장음표시 사용
11쪽
I. IPSI ARI TYPIA B. G. TEUBNERI.
12쪽
Iodos edus Stalibaunitiis, quo nostra memoria de Platonis scriptis universis melius nemo merruit, secundam editionem huius dialogi anno 1840 adornavit. Cuius editionis retractandae cura quum mihi mandata esset, id agendum putavi, ut quae Sialibauinius ad Platonis vecta nientei iust reete intelligen-a scripsisset, cum religione servarem, Piae hodie legentibus usui non essent, inducerem et delerem. Itaque viritin doctissimum in
sermonis argumento explicando ducem secutus sum, sed
quae de sophisus, de totiris disputationis proposito, doteinpore quum colloquii habiti tum libri conscripti disputaVerat, ea mihi non probata sunt. Deinde in notis criticis quae vocantur pleraque intacta reliqui sisque ea quae liis annis ad scriptoris verba emendanda excootata sunt probabilia, adscripsi, alias autem annotationes, quibus vir grammaticae subtilioris inter paucos peritus iam ante quinque lustra recte vecta interpretatus erat vel res explicaverat, Stailbaximi noniine insignitas suo quam suo loco lector inveniet. Denique nio profiteor in Platonis oratione constituenda a Stalli aiunianao oditionis scriptura non paucis locis recessisse, litibus illam quident vel de alioritin coniecturis vel de mois in pristinam integritatem restituorum. Cuius instituti rationem quum
singulis locis reddiderim, hic disputatione eo facilliis
13쪽
VI supersedere possum, quod quidquid ipse novavi, plena argumentatione defendi in Studiis philologicis, sic entineommentationein inscripsi, in qua huius malogi locos difficiliores tractavi, inserta ius ea Annalibus philolog. classic. 1863 p. 825 - 856 invenitur. Sed haec quidem hactenus de ratione in hac oditione curanda a me inita. Quae ut ad intoriorem libri intelligentiam aliquid conferat et a viris hariun litterariini
studiosis favore excipiatur, ex aniΠ1O opis. Scribebam ERPURTI, Kalendis Juliis a. MDCCCLXIV.
14쪽
Ut apud Diogenem Laetet. III, 59, ita in omnibus libris scriptis et in veteribus editionibus liuitis dialogi inscriptio Ilaec exhibetur: Πρωταγύρας η Σοφισταί. Quem duplicem tituluniqua inquam non ipse Plata libro praescripsisse putarulus esti . tamen eo ipso monemur, ut qui sopitistae apud Ciraecos dicti sint, breviter explicemus. Fuit enim illud nometi aliis temporibus honestissimum, aliis adeo invidiosulii, ut inulti, ne hominum premerentur odio, illani appellationeIn a Spernarentur. Atque antiquo tempore sopiti Stae orianes appellati sunt, qui vel ingenii magnitudine reruntque hi su vel disciplitia aliqua pi aecipua praeter ceteros sapere visi sunt, ut inter sopia istaui et sapientem nihil interesset. Et patuit illud nomen aeque late ac iiο-men σοφίας, umle ducitur, quo vocat illo, Suida teSic '), quana libet disciplinam, et arten et prudentiam atque Scientiam Significalbant. Itaque non modo poetae Onanes et Pii rerum investimatione et cognitione delectabantur, Sed si etiam, qui rempublicam prudenti moderabantur consilio, sopia istae et Iaabili et ilicti sitiat. Herodotus quidem et Solonena, quem ex Allieniensibus pri inuin sophistana appellatum esse IsocrateSyὶ tradi lit, et ceteros, qui proprie dici solent sapientes, sopitistae nomine nuncupavit lili. 1 c. 29. Eo enim loco Lydorum opibus per Croesiam auctis Sariles concessisse ait quum alios omnes sophiSin S, qui eo tenipore in1ὶ Proeliis in Politiam p. 350 edit. Plat. Basil. I: δείξαντες περὶ τῆς ἐπιγραφῆς) οτι αρχαία καὶ οὐ νενοθευμένη καθάπερ ἄλλαι
τῶν ἐπιγραφῶν προσθέσεις Ουσαι των νεωτέρων τῆς ἐξουσίας ἀπολαυόντων. coni. Diogen. Laert. III. 57 et Maractum Protegrum. ad Plat. Politiam p. XC. 2) Σοφίαν. κοινῶς ἁπάντων μάθησιν, καὶ την τέχνην, και τηνφρόνησιν καὶ ἐπιστήμην, τον νουν.3ὶ or. XV, 313: τους καλουμένουst σοφιστὰς ἐθαύμαζον καὶ τους συνόντας αὐτο' ἐζήλουν . . Σόλωνα μεν γάρ, τον πρῶτον τῶν πολιτῶν λαβόντα την ἐπωνυμίαν ταυτην, προστατην Ηξαψαν τῆς πό
15쪽
Graecia fuissent, tum vero Solonem Atheniensem. in In eodem numero apud euIulem scriptorem lissi. IV c. 95 PFiliagoras ponitur ex eiusque disciplina Zaniolxis litoriam probitatem et sanctitatem habuisse perliibetur ). Quilaus viris poetae, lit dixi, possunt addi, qui a multis sophistico notiti ne Sigilificati sunt, velliti a Pindaro Isthm. Od. IV. v. 32 et a Cratino in Archilocliis, ut Cleuiens Alex. Stroni. I p. 280 docet: ματῖνος . . ποιητὰς
καταλέξας ἔφη οἰον σοφιστῶν σμῆνος ἀνεδι σατε, cons. Diogenes Liaert. Prooein. 12: οἱ σοφοὶ καὶ σορισταὶ ἐκαλοsντο, καὶ Ου μόνον, ἀλλὰ καὶ οι ποιηταὶ σοφισταί,
καθὰ καὶ Κρατῖνος ἐν Ἀρχιλόχ' τοὐς περὶ 'Oμηρον καὶ
Hσίοδον ἐπαινῶν Ουτως καλεῖ. Illos autem thomines omnes ob id ipsum, quia in gravissimis rebus maxima vi letiantur esse intelligentia, sopitistas appellatos esse, non ut eo nomine irriderentur, et per se manifestun est, et Τhemistii testimonio constat, cuius verba or. XXIII. p. 286 liaec sunt: ὁτι πάλαι του
νομα τολο ὁ σοφιστὴς σεμνόν τε ην καὶ επ' ἀξιώσει καὶ ὁτι Σύλωνα σοφιστὴν ώνόμαζον οἱ τότε ανθρωποι καὶ Πυθαγόραν, ἀπειροκάλου ἀν εἴη κωμωδοποιῶν Ῥῆς υπομιμνήσκειν καὶ ξυγγραφέων.
Verum is nominis honos liaiul idiu mansit variisque de causis illa appellatio in invidiam offensionemque hominum incurrit. Themistius l. l. id factum esse dicit, ex quo Protagoras et Prodicus et Goroas illo nomine assumpto sapientiam venalem circumtulissent nec nisi magno pretio aliis tradidissent. Quae sententia quamquam non ex omni parte Vera est neque a Protagora aut Gorgia aut Prodico causa illius in sophistas odii est ducenda, tamen id certum est, huius vocabuli vini illorum aetate non leviter esse mutatam. Ad illud tempus, ut vidimis, sophistae nominati sunt, quicunque ex universo genere liumano ad summam humanitatem pervenisse videbantur. Sed quia ni singulis vitae generibus Sua ac propria nomina inventa essent, ut si, qui in ipsa rerum contemplatione studium collocabant, Pythagora auctore philosophi appellarentur, iique qui in repulitica administranda excellebant, politici, tum fieri non potuit quin illi ulvocabulum alia signiscatione asi pristina usurparetur et, ut plerunt te sit, in deterius acciperetur. Dilucide id in pthilosopliis cernitur: quos qui Socratis aetate sopitistas dicebat esse, iniquo is animo probri ac contumeliae causa ea appellati0ne usus eSt, ut eos sapientia sua veteratorie abuti significaret. Eo consilio Aristophanes Socratem eiusque familiares, L.Fsias Platonem et
4 . . ἀπικνέονται ἐς Σάρδις ἀκμαζουσας πλουτη ἄλλοι τε δεῖ πάντες ἐκ τως Ἐλλάδος σοφισταί, ἀ τοὐτον τον χρόνον ἐτύγχανον ἐόντες . . καI δη καὶ Σόλων ἀνὴρ 'A'ην λς . , , , 5ὶ Ζάμολξιν . Ἐλλησί τε ομιλήσαντα καὶ Ἐλληνων Ου τῶ ἀσθε
16쪽
ΛD ΡROTAGOR ΛΜ. 3Αescii ineria q), alii alios sopitistas nominaveriant 7ὶ . Nec tamen ea ratio ptiilosoplinae propria sitit, soli ad alias vitae pat tes perti nitit, iluod perspicuis vertiis prodi lit Isocrates or. XV. 235:Σύλων μεν, inquit, τῶν επτὰ σο7ιστῶν ἐκλήθη καὶ ταυτην
ἔσχε την ἐπωνυμίαν την νυν ατιμαζομένην καὶ κρινομενην παρ' υμῖν. 0uam eani lena reni sortius etiana scriptor litari. qui est de venatione qui lite in Xenoplionteis vulgo nunt erat tr. lais veri is exprimit c. 13, 8: σοφιστην κληθηναι ἔνειδος ἐστι παρά γε τοῖς ευ φρονουσι. Hoc autem utro lite loco illa vocabilli sopitistae significatio scribentis antino ol versata est, Iliae apud Atticos longe erat usitatissin a, quippe qui sopi ista tu, qui quidem eo nolmine dignus esset, liberali uin artiuna et virtutis imagistrum intelliget'ent. Verissinae en ini scitoliastes ad Aristoph. nubta. v. 331 lianc VoceIn interpretatui' qitu in dicit: σοφιστὰς τοὐς διδασκάλους νόει τοὐς αλλους σοφίζοντας, e0ns. Suid. s. v. Atque liuius activae quae dicitur significationis auctor fuit Protagoras Atulerites, siluinia vir ingenii facilitate et singulari doctrinae copia, qui quae aut ipse Stilbtiliter excootaverat
aut ab aliis recte inventa esse Viderat, ea ad liominum ratio-ites ac communena intelligentiam aceoninio lare in animum in-
dii cerat j. Italpae quunt quidem ille liuinanitatis et vii tutis magistruna se profitebatur, id disciplina se pollicebatur essecturum, ut omnes, qui sibi operam darent, illorum hominum instar, qui olina sophistae dicti erant, sapietitiae laude florerent. Quis est auteniquin sponte videat lianc viri prosessionena mentes animosque hominum eo veheinentius percellere delatisse, quo magis inter Athenienses illis temporibus regnabat publicoruna lionoruni cupiditas malaque ambitio 3 Nimirum ita paene necessitate quadam factu in est, quod factum esse novimus, ut sere nullus esset laudis cupidior adolescens, quin se tali disciplina et institutione frui quam maxinae vellet. Ac tanto vehementius haec studia plurimorum hominum excitata sunt, quod Protagoras consilio prudentissimo cum institutione ad virtutem coniunget,at ariis
si) Aristid. vol. III. p. 517 sed. Dindorf. Vol. II. p. 407): ου Λυσίας Πλάτωνα σοφιστην καλεῖ καὶ πάλιν Αἰσχίνην; v. Athon. XIII. p. 612 F.
7 Non dubito, quin iam Diogenes Apolloniates adversarios eadem de causa sophistas appellaverit, P. Bramlis Histor. Philos. Gr. I.
8) Ρlat. Protag. p. 349 A: συ δε, ω Πρωταγορα, αναφανδον σεαυ- τον υποκnρυξάμενος εἰς πάντας τοὐς Ελληνας, σοφιστην ἐπονομάσας, σεαυτον απέφηνας παιδεύσεως καὶ ἀ0ετης διδάσκαλον, πρῶτος του του μισθὸν ἀξιώσας ἄρνυσθαι. ibid. p. 317 II: ομολογῶ σοφιστης εἶναι και παιδευειν ἀνθρώπους. De vita et Pthilosophia huius sopitistae copiosissinae egerunt Ioan. Froi Quaestiones Protagoreae Bonn.
17쪽
PRAEFATIO dicetuli disciplinani, qua ii omnes vel niaxit ne indigere videbantur, qui vellent in sua ipsoriana civitate ad ali lubin gloriain et
auctoritateIn pervenit e. Etenim qiii l luid vel ad disset eiuli subtilitateni vel ad ilice tuli facultate ni pertinere videre thir; id omne ille doctrina et itistitutione sua cona plexus est. Itaque operam dedit gramimaticae, istiana etiam scriptis illustravit: tractavit item rhetoricani, cuius esticae iani atque vim augere et aniplificare studuit adsumpta poetaruin interpretatione, quae Singulorum locorum sententias suli tiliter riinaretur, ouaniuntque studiosissime elaboravit in ilialecticis, ut adeo Socraticain disputandi rationem quo laInniodo praeivisse vel sorinavisse iudicatus sit '). Qui quunt magistri munus sumnia cuin lauile obiret multi eius exemplum seculi artem sopitisticam professi sunt, ut Prodicus Ceus, Hippias Eleus, Gorgias Leontinus, Tlirasymachus Clialcedonius, Polus Agrigentinus. Hi igitur omnes et alii qui- claui naulto iis iii seriores in sapientiae studio, quod pleroSque
coluiSSe conStat, non acquieverunt, sed sapientiae tradendae sa- cultatem prae se tulerunt, et professi sunt, si quis sua disciplina uteretur, eum se Sapientior ein et ad dicenduin et ad res gerendaSlial iliorent aptiorem que reddere. De his sopbistis quae alii ute- moriae prodiderunt, ea sere omnia a Platone Sumta Sun ex eoque sonte etiana nunc liauriri possunt. Plato enim, quid de iis Sentiret, aut occasione oblata lareriter signifieavit, aut copiosius et dedita opera expoSuit, ut non pauca eius scripta eo potriSi- Inu In Spectare videantur, ut quo nitatur fundamento illa sopiti- Starum pi ORSSio, ostendatur legenti uinque de ea re iudicio lu-Πlen asseratur clarissim una. In liis igitur libris iam inde antiquitus ilic dialogus, ut ex illa quani memoravi inscriptione appliret, Unus omniuna Draxinie habitus est. Iam vero alia itale nascitur quaestio, qua ratione Plato de sopitistis egerit. Sunt eniim viri docti et sueriint, qui philosoplium censerent non ea ilua par est animi probitate et integritate in illo arguinento versa tuni esse. Invidia motus et vitia eoruni auxisse et Virtutes depressisse oratione dicitur. In quana Sententiam quae alite ducentos quinquaginta fere ann0S disputavit Cresollius in Τlieatro veteriini ritetorumv), ea quae inlesubiiciantur digna sunt. Is igitur lib. I c. 5: Plato quidem, inquit, SoplitStas vexat, qui liomines gloria et pecuniis Supra oinneim hominum opinionem locupletatos, earundem ipse rei ulms) V. Diog. Laert. III, 37. IX, 57 1M Men. p. si E: οἶμαι γὰρ αυτὸν Πρωταγόρανὶ αποθανεῖν ἐγγυς καὶ ἐβδομηκοντα ἔτη γεγονότα, τετταράκοντα ἐν τῆ οντα ' καὶ εν ἀπαντι τῶ χρόνφ τούτφ ἔτι εἰς την ημέραν ταυτηνὶ ευρο
δοκιμων οὐδὲν πέπαυται. Cons. de rep. X. p. 600 C.
11) Insortus est hic liber Ludovici Croso uia, Λrmoriet o societate
18쪽
ΛI PROTAGORAM. appetentissimus, non nisi limis octilis et invito animo conlupi,atur. In omnibus enetrati in Sota es avaritiae, inittilem set sallacem disputatuli ratione na carpet at: in singillis vellica ibat etiana qtiaedam, et florein ipsi iiii infringethat. Navi in Titi'asyna aetio. iit anini advertit S. Basilitis ep. CLXVII. το θρασυ καὶ ἰταμόν, ait daciani et ti)nieritatena perstrin it, in Hippia τι κουφον τῆς διανοίας καὶ χαυνον, levem animi et remissium, in I rotagora τὀ ἀλαζονικὸν και sπερογκον, arrogantiant et tuna ol en . Sed taciti ani uti cupiditatena et Platonis invi lentia in il octissinii quidam homines aperiteri int. Plato, in lilii Dionustiis IIalicarn. ad Pomp., sci ipsit contra sopitistas οὐκ απὁ του βελτίστου, sed απὁ φιλοτιμίας. Plillo stratus Ep. ad Itil. Λu . ile Platone
sophistisque ilisputans illein notat; Plato, inquit, φιλοτίμως μεν προς αυτους ειχεν, ἐπειδὴ διεφοίτων θέλγοντες μικράς τε
και μείζους πολεις, τον υρφεως καὶ Θαμυρου τρόπον. Haec ille. Potuit vii litteris erat litissimis etiam Aristi leni, auctoi em liaud me liocrem, appellare, syli vol. III. p. 519 se i Diti ors. vol. II. p. 408ὶ graviter et acerbe in Platonena liraec coniicit: τον σοφιστὴν δοκεῖ μεν πως κακίζειν αεί, και ο γε δὴ μάλιστα ἐπαναστὰς τῶ ὀνόματι Πλάτων εἶναι μοι δοκεῖ.
Nostra alitena memoria Grotei ), I eruin Graecarum Scriptor doctissimus, Platonena al, ea culpa, cultis ab illis vitiis ar uitin , prope abeSse ratus, quum s0pli istariu a patrocinium suscepisset, eam causani ma no ingenii et iloctrinae apparatu epit. Sed etsi vir clarissimis recte eos limpugnat, silii quaecun lite sopitistarunt laudi tributa sunt, ea ironice dicta accipiant, quaeci inque ipsi loquentes inducuntiar, ea aut pro stulta lo quacitate liabeant, aut in cavillationibus ponant ad obscitrandani veritatem et audienti una mentes decipientias a lilii, itis, tanten in aliis non imagis ei accedendum est quani Cresollio. Multos sane sopitistas Plato aceri a irrisione perstrinxit. Nimii una arti sopitisticae persequentiae pauci erant pares, musti eam profitebantur; quoruna levitatem quiana corripuit, non rem ipsam reproibavit. Nusquam celetherrinios illos et clarissimos artis alictores ea qua excellebant latille privavit. Protagoras
12ὶ Groto vol. VIII. p. 480 Interpretat. Moisgner. vol. IV. p. 580)in his Xenophonteis: γράμματα πολλὰ . . ποιητῶν τε καὶ σοφιστῶν
τῶν ευδοκιμωτάτων, quase Memorabit. lib. IV. o. 2 init. Aeripta invo-niuntur, vocabulo σοφιστῶν significari vult prosao orationis scxiptores. Quae interpretatio, quum Iuli I. Undorsio probatam esse miramur, iis quae Mentorii bil. I. 6, 14 linhentur, ni inline potest constitui, neque loci sententino respori tot. Et illi ridentias Ilibris logendis ad dicendum et ad res gerendas ara inritin licitiar praeparare studuisse; qiuod quo modo optimo fieret, sopitistaru III i. e. sapientiae profeSSOriunet ἐχναι aliaque eorum scripta indieabant. Ea igitur praecipue collegit. Nec ratio Ob urn est, cur praeter sophistariarn libros maxiane poe
19쪽
PRAEFATIO lii ident hoc dialogo etsi, ut ipsa veritas postulabat, in itialecticis
Socrate miniis exercitatus deserit,itur, tamen sit immo honore
almicitur eique de oravissiniis rethus sententiae lani singulares atque eximiae trilauianti ir, ut qui novissime de lioc liliara conimentatus est, sophiStae partibus, non Socratis, Platonem ea quae ipse probasSet, adscripsisse iudicaverit i)J. Niliit tale . si quis alteri meritana laudem invidet et gloriae obtrectat, unqtiam secit. Maxime autena Plato eos, qui laris ad philosoplitana a litiis aliqiua de causa negatus esse Viciebatur, a sopitistis ad lilberaliorein sortunam institui aequuin censuit. Eaque est ealisa, cur Socrates
in I lieaeteto p. 151 B , quos sua opera nillil in lioere intellexisset, non invito aninio eos quum aliis sophistis, quoruni docti ina iuvarentur, conciliasse ilicatur, tuna vel maxini e Procli coi 3 . In iis istitur Hippocrates, Apollodori filius, numerandus est, quem, ut est in hoc libro, ad Protagoi am adduxit Quo ossicio queni ad ni odum Socrates defunctus sit, optime ex tilbro ipso apparet, cuius hoc est summarium Narrat Socrates amico cuidam, qui saetiun sit, iit motio convenerit cuin Protagora, viro Lapientiae laude clarissimo, et quae cum eo sit collocutus. Venorat enim ad euna multo adhuc itiluculo Hippocrates, cuius imodo mentionem laci, iuvenis Allieniensis, nitro sophistae audiendi ardore incensus, eiumquepi'ecibus adierat, ut ipsunt clarissimo sapientiae et virtutis nia gistro commendare et in ilisciplinaim tradere vellet. Cuius voluntati prilisqiuam morem gereret, colloquium instituerat, stilo eum te periculo, quod ex illa disciplina ad ipsius animi inare tundare posset, commoneret. Itaque ex eo PIaeSiVel'at, cur
tandena ad Protagorani adduci vellet, tuna quemnan sopiti stant intelligeret, denique in qiua polissi inuin re ars sophistica verSaretur ' Λd priora adolescens satis consilienter responderat, adlloc, quod diceret, non iani habuerat 'q). 0uunt Socrates eo disputationis loco doctrinarunt artiti ni Ille Inercatura clim eSculentoruni et potulentoriana con parata docuisset maius in illa damnii in ab tinperitis accipi posse, itini una cum Hippocrate ad Calliani , ΙΙipponici filium, ubi Protagoras deversa buttir, perrexerat. P. 309-314 E.
τινῶν ανοητων αὐτου μὲν καταφρονουντων, δι' re vetos δε βουληιέ-νων αλλοις συστῆναι προς παίδευσιν, ἀπάγει αὐτους καὶ συνιστανεισοφισταῖς, ωσπερ 'Ιπποκράτη τον 'Aπολλοδώρου, δεηθέντα αυτos, τφΠρωταγόρα συνέστησε.
16) P. 322 E: Mὰ Βί', ἔφη, ουκέτι ἔχω σοι λέγειν.
20쪽
AD PRO ΤΛGORAM. ' TIngressi Calliae donni in splendi dissinaiiiii vident civi uin et
peregrin0I uin conVentum. ConSpiciunt Protagor ani in enti cinctiani auditormin coroIaa et inter sermones cum iis graviter deambulanteni. Conspiciunt in contraria porticu ilippiam Eleuin insolio sedentein et coram multis declamitantein. Conspiciunt denique etiam Prodicum Ceum molliter in lectilio decumbentem, item magna circumlatum amicorum et lautiliaritim caterva. His quasi obstupefacti aliquantisper imorantur: tandem ad Protagoran accedere constituunt. P. 314 Ε - 316 A. Conipellat euin Soci ales ita, ut ante omnia cauSam aperiat, cur Iluc venerint, deinde ΙΙippocl'atein tanquam iuvenem et ge- Iierosa indole praeditum et nolbili loco natum continendet. Optare auteni sese ait, ut si ibi liceat paullisper cum ipso de adolescentis institutione, qua usuriis Sit, colloqui. Protagoras ex eo quaerit, idne reniotis arbitris fieri velit, an ita, ut ceteri audiant. 0uum Socrates nillil sua interesse dicat, utro inodo colloquatur, sophista artena suam tanquain antiquisSiniani praeiticat, utpote iam ab Honiero, Hesiodo, Simonide, 0rplico, aliis lactitatam: sed perhonainium invidiana, quam Sopilistae nunquaIn non experti Sint, factum esse conqueritur, ut clarissinat illi viri professionem disciplinae sopitisucae, aliis nominibus insi nitani, Studiose occultaverint: lon e aliter tamen SeSe sacere solere, ut qui alioriani invidiani et odium nihil vel itus se sophistain itinere prosteri nunquana dubitaverit. Itaque nillil ait obstare, clivo nuinus. de Hippocratis institutione coram oninibus colloquium instituant.
Callia auctore in ea aedium parte, in tua IIippias cum suis
vel Satur, sit consessus, ad quena etiani Prodicus as Alcibiade et Critia arcessitur. Orditur iani Socrates sernaonem ita, ut ex Protagora Ilia erat, quidnam utilitalis Hippocrati eius consuetudo ac disciplina allatura sit. Respondet Soplaista uia na cum Sui iactantia euna hoc coniniodi inde pel cepturunt, ut quotidie melior ac sapientior evadat. Porro autem interroganti Socrati, qua-nana in re et ad quid melior Sit evasurus, cuin superba aliorum sophistarum contempti0ne non euim ait in aIiu meticae, astron Ollaiae, geonaetriae, musicae studiis frustra detentum iri, sed statim accepturum quae ad res quum domesticas tuni publicas bene a liministrandas valeant, percepturumine artem πολιτικην.
Miratur Socrates singularena viri sapientiam, libereque confitetur de virtute civili sit,i senaper ita visum esse, ut eam doctrina et institutione non posse comparari iudicaverit. Nam Avienienses quidem certe, inquit, de rebus, quae scientia et arte nituntur, semper artis peritos in consilium adlii bent: de iis rebus autem, quae reseruntur ad reipublicae administralionem, tantum abest, ut certos quosdam viros, pii soli artis civilis periti sint, consulendos existiment, ut cuivis dicendi poteStatem concedant.