장음표시 사용
31쪽
homirn in Sophoclem ratio ost, de iiivinis dixi in Ρmictat. ad scholioriana horrem volui non alteritin p. V. Contri, in Euripide etsi non difficiis suisset ex scholioni ni sari agino contena deligem
acta olia, quae ex Alexandrinorinia eo non tam ia derivata osso certia cognoscitur indiciis, tamen non minor sorum Acholiorii innumerias est, pretioserti in brevioriun, viae non li luet it triana veteribi is solioliis sint annunteriincla an novitiis, is alia otia In anto Moschopuli et Thoin Magistra tempora veteribus non paucu
rum geliolia coniuncta, erat codiciun sitis visereta, exiliberomiana Ddicio saepo vii lem certo, sed saepe etiam incerto, Sep raro nialui, non Inngno, ut opinor, lectoriana incomnodo, quum in tribus tantuni sabulis, Hectina, Oresto et Phoenissis subna lestum sit votora si recentia soliolia inixta ceriae . Nam do sex relicitus sabulis cluariam, Rhosi et Troadum, Acholia nullis sero, Hippolni paucis tantum interpolata sunt recontio ngrammaticoriun ad sint nentis, in tribus vero sabulis, Medoa,
Alcosti do si Andri macha, tum Exiguus scholio In numerras est ut nου operae clui leIn pretium videatur duplicem proponers Sci1Ο-
Υποθεσεις, quaa Bingularem sabularem scholiis pinomisi ad codicos optimoa recensit , alias ab veteribus scripta sunt
graminati eis aliae a Bugantinis. Antiquiores quas do sabulis nonnullis supersunt haiul dubio ex Aristophania Byzantii, cisius nomen alimioties servatum in codicitiis ore, υποθέσεσι satalla In scenicarum sunt excerptae, de cimibus dixit Nauchius in libro do hoo grammatico p. 256 seqq. IDicaearchi υπόθεσις Rhesi ab scriptoro Amatnenti quod suporest memoratur vectis ὁ Δικαίαρχος nam sic libro in scripturum δικαί αν optimo coreexit Nauchius) ἐκτιθὼς την υπόθεμιν τοῖ 'Phσου, quas annotatio hamidistie sumta est o lissim quem Soxtus Empiricus adv. Mathem. 3, 3. memorat, αἱ Δικαιόρχου ὐποθέσεις των Εὐριπίδου καὶ Σοφοκλέους μύθων. Do Thomae M agistri inroθέσεσι supra dixi ubi do oossico Guel Aytano Mobam. Indicos huic oditioni addidi duo, alteriun scriptorem ab scholiastis mentoratoriam, alteriun Grilecum nominum proprioriam et Voctoriam, in quem non solum vocabula ab scholiastis explanata, quislenus operas preti uni orat, rettuli, sed otiam ipsorum sch Disiligo Ooste
33쪽
I. Γενος Ευριπίδου καὶ βίοcJ Excen ta de Uita Euripidis in codicibus alias vel si inpliciter βίοc Ευριαίδου vel Εὐριπίδου γένος vel γε νοι' Εὐρι- ἀδου inscribuntur. Nunc pri- Inua , ni fallor. in lucem proditi laec Euripictis Vita e bibliotheca Collegii Ambrosiani, quod Mediolani est. Codicis nota est A. I 4. Leguntur in eo primae tres Euripidis tragoediae a recentiore manu satis Ine Irilose scriptae. Unde venerat in Ambirasianam bissiliotheis eam, priuia pagina declarat his vectis : me eo ae optimae notae miteniptus Pisis a Gratia Mari a Gratia HO. no ne Ili. mi Card. Fecteriri Bor- romaei Ambra s.aeBibliot.a umlatoria anno M. D. LX. C. I scyi. Vita Euripidis ex eo leni sonte derivata est, EX quo illum, clinie in Aldinaeditione legitur, hausit Dionalis Mamster. Sed utriuiue nonnulla
sibi propria halbet, quibus alterix careat. V ELMSL. in Appendice ad Euripidis nacchas p. 392. Est
haec Vita 'grammatico scripta et antiquiore et doctiore quam reliqua omnia de vita Euripulis excerpta per codices sparsa. Ea ipsa
vel simili ali pia de vita Euripulis
Omnaentatione usus est vetus Diogenis Laertii interpolator, ut mox dicetur. a. Μ σάρχουJ μνηστάρχου Ambr. ut infra μνησταρχίδης Pro ροησαρχαδης. Notavit Elnasi eius. Recte Fcriptum in cod. Vindob. II 9. EX quo E. Zinanterii annus Diariis
Scito L. EURIP. I. scholasticis R. I 828. II. n. a. Simiis
lia de vita Euripidis excerpta edidit, qualia etiam in codice Havianiensi 35 9. chartaceo seculi quarti miintive decimi reperiuntur, quae O. D. Blocli ius in Frie lenianni et Seeticulii Misceli. crit. 822. I. p. 39ψ-396.-Τmbus aliis usus est Κirclita ossius. Vaticano I 3 5. ex bibliotheca Fulvii Ursini) cliartaceo, qui Oppianum continet cum tribus Primis tragoediis Euripidis : Palatino inter Vaticanos n. 98., Ustinate I o. Qui dias ex libris ego, omissis quisquiliis, ea tantuna annotabo quae memorata illi ita sunt. In Havniensi nonnulla bis Scripta sunt, quae ubi cluserunt sigila II avn. a. et Havn. h. designabo. Et lito quidem Huvn. loco priore μνησαρ . . altero μνησάρχου. In Vat. I 3 5. σαρχίδου, quae fortasse vera nomini R scriptura est liabenda, Ra quid Μνησαρχίδου nepotis nomini, quod instat inemoratur, tribuendum CFt Nam nepotes Saepi Esime avorumno in inibus appellatos fuisse con
ib. ΚλειτοῖςJ κλυτοῖς Ambr. Nomen recte scriptum apud reliquos biographos, Suidam S. v. Εὐριπίδm et scitol. Arist. TheΕΠ . ad V. I. a quo Euripules Κλειτοῖς υἱωνός dicitur Bd U. 9I . quum hinc clicendu esset: nisi hic librarii error est. Κλειτοῖς nOmnis exemptu ulla attuli in Thesauro vol4. P. I 624. B
34쪽
τοῖς λαχανοπωλιδος, Ἀωαῖος μὲν, εγεννηθη εν Σαλαμῖνι ἐπὶ Καλλιάδου ἄρχοντος κατὰ την οε ολυμπιάδα, ἴτε ἐναυμάχησαν τοῖς Πέρ
σαις ιι Ελληνες. ησκησε δε κατ' ἀρχὰς μεν παγκράτιον η πυγμην, του πατρος αυ του χρησμον λαβόντος ἔτι στεφανηφόρους αγωνας 5 νικησει. και φασιν αυτον 'Aθηνησι νικησαι. ἀναγνους δὲ επι τραγωδιαν ἐτράπη, και πολλους προσεξεῖρε λόγους, φυσιολογίας, ρητο
ρείας, ἀναγνωρισμους, ως δη ακουστης γενόμενος Ἀναξαγόρου καὶΠρὼδίκου καὶ ΓΠρωταγίρου καὶ Σωκράτους ἔταῖρος. δοκεῖ δὲ αὐτωχαὶ Σωκράτης ὁ φιλόσοφος καὶ Mνησίλοχος συμπεποιηκέναι τινὰ, Io ως φησι Τηλεκλειδης
Μνησύλοχός ἐστ' εκεῖνος. ος φρύγει τι δραμα καινον Ειριαιδη, καὶ Σωκράτης τα φρύγαν' Arοτiθησιν. I. λαχανοπώλιδοςJ λαχανοπωλητρίας
dixit Arist. Tliesin. 387. OmiSSO Κλειτοῖς nomine. Eodem redit piod σκάνδικας vendidisse dicitur. iiii quod iii tulit Arist. Ach. 4j8. Eq. I9. ubi vi lentiae scholiastarum
πίδος. εω τούτου δε του δημου ην Εὐριπι- δης ὁ της τραγφδίας ποι τες. ib. ΚαλλιάδουJ καλλίου Ambr. in PIa Scriptura codices ornnes qui excerpta de Vita Euripissis continent consentire videntur. Coris rectum ex Hioriun Demptoritat locis, ab Clintono indicatis Fast. Heli. vOl. 2. P. 28. a. οε J ἐβδομηΜοστ εμπτην Ambr. Anni notam omittunt Vindob. I avn. a. : in Havn. b. corrupte
tinis cscuntur qui literas operam dant: de quo ilixit L. Dindonius in Thesauro vol. I. pari. a. p. 3 9.eollatis Io. Malalae exemplis p. 9a,
Thomas M. qui in Vita Euripidis
in mi p. I I. I 6. aliud quid substituit.
Havn. Est ουρολόγους και φυσιολογίας . . . φητορείας γενόμενος. In λόγουe eum Ambr. consentit Vat. I 345. Nauckius conjecit .ολλα προσεξευρε, προλόγου .
35쪽
οι δε τα μέλη φασὶ Κηφισοφωντα ποιεῖν η Tιμοκράτη 'Αργειον.
φασὶ δε αὐτον και ζωγράφον γενέσθαι και δείκνυσθαι αυτου πινάκια εν Mεγάροις' γενέσθαι δε αυτον και πυρφορον του Ζωστηρίου Ἀπάλ-
λωνος, γενηθηναι δε τη αὐτη ἡμέρα και Ἐλλάνικον εν η ἐνίκων την περὶ Σαλαμῖνα ναυμαχίαν οι Ελληνες, ἄρξασθαι ἀγωνίζεσθαι s
λοχοe δἰ ἐκεῖνος φρυγικόντι δρῶμα καινον εἰριπίδη καὶ σωκράτης υποτίθησιν te ριπιοου καὶ σωκράτου - φρυγαναύποτίθησιν Vat. 3345. ComPR-randa cum liis quae apiui Diog. L. in initio Vitae Socratis leguntur
2, 18. Σωκράτης Σωφρονίσκου μεν ηνυιος λιθουργου καὶ Φαιναρέτης μαίας, ως καὶ Πλάτων εν Θεαιτητφ φησὶν, Ἀθη- ναιος, των δημων Ἀλωπεκηθεν. εδόκει δε συμποιεῖν Εὐριπίδη. οθεν Μνησίλοχος ἀτω φησι Φρύγες εστ ι καινον δρῶμα
τοῖτ' Εὐριπίδου, - καὶ Σωκράτης τα
καὶ φρονεῖc Menatus οἴτω μέγα. ἔξεστι γάρ μοι' Σωκράτης γὰρ αἴτιος.V'Αριστοφάνης Νεφέλαις Εὐριπίδης δ' οτὶς τραγνδίας ποιων τὰς περιλαλουσας ουτος ἐστι τὰς σοφάς.V ἀκουσας δε
Ἀναξαγόρου etc. Quorum media ego ad Aristoph. Fragmenta P. 5 II. ecl. Oxon. sic esse in orta incinrecligenda ostendi, collata Vita Eii- rapidis, oθεν Τηλεκλείδη in Ἐσιόδων fabula. ut videtvi'. in via alium quindae poetan tringi cuna, Utiloclem, exagitatum suisse cognovimus ex scholio lacero libri Ravennatis ad Arist. Thesin. I 68.) V M - σίλοχός ἐστ' ἐκεῖνος, ος φρύγει τι δρῶμα καινον l Κυριπίδη, καὶ Σωκράτης τἁ φρύγαν' υποτίθησι .' καὶ πάλιν P Ευριπίδης δ' ο τὰς τραγ δίας ποιων l τὰς σωκρατογόμφους οἶτόe ἐστι, τὰc σοφάς.Vκαι Καλλιας Πεδήταιc in qua COII Oedia Callias plures tragicos in SCenam Pro luxi Sge videtur: v. scit Ol. Arist. Av. 3I. i5 . in A. τί δη σι σεμνη και φρονεῖς ούτω μέγα : l B. ἔξεστι γάρ μοι ' Σωκράτης γὰρ αἴτιος.VVidcntur autem omnia illa V ἐδοκειδε συμποιεῖ-τὰς σοφάς.V quae loco plimina apto illata sunt, non Diogenis esse, sed interi olatoris, qui in margini adscripsit. ex Vita Euripi tis sumta, qua integri Ore iisti Se&t tiliam nunc in codice Ambrosimo legitur. De quo monuit L. Dindorsus in Praefat. ad Xenopi . Memor. p. xi X. ed. Οxon. Lemina
Ἀριστοφάνης Nεφέλαις ex β 2 o. huc illatum esse conjecit Roeperias in Selineide vini Philologo Vol. 3. P.
I. si δε τὰ μήλη-J IJ ic incipit
codex Paris. bibliotliccae S. Geno-VEVae, ex quo haec edidit I. P. Rossimolius in Iournal do Savansi 832. P. 24O-244. ib. φασὶ ΚηφισοφωνταJ φασιν ιμφωντα Arnbr. Correxit XVelcherus in Museo Rhen. a. I 833.ὶ Vol. 1. p. 3OO. Collatis qune infra ex codice
et omisso τινες Vind. Ι avn. ib. γενέσθαιJ γεγονεναι litteria tres eodices.
Η avn. Multo plura καὶ δείκνυσθαι - σπ έναι, γυναῖκα) om. Lab. q. καὶ Ἐλλάνικον ἐλλανικὸν AInbr. ex Inariri ne illata esse coniecit Volcher S. 5. ἀγωνίζεσθαιJ ἀγωνίσασθαι at.
36쪽
γενόμενον ετων κ . μετέστη δε ἐν Mαγνησία καὶ προξενία ετιμ λ καὶ α τελεία. εκεῖθεν δε εἰς Mακεδονίαν περὶ 'Αρχέλοον γενόμανος διέτριψε και χαριζόμενος αυτω δρῶμα ὁμωνυμως ἔγραψε, και μάλα ἔπραττε παρ' αυτ οτε και ἐπὶ των διοικήσεων ε γένετο. ελέγετο δεs καὶ βαθὸν πώγωνα θρέψαι και επὶ της οψεως φακους εσχηκέναι, γυναῖκα δε ρομαι πρωτην Mελιτω, δευτέραν δε Xοιρίλην. καἰ υἱοῖς κατέλιπe τρεῖς, Mνησαρχίδην πρεσβύτερον. ἔμπορον, δεύτερον δε Μνησίλοχον, υποκριτὴν, νεωτερον δε Εi ριπίδην, ος εδίδαξε του πατρος ενια δράματα. ἡρξατο δε διδάσκειν ἐπι Καλλίου ἄρχοντος io κατὰ ολυμπιάδα πά ετει α , πρωτον δε εδίδαξε τὰς II ελιάδας, οτε καὶ τρίτος ἐγένετο. τα πάντα δ' ἡν αυτω δράματα , σωζεται δεοη. τουτων νοθεύεται τρία, Tέννης, Ραδάμανθυς, Πειρίθους. ἰτελεύτησε δε, ως φησι Φιλόχορος, υπὸρ τα ο ἔτη γεγνως, ῶς δε Ἐρατοσθένης, οε , καὶ ἐν Mακεδονία ἐτάφη. κενοτάφιον δε αυτοῖ εν
νην Vat. Xοιρινη RP. schol. Arist. Thesin. init . et alii. Vicienda de hoc nouit ne quae ex Plutochoro attulit schol. Hec ae v. I. 7. bΜνησαρχίδηνJ μνησταρχίδ Ambr. Correctum ex ullis. R . πρεσβύτερονJ μεν πρεσβυτερον Vind. Havn. μοῦν πρύτον I at. Par. Probabilius πρεσβυτατον Κ irclilio&fius, ut νεώτατον Pro νεώτερον Naue hius.
Si Ta . . αὐ . . οράματα πάντα ἐνενήκοντα καὶ οκτὼ ὼς φανερον.
37쪽
VITA EURIPIDIS.'AM1 ησιν ἐγένετο, και ἐπίγραμμα ἐπεγέγραπτο Θουκυδίδου του ιστοριογράφου ποιησαντος η Τιμοθέου του μελοποιοῖ
μνη- μὸν Ἐλλας ἄπασ' Εὐριπίδου, ὀστέα δ' ισχει γη Mακεδών ' τη γὰρ δέξατο τέρμα βίου. πατρὶς δ' Ἐλλάδος Ἐλλὼe, Ἀθηναι. πλε στα δε Μουσας 5
τέρψας εκ πολλων καὶ τον επαινον εχει.
Φασὶ δε και κεραυνωθηναι ἀμφότερα μνημεῖα. λέγουσι δε και Σοφοκλέα, ἀκούσαντα ὁτι ετελεύτησε, αυτὸν μὲν ἱματίω φαιῶ προ
ελθεῖν, τον δε χορὸν καὶ τους υποκριτὰς αστεφανωτους εἰσαγαγεῖν ἐν τω προαγωνι και δακρυσαι τον δημον. ἐτελεύτησε δε τον τροπον του- Io
τον. ἐν τῆ M ακεδονία κώμη εστ ἰ καλουμένη Θρακων διὰ το ποτε
σαις Pur. Vat. 6. πολλωνJ πλείστων Par.
ib. εχειJ εχειν Arni r. qui hic desinit. Reliquam laiijus vitae pur-tem, Q alio a siectam grammatico, mai tena pore et doctrina ii,scrior ταυτη ποτε τοῖ Aρχελαου Mο- fuit priore ex cod. Paris. edidit Rossignotius. Est etiam in Havn. et Vat. I 345. In Vat. titulus περὶ
8. φαινJ ητοι πορφυρν soliolion in marg. habet , at . , in textu Par. Ita. προαγωνιJ προγωνι Vat. ἀγῶνι RossignotiuS. ib. ἐτελεύτησε-J Hie usque ad λυ- νος δίκη p. 6, I 4. in Huvn. pramnissa quae Supra P. I. - 2, 3. leguntur ευριπίδης υἱὸς μεν ἐγένετ-το ς πέρσαις οἱ ἔλληνες vectis leviter mutatis. Sic etiam codex Venetus 5I5. et I at. I 363. apud Κirchliossium. In IIrta. haec legunt ii r post ἀναθεῖν M P. 9, 4. il . τον τρόπον τουτονJ τοιουτοτρόπως Havn. Ven. 515. et I 363. In Urb. est φασὶ δε τουτον τελευτῆσαι
38쪽
λοττικη κύων ῆλθεν ἀποπλανηθεῖσα. ταύτην Θρακες, ως εθος, θυσαντες εφαγον. και δη ό 'Αρχελαος εζημίωσεν αυτους ταλάντae. επε ιουν οὐκ εἰχον, Εὐριπίδου εδεηθησαν ἀπολυσεως ταεῖν, δεηθεντος του βασιλεως. χρόνω δε υστερον Εὐριπίδου εν αλσει τινὶ προ της 5 πόλεως ηρεμοῖντος, 'Aρχελάου δε επι κυνηγεσιον εξελθόντος, των σκυλάκων ἀπολυθεντων ὐπὸ των κυνηγων καὶ περιτυχόντων Εὐριπίδη, διεσπαράχθη καταβρωθεις ὁ ποιητης. ησαν δε εκγονοι οι σκύλακες πης ὐπὸ Θρακων ἀναιρεθείσης κυνος, οθεν και ἡ παροιμία εστ ι παρὰτως Mακεδόσι, κυνος δίκη. εσκωπτε δε τας γυναικας δια ποιημάτων i o δι' αιτίαν τοιαύτην. εἶχεν οικογενες μειράκιον ονόματι Κηφισοφωντα.
ος τουτον εφώρασε την οικείαν γυναικα ατα τουσαν. To μεν ουν
πρωτον ἀπετρεπεν άμαρτάνειν' επεὶ δ' οὐκ επειθε, κατελιπεν αυτῶ ν γυναικα, βουλομενου αυτην εχειν του Κηφισοφωντος. λεγει ουν
6. ἀπολυθεντων υπο των κυνηγων καὶ
Vat. I 363. 7. διεσπαράχθηJ διεταράχθη Vat. ἐσκαράχθη Havn. Urb. Ven. 515. Vat. I 363. R. ὁ ποιατες ori . Urb., sed allait
39쪽
και συνεπο ις ωή φησὶ και την μελλαν.
λέγουσι δε καὶ οτι αἱ γυναῖκες δια τοὐς ψόγους, ους εποιει εις αὐτας δια των ποιημάτων, τοῖς θεσμοφορίοις επέστησαν αὐτω βουλόμεναι ἀνελεῖν, εμίσαντο δ' αὐτοῖ πρωτον μῖν δια τὰς Mουσας, ἔπειτα δεβεβαιωσαμένου μηκέτι αὐτὰς κακως ἐρειν. ἐν γουν τη Mελανιππη 5 περὶ αυτων τάδε φησὶ μάτην ἄρ ἐς γυναῖκα ἐζ ἀνδρων ψόγος
και τα ἔξης. ουτω δ' αυτον Φιλημων ηγάπησεν ως τολμησαι περὶ IOαυτοῖ θανόντος ἡ ων
M, quod etiam allia ab librariis
I r. θανόντος Roga gnotius pro του
I . Post Ευριου , Par. et Vatic. I 3 s. addunt haec loco prorsus alieno illata. περὶ τραγεδίας ἔνιοι
ταὐτά φασι, τοῖς πρωτον νικησασι
ἐκάτερα. εωιοι δὲ os τροφδAc απὸ της τρυγος, ἀλλα τρυνδίαν ωνομάσθαι λεγουσι τράγος καὶ Scribe τράγος γὰρ, vel ἐπειδὴ τράγοι, deleto καὶ) ωρίσθητοῖς νικησασιν. ζστερον δἰ τὸ μοῦ, κοινὴ, ονομα μόνη ἔσχεν η τραγ δία, η δε κω μεδία κωμνδία δέ Par., OIDIssis praecedentibus ενιοι δὲ οἰ--σχεο ητραγνδιαθ ωνομάσθη, ἐπειδη πρότερον
κατὰ Λώμας ελεγον αυτην ἐν ταῖς εορταῖς του Διὸς και της Δημητρος η ἀπὸ του κωμάζειν.
40쪽
Φασὶ δ' αὐτον ευ Σαλαμῖνι σπηλαιον κατασκευάσαντα ἀναπνον ἔχον εἰς την θάλασσαν εκεῖσε διημερεύειν φεύγοντα τον ἴχλου in υκαι ἐκ θαλάσσης λαμβάνει τὰς πλείστας των ὁμοιωσεων. σκυθρωπος 5 δε και συννους και αυστηρος ἐφαίνετο καὶ μισόγελως καὶ μισογυνης, καθὰ καὶ 'Αριστοφάνης αυτον αιτιῶται, Ρ στρυφνος εμοιγε προσει- πεῖ, Ευριπίδης. λέγουσι δε αυτον γημαντα την Μνησιλόχου θυγατέρα Xοιρίλην καὶ νοησαντα την ακολασίαν αυτης γράψαι πρωτον δρῶμα τον Ἱππόλυτον, εν ω την αναισχυντίαν ἐθριάμβευε των γυναι- ο κων, επειτα δε αυτην ἀποπέμψασθαι. λέγοντος δε του γημαντος
αυτην - σωφρονεῖ παρ' ἐμοί, ' δύστηνος εἶ' ἐφη εἰ γλαῖκα δοκεῖς
παρ' ω μὲν αυτην σωφρονεῖν, παρ' ae δε μη ' ἐπιγημαι δε αυτον δετέραν, ην ευρων ἀκολαστοτέραν προχειροτέρως εἰς την κατὰ των γυναικων βλασφημίαν εθρασύνετο. αἱ δε γυναῖκες ἐβουληθησαν; αυτον κτεῖναι εἰσελθουσαι εἰς τὸ σπηλαιον, εν ἁ γράφων διετέλει. διαβάλλεται δε ὐπο φθόνου ως τον Κηφισοφωντα εἶχε συμποιοῖντα αυτω τὰς τραγωδίας. λέγει δε καὶ Ερμιππος Διονυσιον τον Σικε-2. Haec usci te ad finem hujus excerpti sunt in Und. ot Havn. φασὶ δ' αυτον usque ad στόμα sp. 9, 8.) om. Vat. et Pur. ib. Φαθ.J Cons. Philochomas ap. Gelli in Is, Io.
na. ἐφαίνετοὶ κατιφαί,ετο II b. ib. μισογύνηή Oni. UAE. In ἰσι- γροιης corruptum in Havn. 6. ἈριστοφάνηήJ Immo Alexander Aetolus, cujus versum integrum sό δ' 'Λωαξαγόρου τρόφιμος χαιοῖστρυφνὸη μὲν ἔμοιγε προσειπε ν cum clitolaus versibus proximis servavit
Gollius is,ao: de laibus dixit Moinet: ius in Anal. Alex. p. 247.
πρότερον τὸ οραμα τον ἱππόλυτον. Urb. Recte habet πρωτον, cui respondet