Scriptores erotici graeci ...

발행: 1794년

분량: 494페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

22쪽

DAPHNIDE ET CHLOE

LIBER PRIMUS

PROOEMIU M.

CuM in Lesbo seriis indagarem, Nymphariam in luco,

spectaculum vidi, omnium , quotquot quidem omitis usurpavi, pulcherrimum: videlicet tabulam pictam, imaginem quae amatoriam historiam repraesentaret. Amoe

23쪽

Καλον μεν καὶ το αλσος, πολύδενδρον, ανθηρον, κατά-

προττην, κα τυχην ερω- ra πολλοι των θίνων κατα C: μο ηεσαν, των la εν Νυρωφων ἱκεται, της δε εἰκόνος Θεαταί. Γυναῖκες ἐπ αυτης τίκτουσαι, και α λαι σπαργάνοις κοσμουσαι παιδεια ἐκκείμἐνα' ποίμνιατρχοντα ' ποιμενες ἀναιρουμ ενοι ' νεοι συντιθεμενοι ληστων καταδρομ η πολεμίων εμολη πολλα αλλακαὶ πάντα ερωτικα ιδόντα με καὶ Θαυμάσαντα πό-

Θος εσχεν ἀντιγράψαι τη γραοῦν. καὶ ἀναζητησάμενος ε γητην της εἰκονος, τετταρας βίβλους εξεπονησάμην,

nus quidem erat ille Ilicus, densus arboribus, floribus ridens, aquis irriguus; unus fons omnia alebat, cuin flores, tum arbores: attamen longe iucundior erat illa pictura, in qua & singulare artificiuna, & amatorii casus descriptio conspiciebantur; adeo ait multi peregrini, Dina exciti, huc Ventitarent. Nympharum quidem supplices, sed & imaginis spectatores nituri. In liac tabula videre erat naulieres parturientes, & alias quae expositos infames fasciis adornarent, pecudes quae eosdem infantes alerent, pastores qlii eos tollerent, iuvenes mutuam sibi fidem obstringemes, latronum incursi nem, hostium impressionem. Multa alia praeterea, eaque omnia ainatoria, videnti mihi & admiranti cupido incessit scripto quasi respondere picturae isti, eamque veluti repraesentare. Postquam igitur huiusce imaginis interpretem studiose conquisivissem, quatuor confeci IbI reposuimus, Paris. secuti. Vulgaris Verborum ordo est et τύχην α. στερ. καὶ τέχνην alasque ullo idoneo sensia. Atque legendum proposuerat Heu- sing. Spec. Obss. crit. p. IO. R cepit quoque Villois. iiiii animadvertit, τύχην ἰρωτικὴν dem sensia Longo , tuo

capra & ovis, Daphnim & Chloen

expositos nutrientes.

24쪽

PASTORALIUM LIB. I. 3

λη' διείληπται εὐποις ὐ πεισμου ἀ1ς της Θαλα της, ' καὶ κεκοσμητα γεφύραις ξεστου και λευκοῖbros, donum Cupidini, Nymphis & Pani sacrum, Opusi

que clandiis iucundum hominibus, quod aegro medelam, moeremi solatium asserat, eius, qui amavit, memoriam refricet, & amoris rhulem praedoceat. Onanino namque nullus unquam amorem effugit, aut effli- et, quani liu suus formae decor, suaque oculis acies constabit. Nobis autem Νumen concedat, ut sani integrique aliorum casus describere queamuS.

Εset in Lesbo civitas, nomine ΜityIene, magna, nec non & pulchra. Influens mare multis eam euripis disti fuit ac dissecat: & pontes tota urbe plurimi sunt exi Loeunt hunc plerique Inipp. male ceperiant. Sensus est: Det nobis Numen. ut σπιρονουντες, h. e. immunes ab amore, alioriam Po- uias casus s. res ammatorias si ieribamus, quam nostras. Miraim, ni Me eastitatis votum a mona cha quodam adsutum sit. Quo &diicit tirotrum cita oriandam lectio, ιν κδ ο Θ. quod ferri nequit. Reduxnnus ipitur Codd. lectionem niῶν g, et Reduxi hanc omnium. sere Codes ac librorrum vere. lectionem pro insueta Cod. Florent. υ πεισρεούσαις τη Βαλαπτη, quae Mono ac Bo leno arridere potuit. Nam mare clitidem υσυι ductis per urbem ciuitapotest, at non vice versa.

25쪽

τω ἀγρω νέμων αι όλος, Λάμων τουνομα, παι&νευρεν sero αἰγος τρεφόμενον. δρυμος ρο - λόχμη

candido ac posito lapide facti; ut non urbs, sed insula

amoenissima esse videatur. Ab hac quidem uste Μit lane, stadia circiter ducenta, viri cuiusdam opulensi ager stus erat, possessio pulcherrima: montes ferarum, prata tritici faracia; palmitibus colliculi, pascua gregibus abundabant: mare autem sitori alludebat, & morulem arenam lambens alluebar. Hoc in agro p scens caprarius, nomine Lanion, inlamem a Capra enutritum invenit. Saltus erat, nemusque arbustis, virgulistisque & dumis densum atque asperiam; hederaque e rabunda, nec non & mollis herba luxuriabat, in qua iacebat infantulus. Huc capra frequenter commeans, sa

I N- te, Dod inerrum A, ex ultima praeced. Paris. ranceam ἀττικώτερον praeis Uri λυζis syllata minitam, sub fert Villois. quini tamen ratio- latum malim, quam in ε In nem in hoe scriptore ilia urgeri trium. Rectius quovae lepra ἐκ- nolim. τεταμένη sc. Qiόνι' litus enim in a C A. Paris. --- α. xi proretulitiir, non mare litoriis male. Intellige μεστοι . vel simile 4 Voc. κάτω, quod & Cod. Flor. id. omittit, aut omnino eum Villois. 3 Codd. & edd. vere. inhibent tollendum, alit cum Τοupio Mi. vitioser πρ νέκλαζει ἐν Πόνι, ἰοι- in Suid. P. III, p. κατιο βά-

26쪽

τρωας θηλῆς την επιρροην ελκον του γάλακτος' καὶ Θαυμάσας, - πιρ ει ὰς ην, πρόσεισιν ἐγ- , και εὐρίσκει παιαν αρρεν, μέγα - - ν, καὶ της κατατην εκθεσιν τυχης ἐν σ παργάνοις κρείττοσι. Xλαμύδάν τε γάρ m ἀλουργες, και πόρπη χ'κτη. - ξιφίδιο et

ελεφαντο-πον. το μεν ουν πρωτον εβουλεύσατο μόνατα γνωράσματα βαστάσας, αμελησαι του βρέφους' επειτα αἰδεσθεὶς, s μηδε αμος φιλανθρωπίαν μι- μη ται, νυκτα φυλά ς, κομίζει πάντα etvli την

γυναῖκα Μυρτάλην, και τα γνωρίσματα, και παμρο oculis fili clueebatur, suomae foeni relicto, insanii

assidebat. Has discursationes observat Larnon, neglem haeduli miserriis: & meridie ardente, capriae vestigias Irias, eam quidem conspicit caute & anxie circumeuntem, ne sculcet pueritin ungulis laederet; infantem vero tanquam ex materna mamma lac adfluens ubertim trahentem. Ille autem ut par est mirariis, propitis accedit. & puerillum deprehendit maiusculum atque Venumstum, & fasciolis longe elegaritioribus quam pro expositi infantis fortuna involutum et enimvero illi aderat chlamydula purpurea, quam aurea nectebat fibula, &gladiolus, initus eburneus resplendebat capulus. Primoi nir constituerat sola tollere monumenta, infantem vero derelictum negligere; at deinde cum illum pud ret, si ne caprae quidem humanitatem imitaretur, nocte exspectata, omnia ad uxorem. Μwalen desert . & an

27쪽

μεν συνεκτεθεν τα κρυπται , το δε παιδίον αὐτων ἐπονομάζουσι, τη-αιν την τροφην ἐπιτρέπουσιν. και το ονομα του παιδίου ποιμενικον δοκοίη, Δά νιν

. Η- δε διετους χρόνου λῖκνουμένου, ποιμην ἐξαγρων ὀμορων νέμων, Δρυας - ονομα, καὶ αὐτος όμοίοις

ἐπιτυγχάνει και ευρημα τι καὶ Θεάμασι. ' μῖων αν-τρον ην, πέτρα μεγάλη, τα ενδοθεν κοίλη, ε θεν πιρι- φερης' τα αγαλματα των Νυμ ων αυτων λίθοις ἐπεποίητο, πόδες ανυπόδητοι, χίδες εἰς ωμους γυμναὶ, κό

μη μέχρι των αὐχένων λελυμένη ζωμα πιρι την ιων

numenta, & puerulum, & ipsam capram. Cui quidem artonitae quod puerillos etiam caprae parerent, rem totam enarrat: quomodo expositum Osianderit, quomodo enutritum viderit, quo pacto ipsum deserere in ritrurum eriabuerit. Cum & sic quoque uxori videretur, quae una fuerant exposita, occultant, infantem suum nuncupant, eumqu4 caprae alendum committunt. Quo autem & nomen infamis pastorale videreriir, Daphnim illum nominare statueriant. II. Ianique biennio exacto, pastor quidam ex agris vicinis . cui Dryas erat nomen, pascens pecora, simile quid inueint & vidit. Nympharum stabat antriana, petra ingens, ab interiori quidem parte concava, at Vero ab exteriori rotunda. Nymphariun ipsariam simulacra lapidibus efficta erant, pellibus discalceatis, brachiis ad humeros usque nudis . coma cervice tenus s

Iuta, veste circa lumbos succincta, semiiuiulco circa s,

28쪽

PASTORALIUM LIB. I. 9

μειδίαμα την οτρυν' το παν σῶμα, χορεία iόρνυμενων. N ία του αντρου, της μεγάλης πέτρας ν το μεσαίτατον' ἐκ δε της et γης υδωρ αναβλύζον, ἰδρον ἐποίει χεόμενον, ωστε και λειμων πανυ γλαφυ-

ιος εκτετατο προ του αντρου , πολλης και μαλα is 2 ας υ πο της νοτίδος τρεφομένης. Ἐνεκειντο )ε καὶ γαυ- λοι, και αὐλοὶ πλάγιοι, ' και ριγγες, καὶ κάλα μοι, πρεσβυτερων ποιμενων ανα ματα. Eis τουτο τονυμαιον οἷς αρτιτόκος cri na, φοιτῶσα, δόξαν πολλα- κις ω λειας παρεῖχε. Κολάσαι δε βουλόμενος αὐτην,

κα εἰς την προτεραν εὐνομίαν κατασπησαι, δεσμον ρά

βδου χλωρῆς λυγίσας ομοιον βρόχω, τν πέτρα προσηλ- ιεν, ως εκει συλληψόμενος ) αὐτην. έ σπας δε, ουδεν

percilia risu. Tota haec figura tripudiantium choream repraesentabat. In media huiusce saxi ingentis parte sa-sti uin antri assurgebat. Ε fonte autem aqua scaturiens in largum effundebatur rivum adeo ut amoenissimum extenderetur ante speluncam pratum, cuius copiosumti molle gramen perenni salientis rivi humore alebatur. Et inuictrae, & tibiae obliquae , Si fistulae , & calami, senior in pastorum donaria suspensa conspicie-lantur. Ad hoc Nympharunt antrum crebro itans oviSduper enixa, saepe sui litteratus suspicionem iniecit. DiFas igitur eam coercere , & ad pristinum bene &tranquille pascendi modum reducere cupiens, Vinculum e vimine Ierito in laquei nrodiana contorsit, & ad petram accessit, tanquaui ovem comprehensurus. Propior

1 ορχουμένων glossema mihi existime, vecta ita transponen-rmolere ; iiisi totum lo- do: η τῆς ' Esγάλης πέτρας τούcum Mittenbachio apud αντρου ἡν ωὲ μισαλατον, fastigium Villoά. ita eonstituendum cen- petrae in media alitii narte cturni eis: ορχουμένων ΚΑΤΑ τοῖ ἄν- erat.' M. Ti. μεν πέτρας πηγὴ ην 2 De πλαγιαυλ' v. Warton ad Mai τατον. Equidem leniori me- Theocr. XX , 29, P. 232,

29쪽

τα τον κόρον της τροφης. Θηλυ ην τουτο το παιδίον, και παρεκειτο και τουτω σπαργανα, γνωρ σματα, μίτραδάχρυσος , ὐποδηματα ἐπίχρυσα, καὶ στερισκελίδες χρυσαῖ Θειον - τι νομίσας τὸ ευρημα, καὶ διδασκόμενος παμ της οῖος ἐλεειν τε τὶ παιδον - τιλῶν, ἀναιρεῖται μὲν το βρεφος επ' αγκωνος, ἀποτίθεται δετα γνωρίσματα κατα της πηρας, ευχεται δε ταῖς Νυμ

vero factus, nihil omnino eorum vidit quae speraVerat: vertim ovem perquam humane ad lamini uina lactis fiuctum suae matrimae copiam faciemem; infantillum autem , absque ullo vagitu avide modo ad hanc . modo ad illam lactentem mammam os transferentem purum, mundum atque nitidum , u pote cuius tenellam faciena amica allambens lingua detergeret ovis, ubi es ninum lactis cepisset sati eras. Insans haec femella erat,&huic quoque appositae erant fasciolae, expositae In numenta, inura nempe auro distincta, calceoli inaurati, & periscelides aureae. Hoe igitur inventum divininitus sibi obtigisse ratus, & ab ove edoctus huiusce infantis misereri, eamque amore proseqiii, terra sublata in ulnis excipit, nionumenta vero in peram recortilit, precatus Νymphas, ut, quod felix faustumque sit, e rum supplicem educare liceat. Et quoniam iam tempus

Vul. quod verbum compositum Cominet. & Iungerari. pro gκλαυ- Longo hae de re magis irequen- στὶ laabent οῦκλαγγὶ, quod rec tetur. Relliqui tenent ληψομινος. pit Villois. alteriam pro glossa 1 Nonnulli codd. cuin ed. nabem. Diuiligod Cooste

30쪽

PASTORALIUM LIB. I. II

επεὶ καιρος ρο απιλαπινειν τὴν ποίμνην, ελθων εἰς επαυλιν, τη γυναικὶ δηγῶτα τα οφθεπα, δείκνυσιτα επιθέντα' παροκελευεται Θυ πριον νομίζειν, λαν

υπο τῆς οῖος παρευδοπιμηθναι δεδοικυῖα, κω τίθεται - αλὴ ποιμενιο ν ονομα προς πίστιν αὐτώ, R Xλόην. γ. Ταυτα τα παια ταχυ μάλα ἡυξησε, καὶ κάλλος αὐτῶ. ἐῖαίνετο κροῖττον αγροικίας. ἡ- ουν ὀμεν, πινυ καὶ δεκα ἐτων ἄπο γοεοῦς' η δὲ τοσουτων, δυοῖν ἄποδεόντοιν. καὶ ἡ Δρυας καὶ ἡ Λάμων ἐπι μιας

erat gregem a pascuis reducere, casam repetit, uxori Piae Vidit exponit, quae invenit, commonstrat, hoseratur, ut filiolam pro sita agnoscat atque educet, acrem, quomodo se habet, nulli patefaciat. At Nape, hoc enim illi nomen, mater statim erat, infantem amabat, quasi metiteret, ne ab ove superaretur, eique in humanitate caderet; quin & ipsa nomen illi pastorale indidit, vocando Quoen, ut sibi hanc filiam esse suam dicenti fidem adstriieret. III. Et quidem hi institues brevi temporis spatio ingens ceperiim incremetitum, & in iis forma elucebat longe quam pro rustica sorte praestamior. Iam autem Daphnis annos quindecim errat natus, Chlod vero tot deni, si duos demseris, cum Dryanti & Lamoni eadem nocte haec obiecta est in somniis species: sibi videre viru

dumque censet: πρὸς σὲ εἶναι-- beret via. Sed vel se contorta τιν αὐτω. Boden vero et sist τὸ manet oratio, narrationisque ν ησαι πίστιν αὐτω. Utrumque clo. Praestat igitur cum ed. Paris. reponere ociora, quod proxim

SEARCH

MENU NAVIGATION