장음표시 사용
181쪽
PLATONIS σὲ λεγω, ω Πρόδικε); προσδοκίαν τινὰ λεγω κακου τούτο, εἴτε φόβον εἴτε δεος καλεῖτε. Ἐδόκει Πρωταγόρα μεν καὶ
EἹππία δέος τε καὶ φόβος εἶναι τουτο, Προδίκω δέος, φόβος δ' ου. - 'Aλλ' οὐδέν, ἔφην ἐγώ, A Πρόδικε, διαφέρει ' αλλὰ τόδε ' εἰ ἀλη τα ἔμπροσθέν ἐστιν, αρά τις ἀνθρωπων ἐθελησει ἐπὶ ταυτα ἰέναι, α δέδοικεν, ἐξὸν ἐπὶ α μη; η αδυνατον ἐκ των ἄμολογημένων, α γὰρ δέδοικεν,
ἄμολόγηται ηγεῖσθαι κακα εἶναι ' α δε ηγεῖται κακά, --δένα συτε ἰέναι ἐπὶ ταύτα -τε λαμβάνειν εκόντα. Ἐδόκει 359 καὶ ταυτα πῶσιν.
cap. XXXIX. ωτω δη - λων ὐποκειμένων, ην δ' ἐγω, ω Πρόδικέ τε καὶ Ἱππία, ἀπολογείσθω ημῖν Πρωταγόρας οδε, α τὸ πρῶτον ἀπεκρίνατο πῶς ὀρθῶς ἔχει, μη ατο ποῶτον παντάπασι ' τότε μὲν γὰρ δη πέντε ἔντων μορίων τῆς αρετῆς ουδὲν ἔφη εἶναι τὸ ἔτερον οἷον τὸ ἔτερ-, ἰδίαν δε αυτροὐ ἔκαστον ἔχειν δυναμιν ' ἀλλ' οὐ ταυτα
λέγω, ἀλλ' ἶ τὸ υστερον εἶπε. τὸ γὰρ ἴστερον ἔφη τα
μὲν τέτταρα ἐπιεικῶς παραπλήσια ἀλλήλοις εἶναι, τοB D πάνυ πολυ διαφέρειν τῶν ἄλλων, την ανδρείαν. γνώσεσθαι δέ μ' ἔφη τεκμηρίω τωδε. ευρήσεις γάρ, ω Σωροκρατες, ἀνθρώπους ἀνοσιωτάπους μὲν ἔντας καὶ ἀδικωτά- . -υς καὶ ἀκολαστοτάτους καὶ ἀμαθεστάτους, ἀνδρειοτάτους δέ ω γνωσει, ὁτι πολυ διαφέρει ἡ ανδρεία τῶν ἄλλων μορίων τῆς αρετῆς. καὶ ἐγὼ ευθυς τότε πάνυ ἐθαυμασα
E. ἔφην ἐγώ, ἁ Πρόδικε, διαφέρειJ Sio dedit BokIterus,
quem eum Astio secuti sunt e litores recent. Stalibaum et Turacenses servant vulgat. ἔφην ἐγώ, Πρόδικε. Iidem initio capitis proximi repudiant ω a. Venet. Σ. reo. m. praebitiim ante Πρόδικε. Proxima iu
veti. editt. sic scripta exhibentur: αλλὰ τόδε, εἰ αληθῆ τὰ ἔμπροσθίν ἐστιν. Aρά τις ἀνθρώπων ἐθελ. Correxit Behhemas. Cap. XXXIX. P. 359. ἀλλ' ἶ τδ υστερονJ Sio Bodl. Vat. pro
61g. αλλ' o x. ἴστ. Deinde κολὴ ante διαφέρειν a Bodl. Vat. Θ. et r. Be cher addidit; in reliquis libris et in vett. Ediu. omissum est. κου, quae vecta haud inepte ad hunc loeiani Protagorae retaleris, es. p. 352 C ann.
E. αλλὰ τόδεJ IntelI. διαφέρει τι. Nihil, inquit, istuc
interest, sed hoo quaeritur: si Vera sunt quae antea diximus, nitan quisquam suns ponte appetet quae me intuit, quum quae non metuit,
possH nppetere 7 .ώμολογηται ἡγεῖσθαι κακὰ εIναι J Nam quae quis
182쪽
ἀπόκρισιν καὶ ἔτι μῶλλον, ἐπειδη ταυτα μεθ' υμῶν διεξῆλθον. ηρόμην δ' ουν τουτον, εἰ τους ανδρείους λέγοι θαρραλέους. ὁ δε Καὶ ἴτας γ', ἔφη. μέμνησαι, ην δ' ἐγώ, A Πρωταγόρα, ταυτα ἀποκρινόμενος; τὸμολόγει. ' μι Cδη, ἔφην εγώ, εἰπε ημῖν, ἐπὶ τίνα λέγεις ἴτας εἶναι τοὐς ανδρείους; η ἐφ' ἄπερ οἱ δειλοί; Ουκ εφη. κουν ἐφ' ἔτερα. Nαί, η δ' M. Πότερον οἱ μὲν δειλοὶ ἐπὶ τα θαρραλέα ἔρχονται, οἱ δὲ ανδρεῖοι ἐπὶ τα δεινά; Λέγεται δη, ω Σωκρατες, Ουτως υπο των ἀνθρώπων. υληθῆ, ἔφην ἐγώ, λέγεις ἀλλ' - τἀτο ἐρωτῶ, αλλα συ ἐπὶ τί φὴς Dyτας εἶναι τους ανδρείους; αρ' ἐπὶ τα δεινά, ηγουμένους
δεινὰ εἶναι, ὴ ἐπὶ in μή; υλλὰ τουτό γ', ἔφη, ἐν οἷς συ
ἐλεγες τοῖς λόγοις ἀπεδείχθη ἄρτι, ὁτι αδυνατον. Καιτολο, ἔφην ἐγώ, αληθες λέγεις. ἄστ εἰ τούτο ορθῶς ἀπεδείχθη, ἐπὶ μὲν ἀ δεινὰ ηγεῖται εἶναι -δεὶς ἔρχεται, ἐπειδὴ τὸ ῆττω εἶναι εαυτου ευρέθη ἀμαθία ουσα. sδμολόγει. 'Aλλὰ μην ἐπὶ ἄ γε θαρροῶσι πάντες - ἔρχονται, καὶ δειλοὶ καὶ ανδρεῖοι, καὶ ταύτη γε ἐπὶ τα αυτὰ ἔρχον- Tται οἱ δειλοί τε καὶ οἱ ανδρεῖοι. Ἀλλὰ μέντοι, ἔφη, ἄB. εἰ τους ἀνδρείους λέγοι θαρρα λ. J Sie codd. plurimi atque optimi pro vulg. λέγει. C. ἐπὶ τίνα λέγεις tτας J Vulgo ἐπὶ τί. Behiter e Vat. Θτίνα, quod in Bodl. superacriptum est, recepit, ouinque Stati baum. aliique secuti sitiit. Vulgat. Astius praetulit propter soquentia ἐμὶ τί φὴς ἴτας εἶναι , et est τί in talibus multo usitatius. Deinde cum Ηeindorfio η pro η scriptum est. ανδρεῖοι ἐπὶ τὰ δεινά J Bodl. Coisi. Ven. al. δειχά. male . E. Οι δ ειλοί τε καὶ οἱ ανδρεῖοι J Vett. editt. οἱ δειλοί τε καὶ ἄνανδροι, vitio manifesto, quod ornarius tollere conatus est seri-
P. ἐν οἶς συ ἔλεγες τοῖς λόγοις Η. s. ἐν τοῖς λόγοις,
ους συ ἔλεγες. Verba αλλὰ τουτόγ referuntur ad priorem partem inter 'O gationis: αρ' ἐπὶ τὰ δεινά, ἡγουμένους δεινὰ εIναι. Stiam. ευρέθη ἀμαθία ουσαJ Fre
quenti nec tamen constanti sermonis usu participium praedicato Recommodatum. v. ad p. 354 C.
inepto additamento habet, sed quum hic quae dicuntur δεινά, eadem sint κακά, ad ea non a
codit nisi qui ratione et sapientia destitutus est. Daqne si qui sunt, qui cupiditatibus incitati ηττονες εαυτῶν) ad τὰ δεινά ferantur, eos illuc ἀμαθία quae
dam perducat, quum quantunImali suscipiant, non exputent. V. ann. ad p. 345 D.
ρουσιJ Repetito superioris disputationis argumento, maid porro inde conaequatur, explicare pergit. Et primo quidem eX EO, quod concessum erat quuIn fortes tum ignavos audacter ad ea Reeedere, ad quae accedRnt, RT- te concludit hae ratione ei fici, ut utrique ad eadem prorsus a -
183쪽
PLATONIS Σώκρατες, πῆν γε τουναντίον ἐστὶ ἐπὶ α οι τε δειλοὶ ἔρχονται κώὶ οἱ ανδρεῖοι. αυτίκα εἰς τον πόλεμον οἱ μεν ἐθέλουσιν ἰέναι, οἱ δε -κ εθελουσι. Πότερον , εφην ἐγώ, καλον ον ἰεναι, η αἰσχρόν; Καλόν, ἔφη. Ουκουν εἴπερ
καλόν, καὶ ἀγαθυν -ολογήσαμεν ἐν τοῖς ἔμπροσθεm, τας γαρ καλὰς πράξεις ἀπάσας ἀγαθὰς ώμολογήσαμεν. υληθη
s60 λέγεις, καὶ ἀεὶ ἔμοιγε δοκεῖ ουτως. 'Oρθῶς γε, ἔφην ἐγώ. ἀλλα ποτέρους φης εἰς τον πόλεμον -κ ἐθελειν ἰέναι, καλὸν ον καὶ ἀγαθόν; Toυς δειλους, η δ' ος. Ουκουν, ην δ' ἐγω, εἴπερ καλὸν καὶ ἀγαθόν, καὶ ηδυ; Mμολόγηταιγουν, ἔφη. 'Αρ' ουν γιγνώσκωτες οἱ δειλοὶ -κ ἐθελουσιν ἰέναι ἐπὶ τὸ κάλλιόν τε καὶ ἄμεινον και ηδιον; 'Aλλὰ καὶ τουτο ἐαν ομολογῶμεν, ἔφη, διαφθερο μεν τας ἔμπροσθεν ομολογίας. Tἱ δ' ὁ ανδρεως; -κ ἐπὶ τὸ κάλλιόν τε καὶ ἄμεινον καὶ ηδιον ἔρχεται; υνάγκη, ἔφη, ὁμο-B λογεῖν. Ουκουν ολως οἱ ανδρεῖοι Ουκ αἰσχρους φόβους φοβοῖνται, οταν φοβῶνται, ο δὲ αἰσχρὰ θάρρη θαρρου
λόγει. Εἰ δε καλά, και ἀγαθά; Ναί. Ουκων καὶ οι δειλοὶ καὶ οἱ θρασεῖς καὶ οἱ μαινόμενοι τουναντίον αἰσχρους τε
hendo οἱ δειλοι τε καὶ ανδρεῖοι. Sed ita dobelint esse or τε δειλοὶ καὶ ἀνδρεῖοι. Recte igitur Bookius edidit οἱ δειλοί τε καὶ Οἰ ανδρεῖοι, quam eonte turram confimamini codd. optimi, Bodi. Vindob. et ex corr.) Venet. Σ. P. 360. ἐπὶ το κάλλιόν τε καὶ ἄμεινονJ Ald. Bas. 1. 2. eum codd. omnibus ἐπὶ τὸ καλόν τε. Recte Stephanus comparativum de vit. V. ad Criton. R. 54 C. Phaedon. p. 98Ε. B. Ουκοον ολως οἱ ανδρεῖοι Ουκ vulgo Ουκουν.
E. αυτίκα εἰς τον π.J ve I iiti, ne longe Lino ab earn rso g. B. gleich. Mox καλὸν ον est: auum pulorum sit.
quam, si pulcrum et bonum est, etiam iucumlum orit B. Ουκουν ολως - θαρρουσινJ omnino igitur fortes non turpi afficiuntur timoro, si quando timeant, ne quo turpi considenta a ro- pleri sunt7 Sunt igitur, quao fortes timeant, sed ea re veru mala sunt. De eoniunctione et constructione vectorum αἰσχροῖς
φόβους φοβεῖσθαι et αισχραθάρρη θαρρεῖν v. L o b e c h. Paralip. I. p. 507 et p. 51 sq. In hoo
184쪽
φόβους φοβουνται καὶ αἰσχρα θάρρη θαρρουσινm τδμολόγει. Θαρρουσι τὰ αἰσχρὰ καὶ κακὰ δι ἄλλο τι η δι' ἄγνοιαν καὶ ἀμαθίαν; ουτως ἔχει, ἔφη. G ουν et τομο, C δι' o δειλοί εἰσιν οἱ δειλοί, δειλίαν η ανδρείαν καλεῖς Λειλίαν ἔγωγ', ἔφη. Λειλοὶ δὲ - διὰ την τῶν δεινῶν ἀμαθίαν ἐφάνησαν οντες - Πάνυ γ', ἔφη. Ain ταυτην ἄρα την ἀμαθίαν δειλοί εἰσιν; ZZμολόγει. - ο δὲ δειλοί εἰσι, δειλία ὁμολογεῖται παρὰ σοs; Συνέφη. Oυκουν η τῶν δεινῶν καὶ μη δεινῶν ἀμαθία δειλία αν εἴη , Ἐπενευσεν. 'Λλλὰ μήν, ηυ δ' ἐγώ, ἐναντίον ανδρεία δειλία. Ἐφη. D κουν η τῶν δεινῶν καὶ μη δεινῶν σοφία ἐναντία τητούτων ἀμαθία ἐστί; καὶ ἐνταὐθα ἔτι ἐπένευσεν. υ δὲ τουτων ἀμαθία δειλία; Πάνυ μόγις ἐνταὐθα ἐπένευσεν. N σοφία ἄρα τῶν δεινῶν καὶ μη δεινῶν ανδρεία ἐστίν, ἐναντία -- τy τούτων ἀμαθίας Ουκέτι ἐνταὐθα Οἴτ' ἐπινῶσαι ηθέλησεν ἐσίγα τε. και ἐγὼ εἶπον ' Π δη, ω
Πρωταγόρα, ουτε σὐ φης ἀ ἐρωτῶ οὐτε ἀπόφρς; -τός, ἔφη, πέρανον. Ἐν γ', ἔφην ἐγώ, μόνον ἐρόμενος ἔτι σέ, E
εἴ σοι ἄσπερ τὸ πρῶτον ετι δοκούσιν εἶναί τινες ἄνθρωποι αμαθέστατοι μέν, ἀνδρειόταποι δέ. Φιλονεικεῖν μοι, ἔφη, δοκεῖς, ἁ Σωκρατες, τὸ ἐμὲ εἶναι τον ἀποκρινόμενον χαρι μαι Ουν σοι, καὶ λέγω, ἔτι ἐκ τῶν ώμολογημένωναδύνατόν μοι δοκεῖ εἶναι.
Cap. XL. Οἴτοι, ην δ' ἐγώ, ἄλλου ἔνεκα ἐρωτῶ πάντα ταυτα η σκέψασθαι βουλόμενος, πῶς ποτ ἔχει τὰ περὶ της αρετῆς καὶ τί ποτ' ἐστὶν αυτὸ ἡ ἀρετή. οἶδα
C. δντες. Πάνυ γ', ἔφηJ V. Καὶ πάνυ γ', quod ex optimis
neque nutu, neque Voce sententiam suam Rpemit. Eodem modo
τε post Ουτε illatum p. 347 E. p. 351 A. p. 361 E. p. 309 B, ubi
E. Φιλονεικεῖν μοι, ἔφη, δοκεῖς, - τὀ ἐμε εἶναι INotabis φιλονεικεῖν 'pertinacitor contendere cum aceusativo conatrix tum. filias πρός additum reperias, ut de Rep. p. 338A: . προσεποι εῖτο δὲ. φιλονεικεῖν προς τὰ ἐμε εἶναι τον ἀποκρινόμενον. Supra p. 33LE: φιλό- ωεικός ἐστι προς δ αν ὁρμήσv.
Eodem tamen modo cum simpliciaocusativo hoo verbum iunxit Thucyllides V. 3, 4: καὶ ουκ
άπρεπὲς νομιεῖτε - μὴ τὰ χείρω
Cap. XL. τί ποτ' ἐστὶν αυτ δὴ ἀρετῆJ quid tandem virtus ipsa per se sit. Theaet. p. 146 Et γνῶναι ἐπιστήμην αυτό ο τί ποτ' Diuitigod by Gorale
185쪽
PLATONIS 361 γὰρ οτι, τούτου φανερον γενομένου, μάλιστα αν κατά
δηλον γένοιτο ἐκεῖνο, περὶ Ου ἐγώ τε καὶ σὴ μακρὸν λόγονεκάτερος απετείναμεν, ἐγὼ μὲν λεγων, ώς - διδακτὸναρετη, σὐ δ', διδακτόν. καί μοι δοκεῖ ημῶν η ἄρτι
ἔξοδος των λόγων ωσπερ ἄνθρωπος κατηγορεῖν τε καὶ καταγελῶν, κάὶ εἰ φωνην λάβοι, εἰπεῖν ἄν, οτιυτοποί γ' ἐστέ, ω Σώκρατές τε καὶ Πρωταγόρα. - μὲν λέγων, οτιου διδακτόν ἐστιν αρετη ἐν τοῖς ἔμπροσθεν, νυν σεαυτωB ταναντία σπευδεις, ἐπιχειρων ἀποδεῖξαι, ως πάντα χρηθματα ἐστὶν ἐπιστημη, κὰδ η δικαιοσυνη καὶ η σωφροσυνηκαι η ανδρεία, ω τρόπω μάλιστ' αν διδακτὸν φανείη ηαρετη. εἰ μὲν γὰρ ἄλλο τι ην η ἐπιστημη η αρετη, ω περ Πρωταγόρας ἐπεχείρει λέγειν, σαφως -κ αν ην διδακτόν' νυν δὲ εἰ φανησεται ἐπιστημη ὁλον, ώς σὐσπευδεις, ω Σωκρατες, θαυμάσιον ἔσται μη διδακτὸν A. Πρωταγόρας δ' αυ διδακτὸν τότε υποθέμενος, νυν του-C ναντίον ἐοικε σπευδοντι, oλίγου πάντα μῶλλον φανῆναι αυτὸ η ἐπιστήμην καὶ Ουτως αν ηκιστα εχ διδακπόν.
Cap. XL. P. 361. o τι οὐ διδακτόν, ἐστιν ἀρετή J Sic Bodl. Vind. Vat. Θ. r. pro vulg. ἐστιν ἡ ἀρετη. v. ad p. 320 B, ubi ante ἀρετη de genere virtutis dictum saepenumero articulum omitti do
ἐν τοῖς ἔμπροσθενJ Belcher o Par. C dedit ἐν T. ἔμπροσθε. Hane forinam ante consonam praebent In ra meliores de Leg. p. 925Λ, sod iidem v addunt aliis locis, ut ibid. p. 920 D. V. Lobech. ad Pi nich p. 284. . - B. ει φανησεται ἐπιστήμη ολονJ Pro vulg. Oν codd. omnes Cum e l. Bas. 2. ολον. V. Menon. p. 81 D, ubi διον eodem modo dicitur.
αυτο τελευτῶν o ἐστι καλόν h. o. Atque ad extremum cognoscat
ipsam pulchritudinis ἰδέαν. P. 361. μακρὰν λόγον - ἀπ ετε ίναμενJ V. p. 335 C. p. 336 C. ἐν τοῖς ἔμπροσθενJ V. p. 320 B.
νυν σ ε αυτ ῶ ταναντία σπεύδειςJ Criton. p. 45 C: καὶ τοιαυτα σπευδεις περὶ σεαυ τόν γενέσθαι, απερ αν καὶ οι ἐχθροί σου σπευσαιέν τε καὶ σπευσαν. Gorg. p. 455 C: καὶ το σὸν σπευδειν. Staim.
tiam, et iustitiam et temperantiam et fortitudinem. χρηματ , ut saepe, ad orationem amplificandam assiectum. v. ad p. 312 C.
θαυμάσιον ἔσται μη δ. δνJ Sophocl. Oed. R. 289: πάλαι δὲ μη παρὼν θαυμάζεται.
186쪽
ἐγὼ -ν, ω Πρωταγόρα , πάντα ταυτα καθορῶν ανω κάπωταραττόμενα δεινῶς, πῆσαν προθυμίαν εχω καταφανῆ
αυτὰ γενεσθαι, καὶ βουλοίμην ῖν ταυτα διεξελθόντας ἐμὰς ἐξελθεῖν καὶ ἐπὶ την αρετὴν ο τι ἔστι, καὶ πάλιν ἐπισκέψασθαι περὶ αυτοὐ, εἴτε διδακτον εἴτε μὴ διδακτόν,
μὴ πολλάκις η ς ὁ Ἐπιμηθευς ἐκεῖνος καὶ ἐν τῆ σκέψει Dσφήλa ἐξαπατήσας, ωσπερ καὶ ἐν τῆ διανομῆ ὴμέλησενημῶν, ώς φὴς συ. ῆρεσεν ουν μοι καὶ ἐν τῶ μυθω ὁ Προμηφεὐς μἀλλον του Ἐπιμηθέως ' φ χρώμενος ἐγὼ καὶ
προμηθουμενος υπὲρ τοs βίου του ἐμαυτου παντός, πάντα ταλα πραγματεύομαι, καὶ εἰ συ ἐθέλοις, οπερ καὶ κατ' ἀρχὰς ἔλεγον, μετὰ σοὐ δν ῆδιστα ταῶτα συνδιασκοποίην.Καὶ ὁ Πρωταγόρας, Ἐγὼ μέν, ἔφη, ω Σωκρατες, ἐπαινῶ σου την προθυμίαν καὶ την διέξοδον τῶν λόγων. καὶ κγὰρ -τε τἄλλα οἶμαι κακος εἶναι ἄνθρωπος, φθονερός τεῆκιστ' ἀνθρώπων ' ἐπεὶ καὶ περὶ σos προς πολλώς δὴ είρηκα, ὁτι - ἐντυγχάνω πολὐ μάλιστα ἄγαμαι σέ, τῶν μὲν τηλικουτων καὶ πάνυ καὶ λέγω γε, ὁτι Ουκ ἄν θα-ἐξελθεῖν καὶ ἐπὶ τὴν ἀρετήνJ Vat. comittit. Et abiecit
illud Balchamis probanto Astio. Sed Socrates, praeterquam quod illa, de qui nis orat disputatum, vin dilucidius explicari, etiam vim si naturam virtutis in illustrioro luco ponendam arbitratur. D. συνδιασκοποίηνJ Vat. r. Venet. ae et Vindob. διασκοποίην. E. ῆκιστ' ἀνθρωπωνJ Sie eodd. plerique omnes; veri. ediri.
τῶν μὲν τηλικουτωνὶ μέν habent Bodl. Vat. Vind. Venet. a x εἶ οοκ εἰδότι. Stam. Cons. Κri4γGr. 56. 4i s. C. μη πολλάκις ἡμας oἘπιμ. J no forte Epimotheus illo elo. De Republ. IV. p. 424 C: μὴ πολλάκις τον ποιητήν τις o ται λέγειν. Ibid. IX. p. 584Brῖνα μὴ πολλάκις οἰηθῆς. Crit. p. 113 At μὴ πολλάκις ἀκουον- τες - θαυμἀσητε. Staim. D. ωσπερ καὶ ἐν τῆ δια - ωομῆJ Respicitur ad p. 321 C.D.
Partio. καί, ut solet, in comparatione res etita est, V. Pliaedon. p. 76 E: ωσπερ καὶ ταυτα ἔστιν,
ουτως καὶ την ἡμετέραν ψυχὴν εἶναι. Plura dedit; Stalli aum. ad Gor . p. 457 Ε.D. ω χρώμενος ἐγὼ καὶ προμ.4 ilia in quo amplectens
O περ καὶ κατ' ἀρχὰς ἔχε νονJ P. 348 C. D. E. πρὼς πολλους δὴ st-
ρηκαJ nam etiam do to InuItis iam pro fassus sum. Phaed.
p. 68 A: πολλοὶ δὴ εκόντες ἡθέλησαν εἰς φδου ελθεῖν. Ibid. p. 108 D: πολλα δὴ ἀκήκοα.Xenoph. Cyrop. IV, 2, 25: οπολλοῖς δὴ συρβεβηκός. - τῶν
μὲν τηλικουτων καὶ πάνυ.Soeratem adhuc iuvenem in hoc libro loquentem induci apparet ex p. 314 B, ubi ipse, Hippo
187쪽
ζοιμι, εἰ των ἐλλο μίμων γένοιο ἀνδρῶν ἐπὶ σοφία. καὶ περὶ τούτων δὲ εἰσαυθις, Θαν βουλη, διαιμεν νυν 362 δ' ωρα ηδη καὶ ἐπ αλλο τι τρεπεσθαι. Ἀλλ ην δ' ἐγω, ουτω χρη ποιεῖν, εἴ σοι δοκεῖ. καὶ γαρ ἐμοὶ οἷπερ ἔφην ἰέναι πάλαι ωρα, ἀλλα Καλλία τῶ καλῶ χαριζόμενος
-- εἰπόντες καὶ ἀκουσαντες ἀπῆμεν.
εἰ τῶν ἐλλογίμων γένοιο JHis comparari possunt en qua de Isocrate au ratur Socrates Phaedr. p. 279 Ar ουδεν αν γένοιτο θαυμαστόν, πρorουσης τῆς ηλικίας εἰ περὶ αυτους τε τους λόγους, οἷς νῶν ἐπιχειρεῖ, πλέον ' παίδων διενέγκοι τῶν πώποτε α φαμένων λόγων κτε. ωὐω δ' ἄρα - τρέπεσθαι J nune vero tempus est aliud quid accedere Theaet. p. 145Brωρα τοίνυν - σοὶ μεν ἐπιδεικνυ-
ναι, ἐμοὶ δὲ σκοπεῖσθαι. Phaed. p. 115 A. Phileb. p. 62 E. v. Krύ-ger Or. 50. 6, 4. P. 362. Οἴπερ ἔφην I Respicitur ad verba p. 335 c: νυν δὲ - ἐλθεῖν γάρ ποί με δεῖ - ευε.
De τῶ καλω, quod est Atticae urbanitatis blandimentiam, V. Stal - aum. ad Hipp. mai. p. 28I A.
nequo Socratem prosequatur nΘ- quo ad Protagoram se applicaverit, ex hoc colloquio omne doctrinae studium ut molestius missum videtur fecisse, cf. Praefat. p. 6 et Stud. philol. p. 838. P. 52 lin. 13 in not. critie. post ην addendum est τὸ μειράκιον. D sitire 1 by
188쪽
'Aγάλματα θεων Prol. p. 322 A. ἀγαλματοποιός P. 311 C. γαμαι Ρ. 335 D.
αγαπῶν contentum esse Gorg., P. 483 C., ἀγενης et ἀγεννής P. 319 D. ἀγνοεῖν ἀλiήλων G. 517 c. αγοραῖος illi feralis Ρ. 347 C. αγορὰς πληθουσης G. 469 D. P. . 309 A.
ἀγροικότερον tu sormulis quibusdam frequentatiam G. 462 E.
ἄγων et ἀγαγων eonsus. G. 461 C. αγών λόγων Ρ. 335 A. γωνιῶν P. 333 E. αδαμάντινοι λόγοι G. 519 Α. ἀδικεῖν pro ηδικηκέναι G. 486 Α.. P. 310 D.- α δύνατον ωστε P. 338 C. αδύνατός τι P. 335 C.
ἀεὶ καὶ νυν, nunc ut sem Per G.
. 523 Α. - ἀεὶ τοί G. 499 B. ἀειδές, τό, oppos. τῶ ὁρατῶ G. 493 B. ἀθρόοι πολλοί G. 490 B. αἴ μ ν - ἔνιαι δέ G. 450 C. αἰδὼς καὶ νέμεσις vel δίκη P. 322 c.
αἴρεῖσθαι, praeserre G. 456 c. αἴρεῖσθαι μῶλλον G. 469 C. αῖρεσις ambigue dieitur G. 513 A. αἰτίαν ἔχειν bono sensu G. 503 c. αἰτιῶσθαί τινα αἴτιον εἶναι G.
ακέφαλος μῖθος G. 505 D. ἀκκίζεσθαι G. 497 A. ἄκουε δή formula G. 523 A. ἀκούειν pro ἀκηκοέναι G. 503 c., 'Obedire, x. 488 B. 'Aκουμενος et 'Aκovμενός P. 315 C. ἀκρατία et ἀκρασία G. 525 A. ἀκροῶσθαί τινος, obedire alicui G. 488 B. ἀλλα saepius repetitum P. 346 I . - post soranulas iuratidi G. 481 C.
ἀλλά - γε post εἰ μη positum G. 470 D.
ἀλλ' ἄρα - μη P. 312 Α. ἀλλ' η et ἀλλ' η ἰ. 447 A. ἀλλὰ μεν δή G. 466 B. 471 A. ἀλλ' oos ς; Ρ. 336 B. ἀλλ' ob pro καὶ Οὐ G. 494 B. 337
ἀλλ' o οὐ γε P. 327 C. G. 470 D. ἀλλ' oυτοι - γε-450 E. ἀλλόκοτος P. 346 A. ἄλλος, praeterea G. 473 C. 480 D. ἀλόγιστος καὶ ἄνανδρος G. 522 Ε ἀλόγως ambigue dictum G. 501 A. ἄμα participio pretiemissum G. 520 C φια μέν - ἄμα δέ G. 452 D. αμεινον καὶ κάλλιον P. 360 A. ἄμόθεν ποθέν G. 490 D
ἀμπίσχειν e. dativ. Ρ. 320 Ε.αμύητοι dicuntur intemperantes G
ἀμφιεννύναι c. ilat. P. 320 Ε. de soleis inducendis non dicitur P., 321 B.
ἀμφισβητεῖν, dubitantem Contendere ἰ. 452 C. 6ιφότερα absolute dictuin G. 524 B. αν ad εβουλετο et ηθελον additum G. 516. C. - in oratione Obliqua, quae υποθετικῶς intelligi non potest, omittitur G. 46I A. - e Superioribus repetenduin P. 356 D. in sententia Iar postetica, quae per imperfectum expressa est, omittitur G. 514 D. - participio additum G. 521 C. - post o τι e. OpiniVO posituni G. 482 D. - post rως non repetendulii praece imite ἄν c. indieativo G. 506 B. - po Si relativa c. coniunctivo itincta ona. P. 345 D. - POSt relativa eurn opin-
189쪽
sivo iuncta euam in oratione Obliqua illaturn G. 480. C. - repetitum in D υτ αν - ουτ αν G. 475 E.
αν in ἄρ' mutatum P. 319 B. - ανουν et Ουν ἄν G. 475 D. ἀναβολαὶ βραχεῖαι sunt τριβωνες, P. 342 B. ἀναγκάζειν, argumentis cogere. G. 472 B. ἀναγκαῖός ἐστιν Ουτος τοὐτο ποιεῖν pro ἀναγκαῖόν ἐστι τοὐτον
ἀνάγκη ταυτα G. 475 B. 499 ἀναγράφειν τινὰ ευεργέτην G. 506 B. ἀναίδην et ἀνεδην G. 494 E. P. ἀνακηρυττειν τινὰ ευεργέτην G. 506 C. ἀναλαμβάνειν τον λόγον G. 506 ἀναλογίζεσθαι P. 332 D.
ἀναξία nomen substantivuIn P. 356. A. ανάὲιόν τινος, pretio alteri ce- , dens P. 355 D. ἀναπατεσθαι P. 310 C. ἀναπείθεσθαι καὶ μεταπίπτειν ανω καὶ κατω G. 493 A. ἀναρμοστεῖν G. 482 B. αναρτῆσθαι παράδειγμα G. 525 C. ἀνατιθέναι απαρχην σοφίας Ρ.. 343 B.
ανατίθεσθαι, sententiam suam retractare G. 461 D. - de do, nariis P. 343 B. ανδρεία, non ἀνδρία vehementia P. 310 D. - a θαρσος differt P. 351 B. ἀν svetos νακόν G. 507 D. ἀνηρ pro τις G. 484 A. - ubi ponatur sine articulo G. 521 Ε. Ρ.
ανθρωπος per contemtum ad litum G. 518 B. - articulo carere potest P. 355. - ἄνθρωποι ubi subiectum est generalius G. 514. E. ανόητοι, intemperantes G. 493. Α. ἀνομολογουμενος G. 495 A. ἀντευπασχειν non dicitur G. 520 E. ἀντευποιεῖν et ἀντ' ευ ποιεῖν G.
ἀντι post compstrittivum ponitur G. 475 D. - ἀντι τινος εἶναι G.
ἀντιλαμβάνεσθαι, reprehendere. H. 505 E. ἀντιπαρακαλεῖν G. 526 Ε.αντίστροφον G. 464 B. ανω καὶ κατω μεταλαμβάνειν P. 356 D. - μεταβάλλεσθαι G. 481 D. ανωνελης, ii Oxius P. 334 2 . ἄξιον ἐστι, iustum est P. 355 D.
ἀπαγορεύειν se l. μὴ P. 334 C. ἀπάλαμνος Ρ. 346 C. ἀπαλλάγηθι εἰπών G. 491 B. ἀπαλλάττεσθαι ἐκ διδασκάλων Ρ. - 326 C.
απας in formula την ἐναντίαν απα- , σαν οδὸν ἔρχεσθαι P. 317 B. ἀπαταω ώς, fraudulenter per. Suadere P. 323 A. ἄπειρος dictum ambigue G. 501 A. ἄπλουν τι ἐρωτῶν G. 503 A. ἀπό in fornre. δοικεν ἀπὸ τούτων G. 477 D. ἀποβαίνει τινί τι P. 318 A. ἀποδεικνυται τινὰ ποιουντά τι G. 516 A. - sine ἔν G. 466 Ε. ἀποδέrεσθαί τινος λέγοντος P. ἀποδέδωκε corruptum ex ἀπέδωκε. P. 320 A. 328 B. ἀποδιδράσκειν P. 310 C. ἀποθέσθαι τι εἰσαυθις G. 449 B. ἀποκαλεῖν eum ignominiae significatione ponitur G. 512 c. ἀποκέκριμαι passive dictum G.
ἀποκρυπτειν γην P. 338 A. ἀπολαμβάνεσθαι ἐν κακῶG. 522 A. ἀποπληρουν τι ἐν ψυχὴ P. 329 C. ἀπορεῖν e. aco. G. 524 A. ἀποσείεσθαι de equis G. 484 A. ἀποτείνειν sine casu obiecti positum G. 468 B. P. 329 A. - eακρὸν λόγον, συχνόν G. 465 Ε. λόγον et simit. P. 335 C . 361 A. ἀποφαίνεσθαι την εαυτοὐ γνώμην. G. 466 Ε. Ρ. 336 D. ἄρα postpositum G. 519 B. P. 355B. - in interrogatione aliunde, Fus ensa P. 319 B. αρ' oον tum in alente tum in negante interrogatione positum G. 450 C. ἀρετή sine articulo ponitur P. 320. B. 324 A. c. al.
ἀριθμητική et λογιστική quid disserant G. 451 B. Sqq. ἄρνυσθαι μισθόν P. 349 A. αρτι - τούτου πρόσο εν G. 467 B ἀρτοκόπος et ἀρτοποιός cons. G.
ἀρχη τινος, imperium in aliquem P.
ἀσκεπτως εχειν τινος G. 501 C. ἀτενῶς i. q. ἄπλῶς G. 491 Λ. eum ἀτέχνως cons. G. MI A. ἀτιμία triplex s. 608 Duiligod by Gorale
190쪽
αυτίκα i. l. σμικρον υστερον G.
αυτό et αυτο τουτο de eo, quod Inaxtine respicitur G. 482 D. 509Ε. αυτό per redundantiam additum G. 482 D ,αυτὰ μόνον et αυτο τουτο μόνονε . 500 B. υτοθεν, ex ipsa re G. 470 Ε.αυτός ad stiniectum indefinitum re- Iethir, quod in infinitivo praee ideliti latet G. 469 C. 520 Ε. αυτός, dominus G. 5II D. P. 314 D. - soliis P. 320 D. al. - αυτός et ἐκεῖνος ad idem subiectuna relaturu P. 310 D. - post stililectum illatuna G. 482 D. Iost relativa interposit uni P. 325 A.
ἀφανίζειν, ex lion inum con Spe -- ctu tollere G. 471 B. ἄφετον νέμεσθαι Ρ. 320 A. αφθονία oppon. φθόνω P. 327 B. ἀφθόνως εχειν etos κνῆσθαι G. ἀφιέναι intransitive dictum P. 336 A. ἄχθεσθαι c. aecus. ivlictum et ἡ τέρτινος G. 457 D. - ἀχθεσθήσομαι sorana male ab Atticistis da-nitiata G. 506 B. est . de Rep. X. 603 Ε.
βάθρα, siti sella scitoliastica P. 325 E. 315 C. . βαλάντιον et βαλλάντιον et βαλαντιοτόμοι G. 508 E. βαραθρον G. 516 E. βεβαιουσθαι τι παρά τινος G. 489 A. βελτίονα et βελτιω P. 338 C. βελτίων ἐκ βελτιόνων et sini. G.
βίος, res ad vitana Sustentandam necessariae G. 486 C.
βουλεσθαι et δοκεῖν distingi iuntur a Platone G. 466 I . βουλεύεσθαι ὀρθῶς, si hi consulere i . 513 B.
351 c. - ad Mittentiam eX oi a tionis serie eruendam reseruir G.
493 E. γέ in ironia G. 470 B. γελοῖός τίς εἰμι τουτο ποιων P. 310 Ε. γενναίως, confidenter, sortiter G. 492 D.
γίγνεσθαι le tenipore dictu in P. 320 A. -- e. redverbio iunctuni P. 325 B. - γενέσθαι cum εἶναι commutatum P. 340 B.
γνήσιόν τι ἀπεργάζεσθαι G. 513 B.
γνῶθι σαvτόν septem sapientibiistri inlitur L. 343 B. γουν eX γ αν coiTuptum P. 327 C.
γραμμαί, lineae P. 326 D. γράμματα, somnii lae G. 481 A. γράμματα μανθάνειν P. 325 E. γραμματεῖον et γραμμάτιον eons. Ρ. 326 D. γυμνάσιον G. 493 E. δαί et δε periniit. G. 447 B. δέ tioli praecede lite μέν Ρ. 310 Α.
- efficaciae causa apodosi additum
Ρ. 313 A. 325 C. 353 D. - duplex G. 512 A. - δέ et δη post ουτω et τουτο illatii ni P. 313 E. - post ἔτι μέν Ρ. 310 C. - δε post ουτω et ἄσαύτως P. 326 D.
G. 461 D. - annectit sententiam, litani Latine et Germanice per parentiles in eX primas G. 471 D.
δὴ δρα P. 325 C. - δε ουν G. 513 D. P. 315 Ε. δεῖ πολλου μή se l. contui et . G. 517 A. δεῖ τουτο Ουδέν G. 491 D. δείδω περί τινος et περί τινι P. 322 B.
δεῖν addito nominativo c. infinitivo P. 316 C. - post ηγεῖσθαι oniit-tutir P. 346 B.