Thoukydides. Thucydidis *De bello Peloponnesiaco libri octo Graece et Latine ad editionem Ios. Wasse et Car. Andr. Dukeri accurate expressi cum varietate lectionis et annotationibus studiis societatis Bipontinae

451쪽

De;i Syr p. 6 7 ουτε Ἱσρέων. Ah Homeri aevo Vocalium elisiones in uiu fuisse coin perihun est. Aliqualiuo tamen rinclinentiar, qtlando litarit m qita si captant audi res, vel ordinis & positurae varietatein: denique ut Veritnun modii ias rei naturae, qua in tr fiant, ac commodentiar. I e his i Iuliata passim , rasiani itici. v. breplNin utra in Paralipom. p. 7 . Utriina vero in stra laendo semper ornumini vocalem anae alteriun veteres, non procli Ieriint. Περὶ & προ vocaleni peris Petrio retinent, qhianivis fretariir vocalis. Primo. Erare 1olet pnaeccillans tenuis in alpii arana. Hoc nos docent lapicles, & Codices castissinii. cirra ol. CXXIV, non longe post Tliticydissis tena pora, Monumentiani Ad illita nuin exsi-vet ΥΦ EN: MED . Insc. aphul Griuerit in V. C. 6 6 Ol. CLXXV, eiiisclem scripturae legem servat ΑΦΟΥ, nullo inter voculas spatio residio. Fosius Prians. & Hvera pura . inter Marinora Oxontenta antiquissimi in habet AΦsi &ΑΦΑΣ. Epigrantina Hermamni stelis inlcriptiam , & ab Aeschine lavi latilina, consentienae Aensilii Porii codice ποθ' 'Oμηρος. Epig. in Asclep. apud Grininirn 634 . I, DAl-

Greueriun circa tempora βασιλικῶν, tu ex V e.*1σκος

patet 749, 4, ΕΦΩ conitinctim. Sed nec apostrophus neglecta librariis. Nairi in C lice Menteliano VI seculi, Iti- dic. IX. 48, ΕΦ' ΕΑΥTOΥΣ visiciar. Co lex item D. Lucadapisti Montesalconium in Palae L ΕΦ' ΥMAΣ servat. Co- lex Bib. Reo. Gall. VII seculi in Epist. ad Romanos 'ΕΦOsC cii in accent. Apostrophiuna neglexisse philo icriptores Ionicos. Alia creon tanaen 793 χ' ιο α , Io69 X' υπὸ, 8ss εορταὶ ς, & alidi. Hippocratis exemplaria passi nisavant, sed Opinor mendole, οὐχ ὀράπαι, non ιυκ. ὐφ'

452쪽

invenias p. 847 ecl. Grao. &8 3 ουχ ούτω. At in his rarissurie peccat Herodotias in enaenesi illima Gronovit e diatione, ibique senaper, ut milii quulem videtiit , sibretimor in incuria. Seniet ille IV, 39 , το ' si o=ς εχ ει', II, 37, di χο. II, 43, οὐχ ως, & III, I. etiana ἁφ' ου Il. 44. ut aliti recte & laepius απ' ου, & απ' Ἱππου. Arctaeus hac in

ῖσσον : ἀπὸ ἱ πατος, alia Ille lituusi erruiui. Haec si istiis atl-cit icta sunt a nobis , non train ob Tiriacylaeieni. qtiam tb-cros utriusque Testainenti scriptores , in titillabis ariant etiam venerandae antiquitatis exeinpla. En tibi lector peti in e multis. Iosti. II, 26 οἰκ δεμεν, cra lex Alexandrantis. Habac. cap. ult. Vs. 7 ρυκ υπαρχουσι. Coelex Barherini in margine αἰκ υπὰρξει. D. Marinis V, ' ουτε αλύσciri. Be-Zae liher ουδά. Ioan . I, 23 ουτε ο προωλπης. Ibi Ms. Alex. Ουός, fortasse enamiuarius. A t. XV, et o ουτε οἱ Ουτε ἡμεῖς. Sic omnes: vulgatam i criptiaram ficinant Constitui. Apos .ae Oecumenius. AEt. XIX , 37 Oi τε Ἱεροσολ. Adde Itona. VIII, 39, i Cor. III, 7. A l hanc sor uiam habes νὐκται λην. Epicteriri sentent. XXVI οὐτε 'λπος ; sed ex offici iaa Stobaei; alias semper οὐθ'. Contra Plato a plint Laertium VIII, 81, έλθόνθ' ὐπομνηματα. At in Opt. ecl. Frai coi. IV ctius scribimr έ-ντα. Multa initus s uni peneris apti l Tini-cydidem mihi admodum suspecta. sed C lices paruna itivant. IDEM. De concursu 1 ocaliuna adde, quae Hii l

niis ad III, et annotes e Caia aerario, citii aci loculii Ciceronis in Orator. cap. 44 respexit. Et Saepihanum in Notis Ηιulioni ad h. l. Hag. IIo. l. 6. Ἀρετῆς - προθυμίας) Heroiloti verba de Plataeensibus respexit. vid. VIII, I. Oi πατερες ni Camer. quoniodo & abibi auctor. neglexit Dion. Hal. WAss. e, d. l. 9. Γους ορκίους in Foranula iuramenti, quo se irrit- tuo obstrinxeriant foederati. exstat apini Lycilrgiun Orat. adv. Leocratein, pag. I 49 Ηanov. onser Plutaretiuin in

Miltiade. IDEM.

453쪽

Od. I. Is Ω ki δρες Nomini Πλαταιῆς non praefiginti ανδρει in vetere sciro: qtiae tanten lemo niagis Graecae Iinguae consuetinlinem servare videtur: sicut alite ω Ἀρχίδαμε, magis quam Ἀρχύαμε. STEPH. Pq. III. I. II. Ἀρεσκει Verani lectior em esse puto hanc, καὶ τάδε -μῖν ἀρέσκει : cid est . κώ τὰ pa ἐστὶν αημῖν ἀρωσκει etiamsi alterim Valla sequatur. STEPH. mg. II a. l. 3. Περι τη M. Περὶ πάση τν πόλει Dionysius Halicam. & melitis. IUASS. eis. l. 1 I. Oποι Sic & Dion. Hael. puto non bene. IDEM. d. l. 13. Παρακαταθηκηι Agnoscit D. Hal. & Phtrnicitias, qili, Hippias παρα2ηκην, in uit. Nostriam se iuntur Demostli. Aelcia. Isocr. Aristot. Polyh. Iosephus II 44, Palisan. Pollux, Moeris Atticistae & ita locum hunc citat T. Magisteri παραθηκη ab Her toto in t usi Phocylid , Pli ira latis, & recentior . Apud Clementem lege inim O tol . παρακατα2nκην, uti S a Macc. III, Io, Is ex Alex- auul. Scit Tobit. X. 13 nescio an contra bis s. reponenduiri sit παραθήκη: plirasis est Heri Hotea, nec semel tantiini in

bis . quod non tinprobandum, ac stimul post ἁδέκως distinctionein cuin col. Cas . ponendam pluem. Od. I. Io. Γάξάμενοι) Post ευξάμενοι ad litum ex veteri fuit ὁμῖν. STEPH. Non intelligo, quid velit. Nam iam cliuiu in ante sectinctiini illius edit. in Vast. & Bas lege-hatur Ois. Nec dubito, quin etiana in aliis sit, cum ex

iis nullam varietatem annotaverit Hudsonus. Pag. III. L I. Ἐπιθειασας) Suida , h. v. τινα ἐπιθεια- σας pro τοσαὐτα, Dic emendaeulus. Explicat o θεῖον --

454쪽

δεδεγμένω, θεοφορούμενος. Coe ci edas. Supra, ες ἔπι μαρτυριαν θεων κατέστη, obtestarus : & sic vertendum , hic &insta. Obiter cinenda Ηmych. ἐπιθεα ει. Ieg. έπορα ει 'VAss. Suulas quialem non male ita explicat ἐπιθειάσας:nain Pollux Ι , 16 huer vellia, qtrae de vatibiis dicuntiir . Ut κατασχεθηναι, καταληφθῶ αι, πληρωθῆναι θεοῖ , & alia. etiam ponit επιθειάσαι. Sed perperam ira interpretanir hunc

locum , qvi H etiain Κusteriis ohservavit. In cod. Cas L hic est scholion κατευξάμεως. Auctor Etymolog. M. θειάσας

primum exponit τὸ θεῖον εἰσδεδε γήμενος : Ieinde addit, o δὲ Mιλη-ος παρά τω συγγραφεῖ, θεους ἐπικαλεσαμενος

καὶ κατευξάμενος. ἔστι γαρ ὰπὶ τού ἐπιθεάζειν. Volint interpretari vocem ἐπιθειάσας in hoc loco Thucydulis, quem alibi quomie κατ' εξοχi ν σνγορα αεα vocat; sed non re ete Milesiuin dicit pro Arctii clanio, tu il)i observat Syl-htirgilis. Θειάσαντες est in Thucydide VIII, I; ubi vi- de Scholiassen. ead. l. a. Περ Ἀσταύρωσεν - ἐξιέναι Corinthus. Voc. δένδρεσιν agnoscit etiam Th. Magister. 'VAss. Corinthiis

etra in καὶ πρωτα habet. Περιεσταυρωσαν sive in exemplaristio invenit . sive de se potuit, sine detrimetrio sententiae scribi potest. De σταυρωσει in obsutionibus urbivin vid. Castubon. ad Polyb. Lib. I, p. I79. Et de constriictione ag erit m e ligno, Iapule, & terra , Lips II Poliorcet. 3. Quod Corinthiis & Scholiastes ilibent annotari το δένδρος

casu recto, de eo a'it Stephanus Antinaciv. in Libr. de Dicit. p. as , mai nominativum το δενδρος inusitatrum, ob liquos amem in usu esse dicit. ead. l. s. Aυτωνὶ Tων Πλαταιεων, iit Portus in Var. Lect. Cum praecedat πόλιν. Thucyd. I, 336: φευγει ἐς Κέρκυραν ων αὐτων ευεργέτης. Et sic alibi. Vidis ad Ι, 3. Uid. αὐ- - χῶμαὶ Habet Suulas in φορμηδον 'VAss.

ead. l. 8. Ἐφόρουν - ἐπιβαλλWενον) Sulitas in έφόρουν, tibi est την ἴλην, & ἄνυσειν. De phrasi ἱ πνον καὶ σῖτον αἱρεῖσθαι Leoparil. VII Emendation. Id. eis. l. I 3. Σεναγοὶ ML Biblioth. Coislin. cuius Cata- Iogum sumno viro B. Montefalconio debenuis, Pa . a 37 explicat ξεναγων, ξενοδοχων. Verum, insuit, apud Inucydia. οἱ των μισθοφόρων ἄρχοnu &c. Schol. exscribens. Vid.

455쪽

Hesych. Ponticis Mss. ξεναγωγὸς ex interprete trahent non Uno loco. Xenoph. p. ag. Io 3 τους ζεναγούς , & pag. 333ξεναγεῖν τοὐ ξενικά. Susidas in ξεναγων. ο τa ξεναγοὶ ἐκ

rat d. I Adversar. . . II 6. l. 6. Προκαλύμματα Conser Iosephiim B. Iud. III, 7, ro. ubi pro γυμνουμένους Codo Blisb. γεγυμνωμένους, & pro , ένιμιοῖν. PMilo suDra etiam legendum πλῆθος ἀορόον .iστων coeni Busb. meo. Rus WAM. Huc pertinent, quae congesserimi Ups V Poliorcet. 9, &Heinsheni. ad Curi. IV, 2. Duicydicem prope ad Verini in descripsit Arrian. II de taped. Alex. Io: προκαλύμματα

δε δερόεις καὶ διιφθέραι αὐτοῖς ησαν, & cet. libi vir viris .e MT. pleri te videtur praeferTe αυταῖς, nempe μnχαναῖς, & αὐτοις ad longinoi ius retrocedere dicit. Hoc non bene capio: nam ita cilcit Arrianus , πύργους έπὰνω τούχώματος - ἐπέστησαν δύο , και μηχαν ας ἐπὶ τοῖς πῶργοις. Προκαλύμματα δε cet. in quibus αυτοῖς recte resemii poteit ad πυργοις, qtiod propitis est. Guain μηχανάς. ead. l. Ia. Ἐσεφόρουν) G. Iosepta uin B. Iud. V, 6. IDEΜ. Od. l. Iet. 'ξ ιν ταρσοῖς - ές τό διηρημένον τού τεαους Suidas in ενεέλλοντες illlimas voces de suo addidit: MC. enim non agnoscunt. Plia Orinus Sisulam exscribit. Rursias Suulas in fiλλειν pro εἰσέβαλλον, quod priore loco est, habet έπέβαλον. Sed ibi forte reponendum est ἐσέβαλον ,

structuris lunatis Ups ibideis. I. II. Ἐγκαρσέως in virg. Cl. Al. έγκαρσώς. iuro mae macto auctores; sed hoc melius. Nostem VII, 99 εγ- κἀρσιον τεῖχος αγοντες. Q rma Latini transe ersas etiam

456쪽

rratis dic ni. vhi. Sallust. Iug. 9. nevae alitor πλάγιον &πλαγιείμενον Hippocrium V, p. 167.

scriptiirae diversitas alibi etiana occili rit, & qtilitern non priκ ut pa . videlicet I 28. tal ρυμη utrobique libenter reistinuerim. STEPH. Pag. II9. l. 6. Ανευ δαπάνης καὶ πολ. Hic πολtορκία ponitiir siδικως pro ea specie πολιορκiας . qtrae mora &temporis timctii perii gittae: nam & alia species est, qtiae per vini adhibitis scilicet mchinis & tormentis urbs brevi expugnatiir. Observanda est etiam figura εν δε α δυοῖν

in hisce vectis : nam ἄνευ δαπάνης και πολιορκίας clicla,

pro ἄνευ τηὶ δαπάνης τῆς πολ. sc. sine iis silini bin, sui necessario iaciendi essent ad diluimamn ohsulionem. vid. Is casti uboni Cominent. in Poly D. p. I 6. HUDS. Od. l. 7. Φακέλλους Vocem hanc cum simplici λ esserendam docet Osaubonus ad Euripulis c. Vclop. ciuo modo etiani scribunt Hesyclitus, alii ave Lexicograpni. Viiue Amnonium in voce φὰκελος, & Leoparci Emend. l. XI,

κελλον βύβλου. C. Gr. φακςλους scribulit. Atque ita his Aristoteles in Metaph. sine Var. Lect. Iosephus, & D. Η sicarn. in Mss. Vatic. Hesychi , Phavorin. & G. Magister ex Synesio. Amnon uis. & Luciani Schol. Tona. 2, p. 13. Denique φ. ύλης ἀργείας legit Ammonitis. Herodot. IV, 6 a *ρυγ άνων φάκελοι. ita & 67. & Baroc. WAM. iicias haec laudans itidem φακέλλους legit. in Ammonio sit ἀργεiας, vel, quod pro eo habet Th. Magist.

ἄγροiας, non intelligo. Sed utriamque hunc locum ante oculos habuisse aperium est. Itaque ea mete a Leopardo deleri puto. ead. l. 8. Tαχύ - έδύναντο in Stilitas in ἐπιπαρένησαν. 3uod exponit ἐσώρευσαν. vid. Hesych. in παρεώνευον, MIerodotilni. Homer. Odvss. ἀ, I 48 & ω, 3 I. Suitas in παρενησαν eadein iterat, sed pro πόλεως habet ἴλης, mala. hinc er o corrige, quod non secit Κuite . Πολυχει- ρέαν agnoscit Pollii x II, I 49. ut πολυκοιρανiη apud Homeria in . Usas haud seniel Dionys. Halic. Hesychitis ex po ta quochina promit πολυχερ-. WASS. Ἐπιπαρενησαν, ab ἐπιπαρενii ι, Iegit Helim.

457쪽

malis est apud Maligeriuri ait Severi Aetnam v. 36: δεις. I 2o. l. I 4. Ἀρκτούρου De Arcturo vule Malige

rum ad Maniliuin. HUI S. εις. I 21. l. 7. Γυνιιικες - σιτοποιοὶ) Tangit moranti Graecoriim, apti l quos hoc mulieriina nilinus erat, ut stil-ges pinserent, panem couilerent, & alia a d victuin pertianentia pararent: de quo Fcith. in Antiatii tittib. Hom. IV, 3. Add. Plaut. Mercat. II, 3, 62,& Terent. Adelph. V, 3, 6o. De Romanis noriis est locus Plinii XVIII H. N.

ai: Psores Roniae non Dete ad Persicivm risive bellum, annis ab G. c. super DLXXX: ipsi Panem Desebant Θιπιtra, mullienorque id opus erat s sic t etiam nunc in plurimis gentium. Qii magis ci eclo, qua in Pitit. Quaest. Rom. LXXXIV. Et riare nios vultis inansit. Ulpian. l. Ia f. s. D. cle Instruet. vel Instriin . leg. O mussires, piae panem coquunt. ead. l. I 3. Δισχιλιοις Diodor. Sicili. L. XII, pag. 3 rh. scribit, cilices Astieniensium missos μετα στρατι- ων χιλειν. leg. δισχιλιων. UASS. Pay. I 22. I. l. Tστρατ γει Sc. Alter ex duo is duci,n, wai cum hoc Xenophonte copias ducebaru, v

ut alibi ρ IDEM. Dan. non irrate ταυτα. Etiana praeferendum puto προσπεμψάντων : nain προπέμπιιν sere altilia est. Eadem varie is est Ub. I, cap. 33. d. l. Io. Σπάρτωλον) Ita hic Cota. & inox Σπαρτώλου, & Liu. V, cap. Io, Σπάρτωλος. nec aliter Steph. Vkl. Suid. Harpocrat. Hes 3 ch. & Schol. Σπαρτωλὸν nunatis

Titi apti l Golletium. WASs. In Stephano. & aliis omni-inis , praeter Scholiasten Thiicyssi est Σπαρτωλὸς, ὀξυτόνως, item in Xenoph. V Grii . p. 36 I. cuius locum an noravit Valas. ad Harpo Et: Pag. 323. I. g. Ἀηνοχωροῖσι) Sclioliastes videri posset Iesisse υποχωρουσι. quod magis proprie, Paam ἀποχωρουσι. dicitur de iis , Pii paulatim se sit lucunt, antequam fiagam arripiantὶ nisi liaberemus ἐνεδιδεσαν , quod satis apte illo exponi videriar. STEPH. Pag. I 24. l. Io. Eυμβοηθεῖν in Legiriar etiam βοηθεῖν : sed illi ut compositiun ξυμβοηθεῖν in aliis quoque locis exstat,

458쪽

IN LIBRUM II. 433

leges Pag. 13O. STEPH. Βοηθεῖν Rostre ea d. l. Ia. Κεφαλληνέας Κεφαλην-ς Gr. Homerus, Straho, Polybius, Xenophon. noster. Pausanias, aliique λ ge. minant. At Scylax, Ptolemaeus & recentiores scriptii aniGr. Cod. ubisue sei vant. Inscriptiones aptati Reinesium III, 8s, & Fadrentina 439 c. Cedron. Anna, D. Chtasost. Munius orat. ar 6, Artemidor. apud Porphyr. de esit Animal. ciam simplici λ. Aristotelis exemplaria Variant. WAM.

ea d. l. I s. Ναύαρχον ἔτι εντα) Particula ἔτι inclicat, minus navamhi Diui Lacedaemonios cereo aena poris spatio inrctin scriptum fuisse. Ex Eminii Repribl. Lacon. in fin. intelligi potest, elle, qui ei annuIn praefiniant, de quo pGr in constare idem dicit. Si Doctu elli rationes si linatir , Cnemus plus qtia in atinum in lioc iinperio suit. Nain qtiae supra cap. 66 Cnenio navarclio, scribit Tirii dides, Confera in Maiunt Iuthinum exuuiuem anni secundi huius N:lli ; quae autena deinde cap. 9o - 93 , in Octobrein Iulianii in anni tertii. Et Lhodor. Sicul. XII, 31 r etiam post hoc tempus. cum gesta sunt ea, quae Titu L c. 93 &

Qxponit, C. uirum navaret Huri Lacedaemonioruiri Vocat. Pag. x et s. l. 8. Κιῆμμὶ De Cneino Vul. Di Od. p. 3II C. Pag. Ia6. I. I. Ἐπ' έτησὶ Ira & in meo vetera. ciuidsi tamen ἐπεσησ conivirete Thucydidem scripsisse dicanius 8 STEPH. a. l. 3. Θεσπρωτοι α Τασιλευτοι Thesproti secundum Homerian qui odvss. ε, v. IIs, Phidonis eortun regis meminit regio paretauit domin.itui. sed vel postea ni fallitur Thiicyd. reges suos adisicaveriim, Vel eo ira pam fuit quoiulani sine rege. veriuri utrum verba Thucy lictis de universa gente. an de qtiadam eius parte intelligenda sint, non liquet. Palmer. in Graec. antiq. p. 26 I. IJUDS. ead. l. 4. Ἀντιτανας Ἀτιντάνας Cl. Gr. vid. Aristota

459쪽

affert, mrod omnium aliis rex ille Θάρυπος Voceriir in re cto, non Θάρυψ. Νihil peccasset, si omnes illos alios, vel cerie quosdam ex iis nominasset. & quaerendi la Ue nos levasset. Nani ego quidem nondit In alium. qtrana Pausaniam invenire ponti, qui I. Ia Alcmin, Ae.lcidae, Patris Pyrrhi , & olympiaciis, in atris Alexandri M. avum, risium Θαρύπου fuisse scrusit. Nec Xylamini in alios, quana Pausaniani, scivisse, ex eo colligo, quod ad Plutarcii. PytTh. princ. ii, hic Θαρρὐτας vocavir, annotat, eum Pati laniae esse Θάρρυπον, nec ullum praeterea memorat, is idem' trauliderat. Sed vel sic unius Pausaniae auctoritas sufficere potest ad emendationem Palmerii stabilientam. Et est iacilis & non infrequens in nis per uratio. Sic quod in Ham Pocratione v. OιηMν legiriir, κεφάλου μὲν 2wγατέρα, Xάροπος δε γυναiκα, pro eo in ecsitis Suulae eri X αριππου,

in Mis. Xαρόπου, ut ad Suviam annotat Κusteriis. & in Photio apud Valesiuin ad Harpocrat. Xαροπού. Et contra, Qtein vut ali hibri Livii XXXII, 6 vocant Garopum, is in scriptis, & Polybio, ac Plutarctio est Oidrom. Nec illidito, quin in Luciano Dial. more. p. 3 3 de Niseo perperam edatur τὸν Ἀγλαίας καὶ Xὰροπος , pro Xαρόπου. Nam pater ei erat Xὰροπος, non Xἁρο . Res certa est ex Homer. Iliad. R 6 a, Eustathio ad illuni locum, & Hygin. Fab. XCVII. Itaque recte in Duvior. Sic. V, 22s viari docti edideriant Νιρσυς Xαρόπου καὶ Ἀγλαiας , pro Xἁροπος. quod in scriptis erat. cyuinam sint, vios patulo post IIαραυαιους vocat Thucydides, mihi non liquet. Sed -- gitabam, sortassis eviri locutiim de Παρωραιοις, quin CLINI Molossis. Atintanibus, Orestis, & aliis suibus claua, aspera loca in eodem tractu coletussius, iungit ruratio VII, 326. ead l. 7. Uρέσται Vi l. Lampridium Hagab. VII. &Zonamin in Constantino Mon. Niceph. Bryen. FI. Iuxta Athyram ponit Anna Coninena s , Io9. Inter Epirum &Aetoliain posuit Liv. XLII, 38. Adde quae Cellarius prosere p. 7or. XV ASS. Od. I. II. Δια τῆς Ἀργειαν eus Tini cydidis, e quo Paeriter. verosimili, ut videriir. coniectura, III Grai . Ant. 6 emendat 'Aγραιας, in lib. III. cap. Io6. De Agraeis utaplura apud eun in IV Graec. Ant. 3; & de Strato III, s Pae. I 27. l. 3. Κατὰ τε την γῆν θ Την abest Q. Gi ..&al. non m. M.

460쪽

πέμποντες, licet inversam orationis striacturam habere vi-dratur, minitne talnen alitui, qtiam illariim vocum duarii in ordo in ea invertitur: & magis certe est Tinicydidea. STEPH. Hanc scripturam sortassis tabuit G H. Stepliani Vulgata est in ceteris onanssius scriptis & editis. Et de- inierat alteram illam Steptantis prolatis e Thucydide exenia

psis confirmare.

Od. l. io. Τέλη VH. Misch. in h. v. Dionys. Hetilici VIII Ant. 61. Noster I, 48 τελη των νεῶν sine exemplo aut insitatore, opinor, dixit. Herodot. II, 64 ὀρνειων γενεα, at

fortasse rectius τέλσα cum Betiroc. & Lambelli. asibi κατατέλεα, tumuin, idem. Gntra tamen, ut videriir, Medice . Quaser Ulpianum in Demosth. p. 263. UAM. g. I 28. I. I. Καὶ οι 'μπρακιωται οἱ recte abest. IDEM. d. l. a. Διεῖχον δὲ πολύ ἀπ' ἀλλήλων Thon . Magi ser: διέχει δοκιμώτερον ἡ ἀπεχει. οῖον δέκα σταδιους ὰπέχει. Θουκυδέδης. δισιχον δὲ πολύ -. ά. Vana est obse vatio Granimatici. TMicydides cap. seq. D ἀπέχει σταδιους ὀγδοήκοντα Στράτου. IV, 42: απο δὲ του αiγιαλούπoὐτου - η μὲν κώμη αυτη δώδεκα στο ιους ἀπεχει. Sic

l. 97; VII, 19 & 34. Et omnes alii. Διέχειν e utem signi ficatione dicit Tnucydides infra c. 86; III, 22 & r. a. l. 8. Καὶ αυτοβοεὶ in Εinptasin hie habet copii la καὶ

ante αὐτοβοεὶ ex veteri horo a lieeta. ut eum usum tabeat, otii particulae τel a Latinis daretvi . ita tam interpretanistibus, Urbin se vel l o clamore expugnatios Imrabant. Qtrae men particula miniis locum habetat, si αὐτοβοεὶ reddatur pino μιιm elamore, ut reddere ciuidam i lunt. STEPH.

Aυτοβοεὶ Attici pro παραχρημα, Moeris. Ira fore Hesy-Chi . Suidas pro κατακρατος anuid Theopompum esse incit. VAss. Auctor Elymol. Μ. & alii Grananiatici tradunt. Thiicydidem hoc vocabuliun usurpare de rebvis , qtiae inhello primo statim clamore, id est, primo imperia, per Ciunnir. Et sic praeter Thucydidem etiam alii. itaque si qui sine respectu ad inllum αυτοβοεὶ Dro παραχρημα dictint, hi non prima, sive propria significatione eo utuntur. Pq. I 29. l. 4. Oυδέτερον ου δ' ἔτερον Cass. sorte αἰδε ἔτερον. V, 97-ὲτέρους Graeν. Atque ita in contextruVII, 34, ex libris Stephani opinor. o vir. ib. οὐδετέρων. Cass. Gr. Vll, 39. Homerias Il. r, I 8 ουδ' ἐτέρω : ira cum Scirol. rescribendum. Exemplaria sere contrahunt,

라틴어 텍스트