Aristophanis Equites recensuit Adolphus von Velsen

발행: 1869년

분량: 297페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

161쪽

AR . Gπω τι των εἰωθότων, ω δέσποτα, ἐφ' οις αεὶ γελῶσιν οἱ θεώμενοι; AIO. νὴ τον AE' o τι βουλει γε, πλὴν πιεζομαι, το Dro δε φυλαξαι ' πάνυ γάρ ἐστ' ξδη χολή.SAN. μζδ' ετερον ἀστεῖόν τι; BIO. πλήν Κ, ώς θλίβο

μαι. 5

ΣΑΝ. τί δαί; το πάνυ γέλοιον εἴπω: AIO. νὴ Aία θαρρῶν γε μόνον ἐκεῖν' ὁπως μ 4 'ρεῖς, ΣΑΝ. το τί; A IO. μεταβαλλόμενος τἀνάφορον ὁτι χεζqτιας.αAN. μvo' ῖτι τοσουτον αχθος ἔπ' ἐμαυτῶ φέρων, εἰ μὴ καθαιρήσει τις, ἀποπαρδήσομαι; I0

162쪽

ΣΑΝ. τί δῆτ' ἔδει με ταῶτα τα σκευη φέρειν, εἴπερ ποιήσω μηδεν Ανπερ Φρυνιχος εῖωθε ποιεῖν και Λυκις κἀμειψίας, σκευ' ποτ' εἰ φερουσιν εν κωμωδίας iliisΙΟ. μή νυν ποιησρς' ώς εγὼ θεώμενος,

OTαν τι τουτων των σοφισμάτων ἴδω,

πλεῖν ἡ 'νιαυτῶ πρεσβυτερος απερχομαι. AN. ἁ τρισκακοδαίμων ἄρ' ὁ τράχηλος οὐτοσί,

οτι θλίβεται μεν, το δε γέλοιον ουκ ερεῖ. 20ΛΙΟ. εἶτ' ουχ υβρις ταῶτ' εστὶ καὶ .πολλὴ τρυφή, o τ' εγὼ μεν ὼν Λιόνυσος, υιος Σταμνίου, αυτος βαδίζω και πονῶ, τοὐτον δ' orso,ῖνα μὴ ταλαιπωροῖτο μηδ' ἄχθυς φεροι; SAN. ου φερω 'γώ; ΛΙΟ. πῶς φέρεις γάρ, ος γ' ὀχεῖ; 2b

ADNOTATIO CRITICA.vv. 14 et 15 ελθε ποιεῖν καὶ Λυκις κἀμειψίας. t o κευ' ποτ' εἰ φέρουσιν ἐν κωμωδίας coniecturm Naari vis incuria refingere coitiatus sum. SCRIPTURAE DISCREPAΝTIA.

163쪽

Ου δῆθ' ο γ' ἔχω 'γὼ και φέρω, μὰ τον Λί' ου. πῶς γὰρ φέρεις, ὁς γ' αυτὀς υφ' ἐτερου φέρει;

ουκ oi δ'' ο δ' ὐμος ουτοσὶ πιέζεται. 30συ δ' οὐν ἐπειδὴ τον ὁ νον ου φής σ' ώφελε ν, ἐν τω μέρει συ τον ὀνον ἀράμενος φέρε.οῖμοι κακοδαίμων ' τί γὰρ εγώ ουκ ἐναυμάχου ν;ὴ τἄν σε κωκυειν ἀν εκέλευον μακρά. κατάβα, πανούργε. και γὰρ εγγῶς τῆς θυρας 3βῆδη βαδίζων εἰμι τῆσδ οὶ πρῶτα με

ἔδει τραπέσθαι. παιδίον, παῖ, ὴμί, παῖ.τίς την θυραν ἐπάταξεν; ώς κενταυρικῶς . ἐνήλαθ' ὁστις' εἰπε μοι, τουτι τί ἐν;

cui. ου) M li in rustira, sed a prima munti sunt Verba a καὶ

164쪽

AID. ὁ πiaQ. ΣΑΝ. τί ἔστιν; Am. ουκ ἐνεθυμω ς; ΣΑΝ. τὼ τί; MA IV. ώς σφόδρα μ' ἔδεισε. ΣAN. νη Λία, μη μαίνοιό γε.HPA. ου τοι μὰ την is μητρα δύναμαι μη γελῆν καίτοι δάκνω γ' ἐμαυτόν' ἀκλλ' oμως γελῶ.AIO. es δαιμόνιε, πρόσελθε δέομαι γάρ τί σου. ΠPA. ἀλλ' οὐχ oιός τ' εἴμ' ἀποσοβῆσαι τον γέλων, 4', ορῶν λεοντῆν ἐπί κροκωτῶ κειμένην. τίς ὁ νους; τί κόθορνος και ρόπαλον ξυνηλθέτην; σειγῖ γης ἀπεδήμεις; AIO. ἐπεβάτευον Κλεισθένει HPA. κἀναυμάχησας; AIυ. καὶ κατεδυσαμέν γε ναυς τῶν πολεμίων γῆ δώδεκ' η τρισκαίδεκα. 50HPA. σφώ: AID. νη τον 'Aπόλλω. ΣΑΝ. κἀτ' ἔγωγ' ἐξηγρόμην. AIU. και δῆτ' επὶ τῆς νεώς ἀναγιγνώσκοντί μοι

165쪽

AIo. μὴ σκῶπτέ μ ἁδελφ'' ου γαρ ἀλλ' ἔχω κακῶς ' τοι οὐτος ψερός με διαλυμαίνεται. HPA. ποῖος τις, dδελφιδιον; AID. Oυκ ἔχω φράσαι. 60 δμως γε μέντοι σοι δι' αἰνιγμῶν ἐρῶ.hdq ποτ ἐπεθυμησας ἐξαίφνης εrνο 'ς; HPA. ἔτνους; βαβαιαξ. μυριάκις γ' ἐν τῶ βιω.

166쪽

τί ι '; ουκ γοφῶν ζρ; BIO. τοὐτο γάρ τοι και μόνονετ' εot ι λοιπον ἀγαθόν, εἰ καὶ τοὐτ' αρα οὐ γὰρ σάφ' οἶθ' οὐδ' αὐτὼ τοὐθ' ἴπως εχει. 7b εἰτ' ου Σοφοκλεα, πρότερον ἴντ' Εὐριπίδου, μελλεις ἀνάξειν, εἴπερ ἐκεῖθεν δει G' ἄγειν; ου, πριν γ' ἰν Ἱοφῶντ . απολαβὼν αυτὴν μόνον,

167쪽

κἄλλως ὁ μεν γ' Eυριπίδης, πανοὐργος ών, m 'κῖν ξυναποδραναι δεύρ' ἐπιχειρήσειέ μοι o δ' εὐκολος μεν ἐνθάδ', εὐκολος δ' ἐκεῖ. HPA. 'Aγάθων δε που ποτ' ἐστ': AIO. ἀπολιπών μ' οἴχεται, ἀγαθὰς ποιητὴς καὶ ποθεινῖς τοῖς φίλοις. HPA. ποῖ γζς ὁ τλήμων : AIU. ἐς μακάρων ε νωχίαν. GHPA. ὁ δε Σενοκλέης; AIO. ἐξόλοιτο νὴ Ais. UPA. Πυθάγγελος δέ , EA . πεοὶ ει os δ' οὐδεὶς λόγος

ἐπιτριβομενου τυν ωμον ουτωσὶ σφόδρα. HPA. οὐκουν ετερ' εστ' ἐνταὐθα μειρακυλλιατραγωδίας ποιοὐντα πλεῖν η μυρία 00

168쪽

ἄπαξ προσουρήσαντα et θ τραγωδία. 9b γόνιμον δὲ ποιητὴν αν Ουχ ευροις ἔτι ζητῶν αν, ὁστις ρῆμα γενναῖον λάκοι.HPA. πῶς γόνιμον; ΑΙΟ. ώδὶ γόνιμον, οστις φθέγξεται

τοιουτονί τι παρακεκινδυνευμένον,

αἰθέρα Λιὸς δωμάτιον, ξ χρόνου πόδα, 100ῆ φρενα μεν ουκ ἐθέλουσαν ὁμόσαι καθ' ιερῶν, γλῶτταν δ' ἐπιορκήσασαν ἰδία τῆς φρενός. HPA. σε δε ταυτ' ἀρέσκει; AIO. μἀλλὰ πλεῖν ἡ μαίνομαι.

HO. ἡ μην κόβαλά γ' ἐστίν, ώς καὶ σοὶ δοκεῖ.

ΛΙΟ. μη τον ἐμὸν οἴκει νουν' ἔχεις γὰρ οἰκίαν is bHO. και μην ἀτεχνῶς γε παμπόνηρα φαίνεται. ΛΙΟ. δειπνεῖν με δίδασκε. ΣΑΝ. περι ἐμου δ' ουδεὶς λόγος. ΛΙΟ. αλλ' Ανπερ ἔνεκα τήνδε την σκευὴν ἔχωνῆλθον κατὰ σὴν μίμησιν, ῖνα μοι τοὐς ξενους τοὐς σοὐς φράσειας, εἰ δεοίμην, οἶσι σὐ il0

ἔχρω-ήνίκ' ἐλθες ἐπὶ τον Κέρβερον,

ADNOTATIO CRITICA. v. 103 μἀλλἀ Ι'orgoniis. - v. 111 ἔχρω Bminorius. SCRII TURAE DISCREI ANTIA.

169쪽

τουτους φράσον μοι, λιμένας, ἀρτοπώλια, πορνεῖ', ἀναπαυλας, ἐκτροπας, κρήνας, ὁδούς, πόλεις, διαίτας, πανδοκεῖ ἔπειθ', οπου κόρεις ὀλίγιστοι. AN. περὶ ἐμου δ' Ουδεὶς λόγος. libu . ω σχέτλιε, τολμ σεις γὰρ ἰέναι; BIO. καὶ συ γε μηδὲν ετι προς ταυτ , ἀλλα φράζε τῶν οδῶνοπη τάχιστ' ἀφιξόμεθ' εἰς υιδου κάτω καὶ μήτε θερμῆν μήτ' ἄγαν ψυχραν φράσyς. HO. φέρε δή, τίν' αυτῶν σοι φράσω πρώτην; τίνα; l 20 μία μεν γὰρ εστιν ἀπδ κάλω καὶ θρανίου, κρεμάσαντι σαυτόν. ΛΙΟ. παύε, πνιγηρὰν λέγεις.

ADNOTATIO CRITICA. v. 114 πανδοκεῖ' ἔπειθ' e coniectura scripsi. - V. I 16 ἰέναι; UIO. καὶ Seidlemas. ACRIPTURAE DISCREPANTIA.

inargine dextro adscriptum a Prana a manu: γρ. καὶ συ γε V super συ γε in κοι σύ γε ουcripsit prima manus: γρ. κάτω II ll v. 117 ver-

170쪽

HO. ἀλλ' ἔστιν ατραπὸς ξύντομος τετριμμεν V, 4 διὰ θυως. AIO. ἄρα κώνειον λέγεις ἔHPA. μάλιστά γε. AIU. φυχράν γε καὶ δυσχείμερον 25εύθῶς γὰρ ἀποπήγνυσι τἀντικνήμια.HO. βούλει ταχεῖαν καὶ κατάντη σοι φράσω; AIO. νη τον Αί', ώς οντος γε μη βαδιστικου. HO. καθέρπυσόν νυν ἐς Κεραμεικόν. AIO. κἄrα τι; Πυ. ἀναβὰς ἐπὶ τον πύργον τον υ φηλὀν AIυ. τί δρῶ; l 30HO. ἀφιεμέι ν την λαμπάδ ἐντευθεν θεῶ, κἄπειτ' ἐπειδὰν φῶσιν οἱ θεώμενοι ειναι, τόθ' εIναι και σὐ σαυτόν. AIO. ποῖ; HO. κάτω.BIO. ἀλλ' ἀπολέσαιμ' ἄν ἐγκεφάλου θρίω δυο.ουκ ἄν βαδίσαιμι τqν ὁδὼν ταυτην. HPA. τί δαί; l35AIO. ῆν περ συ τότε κατῆλθες. HO. ἀλλ' ὁ πλους πολύς.

SCRIPTURAE DISCREPANTIA.

SEARCH

MENU NAVIGATION