Historikōn logoi 9 epigraphomenoi mousai

111쪽

M νούσου, ἀντλέει καὶ επειτα ἐγχέει ἐς δεξαμει εν ἐκ δὲ morης ἐς ἄλλο διαχεόμενον, τρέπεται τριφασίας οδούς. καὶ ἡ μεν ἄσφαλτος καὶ οἱ ἁλες πήγνυνται παραυτίκα, τὸ δὲ ελαιον συνά- Isγουσι ἐν ἀγγείοις, τὸ ω Πέρσαι καλέουσι ραδινάκην' εστι δε μελαν, καὶ ὀδμὴν παρεχόμενον βαρέαν. ἐνθαύτα τοῖς 'Eρετριέας κατοίκισε βασιλεῖς Δαρεῖος or καὶ μέχρι mio ειχον την χώρην ταύτην, φυλάσσοντες την ἀρχαίην γλωσσαν. τὰ μὲν δη περὶ

Cxx. Λακεδαιμονίων δὲ ἡ κον ἐς τὰς 'Αθηνας δισχίλιοι μετὰ

ν πανσέληνον, εχονας σπουδην πολλὴν καταλαζεῖν οἴσω, ω

τριταῖοι ἐκ Σπάρτης ἐγένοντο ἐν τη Ἀττικη. ύστεροι δὲ ἀπικόμενοι της συμcολῆς, μείζοντο ὁμως Θεεσασθαι τῆς Μήδους. ἐλθόντες δὲ ἐς τὸν Mαραθωνα, εθεῆσαν ' μετα δε, αινέο ς 'Αθη- sναίους καὶ τὸ εργον αυτων, ἀπαλλάσσοντο ὁπίσω. CXXI. Θωμα δε μοι, καὶ οὐκ ἐνδέκομαι τὸν λόγον, 'Αλκμαιωνίδας αν κοτε ἀναδέξαι Πέρσησι ἐκ συνθηματος ασπίδα, βουλομένους υπὸ βαρcάροισί τε εἶναι ' Αθηναίους καὶ υει 'Ι--' ο ιανες μαλλον, η ομοίως Καλλίη τW Φαινίππου, Ἱππονίκου δε πατρὶ, φαίνονται μισοτύραννοι ἐόντες. Καλλίης τε γὰρ μῖνος s' Αθηναίων απάντων ἐτόλμα, ὁκως Πεισίστρατος ἐκπέσοι ἐκ των Αθηνεων, τὰ πηματα αυτοῖ κηρυσσόμενα υπὸ τοῖ δημοσίου ωνε-εσθαι, καὶ τα ἄλλα - εχθιστα ἐς αυτὸν πάντα ἐμηχανατο. XXII. Καλλίεω δε τούτου αξιον πολλαχοῖ μνεμην ἐσri πάντα τινὰ εχειν. τούτο μὲν γὰρ, τὰ προλελεγμενα, ως ἀνὴρ ἄκρος ελευθερων την πατρίδα' τολο δε, - ἐν ' Ολυμπίη ἐποίησε,

νικήσας, τεθρίππου δε δεύτερος γενόμενος, Πύθια δε πρότερον ἀνελόμενος, ἐφανερώθη ἐς τοὐς Ελληνας πάντας μεγίστησι δα- sπάνησι τούτο δε, κατὰ τὰς ἐωυτοῖ θυγατέρας, ἐούσας τρεῖς,

ῶός τις ἀνὴρ ἐγίνετο. επειδὴ γὰρ ἐγένοντο γάμου αῖαι, ἔδωκέ σφι δωρεὴν μεγαλοπρεπεστάτην, ἐκείνησί τε ἐχαρίσατρο ἐκ γὰρ

πάντων νων 'Αθηναίων, τὸν ἱκάστη ἐθελοι ανδρα ἐωυτη ἐκλεξα- ω, εδωκε τούτW τν ἀνῖρί. CXXIII. Καὶ οι ' Αλκμαιωνίδαι ομοίως, ἡ οὐδεν εσσον τούτου, ησαν μισοτύραννοι. Θωμα ων μοι, καὶ οὐ προσίεμαι την διαζολῆν, τούτους γε ἁναδέξαι ἀσπίδα, ο ινες εφευγόν τε τὸν πάντα χρόνον τοῖς τυράννους, ἐκ μηχανῆς τε τῆς τούτων ἐξέλιπον οἱ Πεισγ- προτίδαι την τυραννίδα. καὶ οἴσω τὰς ' Αθήνας οἶνοι ἐσαν οἱ s

112쪽

ελευθερώσαντες πολλp μαλλον ἐπερ Ἀρμόδιός τε καὶ 'Αριστογείτων, ως ἐγω κρίνω. οἱ μὲν γαρ ἐξηγρίωσαν τοὐς υπολοίπους Πεισιστρατιδέων, 'Ιππαρχον ἀποκτῶα ς, οὐδέ τι μαλλον επαυσαντους λοιποῖς τυραννεύοντας 'Αλκμαιωνίδαι δὲ ἐμφανέως ἐλευ- Io θερωσαν, εἰ δη οἶτοί γε ἀληθέως ησαν οι την Πυθω ἀναπείσαντες προσημαίνειν Λακεδαιμονίοισι ελευθερούν τὰς 'Λθηνας, ως μοι πρότερον δεδήλωται.

CXXIV. Λλλα γὰρ ἴσως τι ἐπιμεμφόμενοι 'Αθηναίων δε-μφ προεδίδοσαν την πατρίδας οὐ μὲν ων ῆσάν σφεων ἄλλοι δοκιμωτεροι εν γε ' Αθηναίοισι ἄνδρες, οὐδ' a μαλλον ἐτετιμέατο. οἴ-

τω οὐδὲ λόγος αἰρέει, ἀναδεχ'ῆναι εκ γε ἁν τούτων ἁσπίδα ἐπὶ 5 τοιούτω λόγου. ἀνεδἐ η μεν γὰρ ἀσπίς' καὶ τούτο οὐκ ἔστι αλλως εἰπεῖν, ἐγένετο γάρ ὁς μέν τοι ην ὀ ἀναδέζας, οὐκ ἔχω

προσωτέρω εἰπεῖν τούτων.

CXxv. οἱ δε 'Αλκμαιωνίδαι ὁσαν μεν καὶ - ἀνέκαθεν λαμπροὶ εν νησι Αρη σ1' απὸ M 'Αλκμαίωνος, καὶ αἴτις Μεγακλέος, εγένοντο καὶ κάρτα λαμπροί. τοῖτο μεν γὰρ, ' Αλκμαίων ἡ Μεγακλεος λισι εκ Σαρδίων Λυδοῖσι παρὰ Κροίσου ἀπικνεο-5 μένοισι επὶ τὸ χρηστηριον τὸ ἐν Δελφοῖνι, συμπρήκτωρ τε ἐγίνετο καὶ συνελάμcανε προθύμως. καί μιν Κροῖσος πυθόμενος των Λυ-δων, των ἐς τὰ χρηστήρια φοιτεόντων, ἐωυτὸν εἶ ποιέειν, μεταπεμπεται ἐς Σάρδις ἀπικόμενον δὲ δωρέεται χρυ , τὸν ἄν δύνηται τp εωυτοῖ σώματι εξενείκασθαι ἐσάπαξ. ο δε' Αλκμαίων Io πρὸς την δωρεὴν, ἐοῖσαν τοιαύτην, τοιάδε ἐπιτηδεύσας προσέφερε.ἐνδῖς κιθωνα μέγαν, καὶ κόλπον πολῖν καταλιπόμενος τού πιθωνος,

κοθόρνους τοὐς εὐρισκε εὐρυτάτους ἐόντας bποδησάμενος, ηδε ἐς τὸν Θησαυρὸν ἐς τόν οἱ κατηγέοντα ἐσπεσων δὲ ἐς σωρὸν ψήγματος, πρωτα μὲν παρέσαξε παρὰ τὰς κνήμας τοῖ χρυσοῖ ἶσον ἐχώρεον Is οἱ κόθορνον μετα δὲ, τὸν κόλπον πάντα πλησάμενος χνσοῖ, καὶ

ἐς τὰς τρίχας της κεφαλῆς διαπάσας τοῖ ψῆγματος, καὶ ἄλλο λαζῶν ἐς τὸ στόμα, ἐξηιε ἐκ τοῖ 'Θησαυροῖ, ἔλκων μεν μόγις τοὐς κοῖόρνους, παντὶ δὲ τεν οικως μἁλλον ἡ ἀνθρώπου σοῖ τότε στόμα ἐcέζυστο, καὶ πάντα ἐξοκωτα ἰδόντα δὲ τὸν Κροῖσον 20 γέλως ἐσῆλθε καί οἱ πάντα τε ἐκελα διδοῖ, καὶ πρὸς, ετερα δωρέεσαι οὐκ ἐλάσσω ἐκείνων. οἴσω μὲν ἐπλού σε ἡ οἰκίη αυτημεγάλως καὶ ὁ 'Αλκμαίων ουτος οἴσω τεθριππηζοφήσας, 'Oλυμπιάδα ἀναιζέεται.

113쪽

CXXIN. Μετὰ δε, γενεν δευτερη ύστερον, Κλεισθενης μιν ὀΣικυῶνος τύραννος εξηειν, ἄστε πολλω ὀνομαστοτέρην γενέσθαιεν τοῖσι 'Eλλησι η πρότερον ην. Κλεισθένεῖ γὰρ τF 'Αριστων μου, του Μύρωνος, του ' Ανδρέω, γίνεται Θυγάτηρ ο νομα ην 'Αγαρίστη. ταύτην ἡθελησε, Ἐλληνων πάντων ἐξευρὼν τὸν ἄ-5ριστον, τούτW γυνωχα προσθεuαι. 'Ολυμπίων Γν ἐόντων, καὶ νι- κων ἐν αὐτολύι τεθρίππου ὁ Κλεισθένης, κηρυγμα εποιησαro O τις Ελληνων εωυτὸν ἀξιοῖΚλεισθενεος γαμ ιν γενεσθαι, ηκειν - ἐς εξηκοστὴν ἡμερην, ξ καὶ πρότερον, ἐς Σικυῶνα' ως κυρώσοντος Κλεισθενεος τὸν γάμον ἐν ενιαυrse, απὸ της ἐξηκοστης ἀρξαμε- IO νου ἡμερος. 'Ενωυm 'Eλληνων ἴσοι σφίσι τε αὐτοῖσι ησαν καὶ πάτρη εξωγκωμενοι, εφοίτεον μνηστηρος τοῖσι Κλεισθενης καὶ δρόμον καὶ παλαίστρην ποιησάμενος ἐπ' αὐτω τούτου εἶχε.

ρίτης Δάμασος, ' θριος του σοφοῖ λεγομενου πάῖς. οἶτοι μενἀπὸ 'Iναλίης ηλθον. εκ δὲ νου κόλπου σου 'Iονίου, ' Αμφίμνη- sμος ' ιστρόφου 'Eπιδάμνιος οἶτος δὲ εκ του 'Iονίου κόλπου.

Αἰτωλὸς δε ηλθε, πτόρμου του bπερφύντος ra ' ληνας ἰσχοῖ, καὶ φυγόντος ἀνθρώπους ἐς τὰς ἐσχατιὰς της Αἰτωλίδος χώρης,

τούτου του Τιτόρμου ἀδελφεὸς Μάλης. ἀπὸ δε Πελοποννησου, Φείδωνος του 'Αργείων τυράννου παῖς Λεωκήδης, Φείδωνος δε IO

σου τὰ μετρα ποιησαντος Πελοποννησίοισι, καὶ bcρίσαντος μεγιστα δὴ ' Eλληνων απάντων, ος ἐξαναστησας τοῖς Ἐλείων αγ- νοθετας, αυτὸς τὸν ἐν 'Oλυμπίη αγωνα εὐηκε' νούσου τε δὴ

πάῖς καὶ Ἀμίαντος Λυκούργου, 'Αρκὰς εκ Τραπεζοῖντος καὶ 'Αζην εκ Παίου πόλιος Λαφάνης, Εὐφορίωνος του δεξαμε- ISνου τε, ῶς λόγος ἐν 'Αρκαδίη λεγεται, τοῖς Διοσκούρους οἰκίοισι, καὶ απὸ τούτου ξεινοδοκεοντος πάντας ἀνθρώπους καὶ 'HMAς χνομαστὸς Ἀγαίου. οἶνοι μεν δη εξ αύτης Πελοποννησου ηλθον. εκ δε' Αθηνεων ἀπίκοντο Μεγακλεης σε ὀ 'Αλκμαἱωνος, - του του παρὰ Κροῖσον ἀπικομενου, καὶ ἄλλος Ἱπποκλείδης P- 2Oσάν ου, πλούτου καὶ εἴδεῖ προφερων ' Αθηναίων. απὸ δε Ἐρετρίης, ἀνθεύσης τογον τὸν χρόνον, Λυσανίης οἶτος δε απ' Edcοίης μοῖ- νος. ἐκ ia Θεσσαλίης ηλθε νων Σκοπαδέων Διακτορίδης Κρανάνιος ἐκ δε Μολοσσῶν, Λλκων. τοσοῖτοι μὰν ἐγ νοντο οἱ μνηστηζες.

114쪽

CXXVIII. Ἀπικομένων δὲ τούτων ἐς την προειρημένην επι ν, ὀ Κλει ἐνης πρῶτα μὲν τὰς πάτρας ri αυτων ἀνεπύθετο, καὶ γένος ἐκάστου μετὰ δε, κατέχων ἐνιαυτὸν, διεπειρατο αυτων της ri ἀνδραγαθίης, καὶ της ὀργῆς, καὶ παιδεύσιός τε, καὶ τρόποι 5 καὶ ἐνὶ ἐκάων Iaν ἐς συνουσίην και συνάπασι, καὶ ἐς γυμνάσιά τε ἐξαγινέων οσοι ἐσαν αυτων νείρονr καὶ, τό γε μεγιστον, ἐν συνεμίη διεπειρῶ . οσον γὰρ κατά ε χρόνον αυτοῖς, τουτον πάντα ἐποίεε, καὶ ἄμα ἐξ ιζε μεγαλοπρεπέως. καὶ δη κου μάλιστα των μνηστήρων ξρέσκοντο οἰ ἀ 'Αθηνέων ἀπιγμένοι, καὶ re 1O νων μαλλον Ἱπποκλείδης ὁ Τισάνδρου καὶ καν ἀνδραγαθίην εκ νετο, καὶ ἔτι τὸ ἀνέκαθε τοῖσι ἐν Κορινθου Κυψελύδησι ην προσηκων. cxxIX. Ἐς δε ἡ κυρίη ἐγένετο των ἡμερεων, της τε κατακλίσιος τοῖ γάμου, καὶ ἐκφάσιος αύτου Κλεισθένεος, τὸν κρίνοι ἐκ

πάννων, bύσας βοῖς ἐκατὸν ὁ Κλεισθένης, εὐώχεε αυτούς τε τοῖς μνηστῆρας καὶ τοῖς Σικυωνίους πάντας. ῶς δὲ ἀπὸ δείπνου ἐγέ-5 νοντο, οἱ μνηστηρος ἔριν εἶχον ἀμφί τε μουσικη καὶ τμ λεγομένου ἐς τὸ μεσον. προλούσης δὲ της πόσιος, κατέχων πολλὸν τοὐς ἄλλους ἡ Ἱπποκλείδης, ἐκέλευέ οἱ τὸν αυλητὴν αὐλῆσαι ἐμμέλsιαρο πιθομένου δὲ του αὐλητἐω, ὀρχεσατα και κως ἐωυτμ μὲν 'ε- στῶς ultro' ὁ δε Κλεισθένης ὀρέων, ὁλον τὸ πρῆγμα λωτευε. Io μετὰ δὲ, ἐπισχὼν ὁ 'μποκλείδης χρόνον, ἐκέλευέ τινα τράπεζαν ἐσεΛῖκαι. ἐσελθούσης δε τῆς τραπέζης, πρῶτα μὲν ἐπ' αυτῆς

ὀρχήσατο Λακωνικἀ σχημάτια μετὰ δε, αλλα 'Αττικω τὸ τρίτον δὲ, την κεφαλὴν ἐρείσας ἐπὶ την τράπεζαν, τοῖσι σκέλεσι ἐχειρονόμησε. Κλεισθένης δὲ, τα μὲν Ιωα καὶ - δεύτερα ιν 15χεομένου ἀποστυγέων γαμcρὸν ἄν οἱ ετι γενέσθαι Ἱπποκλείδεα διὰ νην ri δαησιν καὶ την ἀναιδείην, κατεαε ἐωυτὸν, οὐ βουλόμενος ἐκραγῆναι ἐς αυτόW ῶς δε εἶδε τοῖσι σκέλεσι χειρονομήσαμσα, οὐκέτι κατέχειν δυνάμενος, ῶἶπε sa παῖ Τισάνδρου, ἀπορο σαό γε μην τὸν γάμον. 'o δὲ 'Iπποκλείδης μολαοὐν εἴ- 20 ω φροντὶς Ἱπποκλείδη ' Ἀπὸ τούτου μὲν τούτο οὐνομάζεται. CXXX. Κλεισθένης δε σιγὴν ποιησάμενος, ελεξε ἐς μέσον τάδε

Ανδρες, πουδὸς της ἐμῆς μνηστῆρες, ἐγώ καὶ πάντας ,εας ἐπαινέω, καὶ σῶσιν - εἰ οἷόν τε εἴη, χαριζοίμην ἄν, μεν ἔνα bμεων ἐξαίρετον ἀποκρίνων, μεri τοὐς λοιποῖς ἀποδοκιμάζων.5 ἀλλ', οὐ γὰρ OH τέ ἐστι, μίῆς πέρι παρθένου βουλεύοντα, πῶσι

κατὰ νόον ποάειν τοῖσι μὲν -ἐων ἁπελαυνομἐνοισι τουδε του

115쪽

γάμου, τάλαντον ἀργυρίου ἐκάμω δωρεὴν δίδωμι της ἀξιώ. σιος εἴνεκα της ἐξ ἐμεῖ γημαι, καὶ της ἐξ οἴκου αποδημας ep δὲ ' Αλκμαίωνος Μεγακλέῖ ἐγγυω παιδα την ἐμὴν 'Αγα-

γ λάος, ἐκεκύρωτο ὁ γάμος ΚλεισθένελCx I. Ἀμφὶ μὲν κρίσιος των μνηστηρον τοσαύτα ἐγένετο, καὶ οἴσω 'Αλκμαιωνίδαι ἐζώσθησαν ἀνὰ τὴν ' Ελλάδα. τούτων δε αννοικησάντων, γίνεται Κλεισθένης τε ὁ τὰς φυλας καὶ 'ν δημοκρατίην ' Αθηναίοισι καταμησας, ἔχων τὸ οἴνομα ἀπὸ νούμητροπάτορος τοῖ Σικυωνίου' οἴτός τε δη γίνεται Μεγακλέῖ, καὶ 5Ἱπποκράτης. ἐκ δὲ 'Ιπποκράτεος, Μεγακλεης ri ἄλλος, καὶ

'Αρορμη ἄλλη, ἀπὸ της Κλεισθένεος 'Αγαρίμης ἔπυσα τὸ

ἀνο ' η συνοικησασά τε Hανθίππω N ' Αρίφρονος, καὶ ἔγκυος ἐοῖσα, εἶδε ἴψιν ἐν τW ἴπνου, ἐδόκεε δὲ λεοντα τεκεῖν καὶ μετ' ολίγας ἡμέρας τίκτει Περικλέα - , .cxxxII. ΜΕΤΑ' δὲ τὸ ἐν Μαραθωνι τρωμα γενόμενον, Μιλτιάδης, καὶ πρότερον εοδοκιμέων παρὰ 'Aθηναίοισι, τότε μαλλον αυξετο. αἰτησας δὲ νεας ὲcδομηκοντα καὶ στρατιην τε καὶ πη-ματα τοὐς 'Αθηναίους, οὐ φράσας σφι ἐπ ην ἐπιστρατεύεται χώρην, ἀλλα φας αυτοῖς καταπλουτιελ ην οἱ ἔπωνται ἐπὶ sγM χώρην τοιαύτην δη τινα ἄξειν, ὁθεν πυσὸν εὐπετέως ἄφθονον

οἴσονται' λίγων τοιαῖτα, αιτεε τὰς νέας. 'Αθηναῖοι δὲ τούτοισι ἐπαρθέντες, παρέδοσαν.

cxxxIII. Παραλαcων δὲ ἡ Μιλτιάδης την στρατιην, ἔπλεε ἐπὶ Πάρον, πρόφασιν ἔχων ώς οἱ Πάριοι υπηρξαν πρωροι στρατευόμενοι τριήρεῖ ἐς Μαραθωνα ἄμα N II ἐρση. τολο μὲν δηπρόσχημα λόγου ην' ἀτάρ τινα καὶ ἔγκοτον εἶχε νῶσι Παρίοισι διὰ Λυσαγόρεα τὸν Τισίεω, ἐόντα γένος Πάριον, διαγλόντα μιν sπρὸς 'Υδάρνεα τὸν Πέρσην. ἀπικόμενος δὲ ἐς την ἔπλεε ὁ Μιλτιάδης V στρατιη, ἐπολιόρκεε Παρίους, κατειλημενους ἐντὸς

πιαεος' καὶ ἐσπέμπων κη--, αἴτεε ἐκατὸν τάλαντα, φὰς, ῆν μη οἱ δωσι, οὐκ ἀπαναστησειν την στρατιην, πρὶν η ἐξέλη σφἐας. οἱ δε Πάριοι, ἔκως μέν τι δώσουσι Μιλτιάδη ἀργύριον οὐδὲ διε- Io νοεῖντο οἱ δὲ, ὁκως διαφυλάξουσι την πόλών, τούτο ἐμηχανωμτο ἄλλα τε ἐπιφραζόμενοι, καὶ νη μάλιστα ἔσκε ἐκάμπε ἐπίμαχον τοῖ τείχεος, τούτο ἄμα νυκτὶ ἐξ ρετο διπλησιον τοῖ

116쪽

cxXXIV. 'Eς μεν δη νοσοῖτο σοῖ λόγου οι πάνος ' Ελληνες λέγουσν τὸ ἐνθεμεν δε αυτοὶ Πάριοι γενεσθαι ύδε λεγουσι. Μιλτιάδη ἀπονεο- ἐλθεB ἐς λόγους αἰχμάλωτον γυναῖκα, ἐουσαν μεν Παρίην γενος, ἀνομα δε οἱ εἶναι Τιμουν' εἶναι δε -οζάκο-5 ρον των Uονίων Θεῶν. ταύτην εMοῖσαν ἐς oψιν Μιλτιάδεω, συμ-cουλευσαί οἱ, ει περὶ πολλοῖ ποιεεται Πάρον ελελ - ἁν αυτὴὐποθῆται, ταύτα ποιέειν. μετὰ δε, νην μεν μοδεσθαι' τὸν δε, ἀπικόμενον επὶ τὸν κολωνὸν τὸν πρὸ της πόλιος ἐόντα, τὸ ερκος

Θεσμοφόρου Δῆμητρος μερθορεειν, ου δυνάμενον τὰς Θύρας ἀνολIOξαι οπερθορόντα δε, ἰεναι mi τὸ μεγαρον, o τι δη ποιησοντα εν- τὸς, ει τε κινήσοντά τι των ἀκινήτων, ε τε o τι δη ποτε πρεξοντα

πρὸς τῆσι Θύρησί τε γενεσθαι, καί πρόκα τε φρίκης αυτὸν μελθούσης, ὀπίσω αυτην ὀδὸν Ιεσθαι' καταθρώσκοντα δε την αἱμασιὴν, τὸν μηρὸν σπα ξναι' οἱ δε αυτὸν τὸ γόνυ προσπταῖσαι λεγουσι.

Cxxxv. Μιλτιάδης μεν νυν φλαύρως εχων, ἀπέπλεε ὀπίσω,ογε πήματα ' Αθηναίοισι ἄγων, ωτε Πάρον προσκτησάμενος, ἀλ-λα πολιορκήσας τε ιξ καὶ εἴκοσι ἡμέρας, καὶ λώσας την νησον. Πάριοι δε, πυθόμενοι ως ἡ υποζάκορος των Θεῶν Τιμὼ Μιλνιάδη5 κατηγήσατο, βουλόμενοί μιν αντὶ τούτων τιμωρησασθαι, Θεοπρέπους σέμπουσι ἐς Δελφοῖς, ως σφεας ἡσυχίη της πολιορκίης επε. επεμπον δε ἐπειρησομενους εἰ καταχρεσονται την -οζάκορον των θεῶν, ως ἐξηγησαμενην τολύι εχ sis της πατρίδος ἁλωσιν, καὶ τὰ ἐς ερσενα γόνον αρ ητα ἰρὰ εκφήνασαν Μιλτιάδη. ἡ δε Π J0 θίη οὐκ in, pam, Οὐ Τιμοῖν εἶναι την αἰτίην τούτων, αλλὰ, δεῖν γὰρ Μιλτιάδεα τελευτῆν μὴ εἶ, φανηναί οἱ των κακῶν κατηγεμόνα. Παρίοισι μεν δη ταῖτα ἡ Πυθίη εχρησε.

cxxxvI. ' Αθηναῖοι δε ἐκ Πάρου Μιλτιάδεα ἀπονοστήσανταεσχον εν στόμασι, s τε αλλοι, καὶ μάλιστα Rάνθιππος, ο 'Αρ φρονος ος θανάτου bπαγαγών υπὸ τὸν δημον Μιλτιάδεα, ἐδίωκε νης 'Αθηναlων ἀπατης εἴνεκεν. Μιλτιάδης δε, αυτὸς μὲν πα-5νῶν, οὐκ ἀπελογεε ' ην γὰρ αδύνατος, ῶστε σηπομενου τοῖμηρού. προκειμενου δε αυροῖ εν κλίνη, οπεραπο γεοντο οἱ φίλοι, της μάχης τε της εν Μαραθῶνι γενομενης πολλὰ ἐπιμε-

μνημενοι, καὶ την Λημνου αῖρεσιν' ως ελῶν Λημνόν τε καὶ τισάμενος τοὐς Πελασγοῖς, παρέδωκε Ἀθηναίοισι. προσγενομενου δεδο σοῖ δεμου αὐτφ κατὰ την απόλυω τοῖ θανάτου, ζημιώσαντος δε κατὰ τὴν ἀδικίην πεντήκοντα ταλάντοισι, Μιλτιάδης με,

117쪽

την χώρην, την σφισι αυτοὶ υπὸ νον ' Τμησσὸν εοῖσαν εδοσαν οἰ- κησαι, μι ὸν του τείχεος του περὶ την ἀκρόπολίν κοτε ε λα-

μάνου ταύτην ως ἰδεῖν τοὐς 'Αθηναίους ἐξεργασμενην εἶ, την πρόπιρον εἶναι κακην τε καὶ τυῖ μηδενὸς ἀξίην, λαζεῖν φθόνον τε καὶ υερον της γης, καὶ οἴτω εξελαύνειν αυτοῖς οὐδεμίαν IO ἄλλην πρόφασιν M'ῖαγμενους τοὐς Ἀθηναίου ' 'su δε αυτώ Αθηναιθι λάγουσι, - Δικαίως εξελάσαι. κατοικημένους γὰρ τοῖς - Πελασγοῖς μὲ τΗ ' ΤμησσW, ενθεμεν ὀρμεωμενους, ἀδικάειν

- τάδε. φοιτφν γἀρ αἰεὶ τὰς σφετέρας Θυγατερας τε καὶ τοῖς

παιδαςJ επ' ὐδ- aes την 'Eννεάκρουνον' ο γη εἶναι τουτον IS τὸν χρόνον σφίσι κω ουδὲ τοῖσι ἄλλοισι 'Ελλησι οἰκετας. ὁκως δε ἔλθωεν αυται, τοῖς Πελασγούς υπὸ Γ ιός τε καὶ ὀλο- ρίης βῶσtas σφεας. καὶ ταυτα μεντοι σφίσι οὐκ ἀπανη ποιεειν, αλλὰ τελος καὶ ἐπι υλεύοντας επιχειρησειν φανην επ' αὐτοφώρμ ἐωυτούς δὲ γενεσθαι τοσού εκείνων ανδρος 2o ἀμείνονας, ὁσου παρεὸν αλοῖσι ἀποκτειναι τοὐς Πελασγοῖς, επεί σφεας ἔλαζον ἐπιζουλεύοντας, οὐκ εὐελησαι, ἀλλά σφι προειπειν εκ της γης εξιεναι. τοῖς δε, Οὐτω δὴ ἐκχωρησαμ τας, ἄλλα τε σχεῖν χωρία καὶ δὴ καὶ Λημνον. 'Eκεῖνα μεν δὴ 'πια-χς ελεξε, ταλα δε Ἀθηναι, λάγουσι. CxxxvIII. G 8a Πελασγοὶ οἶτοι Λημνον τότε νεμόμενοι, καὶ βουλόμενω νοὐς 'Αθηναίους τιμωρησασθαι, ευ τε ἐξεπιστάμενοι τὰς 'Αθηναίων ὁρτας, πεντηκοντερους στησάμεν- ελεχ ησαν 'Αρτεμιδι εν Βραυρωνι ἀγούσας ὁσην τὰς των 'Αθηναίων γυναῖκας. ενθεῖτεν δὲ ἁρπάσαντες τουτεων πολλὰς, οἴχοντο ἀποπλάοντες 5 καί σφεας ις Λημνον ἀγαγόντες, παλλακὰς εἶχ'ν. ῶς δε νε-

κνων αἶσαι αἱ γυναῖχες -- σθησαν, γλωσσάν τε νην 'Αττικὴν καὶ τρόπους νων 'Αθηναίων εδίδασκον τοὐς τααας. οἱ δὲ Ουσε συμμίσγεσθαι - δ εκ των Πελασγίδων γυναικων παισὶ ηὐελον, εἴ τε τυπτοιτό τις αυτων μ' εκείνων τινὸς, εc θεόν τε πάντες, IO

118쪽

καὶ ἰπιμύρεον ἀλλήλοισι καὶ δη καὶ χειν τε των παίδων οἱ πάιδες ἐῖικαίευν, καὶ πολλὸν ἐπεκράτεον. μαθόν ς δὲ ταυτα οἱ Πελασγοὶ, ἐωυτοῖσι λόγους ἐδίδοσαν καί σφισι βουλευομένοισι, δεινόν τι ἐσέδυνε, εἰ δη διαγινώσκοιεν σφίσι τε βοηθέειν οἱ παῖδες I5 πρὸς των κουριδιέων γυναικων τοὐς πωδας, καὶ τούτων αὐτίκα ἄρ χειν mepατο, τί δη ἀνδρωθέντες δῆθεν ποιήσουσι. ἐνθαῖτα εδοξε σφι κτείνειν τοὐς παῖδας τοὐς ἐκ των ' Αττικέων γυναικων. ποιεῖσι ει ταυταρ προσαπολλίουσι δέ σφεων καὶ τὰς μητέρας. απὸ τούτου δὲ τοῖ ἔργου, και του προτέρου τούτων το ἐργάσαντο αἱ γυναῖ- 20 κες, τοὐς ἄμα Θόαντι ανδρας σφετέρους ἀποκτείνασαι, νενόμισται ἀνὰ τὴν ' Ελλάδα - σχέτλια ἔργα πάντα Λεμνια καλέεσθαι. CXXXIX. ' Αποκτείνασι δε τοῖσι Πελασγοῖσι τούς σφετέρους παῖδάς τε καὶ γυναῖκας, ουτε γη καρπὸν ἔφερε, ο τε γυναικiς τε καὶ ποῖμναι ομοίως ἔτικτον καὶ πρὸ του. πιεζόμενοι δὲ λιμω ra καὶ ἀπαιδίη, ἐς Δελφούς ἔπεμπον, λύσιν τινὰ αἰτησόμενοι των παρεόν-5 των κακων. ἡ δὲ Πυθίη σφέας εκέλευε 'Αθηναίοισι δίκας διδόναι ταύτας τὰς αν αὐτοὶ 'Aθηναδει δικάσωσι. ῆλθόν σε δὴ ἐς σὰς Ἀθηνας οἱ Πελασγοὶ, καὶ δίκας ἐπαγγέλλοντο βουλόμενοι διῖ ναι παντὸς τού αδικήματος. ' Αθηναῖοι δε ἐν πρυτανηυ κλίνην στρώσαντες ως εἶχον κάλλιστα, καὶ τράπεζαν ἐπιπλέην ἀγα-IO θων πάντων παραδεντες, ἐκέλευον τοῖς Πελασγοῖς την χώρην σφίσι παρα3ιδόναι οἴτω εχουσαν. οἱ δε Πελασγοὶ μολαζόντες, εἶπαν 'Eπεὰν βορέη ανέμου αὐτημερὸν νηυς ἐξανύση ἐκ της ὐμετέρης ἐς τὴν ἡμετέρην, τότε παραδώσομεν. Toῖτο εἶπαν, ἐπιστάμενοι τούτο εἶναι αδύνατον γενέσθαι' ἡ γὰρ ' Αττικὴ πρὸς

I 5 νότον κέεται πολλὸν της Λῆμνου. CXL. Τότε μὲν τοσαῖτα. ἔτεσι δε κάρτα πολλοῖσι ἴσσερον

οισι, Μιλτιάδης ὀ Κίμωνος, ἐτησιέων ἀνέμων κατεστηκότων, νηt κατανύσας ἐξ 'Ελαιοῖντος τοῖ ἐν Xερσονήσω ἐς Λῆμνον, προηγό-5 ρευε ἐξιέναι εκ τῆς νεσου τοῖσι Πελασγοῖ ι, ἀναμιμνήσκων σφέας τὸ χρηστηριον τὸ οὐδαμα ελπισαν σφίσι οἱ ΙΠελασγοὶ ἐπιτελέεσθαι. 'Hφαιστιέες μέν νυν ἐπείθοντο' Μυριναῖοι δὲ, οὐ συγγινωσκόμενοι εἶναι την Xερσόνησον ' Αττικὴν, ἐπολιορκέοντο, ἐς ο καὶ αὐτοὶ παρέστησαν. ουτω δὴ τὴν Λῆμνον ἔσχον ' Αθηναju τε καὶ Μιλτιάδης.

120쪽

1. ἘΠEr ΔΕ' η ἀγγελίη ἀπίκετο περὶ της μάχης της ἐν

Μαραθωνι γενομενης παρὰ βασιλέα Δαρελν τον' Υστάσπεος, καὶ πρὶν μεγάλως κεχαραγμένον τοῖσι ' Αθηναίοιs διὰ νην ἐς Σάρδις ἐσζολην, καὶ δη καὶ τότε πολλp τε δεινότερα ἐποίεε, καὶ μαλ-5 λον ωρμητο στρατεύεσθαι Mia την 'Eλλάδα. καὶ αὐτίκα μεν ἐπηγγέλλετο, πέμπων αγγέλους κατὰ πόλις, ἐτοιμάζειν προ- σιὴν, πολλω πλέω ἐπιτάσσων ἐκάστοισι η πρότερον παρεῖχον, καὶ νέας τε, καὶ ἰππους, καὶ σῖτον, καὶ πλοια. τουτων δὲ περιαγγελλομένων, ἡ 'Ασίη ἐδονέετο ἐπὶ τρία ἔτεα, καταλεγομένων τε 10 των ἀρίστων, ως ἐπὶ την ' Ελλάδα πρατευσομένων, καὶ παρασκευαζομένων. τετάρτω δε ετεῖ Αιγύπτιοι, υπὸ Καμcύσεω δουλωθέντες, απέστησαν απὸ Περσέων. ἐνἄαύτα δη καὶ μa ον ωρμητο καὶ ἐπ' ἀμφοτέρους στρατεύεσθαι. Ir. Στελλομένου δὲ Δαρείου ἐπ' Αἴγυπτον καὶ 'Aθηνας, των

παίδων αὐτοῖ στάσις ἐγένετο μεγάλη περὶ της ἡγεμονίης' ως δεῖ μιν, ἀποδέξαντα βασιλέα, κατἁ τὸν Περσέων νόμον, οὐ στρα θεσθαι. ησαν Υἁρ Δαρείου, καὶ Πωρον η βασιλευσαι,5 γεγονότες τρεῖς παχες ἐκ της προτέρης γυναικὸς, Γω θεω Θυγατρός καὶ βασιλεύσαντι, ἐξ 'Ατόσσης της Κύρου ἔτεροι τέσσερες. των μεν δη προτέρων ἐπρέαευε 'Αρωζαζάνης των δὲ ἐπιγενομένων, Rhξης. ἐόντες δε μητρὸς οὐ της αυτης, ἐστασίαζον Ο μεν ' Aρταζαζάνης, κατότι πρεαύτατός τε εἴη παντὸς του γε-lOνου, καὶ ἔτι νομιζόμενα εἴη πρὸς πάντων ἀνθρώπων, τὸν 'εαὐ-