Thoukydides. Thucydidis *De bello Peloponnesiaco libri octo Graece et Latine ad editionem Ios. Wasse et Car. Andr. Dukeri accurate expressi cum varietate lectionis et annotationibus studiis societatis Bipontinae

발행: 1788년

분량: 585페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

471쪽

466 ANNOTATIONES

123. Annotavit Meetiriac. ad Ovid. Ηeroid. Nni. I. nara 3 o. Quia contigui sunt oscitis & Rlaolope, nec osci valde celet iris est, facile sontes Hebra in Rhodope locata

potuerunt.

ead. l. io. N ἁρχὴ - ἰδρυσων Asuer quid ani MT. ni inus bene. Si tuin Abderariim recte acidit noster: est enim& alta et iisdeni nominis in Hispania. Haec autem ἀπου Ἀβδήρου τού υἱού Ἐρμου iuxta Apollodorlim, Hyginuin, & Scirol. Apollonii. Unde Ephoriis, sed solus, 'Aβδηρον scribit. Hi

pocrates semper numero pluriuna iusius est: ἐν Ἀβδήροι- σου inqiiit. Herodotus Ἀβδηρα vel τὰ Ἀβλ Nec aliter aptul Athenaei im Archestrarias. θαυμαστοί eiσι τῶν Κεστρέων πραρὶ 'Aβδηρα ὰλισκόμενοι. Ita & Plutarch. Lacon. Interiptio apti l Reinestim, Sotion Pataulox. P. I 27. Cantacu nuέ p. 4 et Ἀβδηραν servat, opinor mentiose pro 'Aβίηρον. Civis Ἀβδηριτης apud Heri Hotum, Pausan. Hecataeuin, & Aelianti in de Antimal. XV, 23. Nilini ΑΒΔΗΙΦlTΩΝ & ΑΒΔΗ PlTLΩΝ. Ἀβδηρπει Boreas ciphul Helyclithun. Latini, Abiade re, AMEriticiis . Ab tintanus sorinarii ire. Regio Abd Hiis. Theophrast. III, 2 Hist. Pl. p. ηo: Nεο σ ος έν τη Ἀβδη-

Urbs ipsa a Titnesio Clazonienio A. M. 3349 conssiua est. S a Tens & Caetomeniis instaurata A. M. 3464. indidi Plinio & Solino G Mune; sed hoc nomen pariina obtinuit. Olynap. XCIII πόλιν ἐν τοῖς δυνατωτάτοις appellat Diodorus , qui & Abderitanos magno proelio a Triballis H-sos narrat, & postea peraculo liberatos a Chalaria Olymp.

I. Cantacta uni tempore πολιχνιον erat, deinde a 1ἡniet D umis moduin resectu in ait: nunc, adest, Πολυσπυλον Vorant, quomodo diserte nominat citropalata. Hodie Niger perofam, A Nam alii nuncupant. Eit & Abdera in uica. v. Saeph. & Notitias Epist. Concilio Clialcedonensi A Uir. 4 si subscripsit Ioannes Abderae Ep. WAss.

eis. l. 12. Aύτη περιπλους ἐστ)n η γ.η Nisi Scholiasten hanc agnoscere lectionem viderenuta, dum περιπλους ex ponit δυνατὴ περιπλευσθῆναι. suspectum locum liaberemiis, quasi potius scriptrum a Thucydide esset, ταύτη περιπλους εστὶ τη γῆ. STEPH. Cur paulo post interpres Latiariis, Vallam secutari, ναυν στρογγλην Voluerit vertere na-Vein rotundam, non scio. Grileci quidein intiliis navi ta nomen i imposue u a forma, de quo Salinas. Obsemat. ad

472쪽

tinos eas, quas Graeci στρογγύλας Vocant, rotu Eas dicere. Est aut ein in ea re selaendiis usta veterrum, qui has onerari u appellare malueriint. 'Εμπορικην hic recte exponit

bi. Sic πλους ἡμερας , & τεσσὰρων ημ. καὶ νυκτων , &σταδια ρ . πεζη , Sc πλους προαριστύιος aptid Scylacem, ouae sommilae scriptoris istius novitatem facile demon- uratu; s en per fere stas.r, Thucydideo inore nunqualm l

curiis est. Post Olviiap. Ii 4, Per Iul. 4396 stadia adlid et Dicaearchus, S locori na intem alla percieritin & noctium. iter designat. Hinc ad Oropum ὀδον ελευθερω βαδiζοντι αε-δὴν ὴμήρας. Hahul ita Sc vinatis Chius circa A. M. 3938. Veritin, qui anti tos, maxime volneriam, imitariar, Di nysiit ira excipiarn vis, Perieg. V, 98s : Tόσσον ανευθεν ἐων. ισον εβδομον ἡμαρ οδείσας 'et θιμος καὶ κραιπνὸς ἀνὴρ ἄνὐ- σειεν U'ιτης. Exigitum temporis intervalliun ira esseri Hippocrates , IV, p. 3 . ἐπισχέτω ἴσον δεκα στάδια διελθειν-WAss. De Scylacis ratione dimetiendi intervalla navigationum, citiain hic tangit cl. 'Vass. a M. Docloeli. in Disisereat. Je Peripli Scylacis aetates I 3. Qiiod ibid. S i o

servat Dod vellus, πλουν Scvlaci esse spatium navigati nis inter urbes in ora niari inra sitas, οδον alateat fretiuninter eas tein terea euntibias, in eo potitit Scylax securiis esse auctorem Thucydidem h. l. ead. l. 8. Τετρακοσιων) Diodor. πλείω χιλίων p. 3Ia c. cpii corrigendus. XI ASS. ead. l. II. Λεῖα Stillis h. V. hinc sua mutilarus est. vul. Polluceni VII, s I. IDEM.Pag. I 6o. LII. Δόβi1ρον Vid. Berhelium ad Steph. --

NM . l. Iq. Tων αυτο νόμων - ἡ κολούθουνὶ citat Suidas &ἀπαρακλητοι expl. αυτόματοι. Conser de nuti ero copiarimi Diodor. p. 3I 2 c. IDEM

Pq. I 6 I. l. 3. Tριτημόριον Pollux IX, 66: Tριτημόριονοταν μέντοι Θουκυδιδης ειποι, τριτημόριον δὲ μαλιστα seret πικὸν , την τρίτην μοῖραν ειρηκε.

473쪽

δον ia dicitur, qtiae ad liriri inaris Aegei extendetanar, opinpositione fadia ἔld montii nas Alacedoniae re Ones, ut iis quido patri ex si tuo et, tibi de expeditione Sitalcis in Macedonas ag t. Viis. Palmer. Graec. antiq. p. 79 & 8o. ΗUD s. ead. l. I 2. 'Eλειμιωται Arelanus 'Eλυμιῶτιν scrahit. VAss. Ita vocetu regionem I de Expediti Alex. c. 7. vid.

392 Λυκωπιαὶ, ut scrὶit Η.ircthlin. ad Plin. IV, Io. qtiam is ii iam ibi in oel. Rhodona. cst Λυγκισπων per t. Holsten. probat Λοκησταί. Recte, opinor: naim ι e pronuntiatione του η ortum esse, ex eo probabile est, clito 1 Latini se

a ἐδέωσε. Et III, 7, τα επιθαλάσσιμ χωμα επόρθησαν. ist lioliastes, - - ἀντὶ τῆς παρὰ. Idemque ad IV, 34, τὸν ἐπὶ τη θαλάσσην πόλιν Σκάνδειαν cxponit τὴν παρὰ θάλασσαν κειμένην. Itaque suspectum est, Φκκl ibidem in Thucyclia e legirur, in mi σαν ἐς τε 'Aσάνην και Ἐλως, καὶ

Par. I 62. l. I. Ἀλε-ἀνδρος) An Vntae fili , septinuis Macedoniae rex, qui Xerxis bello a Medorum partibus ste iis, semper tainen cum Graecis sinule φιλέλληνος cosnomen rialit occulte amicitiam fovens. HUDs. De serae &si cessione regum Macedoniae , deque divisione Maced niae in maritimam & nauditeri aneain, legi debent, quae scripsit magniis Danhentius I issere. VII, p. 37I & tutici. ed. Illi. le Praest. & usu Νuinit . quisus e regie illii- strantur , qtiae de regno Macedoniam variis locis scribit

474쪽

Nor. 3s3. Est & Φάγρος Apollinis fili iis apti l Nican1 iii

Pag. I 63. I. g. Ἀνθεμοῖντα oppidum, & inter regiones nomen gentis. Vid. Ηero lat. V, 94 , Harpocri t. v. 'Aνθεμους , Aristici. II, 124. Libanius Declam. XllΙ Ἀνει μοὐντα ολον cfixit. Est & fluvii nomen Geomiphis ignotum, ut ex Hesyclito & Apollodoro constat. Vici. & Plin. IV, Io, Aeschin. de Fals legat. p. 2so. IDEM Od. l. 3. Dii σπωνiαν Ita Mss. hic & almi. Gr. clini an ale. Stephas us, Theopomyita apud Athenaeuin, Herodotiis, Aristoteles de Mirabit. Alisc. p. Ita, Lycoptiron his, receptain lectionem tuentur. Stepilanufi mei uiole uno in loco Γασπρωνιάν. Theopompus apud Athen. lli, p. 77Γραιστωνiα. Herodot. VlI, i 24 Κρi πτωνικη ex Ioni lino,

475쪽

ea. . l. 12. Uδους ἐτεμε Ita loquitur Herodot. Lissi. IV.

Od. l. I 3. Ἱπποις και οπλ. Ex hoc loco rationein red mi posse existimat Begeriis, cur Archelai nun iii nata elium in averta exhibent. HUD S.

Pag. I 64. l. I. Βασιλεῖς οκτὼ &α Ah Herodoto l. 8, c. I 39. plein priore, Macedoniae reges recensentur: i. Perdiccas, conditor iegni. 2. Araeres, alias A geus. 3. Pisidippus. η. Aeropus. s. Alcet M. 6. AinynLIS. 7. Alexa der. Hllic luccessit Periaiccas pater Ata lielai. IDEM. Od. l. 4. Lιδομένην) Vide vossi uim ad Catililii iri, pag. aio. IDEΜ. De οριενην 31ss. & Stepla. olim edd. o. in ΛIaro. ἰδομεi 11ν. Vid. omnino Holstenium. In Schiol. Lexicis veti & auctori is nulla huius oppidi nientio. Tuinuli et iisdein nominis inter Atribraciam & Acaritaniana siti: sorte ad Idomenem Plaeretis filiam respiciunt. Apollod. p. 42. U ASS. Od. l. 3. Ἀλλαὶ Pro αλλα &c. Gr. τ'ὰλλα ἀττα χ. sed Xenophon & laicianus articulum non adhibetit: valet enlinατινα & δ . Sed nec in Phaedone Plato. & και τε non dicitiir. Xenoption lenael ασσα, veritin αττα hic legisse videriir T. Magister. Cuin ταὐτα coniungit Aristoph. Νεφ.& per ττ effert. Heiodot. I, I97: παραινέου 'ΑΣΣΑ αυ- τος ποιήσας εζεφυγε. Sic &Barocc. Eii in sequitiir Aretaeus Sa. IDEM. De hac parii chila post Grammaticos veteres egeriint Budaetis in L ommentar. Ling. Gr. p. 967, Steph. Αμ- penes. Mi Script . de Dial. p. 8a, Mausi ic. ad Harpocrat. S Vales. ad Noras Mausiaci. ead. l. Io. Κίρρου λυρου, Guod hic laabet Cod. Reg. etiani in Mss. Stepliani est, v. Mανδαραὶ, ubi id emendant e Thucydide

Pas. I 6 s. l. 8. Ἀπιστοῖντες αυτον μη nξειν Sic I, io, ubi Scitot annotat, μη post ἀπιστεῖν Ἀττικως abi indare. Lucian. I lietor. praecepi. p. 32I ei dum negationes apponit: ρυχ εξουσιν ὀπως ἀπιστησουσι μη ουχι πὰνδεινόν τινα ἐν τοίς λόγοις ἀγωνιστην εἶναί σε. Eundein pleonasminn

476쪽

Tecedit sed ean , quae naars ini adscripta est. STEPH. Innaarg. adscripsit hanc interpretationein : periculiun esse, nem i ab illis ducibantur, praetextu societuriis, vel iuris socialis,

Usos proque adorirentur.

oppulo allii in apud veteres silentium. ASS.

στρατεύειν Demet. pirater. Mεγαλοπρεπες, και τὸ ἐκ περια

ἡπειρος γέγονε. Plinius aluein l. a,.8s, investit Acheloi non continenti annexas Echinadas, sed natas scribit. ΗυDs. Sed exitii caritit vaticinatio Tlnicydidis & Strabonis. Vid. Patisan. Arcadic. XXIV. Pq. I 69. l. s. ξαθείας διόδους) Stepihanus ad ea, quae in Var. Lect. habet Huds. addit, se hic vix assentiri posse illi veteri libro . Od. l. 6. Λέγεται καὶ 'Aλκ. Vide Schiol. ad Liicianum, torn. 2 , Philostmitum L. 7, & Basilium in epist. ad Gregorium Theol. & Hyginiun, Fab. 73. HUDs. c onser Pausaniam VIII, 24, p. 646, Scilol. Luciani p. 32, Stra-

477쪽

4 1 ANNOTATIONES IAI UB. II.

bonein X, p. 7 Io. WAss. Lucian. de Saltat. p 8o4 inter argumenta laltationis. Piae Aetolia suppeditare posti t , ine-inorat Ἐχινάδων ἀνώδυσιν, καὶ μετα τὴν Μῶαν Ἀλκμαιω- νος οικησιν. Ad l. Apollodor. III, 7, 3. is l. 9, 21 non recte eas in facit faeliinadas & Stropliadas. Quoci aliten Tlaiicydides Echina si is ἐρήμους esse dicit. id Qe plerisque& minori is intelligenditiri esse, quia milichiuin qu qtie inter eas ponit Strabo, punit Cellar. II Geogr. Ant. I 4. Et λιμένους suisse ex hoc Hymn. in Del. V. I s. λιπαρον νήεσσιν 'αινάδες ορμον ἔχουσαι, observat ibi Span-

Od. l. 7. Oτε δὴ ἀλασθαι αυτὶν Unde pendere Mincinfinitivum dicemiis Alter qhiuleiri certe infinitiviis χιῶσαι pendet ab illo verbo. λοεται; sed hic qtiinpie an eo

pensere, non video Giloi nodo dici possit: pretiesertim inimnaec velut per parentnesin interii cuintiar, οτε δὴ ἀλασθαι αυτον μετὰ τον φόνον τῆς μητρός. Quid si igitiir verbii m. υιση vel a librario oniissilin, vel is ipso alictore relidi uni esse subatidienduin diminus 8 STEPH. Add. quae de Iioc loco scribit in Append. ad Script. de Dial. p. 138, &

loci im non vi leatiar, fit spicor, sictit supra ex αν επείσθημεν facie ncitani esse ἁνεπεισθημεν ostendi, & qii Heni vetere Iibro asi entiente; ira etiam laic ex αν κεχῶσθαι fieri a nobis debere ἀνακε σθαι. Fateor Numen , non, ut illic, ita& laic istam veteris assensunt nos halta re. Cur ulteritis in

his Annotationilnis non sim progressin, ratio in sine Epistolae ad Lectorem reddita tibi fuit. STEPH. ibid. Διαιτα) Non solunt τρόπον τού βίου, sed etiam τόπον significat. Hinc Plutarchus famulonini cimicula τας appellat; & Aesctiylo στρατόπεδα dicuntiir ἐνδιαίτη -

478쪽

Pag. I73. l. 1. Θουκυδίδου ξυγγραφης τὸ τρίτον Q. Θουκυδίδου ἱστοριων συγγραφης βιβλίον τρίτον Ar. Tinito caret alter Coclex. Θουκυμου ξυγγραιῆς τρίτης Ald. Hor. Bac Θουκυδύου τοὐ πιλόρου ξwγγραφης τό τρίτον editi reliqhii. icle Annon. HUDI. ΘουκυIo ου ξυγγραφης γον Reg. E αυκ. ξυγγ. Γ' Cass. In ML Bas inscriptio est τριτη. In Gr. Lit

no a Scirosiaste dissentit, qui praepositionem .pia deesse putat. Vitae Stepliani Appendicum ad al. Scripta de Dialecti AN. p. I78. Tοὐ μη πρ. Gr. in marg. I UDs. In Cais. e του

nadini recenti laetum erat τω.

479쪽

τώ ν 'Aττικων Dan. I g. 378. l. I. τοπαραυτi- το παραυτίκα Ar. C. Ba HUD S. Gr. Et a prima ita anu Cass. in Guo deinde includitis erat accentiis super τό. l. 3. ἁπεδεζαντοὶ υπεδέξαντο M s. Bas a correctore. - . καὶ αυτοὶ φοβουμενοι &c.) καὶ αυτοὶ φοβουμενοι πέμπου ν, omissis , qtiae in medio sunt, Dan. l. s. διαβαλλόντων ἔνα) διαβαλλόντων σφας ἔνα Ar. C. HUDS. Dan. σφας in Cass. manti recenti in talarg. scri-Pritin erat. l. 6. αλλο Ita Cas . ex emendat. rec. pro ὰλλα s. l. IO. Mαλέα Apud Ptolemaeiim Mανία scriptilinest, perperiin . Apini Stra, neni p. 6 6 Mαλια appellatur. HUm. l. II. προχ ρήσειν προσχωρήσειν Gr. l. 14.

480쪽

432, situm hianis oppidi perspicue docet: qiurii deinde,

Pug. I 82. l. 2. ἀποπλεὐσαντες Sc. Per enallagen dici videatur pro κομι- ουι απέπλευσαν Ae. Pori. HUI S.

SEARCH

MENU NAVIGATION