장음표시 사용
191쪽
Cum constet Virgilium in hoc pastoricio carinine, Theocritum praecipue innitatum esse; non lini una exstimatulus est, pressisse hin .loco υπ-
192쪽
18. Et 'semissus oves ad flumina 'pavit Ado -J Sic & Theocritus καλει άδωνιs dixit. est au- tem hoc versu unitatus illud Theocriti inedsl. 1.
Κ φα, δάφνι τάλαν, τί τυ τάκεαι; a δέ τε κῶρα .LIaras ἀγα κράναν, πάντ ἄλσεα ποσσὶ φορεῖται. a F. Florentesserulas grandia lilia et sanqLucretius libro IV.
P ,Masemiseri casuis velamina quassans. p. 26. Pan iuras Are ad Pausinias in Arctah- Cis plura de Pane, & Amenaeus lib. X. haec scri-
193쪽
ea. όσωπα ἀλοιφῆ σφισιν ἐρυθρι κεκόσμητα. Rap. IV. 'c' lac An is crudetis amo J Antipater in epigrammate,Nἡ κλαιων τοs ἔρωτα δοκει τηλέμβροτε πείθειν. p. 32. Soti cavitare periti ArcadesJ Ad liuius loci intelligentiam laiC Miscribere , Quae tradit
p. 33. Molliter ossa quinantJ Sintile est quod
in sepulcris scribebatur; SIT TIBI TERRA LEUIS. quod poetae qluoque usurpant.
Propertius lib. I. Illa meum extremo clausisset pulvere nomen, Ut Anssi non nusio pondere terea foret. .
194쪽
Asianiusque suos felici arer impleat annos, Et patris Ambra molZiser os a cubent. p. 3 S. At te utinam ex vobIs univG Hoc sumpsit a TheoCrito, ex eclyll. UI I.
hanc sententiana aCcomitiodari locus Platonis e V de rep. Cuitis Vesta sint ira: C. ἡ οὐ χ βυτω ποιεῖτε προς τοὐς καλους, ὁ μίν οτι σιμος, ἐπίχαρις κληθεὶς, ἐπαινεθησεται ὐφ' ὐμῶν. του δε το γρυπὰν, βασιλικοψφατε εἶναι. τον δε δη δια μέaου, τούτων εμμετρότητα '' ἔχειν. μέλανας δε, ἀνδρικους Iδεῖν. λευκούς δε θεῶυ παῖδας εἶναι. μελαγχλώρους δε και τοὐνομα ο ει τινος αλλου ποιημα εἴ αι η εραςού ὐποκοριζομέ- τε καὶ εὐχερῶς Φέροντος τήν iaχρότητα nu ἐπὶ ωρ ή. και ενὶ λογ* πα- σας προοάσεις προΦασίζεσθε τε, καὶ τλτας *-ὶς ἀφίετε, ωςε μηδενα ἀποβάλλειν των ἀνθούντων ἐν .
st .d O. Lenta rubuit J Catullus, Lenta quUus velut visitas Vitis implicat arbores. p. aa. Hic eelidi fontes sec J Theocritus, Φαρου ὁδωρ τηνεὶ καταλείβεται. ωδε πεφύκει Ποία, κώ ςιβάς. p. 47. Alpinas ah dura nive J M. Funus Bib, cuius in pra alica belli., Iuppiter Mernas cana m e conouit a G. . Horatius lib. II. Semonum meminit huius ver-
195쪽
Arboribus, cro in i as,tuquegravantur. 's'. cy. Libet Paral - donia coram θι- culaJ Apollonides in quodam epigrammate,
Οὐκ ἔφθη τον Κρητα. ροην δ ἐνετεινατο νευρην.
dicuntur a Graecis, αἰπὸ τῶ πολεῖν τας αἶγας. ε
196쪽
Admodum i uiuia comparatio, qua usus est ροtiani Endarus Nemeorum atati. VI II. Aυξεται ν αρετα χλω ραῖς ἐέπαις ως οτε δένδρον αυ - σοι, σοφοῖς αερθεῖν εν δικαίοιστε προς υγρον αἰθἐρα Clemens quoque in dida. gogo huiusinodi quandam sententiam adducit. A ρετοι γαρ ἐπαινομένα δενδρον ως μετιμ. - . Horatius lib. I. Cam. Crsit occulto velut arbor avo
Usque Meo capitis Dciant uisaepe deris.
197쪽
M VIRGILIUS CUM GRAECIS Georg.
EORGI RV10 De rebus rusti- Cis multos ante Virgiliuin, cum Graece, tum I atine spsisse Constat. intereOS autem numeranciae a M. Varrone, &Columella lib. I. si modo ea nomina mendo vaca AE-
starion: Agathocles Chius, Amphilochus Atheniensin: Anaxipolis Thasius: Androtion, Ctuus meminit Theophrastus lib. φυτῶν -& Athenaeus lib. III. Antigonus Hymaeus : Apollodorus Lemnitas, Cuius fit mentio apud Aristotelem in Politicis, & tantum lib.
v III. Apollonius Perganientis: Archytas Tarentinus Pythagoreus , quamvis alium Archytam Diogenes referat Georgica Conscripsisse, non Tarentinum illum, qui Pythagoram secutus est: Aristomenes: .Anuophanes Mallotes, sive ut est:
apud Plinium lib. vi II. Milesius: Aristander Minervensis: Aristoteles Peripateticus: Athenago-
198쪽
ras: Attalus Philometor, Bacchius Milesius: Bion Solebis: Chaereas Atheniensis: Clim esteus Atheniensis. vel Chaeristus, si Plinium sequamur: quem tamen Chrestum Euphronis appellare videriir Collimella lib. I. Crites: Democri- riis Abderites Ρhys us, quem περὶ γεωργiore libriam edidisse testatur etiam Liafrtius: Diodortis 'lenaeus : Dion Colophonius : Dionj sitis περὶ Φυτων, si , ut Ρetrus victorius emerulavit, E
phyton, Diophanes Nicaeensis, Diophanes Bithynicus; Cuitis epitomen Geordeorum Dionysii Uticensis citat etiam Plinius. Epichamus Sicu-83 itis: Epigenes Rhodius: Evagon Thasius, quem Ρlinius alibi Evagoram nominat: Eubolus, qui Columellae, & Ρlinio Cleobolus; ego vero Eubulus, malim. Euphorion: Euphron: Euphronitis Atheniensis: Euphronius Amphi Zilites: Hegesias Maronites ; mendose enim legitur apud Varronem, Agesilas: Hesiodus Ascraeus poeta: Hieron Siculus: Hostilii Sasernae, pater, & filius:
Incerius auctor περὶ βουγον ἰας: Lysimachus: Mago Carili ginensis, a Dionysio Vticense Con- vetitis: Menander Ρ1imaeus: Menander Heracleotes: Menecrates Ephesius poeta; ciuem de
apibus sc sisse intelligere possumus ex Vanone lib. III. cuius etiam meminit Nicandri interpres: Menestratus: Mnaseas Milesius: Nicesius Mamnites, vel, ut ego puto, Alcesius, cuius fit mentio apud Athenaeum &. Plinium t b. m. Oades, qui Dadis appellatur a dolumella; eamque scripseam probat Petrus Victorius: Persis, vel ut alii, Perseus; mihi tamen placeret, Perses: Pleutiphanes: Porcius Cno: nution Rhω
199쪽
dius: Dieophrastusseripateticus: ΤremelliusScr 1a: Xenophon Socraticus: haec ex M. Vareone, '& Columella. OTheum etiam τα γεωργικα CeCbrulla, oernaque ii luna ἔργα & i ἐρας iGCDDtUna fuisse audior est Isiacius Denes in suis in Flesi dum commentaruS; qui nonnullos .etiam eX eo . opere versus profert. Sed alibi idem eruditas Graminaticus O hei. Georgicorum meminit. Videant alitem docti sit nec ne Opus illud Orpheo tribuerulum, . Cum nullum suille Pheum, Aristoteles, & eum secutus M. Tullius existimarint. Nicandriini quCque Colophonitana de re hiis massicis, non rustica , aeclare scripsisIetestatur Cicero de Oratore libro I. & Athenaeus libro III. qui eiusdem τα μελισσουνγιta lib. II. adducit, quae sonalle Virgilius expressit in I v. 84 Georgicoriam. Raaniam etiam Eretium ἐν τω περὶ Φυτων, Antiphontem, Dorionem, & Aesiclayh-dem ἐν τοῖς γεωργικοῖς idem Athenaeus citat libro III. XII. & XIV. Neoptolemi praeterea, Arist machi. & Philisti ἐν τοῖς μελπειργικοῖς meminit Uinius. Ρmoclis Sara ἐν τριτω-, Plu
1tticus ar, cibus Macrobiu8. quem igitur e tot Georgiconam scriptoribus sit potissimum imit, 'tus Virgilius, quaerendum non est, cum ipse Hesiodum se As 'aeum secutum esse fateatur, Cum cecinit, eam Ramana per opsidia camin. quin tamen eX alia quoque auctoribus, praeseristim iis, qui desiderantur, nonnulla sit mutilatus,
nullo modq desaeum potest; nam ct res ipsa loquiis
200쪽
quitur; &aΡlinio, Quinctiliano, ac Macrobio
traditiina est. Servius etiana optinabis in primis Grananiaticus inulta Virgilitiin e Magone Afro, Xenophontis & Ciceronis Oecononiicis sunt-l illse tradit.
i. Dciat Laetas segetes , quo sidere temram, J Neminem else opinor, mediocriter Grae- Cis litteris eruditum, clui nesciat, librum illum Hesiodium de cultura agri, ἔργα dc ἡμέραι, in scribi. eam igitair inscriptionem quin expresserit hoc versu Virgilius, dubitarulum non est. p. 4. Astibus quanta experientia parcisJ Con venit hoc cum illis Aristoteliis, quae leguntur
lib. IX. περὶ ζώων ἰυρίας. εξελαύνουσι inquit, καὶ τας αργας αἱ μέυτται, καὶ τ- μη φυδομ ναν.
st . 7. Liber is CeresJ M. Varro, de cultura agri scripturus, initio libri primi XI i. deos
ventum. HunC igitur locum quin expresserit Virgilitis, dubitari non potest. nam quae Probuis& eam secutiis Macrobius & Servius in eo versiueXPECando attulerunt, mihi quidem non satis
Ibid. Hestra si munere tel G Eadem sententia,
non admodum dissimilibus verbis usus est Lucretius lib. V. Nansue Ceres sertur=ι ges, Liberque liquoris I reni laticem mortamus in use.