장음표시 사용
201쪽
συμφορὰ . γενοιτο, ἄμεινον ἀγωνιζοίμην. ἐν το
παρ αυτῶν ὴξίουν τυγχάνειν, ἀλλα τους πλεῖστα κωκὰ υμῆς εἰργασμένους εις τὰς τιμὰς καθίστασαν, in ταυτην παρ ημῶν πίστιν εἰληφότες. . δ Nq πάντας
ἐν μοτμπους μη τοῖς τουτων λεη/οις πιστευειν, αλλὰ καὶ ἐκ των εργων σκοπεῖν δ ἐκάστω τυγχάνει πεπρα-
risisc. θω γάρ, ω ανδρες δικασταί, οὐτε ἐπὶ των τετρακοσίων ἐγενόμητ' - η των κατηγόρων ὁ βουχάμενος παρελθὼν ἐλεγξάτω ου τοίνυν ολ' ἐπειδh οῖδε κατεστησαν, ουδείς με ἀποδείρει οἴτε βουλευσαντα,
ηξίουνJ Ex contextu satis intelligitiir subjectuIn esse τους ἐν τῆ ολιγαρzία προεστῶτας.παρ ημῶνJ A nostri genera
. Iandiis ἐπί vult iiDIora, tit των ' τετραχοσίων sit genitivus partiti-
202쪽
πιι τοίνυν , ω ἄνδρες δικασταί, και ἐκ των αλ- IGλων τῶν ἐμοὶ πεπραγμένων αξιον σκέψασθαι. ἐγὼ γὰρ τοιουτον ἐμαυτὸν ἐν ταῖς τῆς πόλεως συμφοραῖς παρεσχον, ὼς , εἰ πάντες τVν αυτὴν γνώμην εσχον ἐμοί, μqdένα αν et μῶν μωεμια κεχρῆσθαι συμφορα.ωπ' ἐμου γαρ ἐν τῆ ολιγαρχία ουτε ἀπαχμεὶς οDδεὶς
m)ήσεται, ουτε τῶν ἐχθροῖν ODδεὶς τετιμ ζμενος, ουτε τῶν gίλων ευ πεπονθώς. καὶ τολο μεν -κ 16αξιον θανμάζειν. ευ μεν γαρ ποιεῖν ἐν ἐκείνω τῶ
διον. οὐ τοίνυν ουδ' εἰς τον κατάλογον Uθοναίων ωαταλέξας Ουδένα φανήσομαι, octe dίαιταν κατα- di αιτθούμενος Ουδενός, οὐκ ε πλουσιώτερος ἐκ τῶν et ετερων γεγονὼς συμφορῶν. καίτοι εἰ τοῖς τῶν γεγενημενων κακῶν αἰτίοις ὀργίζεσθε, εἰκος καὶ τους
Iuliito. sed qua praecedunt, sunt In Itila. Rea ipsa videtur requirere, ut legaturi οὐτε ἐπὶ τῶν τετρακοσίων ἐγενόμην, oετεεῶν τριάκοντα' η - ἐλεγξάτα ' OvaeoA- ουν ἐπιιδη oὲ δέκα Bene ge Excipiunt partieulao ου τοίνυν ovae. Cf. g. 16. In eundemn oti lim δέκα depravatum in δέ
203쪽
II καὶ μὲν δὴ, ω -δρες δικασται, μεγίστqν ηrsis περὶ ἐμαυτοὐ τῆ δqμοκρατία πίστιν δεδωκέναι. 3ςτις γαρ τότε Quis ἐξήμαρτον, ουτω πολλῆς δεδομένqς ἐξουσίας, ἰπου νὐν οφόδρα προθυμηθῆ0ομαι χρθ- στὸς εἶναι, ευ εἰδὼς, ὁτι, ἐὰν δικῶ, παραχρῆμα δω- σω δίκqν. αχλὰ γαρ τοιαύτqν δια τέλους γνώμην ἔχω, ω ' ἐν Miγαρχία μὲν μὴ ἐπιθυμεῖν των ἀλλοτρίων, ἐν δημοκρατίρ ει τα ὁντα προθύμικοῦ εἰς ωῆς ἀνα-χίσκειν.
8 ''o αι δέ, ω ανδρες δικασταί, οὐκ αν δικαίως et μῆ μισεῖν τοὐς ἐν τῆ ολιγαρχία ουδεν πεπονθότας
κακόν, ἐξὸν ὀργίζεσθαι τοῖς εἰς τὸ πλῆθος ἐξθει τq-κόσιν ουδε τους μὴ φυγόντας ἐχθρους νομίζειν, ἀλλα
τοὐς υμῆς ἐκβαλόντας' ουδὲ τοὐς προθυμουμένους τα αυτῶν σῶσαι, ἀλλα τοὐς - των GHων ἀφρρημένους' ουδε es τῆς σφετέρας αυτῶν σωζοίας ἔνεκα ἔμειναν ἔν τῶ αστει, αλλ' οῖτινες ἐτέρους ἀπολέσαι βουλό ιενοι μετέσχον των πραγμάτων. εἰ δε οἴωθε χοῆναι ς ἐκεῖνοι παρέλιπον ἀδικουντες πεις ἀπολέσαι, ουδεὶς των πολιτῶν ἀπολειφθήσεται.
Is Σκοπεῖν δὲ χοὴ καὶ ἐκ τῶνδε, d ανδρες δια
σταρ πάντες γαρ ἐπίστασθε, ὁτι ἐν τῆ προτέρα δνμοκρατία των τα τῆς πόλεως πραττόντων πολλοὶ μεντα δημόσια ἔκλεπτον ἔνιοι δ' ἐπὶ τοῖς ἡμετέροις ἐδωροδόκουν οἱ-συκοφαντουντες τοὐς συμμάχους ἀφλστασαν. και εἰ μεν οὶ τριάκοντα τούτους μόνους ἐτι-
ρωντο, ανδρας ἀγαθοὐς καὶ et μεῖς αν αυτοὐς ῆγε σθε νυν δέ, ὁτι - ρ τῶν ἐκείνοις uμαρτημένων τὸ πλῆθος κακῶς ποιεῖν ῆξίουν, ήγανακτεῖτε, ηρούμενοι δεινὐν εἶναι τὰ τῶν Ωθων ωικήματα πάσa τῆ πόλει
204쪽
et 5 - 776 DE AFFECTATA TYRANNIDE. 179
κοira γίνεσθαι. ου τοίνρον ξιον χρῆσθαι τούτοtς, οἶς 20 ἐαείνους ἐωρῆτε ἐξαμαρτάνοντας' οὐδὲ ὁ πάσχοντες
ἄδικα ἐνομέ τε πάσχειν, Θαν ἐτέρως ποιῆτε, δίκαια .ῆγεῖσθαι' ἀλλα τVν αυτὴν κατελθόντες περὶ αυτῶν γνώμVν ἔχετε, Θπερ φευγοντες περὶ et μῶν αυτῶν εἴχετε. ἐκ τούτων γαρ και πόνοιαν πλείστqν ποι ήσετε, και η πόλις εύται μεγίστο, καὶ τοῖς ἐχθροῖς ανιαρότατα ψοφιεῖσθε.
'M μs αι δὲ χρή, d ανδρες δικασταί, καὶ 2I
των ἐπὶ των τριάκοντα γεγενωένων, iνα τὰ τῶν ἐχθοῶν ψιαρτήματα ἄμεινον υμῆς ποιήσύ περὶ τῶν τμετέρων υτῶν βουλε Dσασθαι. με μὲν γαρ σκοποι τε τοὐς DGστει τVν αυτ υν γνώμη ν εχειν, μικρὰς ἐλπίδας εἴχετε τῆς -θόδου, ηγούμενοι τqν ὐμετέραν πόνοιαν μέγιστον κακον εἶναι τῆ ἡμετέρα φυγῆ ἐπιεδὴ δὲ π - 22 θάνοισθε τους μεν τριςχιλίους στασιάζοντας ἐκ τos
20. ἡγεῖσθαιJ BAIceri eod. pro vulgato ἡγεῖσθε. Hand rara quia
dena est variatio aptu, scriptores, it ex ι:onstri etis no χρῆ , αξιόν ἐστι et sinii l. cuni insita itivo tranfieant in iInplicem imperativum. ανιαρόt-M sitie varietate scrIpsit B ulcerus pro Uul ato ανιαρώτατα. Recte. 'Aνιαρός enirn Italai t penulti Inrun Iongam. 21. ηγούμενοι την ἡμετέραν Ομόνοια. μέγιστον κακὸν τη υμ re ore φυγῆJ Codices suetitant inter κακόν et αγαθόν. Opilitii tuitiensiit,cnt κακόν. μετέραν alitern sine varieti te Iustet Helcheriis rq ine lectio postviat, ut κακόν scribatiir. Qui se defendit . erat τῶν ἐν α στει. Ε o per i ν ημετέραν Ομόνοιαν intelligit τηνομόνοιαν την τῶν ἐν αστει. Haec concoralia erat μέγιστον κακοντῆ v μετέρα φυγῆ, vel, ut nos dicerei 3ν .s, υμῖν τοῖς φυγουσι. v et ii i exsulantiliust qua quidem sententia orationi est uptiastina.
optativo de re. quae saepit fi Et diversia teinportinis niuitii luitliret re ipsa fissem inveniebat. cf. Rost ur. Gr. g. 121. 5.22. τοὐς ιιἐν τριςzιλίους στα
sit ex urbe, ἐκ τῶν ἐν αστει, erant eleeti, a trIginta scilicet
205쪽
ἄστεος, τοῖς δε αλχους πολίτας ἐκκεκηρυγμένους, τοὐς δὲ τριάκοντα μὴ τqν αυτὴν γνώμην εχοντας, πλείους δ' ὁmας τοῖς et Ηρ υμῶν δε&ότας ῆ τολυμῖν πολεμουντας, τότ' ηδο και κατιεναι προςεδοκῆτε,
και παρὰ των ἐχθρῶν λήψεσθαι δίκqν. ταυτα γὰρ τοῖς θεοῖς eυχεσθε, ἄπερ ἐκείνους εωρῆτε ποιουντας, ηγούμενοι διὰ τqν των τριάκοντα πονηρίαν πολὐ μῶλ- λον σωθήσεσθαι ἰ διὰ την των φευγόντων δυναμιν 23 κατιεται. χρὴ τοίνυν, ἁ ἄνδρες δικασταί, τοῖς πρότερον γεγενημένοις παραδείγμασι χρωμένους, βουλευε--οι περὶ των μελλόντων ἔσεσθαι' καὶ τούτους ἐγελωαι δνοτικοπάτους, οῖτινες, ὁμονοεῖν νμῆς βουλόμενοι, τοῖς ὁρκοs καὶ ταῖς συνθῆκαις ἐμμένουσι, νωμίζοντες καὶ τῆς πόλεως ταύτρο ἱκανωτάτον εἶναι --τqρίαν, καὶ των ἐχθρῶν μεγίστην τιμωρίαν. οὐδὲν γὰρ Gν εχ αυτοῖς χαλεπώτερον τούτων η πυνθάνεσθαι μενημῆς μετέχοντας των πραγμάτων, αἰσθάνεσθαι δε ουτω
ἄλλους δε. Quanatiuam autem non ignoro interitum apud optimina δέ poni post noliten, viod cum articulo arcto eo haereat, in his in-men optimi codices sunt semiendit praesertim cum in subsequam
ulnis Particula ubique post Prianum is vitam posita sit. τους vπερ Μῶν δεδιόταri
meti etiant, ne quid volus accideret. Tantum erat, ut Ipsi volus naέlla faeerent.
alibet ἐμμένειν κελευουσι et quod non probo. Μulto fortior est vul- in Ieetio, quae sigruficat Vere δημοτικωτάτους, non veri is se Iuin incitantes ad sulem Pritestandi In at re M inito et pactis, sed exemplo Praeeuntes ipsos; et itangunt eo fine, ni omnes sint Concorites: ὁμονοεῖν υμῶς βουλόμενοι. Hinc patet nec Rei una esse audiendum, eiiii vult ὁμο--εῖν τμῆς βούλονται - - ἐμμέτ
aut η deleniluna. aut χαλεπώτειον του πυνθάνεσθαι scriben, una censet. Saepe quidem viri docti hac constructione offende-hantur; alii u itern η pleonastico post comparativum addi opinantur. CLII atthiae gr. Gr. g. 452.2.p.627. Utrimie salii videntiiri Autonini adisito ' pendet ex Suo vocabulo E notione genitivi Iariis
onusso, aut nonnuI Post Prononiana in genitivo posita additur appositio χum η. Re n nuPerH- me in universia In eSpostlit Et il-Iustravit Ulaicus noster Famaius.
206쪽
δρες δικασταί, στι es φεύγοντες των ἄλλων πολιτωνα πλείστους καὶ διαβεβλῆσθαι καὶ φιμῶσθαι βου-
λονται ἐλπίζοντες τοὐς et ' Muῶν ἀδικουμένους ε τοῖς χεο ι συμμάχους, το ς δὲ συκπέπας εird κιμεῖν δέξαιντ αν παρ' υμῖν καὶ μέγα δυνασθαι ἐν τῆ πόλει. τρο γὰρ τούτων πινθρων ἐαυτῶν ηροὐνται
Αρον δὲ μνσθῆναι των μετὰ τοὐς τετοακοσίους 25 πραγμάτων. ευ γὰρ εἴσεσθε, οτι, δ μιν ουτοι συμβουλευουσιν, ουδεπώποτε πῖν ἐλυσιτέλσεω α δ' ΗΔ παραινῶ, ὁ ποτέραις ἀεὶ ταῖς πολιτείαις συμφέρει. dira γὰρ Eπιγένqν κοὶ Amo νζν καὶ Κλεισθένθνιδία μεν -ρπωσαμενους τὰς τῆς πόλεως συμφοράς, idqμοσία δε Oiτας μεγίστων κακῶν αἰτίους. ἐνίων μεν 26 γὰρ Θειων et μῆς ἀκρίτων θάνατον καταψθήσασθαι, πολλῶν δε αδίκως δημεμαι τὰς ουσίας, τοὐς δ' ἐξε-χήσαι καὶ icti μῶσαι των πολιτῶν. τοιουτοι γὰρ μαν,
δεξασθε, τοὐς d' ἀτίμους ἐπιτίμους cποιήσατε, τοῖς
207쪽
δ' Ωχοις περὶ ὁμονοίας ὁρκους δμνυτε' τελευτῶντες δὲ ξδιον αν τάς ἐν τῆ δqμοκρατία συκοφαντουντας ἐτιμωρήσασθε, η τοὐς ἄρξαντας ἐν τύ ολιγαρχία. καὶ εἰκμως, A ssi δρες δικασταί. πασι γὰρ ζδη φανερόν ἐστιν, οτι dici μεν τοὐς ciδίκως πολιτευομένους ἐν Ἀολιγαρχία δομοκρατία γίνεται, διὰ de τοῖς ἐν τύ δγμοκρατία συκοφαντονιτας ολιγαρχία δὶς κατεστq. ω εουκ ἄξιον τουτοις πολλάκις χρῆσοι συμβουλοις, οἷς 28 dὲ ἄπαξ ἐλυσιτελθω πει μένοiς. σκέψασθαι δὲ χρῆ, ὁτι καὶ των ἐκ Πειραιῶς οἱ μεγίστqν δωξαν εχον- τες, καὶ μάλιστα κεκινδυνευκότες, καὶ πλεῖστα υμ παθα όἰργασμένοι, πολλάκις ῆδο τῶ υμετέρω πλήθει διεκελευσαντο τοῖς ορκοις καὶ ταῖς συνθῆκαις ἐμμένειν, ηρούμενοι ταυτqν δqμοκρατίας εἰναι φυλακῆν. τοῖς μὲν γὰρ ἐξ si εος υπερ των παρελqλυθότων ἄδειαν ποιήσειν, τοῖς θ' ἐκ Πειραιῶς ουτω πλεῖστον χοόνον29 τqν πολιτείαν παραμεῖναι. o. υμεῖς πολὐ ῖν δικαιωτερον πιστευοιτε ὐ τουτοις, δὶ φευγοντες μεν δι ἐτέρους ἐυώθησαν, κατελθόi τες δὲ συκοφαντεῖν ἐπεχει- ροωσιν. ηr μαι δέ, ω ἄνδρες δικασταί, τοὐς μὲν τῆν αντῆν γνώμην ἔχοντας ἐμοὶ των ἐν ἄστει μεινάμ
καλαίμ. c. I. g. 2. ubi hiiec le- Mintura Σπειδη γὰο ἐκ Πειραιέως κατεχθόντες splovς ὲωρῶτε των πολιτῶν συκοφαντεῖν ορμωμένους καὶ τὰς συνθήκας λυειν ἐπιχειροὐντας, βουλόμενοι τούτους τε παυσαι καὶ τοις ἄλλοις ἐκιδεῖξαι, ὁτι ovκ ἀναγκασθέντες ἐποιήσασθε αυτάς, ἀλλ' ηγούμενοι τῆ πόλει συμφέρειν, εἱπόντος 'Aorίνου νόμον εθεσθε, ἄν τις δικάζοται παρὰ τους ορ- κους, ἐξεῖναι τῶ φεύγοντι παραγράψασθαι, τους δε ἄρχοντας περὶ τούτου πρῶδον εἰςάγειν, λέγειν δε πρότερον πον παρα-νρπινάμενον, οπμερος δ' ἄν ηου- τηθῆ, την ἐπωβελίαν ἀφείλειν, D' oi eoλμῶντες μνησικακεῖν μημενον ἐξελέγχοιντο, μηδὲ τ=ν παρὰ τῶν θεῶν τιμωρία υπομένοιεν, ἀuὰ καὶ παραχρῆμα ζημιοῖντο. ηγούμενοι ταύτην δημοκοπι vlας εἶναι φυλακήνJ Etuitu hic Reislcitis non nuclidit ad usum vomitratorii xx empi alietin , ν uru vel μόνην, vel μεγίστην, βεβαιοτάτην vel simile laedendum ceus eti
208쪽
780 - 782 DE AFFECTATA TYRANNIDE. 183
των φανεροῖς γεννωμι καὶ ἔν δημοκρατία καὶ ἐνολιγαρχία ὁποιοί τινές εἰσι πολῖται. τούτων ἄξιον 30 θαυμάζειν, ὁ τι αν ὐποίησαν, ει τις αυτ ς εἴασε των τριάκοντα γενέσοι, a νυν δημοκρατίας ουσει ταυτὰ
ἐκείνοις πράττουω και ταχέως μεν ἐκ πεν - πλου-
σιοι γεγένγται, πολλὰς δε ἀρχὰς αρχοντες, ουδεμιας εὐωνον διδόασιν ἀλλ' αντὶ μὲν ὁμονοί- υποψίαν πρὸς ἀλλήλους πεποιήκασιν, αντὶ εἰρήνης πύλεμον κατqπέλκασι, διὰ τούτους δε ἄπιστα τοῖς Ἐλλησι
γεγενήμεθα. καὶ τοσούτων κακῶν καὶ ἐτέρων πολλῶν 3Iδντες αἴτιοι, καὶ ουδεν δι ψοντες των τριάκοντα, - οτι εαεῖνοι μὲν ολιγαρχίας -σει ἐπεθυμοννωνπερ ομοι, οὐτοι δὲ καὶ dωοκρατίας των αυτῶν ὐνπεο ἐκεῖνοι) πως οι-ται χρῆναι ουτω ρωίως - αν βούλωνται κακῶς ποιμν' περ τῶν μὲν αλλων Gδικούντων, . ἄριστοι δὲ ανδρες αυτοὶ γεγενημένοι.
καὶ τούτων μὲν οὐκ ἄξιον θαυμάζειν, υμῶν δέ, οτι 32οῖεοθε μεν δομοκρατίαν εἰναι, γίγνεται δε ὁ τι αν ούτοι βούλωνται, καὶ δίκvν διδόασιν ora οἷ τουμέτερον πλῆθος ἀδικουντες, ἀλλ' οἷ τὰ σφέτερα -- τῶν μὴ διδόντες καὶ δέξαιντ δν μικρὰν εἶναι τ*ν
πόλιν μειλον ῆ δι ἄλλους μεγάλην καὶ ἐλευθέραν ηγούμενοι νυν μεν διὰ τοῖς ἐκ Πειραιῶς κινδύνους 33
roriun lectione oμοίως r quae voearulla interitiam conliisa sui e Patet ex iis, viae habet Sohaeremis ad Gre r. sor. p. 631. n.'
30. πολλὰς σαρrὰς ἄρχοντεςJ constipuitur eum dativo qnIs, qui
Prilegens Participia h. I. aptiua fidenI non habet. UIaxu quod vololait Maillandiis 3I. Ομως ο&νται χρῆναιJ Pro αρξαντες vel ob praesens διδόα- χρῆναι minIandus vult ἐξεῖναι. O . In geliere notumluIn Prilegens Sed χρῆναι post v ess. potest non negare IRIu dirituIu rem Ob- ea significatiione , quam habet tinere, sed id ad K, eum etia n- Ηes citius: rq η' πρέπει, καθή- num durare; et ita res signifi- κει. Quid ' χρή interduim cantius exprunitiir. significet Ite et , apud DeIno- ἄπιστοιJ II. I. signuicatione athenem impriinis et L. Icianum, Dassiva: quibus rides non ha- ut monet V a Ich nuer ad lietur: viae signiscatio arid Uieocrit. Adon. v. 44. s. T. II. optimos scriptores utque etianx p. I31. Od. Heind. A Uo Dulce Oxatores haud rara. Plemimque Mini ad Tiniud. II. M.
209쪽
αυτοῖς ἐξεῖναι ποιεῖν ὁ ri αν βούλωνται ἐὰν δ' υ- στερον mis δι ἐτέρων σωτqοία γένηται, τούτους μενωιχύσεσθαι, ἐκείνους δὲ μέγα δυνέμεσθαι. . ω εδι αυτὸ παντες ἐμποδών εἰσιν, ἐάν τι δι αλλων λβδ γαθὸν πῖν φῶν αι. τολο μὲν ουν ου χαλεπον τω βουλομένω κατανοῆσαι. αυτοί τε γὰρ ο- ἐπιθυμουσι λανθάνειν, αλλ' αἰσχυνονται μὴ δοκουντες. εἶναι πονηρορ υμεῖς τε τα μεν αυτοὶ ορατε, τα δ' ἐτέρων πολλῶν aκούετε. ημεῖς δέ, ω ἄνδρες δικασταί, δίκαιον μεν ὴr μεθ' εἶναι πρὸς πάντας υμῆς τους πολί-35 τας ταῖς συνθέριαις καὶ τοῖς ορκοις ἐμμένειν ομως δέ, αν μεν idon εν τοὐς των κακῶν αἰτίους δίκην διδυντqς, των τότε πεοὶ ημῆς γεγενqμένων μεμνωποι, συγ- 'νώμην ἔχομεν οταν δε φανεροὶ γένησθε τοὐς μηδὲν αἰτίους ἐξίσου τοῖς ἀδικοsσι τιμωροώμενοι, τύ --ψήφω πάντας Uως εἰς υπο -
Hane Inseriptionem hinent e d. mss. Omnes. scholio tamen Ruetore Taylor pro αδικημάτων scripsit χρημάτων, idvie retinuit etiaria Belaemia. Equidein non cum Reificio libroriam lectioneam M. δἰ αντο πάντες ἐμποδων εἰσιν3 Sic eod. optimis pro vulgato 24 αυτό r hae de enixa ga omnes impediunt, impedituento sunt,olistant. 34. κατανοῆσαιJ Sic idem Ither pro ceteromun I tione κατηγορησαι. Unde etiam omniuIn codiemn τουτο vindicatlu, quod de Do lectum Reis ius mutaverat in τουτων. m. ἐπιλυσεσθαιJ Rara h. I. nimriun filia arrogant, opinantes siFnificatione. Ex opposito μέγα licere iam sud facere viae ve- δυνασθαι apparet h. I. de iis lint, et utendnm ess Iicentia. lici, qtioonn vis et potestus dis- Ἐκείνους Rutent reseritis ad eoου, solvitur, deminuitur. Ἀώτους i mii laturo tempore civitatem IN UuieIn refotur ad Eos, Pri nune lustrem et medorem reddant.
210쪽
sic defendam, ut dicish eonfiscationem fundi praeter Ius Et sua se ἀδίκημα δημόσιον, imuriani uti univer o poplito tioli lilii privato fit Lain; pluralem autern positum esse, Pionimn infit raptio non iiiii huic Propria sit orationi, sed cornuatinis cum dilutius proximis insemIonti lura, eodem in s eneri, ratissRe versantimis. Eoo militem non antriuiiverina; sed ut codd. lectio corra ptu sit, Con-j oti ra inriten non ita videtur certa, ut eam Prii tituIun. Ergo colliciun lectionem retinui. De Remimento aut In neeurato exposnit Εd. Molemis in Ithio egreMo de lactilia illini utorii In P. 19s., ct Ii ου EMutilein verba maxintain partem repetivi. Erato, Erilis i-triiti pii ter, avo eius, vii Itunc orationem iiii uri, diro talenta debebat. g. 2. Qui Eruto, dui in vivis errat, ns iras erectitori misque liereιli religiose pepertiterat Dinnituismio obligationis Iegilius stitisti: eriit; ipfin aut In IIIortuo, silii, vios tres relivaerat, Erasiphon, Erato et Erasistratus, Reri alieno , eui 1iereditate obligatamitiir, non uInplius satisfaciebant. Qui, dum I DIIi caussit privata audicia non Italael untiar, in ius vo- Cari non poteritnt; restitutis nutem cum pace iudiciis privatis, Pator actoria Erasistrato, qui oniis tum ii .Itraim in urtu erat,
υπες παντὸς vos συμβολαίου, de universa credita pecunia, literia statini situ hue jam Eucli dis aut cert Micionis praetura Ol. XCIT
2. aut 3. Intenderat et Praetore Xenaeneis caussaIn obtinuerat. Ilinc actor seu Potius ejus puter agritrix e rilux Spheuium ocru-itavit, de amro uutem Cicvnnensi et de duritis eum possessorii, uattulicio eertavit. Tertio vilinc anno OI. XCV. 3., aut certe noui Iulio ante, populo visiim est omnia Eratonis mortui Ny Ita pu-l,licare, via occasiono etiain quae actor tenet in indicem pus1i- 'andoriIm Itonomian Eratonia relemini tr. Lite a rario motu, caus--n in iudicium vonit. Olvmp. XCv. 3. dixi. Nam quum arction-ιΘ Xer aeneis caussam vicisi, et pater actoris, Uio ipso anno verisi-ntile est statim eu In nyos Dicupasse. ab eo uutem anno, quoiviros illos auctoritato ri i judicata oceupasset, ad hunc unnum, silio lis ab ipso aerario Inota in ivdicivin venit, tros intersint anni
S. 5. καὶ τὰ μὲν Σφηττοῖ τρία ἔτη μεμίσθωκα. g. 8. μάρτυρας παρέξομαι - - του Κικυννοῖ τους γείτονας, or ἴσασιν ημῶς ηδη τρία ἔτη ἀμφιςβητουντας , publicatio honorem Eratonia Tnortui,
sine n 3 nnno, Pio lis siseo movebntur, non multi In M, se potest, anno tertio Ol. XCII., aut cert non multo ante facta esti Eratonis patris m o e t u i bona publicam Popillo visunt; nitenim S. 4. ol πάντα τα Ἐράτωνος ἀπογράφοντες ἐγὼ o.
πολυν ηδη χρόνον κέκτημαι; ipse autem quum Erasistrato litem inter digs t, non poterat Piicquam ex ratri s eras Eratonis, sed ex p a i r i s Eratonia bonis occupare. Itaque hoe ineo qii idem judicio clar Im est. Omnia Eratonis Patris hona, non si ii iantiam Erasiphontis aut illiorum Erasiphontis et Eratonis hona civitatem i iisψisRe publicari; itaque etiam apert eormipta gunt, quae Ie in-ttir g. 6. ἐπειδn δ' vμῖν τὰ Ἐρασιφῶντος δημευειν ἔδοξε, et scruI,enduin τὰ Ἐράτωνος, et per τῶ δύο μερη, viae ni tor dicit ἀφεῖναι τy πολει, intelliguntur μέρη silariun Erasiphontis et