장음표시 사용
241쪽
όδικον. ἐπεὶ ὁε υπερήμερος θενετο, ἐξετίσε τροδίκην, καθότι ἔπειθε. καὶ τούτων,. vi ἀληθῆ ἐστι μάρτυρας ψὼ παρέξομαι υμῖν. καί μοι ἐπέλαβε το
Io 'Eξαρκεῖν μοι νομίζω τὰ εἰρομένα. ω ἄνδρες δικασται ἐὰν γὰρ διαμνθειονευγε, οἶδ' οτι τά τε δμκαια καὶ τἀλσῆ ψηφιεῖσθε, καὶ δ ἐγὼ υμῶν δεομαι.
εχαγώγιμον, Iussicio esse tri dentiam. Et fit reus Id negaret, pri- Intun contra eos, qui testati rant, inussu vis pilibatur. Sin autern actor testem non prollu-eelisit, reo licelyat testem plerilisecere, vii testaretur την δίκην μη εἰς ρόνιμον εἶναι. Jam i stis ah Aristo lico pririli et Is testa hatur PancI neIu non se PI taeensem, et quanquam Paneles prἔlo se ferret testem ae falsi t ut tinnitia accusaturum ἐπισκη- νάμενος πω μάρτυρι , non auel 1 at tartien te tern in Ius vocare.
14. ὐπερήμεροςJ Is sic dieitur, Φii di In certam condictam, qua quid faciendrina erat, praeteri hi sineret. Ἐξέτισε eην δίκην καθόxι ἔπειθε, ex artiitrio rEmennaposuit, tit potemat, quod di
242쪽
D noe BoeckHo Sinais laus i. T. I. p. 260. ss. Praeciam In erat Athenis institutum, ut pauperiores clues . qui per corporis imbecillitatom et detrilitatem v Ictunx sibi P aerere non Potera it, stipenMuna aliquod ex uerario acciperent. Antiquo te n-Pore, ut nureat Isocrates Areopagit. c. 38. οὐδεὶς ἡν των πολιτῶνενδεὴς των ἀναγκαίων, ουδε προςαιτῶν την πόλιν κατῆσονες PDηt ,elltim autetia Peloponnefiiticum inulti inlisissio uuliget runt, FI LD PDre Ininus vRlebant aut III Itui eruiit. IIarpocration s. v. A δώνα-
τ οι οἱ ἐντὸς τεγιῶν μηνῶν l. μνῶν κεκτημένοι τὸ σῶμα πεπο- stωμένον. ἐλάμβανον δε ovrοι δοκιμασθέντες υπὸ της βουλῆς δυο οβολοῖς της ημέρας ὲκάστης, η οβολόν, ῶς φησιν Ἀριστοτέλης ἐν 'Ἀθηναίων πολιtεία ' ώς-Φιλόχορός νησιν, ἐννέα δραπὰς κατὰ
μῆνα. Hoc sui sistitiin Per psepia sinu populi assignaballia , δοκιμασία stilletn erili penes senatur u quingentoriina. Numeratio Rutem seinit singulis pratantis, iis pie singulis singuloriam erat nova δοκιμασία: viam vix negligebat, is amittoruit stipendium, usmio dum nova itistiti elintiir δοκιμασω. Ex Iino oratione patet issiae tempore Iioe subsidimn Oholum luisse; qtuam aut in difΠcultas vitarn per victum tuenilii in uvesc Tet, linis tril, IEIMintlir. Post Aristotelem id lactiun, sed ante PhilocliOmlIII, Eeles rem saecuIi secundi malumnusinm, v i Uium de inlisidio per singulos Inenses trilinto Io Psitiit , Perspicue Sertoria respicit te ny Dri . Indicabatiir liaec est h. I. in inscription εχαγγελία uti ix istri eriisse inter ἀδυνάτους, apii vero αδώνατος non esset. Non disertis titii de in verbis id videtiis assicinniunx fuisse, mim pii S possidere tril iis usinis, sed talia assistititur, cinae Ucnplianuae facile RI FRIn Prm bebitrii cRlii Iuniatulit arten quaostuosnIII exercere 1IO ui-nena, equos as uteris, et similia. Fac ta omitio, istitie, Pit eu 31 Iini et . quam is pauper nec corpor valens, alacri in non nastute RP-PRret esse nec Pauper ingenii dotalvis r ut meculii l. l. p. 26 I. not. 404 , μελέτην eam, non Verrum αγῶνα esso propter locos Inire Ii eo Ens existinuinti, ussontiri non possim. Ne urbanitas nec Concinnitas deest ipsa tuo inentis alacritas in Itonaine extornis an ret 'tiis Pre so delectat et exHlarat animum. Quarct hanc in selectis Lysiae orationibus duoesse nolui, viainvis non ea, quaut uo inatus, Lia diadgravitate et brevitate pungat Iegenti IIII unimos.
243쪽
δε βεβιωκότα μεχρι τῆςδε τῆς ημέρας ἐπαίνου μῆum ιον ῆ φθόνου. διὰ γὰρ οDJὲν ἄλλο μοι δοκεῖ πα
ρασκευάσαι τόνδε μοι τον κίνδυνον ουτος ῆ διὰ φθό-2-νον. καίτοι δ ις τωποις φθονεῖ, ους oi ἄλλοι ἐλε- ουσι, τίνος δν υμῖν ὁ τοι οὐτος ἀποσχέσθαι δοκεῖ πο- ρικοῦ εἰ μὲν γὰρ ἔνεκα χρqματων, συκοφαντω εἰ6' ως ἐχθρὸν ἐαυτου με τιμωρεῖται, ψεύδεται. διὰ γὰρ τρο ποτθρων αντου οντε φίλca Ocra ἐχθρω πώπ
244쪽
διοίσως : ΙIερὶ μεν ουν τούτων τοσαψά μοι εἰρήσθω. - 4
περ ἄν de μοι προς κει λέγειν, . - - οἷόν τε διὰ βραχυτάτων ἐρῶ. φροὶ γὰρ ὁ κατήγορος - δικαίως μελαμβάνειν τὸ παρὰ τῆς πολεως ἀργύρι- καὶ γὰρ τῶσώματι δύνασθαι καὶ ουκ εἶναι των ad 'νύτων' καὶ τανγ ἐπίστασθαι τοι προ , ωπε καὶ ἄνευ του διω-
μενου τούτου λ καὶ τεκμγίοις χρῆται τῆς μεν του 5σώματος ὐώινγ,' ὁτι ἐπὶ τοὐς ἴππους ἀνέαίνω, τῆς δ' ἐν τῆ τέπρ ευπορίας, οτι 6ύναμαι συνεῖναι δυ- . ναμένως ἀνθρωποις ἀναλίσκειν. τον μὲν ουν ἐκ τῆς τέχνqς ευπορίαν, κοὶ τον ἄλλον τον ἐμὸν βίον, οἷος τοροχάνει folνJ, πάντας υμῆς ολμαι γινώσκειW πως
γἀγὼ δια βραχέων ἐρῶ. ἐμοὶ γὰρ ὁ μὲν πατὴρ κατέ- Gλιπεν -δέν, την δε μητέρα τελευτήσασαν πεπαυμφωέφων τρίτον aτος τοττί, παιδες δέ μοι εἰσίν, οῖ με θεραπεύσουσι. τέχνqν κέκτναι βθα-
tam citrix verbis εἶναι, εχειν, κα
δύναριν του λεγειν καὶ τ'ν ἐμπειρίαν των πραγμάτων ἐξ ἴσου μοι καθωτάναι τη συμφορα καὶ τοῖς κακοῖς τοῖς γεγενημένοις. CLII sinstor Ii usi lIIII ad LusMII. Jii l. v . c. 2. M. 4. καὶ τῶ σώματι δύνωσθαι καὶ ουκ εἶναι των αδυνά- τωνl Osrenitere poterat TityIomitia
245쪽
νωτατοι δοκουντες εἶναι, νυνὶ δια τωτον τως καὶ
ρο ομοιως ψοι διακειμένους ἀθυμῆσαι ποιήσσε. καὶ Ζαθ αν αποπον ε*, d βουλῆ, εἰ, ὁτε μὲν ἀπλῆ μοι t I UUμφορα, τότε μεν φαινο ρο λαμβάνων το do γυριον τολο, νυν δ' ἐπειδὴ και γῆρας καὶ νόσοι καὶ
τα τουτοις ἐπόμενα κακα προς νεται μοι, τότε ἀφαιρεθείqν. δοκεῖ δέ μοι τῆς πενίας τῆς Lῆς τομεγεσος ο κατήγορος δν ἐπιδεῖξαι σαπέματα μόνος θοωπων. εἰ rin ἐγὼ κατασταλὶς χορητὸς Norm
8. τὰ τούτοις ἐπόμεναJ IIoc. quod murius coriecerat pro obsato uoμενα, est in estitione Beueri sine varietate. 'F. τον διαδεξόμενον ae αυτην Ουπω δυναμαι κτήσασθαι J V dotiir intelligero sor uiu, Opin
sit, et genitivus citi id 'na rei post ri e tu tute frequetulor ost quam Moiigativiis et iuvaluit is ex an IOgin, opinor. Quesna imo luna utini scriptores Attici constriiunt αποστερειν τινά τι et ἀποστερεῖν τινά τινος, Sio existi iiii consimilcoepti Ir essis ἀφαιρεῖσθαί τινά τινος, iit αφαιρεῖσθαέ τινά τι.8. νυν ὁ ἐπν δ' - - προς-- νεται, τότη ἀφαιρεθείηνJ Nυν-
246쪽
Περὶ de τῆς ἐμῆς ιππικῆς, ὴς οντος ἐτόλμησε I 0
ἀλλ' οὐ διὰ τὴν et ρεν ὼς ουτός φησιν ἐπὶ τοὐς λ-πους ἀναβαίνω, hi dιόν ἐστι μαθεῖν. εἰ γὰρ ἐκεκα-
s. εἰ δὲ ων ἐγὼ λίγω τυχοι τις γενόμενος i Sic Beviceri codices,nui miod X habet rενόμενον pro γενόμενος. Vulgo γενομένων.
Reis ius scripsit εἰ δε ώς ἐγὼ λεγω τύχοι γενὁμενον. Sens iis Εουtrai titiis ratione rei familiaris taliis sit, qtiales eg nodo descriysi. 10. πάντας οἶμαι τοὐς ἔχοντας ουι δυςτύχημα τοιοῖτο ραστώνην τινὰ ζητεῖν καὶ rosto φιλοσοφεῖνJ Sic luctis redimiitutus ex C. Viligo deerat οἶμαι et Φαστώνην τινά. Ζητεῖν καὶ φιλοσοφεῖν, σκοπεῖν καὶ φιλοσο*tis interitum apud oratores juii in turr s iti Mo Ris Mi-ine i nila et ix r E. Isocrates Epist. II. P. 743. IMinge. ζητοὐντες καὶ φιλοσοφουννες. Εp. LII. p. 746. ζητεῖν καὶ φιλoso φεiν. Φιλοσοφεῖν interitum jicit ite de inulta' magnaque opera in meditando Praesertim et excogitando posita aes in eaden enuntiatione coniuncta invenies in Antilol. Pal. IX.
247쪽
τους ἀλλοτρίους ει υς ανέβαινον -νὶ δ' ἐπειδὴ τοιούτω - δύναμαι κτήσασθ*, ταῖς ἀλλοτρίοις &II ποες αναγκάζομαι χρῆμαι πολλάκις. -ίτοι πῶς oin ἄτοπέν ἐστιν, ia βουλή, τολον αυτόν, εἰ μεν ἐά ἀ-
στρόβει ὀχούμενον ἐώρα με, σιωπῶν τί γαρ ὰν καὶ staris;), ἔτι δ' ἐπὶ τοὐς ρογένους ἴππους ἀναβαίνω,
πειρῆσθαι πείθειν - , α δ ατ .ε ἔ.καὶ Θιμεν δυοῖν βακππίαν χρῶμαι, των αλλων μια χρωμένων, μὴ κατηγορεῖν, in καὶ τολο των δυναμένωνἐ ω λι δ' ἐπὶ τους ἄππους ἀναβαίνω, τεκμηρίω Igro; ι προς υμας, ῶς εἰμὶ των δυνα ιένων; οἷς ἐγὼ diὰ33 τηρο αυτρο αἰτίαν ἀμφοτέροις χρῶμαι. τοσοὐτον
διενονοχεν αναι υντία των απάντων ἀνθρώπων, Δ ευμῆς πειρῆται πείθειν, τοσούτους ἔντας εις ών, λουκ εἰμὶ των αδυνάτων ἐγώ. καίτοι εἰ τοίτο πείσει
τινὰς et μῶν, A βουλή, τί με κωλύει κλειο σθαι των ἐννέα αρχόντων, καὶ et μῆς ἐμοs μὲν αφελέσθαι τον
248쪽
Λέγει δ' ώς υβριστης εἰμι καὶ βίαιος, καὶ λίαν 15 ἀσελγῶς διακείμενος, απερεὶ φοβερῶς δνομάσαι, μέλ-
Inm eripere, muc vero eum, ut ἀναπήρω, donare, undo, Persi ii,
sit etiam ἐπίκληρος significaro I. q. ἐπέδικος. Pollux. III. 33. ἐπίδικος δε 4 ἐπίκληρος λέγεται,νπεο ης ἀρφιψητουσί τινες αλληλοις, ως kῶλλον εἰς αυτους
' φwβητεῖν autean eat proprium MortuII, qui do Iacre litate Iitiagant et plures ussi ranunt ius Inoam Italier . mepida utilia vid tur esso illIugoria: Illo de σου τορα NIecur a tanquam de puella
249쪽
250쪽
λον ῆ των ως τοῖς ἄλλους δημιουργούς. εκαστος 20
λεῖον, ο ὐε προς κουρεῖον, ὁ δε προς σκυτοτο ιεῖον, ὁ.6' ὁποι δν τυχὴ, καὶ πλεῖστοι μεν ος τους ἐγγυτάτω τqς αγορῆς κατε ευασμενους, ἐλάχιστοι δε ώς τους πλεῖμον ἀπεχοντας Gυτῆς, ω ' ει τις υμῶν π νqρίαν καταγνώσεται των ώς ἐμε εἰς ιόντων, δῆλον, ὁτι καὶ των παρὰ τοῖς ἄλλοις dic τρψόντων - εἰ ὁε κἀκείνων, απάντων MVναίων εἴπαντες γὰρ εἴλύθε προς- φοιτῆν καὶ διατρίβειν ἀμου γέ που.
20. ὁ δὲ πρὸς κουρεῖονJ Singularem ὁ obtulit C pro olgato
Constitore solent, ἐν ἀγορα vel σπυς της αγορῶς. CL D' Oevi Ileud Cliariton. p. 275. Laps. t ἀμοὐ γέ πori Sic eorrexit Boiseres libromini Iectionem αλλου γέ που. ReisHiis juin merito ossendebat in vulgata lectione, et
VIae frequens est ejus suspiciis, excidisse aliviid opinalaatur Et scribenili in e/se judicabat αλλοι αλλου γέ που; quae si lilnomina esset Iectio, non rojicienda foret; et vinnovana Reisliri conject ira aiulax dici non possu, lenior tranon est Belitaeri eorrictio. ΛΛ et Μ sexcentios Confusae sunt. Alliud autein est, UIod Belcher eo lectioni objici queat r Uos γέ που exemplis sirinari non posse. Niilliun ego quidean novi antiqui scriptoris Iocuin, in UIo Ilaec sornIula legatur. ΦIRIn tέlmen UIum certa malo in tueatur, Ipsa
Erat alectiviun sive Ionicuin Rive Dorica n, teste Eustathio ad Od. A. p. 1383. I. 52. m. , ἀμός, quod significaruit idem quod εἷς vel τις. Inde vel casus oblivii vel derivata adverbia usu pabantur vel sola vel coniuncta cum aliis particissis. Apud Homeraim Od. A. 10. habentiis ἀμόθεν. Jam ut easus obliqui a verbialiter usurpati exeniplum asseram, ἀμη γέ πη est Atticuna, Qui vianquam Μοeris et Thomas Μ. praeferant ἀμῶς γέ πως, quao est ipsa adverbii lorina, Rutinuenius tamen ad Timaeum p. 29. ostendit Atticis utriunque esse usurpatum. Quod si vemitu est, me rejiciamus larinulam ἀμos γέ που quae ejusdem modi est. Emu non redecisso antiquos grέlIun aticos patet ex scIiolio inedito, quod publici iuris socii Rii inhenius ad Titnaeum in i cutione αμόθεν γέ ποθεν. Seholion autum hoc est: 'Aμόθεν γέ ποθεν οπωςδήποτε, καθ' ὁτιουν. λέγεται δὲ καὶ ἀμηγλη καὶ