장음표시 사용
481쪽
ληλους, εὐι υς ἀνεγνωρισαν , τουτο γαρ αὐτοῖς ἐβούλομτο αι χαὶ, και περιλαβόντες αλληλους εἰς γνκατροεχθησαν. Κατεῖχε δε αὐτους πολλα αλλα πάθη, δονη, λυπη, φόεος, ἡ των προτερων μνημ', το των μελλόντων δεος. 'O δε δημος ο 'Ρολιουν ἀνευ et ημη τε τε, και ἁ /ωλόλυξε, μεγάλην θ εον ἀνακαλοῖιτες την Ισιν Παλιι ἡ λεγοντες, όρωμεν 'Aβροκόμην και Ἐνθιαν τους καλους. οἱ δε ἀναλαβόντες ἐαυτους, διανασταντες εἰς το Ιτιώος Αρον ει τηλθον' Σοι, λεπιπες, ω μεγίστη
Θεα, την inrερ της σωτηρίας ἡμων χάριν οἴδαμεν δά
τε, ω πάντων ἡμῖν τιμιωτάτη, μυτους απιιλ αμεν. Γ ε λώπό τε του τεμενους, και - βω- προ γε- πιπτον. Και τοτε μεν ο ὐτὰς αγουσι παρα τὸν Λεύκωνα εἰς τὴν οὶκuαν' και ὀ 'Ιππόθοος - αὐτου μετε-
Arithiam subinde clamans. Occurrit tandem Anthiae ad aedem Isulis, plurimique Rhoesortim sequebantur. Ubii se mutuo videriint, statim agnovere, volentibus id utritisque animis, & invicem amplexati succidum geniin
multifaria animi commotione assessis, voluptate, dolore, timore, praeteritorum memoria, & futurorum metu. Rhodi omina vulgus faustum laetumque acclam runt, magnam Deam invocantes Isin. En iteriam, dic
bant, videmus Abroconiani & Anthiam, eximios forma adolescetues Illi . ut animus rediit, sirrexere, & Isulis aedem ingressi, Tibi, inquiunt, o maxima Dea, tibi gratia pro nostra incolumitate haberiir: auxilio tuo, Ο nobis omnium ira axime colenda . nosmet ipsos recepimus. Provoluti sunt ante lucum, & ad aram prociὸ runt, ac tandem Leuconis domum ducuntur, in quam
482쪽
σκευάζατο παρα τον Λευκωνα. Κοιι ησαπι ποιμοιτον εις Εrεσον πλουν. 'stii εθυσαν ἐκείνης της ημερας, καὶ ευωχήθησαν, πολλα καὶ ποικίλα παρα παντων τα διηγηματα, σσα τε επαθεν ἔκαστος, και οσα εδρασε, παρεξέτεινετε ἐπι πολύ το συμπόπιον, ως αὐτους απολαβόντες
χρόνω. Ἐπιι δε νυξ ηδη ἐγεγόνει, ανεπαυοντο, οἱ μεν ἄλλοι πάντες, ἄπως ετυχον, Λεύκων μεν ηαι Τόδη, Ἱππόθοος δε καὶ το μειράκιον το ἐκ Σικελίας, το .- λουθησαν ε ὶς Ἱταλίαν ἰόντι αὐτω, ἡ Κλεισθενης ὁ καλος
η δε Ἀνθία ἀνεπαυετο μετα A κόμου. sui οἱ μεναλλοι πάντες κατεκοιμηθησαν , ησυόα δε ην ἀκριβης ) περιλαβουσα , ἡ Ἀνθία τον Ἀβροκόμην εὐαεν,
'Ἀνηρ, λέγουσα, καὶ δεσποτα, απείληῖά σε πολλὴν γην πλανηθεῖσα και Θάλασσαν, - των ἀνειλας ἐκ-Cυγῶσα, και πιιρατων επιβου , καὶ πορνοβοσκωνυβρεις, καὶ δεσμα, και τάφρους, κοὰ ξύλα, καὶ& Hippothous migravit; paratique ad iter in Ephesum
Cum, saeras illo die factis, epulis aceuhuissent, Inti taeque consertae narrationes, utpote qui longo post tempore iterum coniuncti essent, eoriana, quae quisque passus fuerat . aut fecerat, protraxis tu convivium, ubi nox accessit, cubant, alii quidem ut cuique o,igitia Leuco' vero cum Rhoda. Hippothous eum adolesce nilo ex egiae forinae Cisthene, qui ei e Sicilia in I Iiam euivi comes fuerat, & Antiata cum Abrocoma. Cum dorira irent alii, & alta qries ubique esset, Arithia Abrocomana amplexata flebat: Ο vi , inquiens, ac d mine . te tandein recepi terea marique diu pervagata,& postquam latronum minas, piratarum insulias, & I nonum iniurias effugerim, & vincula, sossas, ligna, v
483쪽
λάγην εἰς Συρίαν ἐκ Τύρου. Επεισε x με ἁμαρτεῖν ουδεὶς, ου Mῶρις ἐν Συρία, ου Περίλαος is Κιλικίη, οὐκ ἐν Αἰγύπτω ψάμμις κα ΓΙολύῖδος, ιυκ Ἐγ'χία λος ἐν Αἰθιοπία, ουκ εν Tάραντι ὁ δεσπότης. ' κ
τις παρευδοκίμησεν αλλη καλη; - μη τις ηνάγκα σε επιλαθέσθαι των ορκων τε καμου; Tῶτα ελεγε,
και κατετίλει συνεχως. V δε Ἀβροκόμης, ' λαομνυω σοι, cη , την μόγις ἡμῖν ημέραν ποθεινην ευρημένην, ως ουτε παρθενος ἐμοί τις Ποξεν tiιναι καλὴ, ουτ ἄλλη τις opθεῖσα η τε γυνη ἄλλα τοιουτον ἐλλητας δεβροκόμην κἀθαρὴν, οiον ἐν Τύρω κατελιπις εν δεσμωτηρίω. Tαυτα δ' ολης νυκτος αλληλοις λα-nena ac sepulcra evaserim, tibi talita adsum, anime mi, mi Abrin onaa, qualis priimina te Tyri reliqui in SPriam abrepta. Nemo exorare potuit, ut in te peccarem. non Moeris in Syria, non Perilaus in Cilicia, non in Aegypto Psammis & Polyidus, non in Aetlaiopia Anchialaus, non Tarenti heriis; atque omnes pudicitiae artes excogitavi, ut tibi casta servarer. An & tu, Abr coma, in eodem probo consilio permansistit An ulla me piiIclicior tihi visa est nemone te adigere conatus est, ut iurisiurandi & mei obliviscerere λ Haec dicens sul inde osculabatur. Abrocomas, Tibi, inquit, per hunc exoptatum & vix tandena inventum cliena iuro, nullam mihi vi neni vitam fuisse pulchram, nullam placuisse muli rena, quam viderim, sed tuum recepisti Abrocon ampuriitu qualem Tyri in vinculis reliquisti. Tota nocte
484쪽
λογουντο, και ραδαὶς επειθον αλληλους , επει τουτο θελον. δε-εγώεσο, ὲmβ ες νεους, παντα ἐνθέαενοι αυτων, επανηγοντο, παμπιμποντος α τους παντος του Ῥοδίων πλεθους' συναπνει δε και ό Iππόθοος, τα τε αὐτου πάντα ἐπαγόρεενος και τον Κλεισθεν η. Κα ἡμέραις ολίγαις διανυσαντες τον πλουν κατῆραν εἰς 'Εφεσον. ΓΙροεπεπυστο την σωτηρίαν --
των ἡ πόλις απασα. Ως δε ἐμησαν, εὐθυς, ως εἰ- χον, tari το ἱερον της 'A'έμιδος ἐεσαν, και πολλα ηυχοντο, και Θύσαντες ἄλλα ἐνέθεσαν αναθηματα, και - και την γραφην τη Θεω ἀνεθεσαν, πάντα τε,
σαντες, ἀνελθόντες εἰς τὴν πόλιν τῶῖς γονίπιπιν αυτων τ c ους κατεσκεύασαν μεγάλους. Ετυχον γαρ ὐπο γηρως
omnia sibi invicem narrarunt, ac iacile fidem adhibue re, rem , ut erat, esse desiderantes. Ubi illuxit, conscensa navi, omnit usque impositis, discedunt. Deduxerat illos omnis Rhodior ni multitudo, & Hippothous una secivus est, rem omnem & Cliastheneni arulucens; niux aliquot dieritin navigatione Ephesum venere. Civitas omnis sospites adventare eos alvea inaudierat. Navibus egressi statim eodem, quo erant, habitia, aedem Dianae adeunt: precςs multae &sacrificia, donaque posita, adiectusque titulus sis, quae fecerant, aut passi fuerant, inscriptus. His peractis in urbem redeuntes exstriixere monumenta magnifica parentibus, quos senio atque aegritiuline praemortuos inV
485쪽
33o XENOPHONTIS EPHESIAC. L. V.
κομ αειμίας προτεθ κότες. Και αὐτοι του λοι ποῖ ληγον ἐορτην ε mς τον μετ αλληλαν βίον. Καὶ ο Λεύκων κω η Τόδη κοινωνὰ πίτων τοῖς συντρότοις ἐσαν. Διεγνω-κα ό 'L-όθοος ἐν Ἐφεσω τον λοιπον λα- βιωναι χρόνον. Κω Tπερανθους τάῖον εγειρεν κατα Λεσβον, μέγαν γενόμενον, και τον Κλεισθένη παῖδα ποιησάμενος ἡ 'Iηποθοος διηγεν ἐν Σφεσω μετα Ἀβροκόμου - Ἀνθίας.
nere. Ipsi reliquum aetatis ceu festiun clieni in laetitiatina degerii sit. Leuconi & Rhodae bona omnia sodal hus cornu lania fuere. Hippothous quoque statuit Ephesi reliquum vitae tempus ti adiicere, sepulcro magnifico in Les,3 Hyperatuhi exstriicto: Clisthenem vero sita filium adoptavit. & Ephesi vixit cum Abroconia &Anthia.