Scholia graeca in Euripidis tragoedias ex codicibus aucta et emendata edidit Guglielmus Dindorfius

발행: 1863년

분량: 549페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

3쪽

EX CODICIBUS AUCTA ET EMENDATA

EDIDIT

GULI ELMUS DINDOR FIUS.

E TYPOGRAPHEO ACADEMICO,

5쪽

3534. ira*io ad novissimiun editorem Aligustiina Mattiatas a. 8i7. ex e licibus edita essent recentibus, qui magna optimoriam scholio ni parte carent nec raro coimpii aut interpolati Sunt, operact pretiuna laetumia esse mihi visus sit ni si ea ad codicos exigerem ob antiquiores et locupletiores. Inter hos Principem locum tonsi M. Vonotus Bibliotlaecas Mitri ianao I . scriptus Soeulo duodecimo in membranis sorinas quartae na oris, loliis I 54. quor in undeviginti prinia Dionysio Porio tuo riusvio scitoliastis data sunt, reliqua Euripulis tragoedias qmnqtis continenti Hecubam, Orostona, Phoenissas, Andrini acliam et Hippolyti inacum solioliis brevioribus et glossentatis inter versus, longioribus in margins scriptis litoris tam exilibus ut non tana calanio quam neu exaratao e88e videantvi', atramentOPIo tam pallido ut plurima non Sine magna oculorem contentione legi possint, alia ita sint oblitoriita ut inter Iuni vix singulariim vocian si terraritia vctvestigan appareant, nonnullis otiam bibliopogi culpa aliis tuo e ibus desectis. Quas difficultates tit maxilua ex parte superiironiihi liceret, Oxinata lactuni est Iosephi Mueliora diligentia, potatili ot patientia, qua ot hujus codicis et, qui ipso quoqtie non levis labor erat, Vaticani 9o9. scholia exciissit. Sehesia eodicis Marciani in IIecubam, nulla pi aerarissa υ ποθέσει, qt inlis sabulis r ellipiis ciliattuor est prinofixa, incipiunt solio

6쪽

2o R finiuntur cliuo solio 42 h. subscripto τελos Ἐκόβης. φύλλα κγ. Soquuntiar Orestes sol. 42h-75 η, Phoeni tuo sol. 75h-IC9 , Andromaclin sol. IC9h-I32 h. Scitolia in Hippobtuni, ipias tabula continetur soliis I 33 I5ψ h. rarescunt indo ab solio 3 o. V. 35 l .) linu ciun glossematis, cluae codex hie non pati ea habet inter versiis posita, prorsus deficiunt indo ab solio 148. v. 8o8. Seholia lillis codicis anti in sunt et optinuis notas,

imagnani partent ex Did mi nitorii nimo grana inaticorum veterum commentari: is eXcerpta, umnixtis tarnen passim, ut in scii lioru in vetoriana iid alios quo Pio scriptores codici ruis sic tuna videmus, insoriOritin grana malicoriana a Uitamentis, vine discer-noro ab illis pleriniurio non ost cliflicito. Glossemata supra verAlia scripta, vii nios niuitia demurn post grammaticos votores Aloxandrinos Eoculis invaluit, codex habet plumnan, Ploriani partem Innxi In an apposui, non ab uno Onania grananiatico scripta, sed ex diversis cossi ei biis petita, Aneps puerilia aetatoni- Rie si iaIn interilium bactarOrtina rideo vocabit lorinii u Su pira luntia, vellit κουβουκλείοις, pio κλήιθροις explicatur in Phoen. v. 64. Vol. 3. P. 55, 22., quo genere clixi Schol. Aristophanis vol. I. p. in . iv. et Vol. 3. P. 387. Co diei Marciano et aetate et niictoritato proxiIniis est A. Vaticanus 9o9, bonabyciniis sectili docti ni tertii, soliis 3I4., pioriam pri Intun vacumn Pst, somnae quartao nauioris. Insiliat

sabulae novent, Hecuba, Orestes, Phoenissac, Medea, Ilippol tus, Alcestis, Andromacha, Troades et Rhostis, soliis pluribus inalo halntia et non paucis ablatis. Hecubae, cilia de primoruni solioni in con sitione vicienda vias in Appendico dixi vol. 4.

P. 23 I. 24 ., nonnisi mignaenia supersunt. Ac primo vii leni post soli uni sextum tintini deest solimn versus complex lim a II -

256. Porro versus desunt 714-Io68. soliis cleconi evulsis, quor In illio ab Inanii secuti ῬIarti quintivo locinii supplesta sunt, quibus versiis continentur 7Iη-783. clina scholiis perpaucia ex codico recenti transcriptis, iit dixi in annotation o ad VOl. I. P. 397, In Oreste inter solia nunc nuineris 58. et 59. signata

sabula vi una solii 43. pagitia prior sine scitoliis a naanu prinias IHpta esset, recentior sol Olia nonnulla nil v. 67i -637. cxeo lico rocentiore a lscripsit. Seholia in Phoenissas, Andronia-cluxni, Gotules et, litorii in parte maiore libriim Venetum carere Diuiti os by Corale

7쪽

schosiis dosunt post solia 298 . ct 3o8h. et cloest extrema pars fabulao v. 899-996.3, adscripto in fino solii 3 14 h. a naanu

reeunti λείπει.

Silimnia laujus codicis laus post ta est in scholiis antii pus tui Tmades et Illiosum, quae Ox Dictyini alior nudio m ainmiti cOrii in Alexandrinormn conina ontariis con posita ex tui Si tuo Plen:ιstini doctrinae copiis ini illis pio et pOctaruna veterum et alior inscriptorinu locis ni itin te non cognitis in ignia: quae ex eo Pii ruunt inlidit II loronΠniis Aniatius in Euripulis oditione Glas ro- VienSi R. I 82I., repetiveriint, conectis naultis codicis vitiis, ine litionibus Lipsiensi inis L. D in tollitas a. I 825. ct C. F. ΚnInΡ-II annus a. I 837. in decinio Euripidis ab A. Matthiae oditi voluinine, post ciuos scholia in Ritosunt o litioni hujus sabulae, ii uao Berotini prodiit a. i 837., inseritit annotationi tua si illo illu-ntravit, Fr. Valeriis, Aeliolia in utram vie satallain, codico doniis inspecto, Passilia cori exit C. G. Colistus in Appon dico ait Goelii Phoenissariana editionein a. i8 6., ego vero Ioseplii Muellem, do quo stiprix di colanna, opera a flutus nunc ni illi O integriori, OX-lii inii, tacite comistis, quos raro oportis pretium eriit notari, orioribus Anaatii. vii inulta non rocto lego 'at nec raro lacu nausigna posueriit ut, i codicis scriptura paene ovani la ab legendo dete Titiis ei at, velut P. 45-49. o litionis uacae. In hi trius pio auto in satallas scitoliis etsi solii ut inaur libri Vaticani scio, non inutilo tanton suit scitoliomini in Troades apographiun coin pn- raro luo i codici inest chartareo Neapolitano Bibliothoeno re iaci 65. notato in Catalogo II. F. 9I.ὶ qui praetor alia alioriini scripta foliis 93-I4o. IIcclibani, Orostsin et Phoenissas cunisclioliis vulgari inis Bi Eantinis, Troiuliini vero sabuleti in tina cuiuscholiis ex libro Vaticano sit in itini continet, curia inscripti Ono Ἀριστοφάνους γρaμμaτικου σχόλια εἰς τὸ δρῶμα των τοῖ Κυριπίδου Τρωάδων, ficta ut, lit, rario, qui Aristophanis no non υ ποθέσει Pri c- Acripti iiii in eo lice I aticano viil erat) secillo seti plus mi into Diuiligo 1 by Corale

8쪽

declino, quo telnpore Vaticani scriptura Ininus tiliati I ntine lotrita suit: undo laetuni ut Ogo uno alterii pro loco quae in

Vaticano lectu difficiliora ossent Neapol itani opo expedire

potueri n.

Sotiosioriun in Alcestin olsi pario sors clitnidia carot codex Vaticanus et in reli tua fabulas pulte Plemini is eadem praebet citiae ex aliis libris Pri lena o lita erunt, Elint tanton ipla Θ sibi propria habeat, inter inque nonnulla egregia, velut nil v. 7I8. ii ii in soliolio liaiul dubio ex Didymi cominentarata Oxcerpto duo servati Atint ex Aescitvli Xohφόρων protomo versus, isti in codico

Aoselisi Mediceo, in quo haec satalla ab initio dosecta est,

tosiderantur.

Alupianto integriora sunt scitolia in Me liniri, cisi Oinissis passini sola oliis antiquis, luae alii eo licos servariant, velut doNeophrono ad V. I 387. vol. 4. P. 83, 6-I 2. In salnilis reliquis illi in alio coclox Vaticanus suspe consentit Euni Veneto, sed saepe otiain clissentit, vol oinissis quao illo liabet solioliis, vel additis quas illo omittit, vol aliter consorin iis, pleriun lito tarmen ita ut Vonotus antiquiorona scholioniinformani servasse, Vaticanua ab graminaticis recontioribus intor-polatam praebere videatur. Praecipuo lainen usui milii suit in Hippolyto, critia salnilao scitolia in Veneto rarescunt post v. 35 I. et in to ab v. 8O8. prorsiis deficiunt, in Vaticano vero nequabiliter iisque a l fili in tabula o decurriant. Idem sero de Hecuba, Platonus in Vaticano Oxstat, est dicenduin. 'ontra in Andronia ha scitolia vetera et parti ui egregia in codico Voncto reliquanto plura viain in Vaticano sunt servata. In Oresto vero et Phoenissis Oiulcin sero utritis pie codicis scholioriana copia est, nisi ii io i Vaticanus in his statuiti Η, ut suopo in Hecuba, mimit Sin Hippolyto, scitolia Iani ita flabet illino ab insemoriun toInporum granimaticis composita esse patet, velut in Ilippolito ubi voi sis ἀλλ' ω πά reo Πόσειδον v. 887.ὶ longa inscripta est nat ratio do Minoe, cluain ipsunt genus clice tuli non Ox scholita antimus peti

9쪽

προσηλθε Δαιδάλω τῶ ὰγαλματουργω καὶ ἀπήγγειλε αὐτω την ἐπι τῶ ταύρω ταύτης ἔρωτα, ὁ ς δη Δαίδαλος θέλων ἐκπληρῶσαι την ταύτης

ἔφεσιν κατεσκεύασε ξύλινον ταυρον, συνάφας αὐτω κῶ αἰδοῖον, καὶ ἐνέδυσεν αυτον δέρμα ταύρου. ἐν μια γοῖν των ημερων κατερχόμενος ὁ ταῖρος Λπὸ της θηρας προς τὸ οἰκεῖον σπήλαιον ἐφευρε τον τοιοῖτον

νεωτερικόν τι φρονησας b πρ- τα μετεωρότερα τοῖ αέρος εφέρετο, τωνδε κηρίνων πτερων διαλυθέντων ταῖς ἡλιακαῖς ὀκτῖσι προς το παράλιον

πέλαγος ἐξωλίσθησεν, ὁ δη καὶ μέχρι ros νῖν την επωνυμίαν αυτοῖκέκλ ται. ὁ δε Δαίδαλ- οῖά τις ἐπι ηειος προς τὰ χθαμαλώτερα μέρη ψερόμενος εἰς Ἀθηνας κατήντησεν, ὁ δ' μαθων ὁ Mir ως εἰς Ἀθηνας

πρέσβεις ἔστειλε τον τοι osτον ἀποκομίσοντας προς αυτόν. των Ἀθηναίων οε μη πειθομένων πάλιν ὁ τυι τος Mίνως διὰ γραμμάτων αυτοῖς κατήγγειλεν αυ ros το κατ' ἔτος διδόναι αυτον ἔνα ἄνθρωπον, ἄστε τρώγειν αυτον τον Mινώταυρον, ὁ δη καὶ οἱ Ἀθηναιοι ηθέλησαν. διαφόρων γοῖν ἀπελθόντων ε κεῖσι ἐζήτησε και ὁ Θησεύς ἀπελθὼν ἐκεῖσε ηράσθη παρὰ της θυγατρὸς της Πασιφάης. ην γοῖν ὁ τοι τος Mινώταυρος ἀποκεκλεισμένος ἐν πολυθυρω καὶ πολυπλόκου Οἰκηματι, ὁδη καὶ λαβύρινθος ἐκαλεῖτο. Θησεῖς υιος μεν Αἴθρας καὶ λόγω μὲν Αἰγέως, ἔργω δε Ποσειδῶνος. ΙIujugi nodi narrationes vel niythologicao vel historicae, pracfixo plerunIcilio leniviale ἱστορία, non soliun inter sela Olia tul poestiti uni aconi coriim sal Halas. sint etiatu ad Honiora Ilia leni et Odyssean pliari inae reperiuntm', quariarnaliao ab loctis ot antiquis gramnaaticis ex veteritin nabethogra-plioriun ob historicoriun operibus sunt excerptuo, utonio ratis non raro auctoI uin no in inlinis, do quo dixi in Practatione ait Seliolia

neris est titio 1 in scholio recenti ad Hec. v. 678. p. 39I, 5. codici Vaticano ex Tlioina Magistro illitto Euripides

tres primas Aeschyli, Sophi lis. Eii-ripidis et Aristotilianis saluilas πρῶτον, δευτερον et τρίτον δρομα saepissitne appellarunt, quod ipsum quotlite inali litu in est iii veteruin scholiasta

10쪽

in Odysseain vol. I. p. xvii. , ut isto ut, inferiorii in temporiam gimn Inaticis sine ullo recon sitioris ci trinas apparatu o librara scriptor ita, quibus nos quoquo hodie utimur, con positas: in viogonerre valdo sibi placueriint otiarn infitinao aetatis grananiatices, velut Thoinas Magister, qui non paucas lituusimo si nareationes vel υποθέσεων loco poetariun scenicoriun sabulis Prasfixit, vel scholiis ab so scriptis inseriait, ni liquo infinias aetatia GaIn-rnatici, citialis suit qui ἱστορίαν do Iphigenia in Aillule Inactata, si initoni Thoinas Magistra clo oodoni sacrificio narretitioni, eoΠΙ- Posuit, quain ex cod. Nor. 59. apposui in annot. ad Vol. 2. P. I 77, 2O., in qua Gregorius adeo Nugiangonus naeniortitui . Do tuo iterum milii ilicen luna erit infra p. xii. in deseriptione codicis C.) Monacen Sis. Nil alio meliora sunt alia scholia recentiora codicis Vaticani inodo longiori, velut vol. I. p. 329, 5.-33o, I 6. 493, 6 - 23.5O8, ἶ7-34. Vol. 2. p. I93, I 5 - I9ψ, 4. Vol. q. P. I 49, I9. in annot . mea) modo broviora, quae sunt piminia, no qii ut de infiniae aetatis scholiis Bugantinis clicaria, vae mantis recentiores niarginibus codicis Vaticani pa in1 adscripseriant. Iraro ab Π olnen oratis, cpium fioo scholioriana genus ox ipsis sontibus, doquibus insin dicetur, potero licuerit. ἰlossentata interlinoaria codex V uticanus plumina lani ot: ipioriana in stillio ad Itiaosiun et Troades pertinent in Appendico

intor sola olia dispergere malui, in sabulis reli luis raritas Inon1oravi, mihi in ca luna soro in eo lico Veneto, illii antiquior Vaticano ost, et Parisino 27i3. qui Hiis tum sero ut pio Vaticanus aetatiscat, roperiuntur, ituor mim Partem Satis, ut opinor, magnani apposui. Tertius intor eo lices antivi toros locus do botur Parisino B.)27i3. olim 682. tuna 2793 ὶ scriptus in morial ranis ostseculo doctimo tortio, soliis I 59. sorinae satia triatuo madoris, Seri P ti ira satis bono servata, nisi quod milia Mae palluerant a naanu reconti Oro, ut saepo in eo licibus anti lutori ruis taciti ni videmus, novo instati rata sit ni utraInent O. Fabii letin codex continet ScP- te in pi inins oo dein or lino i luo in Vaticano aliis quo codicibus positas sunt, ita titi prirna Sit ΙIocili etι. POstrenaa Amiron actin. Seholia brevia ct glossoniata ut in Veneto ut Vaticano. ita inlaoc clito tuo eo lice Plurii tua sit pra vorsus scripta sunt, longiora in Diuitias i by Cooste

SEARCH

MENU NAVIGATION