Antiquitatum Romanarum quae supersunt

91쪽

42τία μέν γε πονηρος ἐκβαλεῖν της βασιλείας τον

κηδεστην προθυμουμενος καὶ πάντα μηχανώμενος εἰς τοὐτο υπὸ της χρηστης γυναικος μετεπείθετο ἀντιβο- λουσης τε κανοδυρομένης ὁ δὲ ἐπιεικης -- οἰ- νος δεῖν ἐξαμαρτάνειν εἰς τον πενθερὸν, ἀλλα περιμένειν ως η νύσις αντον ἐκ του ζην ξαγάγη , καὶ τον ἀδελφον - ἐῶ -ἡττειν τα μη δειπια, ποτης ἀνοσίας γυνακος τὶ τἀναντία μετηγετο -- 10 θετουσης τε καὶ λοιδορουμενης καὶ την ἀνανδρίαν κακιοπισης ώς δ' ουδὲν ἐπέρω- ουτε αἱ της σώφρονος λυτανεῖαι τα κράτιστα - ου δίκαιον ανδρα πειθούσης, υτε αλτης μιαρας παραινώσεις ἐπὶ τας ἀνοσίους πράξεις τον υ πονηρον εἰναι πεφυκότα 15 παρακαλούσης Ἀλλ' κάτερος ἐπὶ την αυτορ σιν 712 ἐφερετο καὶ λυπηραν γεῖτο την μη - μοι βου- λομενην, τύ μεν οδυρεσθαί τε καὶ φερειν τον αυτης δαίμονα περιην τη δὲ παντόλμ χαλεπαίνειν καὶαπαλλαγηναι ζητεῖν ἀπο του συνοικοὐντος ἔπειτα 2 δ' η κακη την φυσιν απον θεω καὶ νομίσασα τοῖς εαυτης τροποι ἀρμόττειν μάλιστα τον της ἀδελφῆς ανδρα, μεταπέμπεταί τε αυτον, υπὲρ ἀναγκαιου

πράγματος διαλεξομένη,

XXVIIII. καὶ ἐπειδη παρεγένετο, μεταστηναι,2 λευσασα τους ἔνδον, να μόνη διαλεχθείη προς γ'νον, ' ' ἔφησεν, ω αρκυνιε, μετὰ παρρησίας ἔξεστί μοι καὶ --δυν--παντα εἰπεῖν - φρονῶ περὶ των κοινῆ συμφερόντων, καὶ καθεξεις - αν ἀκυωσῖγς λόγους η σιωπῶν αμεινόν ἐστί μοι καὶ μηρ φέρειν εἰς μέ-ν βουλας πορρητους κελευσαντος δὲ τοπι αρκυνίου λέγειν ὁ τι βούλεται, καὶ περὶ του καθέξειν ἐν εαυτῶ τους λόγους πωτεις ἐπιθέντος

92쪽

7i G ορκων, ους ἐκείν ' ρu- συμ ἔτι αἰσχ υν- θεῖσα λέγει προς ἀπο ν Ἀρρο τίνος, ω αρκυνιε, της βασιλειας ἀποστερ μενος ἀνέχεσθαι διανο i; πότερο ἐκ ταπεινῶν - ἀσημων ἔφυς προγόνων καὶ δια τουτο - αξιοῖς ἐπὶ σεαυτῶ μέγα φρονεμ; αλλα πάντες ἴσασιν οτι τοῖς μὲν ἀρχαίοις μῶν προγόνοις Ἐλλησιν - καὶ αὐ φακλεους γεγονόσι ευδαίμονος αρξω πίνειν την αυτοκράτοραυπηρξεν ἀρχην ἐπὶ πολλας. λ ἀκοπιω, γενεάς τωπάππ σου αρκυνί μεταθεμένω την οἴκησιν 10 ἐκ Τυρρηνῶν ταύτης βασιλεsσαι τῆς πόλεως ἐξεγένετο δι ρε - - σὐ κληρον φεῖν, μόνον των χρημάτων, ἀλλα καὶ της βασιλείας φείλεις πρεσβυ-

τερος υἱωνος ν. η σώματος ου ἔτυχες ἱκανοὐπράπτειν - βασιλεῖ προσηκε δι ἀσθένειά τε καὶ 15714 ἀμορφίαν ἀλλὰ σοί γε καὶ ρωμη πάρεστιν κανη,

οῖα τοι κρατιστα πεφυκόσι, καὶ μορφη του βασιλείου

γένους ἀξία η τουτων μεν ουδέτερον. η δὲ ἀσθε- νης ἔτι καὶ πολυ ἀπέχουσα - φρονεῖν τὰ προσν- κοντα νεότης μεθέλκει σε, δι ην - ἀξιοῖς τὰ πολι 2οτικὰ πράττειν ος ου πολ ἀποδεῖς πεντηκονταέτης εἶναι τὰ κράτιστα δὲ ανθρωποι πεφύκασι φρονεῖνοί περὶ ταύτην μάλιστα γενόμενοι την ηλικίαν φέρε, αλλ' η του κατέχοντος τα πράγματα ευγένεια καὶ προς - κρατίστους των πολιτῶν ἐπιτηδειότης 25δι ν ου σεπιχείρητός ἐστιν ανέχεοθαί σε ἀναροκάζει ἀλλα καὶ ταυτ αμφότερα κακῶς ἔχοντα τυγχανε κα ουδ αυτος αυτ γε γνοεῖ καὶ μηνη γε τόλμα καὶ το φιλοκίνδυνο ἔνεστί σου τοι τρό-7i ποις, ων μάλιστα - βαφλεέειν μέλλοντι δεῖ -- γχει δέ σοι καὶ πλουτος καιος καὶ φίλοι πολλοὶ καὶ

ἄλλαι προς τὰ πράγματα ἀφορμαὶ πολλαὶ καὶ μεγά-

93쪽

M. τι - ἔτι μέλλεις καὶ τον - μα- ἐκδεχηκαιρον, ς ξει σοι φερων την βασιλείαν μηδὲν εἰς τοὐτο πραγματευσαμέν', μετὰ την του υλλίου δη- που τελευτήν; σπερ αναμενου της τύχης τας - θρωπίνας μελλησεις, της φύσεως μων μηλικίαν εκάστω τελευτας φερουσης, ἀλλ' ουκ ἐν ἀδηλωκα δυστεκμάρτω τέλει πάντων ων ανθρωπίνων πραγμάτων κειμήνων ἐρῶ δη μετὰ παρρησίας, καὶ ε με φησεις θρασεῖαν, - δοκουν αἴτιον εἶναί μοι 10 του μηδεμιῆς ρεγεσθαί σε μητε φιλοτιμίας μήτε δόξης. γυνη σοι συνεστι μηδεν ἐοικυῖα τοῖς σοῖς τρόμποις η σε κηλουσα καὶ κατάδουσα μαλθακον ἀποδεδωκε, καὶ λήσεις π αυτης γενόμενος ἐξ ανδρος το μηδέν Ἀσπερ γε καμοὶ ψοφοδεης καὶ ουδεν ἔχων 1 ανδρος ἀνηρ - με ταπειν. ποιεῖ μεγάλων ουσαν is ἀξίαν καὶ καλην - σῶμα, μαρανθεῖσαν δὲ - του εἰ δ' ἐαεγενετο σοί τε λαβεῖν ἐμὲ γυναῖκα, κἀμεσου τυχεῖν ανδρος , - αν ἐν ἰδιώτη βίω τοσουτον διεζήσαμεν χρόνον - - οὐκ ἐπανο οπιμεθα - 20 της τυχης ἐλάττωμα μεῖς μεταθέμενοι τους γάμους, καὶ συ μὲν ἀπαλλάττεις του βίου την σαυτου γυναῖκα, ἐγὼ δὲ - αὐτο δια - τον ἐμον ανδρα; στα δὲ τοὐτω διαχειρωθέντων συνέλθωμεν εἰς τοαυτο, ἀσφαλῶς ηδη τὰ λοιπὰ βουλευσομεν, εκποδῶν 26 πεποιημένοι τὰ λυπουντα μας καὶ γαρ ἐὰν ταλλατις αδικεῖν - , απιλείας γε χάριν - νέμεσις

XXX. οιαυτα της Τυλλίας λεγουσης, ἄσμενος 17 δέχεται τὰς αἱρέσεις ὁ Ἀρκυνιος, καὶ αυτίκα δοὐς 3 αυτῆ πίστεις καὶ λαβὼν , τὰ πομέλεια των ἀνοσίω γέμων διαπραξάμενος πέρχεται διελθοντος δὲ υ πολλοὐ μετὰ ταῶτα πόνου τοῖς αυτοῖς πάθεσιν ἀπο-

94쪽

έ-κουσιν η τε πρεσβυτέρα τῶν Ἀλλίου θυγατέρων - ὁ νεώτερος τῶν ιαφωνίων ἐνταυθα πάλιναναγκάζομαι μεμνησθαι Φαβίου καὶ τὸ ἐά μου αυ-tos περὶ την μασιν τῶν χρόνων ἐλέγχειν ἐπὶ γαρ- ' ρου-- τελευτης γενόμενος--μάμαρ ετ ει μόνον, ὁ καὶ πρότερον ἔφην, ora γέγραφε ,ίον

εἶναι Ταρκυνιου ονυρροωντα αλλα καὶ καθ' ετερον, ὁτι φησὶν αποθανόντα - της μητρος ανακυλλίδος τιθῶμαι ἀμηχαν--ἔτι καὶ κατ ἐκείνους περιεῖναι τους χρόνους ἐδείχθη γαρ ἐν ἀρχαῖς οεβδομηκοστον ἔχωσα καὶ πέμπτον ἔτος η Ἀνακυλ-7i λις, στε βασιλευς αρκύνιος ἐτελεύτα προστεθέντωνδη τοῖς βδομηριοντα καὶ πέντε λεσιν - ω τετταράκοντα ἐτῶν εν γαρ ταῖς ἐνιαυσίοις ἀναγραφαῖς κατὰ τον τεσσαρακοστὸν ἐνιαυτον της Τυλλίου ἀρ- 16 χὐτοπυργων - τετελευτηκοτα παρειληφαμεν ἐτῶν η ανακυλλὶς ἔσται πεντεκαίδεκα προς τοῖς κατόν. τως λίγον ἐστιν ἐν ταῖς ἱστορίαις αυτολτο περὶ την ἐπιτασιν της ἀληθεως ταλαίπωρον. - α τἀτοτο ἔργον ουδεν ἔτι διαμελλησας ὁ α υνιος ἐπάγε et 'ται γυναῖκα την Τυλλίαν, οὐτε του πατρος αὐτης βεβαιοῶντος τον γάμον ουτ της μητρὸς συνευδοκούσης, ἀλλ' - rurit λαβών. ς δε συνεκε - ρώθησαν αἱ ἀνόσιοι καὶ ἀνδροφόνοι φύσεις, ἐκβαλεῖν κ της βασιλείας τον Ἀλλιον, εἰ μη βούλοιτο 25εκυν παραδουναι την ρχην, ἐμηχανῶντο ταιρίας τε συναγαγόντες καὶ τῶν πατρικίων του ἀλλοτρίως ἔχοντας προ τον βασιλέα καὶ τα δημοτικα πολιτώματα παρακαλοῶντες ἔκ τε του δημοτικο πληθους

Tis τους ἀπορωτάτους, οἷς οὐδενος των δικαίων φροντὶς γην, χρημασιν a*--σοι καὶ -δὲ ἀφαιῶς ἔκαστα τούτων πράττοντες ταῶτα δνορῶν ο Ἀλλιος ηχθετο

95쪽

μεν καὶ περὶ αυτοὶδεδιὼς 44 τι πείσεται, προκατα- γαμβρω πολεμεῖν αναροιαν νεται καὶ τιμωρίας ς παρ' ἐχθρων λαμβάνειν , κα πολλάκις μετα των φίλων προκαλουμενος εἰς λόγους τον Ἀρκύνιον, καὶ et ἐγκαλῶν, τα δὲ νουθετῶν, -- πειθων μηδεν εἰς μυτον ἐξαμαρτάνειν ώς δ' - προσεῖχεν αὐτῶ τυ διάνοιαν, ἀλλ' ἐπὶ της βουλης φη τα δίκαια προ απιτο ἐρεῖν, συγκαλέσας το συνομον

10 Aνδρες, ἔφη, βουλευταὶ, αρκύνιος ταιρίας ἐμὲ

συναγαγὼν καὶ προθυμουμενος ἐκβαλεῖν με της αρ-

χης κατο νης γέγονέ μοι βούλομαι δε πάντων υμων παρόντων μαθεῖν παρ αὐτοῶ τί πε--θὼς ἰδίε κακον η τί την πολιν ορῶν δικοωμένη. se ἐμου,1 ταυτ' ἐπ ἐμοὶ μηχανῶται. ἀπόκριναι δη, αρκύνιε, 20 μηδὲν ἀποκρυψάμενος, τίμου κατηγορεῖν ἔχεις, ἐπει

ἐστιν ὁ παρ μοὐ λόγος, ω Τύλλιε, καὶ δίκαιος καὶ 20 δια τομο προειλόμην αὐτον εἰς- τους ἐκφέρειν.

ρκυνιος ἐμος ων πάππος ἐκτησατο την Ῥωμαίουαρχην, πολλους καὶ μεγάλους αγῶνας περ αυτης ---ος ἐκείνου τελευτησαντος ἐγὼ διάδοχος ιμι κατὰ τους --οῖς πάντων Ἐλληνων τε καὶ βαρ- 25 βάρων νόμους καὶ προσηκει μοι, καθάπερ καὶ τοῖς

ἄλλοις τοῖς διαδεχομένοις τὰ παππφα μη μόνον των χρημάτων, ἀλλα καὶ της -ιλείας -- κληρονομεῖν. - δὲ τὰ μὲν χρημα τα τὰ καταλειφθένταυ αυτολπαραδεδωκάς μοι, την δὲ βασιλείαν ἀπο- 30 στερεῖς με, καὶ τοσοὐτον δη κατέχεις χρόνον, υκ ἐκ του δικαί- λαβων -- α μεσοβασιλεῖς σε

απέδειξαν, ουτ η βουλη ψηφον ἡπὲρ σου διηνεγκεν,

96쪽

-- αρχαιρεσίαι ς νομίμοις της ἐξουσίας ταύτης μυ- et21-ώς ὁ πάππος τε, - καὶ πάντες οἱ προ αὐτου γενόμενοι βασιλεῖς ἀλλα το ἀνεστιον καὶ πορον καὶ προς καταδίκας Ἀρέα την ἐπιτιμίαν ἀπολωλεκος φυλον φ των κοινων ουδενος ἔμελε, καπαμι - 5 μνησας καὶ πάντα τροπον διαφθείρας, καὶ ουδὲ τότε μέντοι σαυτω πράττειν την δυναστείαν λέγων Θαλλ' ημῖν φυλάξειν σκηπτόμενος ορφανοῖς ουσι καὶ νηπίοις ἐπὶ τα πράγματα παρηλθες καὶ πάντων ωωόντων μολόγεις, ταν ανδρωθῶμεν μεῖς, ἐμοὶ is παραδωσειν οντι πρεσβυτερω την ἀρχην ἐπην μὲν

συν σε, εἰ τα δίκαια -εῖν θελες , οτε - - οἶκον του πιαπου παρεδίδοπις, αμα τοῖς χρημασι καὶ την βασιλείαν ποδεδωκέναι παραδείγμασι χρώμενον τοῖς των καλῶν καὶ αγαθῶν ἐπιτρόπων ἐρροις, 15οσοι βασιλικοὐ παῖδας ορφανοῖς πατήρων,-- βόντες εἰς νδρας - σιν ορθῶς καὶ δικαίως τας

πατρωας καὶ προγονικὰς πέδωκαν αρχάς εἰ δεμηπω σοι φρονεῖν τα καθήκοντα ἐφαινόμην, αλλ' ετ δια το νέον της λικίας - λανος εἶφα πολιν 20722 τηλικαυτην διοικειν, τε εἰς την κρατίστην παρεγενόμην του σώματος καὶ της φρονησεως ἀκμην τριά-- τα γερονως ἔτη, μετα - γάμου της θυγατρὸς ἐδει καὶ - της πόλεως ἐγχειρίσαι πράγματα --την γέ τοι την λικίαν ἔχων καὶ συ ον τε οἰκον τον 25ημήτερον ἐπιτροπευειν ρξω καὶ της βασιλείας ἐπιμελεῖσθαι.

XXXII. Περιην γαλαν σοι ταυτα πράξαντι πρῶτον μεν υσεβεῖ καὶ δικαίω λέγεσθαι, ἔπειτα συμ- βασιλευειν μοὶ καὶ πάσης μετέχειν τιμης μεργέτην τε καὶ ποιτέρα καὶ σατηρα καὶ πάντα oσα τιμιώταπαονόματα υ ανθρώπων ἐπὶ καλοῖς κεῖται πράγμα-

97쪽

σιν ἀκουειν, καὶ μη τέταρτον δη--το καὶ τλταρακοστον ἔτος ποστερεῖν με των ἐμή, οὐτε σώματος ἀναπηρου τυχόντα ουτε διανοίας λιθίου. πειτα ἐρωταν με τολμῆς, τί παθῶν δεινον ἐχθρον γ μαι σε, καὶ δια τί σου κατηγορω - μὲν - αποκριναί μοι, υλλιε, τίνος αἰτίας χάριν - ἀξιοῖ με των res του πάππου ροῶν κληρονομεῖν. καὶ τίνα πρόφασιν ευρεῖν ευπρεπητης ποστερησεως σκηπτόμενος --τερο ν συνηγο-εHN ἐξ ἐκείνου γένους εἶναί με, - 10 σιον, ἀλλ' υποβολιμαῖον τινα καὶ νόθον τί ουν ἐπετρόπευε τον ἀλλότριον του γένους κά τον οἶκον ἀνδρωθέντι ἀπεδίδους ἀλλ' ἔτι νομίζων με ορφανον εἶναι παῖδα - τα κοινὰ πράττειν αδύνατον, συπολὴ ἀπεχω πεντηκονταετίας κατάβαλε δη την εἰρι I νείαν των ναισχυντων ἐρωτημάτων, καὶ π σαί ποτε δη πονηρος ων καὶ εἴ τι δίκαιον ἔχεις προς

ταυτα εἰπεῖν, τοιμος εἰμι τούτοις ἐπιτρέπειν δικασταῖς, ων - αν ἔχοις τέρους ε πεῖν ανδρας ἐν τηπόλει κρείττους μν δ' ἐντείθεν ἀποδιδρασκων,2 οπερ ἐστὶν αε σοι ποιεοῦ συνηθες, ἐπὶ τον ἐκδημαγωγούμενον πο οὐ καταφεύγης χλον, ου ἐπιτρέψω σοι παρεσκεύασμαι γαρ ς καὶ τα δίκαwα ἐρων καὶ εἰ μη πείθοι - βίαια πραξων. XXXIII. Παυσαμένου δὲ inos παραλαβὼν τον Met λόγον ὁ Ἀλλιος ἔλεξεν ωδε υπαντα μεν ως ἔοικεν, ανθρωπον οντα δεῖ προσωκαν, ω βουλη, τα - - δοξα, καὶ μηδὲν ηγεω- απιστον οπου γε κἀμὲ Ἀρκύνιος οὐτοσὶ της αρχης παύσαι πρόθυμος ἐστιν ὁ νἐγὼ νήπιον παραλαβων καὶ ἐπιβουλευόμενον πο- των ἔχθρων ἔσωσα καὶ ἐα - καὶ εἰς νδρας θοντα κηδεστην ξίωσα λαβεῖν, καὶ ε τι - φιδιάδοχον ἔμελλον καταλείψειν πάντων των ἐμῶν.

98쪽

ωσπερ ἀδικων αυτος ἐγκαλουμια, την με τύχηνυστερον ἀνακλαυσομω, --δικαια νυν προς αυτον

ἐρῶ ἐγὼ την ἐπιτροπίαν μῶν ἔλαβον, ω α

κυνιε, νηπίων καταλειφθέντων - εκών, ἀλλ' υπο των πραγμάτων ἀναγκασθείς ἐπειδη τον μεν πάππον μῶν οἱ της βασιλείας ἀντιποιουμενοι φανερως απέκτειναν, μῖν δὲ καὶ τοῖς αλλοις αυτου συγγενέ- 725 σιν ἐπιβουλευειν λέγοντο ἀφανῶς καὶ πάντες τουτοοί προσηκοντες υμῖν μολύγοων , τι κρατησαντες I0

ἐκεῖνοι της ἀρχης - ' σπέρμα του αρριυνί- καταλείψουσι γένους κηδεμων δὲ καὶ φυλαξ -δεὶς υμ ετερος iν, ὁτι μη γυνη, πατρ0 μητηρ, καὶ αὐτη διαγηρας τέρων δεομένη κηδεμονων ἀλλ' ἐν ἐμοὶ κατελείφθητε μόνω φυλασα της ρημιας, - νυν ἀλλ 15

τρων καὶ ουδεν προσηκοντα αποκαλεις τοιο ποις μεν-

τοι τοις πράγμασιν επιστὰς ἐγὼ τους τε ἀποκτείναντας τον πάππον υμῶν ἐτιμωρησάμην καὶ μῆς εἰς ν' δρας γαγον καὶ γενεῆς ἄρρενος υ υπαρχουσης των ἐμαυτου κυδίους προειλομην ποιησαι. ἔχεις τον 20της ἐπιτροπης λόγον, ὼ αρκυνιε, και Ουὶδ επιχειρησειας εἰπεῖν - ψευδομαί τι τούτων. XXXIIII. Περὶ δε της βασιλείας, πειδη τουτ726 ἐστιν ο κατηγορεῖς μου, ἄκουσον οπως τε αυτης ἔτυχον, καὶ δ ας αἰτιας ουθ υμῖν ουτ' ἄλλ' τινὶ μεθ' ae,ίεμαι. τε την ἐπιμέλειαν της πόλεως π έλαβον,νισθόμενος ἐπιβουλάς τινας κατ ἐμαυτου γινομενας, παραθουναι- δημ τὰ πράγματα βουληθην καὶ συναγαγών παντας εἰς ἐκκλησίαν, πεδίλων τοῖς την ἀρτην ἀντὶ της ἐπιφθόνου ταύτης καὶ πλείω 30 τὰ λυπηρὰ των δεων ἐχουσης γεμονίας την κίνδυνον ἀντικα ταλλασσόμενος συχίαν -- ηνέσχοντο

99쪽

-Ῥωμαῖοι ταυτά μου πράττειν βουλομένου, ο δ' ηξίωσαν ἔτερόν τινα τῶν κοινῶν ἀποδεῖξαι κύριον,

ἀλλ' ἐμὲ κατωχον καὶ τηρο απιλείαν ἔδωκάν μοι

ψηφον ἐπενεγκαντες, την ἐαυτῶν, Ἀρκυνιε, κτησιν, - την 'υμετεραν σπερ γε-καὶ τον πάππον υμῶν παρ-

ηγαγ' ἐπὶ τα πράγματα ξένον οντα καὶ ουδὲν προση κοντα τε μερον απιλεῖ καίτοι παῖδάς γε αρρεναςJ υγκος Μάρκιος ο βασιλευς πιττέλιπεν ακμάζοντας, - υἱωνους καὶ νηπιους, σπερ μῆς αρκύνιος. 10 εἰ ὁ κοινος απάντων νόμος -- τως διαδεχομέHγυς τε οὐσίαι καὶ τὰ χρηματα τῶν ἐκ τόν--μοι- 727

λέων , συν τουτοις και τὰς βασιλείας αυτῶν παραλαμβάνειν - αν αρκυνιος ὁ πάππος μῶν την πεμονίαν παρέλαβενυγκου τελευτησαντος, αλλ' ο15 πρεσβυτερος των ἐκεῖνο παίδων αλλ' o δημος Ῥωμαίων ου τον διάδοχον του πατρος, ἀλλα τον ἄξιον

της ἀρχης ἐπὶ τὰ πράγματα ἐκάλει πεῖτο γαρ τὰ se τρήματα των κτησαμένων εἶναι, την δὲ βασι

λείαν τῶν δεδωκότων καὶ τὰ μὲν οταν τι πάθωσιν 20 οἱ κυριοι τους κατὰ γένος η κατὰ δια κα διαδόχους προ κειν παραλαμβάνειν, την -- ἐκλίπωσιν οἱ λαβόντες τους δεδωκότας ἔχειν εἰ μη τι τοιουτον ἔχεις δικαίωμα φέρειν, ὁτι την βασιλείανο πάππος υμῶν ἐπὶ ρητοῖς τισι παρέλαβεν, στε καὶ et αὐτος ἐχειν ἀναφαίρ in καὶ μιν τοῖς ἐγγόνοις -- του καπαλιπεῖν, καὶ ὁ δημος ου κύριος ην ἀφελόμενος es αυτην μῶν μοὶ δοίναι. εἰ γάρ τι τοιοsτον εἰπεῖν ἔχεις, τι - φέρεις τὰς συνθηκας εἰς μέσον αλλ' - αν ἔχοις εἰ δὲ - κατὰ τον βέλπιστον αυτῆς - ἔτυχον ἐγὼ τρόπον, ως λέγεις, μητε υπὸ τῶν μεσοβασιλέων αἱρεθεὶς μητε της βουλης μοι παροδ σης - πρά-- - των αλλων γενομένων των κατα

100쪽

τούτων παυθηναι δίκαιος εἰμι της αρχης, υχ ποσos. ἀλλ' υτ τοττους - αλλον ουδένα δικῶ.μι in δὲ της ἐκ του δικαίου μοι καὶ τό τε δοθείom καὶ νυν παρχουσης ξουσία οχρόνος D. τετταρακονταετεῖ γεγονότι Ῥωμαίων χυδεὶς ἡγησατό με πώπ- ἀδικεῖν, ουδ εκβαλεῖν με - ἀρν , ἐπεχεί-σεν οττε λ Mi τε η βουλή.

ris χωρήσω τοῖς σοῖς λόγοις, εἴ σε παρακαταθηκην παπι 10πφαν ἀπεστέρουν, καὶ παρὰ πάντα τα ἐν ἀνθρωποις δίκαια την σην βασιλείαν κατεῖχον, χρην σε παραγενόμενον ἐπὶ τους δεδωκότας μοι την ξουσίαν ἀγαναπιεῖν καὶ κατηγορεῖν ἐμοὐ τε, ο τι τὰ μη προ- νωντα κατέχω, καὶ των δεδωκοτων, τι τἀλλότρια 15 ἐχαρίσαντο μοι ραδίως γαρ αν πεισας αυτους, εἴ τι δίκαιον εἶχες λέγειν. εἰ δὲ τούτφ μὲν ου ἐπίστευες τω λόγω - δικαίως β αρχεσθαι τη. πόλιν ἐνομιζες - ἐμου καὶ σεαυτὸν ἐπιτηδειότερον εἶναι την επιμέλειαν των κοινῶν παραλαβεῖν, ἐκεῖνα ποιεῖν uo σοι προσηκεν ἐξέτασιν των ἐμῶν ποιησάμενον ἀμαρτημάτων καὶ τὰς σαυτο πράξεις ἐξαριοψώμενον καλεῖν με εἰς διαδικασίαν - ουδέτερον ποίη σας, ἀλλα τοσουτοις χρόνοις στερον σπερ ἐκ μακρῆς ἀνανήψας μέθης νυν κεις μου κατηγορῶν, καὶ ουδὲ 25 νυν που δεῖ. - γαρ ἐνθάδε σοι τι - προσήκει λεγειν καὶ μηδὲν ἀχθεσθητε μοι ταυτα λεγοντι, βουλή ου γαρ μων φαιροώμενος την διάγνωσιν, αλλα την τούτου συκοφαντιαν ἐπιδεῖξαι βουλόμε- 730 νος ταυτα λέγω προειπόντα δέ μοι - δῆμον εἰς Dεκκλησίαν συναγαγεῖν κανεκεῖ μου κατηγορεῖν πλην ἐπεὶ συ τομο πέφευγας, ἐγὼ περὶ σου ποιήσω, καὶ - 4