Lysiae orationes selectae commentariis in usum scholarum instructae a Io. Henr. Bremi

발행: 1845년

분량: 271페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

ri lauti γὰρ οὐκ οἶν ὁ τι δει λίαν με ακριβῶς in

χορουμενον πρὸς εκαστον et μιν τὴν εἰρημένων is

χλεῖν πλείω χρόνον. εἰ γὰρ υπὲρ τὴν μεγίστων ευ κα, τί δεῖ περὶ των Ῥοίως τουτω φαυλων .σπουδάζειν; θω δ' et μῶν, ω βουλή, δέομαι παντων τρο αυτ 22 εχειν περὶ ἐμου διάνοιαν, Wπερ και πρότερον. μηδ' - μόνου μεταλαβεῖν εδωκεν ῆ τύχη μοι των ἐν τy πατρίδι, τούτου δια τουτονὶ αποστερήστέ με μηδ' απάλαι κοινῆ παντες χοτέ μοι, νυν ούτος εἷς - πείση

παλιν Ῥῆς ἀφελέσθαι. ἐπειδὴ γάρ, ω βουλή, των μεγίστων αρχῶν ὁ δαίμων απεστέρησεν ωῆς, ὴ Mais ῆμῖν ἔψqφωατο τοὐτο το ἀργυριον, ηγούμενq κοινὰς

εἰναι τὰς τύχας τοῖς μασι -ὶ των κακῶν καὶ των 23 ἀγαθῶν. πῶς ουν -κ A Miχαιότατοῖε*ν, εἰ των μὲν καλλίστων καὶ μεγίστων διὰ την συμφορὰν in

στερημένος ευ, ὁ δ' ὴ πόλις ἔδωκε προνοηθεῖ6α των

ουτω διακειμένων, διci τον κατήνπορον ἀφαιρεθείην;

μηδαμῶς, d βουλή, ταυ θέσθε τqν ψῆφον. διὰ τέ

is a

patet grammaticos ἔ gnovisse ' omnes formas, quae v. e. R13 αλλος derivatae a Graecis scriptoral, Is surpuine sunt. Optinio igiti r jure, ita ut Graecia victoriam ii Ierit, foriIIulae Gos- γέ που Iocus Eut s restiti tus est.

ωμιν, viae non ossondere debe- Xm. . Marklandum. Non enim estrarunt, tit 'inter nomen regens περὶ των ομοίως τουτω φαυ- et genitivum rectiina Custis λων σπουδάζεινJ II inenta, quae Interponatur , Uti pendet e non minus sunt Ieria hoc ipso veπbo. praesertian re infinitivo. Iton ine , tanquam gravia re

252쪽

DE INVALIDO.

Nicomachus qitidam, erilia pater dicitur δημόσιος misso g. 2. ibi lite ani ot. , post expulsos, ni sullo , uti astringeni OS 1 Milit S ceperiit legis Solonia colligendi et solet so tu seriuonem eo tun1

253쪽

pore usitat im transferendi. cognovi nus in no ridversii Theomnestirin logos Solonig Prisco stimusne, Illi nimiitiam Pne tern Ggoloverat . confieri plus suisse. Hinc facile intelligit ite lilii eo. decurrit tena potas eamuli re cognitiunces lori in hulnii laxe, tu in iit vocali uia ollisoleta vermutarentili citin i stati ominis, tirui ut pro V temporum rerit innue vici titulinilius etiarm Foutentiae ipsae minis irentur. IIae in rir sponte sine clui,io orator et ε liniastilii iolas ovarii iit; interclum ti inien etiuin puli lice line muniti rnandatilin iominibi , qui nil eam retri aptis ἀhni videliantur, et nomen laa, ibant αναγραφεῖς των νόμων. Iloc iuviminis eo tempore siet,at, quo per internos Iuvius civiliis P uictiFSa. dies'iplina publica tur- ,ata Ieminaque nuetoritas fi ut in Erit t. Si '. Ait Dyrracho eo, cirro dixi, teinpore publice munus Constrata nitariim leguin Solonis tri dititin osse vineti ire cui rei temptus Utitulis e metuitum assigilaturuerat. R in mssicilior In suisso qnmu ut 'ΠpiniIliantur, nec suss ei Me tiri piis ab initio collisuttituru, nou uirili II. Qilaltitor nnuus Nicomacliuni inunere hi nituni esse uit orator g. 4. Parragriiplionii tena secti ivla Iegirnus Euri nun us quinu P Π En Egi IIn in sex unis nos extendisso. ljtrumque sortas e convenit Veritati pri, telupori,inconditione. Quitui complures anni decurri Ment, rent mi anx l gutupri nauigatio seret, tandem mandriennio elapso Meomachius in sonatu ad rationem rEddendum viligitur. Interirn novae it Turn nia-tiirosi:elacini res , quae tandein Post fatalern Pugna n ud Aegos potantos emi pesni iv Et triginta viri N ira tyrannidem procreabant. Horuin donii nutu Ieges vlmniat coibunt; ut iri Plando una ilusia Io nebatur, in comInoillim trigintii vir ira in detorquebati tr. Cid iaxε i prirnen in hae oratione Niminiicho trimittite. Ornuo hes,ita est post Hectos triginta viros, Et qliis leni annuo ad mini intuli spatio praeterlapso, sed nillitie Ol. X IV. Ac t ii Satur Nico naelius, quod non si,livii Intillum tenIporis inminos ipsi pruPs Tiptos e cesserit, sed DInnem rem ad arbitrii in Rilinii ii straverat. diluestuleii tu adeo inlitasse, ut iitri Pae litigiintium parti loges Mit,ininl-straret tanquam a Sesone latus, unde:summain eon usionem juris oriri necesse erat. vii luci Iaan ab lirclioniit ut Iut rationein reddendam adigeretur, tinnio et iiiin multareti Ir g. a. , dolo tamen, semper se subduxit. Nunc otian Pergit Or. iiDi , NIurn non ha- ,eat, quo se defendat, culpaIn amovere situlebit eo, qtiod incnset In pientem, et mi idern de re, quit, Iliun Itiz HI salso, Ueopllantas, quos vexare volebant, inepta ratione accusat Hii, curn in te euuadringentos fili ago. Tantunx veria ulis ui8se os eiulu, tit torum e numero fuerit, ut ne in eatalogum quidem ter nitIle vi- raritIn receptus sit, qui, qltum res triginta turan noriun in prumceps rueret, conscripti errant. Demnnstrui vero Nico teli linii nigratificaretur triginta vitis, qui quocunmin modo Cleophonteni dornedio tollere, curioliant, legein tanquiIm Solonis eo die, quo taen

phontem triuii audicio oportebat, sulsi ii se, penes senatu Ira esse j ii diei uni ferre, et ita hunc itidieta caussa periisse. Μiti lino igitur, viamvis id simulet, deinoeriuiae studioSiis suit.

Atqne etiam per leges, quas do rebus saeras institnendis tuIit.

eIτItati damnitin secit. Don eontentus uiri Omim Pietate, UIi, sacra parvo cum sumtu, sed pura cum mente cel lyrrantes, civitat in naximam et florentissiInani Esseem nt, Erun in Rumma Pecuniae inopia, qutim undique pressa tinportunis treditor tin enlagitationit ita inussacere non Pos ut, coegit uia as IIuPen1M sacere, et inim

254쪽

l, tenuiuin duodecina taIenta liltra id, mrod oportebat, congiimero; vannvio est excusatio, si Popillo non Placeant leges in Itanc rem Ialac, illirogari eius Posse. Jarm eniIu Pur Eus tuaproruina ruipublicile drimnientum illiit IIII est. Sonicite, pergit,.aniniuria advertiint ii, via publica larari vo Iunt, quae sutiirn sit Niconanchi sors. Quem si non puniveratis, imaginiin illis licuntium da sitis; sin gravissimis euin poenis essec ritis, eadeIn ceteros sententiII Corragetra. ΛtMID EtiἔHII lioc teueto, salubre excinpimia foro, si Rb li liuino Iomientia pollente poenana militatis. Nec ulla probabilis mitissa est, cur ula luutur. Nec advorsiis hosterii forteiII se Priiustitit, nec fiuntus lacit etvitati utilos,noc inititu tiuilita pependit, sest ex Vestris Pl trimuim siIxripuli I ropter se ipslina digntis est, Uii Uipite Plectatur; PIOPter liud res eum venilinituri oportet. Nec in Posterum In litorix Potestis uti eo Exspecti ru, Nil ne ncceptori Iu Usidem benesica imiam III auorauintillani lii 1M t. Nec nieliores sunt ipso, viii Pro eo intercedent: mitriis deselisio potitis indiruiu a se gustimana susciPicuda quἔὶ I deprecatio in noxiomun sutrite v. I os autern Iiortor, ut iniit liuiuinos accusatores. Niliit enitia non tentainint isti, tit nos Ilioverent desistero illa uotione. Nos Vcro ei mim Procimis moreua gerero noIuimus; et vos ne ante iudicituri li Oininiani inaprolutatori ilet stentini, sed in ipso judicio eos puniatis, viii legum hesinimuriitiones te nerunt.

m , ω ἄνδρες δικασταί, τινὲς εἰς χρό ν κατα- Iστάντες ἀδικεῖν μει ἔδοξαν, ἀποφαίνοντες τὰς των

προγόνων αρετας κω τας σφετερας αυτῶν ευεργεσίας

συγγνώμης λυχον παρ υμῶν. λειδὴ τοίνυν καὶ τ απολογουμεν- si dένσθε, ἐάν τι ἀγαθὸν ίνωνται τρο πόλιν πεποιηwπες, αξιον και των καπύρων in ἀκροάσασθαι, ἐαν ἀποφαίνωσι τους φευγοντας πάλαι πονηρους οντας. λι μεν τοίνυν ὁ πατηρ ὁ πικομάχου δημόσιος ην, καὶ οια νέος A ουτος ἐπετηδευσε καὶ

I. αξιori Sic Berieri optimus codex pro vulgato ἀξιω. 2. oσα ἔτη γεγονὼς J Genninitarium siti ipso, vio nati erant,

255쪽

αν ἔργον εχ λέγειν. ωειδη δὲ των νύμων ἀναγραφευς ἐγένετο, τίς ουκ οἶδεν, ὁσα τVν πόλιν ἐλυμ ino; προ αχθὲν γὰρ -τῶ τεμάρων μηνῶν ἀναγράψαι τους νὁμσυς τοὐς Σόλωνος, σντὶ μεν Σόλωνος αυτ νομοθετv κατέστqων, ἀντὶ δὲ τεττάρων μηνῶν ἐξέτητρο αρχρν ἐποιήσατο, καθ' ἐκάστρο δὲ ημεραν αργυ-- ρων λαμβάνων τους μὲν ἐνέγραφε, τους dὲ ἐξήλειφεν. a εἰς τουτο δὲ κοτέστημεν, ἄγε ἐκ τqς τουτου χειρὀς

τεταμιευμεθα τους νόμους' και οἱ ἀντίδικοι - τοῖς δικαστηρίοις ἐναντίους παρεθοντο , αμφότεροι παρὰ Nικομάχου φάσκοντες εἰληφέναι. ἐπιβαλλόντων ὁὲ των αρχόντων ἐπιβολας καὶ ε αγόντων εις τὼ δικα

2. τους νόμους τους ΣόχωνοςJ Sic Reis iis pro Iibrorum I ctione τ. ν. του Σόλωνος. Etiam ego retiniit, viod usius prol3at,eimoniam nulla sero est Inutatio. Cf. quae dixi ad Aeschinem in Tim. e. m. ἐξετηJ Libri habent ἔτη. Utrumnio voc ulum cortinxit fartilandus. Cf. Lohecli ad Phr nictium p. 406. ss. accurium disputantem de vocabulis cum ἔτος compositis. Inipe limentum. IIine si g. 6. Italiae Ieves erant in lamiIaa pa et ei olaicitur αυτὸν δημόσιον εἶναι. tes. - ltun Ule ex eo peniteliat id non presse accipiendum. Qui mitior aut severior sal Hirrue eo enim inter φράτορας mimi us ditio. Tαμιευεσθαι simus attono erat, ei civitas indicta caussa passiva dicuntur sumuli, vii r negari non poterat. Neque n- inin Partem a dispensatore acciastro loco voces illum δημόσιος, Piunt. II. l. tropice vicitur dode patre adhu itum, est preme scriba, qui, NItim leg Im condurn. Saepe enim eos, imi Ru- scriptio ei Inandata esset, veIetoritate aliqua in republica so- Parca et sorvida yel liberali et rebant, cornici et oratores bar- Improba Inanu pro ari,itrio leges auros aut ex harbaris servisve legumUIe Inomenta iis, cilii P natos calumniabantur. CL Μ e i e e tebant, mspensabat, donabat vel' de honis damn. p. 62. Vendebat. ἀρχηνJ Nolanaum hoc legum παρείχοντάJ Cora es ad Do- conscribendarun nauIHIs h. I. erutena T. II. p. 200. coniicit πα-χην appellari, quum ullas γραμ- ρέχονται : opinor, ut sit prae- ματεως opera υπηρεσία cf. Volt, sens conssitIonis durantis, MIem- ad Leptin. p. 3843 appelletur. admodum τεταμιεύμεθα esὲ / Uocabulum alitem ἀρχη de om- praesens conisitionis praeteritae. eiis criuscunque generis alicui Sed non video, cur imperfectum mandatis usurpatur. Vide H u d mutatidiam sit. Respieit eniam Walcher die Diaeteten p. 32. orator ad iii, quod dum Plua ε , 8. τεταμιευμεθαJ Tαμίας erat I mel facturn fuit. d Is Pens retor, qui ex penu sin- ἐπιβαλλόνtων δε των ἀοχόν-gulis lammae melubris quae opus των σπιβολὰςJ Belcherri Anec Id.

erant distribuebat. IIinc ταμίου p. 254. ἐπιβολὴ καὶ ἐπιβάλ

256쪽

840 MI ACCUSATIO NICOMACHI. 259

πρὶν τουτον ἀπαλλαγῆναι της αρχVς καὶ των πεπρωγμενων ευθυνας υποσχεῖν. καὶ γάρτοι, ia . ἄνορες δδικασταί, ἐπειδὴ ἐκείνων δίκην ου δέδωκεν, ὁποίαν καὶ νυν την Gρχην κατεστησατος ο ις πρῶτον μὲν τετταρα ετη ανεγραψε ν, ἐξὸν αυτω τριάκοντα ὴμερῶν ἀπαλλαγῆνaς επειτα διωρισμένον, ἐξ ών χει ἀναγρά

φειν, αυτὸν απάντων κίριον ἐπOlqσεν, και τοσαυταδιαχειρίσας μόνος οὐτος των ἀρξάντων. εὐθύνας ουκεωκεν. 'πιχ' οὶ μεν αλλοι τῆς αυτ αρχῆς κατὰ si πρυτανείαν λόγον ἀναφερουσι, ου δε, o Νικόμαχε,

4. αυτον απάντων κυριον ἐποίησενJ Sic ex optirno codico dedit Belcherias pro vulgato ἐποιησατο. καὶ τοσαὐτα διαχειρίσας J σαυτα obtulit optiinus eodex pro vulgato ὁσα. Vectum Conipostilina est ex eanendatione Mariclan lipro libroriarn Iecti ano χειοίσας. Sententuitu, Mi l. nunc piirtim ex Iuiras restitiita est. eoi lectura assecutus Eriit ancolis ius in Αdd. Ann. in Allien. p. 27. scribens καὶ τίσα διαχειρίσας.

ορέζειν τινι δοκουντι αδικεῖν τὰ

dyμόσια η ὀρφανους, η κατεχεινεὰ ἀλλότρια καὶ μη εἰς ἐμφανες αγειν. τὀ δὲ ἐπιβάλλειν ἐπὶ του ζημιουσθαι τέτακται. Ἐπιβολή

4. οποίαν καὶ νυν την ἀρχην κατεστησαro; J Recte Reisiansfigaimna interroganili vel potitia exclamandi positit. Indignantis

enim est haec inter rogatio, MI Iem tandem etiamnum sisi alictoritatem et potentiaIn Consi tuerit. Si recta velis enuntiare, dicendum est: i n g e n ι e na a bla i- - Constituri. Tu Ior eo

jecit ἐπειδη δίκην ου δεδωκεν,

5. κατὰ προυτανείανJ Pollux L. VIII. 87. tradit των αρχόν-Eων ossicium sitisse, καθ' ἐκα-στην πρυτανείαν ἐπερωταν, εἰ δοκεῖ καλῶς ἄρχειν ἔκαστος, τον ν ἀποχειροτονηθέντα κρίνουσι. De pWytanus accurato disputavit Schoemann de Com. L. l. e. 2. P. M. s.

257쪽

των πολιτῶν ἐξεῖναι νομίζεtς ἄρχειν πολὐν χρόνον, καὶ μήτε εὐθυνας δδόναι, μήτε τοῖς ψοφίσμασι πείθεσθαι, μήτε των νόμων φροντίζειν αλλὰ τα μεν ἐγγράφεις, τὰ δε ἐξαλείψεις' καὶ εἰς τοὐτο υβρεως ηκεις, τε σαυτου -- ις εἶναι τὰ τῆς πόλεως, αυτὸς δομόσιος si Φ. Ῥῆς τοίνυν χρή, ω ἄνδρες δικασταί, ἀναμνη- σθέντας καὶ των προγόνων των Ninini πυ, οι ανες αν, καὶ οὐτος ος ἀχαρίστως ἡμῖν πρ ενήνεκται παρανομήσας, κολάσαι αυτόν, καὶ ἐπειδὴ ἐνὸς ἔκαστου δἰκην οὐκ εἰλήφατε, νυν - ερ απάντων τὴν τιμωρίαν ποιήσασθε.τ 'Dως δέ, ω ἄνδρες δικασταί, ἐπειδὰν περὶ αυτ νvmν ων α ἀπολογεῖσθαι, - διαβάλλεεν πειρήσεται. θω δε περὶ των ἐμῶν τούτω τότε ἀρω πιστευε ν

χμας, ὁπόταν, απολογίας ἐμοι δοθείσης, μὴ δύνωμαι ψευδόμενον αυτὸν ἐξελεγξα εὰν δ' ἄρα ἐπιχειρῆ

-ε Re aeriis it ein ex cori octiicii Ma vlandi ποιήσασθαι, iit hoe neuthmi in acclirate respondeat antocedenti atqtio otiuin hie infini fi tis Pendeat ex χρή e ciliit In nimiain ακρίβειαν contra Illiros Lysia iidem obtriti ero nolui. Nilnii in itini alita locis notavitulis, petique possitnt nonnulla ex Excite,u Iv. do anacoluthis. z. λὰ δὲ περὶ τῶν ἐμῶν τούτω τότεJ Accessit pronomen τουτPEx eod. Vind. ciuita variantes lectiones Ini litis iurulamito Enniiituatililiet iit Reigkius, totuin vero Via is expressit F. C. Alteriis Viennao. I 85. . Iilem codex τότε l,is scriptuni 1iὲiliet, Et RI initio enitntiationis pro ἐγὼ δέ, ot potu τουτφι posterius Reis ilia delevit. Heli rata recte, opinor, priuiorvino tulisitis, cetero Mollices ultra EMi. Dii l. iasini R ertim, qli Ein in se non a uulla fias, Ille etiam a scripture litora: figurite amante vix ita Petur.

ἐγγράψαι I Mactiandiis jubet

ἀναγράψαι, qui=d passi In legat irin hae oratione. Id verum qiil-dent; sed ἀναγράφειν est verbum proprium cis collectione leniim 3εγγράφειν filiten est nomen g neria de inseriptione in inhulis militieis, et lite citi idem λόγον ιγράφειν est nomen auum insevibere In tes,ulἰs Eomm . q 1 ration in reddiderint, DInnino

et i in n Eni reddere.

I. ἀπολογίας ἐμοὶ δοθείσηςJ

inter dat an contra am' i sati ne n

defendendi. Generia lociitio est λύγον διδόναι.

258쪽

M4 - 845 ACCUSATIO NICOMACHI. 261

Steph. 183.

λέγειν απερ D m βουλῆ , ως ἐγὼ τῶν τετρακοσίων

ἐγενόμ , ἐνθυμεῖσθε, οτι ἐκ των τοιαυτα λε-ντων πλεῖον ἰ χίλιοι των τετρακοσίων γενήσονται. καὶ γὰρ

τοὐς ἔτι παῖδας οντας ἐν ἐκείν' τῶ χρόνp καὶ το

ἀποδη ι ντας οἱ διαβαλλειν βουλυμενοι ταυτα λοιδο- ρουσιν ἐ -ουτω πολλου ἐδέησα των τετρακοσίων Sγενέσθαι, s τε οὐδε των τριαιλίων κατελθον. δεινον

δέ μοι δοκει εἶναι, οτι, εἰ μὲν περὶ Mίων συμβολαίων ἀγωνιζόμενος -τω φανερῶς ἐξήλεγχον αυτὸν adinosos ot de αν αυτὸς ηξίωσε τοι-τα σπολογούμενος Δω- φευχειν' νυνὶ δὲ περὶ των τqς πόλεως κρινόμενος. οἰήσεται χρῆναι ἐμου - τορων πιν μὴ duoet/αι

ἐνθυμεῖσθε, οτι ἐκ τῶν τοιαυτα λεγόντων πλειον ἡ χίλιοι τωπτετρακοσίων γενήσονται J Sic Belcheriis ex opthno codico. Vulgo

λέγειν απερ ἐν τῆ μολη Rei

aliique sunt Maenia. Aeque du-

259쪽

ἐπέγες αδικουσι μνησασκεῖν ἀξιουν, ον ἐγὼ ἐπιβου- χευσαντα τῶ πλήθει ἀπωε . καί μου ἀκουσατε. δίκαιον γάo, ω ανδρες δικασταί, περὶ τῶν τοιουτ νἀ- πων τὰς τοιαυτας κατππέας μωέχεσθαι, ἀτινες -τε συροαταλυσαντες τυν duιον νυνὶ δημοτικοί φασιν

I0 εἶναι. ἐπειδh rus ἀπολομέ - τῶν νεῶν ὴ μετάστασις ἐπρεπτετο, Κλεοφῶν τὴν βουλὴν ἐλοιδόρει, φάσκων συνεστάναι καὶ ου - βέλτιστα βουλευειν τὼ πόλει. Σάτυρος δε Κηφεσιευς βουλευων ἔπει την βουλὴν II δήσαντας αυτὸν παραδουναι δικαστηρίω. . oi dε βου- λύμενοι αλὸν ἀπολέσαι, δεδιότες μὴ σύκ αποκτείνωσιν

s. ἀδικουσι I Roeeptuni Itoc ex miskii emendatione. Ubei scripti hi ent vel δείκως vel ἀδικους. 'Aδικοὐντες hic verunt, oppositti uque est τον ἐπιβουλευσαντα τφ πλήθεα, Uaod gravis crimen inescat contrii deuioi ratia . 10. καὶ οὐ τὰ βέλτισταὶ Negatio aecessit ex emendatione Rinlcia. Iarulandus proposuit καὶ μὴ τὰ ρέλτ. Frixetilli ου, cimoniam crata participio φάσκων Iuucti in significat negans. φισιευςJ Sic appellabatur δημότης ex demo Κηφισία τῆς φυλῆς ' εχ Moci IIoc Iiliti scripti habent perperi Π EI τισσευς vel Κηφισευς. II eue sitis in libro do populis Atticas scribit perperum Λητησιευς, in antepeIIultiina n. Lupides o Terrunt ει.

toinna illud turaiintilis terupus a dominatu vi adringeritot uni ad id momentitu IMDie. M O FP orat sore, tit triginta virorum tyrannis sollii ies acta Imox Corra1 ret, et antranat tanti In ali suisse, ut Itoni iniun ainbitiosoriun et rogantium consorito se a si unxerit, ut ne partena quid in inter Posumnos liabuerit, qua allecti sint, ut mi iniun corporis ruentia

rernorarentur.

s. ἔτι δε, οἶμαι, θα μαστὸν νομίζωJ Insulsam viri docti a

Pellantes tautologiam οἶμαι et νομίζω vis alit vel alter atrurn delendum, vel οἶμαι in εἶναι - - tanduru eas . Reifrius acripsit rἔστι δε, o*αι, θαυμαστον ν μίζειν cet. Eiiii idem in vulgata Iectione acquiesco. οἶμαι enim, depositii propria notione, iam Iae eum ironia unirinativae a iratificationem sumsit et valet ζώως,οήπου.

δίκαιον γάρJ Timebat neu prine iudicea inique Detrent MCus tinnem, ut συκοφανeίαν. Multi enim contra Iegem reStit ita Pacolatam του μὴ μνησικακεῖν, Primvato odio diicti, Iio nes, qui metu in psiliti triginta virorum violentiae non restiterant. ta quam hocios vrannidis caluinni Nuitur et actionibus vexabant.

260쪽

δεῖξαι, vi χρὴ κάὶ τqν βουλὴν συνοικάζειν. καὶ ὁ

παιτων θυτος πωγότατος ουτω φανερῶς συνεστα

σίασεν, -τε πῆ ὴμέρα, ρ ὴ κρίσις ἐγένετο, ἀποδεῖξαι

τον νόμον. Κλωνῶντος τοίνυν, ω ἄνδρες δικασταί, λερα μεν αν τις ἔχοι κατπορῆσαι' τουτο δε -ρὰ iτων ὁμολογεῖ ι , οτι οἱ καταλυωτες τον δῆμον ἐκεῖνον ἐμύλοντο μάλιστα τῶν πολιτῶν ἐκπωμ γενέ

σθαι, καὶ ὁτι Σάτυρος καὶ f Κλεοφωέ οἱ τῶν τριάκοντα γενόμενοι συχ υπὲρ υμῶν ὀργιζόμενοι Κλεοφῶντος κοπόρουν, ἀλλ' sin ἐκεῖνον ἀποκτείναντες

et ilicii a Bolivero ut per negligentiani u Iit,rariis repetitiiIn tincta triclitatim est: recte. Palinurius neseio miri de duobiis Cleophontibus somniaruit, populari ii itero, altero dct nurnero triginta viroruin. De Itonii ne Iitilus noIDinia , qui si urit trionia virorum. nullunt usquarn v sti iiiii . Atque etiani si vel triginta virorerm fuisset, ad conjuncta normina Moooς καὶ Κλεοφῶν non antum esset epitlieton οἱ τῶν τριάκοντα

. v. ἐπιβολή. ώς καὶ παρὰ Λυσία κατὰ Nικομαχίδου, Itanc ipsa n

iisse lacile intelliςtur, ex partu γενόμενοι. Σάτυρος mini, tit 3, 14. erat θρασύτατος των

tamen Vera eas pnt rat. Nam haud ineredibile lana Solonia tempore Eertis in mussis senatui signatam sulare juria metiovem.

Plat nee iter Proe a. T. I. P.

συνεστασίασενJ Hoc verentix ipsum est eonspiravit, uili I-vit partes eoruna , qui te sua

contrairia , violenta naach nii 3antur , non quod vini transitiva n lati dina suasit Marulandus συνέστησε, confundeng id cum praeterito συνεστάναι, quod intransitivam vim tristet.

τῆ ανιέρα, ἡ ἡ κρίσις ἐγένετοI

Subuo igitur et repente eo ipso die, quo Cleoptiontis cR Issa dicantia orat , hanc legem Pro- ducebat, ut non po/set examinari,ntrurn vera I x esset Solonia, an subdita.

SEARCH

MENU NAVIGATION