Ephaistionos Alexandreos Encheiridion peri metron kai poiematos. Eis to auto scholia. Hephaestionis Alexandrini Enchiridion de metris et poemate. Cum scholiis antiquis et animadversionibus Joannis Cornelii de Pauw

발행: 1726년

분량: 205페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

ANIMADVERSION Es

Lege igitur ia rivi σ Σιμ μ : Numeriis rnultitaulinis positus est pro 'nuinero singulo; δε -- Σιώφεμ pro δε- Σερίφ. talia habemus infinita aptus Auctores utriusiae Linguae. Et potruit certe Coinicum quid ac sil sunt sub illa Enallage latere apini Cratinum: nam Insulas1it paria & numero ampliori miniine designanda; quein proiiule adhibuit orculiun festivum, ut Instilares luderet & eoriun arrogantiarn ipso Drurnatis titulo pessiringeret Iepide: Coiniconina indolem nosti. iis Σεριψοις absque articulo est aptus Aristophanis Interpretes ad Vespas : Pollux δε Σεριφὼκ laabet : utriunque boniura est, &ab his Σεριφοι, ab illis Σευφλ dictiun fuit Drmina: qui aliter senutiunt, erram. Vide Pollucis Interpretes : Nos pitua de his forte alias. PAG. D. πινέαν Σωφιν Henastertiusius ad Pollucein scribit πιλυδεύτου ποβῶε Σερίφου ' quod ego probare non possim: nanasne dubio sequebantiir, quae casiain quartum regebant arbitrio suo. Debenuas in his esse cauti, quia Iocos integros non dedit Hephae stion, sed locoriun modo paries, unius Metri ratione habiti. αὐ-ris verbi gratia aptismne sequi poterat: Iunge Versu in Aristophaneum pag. χ s. ubi sinulis plane multatior nihil aperitus. Si pro πονω- Vir Erii tira dedisset πψοιαν, id longe misset speciosius : &sic tanten nihil ego nautassem. τεν in πολύων hic male notatur longa r nain sic de Catalectim non Constat. Lege igitrur ατιν ut Troia

chaeiun, & pro longa pinge brevem: im Asynarietis postremae sunt ambiguae, ut in ipsis Siinplicibus; - alucin brevis est sta natura.

nequaquam displicet. Elige Lector, & sume, quod inapis. AH.uρ' ιn Δομνι &c. Haec perquam Obscura sunt & non leviter sorsan corrupta: Visne tamen suspicionem meam 3 Legendurn sorte: Hρ ετι Δι H i τύ Tνα-- . Ver avidiue s Dinomeni ηrrae rens. Dpro ἔαρ notissinium est r Et hoc Metaphorice accipitur hic ς quicquid scilicet ex linium est ac laetum, ἔαρ dicitur propter ipsius veris indolent cximiam ac laetaΠae a. τὐ πολιώs ex Atlaenaeo in

152쪽

notuerunt omnibus; alia praetereo sponte. Ver hic fortuna prispera est, & rermn status Inaxime laetus: H oinnes inrelligunt stat lin. Dinoimenes cx Hilloria celeberri inus est, quia filiuin habuit Gelonein, de quo inter Alios Herodotus Musa suptinia: hunc tangere potvit Alcaeus, nisi fallor; mi TYρα ae certe Siculuin nobis piscit rapini Stephanuin BYZantium legi InuS, πυρακῖν ' πόλις Σικιλίας, μιαρα εὐδαίμοo quod Cluvetio aliisque mi licet, quia nil nquain alibi repetatur nomen : coringunt igitur Τιρακίη, de qua DiOdorus, & cuius cives a Plinio dicuntur Tiracienses. Non ii provide qui detra, sed ita, ut tamen Inalucrina ego Tυρακίη vel Τυρακία nain similein scripturana, qtiani sibi Literariina ordo postulat, habenuas hoc ipso loco, nihilque facilius est, quam mutatio litetae o in li

Certe & Tmacienses apud Pliniuin non displicerent naihi. quicquid sit, de eadein urbe Alcaicum hoc accipi potest: gcini navit eni in Poeta literain caninain in gratiani Veios, & sic nomen sibi ieecit

Inorigerunt. Quae sequuntur, ne litera fere mutata , ita constitui possunt , Taρμα λαμπρα κέατ' - μυρσίνη σι, in I rto instrumenta egregia reposta sunt ei. pro τα αρμα scriptum Ταρμα ; omnia in

tellige, quibus familia est in striictior: κές est κει I , & de praesetiti

cogitandum hic: e. μυρσίνη arcas di loculos designat ex myrto , inqtiibus instrumenta illa magnifica quiescebant; Et hoc Sarcasti cum est, nisi fallor, & potentioriam Mastix scripsit, ut patrein Tyrantuluderet; scis, quid de Alcaeo circumferatur in Antiquoriam scriptis. Attende: non displicebunt torte haec Nostra, quae lainen nihil aliud

sunt, quam colhecturae merae. Illud certum est, elegaliter Alcaei Pocination ab his pomisse incipere: nam eo sane tendit eoriam indoles. ysi l. Oeo ' ολε πο- &c. Haec in fragmentis Anacreonticis ita edidit Barnesius, ορσολόπω si Αρει-αιχμήν. Partim bene, partiin male: .er ὀλέπω pravum est ιχ recte mutat in πο-: quanquam ὀρσολέπω optiinum quoque esset, si a λέπω & ejus derivatis originem duceret: nam & λέπω & λιποι in usu sunt promiscuo. Et sic quidem sentiunt Grammatici Nostra, ut ex Lexicis Uulgatis omnes & singuli sciunt: at mihi plane alia sententia sedet. kσελόπω enim pro .e λόφω ussirpatum puto litera duplici T mutata

153쪽

mutata in simplicem : .eri αἰαινηι Neptuni Epithetum est celeberi i- miran; huic affine Martis illini ορσολόψω : ut πιαἰνα Neptuno, ita λόψω Alarti tribuitur jure suo; plura alias. Igitur όρσολόη scri- heitii itin est certo. Reliqua se plagillariter habent, si Inodo pirassi s-junctis pingas conjuncta, φιλ. φααμ : nunc male si, ab αιχμί separatiar, quod Craticuna Dupomli una praecedens A satis aluiacter in nautare fecit sibi: ARιπlό- γε, ἄνιχαρμει Epitheturn est hominis strenui, qui bello delectatur eique incumbit alacer; silinile hoc αἰχμης , cujus contrariuna φυγάαριχες satis trituin est usu. Qiud sentis p nonne hoc placet, ut ollin placuit ipsi Li ico p φιλίi An paestus est, si Edestores sequaamar: non improbo, sed Jambuin i, Inen malo, ut Ionica sit ψλιν A: exempla jam habitilanus plura in hoc opusculo. ibid. Κων- λοῖὼτων &c. Hoc aliud est exemplum a praecedenti, nec cuin eo cohaeret, si quid video. PAG. sa. In Contextu : Σοψοὶ θ το μ ν &c. Haec etiam a Versia geinello separmula sunt. Nain aliunde ea arcessivit Hephaestion. ibul. In Scholiis: τῶν θ τετρασήμων, πιοσαρο- τα λεγομνα ἐπισοδιαι , εἰσὶν &c. Haec in mendo Cubant : nana 36. & 2 q. non Conficiunt sexaginta quatuor, sed sexaginta tantum: res est aperia. Nisi fallor , legendiun ficta verborrum transpositione, τ θ τε παση-

prima quidem Ansipathia, quatenus pro Antigailia sumisur unius DALUAE , consituri unum integrum gensu α M'τήτων. V. Scholiast. pax. 1 8. ibid. Aχρειογιλώι. ia &c. Haec accurate a praec dentibus separatula sunt: nam alio pertinent , ut statiin vides. Illini e ἔν γε το, Φιλa, indicare videtur, ScholiastaITI etiam ἔμιλε aetQ separasse olliri. ibid. Ημιλίω) Ημιόλιον iam &c. in Haec ante Ara. όγιλω ς &c. debuissent incedere : nam ad τροχα ς adscrripta sunt, quae Sit perius in contextu exstant. ibid. Oi 3 μετ' αὐ-

debuissent illa, Ax μόν&c. Nam isto Versu, & sequenti etiam, pro exei lis uti voluit Scholiastes: attende modo ad ιιον. ibid. λι-ιος) Εὐδαιμον' ετιίa , ω cic. Haec non intelligo :

154쪽

an sera tutum Tri μῖμα σεφιμὶ τῖ - - , , 4ναπαι ι.ε κνι , m,inata μη λέγουσα ει ολεγου Z ita Videtur: quod de . in ιλι notaverat Versu praecedenti, de in neιτης sintiliter notat hie ;Error natus ex vestis Hephaestionis perperam Scholiolo praefixis. Sed quid errant tres VOzes postreinae t JaΠiui1Π , Troeliae tura, Iam-buin hic nullibi conspicio : an forte exemplum τη ς πη-on ἀνν-- lilis deifferat Grammaticus aliquis, eaque ad superiora illa ad

iabun est, id est, pro pede Disyllabo haberi potest; eo pertinet his

, ἰ μιλι βωὶ De Μolosso ipse Hephaestion diibitM: Vide pag. 49.

in fine. PAG. s3. Tad ἄπο δακτυλω - καὶ τῶν δύο si ἀναπαλι ὶ Uitium

156쪽

Janisticum, secunduin Dactγlicum, teritu in itermin lambicum. Vides λ sic tacilia sunt verba ista; maibus ex Hcphaestione nunc praefi

Ex quatuor Iambis & syllabis duabiis , & quatuor Dactylis&

syllabis etia in duabus, quae varie ac viversimode coli cantur, haec Aσ-- - , constant: nihil verius, ut quiisque videt. Illa tandein, o in is , λπλα ιν. si &c. ad solum Trapenthe meres PindaricuIn denuo spectatur secundum Penuremimeres duplex esse debet; nam Caeteroquin tertium habere non posset Disyllabos suos. Dactylicum nunc διπλασιον escitiar, & tertium Penthcminaeres respectu ἔ is, με-

PAG. sq. In contextu: Π in F Ελtγγιω μίκω Hoc etiam unum est F Ασin αρτήτων; quare cum praecedentibus haec Optime fuissent Continuata: Mox pag. my. pergit Noster in cnu-randis aliis As -- άρτητοιι. Et sane distinctio ab Amanuensibus & Gnuvinaticis est, non ab ipso Attictore. ibid. N ihι οἱ μισει νήιδιι sunt imperisi, ut sciunt Graece docti ; & sic distinguemluna videtur arae a, quod qui valet: Imperit i, qui Fe. Si ει legeretur, verba aracte cohaererent, & elegans Graecisimus essct hic : .i enim pre, ιδ scriptum fuisset plane; ejus mor periti sciunt, & sic naiules Poetae tersiores. Sed haec inccna, ct leviora etiam . ibid. .Hωι θ ἔδωδεκα--Rάζω is Hinc colligi posset, Hephaestionem paulo ante mutilatum

157쪽

ANIMADVERSION Es

gas. ibid. Εμφι l ρη ἔ l νυν- &e. ὶ Versum hunc ita pessune constitiuitati Troclaaicias Diincter Acatalectus est in illis, Eμφι lo ἔ l χουσα l μορφlia, rellilua ad lambiciun Ephilaenairneres reduci non possitiit & plane allain exhibent mensuram: ipse Hepta aestion pag.

ret de mensura praedicta non cogitandum esse laic: post μορφώ est Uersus Trochaici μη; quod sequitur hanc τεμώ, nil ait ciun Jain- bico Ephtheintimeri habet coannauiae: Editores illa verba Hephaestionis non intellexeriint ; alias in metietulo Uersu non potuissent ita aberrare. Quale Metriun servet nMis . non vicit Hepnae ilion, & Nos iu medio relinquimus non inviti: res enim est listica, & sufficit, quod sciainus id longe diversuin esse a publicis Commentis. Si κλής ἀνα iungeretur, sequens πηυ Spondaeum ex hiberet, & Dactylicus Diineter cum Trochaico Dimetro incederet paci passu: sed obstat vox divisa κλ3 ς, & Antipatiata prinia, quam his elucidat Hephaestion. An igitur πλήμ α Tribrrachys est, & ναπή- - Jambuni habet cum syllaba brevi sic sane pro Ephtherninaeti Jambico hic adesset Iambicum Penthemimeres, & in prima Antia pathia manerent ista : sed quis mihi auctor fieri possit, id voluissa Poetam, id voluisse Hephaestionein λ nemo Certe, nemo: quare ego, ut dixi, lubens rem adeo incertain in medio relinquo. Pro λ ψσύνκώ- ῶι προέηκε ι, Aliae Membranae in loco mox adscripto habebant , Δ ωτα ε σύγκειτ--: ΕΠ ore insigni , & perquam inepte; Id omnes vident nunc, & certius est certo. PAG. s6. Aντὶ l τας γ' ἰ i, &e. Haec etiam pessiane constitii tasunt: dicam paucis, quod res est; nam cum Amanuensium larvis diu confli istari nolo: Versus & Inale mensuratur , & liuegro pede exhibetur inutiliis: scribe ac digere,

ται δ' ἐ

158쪽

metiendo petit: Nihil notius ex ipsb Hephaestione. ποῦ ναο intercutit hic, sed mox in dimensione Brrachycatalecti habet ipse Hephaestion ;

eη. Id imoneo in gratiam tyronunt, quos punctuin iii lucere posset in errorem. ibid. Αισὶ 1 τῶι δ' ἐlνω&c. Hic etia in scribendum A,τι l σαι δ' Η γω .ωδι ι Λυδί l . . Sic H3 percatalectuna habebiimus , qui nunc nihil iminus est, quam Hype rcatalectuS .' repetet uli1Π1 --tem ἀπο κοινου, τὸ διμετρου; quod hic tamen et le1sci, naallein e nam paulo durius certe subalustiar. ibid. εδ'hMα, Genainanda liquida, ut dixi. Et hoc pendebat a verbis sequentibus: Nun Αὐ- δἰ is πασais pcr se subsiistit. Illud MMerulum est uno verbo: κλι ς αγα-- έ per appositionein hic descitur puella chara & formosia: ratio loquendi non protrita sane; clavicula dilecta, clavicula amabilis : quia scilicet pectus uniuscujusPIe , Pamquam ficiniter Occlusum, aperiebat statina, ut cum Cupidinibus suis in illud intrare posset; forma& fotinae praestantia erat pro clavicula, qua ilitimos pectorum reces.siis sibi recludebat faciter Nihil mellitius. Eo sensu igiciar accipiendum est illini αλευ. ibid. Στραπιν εἰ κομ. . Versus male habet: pro Στραπι scrribendum Στρά si οἱ nomen est notissimum: Batanesius meretriculam intelligit; qua de causa, ignotum mihi: Ego puerum vel virum intelligam, donec de meretricula constet. Pro κομ. Scaliger κιρωθι, Barnesius αεμί- : utriamque satistacidi Metro ; quare vel hoc vel illitae sumere potes e sunt haec juris arbitraserii. Barnesius in sta Editione ante Στεμ βιν habet τον, quod Verium enecat, & per impraulentiam hominis irrepsit. ibid. σααῖ lu' αναξ l καὶ ' Scrribendum potius Euia κ- l σιχαῖτ' Ll χαιs' &e. Nam praecedit ἰα χ-μcκω επιμιαia, F ἀώ διννέρ- ι- ο : sic ut per διποδι progrediantur haec prama. ibid. Φαννιδει Nomen proprium est .aism . recteque pingitur cum InMuscula. Comicus Enφαδιλι, qui Καπιίαι dicebatur , ei vicinus: sed an sorteale ira olim hic comparuit, di Iegendum est ψασά

159쪽

Eriusiti videant ; Mihi id perqinna prodistile est. Suaviciali, qui in

Ioeo seciindo Versiis Trochaici r tuetant Spondaeuna, has notus facere potucriant delicias. ibid. ξενίου ---ὶ Scrribendum cum in uscula Σιγιου: nana hoc quoque nornen propriuin est, ut & sequens : Eινi . ibila. οῦ παρών. Apud Gaunii in post Xαι- distinguebatur tantiam Colniaratace, quia sententia hisce non absolvitur. Dico apud inata nulla : nain fallor, avi ex eius Coince- . diis potui Noster hoc exempltura.

autem, quin plures alios in sequentibus enumeraverit, qui φάγροισιν erant sitniles , & Omlnes sub sis ἀναγοῖο Comprehendebantur. ibul. Σίμαλιν εἶδον Legendum opinor Σίμυλον ζ Simylus no men est satis celebre, alterum ignotum mihi. ibid. ia .s R. ωανοῖ Scribe potius cis Κοριαποῖ r disimus supra ad p. ibid. Aνδρες πρόκετι &c. Cur duo Catalectica non jungunt Editores, ubi ipse Hephaestion Phereta Mein ca Iunxisse scriblip Uereus Pherecratei ideo non inutisunt indoletn stram: nam eo respiciens Noster pag. 33. isqvnmni illos adducit. ibid. a vi Πιλ- νων In Antholona tan Πιλασγῶν : quod non imma praesert Bentiet :ο ἐκ Πελασγῶν : pueri sciunt. ibid. ἐδήμα Olim scriptum εχ μανε. st id. F i. λια τλι ι τετροποx- &c. Hoc hiluinius pag. m. ibid. υνγ' o Naυκρίἰτηι Hoc Ithymallicum est; quod Editores , ut vides , pessinae metiuntiar : scribe .apy' . l livιτης. ibid. ἰξ- . Lege ri q. εξ ιγοφanικλα:lia praecessit, ita sequitur. PAG. 1 8. In Contextu: Μελι κ δ' - ἰμερ αδὶ Pes prannus non est Choriambus, sed Dhambus, quanquam secunda certe brevis ,

liani longa esse niallet in his: Eni siti sciunt. Et hoc mihi displicet

160쪽

cet hic: nescio, quid alii de suspicione mea victuri sint, mihi, non Uffitebor , ea it ense placet & gratias habere videtur singulares :lego scilicet, & sinaulae locvin attityi, legebam, Μηλὰ γεος δ' ἐπ' τύ κέχυται προσώπω. quod Chorialnburn nobis repraesentat stati in escis, quid sit ; huic genaellum μελοχ, μή , Mutat de eadem re & eodein genariam colore adhibetur pectet te: quia ccnses nonne probabilis est suspicio p substantivum, quod vocatu , Cum aliis abest; hoc certum ac perspicuuin. ibid. In Scholiis: AD 3 6 ἐλεγειον - λο- ω παντυς in Idud ου' παν-c non est apud Hepta stionem; quam de se loquitiar Gn1Inrnaticus, & scribenduin δι ειπον,

σει πιλιυμίας Scilicet ἰώ, r Et hoc magis perspicue clixerat Hephaestion pag. so. Onanis scilicet syllaba postrema cst anabigua,tain in Asynarietis, qirum in Simplicibus: moneo in gratiarn rudeso

& quulein ita, ut de eadem re plane alia tradat, quam antea tria i-derat λ nugae , nugae: scribendum est, ει ι θ β. in moεια , η πιις σψν9ε ις ίνα πω ς' λέγω ea υῖς πιτρασυΜαβοις. ΡrinaaIn Antipati uani praecedentibus descripserat; his alterana & secundatra describit notain neglexerunt Scribae ignavi. σύ, γι- vocat Scholiastes hic, quae alibi vocantur ἐπισύνειτα junge pae. sa. , s 3. Quod sequitur, οιον ις ιτι αἰαταιι ις , ab illis longe alienissinum est: legendiun, Oiον ι ι τι

χον ἰ.βάκχει, : eo respicit Scitoliastes, & ipsiun illud ι βακχιι πιάι ιο expliculi homo; quo successu, videbimus ilio loco: verrei Hephaestionis iterum male cuna vestis Scholiastae confula lunt, &potuisset citiain rectius rit praefigi ipsa vox id quisque videt nunc. Quae hisce adnectuntur, alio quoque pertinent

SEARCH

MENU NAVIGATION