Lysiae orationes selectae commentariis in usum scholarum instructae a Io. Henr. Bremi

발행: 1845년

분량: 271페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

211쪽

LYSIAE ORATIO

μαι τὰ πεπραγμένα ημῖν προς Eράτωνα και τους ἐκείνου πάῖδας, ραδίως ἐξ αυτῶν et μῆς ε γειν δ προςήκει. σκέψασθαι περὶ ταύτης της διαδικωίας. ἐξ αρχῆς ουν

ἀκούσατε.

2 Tρύτων, ὁ Eρασιπῶντος πατήρ, ἐδανείσατο παρὰ

του ἐμοί πίππου τά ira δύο. υτι μεν ουν sλαβε τἀργύριον κῶ in τοσουτόν γε ἐδεήθη δανεῖσαι, ων ἐναντίον εων μάρτυρας υμῖν Mρέξομαι α o' ἐχρή- Gmo a Urio και ὁσα in λήθη, οἱ μῆλλον τε ἐμου εωμες καὶ π αγεγενημένοι οἷς ἐκεῖνος ἔπρEττε διπήσονται τμῖν και μαρτυρήσουσι. καί μοι κάλει μάρτυρας.

I. περὶ ταύτης τῆς διαδικα σίας J 1li xkε r. Anecdd. p. 236. A ι α δ ι κ α σ ἱ α. οὐr ἄπλως πῆσαδίκη διαδικασία καλειται, ἀλλ' ἐν ciἷς περί τινος ἀμφιςβήτησίς ἐστιν, ὀτφ προς ήκει μαλλον. σημειωτέον δέ et linc vii dein limpi linis sa fit id explicationem n Etri Ioel , ora διαδικασία λέγεται καὶ oτων δημευθείσης Ουσίας δωκάζηταί τις προς τὰ δημόσιον, άς ὀφειλομένων αυτῶ rρημάτωνεν τῆ δημευθείση ουσία. Jub

ost 'Eράεων. Ante α Marulanda viil ille deesse Ela, quo non DPus. Accusativus enim praeserti m pr noni inia saepe sine praeposui onctponitur ad rρῆσθαι : unde soli Dinis illa sortituta: Ουκ ἔχω, οτε χρήσωμαι αυτρο. Cf. Mata Mais Ge. Gr. g. 413. not. 4. παραγενόμενοι ola εκεινος ἔπραττεJ Noscio, viii Selicitio ac- tulerit, tit pro nia inultet o τε. si est illiotica lilii ne Graeca attractio pro ἐκείνοιs G, quem

212쪽

590 DE PECUNIIS PUBLICIS. 187

Steph. 148.

'Eως τοίνυν ὁ Ἐράτων Qq, τους τε τόκους - 3

πελάμβανον θω και ταλλα τα συγκείμενα ἐπειδῆ δε ἐτελευτqσε, καταλιπὼν υἱους πεις, 'Eρασιφῶντα, καὶ Ἐράτωνα, καὶ Eqασι στοατον, ουτοι Ουοεν ετι Oῖντων δικαίων ἐποίουν. ἐν μεν ουν τω πολεμω, διότιο- ησαν δίκαι, - δυνατοὶ ημεν παρ αυτων δ

φειλον πράξασθον ἐπειδq δε εἰργη ἐγενετο, λεπερ πρῶτον ai. αστικαὶ δίκαι ἐδικάζοντο, λαχὼν ὁ πατὴρ παντὸς του συμβολαίου Ἐρασιστράτω, οπερ μω

g. rei ἀστικαὶ δίκαι J Sic Bolcheriis ex suis eodd. pro via guto ἀστυκαί. JaIn inter antiqi os videtur do scriptum vominuli diversiatus Di,tinuisse. Alii neuape ad αστυ nonnisi derivationis syllabam κος uiliniag sunt, alii vocavit luna ad stini litudinem adiectivomini in εκός derivabant, empto ratio videtur tandena optin Ormna granunati-roruni liuetoritate vicisse. Et ἀστυκες dubium videreri . Nunc vii- dein logitur apud Polluc. IX. II, 23. Seil optitui comeos hahent αστικός, qt Od optuor in posteranu restitittiun ira. Nam ni ivie, Ettain ubi oliin ostinet,at αστυκός, optinii codures praelient ἀστικός. Sic apiid Thucyd. V. 19. Apud Demost a. alitena πρὸς Καλλίμ. p. 1274., ubi adlilii: legebatiir ἀστυκου, Belcheriis ex optimis deciit ἀστικου. IIesychius halbet ἀστικοὶ νόμοι' οἱ κατὰ την Ἀθηναίων πόλιν. ησαν γὰρ καὶ ἐμπορικοί. B ccri Mecdd. et Ρnotius e tera- quo ἀστικιν ἐμπόριον, Oppositum ξενικω. De eo dicitur, Piod est in urbe et civiuin; de Iocis, relatu, institutis cet. admotinan Gemanorim Graiece scribunt. pueri

a. διότι ovκ ησαν δ&αι J Dosidiciis privatis hoc intelligen-dUNI, MIONIIn erat Athenis justitium. Iloc patet ex T h u c 3 d. VI.91. tibi villo S cIholiast. advocabula καὶ oσα απὸ γης καὶ δικαστηρίων νυν ἀφελουνται. D e Ino stli. κατὰ Στεφ. ψευδομαρτ. P. 1102. S. 3. s. πολλὰ di-γανακτήσας και χαλεπῶς ἐνεγκῶν

λαχεῖν' ου γας ησαν ἐν τφ τότε καιροῖ δίκαι, ἀλλ' ἀνεβαλλεσθε υμεῖς διὰ τον πόλεμον. HuSq e

avilicia habes Rutur, Piod ex us,quao apud Demosthenem sequuntur, Verbis Patet. λαχὼν παντὸς του συαβ λαχο J Appellabant Atheniens hanc δίκην παραβάσεως συμβολαίων vel συνθηκῶν. Pl a t o do Legg. XI. 5. οσα τις δν ὀμολογῶν ξυνθέσθαι ud ποιν κατὰ τὰς ὁμολογίας, πλην ἄν αν νόμοι ἀπείργωσιν, η ψήφισμα, ἡ τινος υπὸ ἀδίκου ριαοθεὶς ἀνάγκης ὁμολογῆσν, καὶ ἐὰν απὸ τυχης

ἀπροςδοκήτου τις ἄκων κωλυθη, δίκας ειναι των ἄλλων ἀτε-Dος ὀμολογίας ἐν ταῖς φυλετικαῖσι δίκαις, ἐὰν ἐν διαιτηταῖsη γείτοσιν μὴ δονανται διαλλά

213쪽

Steph. 148.

, νος αδελφῶν ἐπεδήμει, κατεδικωατο ἐπὶ Σεναινε- του αρχοντος. μάρτυρας δὲ καὶ τούτων παρέξομαιυμῖν. καί μοι κάλει μάρτυρας.

ἐκ τούτων ἐρίδιον εἰδέναι' ori δε παντα δqμεύεται, ἐξ

τε uigor οτι Ουκ αν παραλιποντες - - - πάντα τὰ Ἐράτωνος απεγραφον. Au Pinicipium παραλιπόντες ex antecedonte ἀπονε- γραφασι supplendum censebiit Relatus ἀπέγραφον. Unice vermia lectionem obtulit optimus Beviceri codex

Herelaus acute conigebat: καὶ ἁ ἐγώ. 'pro VI. . ἐπὶ πεναινετου αρroiso J X naeneti archontis mentio est etiana apud Diogen. Laert. II. 55. et ruit archon Ol. XCIV. 4. Apud Di od or. Sic. XIV. 19., qui eum uppellat Ἐξαίνετον, nomen vid

4. τρεῖς γὰρ καὶ τέσσαρες tace-

quam si nulli neque commodi neque Periculi, qualia ex ἀπογραφη redire poterant, habere Iebat, ex iunicis aliquem jubB-hat την απογραφην ἀπογράφειν.

Ex nostro loco cognostamus PI res etitim indices Potitisse Cons-Cern , qui, opinor, et Cornmoda et pericula, si ἀπογραφαὶ con gentielyant, conlinunia IIabel unt. 5. IIaee quidem larinati. I. rine varietate est in oInnibus eodd. a nominativo χρέος, quem

Atticis inulitatuita suisse scribunt Gramulauici, sed χρέως, idone E u- stat Mus ad II. Ν. p. 9O9.serte tribuit Platoni et I eniostheni, ex quomun exemplaribua varariorem elilpa Janidio evanuit. Nuper tamen Demostheni ex codd.

214쪽

593 DE PECUNIIS PUBLICIS. 189

Stepti. 148.

στοῖ ηδη τρία ετο μεμίσθωκα, των πικυννοῖ και τῆς οικίας ἐδικαζόμον τοῖς ενυορ πέρυσι μὲνουν διεγραψαν μου τὰς dίκας, εμποροι φάσκοντες εἶ ναι' νυνι δε λαχόντος ἐν τω Γαμμιῶνι μνὶ οἷ ναυτοδίκαι Ουκ ἐξεδίκασαν. ἐπειδq o' mis τὰ Eρασιφῶν- s. 5. λαrόντοςJ IIaec est Belclcera enicii Iaso pro Iibrorum Ie-esone λαχόντες. Nempe ad Participium absolutum oIIIiss Inaest subjectuin ἐμου. Λαπάνειν δίκην lociItio est de acto-xe. qui iil Icgenione δικαστηρίου id inapetriit, ut caussa audicio

6. τα μασιφῶντοςJ ScribenduIII esse τὰ Ἐράτωνος dictum in prooemio. r stitiatum antiviissimis. Genitivus Attici χρέως item erat χρέως. Legitur autem genitivus χρέους etiέliri in titulo orationis stacae apud Auien. XIII. 6, 94. προς Αἰσχίνην χρέους. Menstrariae tamen nuper inspectae obtu-

Ierunt χρέως. Aphul recentiores invasit ni i. e. L - , Eeli ita Phrynich. P. 391. s. B u it ni a n n uussith H. Gr. 'cI Iehre. Vol. I. P. 241. s. ΣφηττοῖJ Forma advertnaliter adlaitata, quae significat wIod est in loco, a Σφηττός, PIod nomen esst δημου 'Aκαμαντίδος φυλης. Si nilis forina est Κικυννοῖ nκίκυννος, qui idem est δημος elusileni tribus; de utroque vide

διεγραψαν J διαγράφειν actia

Tuna eουt ηγεμόνος δικαστηρίον, Mil caussam expunmt viasi non suae j tuis lictioni sit ectum vel viasi non secundum leges iudic turri. Demosth. κατὰ 'Oλυμπιοδ. P.

1174. g. 26. φηφισαμένων δὲ

ταυτα τῶν δικαστῶν διέγραηενο αρχων Πυθόδοτος κατὰ τον νόμον την τουτουὶ 'Oλυμπιοδώρου τι ητησιν. Θιαγράφεσθαι

R Item meditIIn est actoris, quinti Instituta actione desistit; διαγράφεσθαι passivum est Caussas, quae expungitur. cI. Demosthen. I. c. ea, quae Iaudata statim se quunt Ir. Qui usus quun con stanter ab oratori HIs Confirmetur, letoriis in limro: dor AttischePro

tionis dii ii itiindiun, si subjecti Iusint acto res. Sed qui loquitur ipso erat actor, ut patet ex statim antecedente ἐδικαζόμην. Ergo videtur διεγραψαν retinendum, et ut sui jectiim stippiendum oὶ ηγεμόνες δικαύτηρίου. Tum EroeorrlIpta a Int seMIentIR: τα-σκοντες ἔμποροι εἶναι. In his enim contineri opΩrtet Caussam, cur διέγραΦαν ηγεμόνες. Opinor φάσκοντες ἐμπορικὰς εἶναι. Ε dem modo video locum intellexisse Platnerum in lihro rder Proeess. P. 123. qui addit I anc sententiam probari etiam eo, quod g. 8.testes appellentur οἱ πέουσιν ἄo- ραντες.

οὶ ταυτοδίκαι J Nαυτοδίκαι, tradunt Beiseri Anecdd. P. 283. et Sitidas, ἄρχοντες τινές εἰσι τοῖς ναυκληροις δικάζοντες καὶ τοῖς περὶ τι ἐμπόριον ἐργά

215쪽

LYSIAE ORATIO

κρίβειαν ἐπισκεψάμενος, ἀλλα πολλsi πλέον η τω δυο μέρqτ τω δρομέω υπολιπών. ράδιον δε γνῶναι ἐκ του τιμηματος του ἐπιγεγρα ιμένου τοῖς χρημGσιν. ἄπαντα μεν γαρ

πλείονος η ταλάντου τετίμqνται- ων δ' ἐγὼ ἀμφισσῆτω μεν πέντε μνας, τω δὲ χιλίας δραχμὰς ἐπεγραψάμην.καὶ εἰ πλείονος αξιά ἐστιν η τοσουτου, ἀποκqρυχθω-S των τὸ περιττὸν ὴ πόλις λήψεται. ῖνα ουν εἰδῆτε, οτι ταυτια ἀληθῆ ἐστι, μάρτυρας πῖν παρέξομαι' πρῶτον μεν τους μεμιύθωμένους παρ ἐμου τὴ Σφηττοῖ χωρίον, ἔπειτα του Κικυννοῖ τους γείτονας, δὶ χασιν ημῆς ηδqτρία ἔτη . vii 0υντας' ετι δὲ τους τε πέρυσιν ἄρξαντας προς ους αὶ δίκαι caήχθησαν, καὶ τους νυν

eci δύο μέρηJ N hic et paulo post ex eo I. scriptum pri vulgato' τά. . duo, quod Prima uetate δυω sorii et nitur, est xystini forina

exercebant, ne mercatores et na Iae impellirentur, quo minus ne-arotia sua otiarent. CL Boec Ich.

Sinaisti. Vol. I. p. 54. i T. ἄπαντα μεν γὰρ πλείονος η ταλάντου τετίμηνταιJ De plurali τετίμηνται es. Excursum X. Quod frigitur omnia Eratonis Ia na inter tres filios aeqiIO dure M- visa luissent, unicubue Plustriinus et triginta minis obti- Vere igitur actor dixit

Plus se quam duas Purtes aeriirio concessisse, quod ea, quae tan-UIam tertiae partis bona vindic bat, nonnisi miindecim minax inhPretio aestimarentare. Nec, opunor , in aestimando fefellit. Fudeurias enisu ulbivio ei, qui clunuerario litem liuire bat, hoc unum eonduxisse, si sponte de auro suo nil uuIn re uittebat; utque etiam si Itoc laceriit, saepe accidebat, ut caussa caderet. Ex pretio ut tein, quod statuitur agris, videntur ii parvi nec boni fuissea Defundomitu pretio conser quaeqi bet Boeochius Sinaisti. Vol. I. p. m. s.

τὸ περιττον η πόλις λήψεται JJitris Attici in Fenere Iioc erat, ut, si landus oppignerati s nil ditorem perveniret, Ilic uiuiix sub hastavenderet, et ex reducta pecunia tantum acciperet, quantu ra, Hulerat, residuuin autorii debitori. traderetur. Ergo , si actor hoc non obtulisset, ex ita I et lego tacieIuluni erat.

216쪽

5 36 - 5N DE PECUNIIS PUBLICIS. 191

εἶναι και δεοθῆναι υμῶν τε καὶ τῶν συνdίκων ἐναντίοννμῶν.

PROOEMIUM.

Loquamur de hominili is, quomini in liae ortitione si mentio. Meias, Nic Emiti filii is, est celetiris ille quantitiarii infelix Allieniensiuiu imperator te a pore belli Peloponnesiaci. Rus resnostas ni irruiat Milicydides Lib. VI. et VII, et iisque vitam exposuit Plutarestiis in parallelis. t ex nostrix elia i mitione Cognosci v I erat iliter Allieniensi uni ditissimos, et lilierillitate sua popilli sibi lavoreIn conciliavit. Q I im vero par irai filia consideret, Et solliciata ratione res ponderaret, et sere riuitiiIS luxereret potius quaIII ul tri bu tu ageret, nunquam summa apud Poputiun auctoritate v

217쪽

192 IMIAE ORATIO

Init, et sicile est impigromim ct aeratim adolescentium vehem ntia, niit de Dagogoruna calli ilitate pertiri balinitu, quilIII Priiesertini naturii ipsi deesset si lucili sui et sortitudo animi.

Filiunn resipiit nvo cognor inem Nicer a turn , via periit stili triginta traeannis Ol. XCIV. 1., mi eiu appellat Diodorus Sic. XIV. G. ' ανδρα προς ἄπαντας ἐπιεικῆ και φιλάνθρωπον, πλουτω δε καιοόξη σχιδὸν πρῶτον πάντων 'Ἀθηναίων. Enis Dioniinu Therathi nes in itefensione sua apud XenopIionteria uel Ien. II. 3, 39. ἐγώ νωσκον δέ, inviit, οτι, ξυλλαμβανομένου κηράτου του πικίου

καὶ πλουσίου και Ουδεν πώποτε δημοτικὸν Ουτε αυτου Ουτε τουπάτοὸς πράξαντος, οἱ τουτρο ομοιοι δυγενεῖς υμῖν γενήσοιντο. Hic stilini reliMiit insantein, ut patet ex g. 10, vii Inure solito avi siti nomen videtur habuisse Niciae; et Iiic Uiovio, ni sillor, filium sonuit Nicerat una, eluia, cidus mentio sit in Denaostlienis or. c. Midiana, de vio conserendus Exciirs. III. Butti Ianni .. Eucrates, frater Nichie ituperatoris. . Testiitiir idem Andocides περ ι των μυστη o. P. 24. R. q. 47. Eυκράτης o Nικίου αδελ- τόδε ουτος κηδεστης Καλλίου, ejus, OP nor, viem tertiuna novi-Iuus, inlprunis sopitistis de litiina, ex Platone. Pater itein est Eu- crates et iis, Pii lianc omitioneIn IIul et, cujus lutulos tacit g. 4. s. Post cladein , Miae in Sicilia acciderat et viae mitreiu Pessuin de

P. z. R. g. 14. ubi dicitur esse ζητητης do profanatis in3steriis. Zη

Ilic idein Diognetus, qui ζητητης erat in Prinan, inter reos videtur nona inutiis. p. 8. R. g. 15. Certe Dio neti non en Inter Indicatos Iellitiir. g. 21. invenitur Λιόμνηστος, UII MarΚIanno IuenI Cesso videtur, Uii g. b. Aιόγνητος. Dioninestitim ego ex teu porrum T rimitive conditione concludo Diogneti silitina nit880. . . . Reliquitin est illud noinon, quod ex Galeno in Inscription Ο Ρ

218쪽

198 - 600 ADVERSUS POLIARCHUM. 193

Steph. 149.

νες υντες πολῖται καὶ αυτοι και ων προςήκοντες, a&κούμενοι ἀρουμεν ἐλεεῖύθαι W νμῶν καὶ των δικαίων τυγχάνειν. - γὰρ μόνον περὶ τῆς Ουσίας ἀγωνιζόμεθα, ἀλλα καὶ περὶ τῆς πολιτείας, εἰ χρὴ δq-μοκροτουμένης τῆς πολεως γ μῖν μετεῖναι. πρῶτον μὲν συν περὶ ναίου του Θετέρου θείου ἀνα ινῆσθ ε

του πλήθους του et μετέρου sπραξε, πανταχοs φανήσεται πολλῶν μεν ἰδία ἀγαθων αἰ ιος τῆ πολει γεγε- μένος, πλεῖστα και μεγιστα κακὰ τοὐς πολεμί-

ους εἰργασμενος οσα δὲ Ου βουλόμενος, ἀλλ' ἄκων

I. OAί τινεςJ Sic ex coniectura scripsit Belcherus pro In roriun ectione o ινες. QiIano anx autem negara non potest ος interestinaralitatena iii care et poni pro o&ς cI. II E in do es ad PIul. PIi-r. g. 46. , id tamen nonnisi vel untecedente τοιουτος sit, vel alio voculaIIo, in Pio m aliuitia notio Diin inest, vel in certis loclitioni itis V. c. εἰμὶ os εἰμι, viae orianenI sive honiinis sive rex niituriun Complectuntur. Eineudatio alitent Ii. I. taui sucilis est, ut eatu vix mittationeIn appellare possis. Probatur oli II sis, quan sequuntur, 'καὶ ἄν προςῆκοντες, minit additurix non fuisset, si scriptum erato ινες. In hoc enim juni inerat illlui. Nunc alitem orator diras .RTert rationes, ob quas digitiis sit se Pii ius accipiat, Priniani suam Ipsius Virilitem, alacrima cognatoriIna. Belucer Ia Ruten1 rucis, πυnox, delendum censet καί ante αυτοί.

eluia sneni Instit ita fulgse, ut reus cum putilicatione honorii n ex civitate exicraninarctur. I ris reruni viversitato publicatio honoriIIn enim variis poenamnii a l-tamoniis pulcrut esse coiminctu, quae exposlut mei emist in luoran Graec. Soh ol. II.hro saepe Iandato et Iaudando de

2. ἰδέα J Pro eontextii et iis,m no opponunt Ir. varias hoc rabuliani exprimit notiones. ΗοG. Ioco est pacis te inpore et qurina In nulls publicu In nono h i r e t. Re;ἡkius conjiciebat νη Βία. quod non est ex Vsiae more.

Ciuitiasti Goosis

219쪽

μαχία , γρατηγὸς υφ Uuῶν ι2qμενος, και παρακα λουμενος μετέχειν τqς ὀλιγαρχίας υπὸ τῶν ἐπιβοῶευόντων τῶ πλήθει, Ο ῆθέλοσεν αὐτοις πείθεσθαι,5 ἐν mi ODτω καιρῶ λοφθείς, ἐν sa es πλεῖστοι τῶν ἀνθρώ πων καὶ μεταβάλλονται προς τὰ παρόντα καὶ ταῖς τυχαις εἰκουσι, ὁ τυχοῶντος του δνου, ουκ ἀπε-

obedire. Mihi quidem prior ratio videt ire praes renita. Oratoris est paucis et hirtit De quod est gravissimum enuntiare, itim derii in nil ringere, ei illi 'Is luiec agendi ratio tancitiain soriis et ah lintra in Im, quales ERRO olent, ni oro aliena indicetiar et explie trir. Necyl me Mamdeton offendit, it Reislcitam, citii ε'nritici lint ἄλλ' is eoιones cet. In Rsunt to inest gravit . Orator altrini tur se ite ii Liaram pondere; susΠ-

σι i Prius καέ abundare vis leti euelauio, mihi non item. Partil

i is

220쪽

γ2 sim ADVERSUS POLIARCHUM.

χαυνόμενος τῆς ποχιτείας, ollo' Mίας ἔχθρας υ πούσης πρὸς τοὐς ἄρξειν μέλλοντας ἀλλ' ἐων sti m

και των miάκοντα γενέσθαι, και μηδενὸς ἔλαττον δυ- τωθαι, μαλλον εἴχετο πράττων υπὰ τῆς et μετέρας

σωτηρίος ἀπολεύθοι ῆ ἐπιδεῖν τείχη καθαιρουμενα,

oni nil iis lilii is preti ter editionem Alit., ex qiui Reisiciua ri uitii it παροδεδομένας. - Καταδουλουμενον utit tu Pri sectit III ex optimo nec mi cod. pri καταδεὁουλωμένον. Praesum duin utique prue-EPr ἀ; viviis est in Prii Seu te color. XOlcinu videre, vium seret, neduIu lactum. lIonem Lirit .orator. Pars Pra est homin una ineonstantium, metu et anxietate sicile abreptorii nἶvariis in t et nectuntur ait auraim, μεταβάλλονται προς τὰ π&ρόντας alia, Inintis ingenio mutabiles, fortiinae tamen Cedunt, necesRiti it parent, quod geri per Mipientis est habitum. Latine reddas καί - καί parti In - Pl ritu . .

hene de populo vestro ineratus sit. Di qua n exinde apud vos grati iiiii inierit, sua in poplitiun m rit1i et liinc nullini Populi in ipsum favoren .

xit καὶ διὰ τους προγόνους καὶ αυτόν, a alii pluridi lititur συνῆ-δεσαν se. οἱ πρόγονοι καὶ αυτός.

καὶ των ἄλλων οὐδενὸς ἀπο-

SEARCH

MENU NAVIGATION