri, si miis illum destiteraret. Ipsina et reversi ovium caprarumque inspiciunt gregem. Cumque vidissem utrumque gregem decenti ordine pascere, quercus trunco insulentes, num quam corporis partem inter decidendum Daphrns cruentasset, curiose dispiciebant. Sed pars nulla laesa aut criteritaruerat; conia ramum corpusque reliquum humo adgest tia coenoque adspersum. Quare visum fuit Daphnidi prius strii in abluere corpus, quam casus ille innotesceret Lanioni atque Myrtalae: atque una cum Chloe ad antrum Nymphartim, in quo fons erat, accedens, illi peram atque tunicam tradidit . . . . fuit.

rani eum Villois. quam & Val- οῦντρω πιεγί. kenaer. vulgatae lectioni prae- a Multa hic exciderunt, vel sermulam putavit. Edd. tenent potius omissa sunt ab insulsis νεησόμενοι, unde Moll. coni. τε- monachis, qui eastitati timerent. επόμtνοι, quod liquido exstat in In his memorari debuere amoris cod. Urs. vel τεθυδ iso, quod iniuiti initia, lavatio Daphnidis, assumsit Diatens. narratio de osculo forte paulo lar Cod. Ursini haec verba in&- scivior, alia. Infra: τοῖτο μόν per liabet : ιν φ η quae quin ξδεσαν, ἰτι τον μεν φiλημα, τηνe glossa huc irrepserint dithitari δὲ λου δν μωλεσιν. ultima Iun- nequit. Occurrunt vero supra I, geran. non infeliciter sic rusti 3 init. N ιι ας ε κείνας, τὸις ιν τῶ tuenda putabat: επεὶ δε μόνοe εγε-

49쪽

ζ'. Τοιαῖτα πῆς αὐτον απελη ι' Tί ποτε με Xλ-ς πασεται φίλημα; χείλη μεν 'δων ἀπαλ ρα, κωσπόμα κηρίων γλυκύτερον το φίλημα, κεντρου μελίττης πικρότερον. ΓΙολλάκις εφίλησα ερπους πολλάκις ἐῖίλησα σκυλακας αρτιγεννμυς, καὶ τον μόσχον,ον ο Δόρκων ἐχαρίσατο. ἁλλα τουτο φίλημα καινόν' εκπηδα μου - πνίῖμα, ἐξάλλεται ἡ καρδία, τηκεται

φαρμάκων ' ἡγεύσατο Xλόη μέλλουσά με Qιλεῖν επως ουν οὐκ ἀπίθανεν; φ ώον μουσιν αἱ ἀηδόνες' η

εμη συριγξ σιωπα; Oiον σκιρτωσιν οι ἔριφοι, καγωκάθημαι; οἷον ακμάζει τα ανθη, καγω στεφάνους οὐ VII. Haec & id genus alia deinde apud se nugail a-tur: Quid tandem mihi faciet Oiloes osculum ξ Lahel la quulem ipsis rosis delicatiora, & os favis dulcius; at osculum quovis apis aculeo acerbius. Saepius haedos sum osculatus; saepius catellos recens genitos basiavi, ut & vitulum illum, quem dono mihi dedit Dorcon q, at hoc osculum res mihi plane nova. Exsilire mihi spiri vis, exsultare cor, liquescere anima; & tamen riirsus osculari ardeo. O in probam victoriami o novum mombum, cuius ne nomen quidem dicere queam l Numquid Chloe, mihi datura osculum, venenum gustavit Z Qii nudicio i*tur non periit i Quam suave lus. iae canunt,& mea fistula steti Quam Iascive haedi subsiliunt, &ego sedeol Quam pulchre vigent flores, & ego nul-

50쪽

ειται; Tοιαυτα ὀ βελτισπος Δάῖνις επασχε και ελεγεν, οiα πρωτον γευόμενος των ἔρωτος εργων και λόγων.

φυλῶας τον Δρύαντα συτὸν κατορύττοντα πλησίον κληματος, πρόπιατιν αὐτω μετα τυρων και συρίγγων τινων γαμικων' καὶ τους μεν τυρους δι-ον έἶναι δίδωσι, πάλαι τίλος ων ηνίκα αυτος oinis. Ἐντευθεν δε αρξάμενος ανεβαλε ' λόγον περι του της Xλόης γάμοάκαι ει λαμβάνοι γυναῖκα, δωρα πολλα και μεγαλα, ῶς βουκόλος, ἐπηγγελλετο ' ζευγος βοων αροτηρων,

σμηνη τετταρα μελπτων, φυτα μηλεων πεντηκοντα, δέρμα ταυρου τεμέ, υπομματα, μόσχην, αγη πανlas necto coronast Sed violae quidem & hyacinthi florent; Daplinis vero marcescit. Num eo etiam res deveniet, ut me formosior vel Dorco sit apparituriisl Τ lia clii idem honus ille Daphnis & patiebatur & dicebat, utpote qui primum amoris & opera & sermones deg stare inciperet. VIII. At Dorco hiabilicus, amator Chloes, Drya tem observans prope palmitem defodientem, ad eum accedit cum caseis & i stulis. Atque caseos illos dat illi dono, quociun ipsi iam olim amicitia intercesserat, cum ipsemet Dryas gregem pascebat. Inde initio facto, se monem de Chlods nuptiis iniecit, &, si acciperet uxorem, multa magnaque munera , pro bubulci opilius, promisit; par scilicet boum aratorum, armor apum examina, pomorum plantaria quinquagena, tauri pe lem calceis conficierulis idoneam, vitillum quotannis,

I Pronum est tegetulum conii- trium Codd.cere δεέβαλε, quoi di aliis in nitidiar, & unice hie lociun habet. mentem venit. Visso: ἀπηγχελλετο.

SEARCH

MENU NAVIGATION