장음표시 사용
171쪽
ε3 VIRGILIUS CUM GRAECIS M. vir.
Pendeat ex humeris dulcis Meme
p. 6o. Ius iter se laeto desera et plurimus ines Jalibi,
p. 6 F. Fraxinus in silvis sumerrima, pinus is bonisJ tale fere illud Τheocriti,
172쪽
Bγ. Ahira in montibin alti J ILucretius lib. IV. multi de ninntUM altis M quasi praespitent. p. 7o. Ex isibi Phanocles,
Ib. Cor dun, Cor donJ ipse isti deus dein ille Menalca.
i mentum spectare videtur .ul Theocriti φαρμακεύτριαν. p. q. Et mutata suos requieremi fiumina Grsus JAlcaeus in epigrammate εἰς πυλiam, idem seretant, νόον δ' ἔσησεν ἀκούωνάσωπὸς, γοερων ἀχρο ἀπο ςομάτων. Ennius in Scipione, Muiam caeli vastus ranstitit silentis: Et Neptunus saevusmndis asseris salinam deite Sol equos quater represst ungulis volant Uus. ita hunc versum emendavit Octavius Ρantaga- ictus, Cum in vulgatis codicibus, pro, sol equos quater, legeretur, sol Constitere amnes perennes,arborra vento vacant. Ita. RequierantJ Non clissimili modo locutus est Homeriis in OdyT. E.
173쪽
Dosine se Aes 'leo componere verba coraumo. liuiusmodi autem quaedam Metaphora reperitur apud Pindariana OlVIDI'. εἰδει tertio,
174쪽
Pinera bra hia cum trepIdant , --dio canticulam Z 0ri o . 36a Cornelius Severus, Pinea I rondose eram mmmurat Apennini. hunc versum videtur ianuariis Ausonitas, Atque arguta suis Ioquitur coneta pinea ventis. Pausanias Arcadicis τὸ δὲ δρος τὸ μαινάλιον, M μαλιςat εἶναι πανὸς μίζουσιν. m. OI περὶ τὸ, καὶ ἐπακροψ,i συρίζοντος τῶ πανὸς λέγουσιν.
epigrammate, Βοακησει δελοίνας ὁ δενδροκομορ ἐρύμαως. 'Και πολιὸν πόντι κd θοας ἐλάφους. Tale illud Horatii, iuvet ut tigressubsidere cervis , AH teretur is columba nuDIO.st. 29. Mopst ureas incides are Canillus , Dillite o pueri faces. x ' . 32.3o. Sparre marite mce J Catullus, - . Da pueras ἡuces. inerscinobrue. haec a Graecis appellantur, ut o- pinor, καταχύσματα. Κατεχεῖτο γαρ καὶ - νυμφίκinquit Hesb ch. IIVid. Tibi deserit Hesperus OetamJ itaque & in Eneide dixit, Ian ue fugissumma surgebis LMiser Idae
175쪽
'. 34. Hiritumque superciliumJ Hic locus e
Theocriti Cyclope pene ad verbum ConVersus est,
Γιναεκω χαριεσσα κορα τίνος ἔνεκα φεύγεις;
9. 37. Sepibus ita nostri Totus hic locus expres- 1iis est ex illo Theocriti in Cyclope, 63
' p. q3. Nunc scis psid sit vimori Hi quoque ver- 'sus e Theocriti edulliό v. ad veri uni Conversi
sunt. υν εγνων τὸν ερωτα, βαρύς, λεαινας
176쪽
Vincta, nec in tenero sat i, ibi coiade suae. Asala ferant quercu J Hic etiam locus e .
Cycnis ' p. 69. Praeceps aDis oecula de montis in undast Mihi quidem nullo modo dubitandum Videtur, lin ad Theocriti locum respexerit in edyll. III. Taν βαιταν ἀποδος εἰς κύματα τηνα ἀλευμαιν
177쪽
se. 63. Non cimnia possumus ramπῆ Haec senten- 6stia ab Homero prius prolata mileriar in Ilia. v. Α λ' ουτως ἄμα πάντα δυνήσεαι ἀυτω ελεσθαι. 'Luci etius lib. V. Maior erat natu, non cinnia Ismus 'omnes. Varro lib. II. de re nastica, Nemo etiam oun a potestse ire. Euripides Rheso,
178쪽
p. 69. Caramna vel caelo seriant lunam J
Et iam Iuna negat totres descendere caelo. '
Camina sanguinaea deducuAssit cornua Lunae revocant vir'eos sol euriis equos. -
9'. 7 I. Fragidus in prat is cantando rumpitur an L ilius Satyrarum. Iunis rurasseturn e s mutMarsus colubrus Disrurissis cantu venas cum extenderit omnes. Tibullus elegia VI II. lib. i. Cant miratae detinet anguis Den
179쪽
U VIRGILIUS CUM GRAECIS M. urit.
Ε'ς τρὶς ἀποστενδω, ν και τρὶς τάδε πέπιια QMιῶ. Tibullus elegia II. lib. I. --tre cctis exspue canninibus. e Theocriti edyllio UI I. Ω μη Momba δε τρὶς εἰς ἐμον επτυσα κόλπον. Aristoteles lib. I. de Caelo, Καθάπερ, φασιν οἱ
. π αγόρειοι, το παν, και τα παντα τοῖς τρισὶν ωριμ.
180쪽
do Graecos, sed Latinos etiam poetas imitanam'
ulse, diutum admonui. toriam autem hunc locum. itfin Vario sumserit, nemo qui utrumque Conferat, duditabit. Sic enim ille in camine de Inorie cecinit, O u canu unsirosam lustrans Gon is valgem, Si veteras potuit cerva comWrendere lusera , Saevit in absentem ,mcireum vestigia luserans, Aethera fer nitidum tenues Mutur aestres: Non amnes Isiam medis, non ardua tardinu, Perita nec sera meminit deced e noriti. p. 87. Propter aquae rivis vi Lucretius lib. II. Propter aquae rivum M ramis arborsi altae. 'Has otirari exuvia J Theocritus eduli ir Τουτ ἀπὸ τας χλαίνας το κρ πεδον ωλεσε δέλφις, Ω' νυν τίλλοισα κατ ἀπ--πυρὶ βαλ . Has herba TheoCritus eclyll. II.rττομανες φυτόν μι-ἀρκ- , τῆ δ' τασαι Καὶ πῶλοι μαίνοντ ὰν ωρεα, καὶ θοaὶ ἴττω. Ibid. Has herbas , atque haec Ponto mihi lecta venena.J Theocritus,