Virgilius collatione scriptorum graecorum illustratus opera et industria Fulvii Ursini. Editioni ad exemplar Plantini renovatae accesserunt Ludo. Casp. Valckenari

201쪽

,8 VIRGILIUS CUM GRAECIS Georga.

Vetus autem liber A. COlotii, pro, munere, habet, numme; non placet. p. 9. Proculaque inventis A elota mi uti mui JMulta m udite scribit Athenaeus ad hunC lOCuin pertinentia; nam lib. II. Staphyli Proseri , qui , Ut eius Vesta reseram,

dian stiana de Acheloo explicationem h Graecis auctoribus eXempla Collegit, Saturnaliorum iiD. V. eX quo ea, qtii Volet, petat. possunt autem addi illa ex Euripidis Bacchis. Πυρ ἀνῆι G ως ἐσεῖδε, δωματα αχεσθαι δοκ- .

Cassili4aClaus quoque apud Theonem Theocriti interpretem in ed34l. II. Videriir Acheloum pro aqua μ surpasse,

E γχει, και πῖσιν εἶπε Διοκλεος , ἀδ' ἀχελωος

Ita eniim in Veten coclice leguntur hi versus: pro

202쪽

Aesclaylus ἐν περσαις,

πίνειν, και λεγοντας, Μων ἀχελωος κεκραμ μενος πολύς.

σουρρο α πρωτος, καὶ τηv του ελαίου κατεργασίαν , κόκατακαλεσάμενος τοὐς μπίας, ζεὐς A ιταχοῦ ἐκληθη, καὶ Ηολλων ἀγρεῖς, καὶ νόμιος.

Φαυεντ- δε ταν συμβόλων εκατέρωθεν, τῶ τε νοθίου, καὶ του θαλλg, νικἐ μhi ἀθεηνα, καὶ καταδεικνυσι τὸν θαλλον, νίκης εἶναι συμβολον.

I9. Uiscique puer monstrator arcturiJ Lbet hic adscribere quae de hac re leguntur apud Paesissessiani in Atticis, G a άθη-

203쪽

ioci VIRGILIVS CVM GRAECIS Georgi.

A'θηναῖοι δε και οσοι παρα τούτοις, Βασι τριπτόλεμον του ελεου πρῶτοv σπεῖραι καρτον ημερο & paulo post: ελευσινίοις δε ωι τριπτολέμυ νάος. αὶ δε Προπυλαίας Αρτενδος, καὶ ποσειδῶνος πατρός. Φρέαρ τε καλουμενον καλλιχορ , ενθα πρῶτον ἐλευσινίων αἱ γυναῖκες χορονες 1σ- , καὶ ἔσαν ἐς του θεὸν το δε πεδιον τὸ ναρίουσπαρηναι πρῶτον λέγουσι, καὶ πρῶτον κοξῆσαι καρπούς.

Τους κάτω σθένοντας θεούς. 29. deus inranensi venias mari l Lucretius lib. II. de mare immensum voluentes, Lumina,fontes. 88 Uterque autem ab Homero accepit, qui ἀπείρονα πόντον dciit.

φ . 3I. Tethis emat omnibus musisJ Xenophon

204쪽

st. 43. mrivri Tale quiddam illud Homeri in

Odyss. F. - ἀρότοιο δε δυσσομμά-. alibi quoque εαμ πολεΛ d X t. Theophra1tus lita VIII. τερὶ Φυτῶν χορίας. ἐμοίως inqtiit, καὶ δύο ἀρότους

- εοικε, παντὸς του σίτου ποιουνται τον μεν χειμ ερινὸν,

του δε θερινόν. Xenophon in Oeconomico. εἰ ουν ἀρχοί θα, ε Φη , ἀρο- την γῆv χειμῶνος, ἀλλα πηλὸς αν ε', ἐγὼ ἔφην. ἀλλα του θερους σοὶ δοκεῖ, σκληρa,εom ἐγὼ εςα ἡ γη κιvεῖν τορ ζεύγει. κιvδ εύει ἔαρος, ἔφη, εἶναι του εργου ἀρκτεον. εἰκὸς γλρ, ἔφηs ἐγὼ, ωὶ μελιςα χρησθαι τῆν γην τηνικιῶτα καουμέvην, καὶ τἡvπόαν γε ἀνας ρεφομενην. His addenda illa Varronis ex lib. I. de re rustica, sationes quadam ut, terram rudem proscindere oportet. lunt ex ea nata, frmsque ex tis seminis cadat , ut sint ex duata. Conueniunt autem

verba Varronis cum Xenophonius illis, quae modo citavi. p. 46. Ingemere, o sulco attritus plendeseere vomeri Lucretius lib. V. Vita i causa valido eo ueta bidenti Ingemere, se teream pros Indere aratris.

s . 48. Bis solem, bis frigora sensitJ Potest

hoc viden 1umptum e Theophrasto, qui lib. III. περὶ φυτει αἰτιῶs , ita scribit. ἡ δε κατεργασία D89 τψ Mav κατ' ἀμφοτερας τας ἄρας καὶ θέρους καὶ χειμῶ νος, οπας χειμασθῆ, καὶ ἡλιωθῆ ἡ γη. Xenoph. in

205쪽

etiam pem inelit illa Varmnis ex libo i. O glebis ab Sole percalo a Tis aptiores sarit ad per-ripiendum inta; cm, se ad opus Destiores , reuxa-

tias. apeque ea minus his arandum, ter metius.

haec Varii. Plinius tamen referre Virgilium quarto sulc' arandunt praecepisse, quod eae hoc ver

Paulo .polt υπερ δε ταν αλλων οσα συμβαίνει τοῖς δενδροις, φυτοῖς πειρατεον ἐκ των δενδρων μετιέναι siαὶ θεωρεῖν, ris ἰδίαν ἀσίαν εκάςου λαμβάνοντας, καὶ τὴν

τῆς χώρας φύσιν. & illa M. Vaninis e lib. I. non aliena a o hoc loco Videntur; sunt autem haec. Non male pra At idonea terra ad colenesum, aut non, Diophanes Biti nisus scribit signa sumisos' se, aut ex ipsa, aut ex is quae nountur ex ea

ex ipsa, terra alba, se nigra, fi levis, va

cumfodiatur, facile frietur, naturaque, non sit cinericia, neve vehementer densa. haeC ex Varrone. . Sunt autem non dissimiliti illis Theophrasti ex eodem libro : ἀλλύ ενια λεπτUν καὶ λυπρὸν

καθάπερ ἡ ιάφανος Sed quam nihilia M. Varrti e Tlaeoptarat to A anstulerit, quivis intelligere poterit, qui utriusque locos conserat, milii eos tantum

206쪽

Aeschylus in Ρrometheo . σιδηροτεκτονας.& Apollonius Rhodii s lis. II. Argonauti Omm, -- μετα δε σμυγερώτατοι av μΕ ργατιvat. τοί δ' ἀμφι σιδήρεα εργα μάλονται.

p. sp. Virosaque Pontus Castore J Hoc cognoscere est de Strat Une. qui lib. III. ita scribit,

207쪽

to VIRGILIUS CUM GRAECIS Georga.

ianui J Sententia accepta a Theophrasto ex lita

III. περὶ αιτιῶν. Δεῖ γαρ ως ψασι τὴν μὲν ἔπομβρον, καὶ ςερεαν καὶ βαρείαν. καὶ τὴν πιειραν. θέρους εργα- σθαι. καὶ τοῖς ἀροτρεις καὶ τῆ σκαπάνη. τἡv δὲ ξηρὸν καὶ μανῆν καὶ τῆν λεπτῆν και κούφην και τg χει - μωνος. δύναται γαρ ἡ μὲν ξηραίνειν καὶ λεπτύνει v. ἡ χειμερμὴ παχύνειν καὶ Θραίνειν.

Varro lib. I. grum alternis annis relinqui oportet, aut paulo levior Uusssitionibus serere, id est, 9 Ipsae minus sugunt teream. tonsitS autem noVales, dixit eodem Imodo, quo Theophrastus επικείρειv

ν 7s. Tristis ιe lupini J Ennitis in Sabinariam,

seu, ut recte italicavit Antonius Atlgustinus, Sa- Tarum lib. IV. Neque triste quaeris in suasI, neque ccse ma- sum. Theophrastus lib. IV. περὶ Φυτaeu αἰτιων. Τὸ δ' αἶθερμον, inquit, ειθὼς ἀπὸ τῆς αλω λόα μη καταβλη

δηλοῖ δ' ἡ πικρίτης.

s . 77. avenvi ἐπικαρπίζεται, inquit Tiaeo- Phrastus, σφοδρα καὶ 3 αἰγιλωψ τῆν καί eo πολύ, ζ v καὶ πολυκάλαμον.8o. Ne saturare sno tingui pudearii Theophras his lifro VIII. περὶ φυτῶν χορίας. Καὶ ἡ κόπρος δε μεγάλα , τῆ διαθερμαίνειν, καὶ συμπεπ

τειν.

208쪽

SCRIPTOR IB. COLLATUS. Ios

IIucretio suinptilia, est , qtili , alibi etiana, manabia frigus dixit lib. I. Flava Cererit Haec quoque epimenia Gra 'Cis accepta sunt. ξανθὴ Δημητηρ, Homeli in Il: i. Ib. Aiso nequicquams 'en sit sympri Lio Ias 'allimachi ex humno in Cererem tanthina non ad Veiuna veritis: Sic entin ille,

9. IOO. Humida solstiti l Ait enim Theophrasit s

lib. IV. περὶ αἰτιῶν. ελλἀ πάντων μεγιτος ὀ περιεχοis aQτας ἀὴρ προς ευκαιρίας υδάτων , καὶ βίας χειμανων, και πνευμάτων. ὀποῖα γαρ αν ἡ ταυ τα , και τα σπερ- ματα ουτως ἐκτελειται. δ καὶ παροιμία καλῶς, ετος

φέρει, gτι αρουρα. deest autem in. Vulgatis Codic, latis vox illa ἀὴρ, quam nos ope Veterum librorum reposuimuS.

Io I. HUerno laetissima si vere fa J Huc

diri tinet russicum illud camen, quod vulgo a- 'ad veteres circumferebatur , Cuius meminit 'crobius; H Uerno pulvere, vernotato, gram

209쪽

ios VIRGILlvS CUM GRAECIS Georga.

Ha Drra Camille metes. sane ullo modo dubitandum videtur, quin eo resipexerit Virgilius. eodem etiani pertinent illa Theophrasti ex lib. III. περὶ αιτι- δ' Απλ- ειπεῖν, ἡ ἀγα- ν -

σύμμετρον εἰς το ἔαρ ποιεῖ τὸ μγεθος.9. Ioa. Nulli tantumn se Moesia cum J Iosia, habet vἡtustissimus ille codex Colotianus, qllaim scripturam agnoscit etiam Macrobius Saturnal lib.. v. sed Videndum est possint ne litic referri illa

Pausaniae ex Corinthiacis, ἀπο δε τῶv κριαν, οὐταγαρ του θυε υ τὸ μνῆμα ὀνομάζουσι, προελθουσιν ὀλίγοv, 8ςιυ ἐυ ἀρις . χωρίων μυσία. και Δήμητρος μυσιας ἰερον, ἄπο ἀνδρος μυσίου το ονομα γενομενου, καὶ τούτου καθ' άπερ λεγουσιν ἀργεῖοι, τῆς Δημητρος.

Io Gargara Gargans multa apud Macrobium Iegi potiunt Saturmaliorum Γό. V. quae ille, explicans hunc Virgilii locum, de Graecis scriproribus sumpsit. .

transsatione Homerica In Ilia. v. Οἰδ' ἡτέρωσε κάθιζον ἐπ ὀφρύσι καμώλίνης. .

210쪽

'st. II 8. tamen cium sint han nuncluebounsue labores Lucretius lib. v. . Sed tamen meteriam metuo pιaesita labore, Cum iam per De OrondemGtque omnia irent.

94 nun tis tinens servoribus at 'mussos, ' Aut subiti se iniunt i bres. gelidaequaesmis

라틴어 텍스트