장음표시 사용
341쪽
reprae ignariis erat: sed ea socioriani suorii in esse actiti abatur. Tunc Vero quidam cum intereogat, quillnam alni rarenir, & quot ex ipsis putaret periisse. Nam, qui eum interrogabat, existimabat, illam caducearei rena ab illis mi Lsit in qtii aphul Idonienen erant. Ille vero resporulit, ad dii- centos. Ille vero, qui eum interro at , eius orationen excipiens s iecit, Aului non ducentorum haec arma Vidennir esse: sed pluiniani mille ninitiina interk ctoiram. Et ille riusiis: Non ergo fiant eorturi, qui nobiscum in acie steterunt. Cui idem respotulit, Si quidem vos apti l Idonienen heri piignastis. Aului nos, inquit ille, heri cum nemine pugnavimus; at ninlius terit , dum nos recipereis nius. Et lue simiecit: Nos tamen cum istis, qui ex Αm-hraciotarum urbe ad opem suis serendam venerunt, heri pugnavimus. Cum aurein caduceator lioc ait disset, & au -
342쪽
βοηθεια δεῖ θαρται, λοιμωξας, καὶ εκπλαγεις τω μεγέθει των παρόντων κακων, ἀπηλθεν εὐθυς ἄπρακτος,
ωόλω 'ta a b ἴσαις ἡμέραις μεγιστον - των καδετον πόλεμον τόνδε ἐγένετο. και ἀριθμον οὐκ εγρα- των ἁποθανόντων, δότι ἄπιστον το πληθος λέγεται ἀπολοῦσθαι, ως προς το ρμγεθος της πόλεως. Ἀμπρακίαν μάν-τοι Γιδα, ἔτι εἰ ἐβουληθησαν Ακαρνανες καὶ Ἐμῖα χοι, Αθηναίοις και Δημοσθενει πειθόμενοι, ἐξελεῖν, αὐτοβοει ὰν ἐύλον' νυν Ε εδεισαν μη οι Ἀθηναῖοι εχοντες
αυτην, χαλεπωτεροι σφίσι πάροικοι iam. ριδ'. Mετα δε ταῶτα, τρίτον μερος νείμαντες των σκύλαν τοις δεμναίοις, τα ἄλλα κατά τας πόλεις δε λοντο. καὶ τα μεν των Ἀθηναίων, πλεοντα ἐά ' Axilium utrinum profligatum cognovisset, essito gemina, &ob praesentium nralo n.muniritilinem amni rus, confestim re inthcta cliscessit, nec ulterius suorum rada vem. ει- giravit. Haec enim clades, Plan una Gram civitas accepit intra tot dies, quot iliri, exstitit maxima omnium, clitae in Iloc bello contigerunt. ne*Ie caesorum ninnerum
scripsi, quia multinuis, quae it riir intersisse, fidem superat, pro magni riusine civitatis. Anthraciam aurem sat scio Atarnanct & Amphilochi, si Ameniensium ac D mostheni morem gerentes expugnare voluissent, prii no st tim clamore expugnassent. Iam vero timuerant, ne Ain nienses, si eam tenuissent, accolae sita molastiores essent. IV. Postea vero rerici spolioritin parie Atheniensibus attributa, reliqua inter civitates diviserunt. At ille Atheniensium quulem spolia in ipso navi tionis cursu fueriint interceptat nam illae trecentile solidae arinariIrae, quae
343쪽
A νυν ανακείμενα ἐν τά. Aττικοῖς ἰεροῖς, Δημοσθενει
ἐξηρεθησαν, τριακοσιαι πανοπλίαι, καὶ αγων αὐτας κατεπλευσε. και ἐγένετο αμα αὐτω μετα την ἐν Κτωλία B, οραν απο ταυτης της πραξεως ἀδεεστέρα ηκάθοδος. απηλθον δε και οι ἐν ταῖς εἰκοσι ναυσιν Αθηναιοι ἐς Ναυπακτον' Ακαριανες δε καὶ Asίλοχοι, απελθόντων Αθηναίων , και Δημοσθένους, τοῖς ἰς Σαλύνθιον
και 'Aγραιους καταzυγου ν 'Aμπρακιωταις και Πε- λιποννησίοις αναχωρη ν εσπείσαντο ἐξ Ouνιαδων' ἀωεοκαι μετανεστησαν παρα Σαλύ θιον καὶ Aγραίους. κάες τον επειτα χρονον σπονσας και ξυμμαχιαν εποιησαντο εκατον εν Ἀκαρνανες κω 'μzίλοχοι προς ' πρακιωτας, ἐπι τοῖνδε, αστε μητε Aμπρακιωτας μεταδκαρνανων στρατεύειν ἐπι Πελοποννησίους, μητε A-
nunc in redimplis Atticis affixae visiannir, Demostheni pravati in honoris mula fuerunt, quas ille I una in navibus absportavit. Simul etiam post cladem in Aetolia acceptan , ob has rin gestas restitiis in patriani et tutior fuit. Allienienses quolie, Pu in viginti navistus erant, Naupa-cthim recitariint. Acamaanes vero & Amphiloclii post Atyeniensiuin & Demosthenis viscessuin, Anthracioris & Peloponnesiis, qiii ad flalynthium & Agraeos confugerant, fide publica interposita, ex Oeniadis a linandi potestatem doderiint: civi etiam ad Salyntlliuin & Agraeos ciansi verrunt. Postea vero A.arnan & Anaphiloclii Mediis & societarem ad centhura annos cuin Α--iotta colveriant, his conditionibus: ut neque Anthraciotae cum Acacitantinis luin Peloponnesiis insereunt, neque cum Ambraciotis Acar manes Allieniensit iis; s)d niuriaO sibi forent aiixilio, utque
344쪽
τη ἀλλ λων, και αποδάῖναι 'Aμπρακιωτας οπόσα ηχωρία, η Θόρους Ἐμ2ιλόχων εχουσc και lari Ανα- ριον μη βοηθεῖν, πολέμιον ον Ακαρνῶσι. ταυτα ξυνθε- μενοι, δέλυσαν τον πόλεμον. μετα δε ταυτα, Κορίνθιοι φυλακην ἰαυτων ἐς την Ἀμπρακίαν ἀπέστειλαν, ἐς τριακοσίους ὀπλίτας, και αενοκλειδαν τον Ευθυκλέους αρχωμ' οἰ κομιζομενοι, χαλεπως λα της 1 πείρουαῖίκοντο. τα μεν κατ' 'Aμπρακίαν άτως ἐγίνετο. ριε. οἱ δ' εν Σικελία Ἀθηναιοι, του αυτοῖ χει- μωνος, ἐς τε την Ἱμεραίαν απόβασιν ἐποιησατο ἐκ των νεων, μετα των Σικελιωτων ἄνωθεν ἐσβεβληκότων ἐς ταεσχατα της Ιμεραιας, και εστι τας Aiθλου νησους Eπλευσαν. αναχωρησαντες σε ἐς 'Ρηγιον, Πυθόδωρον τον g λόχου Αθηναίων στρατηγον καταλαμβάνουσιν επι τας
Ambraiciorae redderent, quidcIhild atu Oppidorlim ain agrOmini Amphilochis finitimorii in tenerent; neque subsultum intuerent Anactoritim, quod Acari animus erat ininum. Cum autem hoc modo inter eos convenisset, hellhun deposuerrum. Post haec Corinthii praesulium ex is ad tr centos gravis aranatiirae milites, cum Xenoclute Eucliniis filio, eoriam duce , Ambraciam Gserunt: qui itinere per Epiriani lacto eo aegre perveneriam. Res igirur ad Ambracram gestae hunc exiritim habuerunt. CXV. Eadem hieme Athenienses, mii in Sicilia erant, cum SiciliensJtis, qui ex locis me sileri aneis in extremos agri Himeraei fines ira iptionem iecerant, exstentiun ex navitatis in amina Himeraeum feceriint, & in Aeoli m-sulas navigarunt. ciun autem Rhegium se recepissent, Py
345쪽
ναυς διαδοχον ὼν ο Λαχης ηρχεν. οι γάρ εν Σικιλ ία, ξύμμαχοι πλεύσαντες ἔπιπαν τους Ἐθηναίους βοηθεῖν
στίσι πλεωσι ναπισί. της μιν γ- γης -των οι Ζυρακούσιοι εκρατουν, της δε Θαλάσσης ὀλίγαις ναυσιν εἰρογίμενοι, παρομευάζοντο, το ναυτικον ξυναγείροντες, ως οὐ πιριοψόμενοι. και ὲπληρουν ναυς τεσσαρακοντα es 'Mηναιοι, ως ἀποστελουντες αὐτοις. ἄμα μεν ἡγούμενοι Mσσον τον εκει πολεμον καταλυθ ησεσθαι, ἁμα δε
βουλομενοι μελετην του ναυτικου ποιεῖ-αι. τον μεν ουν
ἐνα των στρατηγων ἀπιστειλαν ΙΠυθοδωρον ὀλίγαιε ναυσί. Σοίοκλεα δε τον Σ.-ρατίδου, και Εὐρυμέδοντατον Θουκ υς, ἐπι των πλειόνων νεων ἀποπέμψειν εμελ- λον. ἡ δε ΙΠυθόδωρος, ηοη εχων την του Λαχη ς των riων
χην, επλευσε τελε--τος του χεγωνος επι το Λο- in classis praesectura laccessorem osseiulunt. Nam Sicilii enases socii ad Assienienses navibus profecti, ipsis persitaserunt,
ut Inaiore navium numero O in sibi fenent. Sytaicusauienin lm agro potietiantur: cum autem paucis illo nnavdnis Maeris usu prohiberemur, classem cogebam, &se ad vina arcendan parabant, qMH lianc iniuriam seris nollent. Athenienses igitur quadragintra naves instriixerimi, quas ad ipsos minere starii erimi, tum, quo I linii in illic celeratis consectiani iri sperarent, riini etiam, quod suos in rein laus navali re exercere cuperem. Untini igitiir e ducitiis Pyri κlorum cum paucis navibus eo miseriint. Sophoclem vero Sostratidae, di Eurymedontem Theiiclis filium cuni maiore navium numero postea n littere decreverant. Py- QOdoriis vero, accepta iam praelestiira classis, cin Iaches ante praeerat, sis extremam hiemem profectus est ad
346쪽
- τωδε, ον Θουκυδεμ ξυνεγραψε.
ooriun castellum. qtiod tactvri ante ceperat; proelioque victita a Locris discessit. H. Per idem ver ignis riviis ex Aetna Muxit, uti prius Proque; & vastavit partem agri Catanaeorum, Pusub Aetna molate incolunt, qui omnium Sicil me montium est niaxinuis. haec a vitem flammariun mactatio qhiinDageseno post prirnam ignis eructationem anno contigisse sertiir. Ex Fo alitem Sicilia a Gaecri liabitanar, ad silminim ter exstitisse tra strui . At pie haec quidem hac hieme gesta sunt. taliis pie belli, quod Thucydules constripsit, sextiis anniis excessit. Dolirini Corale
348쪽
350쪽
Pae. 3. Θουκυδίδου ιστοριων ξυγγραφῆς βιβλίον δεύτερον
Ar. Titulo caret alter Coclex. Θουκυδίδου ξυγγραφης τὸ δευτερον Cl. Θουκυδιδου ξυγγραφῆ s δευτέρας Ain. Bas. Θουκυδiδου ξυγγραφἀπ δευτήρα rior. Θουκυδίδου του 'Ολόρρυξυγγραφῆς τὸ δεύτερον editi reliqui in hoc libro & sq i.
Videsis Annon. HUDs. Θουκυδιδδου ξυγγραφῆς δελερον Reg. Θουδυδiδου ξυγγραφης S. Cass. Θουκυδιδου συγγρα- φης βιβλέον δεύτερον Vast. Θουκυδιδου β'. bis Bas. A Dan.& Gr. abest inscriptio. l. 3. ἀκηρυκτοὶ talain si parvo intervallo praecedat ἀκηρύκτ- est enitia in praecole tuis si-bri fine J luspectu in ranien nobis esse non lebet lun ἁκηρυκτεi: cum & alia adverbia sint, Pirae hac quoque terminatione efferuntair. Steph. Hinis. i. 4. γέγραπται δὲ