Lysiae orationes selectae commentariis in usum scholarum instructae a Io. Henr. Bremi

발행: 1845년

분량: 271페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

231쪽

I 2 τε μηριον. ὁτι ψεύδονται. ἐπρο γὰρ Gυτούς, εἴπερ

ωμῶν ενεκα ἔποπτον ταλα, φαίνεσθαι τῆς αυτῆς

τιμῆς πολλὰς Φερας πωλοῶντας, ε ως ὁ συνεωνομέ-νος αυτοὐς ἐπέλιπε νυνὶ δ' ἐνίοτε τῆς αυτῆς ημέρας ἐπώλουν δραχμῆ τιμιωτερον, ωςπερ κατὰ μέδιμνον

συνω'oυμενοι' καὶ τούτων et μῆς μάρτυρας παρέχομαι. 13 δεινον δέ μοι δοκεῖ εἰναι, εἰ, οταν μεν ε φορὰν εἰς ενεγκεῖν dis, ῆν πάντες εχεσθαι μέλλουσιν, ουκ

ἐθέλουσιν, ἀλλα πενίαν προφασίζονται, ἐφ οἷς ὁὲ θάνατός ἐστιν ῆ ζημία, καὶ λαθεῖν αὐτοῖς συνέφερε,

ταυτα ἐπ εὐνοία φασὶ τῆ πετέρ' π ανομωαι. καλτοι πάντες ἐπίστασθε, ἔτι τούτοις δειμα προςτρει τοιούτους ποιεῖ-αι λόγους. τἀναντία γὰρ αὐτοῖς καὶ τοῖς ἄλλοις συμφέρει. τότε γὰρ πλεῖστα κεοδαμνουσιν, ὁταν, κακου τινος ἀπαγγελθέντος τῆ πόλει, I τίμιον τον σῖτον πωλῶσιν. οἴτω δ' ἄσμενοι τος συμφορὰς τὰς et μετέρει Μωσιν, -τε τὰς μὲν πρότεροιτων ἄλλων πυνθάνονται, τὰς δ' αυτοὶ λογοποιοsσικ

ῆ τὰς νανς διεφθάρθαι τὰς ἐν τῶ Πόντω, ὴ υπὸ

Λακεδαιμονίων ἐκπλεουσας συνειλῆφθαι, ὴ τὰ ἐμπόρια κεκλεχθαι, ὴ τὰς σπονδὰς μέλλειν ἀποdρηθήσε- 15-, καὶ εἰς τσει ἔχθρας ἐλqλυθασιν, ω ἐν του- τοις τοῖς καιροῖς ἐπιουλευουσιν ὴμῖν, ἐν οἶςπερ .a πολέμιοι. ἄταν γὰρ μάλιστα σίτου τυγχάνγε δεόμε-

232쪽

π2 et23 ACC SATIO DARDANARIORUM. 235

Steph. 165.

νοι, ἀναοπάγωσιν ουτοι, καὶ ουκ ἐθελουσι πωλεῖν,

ῖνα μὴ περὶ τῆς τιμῆς διαφερ ιεθα, ἀλλ' ἀγαπῶμεν,

κακονοίας η πόλις ἔγνωκεν, β, ἐπὶ μεν τοῖς ἄλλοις

ώνίοις ἄπασι τοὐς ἀγορανόμους φύλακας αππεστήσατε, ἐπὶ δε ταὐτy μόνy si τέχνρ χωρὶς σιτοφύλακας ἀποκληρουτε' καὶ πολλάκις μη παρ' ἐκείνων πολιτῶν ἔν των δίκρο την μεγίστqν ἐλάβετε, ὁτι Ουχ οἷοί τ' se τῆς τούτων πονθριας ἐπικρατῆσαι. καίτοι τί χοῆα-οὐς τοῖς ἀδικουντας μ' υειῶν πάσχειν, οπότε καὶ τοῖς - δυναμένους φυλάττειν ἀποκτείνετε; ἡμεῖσθαι δὲ χρὴ, λι αδύνατον ἡμῖν ἐστιν IT ἀποψηφίσωθαι. εἰ γὰρ ἀπογνώσεσθε ὁμολογούντων ειυτῶν ἐπὶ τοὐς ἐμπ-ους συνίστασθαι, δόξεθ' υμεῖς ἐπ βουλεύειν τοῖς εἰ λέουσιν. εἰ μὲν γὰρ ἄλλvν τινὰ aπολογίαν ἐποιοειτο, ουδεὶς δν εἶχε τοῖς ἀπωπισαμενοις ἐπιτιμῆν ἐφ υιιῖν ὰρ ὁποτέροiς βουλεσθε πιστεύειν , νυν δε πῶς οὐ δεσὰ δν δόξαιτε ποιεῖν, εἰ τοὐς ὁμολογοὐντας παρανομεῖν ἀζωίους ἀφθσετες ἀναμνήσθητε δέ, ω ἄνδρες δικασται, ὁτι πολλῶν ὐδ' ISuόντων ταύτγ τqν αἰτίαν, καὶ μάρτυρας παρεχομέν

18. ἐχόντων ταύτην την αἰτίανJ Vulno Post αἰτίαν ruiuitur λαμβάνειν, Piod primus recte vitit Nui clandus delendii in esse, idquB

233쪽

νων, θάνατον κατέγν τε, πιστοτερους ἰγγόμενοι τοὐς τῶν καπύρων λόγους. καίτοι πῶς αν ου θαυμαστον εἰ V, εἰ, περὶ των. α τῶν παροπάτων δικάζοντες, μειλον ἐπιθυμεῖτε παρὰ των ἀρνουμένων δίκην λαμ-

19 βάνειν; καὶ μεν δη, d ἄνδρες δικασταί, Mois . -

μαι φανερὸν εἰναι, ὁτι οὶ περὶ των τοιουτων πῶνες κοινότατοι τυγχάνουσιν δντες τοῖς ἐν τύ πόλει, β επευσονται, ηντινα γνώμην περὶ am tχετε, πο νοι, αν μθν θάνατον αυτῶν καταγνῶτε, κοσμιωτέρους σεσθαι τους λοιπούς' Gν δ' ἀζημίους ἀφνε, πολλὴν ἄδεων αυτοῖς ἔψοφισμενοι εσεσθε ποιεῖν ὁ τι αν βου-

20 λωνται. χρὴ δέ, d ἄνδρες δικασταί, μῆ μόνον τῶν

παρεληλυθότων ἔνεκα αυτους κειέζειν, ἀλλα καὶ πως ξ ραδείγματος σε κα τῶν μελλόντων εσεσθαι' -τω γὰρ

ἔσωται μόγις ἀνεκτοί. ἔνθυμεῖσθε δ' ὁτι ἐκ ταυτης τῆς τεχνος πλεῖστοι περὶ του σωματός εἰσιν Φων μενος καὶ ουτω μεγάλα ἐξ αὐτῆς -ελωνται, β et λλον αἱρουνται καj' ἐκέστρο ηι εραν περὶ τῆς ψυχῆς γινδυνευειν η παυσασθαι παρ' υμῶν ἀδίκως κερδα II νοντες. καὶ μὲν δή, οDd' δν ἀντιβολῶσιν - και ἱκετευωσι, δικαίως αν -τους ἐλεήσαιτε, ἀλλα πολὐμῆλλον τῶν τε πολιτῶν, δὶ διὰ τον τούτων πονροίαν ἀπέθνησκον, καὶ τοῖς ἐμπορους, ἐφ' οἷς Ουτοι συνεστησαν οἷς υμεῖς χαριεχθε καὶ προθυμοτερους ποι σετε, δίκρο παρ' αυτῶν λαμβάνον ς' εἰ δὲ μή, τίν --

21. οἶς υμεῖς χαριεῖσθε καὶ προθυμοτ'ove ποιήσετεJ Si in Enuritiationitnia relativis duaeroni tinguntur locutiones , quas

234쪽

nv ACCUSATIO DARDANARIORUM. u37

λευειν, απε ψηφίσωγε ς Uim Ois., ο τι οει πλειω λεγειν. περι μεν γαρ 22των αλλων των ἀδικουντων, ε δικάζονται, δεῖ παρὰτων κατηγόρων πυθέσθαι, τὴν in . τούτων πονηρίαν ἄπαντες ἐπίστασθε. αν ουν mi πων καταψ δύσει, τά τε δίκαια ποιησετε, και ἀξιώτερον τον οῖτον ὀλο-

PROOEMIUM.

Assi niensiliin oec uit Ol. I XXXIX. I. Th ii c. IV. 101. et IA oc r tes Panain. c. 35. Πλαταιέων, inmiti, τους περιγενομένους οὶημίτεροι πολίτας ἐποιήσαντο. Post Antulcidae pacem Ol. XCVIII. 2. Plataeis restitutis, s eunda clades Iluic uriti accidit Ol. CI. 3., qlia donuo civitatem Λtticam eos, qui cum uxoribus et Uxem Α, 21.. τίν αυτουd Hanc Reificii emendationem confrenavit C. Nnugo την αυτήν. εἰςπλεουσιν) Hoc Bel rara recte emendavit ex II. Pro I .-rum Iectione ἐκπλέουσιν. - '

235쪽

nas poterant aula re. nccepisso diseriis vectis tradu D io d ostiis

Paucleo quidam civem Atheniensem per Iongum tempus eontumeliis affecerat. Athonienesis, opinans Panc leonem, qui in ossa

IIuc tui te venit stato die. Neino noverat Pa leonem Plata EnseIu, sed P idiim lorum. Νico in des sorviIm sibi esse dice nithoc non ille fugitivum. Paucis diebiis post videbat Retor Pancle nexu a Nicomeae areept IIII. Tunc accessemini quidam Pancleoni familiares, viscinantes fratrem esse, vii eum vinuicaturiis sit in Ii- rtutem. Clu Is rei vadiInoniunx quum praestitissent, Nicomedes Pancloiana In omini cliniisit. Postridie, actor, uderima, inquit, ut cognoscereIII, illi id rei esset. ' Λt nec miter ver it nec MI ISMImutatiis; sed femina ussirmniis sumn Pancicona esso servi In neo soE IIu Nicomedi concessuriin . -- Quae di In etiin NicoInedo altercabatur, Papclco a saluuiarii, iis quilnisdain abductus est. II inc patete Im non solum non Plataeensen , sed n o ingenuum qui lenI esse, WitIn lari uiares in discrimen emissas des violentia illata dicendae Con cere Inaluit, q ΠIm corum .itulicio ab iis, qui se in semittitem aegissent, Poenurn repetere. Quid I vium Riiqiianito testis auratiis Nem ret ellua PIntaeensem esse, Ilii te mi idein testi denuntiatiat' falsi teουtirnonii uctioneni, veritan earli non est perseelituiq, sed Thetia8 Rusiigit, citi ut, si Plataeensis esset, nunquanx fecisset. Pl taeenses enini Tliebanos, tit principes auctores ot concitatores III IOrilua, Perpessi fueriint, summo jure et oderant et detest

I maia μὲν λέγειν , ω ἄνδρες διχασταί, περὶ του

υἰ του πράγματος ουτ αν δυναίμην, ουτε μοι δοκεῖ δεῖν' siς ὁὲ ορθως τὴν δικην ἔλαχον τουτω IIαγκλέωνι, -κ τι IΠλαταιεῖ, τωτο υμῖν πειράσομαι ἀποδεῖξαι. ε

χ γὰρ αδικῶν με πολυν χρόνον ουκ ἐπαυετο,

236쪽

--πI ADVERSUS PANCLEONEM.

πιπὸν προς τον πολέμαρχον, νομέων μέτοικον εἶναι. εἰπόντος το is , ὁτι Haαταιευς εχ, ῆρύμην, ὁπλ

ειν δηιιοτευοιτο, παραινεσαντός τινος των παρόντων

προ αλεσαμαι καὶ προς τρο φυλήν, ψ ινος εἶναι σκήπτοιτο. ἐπιδῆ δὲ με ἔνατο, ὁτι Λεκελειώθεεν, προ αλεσάμενος - ν καὶ προς τους τρ Ἱπποθοωντί- δι δικάζοντας, ἐλθών ἐπὶ τὰ κουρεῖον τὸ παρὰ τοὐς 3 μῆς, laci es Λεκελεῖς προποιτῶσιν, ῆρώτων, ους

τε ἐξευρίσκοοι Λεκελέων ἐπυνθανόμ , ετ τινα γιγνω- Oiεν Λεκεχειμεν δημοτευόμενον Παγκλέωνα. επειδὴ δὲ Ουδεὶς πασκεν γιγνώσκειν αυτόν, πυθόμενος, ὁτι

κλητῆρας appellat ant , per eos

xivationis proprio origine I FP iant, unde. Sed i IIu IIpud POetas , turn api d prosae scriptores interduin derivata per θεω lial,i- tuin in loco signis mini, et ut πόθεν liati it raro significii l. id muq lod που. sic: h. I. ὀπόθg i. q. δnov. Id autem eo hicilius, quom sun mi Ita Divam demoram nomina syllat nux θεν afisumunt, it δημότης iri licetiar. Sic qui ut hanc et Iliestioni in ὁπόθεν δqμ τευοι To respondet, in Θεκελειόθεν

πρὸς τους τη γπποθοωντιδι δικάζονταςJ Intelligit διαιτητας τῆς Ἱπποθοωντίδος φυλῆς. Sin-milae tribiis suos halia, iunt dii E- telas. si I l p i a n o siles ad D m,sthenis Μid. P. 142. R. P. 342. Par. , τέσσαρας καὶ τετταράκοντα. Nn probat,ilis tanton Ieriadi coniecti ira, qtii τετταράκοντα Priri ponit et existiti iu

tic Is erat των Ἐρμων dictus. II a r p n e r a i i O nr Ἀπὸ τῆς Ποικίλης καὶ τῆς tos βασιλέως στοῶς εἰσιν οι ' μαῖ καλούμενοι. διὰ γὰρ τὸ πολλους κεῖσθαι καὶ ωπω ἰδιωτῶν καὶ ωαδ αρχόντων ταύτην εἰληφέναι Μν προς nostis

237쪽

amst την δίκην ἔλαχον, ἐπειδὴ δέ μοι αυτὴν ἀντεγράμψατο μὴ εἰςαγώγιμον εἶναι, περὶ πολλου ποιούμενος μηδενὶ dόξαι νβρέζειν μειλον βουλεσθαι η δίκην λα

βεῖν ων ὐδικηθον, πρῶτον μὲν Eυ κριτον, - πρε- σβυτατόν τε Πλαταιέων ἐγίγνωσκον, καὶ μάλt α ωωπeMέναι, θιμην, εἴ τινα γιγνώσκοι Ἱππαρμοδώρου υἱῖν s Παγκλέωνα Πλαταιέα ἔπειτα δέ, ἐπιHὴ εκεῖνος α- πικρίνατό μοι, ὁτι τον Ἱππαρμόδωρον μεν γιγνώσκομώὰν δὲ ἐκείνω ουδένα, ουτε Ιων έωνα, τε ἄλλω

ουδένα εἰδείη οντα , ηρώτων δὐ καὶ τῶν ἄλλων ούους

ίδειν Πλαταιέας οντας. πάντες ουν ἀγνοουντες τοὐνομα α Os, ἀκριβέστατα δν ἔφασάν με πυθέσθris, ἐλθόντα εἰς τον χλωρὸν τυρὸν τῆ ἔνρ και νέα ταύτy

glossographi explicant αντιδικάζεσθαι. ἀντικατηγορεῖν. Is enisi dicitur in genere iaντιγρά

PelIare soletiant, vin us FE Rumificant tr. Mim in eo Ioeo aut Demientes emini aut vendebantur.

Pollux IX. 47. οἱ Ἀττικοὶ - μαζον τοὐς τόπους ἐκ Eῶν π πρασκομένων, ως εἰ φαῖεν ἀπῆλθον εἰς του φον και εἰς Toν οἶνον καὶ εἰς τουλαιον καὶ νωτὰς χύτρας. καὶ κατὰ eos Eύπολιν περιῆλθον εἰς Eὰ σκόρωδα καὶ τὰ κρόμμυα καὶ τον λωβανωτὸν καὶ ωθὼ αρωμάτων καὶ περὶ τὰ γέλγη. Sintilia di I9, tibi nosmitti addit καὶ εἰρτον χλωρὸν θρόν.

238쪽

ῆλθον, καὶ τον, δς kpq δεσπότqς τωτου εἶναι, μάντυρει πρεξομαι. καί μοι ἐπίλαβε τὸ υδωρ.

Nμεραις τοίνυν μετὰ ταλα ου GHαῖς υμερον, sῖδων ἀγόμενον τουτονὶ Παγκλέωνα υπὸ Nικομήδους, - ἐμαρτύοησεν αυτου λύπλει εἶναι, προςῆλθον,

βουλόμενος εἰδεναt, οποῖόν τι περὶ αυτου πραχθqσοιτο. τότε μὲν ουν ἐπευδῆ ἐπαυσαντο μαχόμενοι, εἶπόν τινες των τουτω παροντων, ὁτι εχ αυτω ευ

sis clutisqtIe; Postrem In autem diem nensis appellistunt ἔνην καὶ νέαν, antiquam et novan nimia iam litter duos nienses, qua

gine esset Plataeensis.

sive absolute positum sivo adilito εἰς δουλείαν, de eo, qui aluluci tur in sΗrvitutem, Vinescatur ah eo, qui se dominun ritis esse an friuat, altemnaUIe Riisugisse. qitem Graeci δραπέτην nominant. εἶπόν τινες cet. J Reificio pro habilius est, fratrem Uti se pro sessus sit, ipsum haec dixisse: Iegendum isitur opinatur εἶπέ τις - - - καI ως ἐξαιρήσοιτο r s e esse fratre IIa Panc leonis et ag π e IIn ip su in In I i ta e tat Em a s s e r B r e. Sic etiam sequentia de num api judicat: επὶ τουτοις εγγυησάμενοι παρέξειν. Non existimo tamen a libro nscriptura recedendum osse. Πανές siint homines, qui assimul antεe Pancleonem Nusqlle rationes

239쪽

τq st καὶ αυτῆς τῆς δίκης ἔδοξέ μοι χρῆται μέρου-

10. ἐξηγγυῆ es vimini, quod optimus codex C et h. I. et g. II. pei peruiti scriliit ἐξεγγυήθη. CL cobeck ad PIiryn. p. 151.

assimnuntos, Pancleonelii thal et fratrem. qui eum vindicat imis sit in luxertate I .

240쪽

etas ADVERSUS PANCLEONEM. 243

νίσασθαι.

λέμαρχον εἶναί οἱ τὰς δίκας, διεμαρτνρμο μὴ Πλα-

λα και ἐπ' ἄλλων. Videmus g. s. hornines Paniaeoni sa nili res vastimoninin limestitisse, fratrem Esse , qtui Enni in inieri tein vindicati rus sit, et IIac eo iliti no Nicomedent Pancleonen Luieriun Miniκisse. Nunc uuleruquum non praestitum esset ei Ioel proiniseriint, Nicomedi liliorum erat τovς ἐγγυητὰς ριαίων accusar i. e. cos in j iiii iti III vomo,

iiiiod βία ipsi eripuerint quoniseoum sibi vindicaverat. G δὲ βια-ν άλους αποτίνει εἰς τὸ δημόσιον, ὁσον τω ἐλόντι, h. e. qui βιαίων eonvicitis irat, restiti otiat

γήσασθαι. II. l. Ruteni nonnisi indicatui iusiurandiiIn Panciconis

SEARCH

MENU NAVIGATION