장음표시 사용
281쪽
καὶ τα αλλα πολιχνια τα πλησiρν. Certe ei aina πόλεις hae ips aevocantii r quoque Ptolemaeo sci. η , 4 , qui φροὐρια Cyrenaicae regionis seorsini antea recensuit. Addatiir Macca-lhaeor. atidior sib. I, c. II. v. q& 6I, καὶ ἐνεπίρι στα περιπόλια αυτῆς πυρι' ubi de suburbiis aut oppidis circuiniacenti-hius, quibiis imposita non sena per praesi sic , capi philem. Oirinino ita quoque acceperunt, qui I Paralip. 6, v. I 6 &τα περισπόρια constatui tinniti'tione transformarunt in περιπόλια plus quadragies, sicuti epraesentant odis. Co'-fiixit. & Alclina, atque ex irac expressae: etsi enim genuinam edtionem agnoveriin potius περισπόρια, quenda linio dii iri in Iosua seinper legitur, ranien laterulum, Graecos illos, qui mittationis a Paralip. 6 iuere auctoves, subvilia voluisse appellare περιπόλaα. vel ut ' Hieronyinus in Quaest. Hebraicis loca ista reddit, stiburban.r eius. GRAM M. elata. l. hi ισθοφόρων των Συρακους ων ὀντων blισθοφόρων
d. l. 9. Γράφεται, υήμασιν ἔς πολυ Deest. ea. . LII. Tω καιρω δηλονότι) Deest cum tribus sequentibus scholiis.
d. l. ι 9. Γράφεται, πρὶν ἔς oi μάντεις omnia, quae hic
usque ad lin. 3 1 ο μὲν συνδ. περ. leguntur, in bis desulerantun. l. l. 38. Tων Ἀθηναιωνὶ Melius Portus τωναυρακουσίων. ML non habet. Quae paulo ante ad verba Thiucydidis πολλῆδη μῆλλον ἐίθμουν annotata sunt, vide in Ninis ad Thucyd. Pri . m. l. 2. Δεξασθαι) Deest. Od. l. 8. Καταμιας πόλεως των Συρααουσων Haec non I puntiir in Mic ut nec ea, quae in sequenti annotatione sunt ,
ηγο- πολλοὶ - σοκτ11σασθαι χώραν. Pro iis ad verba Apu γὰρ πλεῖστα ι. haec scribuntur: πλην οσα συνῆλθεν ἄνη πρbς Αθηναιους καὶ Λακεδαφονiους ἐν παισὶ τωδε πολεμω. πλήν γε τοὐξύμπαυντος λόγου πια ἐνκπαντο-δε τὼ πολέμω θνη πρός τa τὴν τῶν 'Aθηναiων και Λακεδαιμονι ων πόλιν συνελθόντα, τουτέστι, πλεῖστα ἐθνη περὶ Συρακουσῶν μαχόμενα ἡλθε, πλήν γatai οὐ τοσαύτα - α προς 'Aθηναiους καὶ πρὸς Λακεδαιμονiους προσενεμ η.ead. l. t 8. Ἀπρικοι νῆσαν, 'Ερετριεῖς, Αποικοι ησαν. 'issopula.
282쪽
ead. l. 2o. Ἀπλοωτερας ου - ἱστοροδεας Suidas in ἁπλο στερας. Sed quod ἁπλουστέρας dicit a Thiacydide vocari has naves, nilliliis ML aiictoritate confirmariir: omnes enim tam scripti, cluam editi libri Tluicyclidis laic habent ἄπλοώτεραι
Idein pro τας αεπλους πανταπασι habet τας απλους παντ-
λως. E letirile διὰ πληρώματος ἐνδειαν καὶ ἁπλόους ἱσταμέ- νας' in qiscitis praefero scripturam, qtiae est apud Sciroliastem. LII l. 24. Νεότητος omnia; clitae hinc sequuntvir, scholia usque ad i. 3o ἔπειτα, absunt a MLeiad. l. 34. -υνὸς Ἐναάλιος Hoc solum habet Ais sine altera parte versiis. Desunt etiana expositiones ad i. I 4 h. p. & ad P. 277l. I 2, 13, II. LocuS Honaeries Iliad. ae, V. 3o9 P . s7z. L Io. Ἀντὶ τού καταβάλητε - ἀποστψητε ὶ Liς
τὴν Θαλασσαν καταβάλητε. d. l. Ia.Di μαλλον οὐκ εστι συγκριτικὲθ Thiicydides: καὶ ταύτα τοῖς ὁπλιταις ουχ i σσον των ναυτων παρακελεύομαι,οσαν των ἄνωθεν ita ἐλλον τό εργον τοῖτο. Scholiastes : τὸ μαλλον Ουκ ἔστι συ γκριτικον, ἄλλα διασαφητικόν. ου-οἱ ναυται τούαπαρίττειν τούς πολεμiους συναιτιοι. At, quod si μαλλον non debeat hic esse συγκριτικιν, neque erit antecedens ἡσσον, scilii trumque est. Nectile eni in tu at, qi loci nautis non incumbe rei το ριπαράττειν, ut in ilitibus, cum haec, ταύτα παραν -
λεύομαι, non solum hoc opus spectant, sed oninia munia illa ac officia, a singulis, nautis aeque ac militibiis, instanti pugna totis viribus exsequenda. Conceditur quidem, milit una maiorent hic operam exspectam, idque hiS orator innuit, οσωμαλ ν &c. at quin nautae clii lue suis defungi deberent partibus, ἐν τω μη εξωθεῖσθαι, μη ανακρουεσθαι, μn πρότερον ἀπολύεσθαι. ἡν μὴ si πολέμιοι ἁπαρα Ῥῶ , clitis negaverit ZGRAM M. Adcle Stephanti in ad Scr. al. de Dies. Attic. p. IO .
283쪽
e ad Li8. 'λξιον οτι-Αξιόν εστιν οτι δεῖ διαφυλὰξασθαι. d. l. 29. Ἀνδρων δηλονοτι Hoc coem quatuor semietitibus si lioliis a in. abest. eada 3 o. N αντιληψις Thucydides: προηγγέλθη δὲ αυ- τοῖς και η επιβουλη τῶν σιδnρὼν χειρων. Testatur Hudsonias ἐπιβολη le gi in Gril. ML Oxon. additque sic legisse videri Seholiasteii atque Vallam. De posteriore non cubito. De Sclioliasta hiaud aeqtre res certa est, mina in omnὶ impres.sis sic exstant ipsius verba: Καὶ ἡ ἐπιβουλη η δα -ιις. Sed quia ἐπιβολὰς supra l. 7 reddiderat ἁν λαβας, atque hoc ἁ τιληψις, putat Hudsonus ipsi eandem iitrobique vocem in textu letiani. Fortasse: neque tamen accurate iam rem egerit seni per Grammatici isti. Quod ad Thucydidein vero, optina a sane ratione retinebitur antiqua lectio, ἐπιειυλη. quid enim , si in prioribus ἐπιειλας clixerit, an debuit ea propter necessario utem vocabulum usurpare lioc loco, qui nescio cur respuat istud ἐπιβουλά; Potius consilium hostium ac τέχνημα ita exprimitiir, cui apte convenit. Transtulit ergo M inse-
inius: in viis rasim ess erat in os ilLI manuum feri raran maestinatio. Nec dissentit Acacius. Quin, si ἐπιβουλὴ maneat, non alius tau en erit loci sensus, quam qui perconi mode expressii K in versione Gallica: on avolt dela eu aws ia Dinwnnon des h limpons deser, Pag. II 8. etiamsi alterum lectionem praeserant H. Stephantis&uterque Porrit S. GRAMM.
Pag. 373. 3. 'του- Si hoc non cori uptuiri est, Scholiasten errare puto, qui hic exponat αἰσθάνεσθαι. Tliucydides saepe ἄρτιλαμβάνεσθαι dicit ea significatione, quam hic expressit interpres. d. l. 4. Ἐτοι κατα τψδε τῆς χώρας Non habet ML nec quod annotatur ad i. 9 h. e. & ad i. a p. 283.
d. I. 8. οὐδε αλως τι κατ' aρχ. Ei μὴ δε ολως τι κατ' ἄρχ. ead. d. Ia. Tnς ὐπαρ υγυσης δυνάμεως ημω. Η λων hic t cum habere non potest. Nam est generale essat tim de omni-hiis, qitibus idem accidit, qiiod tum AtheniensibitS, ut, cum vident se spe, quam conceperant, excidisse, etiam minus
praestent, quam possint, & abiectioribus sint animis, quani pro viribus, quae iis supersunt: ead. l. 26. Tούς ἀπείρους θαλασσῶν φησὶν Tους ἀπεδους θα
284쪽
ἐπονομάζων Η longe petuum est. Melius in verbis Tluicy- cum interprete απὸ κοινοῖ rUetetur ἀξιων, per ellipsin pronominis . hoc modo, καὶ ἀξιων μνι αφανι ειν τας πατμ-
f. l. 24. εξῆς ὐπερβατεν, καὶ οἱ διαβεβληκότες) Π εζης, καὶ οἱ διαβεβοηκότες. Perperam quidem διαβεβοηκότες. Sed neque recte edd. διαβHληκοτες' nam cum dicat το ὲξῆς, id est, series, sive ordo verborum, legendum est δε βηκότες, ut in Τlhucydide, cuius verba in ordinem redi it. - . l. 29. Tὰ αὐτὰ έγγνωσκαν. τ. ὁ. n. A.) Haec tantum, &quae ad p. 3ool. 8 annotantire, sunt in ML d. l. 37. U καὶ περιττ. 'O και συνδεσμος αυριττός. De hoc pleonasmo τοὐ καὶ viae Stephantini ad Corinthum Ara. XL.M. Od. l. 38. 'Aπὶ κοινού-ἁλγεινὰ Deest, in & scholita ad p. 3Oal. 13, p. 3o3l. 3, p. 3οδὶ λ&s- .PV. 3IT. ι. I. Παρακλησιν. ἄντιβολία, δέησις, ἱκεσία Al sunt a Ms. Et mox idena δάκρυα, καὶ στεναγμός melitri, quam in edd. δάκρυα , καὶ σταλαγμός.
285쪽
Suidas , lociam Tlaucydidis laudans v. ἐπ θειωσμιος , eadem verba habet . quae Scia oliastes viilMtus. Od. l. Io. μοιρειν κακων ) 'lσομοιρεῖν τῶν κακοῦν. Raulo ante δηλονξτι, & δηλαδεν non habet M1. Et ita saepissime alibi. ead. l. 24. Ἀγεννε ν, ἰ γουν ἄνα δροις Non habet Mic nee ea, quae ad p. 3O l. 4, 3, 7, &-η φθόνου scributitur. ead. l. 26. Πεπολιτευμαι νομιμως Deest, ut & l. 28 ἀνεπαι
ead. l. 36. Ηγουν οἱ κη ν άδιάδοχον σχόντας Omnia desiderantur in 14s. usque ad p. 278 l. 2, praeter το σύνολον. Pag. 378. I a. 'Oμόπεδον) pro hoc Suillas v. ἄπεδον. ut ait Thin ydidem annotavit cl. IV asse, liabet ἐσόπεδον. Illa, ῶς καὶ ἀλοχος, n ὁιαόλεχος, non sunt in Suida. ead. l. 4. Πως χρη G τν ἀπὸ ἐπιτατικὼς) Πῶς D τ. ά. ἐπι-
paginae 3 is scholion habet bic
νετο. Arhira atur Scholiastes, Thucydidem potius ilicscripsissise εν τω 'Fλληνικῶ πολεμω, & rationem assert, qiuia in fine historiae lauius scribit auctor, ruritum lioc omnibus misse in altismnestiusque iis, quae Graeci antea sustinuerunt. Inibecillis Eclinodium ratio, tinnio nulla. Etenim adversatur opinioni illi
286쪽
tii in allatus iam locus auctoris, in quo των έν Σικελικω πολε- μω τοὐτφ non alias pugnas, quam auae hoe jso bello Siculo pugnatae, indicant; tum is, quem Scholiastra pro se allegyi, similia quippe repraesentans: συνέβη τε ἔργον τούτο pugna lino Ἱλληι ικὸν τῶν καταδεν πόλεμον τόνδε sin hoe MD, hoc
est, ipso hoc Siculo μέγιστον γενέσθαι. quibuscum subsicitur, δοκεῖ δε ἐμοιγε, καὶ ων ἀκοκ Ἐλληνικων ἱσμεν, apparet satis, 'Ελληυκα ἐροα cetera L πολέμους dis ingui a praesenti hello in Sicilia ab Atheniensibus gesto. GRAMM. Sequens scholion, n γουν φυλακὴν, non habet MLead. l. I 6. Δια την παπαν ἐς ἀρετὴν νενομισμέι ην έπιτήδευ-
δυστυ ας ἀφικέσθαι δια τὴν νενομισμενην ἐς το θειον ἐπιτήδευσιν. Scholiastes interpretatur, δια τὴν πῆσαν ἐς ἁρετὴν νενομισμέ,ην ἐπιτήδευσιν, δεα το πῆσαν ἀρετὴν νομφαις ἐπιτσ-τηδευκεναι. ου γὰρ δὴ νενομισμένην ἄρετην τὴν δοκουσαν *11-σi. Quis seret, quaeso, talem expositionem Θ An pro synonymis habenda n ευσέβεια, vel ἡ εἰς τὴ θεῖον επι Lyci σις, &πῆσα ἀρετη; an etiam, quod νενομισμένον, in oppositione sic dicitur ad τὸ δοκουν; dico vero, auctorem tinius tantiin irtutis, non πασων ἄρσων, laudem & gloriam Niciae hic tribilere. Multis qui deni dux ille ornamentis animi insignis. integritate, continentia, sortitudine bellica, liberalitate & aliis, nauci tanten omni culpa absolvendus erit, si Plutarchum in parallelis audiamus. otia vero maxime excelluit, interque suos ferebatur virtute, ea ubique tu in ab auctore nostro, tum Plutarctio commendatur, istiusque ipsius fit mentio Thucydidis loco nunc allato. Erat ea relim, &s omm patrio mirumismum strusum. Νενομισμενον enim dicitur. quod ex patriae legilius sit rite ac reverenter, speciatim in sacris rebus Deorum. que cultra. Talium autem ΟIaservantissimus, si quis unquam At lieniensium, δεισιδαιμόνων in omnium fuit Nicias. Hinc de se ipse praedicat in concione sua ultima: πολλ. k μὲν ές θεους νόμιμα ex patriis instituit, in δεδι τημαι, πολλὰ δὲ ἐς ἄν- θρώπους δiκαια καὶ ανεπiφθονα. H. Steplaanus autem ad lau-Ganina Thucydidis locum, quem examinanti una suam simus, probe videns, adhaesisse temere Scitoliastae interpretationi Vallani, sic vertentem, ob μ tim virnuis, pruod omne in issam conserebas, annotat in mar ne: vorat hie Drauisse Thuc des τὴν ἐς θεῖον επιτήδευσουν, quod antia θειασμὸν, δε eo et Nicia loqunis , disrt: eam Ne litterius sententiana, sed imbecillius, ut apparet, probare nititur Voc. ΘειασμD. Ast non de-
287쪽
het confundi specialis haec τοὐ 2cno, quarentis in praedim nibus S μαντειαις in cupatur, Observantia, cum generali 2εσσ I Nec, quae congessit Iul. Pollux capite illo, quod respexit Stephanus, Omnia pro synonymis, accurate dictit, , accipienda. Θειασμος semper id denotat, quial neminem Graece coctuna latere potest, nuntiana adeo late patet, tu ea omnis significetur eis του 2εῖον ἐπιτήδευσις. Et cum θειασμῶαμσκεμενος Nicias nostro dicitur, fit hoc in nat rario ne illa eclipseos Iunaris, quam ontinosani is prae dueibin; ceteris, satis 5: iis prodigio lioc territis, harurbat. Nec aliter Plutarchus,
quklquid dixerat Stephanus, intelligendus, quando plarasi ista ex Tnucydide desuinta uritur. Quin ille vitaritim scriptor, eo- dein respiciens in parallelisino ducis huius atque Cris , pr
pe sin. Gescribit Niciam, ut μηδεὰς άπὸ μαντικης καταφωνοὐντα. Ceterum in quo speetat mur maxilne tantuni eius m- 'Inamna sacrammqtie remm fluisunt, idque νενομισμενον praesertim, exponit idem Plutarctius pag. 34o, ces ite 2 οφιλὴς, και πιλλα κώ μεγάλα λαμπρυνόμενος Θεῖον appellatur: eiusque λαμπροτητος partem quandam speciali iis attin-ψt intra pag. 16s, ἀναθήμασι καὶ γυμνασιαρχ. αις και διδασκαλίαις χορων φιλοτιμούμενος. Hoc autem erat πολλα νωμμα δι--Sαι, liaec ἐπιτnδεὐσεως pars magna, τῆς ἐς 2εῖον νενομισμis11ς. ut alias taceamus, iii vita eius apud iitrun
que scriptorena obvias. Igitur deserendi Sestostas es & Vallas. l. nec attendendus militum Id. Stephanus. Melius sene d funguntiar hic partibus suis interpretes ceteri, praesertim II insteinius, sic transferens: p terstitistim O 'murn erya re liponem Ubus patriis constitutam. cRAMM. Partem primam huius scholii, nempe verba δια την πασαν ἐς ἄρσην νενομισμε- νην έπιτήδευσουν, non habet ML Quae in fine sunt, ita leguntvir: ου γαρ Li νομιζομhum την δοκούσαν λεγει. d. l. 22. Ηγουν ιγκονόμησαν) Deest. ead. l. as. Διὰ τό δύσφημον ἀπεσιώπησεν αυτοι ὀνομαστὶ εἰπεῖν) Haec annotatio non sito loco ponitiar. Periinet ad ea, qtiae paulo ante dixit Thucyclides, πάντα τε ποιουροων αὐτῶν δια στενοχωρέαν έν τω αὐτω' quae bene illustravit clar. asse. t. l. 3O. Μεχάλως κακοπαθήσαντες Additum crat in ML ουδὲν ut νον ές ουδεν κακοπαρήσαντες. ουδὲν ως οτι συχ ἀπ-λετο. Posterius ad πανωλεθμα reserendum est. . 38o. L 3. Δηλονότι επηλπισαν 'Eν ελπιδι ἐπιοίησαν. e l. 9. Τους α οώτας ευτελωτερον mau βιουνὶ Tοὐς π. Lmiras βιοῖν.
288쪽
ead. I. Io. Ηγουν ἔως ἄν Diras . d. c. 24. Ἐγουν, τῶν Λακεδαιμονίων καὶ Ἀθηναίων Diucydides: μάλ στα δὲ τῶν ξηα -χων διασκοπούπες o πως μ. σφων ἀποστήσωνται. Pronomine vellim intelliigas hoc loco solos Allienienses non, ut Scholiastes iii Nu, Laceda monios pariter ac Attheniensec turn quia proxinie fit meritio ruin, quae diri a & munitiones, etiarn in ditione Laconica, curaverant Athenienses, quae coluintia serie excipitini verba modo allata; tum etiam, quia paulo ante causa exstat huius Atheniensium cautionis, μ ελιφα δὲ οἱ πιοῦν 'Mην-iων ὐπήκοοι ἔτοιμοι ησαν καὶ παρα δυναμιν αυτων ἀ*i-στασθαι, nimirii in propter acceptam cladem Siculam dissidentes potentiae illoriim, quod & ne facerem ει ξύμμαχοι, iam pro Etu opus erat. Verum fortasse ntilla hic culpa Scli liastae, sed librarii alicuius, qtii annotationem, haud suis Ve
his appositam, cletitiisset a j licere his sequentilius, πρασσόντων δε ταυτα ἀμφοτεραν. GRAΜM. His apponitur in ML &Αena. Portiis quoque u Heriar animadVeriisse eo pertinere. Od. l. 26. Ταλα ἐτογαζόντων 'Eκαστα ἐτοιμαζόντων. Od. l. 32. Ἀντὶ του, φοβερὸς τοῖς Λεσειοις Ἀντι τω φοβερός. ML Cetera inepte assuta sunt e sequentibus. P . e 8 I. I. 7, Κλεινίας δε ο Ἀθηναῖος Alcibiadis stemma sic
dediicit Meursitis. Primi Alcibiadis filius erat Axiochus, et iis Clinias, eius Alciniades secundus, eius Alcibiades tertius. Quatruor vero fuisse Alcibiadas, tradit Scitoliastes ad Arist
monius, cuius meminit Polybius Legar. Ecl. XVI. Quin hoc sciendum, Laconicuna proprie illud nomen sui sib, & miores Alcibiadi a patre impositum, quia is Alcibiadis Spartani hospitio usus esset. Errat ergo Scholiastes, qui minorem Alcibiadem a Thucydide hic loci designari putat. Quominio enimpe in inorem nomen illius in sani illam illatum est, ctim iani proavus eius id habuisset certe maior Alcibiades fuit, illii ius hospitii cum Lacedaemoniis & inter eos clim Alcibiade exercebat: cui postea renuntiavit Axiochus filitis, Alcibiadi
secunts avus; quod*ie secundiis renovare anim una inciti xit.
Vide Meursu Auic. Lect. lita 6, c. I a. HU . Ad te Notas ad hunc Iocuin Thucvclidis. ead. l. 9. Φιλι ανγ Deest, cum scholio sequenti. Ad περίσι - κον autem, qt loci mox est in Thucydide, scriptum est: π μοι
289쪽
Od. L 37. Oιονεὶ κοπιῆσαί Καὶ οἱονεὶ κοπιάσαι. Pag. 382. l. 3. 'Aντὶ τοὐ, τας επι τοῖς χιλiοις ταλάντοις ἐπικωμένας ζημιαςὶ Sed non erat pecuniae ini posita poena, s*d pecuniae ingratum usum suadentibus. Ergo erit , τὰς ἐπὶ γωειπόντι κινειν τα χιλια τάλαντα ἐπικειμένας ζημιας, scit. ελυσαν. Constructio clara satis in auctore. GRAM M. l. 6. Προσεδεξαντο Tollatur omnino e verbis auctoris,
lati ic scitolio praenus sis, ιi Ἀθηναῖοι. Non enitia Allienienses recipietiant, sed Ten, iisque post Atheniensium fugam. Textii hi Tliucydidis inspicienti res liquida. IDEM.ead. l. I I.Π - ὰφιστωντ. Totum hoc scitosion abest a MLead. l. 23. - φησὶ παρὰ λόγον εσφάλησαν Eiτι παραλόγον εσφὰλiiσαν. Et mox τὸ τὴν ἁμαρτιαν συνέγνωσαν.
eis. l. 3 s. Ἐπείλησε τοῖς Xίοις, ητοι μη επιβοηθησειν αὐτῶ ML non nabet ητοι, nec ei hic locus est. n μὴν recte dixis ibi, ut Thucydides cap. 3 3 , agens. g. 84. ι. a. οὐ γαρ εστι καὶ ἁλλη, ἀλλα μόνη αὐτη Ἀλλη γὰρ οὐκ εστι Κως. eis. l. 7. οἱ Λακεδαιμόνιοίὶ Paulo post ad Καμείρω aciscriptum erat: Κὰμιρος 'Ηρωδ. καὶ Xοιροβ. Puto euin significare, Herocia nunt & Cli roboschina ora immaticos Κψειρος Voluisse scribi, non Κάμειρος. Κὰμιρος etiarn in Tlaucydide quidam libri scripti liabent. Sed variat scriptura. Vide Holitentum ad Stephanum.
ταύτα. ML Bas. Paulo ante ad vecta Thucydidis , oi δὲ τὰς ναύς ὰπολιπόντες in Cass. scribebatur: Oi δὲ τὰς ναύς ἀπολί- τωσιν ουχ υπολιποντες pro ὐπολείποντες γ εἰς ὁμηρiαν τὸν προσοφειλόμενον ιμισθόν. Non inale, si οὐχ demas.
290쪽
quoque, ut saepe alibi, deest. Od. l. 38. ΔεξιωσἈν φιλικην Ad ἀλλως τε ML laaec habet:
ἄλλωe τε οὐδε διενοεῖτο τιμωρεῖσθαι καιταῖτα οὐδὲ συμμίσ
Pag. 386. l. a. Του περὶ ἀδήλων) Tοδ περ ι των ἄλλήλων. Sed male ἁλληλα,1 . Post διατείνεσθαι additur: τὸ δὲ προσέθηκεν,
tat orationem ira suppleri posse, καὶ αλλα μεν τινα, μάλιστα δέ. ead. I. 28. Δυσανασχεσων ην Additur in ML σκλi3ρὶς ην καὶ ἀι ένδετος. leg. ἀνενδοτος. d. l. 3 2. Πάντες is αυτω Πάντσς ιν αυταὶ P. ead. l. et 8. 'Ηγουν ἐμελέτων) Deest. Pag. 387. l. o. Τῆ αἰτήσει Iηλονότι Non halbet M Od. l. IO. Καιπερ διδόντας τα αiτουμεναὶ Paulo post ad ἡξiουν annotariam erat, Ἀλκιβιάδης δηλαδὴ και Tισσαφερνης. Sic quoque Aem. Portus. Od. L ii.ψἹωνi Mox ξυνόδφ exponebatur συνελεύσει, ομιλ-. Od. LII. Εἰς τροφὴν δηλονότι τῶν νεῶν, καὶ ε tu αλλην δαπάνην Haec nisil faciunt ad interpretationem verborum Thucydulis, επὴν αἱ βασιλεως νηες ὰφiκωνται, quibus adscripta sunt. Rectius reserentur ad ea, quae non multo post dicuntur, τα χρήματα Tισσα*έρνει ἀποδούναι, ὁπόσα ἁνλὰ-
ead. l. sto. Γράφεται τοῖς ἈθηναIοις Abest a bis ut & φησί.Pag. 88. l. 8. Eiς τὴν Λακεδαίμονα δηλονότι) Hoc repti gnat sententiae totius loci apud Thucydidem: nam exsules