Aristophanis Equites recensuit Adolphus von Velsen

261쪽

Ea . ἔτι μεῖζον ἐξήμαρτες η 'γὼ 'βουλόμην εἰ γὰρ πατρωον τὰ χθόνιον ἔχει γέρας,

BIO. ουτως αν εχ προς πατρὸς τυμβωρυχος.AIΣ. Αιόνυσε, πίνεις οἶνον ουκ ἀνθοσμίαν. lib0AIO. λέγ' ἔτερον αυτω' συ δ' ἐπιτήρει τὰ βλάβος. AIα σωτηρ γενου μοι συμμαχός τ' αἰτουμένω.ηκω γὰρ εἰς γ qν τηνδε και κατέρχομαι.

E . δὶς ταυτὸν ημῖν εἶπεν ὁ σοφὰς Αἰσχυλος. is Io. πῶς δίς; EI P. σκόπει τὁ ρῆμ' ' εγὼ δέ σοι

φράσω. ll 55ηκω γὰρ εἰς γην, φησί, και κατέρχομαι ' ηκω δε ταυτόν ἐστι τῶ κατέρχομαι. JADNOTATIO CRITICA. v. 1157 ηκω Gellius - hunc versum iam in codice umbrosiano ex Punctuna, ut spurium, uncis ουeclusi. cir. scholium in codice veneto: τὰ ηκειν *qσὶ et αυτὴν ἐστὶ τὸ κατερχεται scrib. τῶ κατέρχεσθαι)r ex eius nocti enim scholio versiis ortus est his diebus stii lolpinis Pringius meus milii scripsit hunc versum etiani ab Her vor leno ut spuriunI condomna tuni esse uisae ab eodem viro doctissiino in v. 944 Κηφισοφῶντα μιγνυς. verba Dionyso ilata esse . SCRIPTURAE DISCREPANTIA.

textu omissos in marginu dextro adscripsit Ρmina manus in A

φησι LP φησιν A φησι in contextu ornis Sta in Suprii lineant adscripsit.

Ie τῶ est in V l verba ηκειν δὲ, ταυτόν εστι τί κατερχομαι. OXPuncta

262쪽

is Io. νη τον Αί ῶσπερ γ' εἴ τις εἴποι γείτονι, χρησον συ μάκτραν, εἰ δε βουλει, κάρδοπον. AIS. ου δqτα τουτό γ ὼ κατεστωμυλμένε lΗκ ἄνθρωπε, ταυτ' εστ', ἀλλ' ἄριστ' επῶν ἔχον. AIO. πῶς δη; διδαξον γάρ με καθ' o τι δὴ AIΣ. ηκειν μεν εἰς γην ἔσθ' οτω μετη πάτρας

χωρὶς γὰρ ἄλλης συμφορὰς ἐλήλυθεν 'φευγων δ' ἀνηρ ηκει τε καὶ κατέρχεται. li sibis Io. ευ νη τον 'Aπόλλω. τί συ λέγεις, Eυριπίδης EPH ου φημὶ τον υρέστην κατελθεῖν οἴκαδε λάθρα γαρ ῆλθεν, ου πιθὼν τοὐς κυρίους. ΑΙΟ. ευ νη τον 'μην' ο τι λέγεις δ' ου μανθάνω. EI P. πέραινε τοίνυν ἔτερον. BIO. ἴθι πέραινε συ, li 70Αἰσχυλ ἀνυσας' συ δ' εις το κακὸν απόβλεπε. AIS. τυμβου δ' ἐπ' ἔχθω τῶδε κηρυσσω πατρικλύειν, ἀκουσαι. ΕΥP. τοὐθ' ἔτερον αυ δὶς λέγει,

AI NOTATIO CRITICA. v. ll62 Dionysi personant versui praefixit Bruncicitis. - v. li6 ιηκειν Ilirschigitis. - v. 1l73 αυ δὶς Balcitis. SCRIPTURAE DISCREPANTIA.sunt in M li v. 1158 ῶσπερ γ' J ῶσπερ correctiun ex aσπερ γ' in

263쪽

AIU. τεθνηκόσιν γὰρ ἔλεγεν, ω μοχθηρε σύ, οἶς οὐδε τρὶς λέγοντες ἐξικνουμεθα. Ita συ δὲ πῶς ἐποίεις τους προλόγους; E . φράσω.κἄν που δὶς εἴπω ταυτον, ξ στοιβὴν ἴδρς

ενουσαν εξω του λόγου , κατάπτυσον.

AIO. ἰθι δη λέγ' ' οὐ γάρ μοὐστὶν ἀλλ' ἀκουσtia τῶν σῶν προλόγων τῆς ὀρθότητος τῶν επῶν. ΕΥΗ ῆν Οἰδίπους τὰ πρῶτον ευδαίμων ανήρ, AIα μὰ του Aί' οὐ δῆτ ἄλλὰ κακοδαίμων φυσει, οντινά γε, πριν φυναι μέν, Aπόλλων εφη ἀποκτενεῖν τὴν πατέρα , πρὶν καὶ γεγονέναι, πῶς Ουτος ἐν τὀ πρῶτον ευδαίμων ανήρ; EI P. εἶτ' εγένετ ' αυθις ἀθλιώτατος βροτῶν. AIα μὰ τὸν Αί' ου δῆτ', ου μὲν οὐν ἐπαύσατο.

συ δε πως vertia in raSura stant, sed n prima nilinii in V l

264쪽

ῖνα μη 'κτραφεὶς γένοιτο του πατρὁς φονεύς' εἶθ' ως Πόλυβον ηρρησεν οἰδῶν τὼ πόδε ἔπειτα γραυν εγημεν αυτὰς ῶν νεος, και πρός γε τουτοις την ἐαυτου μητέρα 'εἶτ ἐξετύφλωσεν αὐτόν. BIO. ευδαιμων ἄρ' ην, εἰ κἀστρατήγησέν γε μετ' Ερασινίδου. II MEI P. ληρεῖς ἐγώ δε τοὐς προλόγους καλῶς ποιῶ. ΛΙΣ. καὶ μην μα τον Λί' οὐ κατ' ἔπος γε σου κνίσω τὼ ρῆμ' εκαστον, ἀλλα συν τοῖσιν θεοῖς απὀ ληκυθίου σου τοὐς προλόγους διαφθερῶ. l 200YPP. απὸ ληκυθίου σὐ τοὐς ἐμούς; AIS ενὁς μόνου. ποιεῖς γὰρ ουτως ώστ ἐνα9μόττειν απαν,

ADNOTATIO CRITICA. post v. 1192 excidisse videtur versus, quo de Laio a filio occiso actii tu em,t, ita fers crani paratus: uitia tαDt λονευσε πατερα. πρὶν κἀγνωκέναι. SCitII TURAE DISCREPANTIA.

vv. 1201 - 1209 inel.) in contextu oniissos adscripsit, prirna manus in minore solio, quod insertuna est iu N it v. l 201 EI P. J om. V l

265쪽

1 14

καὶ κωδάριον καὶ ληκυθιον καὶ θυλάκιον, ἐν τοῖς ἰαμβείοισι. δείξω δ' αυτίκα .EPP. ἰδου, συ δείξεις; ΛΙΣ. φημί. ΛΙΟ. καὶ δη χρηλέγειν. I 20bEPP. Αἴγυπτος, ῶς ὁ πλεῖστος εσπαρται λόγος,

ξυν παισι πεντηκοντα ναυτίλω πλάτllυργος κατασχὼν ΛΙΣ. ληκυθιον απώλεσεν. ΛΙΟ. τουτὶ τί ην το ληκυθιον; ου κλαυσεται;

λέγ' ετερον αυτω πρόλογον, ῖνα καὶ γνῶ πάλιν. EI P. Λιόνυσος, ο ς θυρσοισι καὶ νεβρῶν δοραῖς l2llκαθαπτὁς ἐν πευκαισι Παρνασὰν κάτα πηδῆ χορεi ων, ΑΙΣ. ληκυθιον ἀπώλεσεν.

ADNOTATIO CRITICA. v. 1203 θυλάκιον in fine versus corruptum est, neque Fritetsciat coniectura θυλακον serri potest, sed nudaciore remedio sanaucla vide-tiir corrilptela, ita ut scri sendi sint uv. l 202 et i 20Ar ποιεῖς γὰo Ουτως ωστε ληκυθιον ἄπαν l καὶ κωδάριον και θυλάκιον ἐναρμόσειν. Futumanain ἐναρμόσειν spectat ad exeinpla illa, Mias in versibus proxiasis pro

feriantur. SCRIPTURAE DISCREPANTIA.

κατασχώνJ κατασχών ' Ιἰ κατασχών; corr. Pri Ina manuS ex κατα-

ώχων : in V κατασχών, est in UM κατασχών: A l ληκυθιονl ληκυθιον

praefixa est in IIJAM nulla novae personas nota est in V) lλέγ'J ras. corr. ex λεγετ' in V l ετερονJ ετερον R l αὐτῶJ αυτῶ

266쪽

ΛΙΟ. οἴμοι πεπλήγμεθ' αυθις υπὸ της ληκυθου. EI P. ἀλλ' ουδεν εσται πρῆγμα ' προς γὰρ τουτονιτον πρόλογον οὐχ εξει προσάψαι λήκυθον. οὐκ εστιν ὁστις πάντ' ἀνὴρ εὐδαιμονεῖ' η γὰρ πεφυκώς εσθλὰς Ουκ ἔχει βίον η δυσγενης ῶν ΑΙΣ. ληκυλον ἀπωλεσεν. BIO. Eυριπίδη, EI P. τί εσθ'; A IO. υφέσθαι

δοκεῖ.

το ληκυθιον γὰρ τοsτο πνευσεῖται πολύ.EPP. οὐδ' ἄν μὰ την Λημητρα φροντίσαιμί γε νυνὶ γὰρ αυτos τοὐτο γ' ἐκκεκόψεται. ΛΙΟ. ἴθι δη λέγ' ετερον κἀπεχου της ληκυθου. ET P. Σιδώνιόν ποτ' ἄστυ Κάδμος εκλιπὼν 'Aγηνορος παῖς ΑΙΣ. ληκυθιον ἀπωλεσεν. BIO. A δαιμόνι ἀνδρῶν, ἄγε πρίω την λήκυθον,ῖνα μη διακναίσst τοὐς προλόγους ημῶν. E . το τί; εγὼ πρίωμαι τωδ'; ΑΙΟ. ἐὰν πείθρ γ' εμοί.

ADNOTATIO CRITICA. v. 1220 Dθ' Bentietiis - δοκεῖ Κuaterus. - v. 1227 ἄγε πρίω Moinevitis. - V. 1228 sortiisse Pro τό τις scribendum est ἰδού, cir. V. 1205. SCRIPTURAE DISCREPANTIA.

πολύ - correxit prima naantig ex πολυ - in V πολυ est in V li

δήμητραν RUAM δήμητρα corr. prima manus inter ScribenduIn ex

267쪽

IIAΤΡAXO I. EI . o εἰ δῆτ'. ἐπεὶ πολλοῖς προλόγους εχω λέγειν l230ῖν' ουτος Ουχ εξει προσάψαι λήκυθον. Πέλοψ ὁ Tαντάλειος εἰς IIῖσαν μολων αῖσιν ῖπποις AIΣ. ληκυθιον ἀπώλεσεν. A IO. ορῆς, προσῆψεν αυθις αυ την λήκυθον. ἀλλ', ὼγάθ', ἔτι καὶ νυν ἀπόδου πάσν τέχνsi' l23bλήφει γὰρ οβολοs πάνυ καλήν τε κἀγαθήν. EI P. μὰ τον Λί ουπω γ' ' ἔτι γὰρ εἰσί μοι συχνοί. ἰνευς ποτ' ἐκ γ ς ΑΙΣ. ληκυθιον ἀπώλεσεν. ET . ἔασον εἰπεῖν πρῶθ' ολον με τον στίχον. Οἰνευς ποτ' ἐκ γης πολυμετρον λαβὼν στάχυν, θύων ἀπαρχὰς ΑΙΣ. ληκυθιον ἀπώλεσεν. I 24 lis Io. μεταξὐ θυων; καὶ τις αυθ' υφείλεro;

συχνοί' corr. prima manus ex συχνοὶ ' in V συχνοὶ . est in II συχνοὶ

268쪽

EI P. ἔα αυτόν, ω τῶν ' προς τοδὶ γὰρ εἰπάτω. Ζευς, ώς λέλεκται τῆς ἀληθείας υπο, A IO. ἀπολεῖ σ'' ερεῖ γάρ, ληκύθιον ἀπώλεσεν. l245το ληκύθιον τοὐτ' ἐπι τοῖς προλόγοισί σου. ῶσπερ τὰ συκ' επὶ τοῖσιν ὀφθαλμοῖς ἔφυ.αλλ' ἐς τὰ μελη προς των θεῶν αυτοὐ τραπου. EI P. και μην ἔχω γ' οἶς αυτιν αποδείξω κακὸν

μελοποιὰν ἔντα καὶ ποιοὐντα ταυτ' αεί. l2bo XOP. τί ποτε πρῆγμα γενήσεται;

ADNOTATIO CRITICA. v. 124s ok DObraeus. SCRIPTURAE DISCREPANTIA.

269쪽

φροντίζειν γὰρ ἔγωγ' ἔχω, et ' ἄρα μέμψιν ἐποίσει ἀνδρὶ τῶ πολυ πλεῖστα δὴ καὶ κάλλιστα μέλη ποιή- 1255σαντι τῶν μέχρι νυνί.

ΕΓP. πάνυ γε μέλη θαυμασταζ' δείξει δη τάχα i 26l εἰς ἔν γὰρ αυτοὐ πάντα τὰ μέλη ξυντεμῶ. l262BIO. καὶ μην λογιουμαί γ' αυτὰ τῶν ψῆφων λαβών. I 263ΚΟP. θαυμάζω γὰρ ἔγωγ' οπρ l05

τὰJ τα in contextu omissum supra versu ui adscripsit priIna manus

270쪽

EPP. Φθιῶτ' 'Aχιλλεί, τί ποτ' ἀνδροδάἴκτον ἀκοDων ἰὴ κόπον ου πελάθεις επ' αρωγάν; I 26b Ερμαν μεν πρόγονον τίομεν γένος οι περὶ λίμναν. ἰὴ κόπον ου πελάθεις επ' αρωγάν; BIO. δυο σοι κόπω, Αἰσχυλε, τουτω. EPH κυδιστ' Aχαιῶν Aτρέως πολυκοίρανε μάνθανέ μου

ἰὴ κόπον Ου πελάθεις επ' αρωγάν; BIO. τρίτος, Αἰσχυλε, σοι κόπος ουτος. Ε . ευφαμεῖτε ' μελισσονόμοι δόμον 'Αρτέμιδος πέλας

οἴγειν.

in κόπον ου πελάθεις επ' αρωγάν; l275 κυριός εἰμι θροεῖν ὁδιον κράτος αἴσιον ανδρῶν.

n emnone. SCRIPTURAE DISCREPANTIA.

inter uv. 1263 et 1264 est : - διαύλεων προς αυλεῖ τὰ lein mascholiu διαύλων διαυλεῖ τις) R δι' αυλιον προς αυλεῖ τὰ ieinina scholii: διαύλων προς αυλεῖ τί:) V διαύλιον προσαυλεῖ τις ti διαύ-

λων προσαυδα rις minio Super προσαυδα picto a prima naanu: προσ