장음표시 사용
271쪽
342. Tου διώκοντος alio loco in margine liue tota, sed non apis parebat, Guo referemtum esset. f. l. 4. Ηγουν εiδὸμ τὸ μελλον Cum hoc coniungitur in ML sesuens scholion. d. ι. 7. οἱ λυλόμενοι δεχεσθαι τους Ἀθηναίους ) Credam excidisse cx verbis Mirosiastae, exscribentis culpa, particulam μὴ alite haec, οἱ βουλόμενινι δεχεσθαι. Secus enim contrarium auctoris textui erit Scirolion. GRAMΜ. Addidi μη ex ML in quo est οἱ μὴ βουλόμεν νι δέχεσθαι, non, ut Vel meo, Vel operarum errore expressum est, ct βουλόμει ι μὴ δεχεσθω. Ideni lial et Mam νιοι, non Mεσσnνιοι. Od. I. Io. οὐδὲν ἡ υετο υπ' αὐτῶν Pro ἀκούετο puto scribendum ἡνυετο. Paulo post ad voc. σταυρωμα in ML haec annotatio erat: δρια περὶ υσπρατόπεδον ποιησάμενοι. οἱ μεν τὰ νεώρια ἡκουσαν ακολουθησαντες ' ἡρω ειποντι. ρυρούς τ' ἐξεκαθαιρον οἱ δὲ ἀποθῆκας. Duae posteriores expositiones rivo relici possunt. Non est obscii rum, quid sit σταυρωρια. Vide Tlhucydidem VI, 64, Ioo& Ioa. Est in Homero Il. S, V. I 3. ea f. l. II. Oi Καμαριναῖοι τοῖς Ἀθηναιοuὶ Addit Ms. ἄ- κοι- νου τὸ μη. Significat, ante προσχωρυσι repetendum esse μὴ e
Deinde ad ea, quae sequuntiar in Thticyclide, μὲν τὴν ἡμε ραν δυναμιν σάζοι ἄν τις, annotata sunt, 'tiae pa . R. l. 3 legitntur, τουτο Mξήγησές ἐστι του προτερου. o μεν S seqq. usque ad finem illius annotationis. Et plane illi loco conveniunt; ab hoc aliena sunt. Od. l. 29. Καὶ δεεσθαι ἄν ήμων ) Ἐδεῖσθε ἄν ἡμῶν. fortam καὶ εδεῖσθε ἄν ὴμων. d. I. 3o. Ἐπὶ ταὐτα τὰ εἰρημDα In hoc scholio nihil est. quod ad verba ταυτα ἐκ του ὁμοίου pertineat, praeter postre-
ννυς. Nec illa ἐαυτὸν καὶ μἀ' ἡμἁς ευθὼς κινδυνευσοντα cum praecedentibus cohaerent, & haud dubie perperam repetita Diuili uri by Corale
272쪽
lant ex iis, quae ad i. 6 annotannir. Illa, τν μὲν συμμαχεῖν και βοηθεῖν τοῖς Συρακουσιρις, possunt reserri ad verba Thuc3relictis, και μὴ μαλακῶς, ωσπερ νὼν , ξυμμαχεῖν. ML Iaic nihil nos iuvat. In eo pro υ γαι δὲ, ἐαυτὸν καὶ μεθn1μας παρακελευομένους, legitur δε ἐαυτῶν σιπερ ἐκ δια οχης ακiνδυνος. Ε quibus illa, εῖπερ ἐκ διαδοχῆς ὁ κινδυνος, avulsa videntur ab iis, quae ad i. 6 scribiliatur, καὶ μεθ' -ας ελς
των. Sed quis tali indigeret explicatione Z qu Al si ellipsin supplere velit Grammaticus, dicat potius, λειπει-ἄδικωπαι. GRAMM. d. l. 22. H κεν γηθήσαι Πριαμος Quae hinc sequuntur, aras. absunt, ex more veteriin cimiliti testimonia scriptoriinet, de quo supra dictuni est. Est tritum ex Iliad. L, V. 2s .ead. l. 32. Καὶ Iσπερ λεγόμε ν δικαιοeανές ἐστι Portiis coniicit καὶ γαρ οὐχ ὼ υρ. Ita legendum liqiret e verbis Tlaucydidis. Nec dissentiam, si quis putet articulum' ante γόμενον addendum esse. Pug. 349. L II. μὲν τα δεόμεθα, οτι προδεδόμεθα υ
των Ἱώνων' πρὸς δε τψ μαρτυρόμεθα Πρὸς μὲν το δ. o. ἐπιβουλευόμεἔα υ. τ. 'L προς δὲ, μαρτ. D postulat ratio linguae Graecae, έπιβουλσυόμεθα sensus. S ita ipse Thiicydides.
co de eo trioni turtina pronaittit Slςphantis in Propai asceitu p.
273쪽
Io. Ille quidem non praestitit, quod in animo habebat: sed
mihi verti lini ἀποφαiνομεν, neque ad pyaecedenS ὀρωμεν, n qtie ad sequentia commode referri poste videtur. ead. l. 24. Φοβεμν τι) Φοβεροίτερόν τι. d. l. 32. 'HMας ἀπόντας καταδουλωθηναι Thucydisses rμη παθεῖν δὲ μἀλλον τούτο κα λυσουντες. Recte. ut quidem op nantur, reddit L. Valla, inimo potiara, vi ne hoc patiantur, ραγ-hibonius. Nec culpandus Aena. Portus, secunda persona utem,m hoc vobis aeviat. Pari modo Acacius & Ablancurtius. Intelligunt hic nempe Siculos, quos μη παθειν sinerent Athenienses. Scholiastes contra patiemem personam facit populum Atlaeniensium hisce: μὰλλον τοῖτο κωλύσοντες) ημῆς ἁπόπαπ
-δειν. Immo dicam, non dediere sequentia hic inultum respici, in quibus non negaverim aliquid esse pro Scholiasta, dum praetens periodus sensum parit tam con tium, tam m-riindun i. Pe suadere enim istis conariar verbis Haphenatis, Siculorum rempublicam & libertatem nec a suis Atheniensibus) aliquid canini passuram esse, nec aliorum iniuriis & oppressioni exponendam, paratis Atheniensibus quemvis ab ea attentanda hostem arcere. Non dissimulandum interim, phil. Melanclathonem cepisse locum eo modo, quo Scholiastes, ac venisse ita: sed potivi ut impessiamus eos, qui nostrae Ebinarians Gntur. vel qui nobis fornii labiles sunt. Alteram tamen, ut dixi, sententiam praeserenda in puto. GRAΜΜ. . I. 34. οὐδεμιας συγγενέας σύσης Thucydides: ὐπο- μηδεὶς-ουδεν προσῆκον -ων κηδόμεθα. Scholiastes r
Ιa hic cognatio indicatur, sed necessiriado talis, ciuae in conservanda turiusque reipublicae salute communi stucilio viri sam debet, hanc ille συμμαψαν adeo non minora, quam C gnationem, iura exposcere, omitor innuit, ea propter his iam insistens, quia Hermomites Syracusanus praecedente or tione τυ συγγένειαν suoriam & Camarinaeonina crepabat identidem, ad invi sam Atheniensium. I itur concludit ma clite perlinitin quam allegata inceperiant Verba h. m. καὶ ω - τουτω προσηκου ὁδη ημῖν τὰ μέγιστα. IDΕΜ. Par. I. l. 2O. Ei σφερειν εἰς τόν π ὸς Πελοποντησιους πόλ- μον Uσφέρειν πρ4ς πόλεμον. Pag. 32. l. 27. Ἀπο κοινούτὴ φαμὲQ In Ms annotatur ad
ξύμμαχοι, quod est pag. i 3 s l. a in Thucyd. & paulo postvrursus ad μήθ' ὁσ σωφρονισται ibid. l. s.
274쪽
rad. l. 3I. 'Υ υρβατὸν Deest. In fine huius expositionis est
cratia. Sed quod ἀγνώας legerit, quodaue editores praestamissi ini H. Stephanus, Aem. Portus, Hudsonus in textrum receperint, non laudamus. Potiorem iudico lectionem marginis, quae & edd. Aldinae, Florentinae, Hervagianae, &Codi in trium Anglicorum nostratisilue Rostgaardiani est, ἀνώας nempe. Hinc valla, quem ex Alclina vertisse verisimile, amentani reddidit, quoij retinuere Stephanus, Portus, Acacius. Si ista Plii lippo dicitur. Aptius sorte vaeconsa. Vide Casau, num ad Theophr. Gaar. p. 177. GRAΜΜ. ML ὁμολογουμένην ἄνοιαν. Acissi quae hic annotantiar ad Thucydiden .ea f. l. 36. Ηγουν ἀποπειρασόμενοι) Non habet ΜLPH. 34.MI. Ωσπε εὐπορωτερον αν ελ σίτου καὶ χρημάτων In his nullus sensus est. Videtur aliquid excidisse. f. l. 6. ξις Σικελιαν δηλονότι) Deest. Mox ad φανσρώτερον scribebantur hiaec, ητοι φανερως πολεμεῖν τοῖς 'Mηναίοις, δεπιφανως καὶ μοάλως, quae ad pag. Istin. 8-suo loco
Od. LII. Δωροδοκας Vide Peritum in Leges Attic. p. 3 13. d. l. 27.Ἐτοι φανερως) Non pertinent huc, ut modo oixi. Od. l. 20. Διὰθμη προθυμηθηναί με φεύγειν Particula μὴ abest a ML Rectius, ni tallor, quam in edd. Nec tamen ita ptime exprimitur sententia verborum Thucydidis, quam bono assecutus est Portus. Pa S. I 3. ἐξηρτῆσθαι καὶ μετεωρησθαι -- κουέσθωJ Mἡ ε. τ. ε. καὶ μετεωρiσθαι ἀκουειν. Bene μετεωρίσθαι. ἀκούειν accipi potest, ut in aliis, in quibus Infinitivus pro Imperativo poni dicitur: quae κατ' ελλειψιν του χρη dici cudum ostenderiant alii.
f. Laa. Περὶ τὸν MLyαλον Περὶ τὶ Λάβδαλον. Ita Thu- tales VII, 3.
d. l. ad. Ἐπὶ χερρόνησον Ἐπὶ χερονάσω.
275쪽
δε τα επιβαθῆναι δυνάμενα. ead. l. I 3. Πρὸς την Συχἄκουσαν ΠΝ τὴν των Συροκουσίων. d. l. I9. οὐ καθὸ το Δυ υδατωδει ηνὶ Καθου- ελος ουχυ- δατωδει νιν. d. l. 2I. Γράφεται - μετ' ολέγων Non est in ML s. l. as. Κατεφρόνουν) Thucyὸides: οἱ πρότερον περιεωρῶντο. Scholias es: ἡγουν κατεφρόνουν. Non inepte adeo quoad sensum. Sed probem tamen na s paraptarasin hic Aeni. Porti, iu& H. Stepliani, cuius ad inc locum atque praecedentem annotationes, ad quas in margine remittit, detulerantur.
Suffcere interim debent, quae idem diligentissimus vir in Thesauro observavit de alio auctoris nostri loco, quem li hes hoc ipso libro 6, c. 93 eiusdem iacit et roris reum Scholiasten, quini προορώμενοι exponat καταφρονουντες, pertracto in partes Has Enenchelio, temere laic a Valla & Ae. Porto discedente, sed qui Acacius nempe accuratiorem se tpraestat in ultimo loco, οi προτερον περιεωρωντο et anter transferens, qui tabit mentum ex Mauverant. 'Vinsentius utrobique nobiscum sentit, neglectis Scholus. G Μαωd. l. 26. Της φιλιώσεως inest. Pag. 3 37. ι 29. U Γυλιππος Θέμενος praeterea exponi rur
276쪽
E. I. I . Σεσχπυιαι Thucydides: νὼν δὲ αἴ τε ,- διἁβροχοι. Scitoliastes: διάβροχοι. M 1πυιαι. Non sequitur, quia διά ροχοι, ideo putres . Σε 1πυῖα vix a inplius utilis aut πλώιμος, utpote διερφυυῖα, ut interpretatur Hesyclaius. Διάωχος vitium qiii lena secit, sed quini emerulari potest. Nio exsiccetur navis, quod & indicatur verbis mox in nostro secluentibus: τας μὲν γὰρ ναῖς οὐκ ἔσπιν ἀνελαύσαντας διαψύξαι. Id & non longe post ἀποξηραναι auctor V at. Opponuntur ergo naves διαβροχοι, hin est, madore prasinu hausto vitiosae, ταῖς ξηραῖς, nec non ταῖς διεψ ιγμεναις. Consul. de istis doctorum virorum amori. ad Polluc. lib. I, SI II. GRAM M.
ead. l. I 6. Ἐγουν έν θαλάττη ουσαι Deest, citin iis, quae ad pag. I9o l. I, δια ἀντιπάλους, pag. 19 l. 7, & pag. 193 I. I scribuntur. Od. L as. Πόλεων γ Πόλσως legit Holsienius ad Stephanum: I UDS. Πόλεως pro πόλεων repoliti e bis ead. l. 32. Ἀντὶ παθητικού) Ἐπὶ Unναι παθητικου. Adindendum si ierat του ante ἀρχθάναι. eaos. l. 34. Ἀντι τού κατεργασθησἈτω ) Ἀντὶ του κατεργασθήσεται αὐτοῖς, διαπολεμησεται o πόλεμος. eat . I. 36.χν ἔνεκα ἔλεομεν μενεκεν ἔλεγεν. g. 36o. l. r. Ἀνταειν αὐταρκουντων, ἡτοι δυναμένων
in Ms. Nec omnino necesse est ira exponi πρωτον, etsi Thucydides deinde dicit illud ιως ληφθῆναι. d. l. x7. Οἱ εκτῶ, τεῖχων τῶν 'Mηναίων τῶν - τῆ Πληι μυρίω perperam hoc loco ponitur. Reserendum est ad illa , quae paulo post dicuntur, οἱ ἐξ αἰτῶν φε οπμ ραον me ἐπλει σπι. udi ML non litat τῶν Ἀθηναιων, quod ibi in edd. legiriar.eaci. I. 3o. Καὶ - των τυχόντων προ ρῶτωνὶ Thucydides:
πλοῖα -οντα χρημἀτων. naves pecuma onustas plerique ver
nim interpretes. Schesiastes χρήματα non nac vulgari & α-
277쪽
centiore ceu putat sisnificatione videriar accipere h. l. sed
rad. l. 38.χνευος μηveia εστι πιριαγωγῆς Quid sit - χανη περιαγωγ ης, ab aliis doceri velim. εις. s62. l. I. OGυος, ἔστι μηχανηὶ ratus hic articulus te gitur apud Suidam in ωνευον ubi pro ονευος est ὀνος, quod non immerito praeseri Κusteriis. Nam & ονοι, non ονευοι, aliae Piaedam n aestinae dicit nitir. d. l. a. Περιβαλλοντες βρόχας, τους σταυρο--έκ τοὐβυλὼ ἁ-σπων. Suidas: πιμβάλλοιπες βρόχοις τους σταυροῖς, ρ διως έκ τ. β. λ έσπων. Sic quoque emendandum puten Scholiasten: nam & ita Ms Βρόχη pro βρόχος invenio ann tariam e Herae ad Lycophron. V. 62, βρόχαις ἀπαγχ'εῖσα.ead. l. Καλου - την μηχαν ν οἱ τους χαμαιλιχοντας ἔχοντες αλιεῖς ἡ λεκάτηνὶ Suidas: καλούσι δ. τ. μ. οἱ τοὐς χαμαὶ λειχοντας ἔλκοντες αλιεῖς ηλακάτην. Quid sit χαμαὶ λει 'χοντας, Vel χαμαιλιχοντας, non magis intelligo, quam tus & Κusteriis. Nam de χαμουλκοῖς nic vix cogitari posse arbitror, cpiod hi non sunt piscatoriam. Sed cum ae machina lo- Guariar, praeserendum videriir ἐλκem M. Et sic etiam scholion ini. Camerar. Nλακάτην quoque apud alios video scribi, non ἡλεκάτην. Ἐλακάτη autem etiam est inter instria menta mulierum nentium, Guemadmodum & ονος apud Pollucem
d. I. 18. ii τὸν υ Quid hoc sit, non assequor.ead. l. 2I. Tῆς ἐνδῶσίς) Deest, ut & uia muentia scholia. f. l. 26. Γμφεται τῶν Δακικου Haec non sunt in Ms qui 'pro iis habet, τοὐ Δια-ῖ γένους. Δῖσι Θραμων γένος, φαυτὸς ο τν δευτέρα λεγει. Ab em abest expositio adl. 3.
cada. 34. TQ τσ. δηλονότι φησὶν 'Iσης τεταγμένης λέγει.
278쪽
Pag. 163. l. a. Εἰσαγωγ ων έξ ἀλλοδαπῆς Non est in Ms Ad ea, viae paulo post si Thucydides, ἀντὶ τοὐ πόλie .Lναι, aὸscripti sum ouo lainbici senarii, mios vide in Notis
ad hunc locilin. l. 7. Γράφεται, ουδὲν έλάσσω Deest. Od. l. 2I. Υστεροῖντο Δημοσθένους. ἐλθόντας καὶ μη ςθα- σαπτας τον Δημοσθενην Ἱστερον του Δημοσθένους ἐλθοντας, και μη Φ. τ. Δ. Praecedens scholion non habet ML
f. l. 24. Των Συρακουσέων γ Ad εμβόλοις, quod paulo ante in Thucydide legiriir, adscripta erat expositio: MAOMν χὰλ--μα παυον τυρβέμενον κατα πρώραν ναυσiν. Pro ιμβολον Suidas habet ἐμβολος' sed ἔμβολος di ἐμ ολον dici, docet Eusta- illius in Odyssi a , paξ. I939. Μaior discrepantia est in eo, citiod in Suida pro ἀρπιον est πεπυριγένον. Portus & Κusteriisi a corruptum putant. Idem de Voc. ωράῖον dicendum videriar.ead. l. 26. Ἐρμηνεiα του διεκπλεῖν - εἰς τρυπωω γ ενέσθαι Haec omnia desulerantur in ΜL In Suida v. περιπλεῖν ad ver-
279쪽
i ii in legitntur, nisi quod in eo pro καθισταται est καθίστασθαι, 6c pro τεμόνταεν τεμόντα , utrui Gue melius, quana in
Od. l. 3 3. Περιττὴ δε πρὸς το μη περιπλει ν η μiα, απόφασις Nimirum quia κωλυειν ipsum est verbiIna ἁποφατικοι , sirpei vacuinii erat alteram n ationem μὴ apponere τω περιπλεῖν
Ita haec , erba sortassis pos uni exponi. Viiamdum tarnen, at restitas sit, περιττὴ δε πρὸς το περιπλεὼ ἡ μὴ ἀπόφασις. Non inulto post ad verba Thucydidis ἀνορουσιν Ουκ ευσθαι, adscriptiam crat: ἀνάκρουσις ἐν ναυμαχiαις ἐλέγετο επὶ του πρυμναν κρούειν. In qui is articulum το ante ἐπὶ excidisse puto. Pag. 66. l. I. Tοῖς Ἀθηναιοις δηλονότι σύν τωπε ψὶ Neque hoc, neque quidquam eOriin , quae deinceps hac pagina usque ad i. et a leguntur, laesa et bis praeter id, quod ad p. 237. l. hi annotatur. Od. L 22. Ἀντι τοῖ αὐτῶν Deest itidem. Ad κατα κράτος ναυμαδ οὐντες Mκησαν, in princ. cla Thucydidis, annotaba-riir: ουχὶ κατα κράτος ναυμάχησαν Pro ἐναυμα9 1σαν, vel
ναυμα co μὶ ἀλλα κατα κρατος ει ικησαν. Vult κατὰ κράτος non cum ναυμαχοῖντες, sed cum ινίκησαν iungendum esse. ead. l. 29. 2υνταττόμενον προς τοῖς Συρακουσ)οις Συντ. πρὸς τὸ τοῖς Συρακ.
f. l. 3I. Ηγουν κατεφρονε θη Ex omnibus scholiis hinc sqq. ML rannim ea habet, 'tiae ad i. 4 & II leguntur. Pa 67. I. Συρακουσιοι omnia desunt usque ad lin. a s. praeter scholia ad p. 242 l. I αὐτὸ, I. a ἡ rei γε ro, a stilo tamen etiam absunt verivi n μυν εγχειρησαι, & p. 244 l. II. eis. l. 8. Ροπαιοπ έσας ) Tlhucydides: ἡ γὰρ κατορθωσας ἔξειν Συρακουσας. Scirosiastra: ἡγουν τροπαιουχήσας. Met
ead. l. 37. Διεttγον αὐτούς πολέμιοι) Διε . αυτους οἱ πελ. Od. l. 38. Γραφεται, εκεινων ἐπισταντωνὶ Lectionem επισταμεν ν, vel επισταντων. quam thabuit in suis exemplaribus
Scholiastes reiiciunt facile sensus & constriictio ipsa huius
280쪽
Pag. 368. l. 6. Ἀλλα καὶ εἰς- έπιστάντες τῆς τῶν
Pag. 369. l. 3. Περιδρόμοις Tλ περιπόλια in te rpretatur Scholiastes hoc loco περιδρόμους. Satis imperite Ergo curuleni Hinc non esse Grammaticuna credam, ac qui supra ad lih. 6,
cavit tiarac περιπόλια, ac interpretariis est τα ἐν τοῦ χώρα φρούρια. Est quidem περι δρομος etiam inter vocabula mulsuionum. Hesyclitus, περιδρόμους' τειχο- ieribe τε χος περὶ τι te βεβλημένους τοιχους κύκλ*. Sed ista sisnificatio nequaquam conveniens hilic loco, tibi, neglecto Scholiasta, recte videriint 'Vin semilis, Portus, A citis. Loca alia, libi περιπολλιων inen init auctor noster. itHicavit praeclarus Commenta. tor Godose. Iungernia atriis ad Polluc. lib. 9, c. 4 , ε ι Ceterutri haud abs re erit animadvertere, non adeo certam posia& constantem etymi rationem dari huius vocabuli, ac videntur existiniata SHburgius in annot t. ad Dionys. Halic. Antiq. lib. 9, c. 36, p. 612, tit cui dispsicet περιπόλια verti stibisurva , mini sit potitis circirmi sis usiis castella; & Henr. Valestiis in noti. ad Maussac. p. 3I8, asserens Dionysio ita vorari castella, in quae se recipietant περιπολοι της χώρας των 'Pωμαἐων. Nen pe legerat vir doctissimus memoratoS aliquoties eidem historiae Rom. scriptori περισόλους τῆς χώρας, τῆς γῆς,των ἀγρων, quod ille Vocabulum ex militari Allieniensiuini re destinatum Romanis accommoda, erat. Sit ergo περι πόλιον aπερiπολος, neque hoc negare est animis; nam & Thucydides lib. III quod περιπόλιον τῶν Λοκρῶ appellaverat, τὸ επι Ἀώληκι ποταμω, alibi vocat τὸ Λοκρων φρούριον & πυ-ολοι, φρουροὶ Hesychio, nempe qui λαβόιπες ἀσπιδα καὶ δόρυ παρὰ τού δήμου περιπολούm των χωραν καὶ διατμβουσιν έν τοῖς υλακτηριοι e. in describit Aristoteles apud Harpocrat. vid. &Maussaci observata ibid. An vero semper περιπόλια istam notioneni obtineant, dubitare sicet. Videntur si impliciter sic dicta interdunt suburbia. aut minoi uctra in regione ac agris maioris alicuitis sitae, nempe a πόλις. Sic interpretor Stra- Nanis locum lib. II, p. 837, Κυρήν Ἐς εστὶ περιπολια,