장음표시 사용
541쪽
II 6 I. κρυφη: νοτις ποντια καλυψει, και ποντίσει πεσοῖσαν - των καταρτίων. λέγουσιν οτι οι Ἐλληνες καταρωμενοι πάντοτε και
υβριζόμενοι ἴπο της Ἐκάβης, θυμαθέντες ἔρριψαν ταυτην ἀναβιβά-s
σαντες ἀπὸ του ἱστου της νεως, και λιθοβολησαντες εκείνην εποίησαν κολωνον, υστερον δε τους λίθους ἀπο ταυτης ἐκβαλόντες ευρον εκείνην σκυλλαν εχουσαν οφθαλμους ως πυρός. Fl. 59. I. μὰν ουν : μἀλ- λον μεν ουν. Gr. H. 6. 9. I7. a I. 56. 59. 76. καρχησίων . των
ἀνωτάτω του ἱστου ητοι του κέρατος τροχαλίων. B. των καταρ- Οτίων. B. ree. ιστων, εκ των υλλο τερων μυερων της νηος, των καταρτίων. Gu. καρχησια τα ἄκρα του ἱσπου του κερατος των
πλοίων, των κεραταρίων τροχαλίων του ἱστου. M. H. 2I. καρχη- σια τα καλλωπίσματα της νηός. m. 59. I 262. προς του βιαίων et προς τίνος αναγκαστικων επιτο - I5νουσαν πηδημάτων. I. προς του βια M. τουτο ουτω νοητέον. εἰπόντος γὰρ του ΙΠολυμη- στορος πεσεῖσθαι αὐτην εκ των ἱστων, απορουσα αυτη φησὶ, παρὰ τίνος τυγχάνουσαν άλμάτων και πηδημάτων βιαίων καὶ μουσίων
κρύψει ρο; ἄλματα γὰρ βίαια τα -ούσια φαμὲν, απερ Ουχ o 2Oάλλόμενος δρα εκουσίως, ἀλλ' υπό τινος ετέρου αναγκαζόμνος πράτ
263. αυτὴ προς ἱστώ: αυτη ἀναβηση εν τω ἀνωτάτω του ἱστου. πουν τη ἄκρα των τροχαλιων. I. κατ' ενίους ἡ Ἐκάβη ἔαυτην ἔρριψεν εις το πέλαγος. B.M. 25I264. υποπτέροις νωτοισιν et διὰ νώτων ἐπτερωμνων, η ποίρτρόπον; I. ἐπαιρόμιενος. B. I 265. κύων γενησει : κύων γε ση, πυρωδεις οφθαλμοὸς ἔχουσα, πτοι πριωμένους. I. οτι κύων ἐγένετο, και Λυκόφρων φησί. Gu.ο- ἄπιστον δὲ περι της Ἐκάβης κύων γενομένης. λέγεται γὰρ σι 3o
542쪽
εις την 'Εφεσον ἐγένετο λοιμικον νόσημα, ἔστε φθείρεσθαι τους αν- θρώπους. εἴρισκομένου δὲ ἐκεῖσε του 'Aπολλωνιου μάντεως οντος, ἀπηλθον εἰς ἐκεινον λύσιν ζητούντες του λοιμου. ὁ δε μετ' αυτῶν ἀπελθὼν εις το ἱππόβρόμιον εὐρεν ἄνδρα γέροντα ἐν τη οδω καθεζόμενον.
5 ἐπιτάττοντος ουν του Ἀπολλωνιου λιθάσαι τουτον ἰλίωσαν. προτούτου δε ἐδείκνυον οφθαλμους πυροειδεῖς και οψεις πολλας πυρίνους. ἐπὶ την αυριον δε πάλιν προσάξει του μάντεως πειραν τους λίθους απὸ τούτου και εὐρέει κύων. επαυσε το λοιμικὸν νόσημα. Fl. 59.
πύρσ : πυρωπά. B. δέργματα : οφθαλμους, βλέμματα. Gr. ἄμ- io ματα. B. Gu. οφθαλμούς' ἐξ ob και δράκων, ἐκ του δέρκω τοβλέπω. H. I . I 266. πως δ' οἰσθα: πως δε γινώσκεις την ἐναλλαγην της μορ- φης μου; I. μετάστασιν ζ μεταλλαγην. Gr. μεταμόρφωσιν. M. Gu. ἀλλοίωσιν. Gu.
Is I 267. ο Θρηξὶ μάντις : ό ἐν τοῖς Θραξὶ μάντις Daξε Διόνυσος ταυτα. l. η ἐν τη Θράκη Διονύσου μαντειον ην, η ἀνηρ τις ην ἐν Θράκη μάντις Διόνυσος κα λούμενος. Gu. l. Διόνυσος : οι μὲν περιτὸ Πάγγαιον εἶναι τὸ μαντεῖόν φασι του Διονύσου, οι δὲ περι τον Αἶμον, ου εισι καὶ Uρφέως ἐν σανίσιν ἀναγραφαὶ, περι ἶν φησιν et o ἰ, 'Αλκηστιδι οὐδέ τι φάρμακον Θρήσσαις ἐν σανίσιν, τὰς Gρφεία κατέγραψε γηρυς.' ὀτι δὲ καὶ Διόνυσος μάντις και ἐν Βάκχαις φησὶ μυτις δ' ὁ δαίμων ο ' τὸ γὰρ βακχεύσιμον καὶ τὸ μαχνιωδες μα-τικην πολλην ἔχει. A. B.M. I.
1268. σοι δ' οὐκ ἔχρησεν : σοι δὲ οὐκ ἐμάντευσεν οὐδἐω των 5 κακῶν δν ἔχεις ς I. I 269. ου γάρ ποτ A : οὐκ ἔχρησε δηλονότι ουποτε γὰρ am συεIλες ἐμε ἶδε συν δολω. I. I 27 o. θανουσα δ' η ζῶσ : θανουσα δὲ ἐκπλησω τον ἐνθάδε βίου,
ih. ουδε τι φάρμακον Θρήσσαις ενσανισιν τὰς ορψε- A.M. . nisi liuod ορψμίας I., cuj iis Scripturae origo patet ex B. in titio duae sunt lineae non integrae, κηστιδι. οαέτι φάρμα. . . t θρην σανίσιν τὰσ ορφείασ. Pur Ointer θρησ et σανίσιν Uatio relicto. 2I. δε καιJ καὶ oro. I.
543쪽
ητοι τον ἐν τῆ μορφη του κυνὸς, ἡ ζωσας I. το ἐκπλησω τον βίον προς το ζωσα μόνον λέγε, προς δε το θανουσα το μεταβληθήσομαιῶς κύνα. Gu. I. ἐπειδήπερ ει πεν ό Πολυμήστωρ γενήσεσθαι αυτ νκύνα. διαπορῶ και ἐρωτα αυτάν' τί λέγεις ἰ θανουσα γενησομαι κύων, η ζωσα μεταβληθησομαι Γς την κυνος μορφηγοῦ ο και λύει ουτος sλέγων, θανουσα. εφη και Πυθαγόρας, και μετ ἐκεινον Π λατων, ως αἱ των ἀθλιως βεβιωκότων ψυχαι ἀποθανόντων εις αλιγα ζωα ύισέρχονται καὶ λίθους και ξύλα και φυτὰ, ἶνα ἐν τη προς ταλα διατριβῆ δίκην υποσχοῖσαι πρέπουσαν ῶν ἡμαρτον ές την ἀρχαίαν ἐπανέλθοιεν τάξιν. οθεν και Πυθαγόρας ποτὲ ἀκούσας ἴνον ὀγκωμενον εμ, ως to φίλου μου ψυχs εστιν αυτη ἡ ἐν του ἄνω, και δια τοὐτο ἐπέγνω με. Gu. I. θανουσα η ζωσα. μετὰ θάνατον δε ἀμειφθησομαι εις κύνα, η ζωσα ἐν τοιούτω εἴδει κυν - τον ἐπικεκλωσμένον χρόνον της γης ἐξανύσω και ἐπιζήσομαι, Ο ἐστι μετὰ θάνατον ἐξαλλαγήσομαι και
ἀμειφθησομαι εις κυνειον ειδος, η ζωσα, οῦστε τον ἐπίλοιπον πόνον is της γης μου κυων ουσα ἐπιζησαι. A. m. 59. 'Aλλως. τοῖτο ἄσοι προς το κύων γει σομαι συναρμόττουσιν ουτως λέγουσι, θανουσα δε ἐνθάδε, ητοι ἐν τω τοιούτω κυνει, ειδει, απαλλάξω μου την γην, ηζωσα πάλιν μεταστραφησομαι εις εἶδος ἀνθρωπου, εξωθεν ὐπακούοντες το μεταλλαχθησομαι εἰς εἶδος ἀνθρωπειον, ιν η το λεγόμενον τοιοῖτον 2 οτι κύων ἀποθανοῖμαι, η πάλιν ἄνθρωπος γενησομαι. ἔσοι δε προς το via αν σε ἡ ποντία νοτις κρύψη πάλιν, ουτως εἶπον, ἔτι ἐνθάδε τελ ξομαι, ητοι πεσοῖσα εις θάλασσαν ἐκsi ἀποθανοῖμαι, η ζωσα πάλιντον εἱμαρμένον μου βιον ἐκπληρωσω. . . A. θανουσα ἐκπλησω τον βίονώς το θαλάττιον υδωρ και μεταμειφθησομαι Hς το κυνικον σχῆμα. 35Fl. 76. ό νοῖς, θανουσα δ' ἐνθάδε ἐκπλησω τον βίον, Ο ἐστι ζωσαώς τέλος τοῖ εἱμαρμένου μοι βίου προκόψω ; B. M. ἐνθίδε δε
θανοῖσα ἐκπλη- τον βίον, η ζωσα ώς τέλος τοῖ Hμαρμένου προκό- , τουτέστι μετὰ θάνατον ἀμειφθησομαι εἰς κύνα, η ἐν του κυνεύω ἐθέλω πληρωσειν την γην μου, η ζωσα πάλιν θέλω μεταμορφωθηναι 3ο
ώς ἄωθρωπον. ἐνθάδε ἐν τῆ μορφῆ τοῖ κυνὸς ζωσα ἐκπληρωσω ἡ
544쪽
θανοῖσα, τουτέστιν ἀπαλλαγήσομαι τοῖ κύων εἰναι, ἡ συν αυτω ἀποθανοῖμαι δηλονότι συν τῆ μορφῆ του κυνός. m. 6.I 27 I. θανοῖσα : τουτέστι μέχρι θανάτου κύων ἔση' ἰπον μασθησεται δε τω τάφω το σον ἄνομα, ἡγουν κύων. I. θανοῖσα :s γε qu κύων. Gu. I 272. μ ψης ἐπορμόν : επωνυμον της ἐμῆς μ ψης κληθήσεταιτο σημ ῆς ἔχω νῖν, η τί ἔτερον εἴπης; καί φησι Πολυμήστωρ, ου τάφος Ἐκάβης κληθήσεται, ἀλλα πιπὸς σημειον τοῖς ναύταις ἐπίδη-io τῆς Ἐκάβης τάφος, τοτε γινώσκουσιν ώς εἰς ξηράν εισιν. A. ἐπωδὸν καὶ ἐπωνυμον της ἐμῆς μορφης, η τί ἄλλο ἐρεῖς; 'Aλλας. ἐπωνυρον της κυνικῆς μορφης, η ἄλλο τι της ἀνθρωπίνης, ην mast,
I 273. κυγος ταλαίνης σημin: ει σεται καὶ λαθήσεται δηλονότι 5 σημα καὶ μνημειον τῆς ταλαίνης κυνὸς, τέκμ καὶ σημεῖον τοῖς ναύταις. Ἀλλως. κυνὸς ἀθλίας τοῖς ναύταις τεκμήριον. I. περὶ τοῖ κυνὸς σεμτος καὶ Ἀσκληπιαδης φησὶν ἔτι κυνὸς καλοῖσι δυσμόρου σῆμα. B. I. I 27 οὐδεν μέλει μοι ζ ουδαμώς μοι φροντίς ἐστι, τιμώρηθέντος 2o σοῖ παρ εμῖ. I.
I 275. και σήν γ ἀνάγκη: ἀνάγκη δε ὐπάρχει καὶ την σὴν
παῖδα Κασάνδραν ἀποθανειν. I. I 276. ἀπέπτυσ : καταμονω τῶν σων μαντευμάτων' σοὶ δ' εμταῖτα γενέσθαι, ἄπερ ἐμοὶ μαντεύη. B.M.I. ἀπέρριψα, καταψρονω. 25 στικτέον εις το ἀπέπτυσα. Gu. στίξον εις τὸ ἀπέπτυσα, ἡγουν ἀπεφρόντι ' εἶτα αὐτω σοι δίδωμι τομο εχειν. Θουν ἀπέπτυσα των παίδων καὶ τοῖ πλούτου καὶ πάντων, ἔπειτα ταλα σοὶ δίδωμἔχειν, ἡγουν αἱ μντειαι σου ἐν σοὶ, οὐδε φροντίζω των μαντειων σου. ἡ τὸ ἀπέπτυσα καταφρονω τῆς 'ντειας σου. H. 59. πείθομαί
I 277. κτενεῖ νιν : κτενει δε αυτ ν ἡ συνοικος τουδε τοῖ Ἀγα-
4. εἰρησεται DαJ In A. est τυ ν δ' ἔνομα σὸν κεκλήσεται : o τάφος σου, φησι, το σον ἔνομα εἰς κλῆσιν M'. πάντες γαρ κυνὸς τάφον αἰπον καλουσι κω ἀσκληπιάεις φησιν ώς κυνὸς
καλεῖσι δυσμόρου. 23. καταφρονω τῶν σων μαντευμάτων Om. M.
545쪽
μέμνονος, ἡ πικρα Κλυταιμνηστρα. I. πικραν οἰκουρον την Κλυταιμνήστραν φησὶν ώς μοιχευομένην τω Λἰγισθω, ον ἔλειπεν 'Aγαμέμνων, λε ἀπ ει εἰς Τροίαν, κηδεμόνα του οἴκου αυτου, και
ἀποκτείνασαν τον ἴδιον ἄνδρα Ἀγαμέμνονα ἴστερον, ώς και ΓΠολυμήστωρ μετ' ολίγον αὐτω Ἀγαμέμνονι λέγει υπο πελέκεως αυτου 5ἀναιρεθήσεσθαι. φοβουμένη γαρ αυτ ον η Κλυταιμ στρα μὴ την προς Αἴγισθον αυτῆς μοιχείαν καταμαθὼν αυτ ν μετ' Αἰγίσθου τιμωρήσεται τοιόνδε βουλεύει ' ἱμάτιον κατασκευαζει μὴ εχον διεξο-δους μήτε κεφαλῆς μήτε χειρῶν, εν Α περιβαλουσα αυτ diu λελουμένον απέκτεινεν, ώς εν τῆ αρU του δευτερου δράματος ἱστόρηται. δια a oτοῖτο γὰρ και Πολυμῆστωρ λέγει προς αὐτον ' κτεῖν, ώς εν Αργει φόνια λουτρά σ αναμένει Gia. I. οἰκουρός : φύλαξ οἴκου, ἡγουν
κατοικουσα εν τω οἴκω . Gu. πικρά : βαρεῖα, αλγειν . Gr.
I 278. μήπω μανείη : μὴ ελθοι εις τοσουτον μανίας ἡ Τυνδάρεω παῖς. M. μήπω μην μανείη τοσόνδε ἡ θυγάτηρ του Tυνδάρεω. I. i5
μήπω: μηδαμῶς. Fl. 59. πω . ἀργόν. μανείη εχε. Gu. τοσόνδε : ώς ἀποκτεῖναι την εμ ν θυγατέρα. Gu. I 279. καυτόν σε τουτον προς τον 'Aγαμέμνοια ό λόγος ἀυτὶ του, σὲ δ 'Aγάμεμνον. M. και τουτον δἰ τον 'Aγαμέμνονα κτενεῖ, ἐξάρασα πέλεκυν ἄνω. I. οἱ νεώτεροι μὴ νοήσαντες το παρ' DMρω ao δειπνίσσας ἔς τίς τε κατέκτανε βουν επι φάτνη ' ἀνθ' ἄν εδει μετὰ τους πόνους ἀπολαύσεως τυχεῖν, τουτον ώς βουν απέκτεινεν ἡ Κλυ-
Byzantino. Cons scia ol. ad Or. 25. Ici. οἱ νιώτεροιJ Ab versu 3279. incipit C i. e. codex Monacensis 6o. per litis soliis prioribus Onani. hus, de quo diximus in Praefatione. Seholion huic versui hoc est ad scripturi . ex scholus v. I 28 I. et 279. Composituni. ἐνδυσάμοοι sic γὰρ το ἱμάτιον το μη εχη, πέρας ἔδεκα
4. 535 : D taeni scholion est in
546쪽
ται μνηστρα, προσέθηκαν ἔτι καὶ πελέκει ἀνηρεθη. διο σημειωτέον ενταυθα το 0 καυτόν γε τουτον πέλεκυν εξάρασ ἄνω. A. B.M. I. I 28 o. Obτος σύ : Obτος συ, ελαινόμενος ὐπάρχεις και επιθυμεις τυχειν και ἄλλων κακων; I. το ω οἶτος ου λέγει ως φίλον, ἀλλ' ώς 5 ειώθαμεν καλεῖν τους τυχόντας. m. 59. κακων : πουν κολάσεων. Gu. U. l7. 56. 76. I 28 I. κτεῖν, ως: κτεῖνε, ἔτι και εν τω 'Αργει φονικὰ λουτρά σε περιμένει επειδη ενδύσασα αυτον το ἱμάτιον το μη εχον περας ζεμα αὐτῶ κατεχεεν ἡ Κλυταιμ στρα. A. B. I. io I 282. οὐχ εαετ' : εκβάλλετε αὐτον, ω δουλοι, μακρὰν μετὰ βίας. Ι. 1283. ἀλγεῖς : πονεῖς ἀκούων. I. οὐκ εφέξετε : ου καθέξετε τοστόμα αὐτοῖ H. I. ἐφέζετε ζ εγκλείσετε. Gr. κρατησετε. Gu. επέχω το κρατω, ώς το Ρ επεῖχον την γλῶσσαν. Fl. 59. 3 5 I 234. εγκλείετ': ασφαλίσατε' και γὰρ επεθη. ταλα δε φησιν ώς πιεζόντων αὐτοῖ των οἰκετων το στόμα. I. εγκλείετ' :γράφεται και πιέζετε. ώς πιεζόντων δε αὐτοῖ των οἰκετῶν το στόμα ταὐτά φησιν. B. Fl. IO. a I. η ελέχθη τοῖτο ὐμῖν παρὰ τοῖ' Αγαμέμνονος, η ελέχθη παρ' εμοῖ τοῖτο. Gu.ao I 284.-I 292. οὐχ Aον τάχος . οὐκ εξορίσετε αὐτόν που τωνερημων σων, επεὶ και λίαν ουτως ἀναισχυντει ς σὼ δ', ὼ τάλαινα Ἐκάβη, πορευθεῖσα θάπτε τους διπλοῖς νεκρους. καὶ υμας δε, ὼ Τρωάδες, πρέπον ἐστὶ πελάζειν ταῖς σκηναῖς των δεσποτῶν. και γὰρ
ψῶ τὰ πνευματα επιτηδεια προς τον πλοῖν. εἴθε δε ες την πατριδα 25 καλῶς πλεύσαιμεν, και καλῶς τὸ εν τοῖς οικοις εχοντα ιδοιμεν,ελευθερωθέντες των θλίψεων. καλῶς δε επεύχεται, επειδη ἄτοπα παρὰ του ΙΠολυμηστορος ηκουσεν. l.
I. προσεθηκαν J προσεθηκεν M. 2. ἐνταυθα τὸJ το ενταιθα τὸ M.
Prox intii sic leguntur in A. φόνια
24. ἐουιτηδεια ad tuli ex seliolio inseriore R 1 v. I 29 .
547쪽
οα όσον τάχος : εστοῦ δηλονότι. Gr. λίαν συντόμως, ταχέως. I u. εκβαλεῖτε ζ εξορίσετε εις νησους ερήμους. M. I 286. θρασυστομεῖ: θρασυλογεῖ, φλυαρει, αναισχυντει, ἀπαιδεύτως λέγει. H. 59. I 287. διπτύχους : τους δυο. M. SI 288. υμῆς πεών et προς τον χορον ταυτα. B. Fl. a I. καλως καὶ πτικως καὶ εὐκατασκευάστως προς τον προν τωὐτά φησιν, ἴνα εὐπροσωπως ἀναχωρήση. A. B. M. T. 2I. I 289. πνοάς : πνοη ο ανεμος καὶ πνοη ἡ ζωή. οθεν καὶ ἐκπνέει καὶ αναπιέει. καὶ πνοὴ ἡ οσή, ῆτις καὶ ἀποφορὰ λέγεται, και μετὰ io του ἡδεῖα τίθεται, οἷον πνοὴ ἡδεῖα, καὶ πνέει το ἐίδον ἀύ. πλὴν ἡ πιο , ει και σωμα, ἀλλ' ουν οὐχ ὁρῶται καθ' εαυτής ψῆται δε ετέρως σωμασι. Fl. Io. 25. επεύχετα, ἐπειδὴ ἄτοπα ἡκουσε παρὰ του Πολυμήστορος. φησι γὰρ και προς τὴν Εκάβην, συ δε στώ-χουσα θάπτε καλους τους παῖδας καὶ εὐκατασκευάστως, καὶ προς τον Is χορόν φησιν, ινα εὐπροσωπως ἀναχωρήσy. M. IO. 25. ἱκετηρίους
λόγους ποιῶται ό Aγαμέμνων ἐπειδὴ ἄτοπα παρὰ Πολυμήστορος
ἡκουσεν. GU. I 29Ο. πομπίμους ψω: ψω τα πνεύματα επιτήδεια προς τον πλοῖν ἄντα. καλως δε επεύχεται, επειδὴ ἄτοπα παρά του IΠολυμή- aciστορος ἡκουσεν. A. B. M. επιτηδείους παραπέμπειν. Gr. Fl. 6. 9. 37. a I. 33. 56. 59. 76. αγωγους, ευφόρους. Gu. 292. εχοντα : διακείμενα. Gr. H. 6. 9. I7. 2I. 56. 59. 76. ἀφειμενοι : ἀπαλλαγέντες. Gu. ελευθερωθέντες, ἀπολελειμμένοι, εν ἀφέσει γενόμενοι. Gu. λελυτρωμενοι. B. rec. λυτρωθέντες. 25
I 203. ἴτε πρὸ. λιμένας : προς εαυτας αι απο του χορου ταυταλέγουσι. B. M. πορεύθητε προς τους λιμένας και προς τας κατοι
Io. καλοῦήJ om. A. M. quia novum scholium incipit. 27. αἱ ἀπο-λπουσιJ ταατα φασιναι ἀπο του χοροι M.
548쪽
κίας, ω φίλαι, πεῖραν των δεσποτικῶν ληψόμεναι πόνων' ισχυρὰ γάρεστιν ἡ τῆς δουλείας ανάγκη. ταῖτα δε προς έαυτὰς λεγουσιν αἱ
ἀπὸ του χορου. I. ἴτε ζ κανόνισον εἰμι το πορευομαι, καὶ ο παρατατικος ην. η μετοχη5 εος εντος, καὶ το προστακτικον ελ, κατὰ συγκοπην ἴμεν, το δευτερον ἴτε. H. 25. I 294. δεσποσυνων ζ δεσποτικων. Gu. πειρασόμεναι '. απόπειραν ποιουσαι. H. πεῖραν ληψόμεναι. Gr.
I 295. στερρά . ακαταπόνητος. Gr. M. 59. δπάρχει της δου-i o λείας δηλονότι, ἡ δουλεία των δεσποτων. FI. 59. ε ει ημῶς. Fl. 33. I 295. στερρὰ γὰρ ανάγκη: κατεπείγουσα, επικειμενη πολυισχυρά. των δεσποτῶν εις τους δουλους. C. της δουλείας δηλονότι. Gr. Duiligeo by Cooste