장음표시 사용
41쪽
ili na Ox B inena orabile Aristidis exena plum p. 309, 2. in Ox solo Hontem p. 9 I, II.; Aristophanis P. IIRI4., Aristidis p. 277, 7. I79, 2., tibi tanaen e p. 59, II. repeti illii l που posuit; in I solo Lillatinii p. 85, 4., Aristidis p. 309, II., Aristoplianis p. 337, 5. 39 I, 2. , - qitilius accedant Tliucydi lia illa uncis iii B cincta P. 310, 8.
Deni lite perni agni ni ontentI iussu res est, qllae Interpolatu in nugi iiiii etini Oxoniensi, B;isileensi, noninian, non integris rena es Se cogiti. Etenim certumni uitias eineri latricis VestigiiIn teriens hoc esse, quiIII pristinii in notationii ni ordinena, quem infra et periam quo ii ita tiar consilio, Ιicentius videas ni igrari integrasque notatiora es Vel earii in particii Ias discerpi et dentio componi vel propter litterarii in consequentiani, Vel tit, qliae re Stini: Vicilia, vicinis ite ni locis conglutinentur. Ae Iate prior eatissa pinuit in Basilaensi libro.Quein qui seripsit, per tota ni A luterii in hoc consilium
secutiis est, ut nil litteramina seriem omneni notatio-ntini ordinein acco immodaret. Qiiod quunt inter seri-hendum fieri Iiequiret, quin plii rinia oriri uerentur, repeterentur, disturbarentiir, lirile a littera abiectorii olesto consilio in simplicem planamque viam redii ac raro in istud vitium relabitur, ut p. 26I, 9. eL I68, I0. Sed eo tarnen praeposterii ni illud studium valuit, ut per totaim Eelogam, sietibi non ab ea voce ineiperet notatio, propter Piani inter reliquas unius alicuius Iitterae relata sitit, eontinuo transpositis verbis illud seilicet detriinentiim resarciretiir: id quod in Blaneardo
42쪽
Frequentius etiam, Pili in iterata καί parite uia idein duabus vocissilis Pretiunt Statuitur, priorem καί ab initio notationis Illirari iis resecuit Pari prorsiis consilio, Ve-
Iut p. I98, 8. I90, 7. 200, II. 2I6, I. 228, 3. 239, 12.268, G. 274, 3. 275, I. 308, I. 313, I0. 328, I. 337, 17.
365, 18 374, I0. Quo etsi nietis gretinamatici sititititiis pervertitiir, ut saepe, eui sint scripta sit notatio, iἐi in non intelligatur, tamen ne lioc qiii Ioni depravandinere sua in Blari cardiis editionean VoIiiit liberti in osso, non ni odo ex noniana istius imodi vitia propagarete. g. p. 216, I. 268,6. 269, 15. 275, I. 374,I0. , sed ultro otiani inveheret p. 274, 3. 308, I. 3I3, I 0. 328, I.:
unde riirsus iii Oliden torpianaim nil gramini p. 209, II. 239, 12. a lilii. Ρritis autona transpone tuli geniis quunt nonniinqiiana etiam in Ab at lite adeo in A OI ser- vetiro licent, iit p. II, I4. 26, 6. IG, II., iiihil tanaen
eiusni odi in La uia Iliani eo ni InissiIna est, Seniet tantuinin G p. 230, I2. Ut igitur ad Na nunc revertatur Oratio, etsi in eo reperitintiir, Piae cur esse transpoSua
dicas Paruni assequare, p. I95, I5. IM, V., 272, s.
320, 7. , tanten in hoc quident et C pleruntque BIteruiri, Piod supra significavi natis, disponendi geniis ilSII Venit, ni cognata, sed diversis locis a Tito ina tractata, in unani notationem coalescerent, ut de ἱέρεια et ἱερεύεσθαι
p. IM, II. et 186, 12. praecepta in Na. Eliis leniimodi est, qliod quae de σοι τέρον p. 328, I. et de σνμφερων ἔic σομφορά p. 34I. 3. 8. . tradunttir, in uno Eclogae Ioco Basileensis coniunxit. Nec quibusdam in Ioeis, quo- moilo progressa depravatio sit, Iatet. Ut quae p. 47, 8. et 51, 4. Ieg iniur, qu una in tia in unam essent
hisio assii napta est, sed repetita praeterea illamini Particularuni tiliorutra. Simillinia ratio est eorum, qui enos dispescuimus p. 72, 5. et 73, 3. Prorsus elim Regio nonianae eonvenit in eodeni genero P. 80, 5. LII.
43쪽
XLII104, 12. Amnis autem iis, illino ad Iliae perirae invImus, Integrae notationis noVn eonsorinutio est, qliali Ain Ra C exstat metit orabilis quaedam p. 164, 9.: tibi Φio I ττικῶν et Ἐλληνων inter sese oppositio plans oblitterata est, satis grammatici mora repugnat, ut eorreetoris manun certo cognoscas. Nee illa dissemini, do quibus ad p. 213, 5. dictunt, eli. eirin p. I99, 14.
Haec omnia si ita sunt, tit sane esse nobis persuasimus, quam Filii Plitas liabere, qi Od p. II 6, 7. pravus libri Tlnicydidit numeriis a Ilona ann abest
C pro νεφίλαις, Vere ulti l qiiidein, sed ut correetori tamen debeatitori Aristophane mediocriter Versato: ac neutrum retinuit Ra. IIuliis eiuni receiasio
Iibri prosecta est ab eo, Pii quicqvi l osseti Ieret obsei ruato Iaborans vel aliqua miliciiuate, niit sinemIzitione tuearet-spectent Ioni ac saepe nee iii Iocta nec infelici, ut p. 324, 2. , aut nil laeter resecaret, ut P. 4I, II. 404,9., etiIn Ox P. 354,I4., clim B p. 253,I7. 309, 4. Quod quam sit verum, Iuculenter uno exemplo quodam patefiet. Nam quilin semel certe, P. 78, 3. , non posse Regii codicis omissio verborram καὶ κρέας non eomprον hari videretur, quippe quas titin Philemo ignoraret p. 63. tum leviter transponeret Basileensis: tanten Vel huius inconstantiae, postea qliani typia duduni eonsignatum iuitii solium erat, Ilienda poena fuit. Sero enim in Moseliopuli Synoga, non in F sed in Ic littera L. IV. a. ed. Ven. Ald. quani ubique sequor) reperta haec sunt: α παρὰ το κέρας καὶ κρέας καὶ γηρας εις ως ο νόματα δια του ω μεγάλου γράφεται, οἷον ευγηρως, λειπόκρεως e. . S., quae non dubiuni est Herodiani Epimoris ni. p. 206. fluxerint. Qito in genere si sentet bisus alibi non satis mihi constitemine faciIetamen istini dἔiinniim resarsisse tum horuni copiis Pro
44쪽
Iegomenon iideor tum plena ubique apposita seripturae diversitate. Regii eodicis quae esset sides, explorandum suu
eo diligentius, quo maiorem eius apud Piosdam esse 'huetori teri vidi, ut Schaeserunt in commentariis Donaostheniis, Gregorianis, Bosianis. Sed Pium proximo eapus etiam Burniannianum eum auero Regio sitani quandam recensionem seoli vixi: id quidem etsi magis spectat ad sinPIIomina Verboriam scripturan , tamen etiam interpolationis vestigiis quimusdani ni- titur: velut de eerta transponendi specie dictilinest antea. Atque ost, ubi memorabilem mirere imorum elim ipso Ra vel ox convenienti;ina, p. 345, 5. T, ueni p. 226,I0, 22RIT. Propriam tamen sitam inte poIationem habent p. 273,9. Contra Leidensem optinitani non repperi nisi uno in Ioco correctoris , ut arbitror, manum expertum p. 404, 9., ubi halid cunctanter συνελθουσvς genitiviIni reprobandum Intellexi. Quakquam neScio an necedant p. 233, I2. I3. postia: Piae. BI Vere iudieavi adventicia, lino hoc Ioco Gueuerbytano inerique Regio solis pristinam debent iis scripturae integritatem.
Cosed us tribus verbis adiicio Phavorinum,
e rius 8οla usus Aulii Veneta editione. Quem quuna bonani Thomae partem transgeripsisse vel ex Bernar- linae eoninientariis abunde eonstaret, ego ita adhibui, it sere graviora citriose annotarent: omnia enim eon memorare Iinniensi et Iaboris et spatii sierat, fruetus auteni nullitis. Saepe naeliore libro usunt repperi, quani quena non anus e litor secutus est, e. e. P. IM, II., Saepe cuna deterioribus ex convenit, norinunquameuna interpolatis, ut elini Ha P. IM, Io. 353, 6. aluit.
45쪽
arae carii in litterarii ira Studiosis conini eis lavit Constantiniis Lascaris Graiatin. lida. III. sex troilio; ipsit ni Eclogavistin Ilus illa in reperin S, tit elli Iunge Iriaiori ad artem concinnamiani utilitati hiemisit preti eier recentiores Ilia gi
579. etini 194, I4. , 580. cum I9, II. Llibricum esse iudiciunt sentio de aliis recentissimae aetatis scholiis de miihus certo testimonio non constat. Attamen ipse non possum, quin homini quaedana revera ex Ecloga osse transscripta arbitrer, vellit ad Thucydi lis II,
cap. 4. annotata e p. 292, 4. , ad Libanii Epistolas o
46쪽
alitona scitoliasici ad Oedipii in Reg. V. 52. nauItii in aliost ut ducta esse Tlion anti, citiae Sillat de οονιθες voce
p. 256, I3., credetini Abrescitio Anina adV. ad Aesch. . Sept. e. Tliel . V. 603. ; ne lite enim illa Scholiastae annotiatio ex vetiistis scitoliis est Romani exenipli vel Laurentiani codi eis, se I o Iloviciis illis, clitas Brunckii consilio accesseriint. Soplioclio addo Aeschinis scho Iiast cina, Pleni itoin Ecloga ni tractasse ex his apparet
p. 242,10. Allis nutirna Iocis breve tantum unius paucomimVe verboruni scitolitam Aeschiniis adiici vi Ioas, quale illi idem nulli interpreti non sim nascit inter coni-nientciIulitin posse Videntiir, lit quiani εκdoχ ν Voci p. 754.nscripta sunt οιονεὶ διαδοχον, Vel 759. linec posita: και- eoon καιρους λεγει ενταυθα τους χρόνους. Quae qitum in Ecloga quo Ilio, si a Singuloruni side Verbomina rec dcis, exstent p. 160, 1. 215, 10.: tamen nituo pacto ox illa esse sit impia continito milii persti aderent, nisi singillare mitilita in aecederet Iioece, Piod, quibus Λoschinis dictis talia ascripta reperiuntur, ea Sui PiIa testimonii caussa ab Titonia proseminitIr in eisdem notationil iis, quilati se una convenire Aeschinis scholiastas Idemiis. Vide p. 727. ab Reificio positis similia in
28 3, 18. 278, 2. Post renio non defore prae ideo, qiii Moscho pilli in eodena genere mentione ni desiderent: quil iis qni leni post patillo, quan Iani alia ni Itio e spectarint ratione, satisset. Multo gravior altera quaestio ost de antiqui ο-ribus Thonia D'aniniaticis, quos ille conscribendae
47쪽
Eclogae auctores adhibuerit. Qiti si niaximam sitoriana Partena non sitae umiduloni sed alio mini copiis cognoScetur, non ego Profecto taIn Alina stirinos iis Tlioniae, quin paritim id honorifice ui accidisse eonceda in
Iiboraliter. Sed illud tanaen intrari subit, viii I tali Ionii in pu Iorit plitIOIogos. ut praeter ceteros Thoniana potis-
sini uni silai deIegeritit, quena Piasi transformatu in illiinia soliunt furti reuna usque ad naortena Inale nati Icarent. Qilotiis eni in Piisque eSt grana Inaticoruni Graecorrem,
quin hodie viventeni in pirabi plagii ignoniania Itotatu inde Itonesta litteratoriani honain uni societate deturbarenitis Τ qitando adeo ista eons letudo percrebruerat non in si in i loci noni inibiis corvinendata, ut ab ea propemo- Iuni sola per natilia Saecula inrs grana Inatica vires vita-Ies repeteret, nobis nil teΠ , qui persemitatiiri Sinaias historiarii eius Artis, Praeter cetera iii Itoc sit elzilaorandu In, quo linim singilli artis Imagistri itini inter se vinculo coiiiiiieantur iiiiii o phiacis illis antiquioribus pendeant, iiiii Vere sit opto ingenio Stirilia gratiana attea PronaoVerunt, qIIcina PIἰiniSSinae patescat. Igitur quilinaIioruni satis hona soleat existiniatio esse: illi ippe soli-
iiii in alit ina peditior indagatio est alit pridem iactitra facta: tanton in Tholmi Ilii leni ido in istiui Eonsili lini
aegerrinae Oinnes . titIerunt, quia quos ille aiictores usurpasset, et noSSe DII IieS et Vero superstites habere viderentur. Nec eniim reeon litae cultisdani doctrinae
filii, Phrynielii, Ainnaonii, Herodiatii, Moeridis iistini
in Ecloga agnoscere: PIOS hac in ea ussa Piersonus no initiavit Ρraes. ad Moer. P. XLI. Nos autent, qitibus hic o innis Iociis dedita opera est et PIene pertraetandus,
non illitii iani quaeri in iis, quo in Ddo SinguIis grananiaticis ustis sit Idioinas, iit Iii id iid eniendanda in Ecloga in quisque conserat Persequa in lir: qiio in munere vellit Basili olaservatio versatiir, integriore in Saepe Tlio inaemiani Herodiani Scripturam Servata ni Inonentis ad
48쪽
eon forniatione iitIO ΠυHlo id studuinius, iit Puaecilii pievol si nidia vel vi scrupἔinita apii l alios gramimaticos reperirentiir, lino in Ioes congerere natis: in eo enim laborantein dies cliartae lite descerent: sed certis inosi iiii hiis liis continiit, iit, et inii Si nubem exempIoruni in proni pili Ii cinere in , t ἰtinen nisi qlizio certum tui iudicati leti Eclogae verba iis iani hἰinere intelligerent, sero tacerena oninia. Quod institii tun IIu clitis cupiditis coneri illinetur, hoc recordator, non eam Eclogae esse con-ilitioneni, cuius e naeniindae Subsidia aliundo soduIocon litiretula sitit et velut eniendicatula, sed uberrimum
eruicae artis apparat uni quasi doliti esse, ut Pin pedeni sigas, in ipsius Thoniae eo dieit iis PIeriina Pie invenias. Sed lioc Ioco, Iliod consillio praeterniis inaus in criticanii notatione, ita eoImpens albinius, tit non proniis citani quandana ne tu iniiti uariam opera in in enunierandas Eclogae particii Ias, quae aliunde Sint decerptao, conferant iis, sed via et ratione do fonti Ialis Ecloga oΤli Onaa n ae eonimentenuir. Λc bipartitana volunius Italic quaestione in .esse. Nani prinio Ioco, Pii tandem sint isti, imios alictores Thonias See lilii S Sit, explorandii ni est. ΛIterii Iu est,' It concinnandae Eclogae eos adliit iterit, aperia Π1IIS.
Ρaucis,. ab Ptibus inii iis Atticis lamina ars et disciplina repetenφa sit, signi sica Minus Potius quani do
omnis superstrueta .st, Dionysii Thracis GDirot Λο- Iii Herodiani continentarii. Ab illa eniim profecti sitiit,
cylietin die in .artis sorniani coni iiientali sunt de re grananiatica: ut ne hodie qii ident ab eo exena plo naiiI-tuIn recessitan esse nuper I. Classentiis monuerit de
49쪽
a Inm. Graee. primordiis p. 85., licet parum is pensitatis stoeti lingit rationi lius Praes. ad Tlieo los. P. V. sqq. veteri illi Dionysio Aristarcilio patrocinatus.
Qiiasi praeteriens addo, serius Apolioliti libros syntaeticos tractari coeptos esse: i l quod in Maxinio ΡIa-
nuda cognoscere licet. Herodiantini autem tinniensa virunt eruditionis Onanes hodie didicinius universae a tis etyniologicae conditorem fili Spicere: de quo Valdo optamIuna est, iit accitrati iis plenitis, clii ἔini a Illuc factuna, Sitigillari scriptio tu illi aeratii P. Ad Heromani igitiir ex una pluin sese eoinpositemini eius lite eX alIctoritate sero pepeii Iemini, quoi piut in singulis Singu-IOr una Vocabit Iorum so aliis perscrutandis.hporci in collocarunt Sita In. Ex qtio conse Itiit lir praecipulinaetitia 1 exiesraim conditorii, iis auctore ni sitisse. Qiii Iuuit , ut eX Palicis. Itiantivis pretii reti liliis perspicitur, Ilac sit docetuli via in illi ibiis Iani eo minentariis tisus, iit botiis ProlaiSiluo sive δοκοίιμοις eunt Positis elim
pravis et vitiosis dδοκίμοις , άμαρτανομενοις, diStinetisque similium diversitatibiis de Ioque irili iis ii Ili1- .gilae Graecae Praeciperet, itoli potuit qii in probatissi
tario περὶ ημαρτημένων λεζεων excerpta tii in Phr)nielio vulgo aditingiint iiiiii auctiora in id ii de unae nil. ratiGr. granam. Herni annus posuit p. 30 I. Sqq.: qui dubitonii in hodie ΠIe, Iliae nos excerpta dicet alitus, Pa Ietem ipsitis Heroditinii liliolii existi litet. Ex liis illiani nutua
ad eos ira aliarint, clitos Stipei'stites lia laciniis Atticistas, satis editorii iii Opera Ialon Strat lin eSt. . Nee Pallea nil Atticistarunt institiitii in specialitia in iis reperias, clitae de Mirbari mo et soloec smo Ηei odiatilina disseruisSe o .
Boissona di A necdotis novi in iis, vol. III, P. MI. Sqq. Magis etiani, quod de Herediano Iexicoriini fonte prae-
50쪽
quae in Ecloga Iegiuitiir P. 75, 3. 358, 15. cuni Neim iiiiiiiis p. 263.
Qitae a iiiiic positi, eeI'tin Silnt. Praeterea non ignoro et incerta posse Iarii ita eoniici, Iaee Satis esse, quae ab Irae Sitnt allata, ad orrigines Atticis tamini explicandas. Ut catini extra illi bitatione ni positu ni Itoc sit, plurinium ad aleiulas istas contentiones ipsa ni tuo . I una aetἔitent eoni illisSe, Stir liosisSiniani iticeiuli elegantiarii ni ac sopitistarunt seraeissi inani: tantoli in Ilio video cariti neni rei verti, de eo coniecturas clitas lanimeas iecirco Preniendas duco, Ilio I Iii tanta testina o-Istorii ni penuria opillio tui in Ie ita tein illae stiperare nequeunt. Qiiaeritui' enini, qui nexus inter Ilosce V o P horuni tantiina Λtticomini serutatores intere edat et
antimitores ilios Iexicorii in auetores, Pii, ab Ἀτθιδων fortasse semptoribus prolaeti, antiquitates Attieastraetandas sibi sumpseriint, ita tamen ut non Seclusa Ipsius sermonis fuisse explieatio videatur. Ita qtii leni eomparatum Aelii Dionysii Iexieon sitit Pliotio testoeo l. I52., fuit etiam Pausaniae, cuius aliquis usus olini set ad vestimandunt Harpoerationis Iexicon. Iae his igitur et reliquis sat imagno nilnigro Atticistis tametsi Fel nunc pleniora possine et probalailiorii iis assetii, quae post Maussaeuna in Diss. erit. de Harpocrat. a Fabricio disputata sunt Bibl. . Gr. VI, P. I 68. sq., tamen exspectanda nova quaedam sunt siti Sidia, qtiae ut ex bibliotheeamini latebris protractu ni iii Sperem,