장음표시 사용
11쪽
listis Moseliopuli eo continetur, quo eius scriptis do perili tortina griinaniaticorii ni iacturii ali lii O niodo coni-pen Satur, Iiuii Propter Sitigii I irent quali lana ipsius eru- titioiioin , sed ilitia ex illis, ciliae tamitiaint Slia profert, Iuliis tu Siliit; nec ex Obscii ris illiu ii Silani Iaaligi Stris, Sed X a iiii liris et alictoritate claris; nec singit Ia alli quaeapita, sed tantii in hon oratilia: nec ut Suspicari alituna, sed iit deni onstaeare iii mina Ille POSSiS.
Moscliopulo siluit Iuni est haud patillo hebetiorein . Thoinarii esse Seu Tliuo I9Iuna. Quanquam Iule in caus-SA, tit ἔilia transeant, nec illud praeterimittendivii est, Bliqlia I Utililios qiii. feruntur ut iis lapsus Soli editorun deberi liebei iidini, iuel oliIcitisi: ei iticii e M'tis copiis uti Iiolenti una; et vero lioc reputa iritum inapi iniis, Ii ullum esse praeter Hein stertius iuni in illa interpretiini initI-
iiiii lilio, qiii ratione et consilio perspecto Atticistarum Proprio ite singillis quibiisque Titoria ἰie prii eceptis iii licia sinu ira et stililio prodiderit. II inc ineolis iderii tuis lim crimina certis vel principiis prosectἔi vel si ii ii iis eire uita scripta nullis, qualia habeS e. e. SPἰilalienili, i esset ingli, Dii Lori, Alaroschii Aniinadv. 1ul Ae Seli I. I, p. II0. , aliorii in Ilie naulto ruin, ut nillil ilica indo prolatariis Tmllexi conviciis, Silo se gizrilio saepe iii gulantis ac vix scitis, ni eri e a Piersono castigati Ilithniconio lite opusc. phil. VoI. II, p. 332. Lips. Ex
Ilio nilieni, quae vis esset Vario runt probandi repro-bnii lique generiinx, illi id Atticii ni die erunt, quid non Atticuita, quena deni lite sinent illi se Iiierentur Iexicο-rulla condendorii in , Ne in stertius si aliquot tulino nitioni-biis. ut p. I79. 235. 337.) pri inuni si nificaturit sitit, . liberitis dei ivlo explicatii in praeclara Piersoni disputatione Ρraes. ad Moer. p. XXIV. Sqq. , son probatuΠInulani et aperta in Ilieo positum eruditiastinis Loticeiai eo in mentariis PhrynicIilis: non potitu in illitis Itieis
12쪽
aliqua iii societatem non venire Thomas, nee Mutius quodvis eius praeceptum uno alterove exeniplo ex iraeeorii in scriptorum quovis, licet Atticomina, arrepto in pugnari. resem, derideri. Ρraeterea ea deni in Tho inito Eclogam ex Parte certe eon Veniunt, qil ἔie in Moscit' pii Io praedicabamus: nec procul esse illud leni pus arbitror, qlio planissinae, que III USum etiam tenuiorii artIs graniniati eae Imonumenteti ad his torta iii illius disciplina pernosceti Iam eii Sque nexum illii strandunt habeant, ab oni nil iis intelligatiir. Cuius quide in historiae enarratio, perneceSSarili In nostris litteris opus, lio Me ia in non optam tantuna debere, sed etiani posse exspectari videtur. Denique propria quae lani accedit EeIogae Tlion anae eoni mendatio, P sita ea in testi inonio milia inulti titiline ex Graecis fieriptoribus prolatorii in. Quod geniis doctrinae etsi nia-gnana partein in sciri: ptori latis vel recentioribus vel satis aliunde eniendiitis Versatiir, ta inen ne sic illi idem aut
conditione conanio de earstre possis, quandoquident interreIi qua tinti vittatis Inon uinenta ad nostra in aetatem proditus tum a naaioribit 8 At iriniose iistirpatus est titia hodieque variarii na remini utiliter instaurare cognitionent poteSt. ' Haec milii reptitanti et vere imiseram intuenti ex emplari uin, Piae Illinc lare nia nil iis ieruntiir, condi tionem quilin opportune emendationis subsidia osserrentur Ilaud spernenda, non dubitavi aliquantisper seponere Moseliopulum et hanc parare Thomae e lutonem, - euius nune ua rationes reddant, de consilio, soliti
bus, usu deque eniendandi via Eclogae, si fieri yssit, gravissima qliaeque Pateant.
13쪽
Casu T II. Dieani primo Ioeo de inseriptione Illim. Aequod Theoduli noliten instauravimus, id laetunt
Plurimorum auctoritate testimonioriini. Νani Theο-dulus Thessalonicensis magister, monachus plenissinis i
dulus, magister Thessialonicensis, monachus in Basileensa nostro; Theoduli m onachus magιster in Orationi In
editione Upsalensi, ipso indico, item apud Boissona-duni Aliecd. Vol. II, p. 209.; TAeodulus magister in Neapolitano libro apii l Hiirlusiuni in Fal,ricii Bib. Gr. Vol. V, p. 776., Ainbrosiano apud Montefalconiunxi Diari Ital. p. I6. et Bibl. bibl. p. 529. e., item in Λngeli Max Seripi. Vet. nov. eou. LII, 3, p. 145. et Boissona liΛneed. II, p. Im. Adeo illiid nonien praevaIuit, ut
Thomas magister, qnod nunc prorsus receptuni est, indilobiis talitiina Laurentianis apii 1 Bundinuim Vol. II, p. 304. 430. unoquo Thurinensi vocetur apud Pasinunt
vol. I, p. 246. ae Mareiano apirii MoreIl. p. 3II. Vimoisonum Atieed. II, p. 79.; saepius istim- .ptieuer, ut in selioliis Lueiuniis ad Phalar. I. vol. II, p. I88., Regio I, Guellarbytano nostro, Taurinensi apud Ρasinuni p. I56. b. , alio apud Montesalconium Diar. IL p. 368., etiam si iidiano quodam, e Iius Excerptis usu sumus, ac bis in sing Iarum orationum inscriptione edit. Upsal. p. II0. 202. Nempe duni Andronico PMaeologo I. a magisterio officiorumast, nomen ei Thoniae filii: Postea vero quunt ad monasti eam se vitam eontulit quo forsitan spectent, quae in EOIoga seripsit p. 386, 2. , assumpsit Theo-du Ii nonien. Quod recte expositum ab Lauri Norr-
14쪽
manno Ρraa. ad Theoduli s. Thomae orationes Upsa- Iae a. IGI. editas l. 2. 3. , repetierunt Acta Eruditormin n. 1693. P. 385. 3Φ'ex his Casini. Omlinus Conimentar. de scriptor. eceles. antiq. FDI. III. P. 722. S ILI., . Schwabiusque Ρraef. ad Theoduli latini poetae Eelogam AItenburgi emissam R. Iz73. P. I2. sqq. Nain cui saecido X. vixisse Videbatur, Ducangio I. c., in satis ab eodem Norrinanno g. 4. est explosus. Illi autem quod etiam rhetoricae anagrstr vi suisse voliint, id ab inseriptione S. ἐξτωρ vel e τοοικωτατος ut est apud Norrniannunt, Boissona Ium II, p. IM. et 229. et in Laurentiano Betind. p. 430. Λnthologiaequo epia grammate quodam sidem valde infirmana liabet. Quaenini Theoduli nostri lios esse versus existimarunt, Thomae scholastico tributos in Briinciai Analectis vol.
Ῥητορικης φιλίω τρεις αστερας, ουνεκα μουνοι πάντων ρ π ρων εἰσὶν ἀρειότεροι. - σεῖο πόνους φιλεω, Λημόσθενες' εἰμὶ δε λίην καὶ φιλαρ ιστείδης καί φιλοθουκυδίδης.,
nae illi ne hoc quidoni cogitariint, TheoduIo Piidem Ionge maiore iure pro Demosthene Libanilina fuisse, Synesiunt, Lucianuni praecipue nonainan IOS. - Nee maior Oiristo Iulr est, auctoritas, de quo Iloe Ioco satis habeo ad Hanesivm rmittere in Fabr. Bibl. Gr. vol. V, P. 78I. VI, I82. 185. 35I. - Denique Iepidum ali- mi id attingant. Non conini orarer nutent in nonnullomitii Thoniae librorum inseriptione: κυρου, nisi adeo illatum Hariesio imposuisset in Fabr. Bibl. Gr. vol. VI, p. 337. tum peritissinio Bandino P. 553. 573., iit Cyriranquendam, si dis placet, granimatiuuna significari sibi Persuaderent. Qitot entin iliis graniniaticos putas hoc nomine eniinierandos sitisse' quando tanta eius in libris mss. est freqtientia, exeinpia taedent proserre. Quum auteni de duplici κυριος et κυρός sorma Prident
15쪽
somnonis tractatIonem in EcIoga diseoptentiir, illo indies
desinim: praesertini quunt ea granari alicus aetato vix rit, iit, cirr lil ramorunt istant verbositatem ab eo alienant Iii dicem lis , Caussa Iililla sit. Sed quod ex priorOLaiarentia noriIn Issoriam 80Io καὶ ρ η μάτ ω ν adiecimiIs reliquoruni indici libroruin ονομάτων Ἀττικων, id plane necessarium sitit: In ον- α τα enim et D ματα dispertire, quas uDις communi nomine antiquiores Vocamini, pro
Aiis confitemini ByZantii illi magistri: ideinquo aliisqilomio iii liciis facile patebit diligenter perpendenti. quae infra disserentur, et vel Philemonis Ioxieon to-ehnologicii in recordanti Phrynicilius Eclogam omisso ἡ μάτων nomine a Suida eonimentoratam.
Progredior ad eritieas rationes declarandas, quae emendandae Eelogas turn ab aliis sint tum a nobis mihibitae. Ac satis eonstat, quam puerili temeritate ab Nieolao Blaneardo disturbata sit pristina singulariam notationum continuitas, quas detestabili illo constantia Iliterarum ordinem disponebat in editione Franockerana a. IMO. nobis F), verbolentis ea repetita cum
villiniis Lamberii Bosii Animadversionibus ibidema. I698. Quod institui uni etsi in Harpocrationis Iexieo missio saeuius sortur, ut quod ab Iluoramini Omline raro iseedat, meritas lanien ille poenas . Ivit riistico hominitae. Gronovio, id quod non fugit Valekenarium Praes. ad Ammon. p. XII. Lips., Piersonum Praef. ad Moerip. XIX., Villoisontini ProIeg. ad Apollon. Soph. P. NLIII., Osannum ΡroIeg. in Philem. p. XXVI.; immeritaPio deserisus est Fabricii excusatione BibI. strivol. VI, p. 248. 49. Hari. Sed apitii Thomam quunt
istud oonsilium pervorsissimum perso fuerit, tun Sexcenties obseurata et vero exstineta est mens gramma-
16쪽
tiei, emerulaiuli autem ut infra apparet,it soninimindagati Ioriana via praeelusa inere libiIlier. Leviora enim sunt ineoinnaoda, in miae Lexipla illis h. o. I. Clir. Volsi iis Hanabur ensis anini advertit Misces . Obsorv. vol. V, tona. 3, p. 29. sq. , et Vale enari iis in Riiiiii- Iconii alioruna lite ad Ernestum Epistolis a Tutin anno
Operae alitem pretiit m est, Paucis, quem tandem gratiana aliciis orditient Secutus Sit, explicare: parii nionina vel certum Vel emini ea de re Oudendorpii iii dicium annot. ad Thoin. P. 53. 760. Quadruplex autem somna sitit Iexicoruria conlponendomini. Aut enim IIullo prorsus ordine Singulae SuSe Voces eXeeperiint, quo do genero Phryniichi Eclog;ina novimus, Herodiant Ρli Hotaomiin, ΡtoIen auia in Asca Ionitalia, Iexicon Bactim anni Ansed. I, p. 423., itein Hernianira de en . rat. Gr. p. 3I9. Contrariu in est, quilln ne ultiniis qui lena vocum Iitteris neglectis ordo evadit ab Ilodierna rationelion diversus: quo pertinent Sitidas, Eudemus, Sto- Phanus Byzantius, Pliticino: opiid quem quia ni paucissimis in Ioeis ab illi iis orditus Severit;ito recedatur, 'tamen, quia conSuilina grii nunἔitici naanifestunt ost stri extra dubitationena posuitni , ego illos Iapsiis a Ρhilo- mono ipso alienos duco, contra atque Osannus sensu Praes. p. XXIV. Media inter utranique formani duo
genera Sitnt, quorum auerum ad proxiima in accedit, eos con plectens grammaticos, qui, etsi Sitida Illio mores, primae eerte cuiusque syssabae vel priniarum Iitterarum constanter rationeni habuerunt: qui quoniam, ut Ford. Rankius perspexit Comni. de Lex. Hesyeh. p. 70., nunc duamin tantuni nunc pIurium ab initio litterarum ordinona spectarunt, praeterea autena suo loco praetermissa posteriore aliquo nonnunquam inseruerunt, factum est, ut alios aliis diligentiores hahearn iis, ut Ammonio, ApolIonio Sophista, Moseli
17쪽
ThoodiiIiis venit. Inariana alitem diversitatem forina mi in bene nossct Inἔriorem haliet, IlIan cuipiam vi loatur, Titilitatem ac Praecipitam quidem ad sontiunt investigationem. Nunc igitiir intelligitur, quam in partem illii Ivaleat, mio 1 in libris scriptis κατὰ στοιχεῖον lacta Eclo- dieitur vel κατ ἀλφάβητον in in pressis; item hoc, qtii fugere grammaticum inius eius lentillis notationia Iteratio potuerit p. II3, I0. IM, II. Ergo igniar nullo . modo in II 1ittera eouocare Ἐπικομοία voeeni licet ni, id quod visunt Oudendorpio: quodo probabilem eonaeeiurana p. 302, IG. proposuisse videor. Contra ei P
in EeIOga leguntur p. I45,I., idem illinearet P. 332., eaussa nulla fuit. Nanimis in E littera posuit grani
vorbis in m exeuntibus dissormit in is littera p. 80, II. propter aliarum δείκνυμι verbum, de ἀπορωαTικοῖς in T littera p. 349,I2. propter primum exempluim Σίσεχρισωμαι, de θνησκω Verbo p. 355, 2. propter somnosa τεθν - syllaba incipientes, do metaphoriS rhet ricis p. 382, s. propter φρόνημα θαλασσζς, de παρακελευσματικοῖς επιρρημωσι P. 38RI4. propter φέρε imp . rativum, de eomparativis indeo et superlatiFis P. 4m, G. iu
18쪽
In F littora propter prinilina Aristidis testina onuini, In
littera in notatio roseriur: quod ali litoties fra tuli fili te litoribus, ut p. 264, 4. CL p. 346, II. 352, IG. ni.
eardus transiiciebat in es litterana. Quidni i leni Dein iis suscopu in ἐνειμάμην p. 244, s. ἔiliis Die naini ine Paveis rSed otiam, mitini intra unius litterae snes transponendi licentiam suam continuit, ridicuIs accidit, hie illic Iegi ώς ἔναμεν, ως προεφζμεν, ώς προέκθει-τuc de rebiis inferiore loco prolatis 3 qtiana piitiduni
illud, sexcenties grananiatico usurpatii ni ὁ αυzύς, ἐν τευ αυτω sexcenties BITincardo mutandii ni fuisse in ipsomini nomina scriptoriina Ιibrorumve 3 Plani denique perversum, toties, qliae sunt cognata a Theodulo de lita Opera inter se coniuncta , esse disseet i, ,. e. p. 7, I.
quoties, qliae sit ni diversissi nan vel certis de catissis seorsim tI'actata , impori lino coiiciliania stii lio conglii-
tinnia, ut p. 9, T. et . 32, I. 47, I0. et II, 4. 72, 4. et 5, 3. 74, 3. et 70, 3. 142, 4. et I 55, I 2. 244, II. st 250, 2. 27I, I4. et 3IT, G. 278, I. et 288, 5. 200, 4. et 292, I3. 332, 2. et 343, 9. 349, II. et 353, 8. 355, I2.
et 363, 20. Manisest a nutein ini priniis istius ebnsilii vitiositas, quae, iit ad p. 273, 3. notatuni, Vel Ρier- isonurn fefellit ad Moer. p. 295., iis in Iocis deprehenditur, ubi depravat omini emendTitio tota pendet e dila- man Vieinia notationii ni, quamini fines librarior una cuIpaeOBIIaerunt: citius generis mentorabilia exstant exempIa
19쪽
' p. 260, 9. 266. 8. ΝοIo reliqua recensere tiirpuer a. BIanearito instituta, Olmissa innuim erat uia, in his integras adeo notationes, te nere correeta Script omini testimonia, alia; Iaudabilena Vix bis temo inveni, ut p. 273, 5. ob mutati In πεπείθπις in πεποίθησις, p. 307, 1. ob addi ni Ἀττικοί nomen. Quum auteni pristini iSta ordinis perversio ni Ira-hili I. St. Bornardi socordia ex Frane cicera IIa Propagata sit in ultiniana L. Igdunense in v. 1757, nomine quidem Bernardinana, reapse Ouden torpi aliam so), nobis redeundiim ad Vetustiora exenipIa filii, primo renatamini Ilueramini Saeeu Io tJpis expressa. Ea tria sunt, praneeps non an uni a. IIII., per Zaeliariani
siusdem et anni et officinae nonniinquan itInetunt; Von otii ni a. I524. D , hoc Dolonarium Grae- eum ex aedibus Aldi et Arritreae Asilla iii s eri eniis sunt euin Franeisci Asillani praelatione, iiiiiis auera parte praeter Plurin os Graecae grainniaticae auctores comprehenditur etiam Thomas; denique Parisienso
quibusdam grammaticis iunctus Thomas est. Homini primum et tertium liberaliter Halas missa sunt on Καλλιέργης ipse nomen suum scripsit tum in Praemissa ad Μich. Sylvi uni epistola Gi aera, cuius Partem Μaiuaimus repetit Annal. typog aph. vol. II, p. 308., tum ante quaternionum indicem, ut p. 411. notavi. Vulgo Calliergum dicunt. In sine tamen libri Leonis litteras mutton esse leginius, ne quis Mossit has Thomae M. eleganticis im
pressas per Metirariam C a I ae r g i Cretensem, seer decennium in/runere e. a. Quod edictum, ut videre est, eventu ui non habuit.
20쪽
bibliotheea Resea Dres Iensi: aueritis et primi copiam Deit instructissima Aldinis editioniblis bibliothoea Ioannis Sellii Iari, citius insigni benignitati plenissimum tuorum per integriΙΠi anniim usi In gratus debeo. De quarto quo lana spes fefelliti Quit in oninia Sehaefero Ρraes. ad , Gregor. Cor. p. XXXIII. cona- memoratum viderem Dictionarium Graecum Venotiis a. I525. a Melchiore Sessa, Petro de Ravanis editii iii, cui inter viginti graniniat leo mi in Iibellos etiam Tho mas Eclogae adieetne esserit, a Tium anno rari lubri possessore laede, ut illii l mihi transmitteretur, ini- . petravi. ΛtPie in reli liris mox eognovi hoc exenat Iuni ex ΛMino Dietionario aiini PrioriS expressum esse: mirium autem .aecidit, quod, qui in indice sunt ultinii tres libelli: Thonias, Phrynichus et Epistolares styli ab aliis Libanio, a Iiis ascripti ob inllis), eos non inodo ab Titimniiniano exemplo ni eSSe repperi, Sed ritin quarti typis esse traditos eX- in lice porspexi. Apparet autein ante absoIutunt i PS in opus in pressunt Iiiuri indieoni fuisse una cum praelatione in aversa pri inifolii pagina posita, in qua Sic loqliuntii r editores:
eram enim cladimus tit Thomae et Phrynichi eclogas ad atticam elocutionem Plurimum iam entes - adiungeremus, ncque praeterea ac epEstolaribus 'stilis
Ita Pie quae esset tri u ni illamini editionunt alictoritas, iii letigandum fuit eo diligentius, quo eas pliaris laesere viderentur, qui in Thonta polietulo sunt versati. Et Paris inani quidem consereIidi naolestiam in se suscipere Valekenam iis non est dedigitatus; cuilis notationes ante annuin, ut patet, I 757. exeinplo Bosiano ascriptas religiosa side naeis elitin Imanibus tractavi in epistolamini editione ad Ernestunt dataruni Titiniannus vulgavit a. I8I2.: ex quibus non muliuna proseias. Verum eodice, nas. Vascosaniim usunt,e8se