장음표시 사용
161쪽
Grammatico videntur notata ad illa superiora: nam caeteroquin a Dinbis ad Trochaeos non piragressus fuisset homo , sed a Dochaeis ad Jarn,γs. bis illud ἐμ. inu veώτιώ ἀνῖπα γε, ἄν p. s s. in Contextu exstate attende modo. PAG. 1 9. In Scholiis: Το , Τ. Ε μοιρο &c. Haec& sequentia pessime iteriam turbata sunt: Iege priITO , Δηλαδ. In ἔφθηαιμουῆ: υμ.eφυ T. M Του , Τ. Εμφιρῆ ἔχουσα μαρφην. Illud, quod sequitur
μia ad calcein Libelli Imitatrum in-: forS bene, fors male; quid sentiain , dixi ad ipsuna locum: ex hoc ξ- εμί- elicere possem nostrum ξωνινι,όμlis; sed verba Scholioriana initialia haud dubie sunt a Recentioribus . nec ista multum ego curo. pro veοχαμ fm AK 3ἐν scribendum ιαμβον η σολαβη ν: Trochaeus hic nullus: φαγροι Jaymbus est ; - κἀ etiam Iambus. Quod sequitur , alio pertinet:
162쪽
peram omissae sunt, & his ipsis ex Contextu praefigendum est illiui: sic nihil decentius aut aperitus. ibid. Δioe. διῆΛ Xw-ρω e
quinque talia Ephuraminura. Et hinc apparet, bonum si1a aetate etiain Mιλ ... legisse in Versu tertio: liam alias sex dixisset, ut Nos restituto Mηλωοοι clici ius nunc. Quod sequitiar, tinat δε τε σαπφικον, inutiluni est & duce suo caret: lege δοκεῖ n τε σαπφικον, Δεῖ-a διῖτι, μῆ εἶναι &c. rem1rrit ad superius Sapphicum, idque dubitat, an sit: error natus est errore primo, quo Δεῖρε διῖτε male praefixuni erat liuegro Scholiolo. Ipsa observatio Viri Grammatici de pede tertio non est unius assis, quia Hephaestion postremana unius--criusque Versiculi in Asynarietis ambiguain iecit cum Aliis havit dissile Magistris: cliximis Suprra,& hic repetimus ne ducem caecum sequantur caecutientes. Eici. Iαμβ. κἀ-κλεῖδα Ουκ a με δ&c.)Haec etiam non consistunt loco suo : scribe O π - σαοιμι - λιξιν γ οὐκ ἔj με &c. ibid. In Contextra: v κνησα - ποιητῶν) Λ-liae Membranae τ-: cave nautes; Vulgata bona est. PAG. 6o. ΠΗ -τxt Tah.νησιώτη in Apud Stephanivii Byzaniatium εὐφ. - Θρακι bis laudatur: Allor, aut idem opusculum est, mi duplex nomen, Θραξ ἔ xi'. - λης. Index male Εὐφυίων Tali . σιώ σ: quanquam ex Eubaea & Chalcide Oriundus etiam certo is spectu Tin.νησιω-ι dici possu : plura alias. ii M. O. βέβηλω ἄ-λdaὶ F νέω Διον- ου In his sensus est nullus: fortasse praeccdebant, quae eum efficietant bonum. Nam pars loci est, non locus integer.
Et tamen, non dissumitabo , summopere dubito, an syncerum sit, quod hic conspicimus : Exemplum adferre voluit Hephaestion Antispasti, in Spondaeum desinentis, sive ab Iambo, sive a Trochaeo, sue a Spondaeo inciperet; hoc habebimus, & habebimus praecise , si leganius οὐ βέβηλικοῦ -n sie priino Anti sipastus a Trochaeo incipiens
163쪽
in Spondae una desinit; dein a Spondaeo incipiens Spondaeo clauditur; & intulena a Jainbo incipiens Spondae uni quoque habet in fine:
Vide nolo tres presimos pedes horum trium Vel siculorinn. Qiridati tein convenientius aut pro uitu Dicor, haec suspiciuncula imihi placet: Et sic sensus etiain non illepidus ex his cmergit; scriba
ista sibi velint : Uertenta enim sunt, tia Junioris Bacchi non parari minanis. Quare Eruditiores rogo, ut ani intimi advertant; fortasse probaturi sunt, quod suspicor. pro τελεται in Aliis Menabranis
tius, est- ω, quod saluo, colloco sigilificat vulgo: γέρεα & γέρεια pro γἐνατα Idiotisinus est satis notus. Ταναγρίδιμι, quod sequitur , sunt mulieres ex Tanagra his honores & praenala criint ijellin, ta. ibi l. Μέγα A, μη γίγαλι π.λισὶ An μη scriptum pro si pMrbs vero non valde gavisa fuit. Vix puto, & ali ful laetius in illi pro-
Initio: fallor , aut scri Mndunt, Μιγα δ' ἐμῆ γίγαγε πόλις, k alde an- rem urbs nua gavisa s. Corinna, ut multa scribunt, ex Tanagra oriunda erat; hinc urbs nisa de Taliura accipi potest per 'ner nos plura ea de re alias. Qi1od sequitur, Λιγωροκωῖλης -οπης, fortasse a
verbis seqentibus pependit, viae nobis invidit Grai raticus: alias subaudiendum est ι.εκα, ut sic causa laetitiae adsit opportuna : Et hoc perquam probabile : ipsius Corinnae VOX suavissima urbem patriairi laetitia exultare fecerat palam. sententia cst aperia & facilis: sic autem ad Victoriana Corinnae haec ipsa pertinent. Quo posito ,
πη .. sed id necesse non est: nam in integro Pocimatio de persona constabat sitis absque eo. Multrum urbs mea gavisi s propter vocem argutam , canoram , quam nussa dederunt Misc. haec aut similia dicere potuerunt Graeca, ut alia onatuam plura: ne simis igiti ir incauti aut male morati in his. γέγαΘι altu in Idiotisinuin servat quain ἔμη & alia hic adscripta: sed id non morabitur quemquam &Onanes expedire poterunt statim. ibid. . Pro μιβίει; αἰγιβιαι sitis notuin est & huic gemellum: hoc aurena contriti icndurn in quatitor syllabas a naetieinilnis; : nam Cliorianibus est Disitiroci by Corale
164쪽
est, ni ex superioribus Uersimilis apparet. ibid. Δὰαν α ιε' ἐφ' iππω&c.) Haec obscura sunt & difficilia: an sorte legendum Δου
de equis generosis res perquam nota; hisce assinassat Corinna illos Uctu Eversores. ibid. Π,λι, δ' i MOH Haec cinn superioribus arcte cohaerent & copulari debent una; vestiun amem prae ter alia abest, cui ἐπιαιο-ν faciem obvertet,in: id certum te perspλcuum. Ipse Versiis primus prolixior cst , ut vides, & hunc alte riun cinu duobus sequentibus, magnit line Ra sit perat longe: si in duos Versiculos divideretur , inermIe sibi satis similis esset, Δου-
parent: sed hoc incertum est & definire nolo. Eclitores primam in βρομώδενσι corripiunt; perperam certe : nam prei lucetula est aes que dissito. Quare si Versiculus se inulus ab ista voce inciperet, Ionicusa ininora: ita aviaibitus fuisset pro Antisipasto , sicuti in primo adhibetur pro Antispasto Choriambus e Sed Alii videant, ut Nos ettiam di ligentius facieinias aliquando. ibid. Προφαναι Γλυκω δὲ 2ι- An Προφανῆς nomen propriiun est , ut Γλυκύ, & vertendiun hoc, Prophanes et ero abavis Gl ci cantans ' hoc verrum forte: nisi potius Γλνκῆ legendiam est, ut προφα ἐι sit vox conmunis & vertat significent, aliquis vero pialice cantans Gluco & in honorein Glycie res est incerta; Alii videant. Mihi fere displicet πιλέκεσι δονι tam de uno ta-Ii : Visne suspicionem p dicaan, quamvis linior sit ipse aurae sors
infamis propter luxuriam , dicitiar γλυias ἀγασν: Vide Athenaeum Lib. I 2. Cap. 3. Convivia. talis voluponina cloaca fuerat Urbs illa, quam hic eversam legimus, & qvidem προς- ῆι , id est, publice& in Onanium oculis : fateor, haec suspicio inihi lenocinatur, sententia sic optinaa est, & Iocus ouini scrupulo Caret. Nomen
Γλυκοι ignotiun mihi ista forma : quam facile id enasci potuit ex γλοκ p quid autem p nonne sirnile est HI αν κών, si ductus lite rarii in implicitos consideres Certe facillima est utriusque vocis de-V 3 pro 'Digiti oci Corale
165쪽
ptiivatio,& si conjectura nostra non sit vera, saltem si1nilis est vero: id ego blanditiis ejus pellectus affirmare non erubesco.
scrine deleta una literula, ἔπι αρτίου , in loco pari. PAG. 6 I. In Contextu: χ ριαμοῦκον In Aliis Me branis is ἰ χοριαμοῦ νοῦ Verissinae haud dubie. Nam ab al: συζυγία prirna ad secumlain Chorian ibicam venitur, ideoque Versius ἐπιπιεμαμικοι dicendus est , non χ' αμβικος similiter Eπιωνικον habemus pag. praeced. cujus genera duo enarTamur etiana pag. 46. , 47. iungere potes, ut locutionis indolem nielius perspicias: Nos plura de his alias. ibid. Εἴφρ ως ἐμαι &c. Versus hic non cohaerct cuin Versu sequenti : duo sunt scilicet exempla cliversa, quibus viversum quila iuustratur et prius , quo τάξιν ποιουσι δέχεα ν σποδειον , illustrat Uersus hic; posterius, quo primain
hoc: nain Priaperuin purum Catalecticum est; Vid. pag. 34. Lege
ei id bonus Grammaticiis ignoravit, ideoque pro Κακλαι scrripsit ἀποκλαογια, quod statim pro Catalem eo proinsit Acis inlectum: nihil apertius. Absit tamen, ut ipsum Scholiastana ita errasse putem: Recentioris est peccatum, qui in Hephaestionis Enchiridio erat hospes. Si απόκλασμα voluisset Poeta, haud dubie in gnitiam Versus scripsisset ἀπόκλα- , vel ante O7νου , quod Uersus sequentis est caput, collocasset abundans μ', ut syllabam superfitiani sic commode resecaret; sed nec hoc, nec illud ab eo factuni: Qurre alterum A,sκλαι dedit haud dubie forma participii , ut loquuntur. ibid. Ιαμβικῆ τη δευτέρα) Υπερπειμμου &e. His praefigam potius ex contextu, Ama e m αμοῦικῆ. Sequens illud ὀ να-χ; .cis &c. rem clictam repetit: quare aIterius Annotatiunculam esse puto. ibid. Tοῦ πα- μέτρου - Τ. ασιαναθηlον ποιεῖ in Remus
166쪽
Vide pag. praeced. in Scholiis. liuid. e- ῆι θ a. αυνωι Huc uinte unus. Quae sequuntur, sunt alterius: quare scribendum pri
dubio Δίρατε. λτ' εφ'-respiciunt: hinc apparet, Gramnaticum existis Versiculum fecisse unun , adeoque separasse, quae nunc conjuncta sunt & Versiun longiorem constituunt. Quo pertinent etiam verba ejus prima: nam Dimetra Brachycainlecta esse non possunt , si primus statim Versus adeo sit prolixus: haec aperia & indubitata sunt. Sed quid dicendum de ipsis illa mensura λ Λn Δουρατοι ,στ' .φνἔππω Dimetriam est Brachycatalectum p id nemo dixerit in his versatus: nam aperte Dinaeuum est Catalecticum, cui una tMatnm sn-laba deest, & quod Phereerateum dicitur vulgo. Quare in illis haeret menda, & Scholiastes ab imperitis sensit plagas. Ipsum n. δ ἐπραγ- Versus est Dimeter Brachyca ectus: id largior Iubens.
167쪽
Nam si a Φιαριοπιδι, ad διποδίαν redeamus, integer pes deest ad Di- metriun constituendunt; id quod Brachycatalectis facit locutra. Inquies r ad sua igitur relata non sunt vecta Scitoliastae, quae duos Versiculos , Πολιν δ' ἐπραθο- & niλικεσι δ Q , describunt, non alios : sed id admittere non possum, quia primum & tertiuiam hic etiam habemus descriptos. quid igitiIrρ legendum puta , U ταῖτα αν -
ωγῶνοι &c. sic utrosque Versus notavit Scholiastes, & Catalecticos& Brachycata lectos ; quod certe faciendular erat: nihil hactenus remus. Sed alia exoritur difficultas: Versus tertius nec ad Catalecti Cos, nec ad Briichycatalectos pertinet: quotmodo igitur Grammaticus de his ita scribere potuit, ut eum scripsisse opinainia Z fateor,
hoc vix credibile, si tantum mediocris ingenii fuit homi: scis, quultandein susipicer dicaan : ad vecta hujus Exenmpli pmina scripsit
& sic omnes Versiculos ad Catalecticos & Brachycatalectos recte retulerat, ut inox etiain vid inaus: Hoc Scholiolon breve & Antiquiora sapiens, cum postea legeretur a Recentiori , auctum est illis sequentibus, . πήτω &c. quae scilicet scriptii sunt, Cuin confi1sio sena in Libros invaserat, & ipse bonus de Metro incertior, nec Antiquiora Gratianiatico contriuiicere, nec a Libris suis Uulgatis recedere audebat. Nani hinc cst prino, quod Versus prestrii panein postremam, quae Imale coaluerat, non attigerit horno, de parte tamen priina agens, ut agere debebat : De in hinc etiana cli, quod Uersum tertium non contraxerit, sed longiorem , quam Scholion Antiquum indicat , reliquerat. Sentisne λ quae Obscurassina alveaerant, nunc perspicua evadunt & aperia. Sic multa in Scholiis aucta& antiquioribus recentiora adscripta sunt : nullus autern dubito , quin ea, quae nunc tandem in mentem inciderunt mihi, & longe apti inra & longe etiani verissima sint. Quid enirn 3 nonne de Glyconiis & Versiculis cognatis hic sermo p nonne forma eorum Inulli lana ex Corinna Misertur de eo dubium est nullum: Et quid igitur
168쪽
etur Vei sus prinuis adeo extensus p quul tertius justo etiam longior Iino stipes est, qui non antiNadvertit σικους hic, tu centies alibi, Amanuensibus t batos esse. Videamus nunc breviter Nostris, quae Metrotenus pro suis Corinna agnosceret hami dubie: Uersus priinus est Dinaeter Catalecticias cuin Choriaintra in praticipio. Vegiis secundus Dinaeter etiam Catalecticus cum Antis pasto in Smndaeum desinente vel Ionico a ininore: nana prima in βμμου δνο , ut Inonui- Intis, longa est. Tertius Dimeter Brachycatalectus est cuin vom Antis pasto. Quantis Diineter iterram Catalecticus cuin Choriainbo in secunda 1ede. Quintus denique Dimeter Acatalectu S, cuius pes pri
mus est Antispastus, qui a Spondaeo incipii & in Tribractiyn desinit,
tenta longa in duas breves resoluta; secundus Verra Antispastus etiana, sed a duabus brevibus desincns in duas longas, sive Ionicias iteriunct minore. Et haec πολυπιμάττα stant, ut vides,& mire Hephaestionis inserviunt scopo r attende, attende modo ad illini πλέοισιν κήμασι. Unum restat , quod miniine prauereundum est: Versus postremus Acatillestias est, tu omnes animadvertunt statim & nos ipsi monui .mis: Unde situl , ubi de Aciualecto non loqisitur Scholiastes Amtiquior e Scana : in Libras hic alia adhiV: δι-πιαφια : Hi ---δ MI, Illi πιλία λν ται exhibebant scriptum; Nostra ex priorrum g nere, Alii, quos Scholiastes Antiquior insipeIeriit, ex posterioriina:
Utuique bene & ad sententiam acconimodate, sed Metro non uno. Nam prius UcrsitIn Acatalectum , posteraus Catalecticiana efficit rPes primus scilicet Antispastus est, cujus tertia longa in duas Meves resoluta est, mam caeteroquin ex quatuor longis constitisset, similiter ut ri πι, ΤηκAs' paulo ante; secundus vero Anti sipassus puriis, una syllaba inutilias. Nihil facilius , & in his πολυσχημα n ιι etiam convenientius ζ quare nunc tandem hic omnia sunt in vado. In Seholiis pro πιλικιανι δον ad calcem Libethi recte emendatum ωιλέα κινι-: id Onanes & singuli vident. ibid. e σὲ Μανί-ωνὶ - Ανhis ἐταῖροι &c. Vide pag. 3 7. ibid. ηδη aetores αὐτο ia m. σιωαπήτω Lege ia-A6ωαρτητω. PAG. 63. 3 v. σμμα, ini πληρουδενον. Haec mutila sunt &sensu carent. In Alsis Membranis scriptum erat το 3 μαπικόν εα
Q.:μνυ: quod aeque bonum est. Legendum, nisi filior, αὐτε θ
169쪽
Strophia. A. Stropha. B. Antistroplaa. B.
Epodus. C. Antistropha. A. Stropha. B. Antistropha. B. Epodus. C. sic vis iam χιδνα , Strophae milicet B. cum Antistiophis B, ιν σμοι- , τα 3-, scilicet Stropha A. cuin Antistropha A.& Epodus cum Epodo C, sis ἀλάλοιο, τοῖο et εχομένη ς quia Strophae A. opponitur Epodus & Antistrophae A. Epodus altera: hoc quisque videt. τἀ .Hωχ; δνα sunt quatuor; τα mimia τα etiam sunt quatuor: haec octo duas quasi Pericopas constituunt, quarum extrema sibi sunt clissitalia: nran primum simile non est quario, nec
quintum sexto. Dixi dura quasi Pericopas: nam si Pericopae essent
170쪽
verae, haec Epcdica non essent, sed - Θιομουε ιδ αεικοπὼ: diisere tiani nosti , & π similitudo eam hic aperit statim. Uei ta Hephaestionis, *1ae hactenus explicuimus, habentiu pag. 68; illa, quae hic hisemus, sunt paulo obscurioriι, & ininen ad sententiam nostrant commode sese referrunt: αι ἐκατίρωγεν πανάμει , scilicet utriniaque Strophae B. cum Antistrophis B , sunt . ιιια , .aῖι na in au . scilicet Strophae A. Epodo C. Antistrophae A. & Ep do C, ἀνιμοι . Id unum requiritur , quod ἀγαυσων viscrimen non adsit necessarium: Et hoc forte omisit ipse Auctor; alias Amanuenses id sustulerunt tinprovide more suo. Scis, quila suspicer duplex& stmictumi verborum minus apta est: commossisInne legi pos
ώ,όμ,i u. Et hoc libens ego Hephaestioni restituam , qui cccle .--αύσων citissimilitii neIn vix ac ne ViX Omittere potuit: mutationes autem, quas mihi O, luViculae sunt, ut quisque aninaadvertit statim. De Periinlicis haec scribit Scholiastes pag. 73. Πιριωδικα θ Ωιτε
καλώθ. In quibus inea etiam repperisse vuleor: nota primo illud ἐκάαι - ἔν, quod duas quasi Pericopas nobis Ostendit; tum vide, quam pulchre in unoquoque invenia vir τε ἐπωδικον & τε αλωδικο.: Epocli.
cuni scilicet constituunt Stropha, Amistropha & Epodus , Periodicum vero Stropha Strophae praefixa : Et hinc ipsum nomen; quia
si e . Maen . est Stropha cum sua Antistropha , non , iuvulgo, quando Epodus in ungitur sola. Haec omnes nunc intelli. gunt. Transeamus ad Palinodica, quae ira adu ruinus rStropha. A. Antistropha. A. Stropha. B. vel A. potius. Epodus.