Homeri Opera quae exstant omnia Graece & Latine. Graeca ad principem H. Stephani, ut & ad primam omnium Demetrii Chalcondylae editionem atque insuper ad cod. mss. sunt excussa. Ex Latinis editis selecta sunt optima, verum ita interpolata, ut plurimis

11쪽

ut alibi, hic etiam habeatur omnis mutandae servitionis causa praecisa videtur; certe infra ad Odyl. ι . ias 5. ipso Stephano reserente Eustathius in sus δε, qui similiis ilocus est praesenti, coniurastionem ii abutulare censuit, neque i Stephanum esse inagis audiendum. Eustathio .ibi quidem cre- scio. Hoc etiam non re quis monuerit, solere tales solennes sermulas Ouaiuloque immutatas occurrere etiam in locis iubi res ipsa id ferre nyn posse . videtur, v. Odys. η. 47. icunt Minerva solum ulissem alloquatur, Poeta transitione inita iacit: Tο- δ. μύθων γρxa A'Θἰάη. Hoc etiam sposset requiri an alia exemplaria habeant in Iliados illo loco Totara ανιςαμεν . esset hoc nou alienuna. Quid si ostendanius φδε immediate geminatum, & eadem significatione occurrere lvi ibi etiams Odys. Θ. 367. & sequenti , quem locum infra,

gendum censet ur . n. ataui nihil est, quod cogat. nos contra consensum omnium exemplarium, quem ipsemet satetur , quietquam inutare; nam sensus , nus et , imo ουδ. m huic loco aptius quam ετ , quod, nihil bibi amplius usis desiderasequasi saturatos, significat; ita τ-ολογία quaedam e sis,

etiam epulis exempta famer. Si eδέ eti scribas, sensus est: Mειι non a se . quod fuimus desideraret. Nullam causim. video curmurare velit, nisi quia sorte credidit Θυώος ουπι Ω - δωος .esse inusitatius quod non est, uti patet ex Odys. κ. so. Ο ὐ

occurrant istud un,&superius illud σολ ὁ ', ouomodo suspicari potuerit ea semper &in omnibns exemplaribus corrupta esse. Ad Iliad. β. 237. annotat: Cogi et iactον m l ic το

sus alibi saepe oeci serit possit ita legi:

sed tibi edicam hoc, & perficietur . pror

Sed tibi edicam, hoc autem etiam perficietiar Mihi non videtur ut ipsi : nam illa scriptura prae se fert quasi Ulysses iratus hoc rantum se iacturum Thersiti minetur, quod statim indicat: si nenape pergat insanire , se cumve beribus caesum nudum e concione eiecturiam: es quas, ni praedixisset, non fuisset illud facturus; cuni tamen nihil praeterea molito Thersiti statim tergum dolaverit. Quis ita iratus minatur λ Ego tibi prius indicabo, quod velim re verberare, atque ita demum hoc faciam. Multo commodior itaque

12쪽

iis est vulgata lectio hoc sensu: Edico tibi, neque tu credas iuud haud persectum iri . Sed quid impulit eum cur m smaluerit quam τὸ δε ; Nihil quidem tale suspicor de Η. Ste- Phano , qualia animabit vertinatis in Holneri miibusdam inter Pretibus , qui Articesum praepontivum M , per Hic, Haec, Hoc . exponunt ; gemino eiTore . cum enim credant Latinis etiam esse Articulos, taee J per Hic red lunt, etiam ubi consuetudo I ni sermonis id non seri : fugitque praeterea eos, apud Poetas Graecos solere quandoque Articulos loco Pronominum accipi; itaque cum ό per sua genera & casus possit reddi per Is, Ille, Iste, Hie, imo etiam per Qui

quandoque, quae omnia sunt Pronomina, isti plerumaue peri Hic reddunt, male personas & attributa tractantes. tale quid, triquam , de Η. Stephano suspicari , etsi Dialo ante etiam op αδ s prae mῖM ὸa, item ad Odys. α. 316. pro τὰς δή. Probet, nolim; nam nullum dubium est quin legerit Apollonium Alexandrinum rim Z-τάξεως, qui Lib. II. cap. 8. eL

Ad Il. versum 433. in Θελξus Obra set Mia ipse ser psit Φαωω, qui ouina deseruii possit, se videre ron posse dicens. Ego quid praeterea difficultatis hic sit praeter numeri rati nem ignoro, iungitur enim Adiectivum plurale Subst. dualis sed nos securos esse Eust. jubet, ρλως, inquiens,

Ad Iliad. ν. Versum 775. pro πιαλ ἐμω , quod est in aliis editionibus , repotat η ρλεμοιο ν quia, ut ipse ait, πτ pro προnatur poni certe debrat ιbi rantum, ubι es laba praecedens, bimis alias , possione produ*nda est. Hoc quam certum sit c gnoscimus ex Nomine proprio Ptolemaeus, quod & ipsum

occurrit Iliad. δ. a 28. - Ευρυαιδων, υἰο, Πτολεμα ου Πειρα δαο, ubi longum, etiam absente m. item ex alio nonii ne proprio Tριπο λεα . Praeterea Iliad. o. 67o. πτ λιμ ο edissit ipsemet praecedirnte cliphthongor ita in πτόλις, ἰεΘων, σωκρον litera abundat gravioris sonicausa. nulli non obvium Κνωόἀεων πολίεῖρον. Sed quia hoc

levius est , videtur neglexisse quod alite editiones halunt.

causam video; quia non ita accepit haec verba, uti ex ipsa rerum ηκολεθ' accipienda esse osterulam : Patroclus precibusti mpe

13쪽

impetrarat arietin Achillis , ut petiolium a navibus & rapitibus Graecorum depelleret . Ilia. ... 4s. pr ineluerat; sed Achilles non ignarus lati: saviis, fontismum μν-antiaritim casim N ν. I .; non pariam timebat Patroclo , tam earo capiti; umiae primum, Quantis potest precibus Iovem obtestatur. in uni Amietis pronibuisset infandos a navibus i. sibi ineolumis : verum . abnuit hoc illi Divum Pater. annuit illud π. aso. Deinde sollieite mamiat Ami- eo, ut parta navibus salute, redeat; neu se eat per situm per sequerulis hostibus .. 87. atque ita eum Smittit. Patroclo

eum suis in hostes progresso, isti Achillem rati, quia

eius arma v biebant, fugae arripiendae quam pugnae erant cupidiores π. ω83. itaque eaeduntiar . Patroclus fortunam uris gens, sarpedonem Iovis Filium fataliter occidit π. 4, D a. Atriue hic exultans sumessu. Achillis mandatoriani obliviscitur. Iovis voluntate sive sito praevalente. grassaturque ferro usque ad Troiana moenia, animae Πugnae heu nimis pro ligus, suam dextra Hectoris erat effusuriis. de qin re tota Holneritae est: Certe Patroclus erat se erepturus morti , si

. dictis paruisset Achillis ἔ-pιi psit eum Iovis voluiuas hominum voluntate potior sit . qui quem viAuna & pe i- tum in praelio cupit. prius ipse ad pugnandum compessit, uti nune Patroclum . idem sensus est versionis in nostra editione exhibitae; messior certe Fac Stephaniana: Sed semper I vis sententia Dperior est μυηtia hominum. ινά pe φώ Irenuum

retam vinora terret , adeo ut eri victoriam Desti inserat ; aliasvreo ad pranam aeranaet . quasi vero non utrianque seci Liat Patroclo: deinde quae Mus est πιεετροεπεια magis explicat,& ασμα Πω, .sed ipsum vide. Haec inquam causa est quamobrem is usitatiore modo per vero sive autem adversativain con iunctionem exposuerit: pro qua correctio versionis hic copulativam habet rectius. de ista Particula aecipe locum Eustathii : ear ι νει' -λωοἰ -ν, N-ἰ--υα ων τβ, γαρ c cer-- to loco . op ε dris πού, ε , νῶσιν 4ώτον, Δ τω Εἰ-οὐ κουιτό- , νοε ι - , Θεα δε τύ - μήτηρ, . it τὸ . ἐγὼ ησ. o Θια. λα--δε-- n oum a inris των, ἀι , ἐν τῆ , o κω a. ouod & nos ubi opus erat in corrigendo observasse patebit. Ob eandem rationem pro . τε legit Ο τὸ. dum exponit hoc per asi Mo . , Ii: iipse ait, alias ; non observato tamen hic, quod Eustathius monet, illud ipsun ἴτε vetusto more pro ιτἐ quod sora' significat ut apud Pindarum Olvmp. XI. ἀνθρώπως δομο εο γε- poni: nusse in plerisque αναυγα is potest itentie retineri etiam taute illa Stephani expositione. Restat

14쪽

, cui praesert ἐποτρυ- , quod in Il. ρ. 78. est . oes aus m. , . quod se videre posse, ouomodo zo δ' inlati ἐποτρυν aecipi possit , pro E--τροπ -- . nobis id fieri posse videriir: ε pro posito diximus . Quint ad vessium attinet, Eustactio quamvis eodem sensu haec legenti, perinta est Indicativo an Coniunctivo modo id proseras p. IIo I. ap. si itaque putavit Eusta

iunctivo invenies in Il. β. 782. Il. ara. & sorte alibi. sed fatendum rariuscule, quia aut particula κεν sive M addi tur . aut 3rrus ponitur cum vecto sub unctivi modi . Quod si tantum eropter in solicitavit hune loeum . ut hac occasione

hium de Prouulentia divina loeum ex Polymnia istunt:

hoc tantum gelavisset 'delere stephaniis, quid apud illum Historicum significat ne quis ealumnierair , quasi ille statuerit Deum es imoidum. & cruciari. si probi licet homi-aaes & im,derati suis bonis permuntur, uti nugatur Comicus

de iove:

Non ira sentitant saniores Etlanta , sed uti Aristotel' scri

bit: αἰ- ῶς AKNτM .livi, in illis quin cficuntur Metaphysica . Apud Herodotum itaque per φθόνον intelligidstere νειαν-ν, tune patere an Clione , solon cum videret Croesum fortuna dulci ebri uin, oratione illum castigat Inem rabili , quam ita cristur : Π serio , ἐπιταμενον με-Θεῖον

τουν περο; quid hic sibi velit φΘόν- , mox ibi Herodotus in-

Ad Odyssi θ. 396. contra omnium editionum consensum. ipse saretur, in isto versii: Εὐρυκλ δἰ ἄρ--Θω ' viενM. pro ἐαι ou scripsit iam, veris non stante. Ego cet deum scribendum e Evuαλεμ δε ε ώῶν. illum ipsum, ut i

15쪽

loco idem si nificet quod in Il. σ. IIy. - ά ε μοτιοιέ. αππ. item in Hyinno Veneris 268. τεμένη δέ ἱ κικλη ,- κου n. sic esset pleonasimus alteria trius Pronominis; aut legendunt potius ita: Eυρυαλ Es ε αυτος , idem significante illo. quod in Iliados & Hymni versu. sed & hoc tanquam te

Vius neglexerit. Adi Odyss. σ. I9 I. in πιρόσωπα τε coniunctionem παρελκειν

existimans , προσώπατα scribenduim censet s sed ibi θε illius non abutulat uti vides: μεν οἰ πρωτα πρόσωπά τε .καλκdeinde, versu post hunc tertio sequitur: Και μ ν μακρατερωι &c. ubique obvia exempla, ubi praecedente τε sequitur uti apiui Iatinos etiam post , , insertur, quandoque. Nihil itaque opus erat κ νουργῆσαε nomen, neque enim si quis casus per με- πλασμοὶ, est sermatus, statim novus nona inativus excogitandus; si ὀγσε dicitur pro .αματε ne putemus in nominativo ἴς posse nos dicere . Eustathius qui leni parum abest quin probet τὼ προοικας, sed auctoritas ei deest. Quod autem Stephanus negat τε, abundare; quis ne scit καί τε saepissime occurrere ρ Κω τε νεου ita. Κοα τε

quia, ut inquit, non possit credere Honae ruin )ixisse : μί, -

sed non animadvertit subaussiendum esse ibi σιτοδε , aut

.. ; Elliptica similis illi, quam Stephanus in dubium vocat in hoc :Tlia δ' M,m τροσιωπεν ανῆρ οή lia γε λοὰ ξη, Odys. cq-y. - Odys. ω. legitur as8. vertus iste: Πη δε νηυς ἐςηκε Θοη, ῆ ς' ἀγαγε. A'' Θε- ίτάρους, = Ibi Η. Stephanus ad marginem notavit variantem lectio ιν nena δα , credo qirini ira in quibusdam exemplaribus invene rat s iliana lectionem itide in in contextum recipere dubitavit; quia semel conssit ut una tabet, nuti temere mutare. Videtur tamen hie sne temeritatis nota δω potuisse alteri praeserti; nainorimam, longam syllabam pes postulabat: deinde id require- Dat otios ipse Poetae familiaris, quem δαὶ accepimus in interrogationibus plerunque scripsisse. Hic )am me credo non nimis

Corale

16쪽

mas usitata nec vulgaria proferre. Primum quod dico Homero similiarem fuisse morem, ut in interrogationit, iis nisn'pO-ueret, Verum δα . quod tamen tantum abest ut familiare ei

videri possit, ut potius nescivisse illud credi cum hodie apud eum id vix appareat: deinde quint/liu)us rei testem laudo minus vulgo usitatum. Est is Apollonius Alexandrinus in Syntaxi. Minus usitatum hunc Grammaticum praestantissi- Inum non ideo dico, mihi constet , quicquia in iliteras festum sit, aut gerariir ; sed quia, ita id comperisse invenio illos viros , quos nihil eorum fugit et Vir ullustris Ezech. Spanliena ius observationibus ad Juliani orati I. haec scripsit o

Mnasimn . Praeterea Grammaticum illum minus hodie steqiwntari Ipse etiam sum expertus : Incidi in Libruua qui profitetur Noυam via docendi Graeca: ibi sorte inulta egregia invenientur , quia nma est ; mihi tamen sic temere aperienti nuper Liumin 1llum obtulit se Quaestio, novo qui lena modo explicata, sed ita explicata, ut satius fuerat Veteres ibi non neglectos . Ad Canonem noriunt Nemriwnr pluriae gaudere verbo putara , annotavit Aucto Ex nemine unquam mortalium Miaisere ii Esse rationem, smcturae . Postea ita disserit ut plane arguatur Apollonium non trivisse ; qui tamen melius videtur illam rem clisputetisse Lib. III. Synt. Cap. Io. & II. unde viscimus: Hanc structuram in neutro genere , τα γατρέχει, τα παιδία λεγει, esse, negari non possit , ἀκα- τανηλοη, id est , minus congruam partibus inter se nou recte aptis: sed esse occulte ἀκαταΜηλ ν , nec se inper: v. g. παι 'α γράφω potest esse καταn, λ & congrua syntaxis, si iccipias μ ταβὰ nκ eς sive transitive pro γράφει . Ἐontra aurem in Masculinis&Foemininis talis syntaxis nun uani po

σει dicimus γραφίη, cum in istis non sit similis accus tivus nominativo. itaque crassior & apertior est Soloecisinus et οἱ παδίς γράφει, ω γ- ακες λεγει, isto : η δια γράφει, τἀγύνο- λλει , aeclisens ista quandoque re e componuntur, illa nunquam . Igitur ut in mori,is &verissionibus elegantes quidam homines, Graece ει ν scallide se simulant sinplices , & in deteriorem partem inci,

nare s

17쪽

quod socratem factitasse accepimus; ita censeamus itores Graecos simpsicitatem qiundam & ineuciam prae se erre voluisse in hae .striactura: & vii in congressionibus eos. qui ubique & in rebus apertis ει με illa utuntur . oro ineoptis & contenatis ita inus ; ita sciamus scriptores illos, ne inepti viderentur , non ubi tale usos α κατumi λ' illa syntaxi, nisi cum speciem quamlaun recti prae se sene videriir , quod, tu rixi , usu venit in Neiuris pluralibus . Adscit A verba

λυκοri, hanc Apollonius affert causam. Quae mihi propterea videriir verior illa , qvim mυus rictis ibi habet; quia si quaeratur. quamobrem utar verbis Scholiastae Pindari inses 4m των

pin sinis im in neiuris sere s per id saciant thoe siratur , Apollonius habebit quid respondeat, μωπι non habebit . iam itaque ostendi , me non sine ratione a ductum ut crederem illum Grammaticum vulgo miniis esse intrum. Hunc, inquam, testem cito ei H, qvi, i rixi, δvi In o δἰ in illo Homeri loco recipi potitissὸ ε, nam Lib. I. cap. 32. post visputationem de articulo in Interrogationibus. dicit Aristarchuna in isto loco: Iliad. M M 8. L. των ἀδεων Τμων φυλακοίτι ' ovi &α etsi res ipsa articulum postularet , ejusilue vestigia ibi adessent uti videbis nos edidisse, δ' αἱ maluim tamen δvi, Guia ita soleret Poeta in interrogationibus. adscribam partem illim loci, ili causam edisserit, quia illum etiatri tomun tangit, de

. δαχ ιν- γος. Etiam Cap. a. huius vibri stridit, quod Α-

malaei auctoritate. adductus, assitinat Poetae iliarem Lisse' ne M. Conjunctionem; quod tamen ex hodiernis e sitionibus vix suspicari licet. Ego hane observationem non vanam esse imis credo, quia apud Aristoptanem idem obseri avi ; paue loca adsimam, nam ornesiam non metani. In pluto . circa

18쪽

credidi oculis meis cum haec primum legerem; Illumne, qui eo Iannis sellicissime hune sermonem coluerit, qui Thesauriam eiuslconcsiderit, de talibus dubitare λ Est illa significiitio huie loeo aptissima & nihil est invinitar Iliad. in Clypeo Α-

onto erat iacturus melius λ Iamne vides praulentet fruisse H. stephanum quod coniecta ι ἐκ -ον κδ' οναρ oblatas co rextui Poetae insendite ὸGraverit 3 Ex huius itaque ει - tIone nostram exprimete merito tutim, q-m ex cuiusvis sius, cuius neque viligentia, neriue fides, dexteritas est aemie spinata, fore existimavit Editor clarissimus , evius &vauntatem & facultatem iuvanssi rem iiterariam cognoscent di inlatirabuntur, sivi maxime Diorenem inritum & Iulium Pollucem, eum Commentariis rarissimis juxtam doetissimis, rosque vix quisquam in lucem unquam prodituros sperasset, ab ipso κmiratissime & nitidissime distos viderint . 4md a Vertiones attinet, id etiam rectissime iudicavit, illas uuae verbum verbo exprimunt aliis litterio ibin esse praeserenatu; nam istae plerianque dum solam elegantiam & proprietinim tini sermonis sectant , a Gmo Ion as rex munte hine se ut Lector renam cognscendarum avidus, lectis Gnaeis quia cnmile & lonsum est videre quid eui responi diu, solam version . capsu Gul eius elegantia perlegat , putetiae se recte i sis' Minerum, quia argumentiam Irin tueat e quo Bacto satius erar Latina seorsim eri antem Homer

19쪽

iniatur in gratia n eorum qui graece discere cupiunt ;- omnia ad Verbari: quantiam fieri potest, exprimi , ne Lector abducatur a vestis longius, sed sicile cernat quae Larina illis respo cieant . Exprimitur autem vectum Verbo, quando respicitur etymologia & usitatior vocis significatio , mininaeque in a recessitur, nisi cuni Latini serinonis indoles cogit. d ales vereones uti usu faciliores sunt, ita iactu operosiores depi ebendentun periculum faciemi . Talis visa est I-iliado, vel si , recentissima , quam nos leviter denuo emerulatam exhi ienatis; Odysseae versionem a Sctetistiano Castellione culli, ficultas in hoc genere nota erit iis qui Biblita ejus &l Sibyll ina solem legere, correctam damus. ubi sine plura quam spe riveram mutanda inveni , essi non nimis rigidus exactor si eri in aut proprietatis aut puritatis, u pote aliud fere1Je erioribus typographicis, etsi literae sint parvissimae, ut Lucretius dei atomis loquitiar , te paene securum esse ausim a ube- nam in illis tollendis, ab illo, cui unice hoc negotium

co inmissuaa erat homine non indiligente , praeterea a me etiam tanta diligentia aestibita fuit , quanta potuit maxima; imo nec ipse fasitor dubitavit sese ad hanc curam demittere , secti unum atrerumve errorem praeteritum animadverteret , specimen denuo legendum recidissit . . Iam de Homero ipso quaedam dicenda restant tum & de re-liuiuis ejusdem poein uibus praeter Iliadem & Odysseam . Ve-irum quirin hisce spatium hic non suppetat, illis in Prae-liatione Odysseae praefixa disseremus , atriue illuc benevolumi Lectorem ablegarinis . . . s

20쪽

CΗryses sacerdos Apollinis postquam venisset stationem

navium Graecorum, liberaturiis filiana suam Chrysidem neque vero eam recepisset, sed contumeliose ab Agamemnonectinxissus esset, Apollinem precatur contra Graecos. Ingruente igitor peste, postquam magna vis hominum, ut, solet , interis risset, Aehilles concionem vocat. In cum Calchas enarrasset veram causam, Achillesque Deum placare iussisset, A- ὸ gamen non iratus invectus est in Achillem , vi4ue ei abstulit

Briseidem, quam .in virtutis praemi una Acceperat . Quare ira

scitur Achisses Graecis. Verum Thetis , rogante filio in

coelum ascendit, aque Iove, ut Troaanis victoriam adversus Graecos concedat, petit. Hac re gois perii, itana rixatur cuin Jove, donec eos tandem Vulcanus dirim eret, Vinum in pocul

Io aureo miscens. Illis itaque, cum reliquum diei gehio suo indulsissent, sonantis tandina obrepit. Tom. I. A Aλφη