Historikōn logoi 9 epigraphomenoi mousai

131쪽

ἀνασχησειν' ως καὶ μέγας καὶ πολλὸς ἐγένεο ἐν ὀλίγου χρώμ

οἴσω καὶ ταπεινὸς ὀπίσω κατὰ τάχος ἔσεαι.VXV. Ηἐρξης μεν, περιδεὴς γενόμενος V οψει, ἀνά τε ἔδραμεεκ της κοίτης, καὶ πεμπει ἄγγελον επὶ 'Αρτάζανον καλεοντα. ἀπικομένW δέ οἱ ἔλεγε Hέρξης τάδε 'Aρτάζανε, ἐγὼ τὸ πα- ραυτίκα μεν ουκ ἐσωφρόνεον, εἴπας ἐς σε μάταια ἔπεα χρηστης - εἴνεκα συμcουλίης' μετὰ μέντοι οὐ πολλὸν χρόνον μετέγνων, 5 εγνων δε ταὐτά μοι ποιητέα εόντα τὰ α μεθηκαα ουκων δυνατός τοι εἰμὶ ταύτα ποιεειν βουλόμενος' τετραμμένω γὰρ δὴ καὶ μετεγνωκότι ἐπιφοιτων ἔνειρον φαντάζεται μοι, ουδα- αως συνέπαινον ἐὸν ποιεειν με ταύτα' νυν δὲ καὶ διαπελησαν - οἴχεται. εἰ ων θεός ἐστι ὁ ἐπιπεμπων, καί οἱ πάντως ἐν ἡδονη Io ἐστι γενεσθαι στρατηλασίην επὶ την 'Eλλάδα, ἐπιπνησεται καὶ σοὶ τώυri τουτο ἔνειρον, ομοίως καὶ ἐμοὶ ἐντελλόμενον. εὐρίσκω δε ωδε αν γινόμενα ταῖτα, εἰ λάζοις την ἐμην σκευην πῶσαν, καὶ ἐνδύς, μετὰ τουτο ηοιο ἐς τὸν ἐμὸν θρόνον, καὶ - ἔπειτα ἐν κοίτη U ερο κατυπνώσειας. xvI. Hερξης μεν ταὐτά οἱ ἔλεγε 'Αρτάζανος δε ου πρά- οἱ κελεύσματι πειθόμενος, οἷα ουκ ἀξιεύμενος ἐς τὸν βασι- ληῖον Θρόνον ιζεσθαι, τῆλος ως εναγκάζετο, εἴπας τάδε, ἐποίεε τὸ κελευόμενον. L. Ισον ἐκεῖνο, ω βασιλευ, παρ ἐμοὶ κέκριται, φρονέειν τεμ ευ, καὶ λέγοντι χρηστὰ ἐθέλειν πείθεσθαι' - σε καὶ ἀμ- φότερα περιηκοντα, ἀνθρώπων κακων ὁμιλίαι σφάλλουσι' κα- τά περ την πάντων χρησιμωτάτην ἀνθρώποισι θάλασσαν πνεύ- ματά φασι ἀνεμων ἐμπίπτοντα, ου περιορφν φύσει τ' ἐωυτης Sμ χρησθαι. ἐν δὲ, ἀκούσαντα πρὸς σεῖ κακως, οὐ τοσοῖτο εδακε λυπη, ἴσον, γνωμέων δύο προκειμενέων Πέρσησι, της μεν, ἴριν αὐξανούσης, της δὲ, καταπαυούσης, καὶ λεγούσης ως κακὸν εἴη διδάσκειν την ψυχην πλεον τι δίζησθαι αἰεὶ ἔχειν του παρεόντος τοιουτέων προκειμενεων γνωμἐων, ὁτι την σφαλερω- IO τέρην σεωυ τε καὶ Πέρσησι ἀναίρεο.β. Nυν ων, επειδη τέτραψαι ἐπὶ την ἀμείνω, φης τοι, - μετιέντι τὸν επ' 'Eλληνας στόλον, ἐπιφοιταν ἔνειρον, Θεοῖ τινος - πομπη, ουκ ἐωντά σε καταλύειν τον στόλον. ἀλλ' ουδὲ ταλά ἐστι, ω πω, Θεῖα. ενύπνια γὰρ - ἐς ἀνθρώπους πεπλανημένα, τοιαῖτα ἐστι ά ά σε ἐγω διδάξω, ἔτεσι σευ πολλοῖσι πρεKὐτε- S

132쪽

νειράτων, τά τις ἡμερος φροντίζει ημεῖς δε τας πρὸ του ἡμερας

- ταύτην την στρατηλασίην καὶ τὸ κάρτα εἴχομεν μετὰ χὐρας. f. - Εἰ δὲ ἄρα μη εστι τουτο τοιούτο οἷον εγῶ διαιρεω, ἀλ- λά τι του Θεοῖ μετεχον, σὐ παν αυτὸ συλλαζών εἴρηκας φα- νε- γἁρ δη καὶ φοὶ ως καὶ σοὶ διακελευόμενον. φανῆναι δε ούδὲν μαλλον μοι οφείλει εχοντι την σεν εψητα, η ου και την5 . in οὐδέ τι μαλλον εν κοίτη τη ση ἀναπαυομενω, η ου και- εν '' εἴπερ γε καὶ αλλως εθέλει φανηναι. ob γὰρ δὴ ἐς τοσοῖτό γε ευηθείης ἀνήκει τουτο, ὁ τι δη κοτε εστι τὸ επιφαι-- νόμενόν τοι ἐν ἴπνου, ἄστε δόξει, εμε ορῶν, σε εἶναι, εσθῆτι τεκμαιρόμενον. ει δε εμε μεν εν οὐδενὶ λόγω ποιήσεται,10 οὐδε αξιώσει επιφανηναι, ουτε ξν την φὴν ἐσθῆτα εχω, ἀτε ην την σεν, σε δὲ επιφοιτῆσει, τουτο ηδη μαθητεον εστί. ει γὰρ δη επιφοιτήσειε γε συνεχεως, φαίην αν καὶ αυτὸς Θεὰν εἶναι. si δε- σοι ουτω δεδόκηται γίνεσθαι, καὶ ουκ οἷά τε αὐτὸ παρατρέψαι,

- ἀλλ' εδη δεῖ εμε εν κοίτη νη v κατυπνῶσαι, φέρε, τούτων εξ15 εμεῖ ἐπιτελευμένων, φανήτω καὶ φοί. μεχρι δε τούτου, τp παρεούση γνώμη πρήσομαι. XVII. Τοσαῖτα εἴπας 'Αρτάζανος, ἐλπίζων Hειξεα ἀπο- δεξειν λεγοντα οὐδεν, εποίεε τὸ κελευόμενον. ενδυς δε την Hέρξεω εσδητα, καὶ ἐζόμενος ες τὸν βασιλεῖον Θρόνον, ὼς με- ταύτακοῖτον εποιεετο, ῆλθε οἱ κατυπνωμενου τὼυτὸ ἴνειρον τὸ καὶ πα-5 ρα Hερξεα εφοίταμ μερστὰν δε τοῖ 'Αρταζάνου, εἶπε τάδε - Αρα si δὴ κεῖνος εἶς ὁ ἀποσπεύδων Hερξεα στρατεύεσθαι επὶ σην' Ελλάδα, ῶς δὴ κηδόμενος αυτοῖ ; ἀλλ' ουτε ες τὸ με-

τεπειτα, οἴτε ες τὸ παραυτίκα νῖν καταπροιξεαι ἀποτρέπων τὸ χρεὸν γενεσθαι. Hερξεα δε - δει ἀνηκουστεοντα παθεειν, Io αύτω εκείνου δεδηλωται. xviri. Ταῖσά τε δὴ ἐδόκεε 'Aρτάζανος τὸ ονειρον ἀπειλεειν, καὶ θερμοῖσι σιδηρίοισι εκκαίειν αυτοῖ μελλειν τοῖς οφθαλμούς.

καὶ ις, ωcώσας μεγα, ἀναθρώσκει καὶ παριζόμενος Rερξη, ὼς την ἴψιν οἱ σοῖ ενυπνίου διεξηλθε ἁπηγεόμενος, δεύτερά οἱ 5 λεγει τάδε ' δε μεν, ω βασιλεῖ, ita ανθρωπος ἰδὼν η

- πολλά τε καὶ μεγάλα πεσόντα mηγματα bπὸ ἡσσόνων, ουκ εων σε τὰ πάντα τη ἡλικίη εἴκειν' ἐπιστάμενος ῶς κακὸν εἴη - τὸ πολλῶν επιθυμεειν, μεμνημενος μεν τον επὶ Mασσαγετας

133쪽

Κύρου στόλον ως επρηξε, μεμνημενος δε καὶ Hν -' Αιθίοπας τού Καμcύσεω, συσυατευόμενος δε καὶ Δαρείου επὶ Σκύθας IO επιστάμενος ταύτα, γνώμην εἶχον, ἀτρεμίζοντά σε μακαριστὸν Γἶναι πρὸς πάντων ανθρώπων. ἐπεὶ δε δαιμονίη τις γίνεται ὀρ- μη, καὶ Ελληνας, ως εοικε, φθορε τις καταλαμωνει Βεελα-- τος, εγῶ μεν καὶ αυτὸς τράπομαι, καὶ την γνώμην μετατίθε- μαι. α δε σήμηνον μεν Πέρσησι - εκ του Θεού πεμπόμενα, IS

χρησθαι δε κέλευε τοῖσι ἐκ σεο Ηώτοισι 'οειρημενοισι ες mi νεε παρασκευήν' ποίεε δε ούτω, οκως, σου Θεοῖ παραδιδόντος, νων σῶν ενδεήσει μηδεν. Τούτων λεχθεντων, ενθαύτα επαμεντες

τ' ἔψει, ως ωθη εγενετο τάχιστα, Ηἐρξης τε μερετίθετο σαλσα Πέρσησιε καὶ 'Αρτάζανος, ὁς πρότερον ἀποσπεύδων μούνος 2O ἐφαίνετο, τότε επισπεύδων φανερὸς εν. XIX. 'Ωγημενου δε αρξη στρατηλατεειν, μετὰ ταύτα τρίτη o ψις ἐν ύπνF εγενετο, την οι μάγοι εκνναν ἀκούσαντες piρειν σε επὶ πἁσαν γην, δουλεύσειν τε οἱ πάντας ἀνθρώπους. ἡ δεἰ ψις ην ἡδε. ἐδόκεε ο αρξης ἐστεφανῶσθαι ελαίης Θαλλ

απὸ δὲ της ελαίης τοὐς κλάδους γην -σαν επισχεν μετὰ δ' Sἀφανισθηναι περi V κεφαλη κείμενον τὸν στεφανον. κρινάντων δὲ ταύτη των μάγων, Περσέων τε των συλλaχθεντων αὐτίκα πας ἀνην ες την ἀρχὴν την εωυτοῖ ἀπελάσας, εἶχε προθυμίην - νεπὶ τοῖσι εἰρημένοισι, Θελων αυτὸς εκαστος τὰ προκείμενα δῶρα λαζεν καὶ Hέρξης σου στρατοῖ ούτω επάγερσιν ποιεεται, χῶρον Ιοπάντα ερευνῶν της ηπείζου. xx. ' Απὸ γ' Αἰγυπτου ἁλώσιος, επὶ μεν τέσσερα ετεα πλήρεα παραρτεετο στρατιήν τε καὶ - πρόσφορα τη στρατιη' πεμ- προ δε ετεῖ ἁνομενου ἐστρατηλάτεε χειρι μεγάλη πλήθεος. στόλων γαρ, των ημεῖς ἴδμεν, πολλW δη μεγιστος οἶτος πενευ' ίστε μητε ρὸν Δαρείου τὸν επὶ Σκύθας παρὰ τοῖον μηδεν φαλ 5νεσθαι, μητε τὸν Σκυθικὸν, οτε Σκύθαι Κιμμερίους διώκοντες, ες την Μηδικὴν χώρην incαλόντες, σχεδον πάντα τὰ ἄνω νης 'Λ-σίης καταστρεψάμενοι ενέμοντο, των εἴνεκεν ὁ στερον Δαρεδες ετιμωρέε ' μήτε κατὰ τὰ λεγόμενα τον 'Arρειδiων ες Ιλιορομετε ρὸν Μυσῶν τε καὶ Τευκρῶν, ἐν πρὸ rων Πωλῶν γενόμε- IO ν, ον διαειντες ες την Εὐρώπην κατἁ Βόσπορον, τους τε Θρή κας κατεστρέψαντο πάντας, καὶ επὶ τὸν 'Iόνιον πόντον κατεζησαν,μiχρι τε Πηνειοῖ ποταμού τού πρὸς μεσαμ ίης μασαν.

134쪽

11 I

XXI. Αυται αἰ -σαι, καὶ ουδ' ia ετεραι πρὸς ταυτησι γεν μεναι στρατηλασίαι, μίης τησδε ουκ αις. τί γὰρ Ουκ ηγαγεεκ νης ' Ασίης εθνος επὶ τὴν Ἐλλάδα Σερξης ; κοῖον δε πινόμενόν

μιν ἴδωρ ουκ επελιπε, πλην των μεγάλων ποταμων; οι μεν γαρ 5 νεας παρείχοντο, οἱ δε ες πεζὸν ετετάχατο, τοῖσι δε ἴππος προ ετετακτο, τοῖσι δε ἱππαγωγὰ πλοια, ἁμα στρατευομενωσι' τοῖσιδε ες εις γεφύρας μακρἁς νεας παρέχειν' τοῖσι δε σῖτά τε καὶ νεαλXXII. Και τουτο μεν, ως Ποσπταισάντων των πρώτων περι

5δαποὶ της στρατιης' διάδοχοι δ ἐφοίτων. ωρυσσον δε καὶ οἰπερὶ τὸν Αθων κατοικημενοι. Βουζάρης δε ὁ Μεγαcάζου, καὶ

'Αρταχαίης ὁ 'Αρταίου, ἄνδρες Περσαι, επεστάτεον του εργου.ο γM Αθως εστι δρος μεγα τε καὶ ουνομαστὸν, ες Θάλασσαν κατηκον, οἰκημενον υπὸ ἁν ίπων. τη δε τελευτρ. ες τὴν ηπειρον τὸ Οορος, χερσονησοειδες τε εστι, καὶ ἰσθμὸς ως δώδεκα σταδίων' πεδίον δε τολο, καὶ κολωνοὶ ου μεγάλοι, εκ θαλάσσης νης ' Aκαμ ων επὶ θάλασσαν την ἀντίον Τορώνης. εν δε τρο ἰσθμω τουτου,ες τὸν τελευτφ ο Αθως, Σάνη πόλις Ἐλλὰς οἴκηται. αἱ δε εντὸς Σάνης, εσω δε του 'Aθω οἰκημεναι, τὰς τότε ὀ Πέρσης νησιώτιδας 15 αντὶ ηπειρωτίδων ωρμητο ποίεελ εἰσὶ αἴδε, Δῖον, 'Ολόφυξος, Ἀ- κρόμον, Θυσσος, Κλεωναί. πόλις μεν αἶται, αἴ τὸν Αθων νεμονται. XXIII. Ωρυσσον δε ωδε' δασάμενοι τὸν χωρον οι βάρcαροι κατὰ εὐνεα, κατὰ Σάνην πόλιν σχοινοτενες ποιησάμενοr επεὶ δεε γενετο βαθεῖα ἡ διώρυξ, οἱ μεν, κατώτατα ἐστεωτες, ωρυσσον' ετεροι δε παρεδίδοσαν τον Οὐεὶ εξορυσσόμενον χουν αλλοισι κατυ-5 περθε ἐστεωσὶ επὶ βάθρων οἱ δ' αυ ἐκδεκόμενοι, ἐτέροισι, εως ἀπίκοντο ες τοὐς ἀνωτάτω ουτοι δε εξεφόρεόν τε καὶ εξεζαλλον. τοῖσι μεν νυν α λοισι, πλὴν Φοινίκων, καταζ ηγνυμενοι οἱ κρημνοὶ του ορύγματος, πόνον διπλησιον παρεῖχον' ἁτε γὰρ του τε ἄνω στόματος καὶ του κάτω - αυ- μετρα ποιευμενων, ἔμελλέ σφι IO τοιουτο ἀπογεισῖαι. οι δε Φοίνικες σοφίην εν τε τοῖσι αλλοισιεργοισι ἀποδείκνυνται, καὶ δη καὶ εν εκείνω. ἀπολαχόντες γὰρ μόριον ὁσον αυτοῖσι επεcαλλε, ορυσσον, τὸ μεν ἄνω στόμα της διώ- ρ υχος ποιευντες διπλησιον η ὁσον εδει αυτην την διώρυχα γενεσθαι' 'Ocαίνοντος δε του εργου, συνηγον αἰεί κάτω τε δη ἐγίνετο, καὶ

135쪽

εξισοῖτο τοια ἄλλοις τὸ εργον. ἐνθαῖτα δε λειμών ἐσπι, ἴνα σφι Is ἀγορ- τε ἐγίνετο καὶ πρητήριον σῖτος δέ σφισι πολλὸς ἐφοίτα ἐκνης 'Ασίης ἀληλεσμένος. xxiv. πις μὲν ἐμὲ συμcαλλεόμενον ἐθρίσκειν, μεγαλοφροσύνης εἴνεκα αυτὸ Ηἐρξης ὀρύσσειν ἐκέλευε, ἐθέλων τε δύναμιν ἀποδείκνυσθαι, καὶ μνημόσυνα λοέσθαι. παρεὸν γὰρ, μηδένα πόνον λα-cόντας, τὸν ἰσθμὸν τὰς νεας διειρύσαι, ὀρύσσειν ἐκέλευε διώρυχα τη θαλάσση, ε ρος ὼς δυο τριηρεας πλέειν ὀμου ἐλαστρευμένας. 5 τοῖσι δὲ αὐτοῖσι τούτοισι, νοχί περ καὶ τὸ ἴρυγμα, προσετἐτακτο καὶ τὸν Στρυμόνα ποταμὸν ζεύξαντας γεφυρῶσαι. V. Ταῖτα μέν νυν ούτω ἐποίεν παρασκευάζετο δὲ καὶ ὁπλα ἐς τας γεφύρας βύζλινά τε καὶ λευκολίνου, ἐπιτάξας Φοίνιξί τε καὶ Αἰγυπτίοισι καi σιτια τη στρατιη καταζάλλειν, ἔναμὲ λιμ νειε ἡ στρατιὴ, μηδὲ τα -οζύγια ἐλαυνόμενα ἐπὶ την Ἐλλάδα ἀναπυθόμενος δε σοὐς χώρους, καταζάλλειν ἐκέλευε 57να ἐπιτηδεύτατον εἴη, αλλον αλλ' ἀγινέοντας ολκάσι τε καὶ πορθμηιοισι ἐκ της 'Ασίης πανταχόθεν. τὸν δε ἄν πλειστον ἐς Λευκην ' Ακτην καλεομένην της Θρη&ης ἀγίνεον, οἰ δε ἐς Τυρ διζαν την Περινθίων, οἱ δε ἐς Δορίσκον, οἱ δε ἐς ' Hιονα την ἐπὶ Στρυμόνι, οἱ δε ἐς Μακεδονίην διατεταγμένοι. XXVI. 'Eν π δε ο τοι τὸν προκείμενον πόνον ἐργάζοντο, ἐν

τούτW ὁ πεζὸς ἄπας συλλελεγμένος, ἄμα Rhξη ἐπορεύετο ἐς

Σάρδις, ἐκ Κριτάλλων ὀρμηθεὶς των ἐν Καππαδοκίη ἐνθαλα γὰρ ειρητο συλλέγεσθαι πάντα τὸν κατ ηπειρον μελλοντα μααὐ Ηἐρύη πορεύεσθαι στρατόν. ἴς μεν νυν των μάρχων στρα- 5νὸν κάλλιστα ἐσταλμένον ἀγαγών, τα προκείμενα παρὰ βασιλέος ελαζε δῶρα, οὐκ εχω φράσαι' οὐδὲ γαρ ἀρχην ἐς κρίσιν

τούτου πὲρι ελθόντας οἶδα. οἱ δε, επεί τε διαζάντες τὸν Αλυν ποταμὸν, ὼμιλησαν τη Φρυγ', δἰ αυτης πορευόμενοι, παρεγένοντο ἐς Κελαινάς' ἔνα πηγαὶ ἀναδιδοῖσι Μαιάνδρου ποταμοῦ, IO καὶ ἐτέρου οὐκ ἐλάσσονος η Μαιάνδρου, τρο ἀνομα τυγχάνει εὸν Καταρρήκτης, ὸς ἐξ αὐτης της ἀγορης της Κελαινέων ἀνατέλ- λων, ἐς τὸν Μαίανδρον ἐκδιδοῖ ἐν καὶ ὀ τού Σιληνοῖ Μαρσύεω ἀσκὸς ἐν τη πόλι ἀνακρέμαται, τὸν υπὸ Φρυγῶν λόγος εχει υπὸ ' Απόλλωνος ἐκδαρέντα ἀνακρεμασθηναι. XXVII. 'Eν ταύτη τη πόλι -οκατημενος Πύθιος ὁ Α ος, ἁνηρ Λυδὸς, ἐξεινισε την βασιλέος στρατιην -σαν ζεινίοισι με-

136쪽

γίστοισὶ, καὶ αυτὸν Ε ερξεα' Ἀματά τε επαγγελλετο, βουλόμενος ἐς τὸν πόλεμον παρέχειν. ἐπαγγελλομενου δε χρήματα 5 Πυθίου, εἴρετο Δερξης Περσεων τοῖς παρεόντας, τίς τε εὐν ἀνδρῶν Πύθιος, καὶ κόσα ri ματα κεκτημενος, ἐπαγγελλοιτο ταῖ- m. οι δε εἶπαν 'sa βασιλεῖ, οἶτός ἐσπι, ις τοι τὸν πατερα Δαρεῖον ἐδωρήσατο τῆ πλατανίστω τη χρυσέη, καὶ ἀμπε-- λω ος καὶ νῖν ἐσπι πρῶτος ἀνθρώπων πλούτου, των ἡμεῖς A10μ δμεν, μετὰ σε. xxVIII. Θωμάσας δε των επέων τὸ τελευταῖον Hέρξης, αυ-

τὸς δεύτερα εἴρετο ΙΠύθιον ὁκόσα οἱ ειη Ἀματα ὀ δε εἶπε - Ω βασιλεῖ, οἴτε σε ἀποκρύψω, οἴτε σκηψομαι τὸ μὴ ειδεναι - την εμεωυτού οὐσίη , ἀλλ' επιστάμενός τοι ἀτρεκεως κατα-5 λέξω. επεί τε γὰρ τάχιστα σε ἐπυθόμην επὶ bάλασσαν κα- ταζαίνοντα την ' Ελληνίδα, βουλόμενός τοι δοῖναι ἐς τὸν πόλε-- μον χρήματα, ἐξεμαθον, καὶ εἶρον λογιζόμενος, ἀργυρίου μεν δύο χιλ άδας ἐούσας μοι ταλάντων, χρυσίου δε τετρακοσίας - μυριάδας στα δων Δαρεικῶν, ἐπιδεούσας εθα χιλιαδεων. Io καὶ τούτοισί σε εγῶ δωρέομαι' αὐτμ δ' ἐμοὶ απὸ ανδραπόδων τε καὶ γεωπεδίων ἀρκεων ἐστι βίος. xxIM ' Ο μεν ταύτα ελεγε' Hερξης δε ἡσθεις τοῖσι εἰρημένοισι, εἶπε Hεῖνε Λυδε, εγὼ ἐπεί τε ἐζῆλθον την ΠερσIδα χύ- ρην, οὐδενὶ ἀνδρὶ συνέμιξα ες τόδε, ὁσπις ηθελησε ξείνια προθεῖ- ναι στρατW τμ εμμ, οὐδε ὁσπις ες ο φιν την εμην καταστὰς,5 αθσεπάγγελτος ἐς τὸν πόλεμν ἐμοὶ ηθέλησε συμζαλεσθαι χο 1- ματα, ε ἔξω σεῖ. α δε καὶ εξείνισας μεγάλως στρατὸν τὸν ἐμὸν, καὶ χρήματα μεγάλα ἐπαγγελλεαι. σοὶ ῶν εγῶ αντὶ αυτῶν γέρεα τοιάδε δίδωμν ξεῖνόν τε σε ποιεῖμαι ἐμὸν, καὶ τὰς τε-- τρακοσίας μυριάδας τοι των πατερων ἀποπλη- παρ ἐμεωυ- Io Np, ὁοὐς τὰς επτἁ χιλιάδας ἔνα μή τοι ἐπιδεεες εωσι αἱ τετρακόσιαι μυριάδες επ- χιλιαδεων, ἁλλ' η τοι ἀπαρτιλο- γ' -' ἐμέο πεπληρωμενη. κεκτησό τε αυτὸς τά περ αυτὸς

εκτήσαο, επίστασό τε εἶναι αιεὶ τοιοῖ ς' ob γάρ τοι ταλα- ποιεύντι, οὐτε ες τὸ παρεὸν, οἴτε ἐς χρόνον μεταμελήσει. XXX. Ταῖτα δε εἴπας, καὶ επιτελεα ποιήσας, ἐπορεύετο αιεὶ - πρόσω. Αναυα δε καλεομενην Φρυγῶν πόλιν παραμειcόμενος,

καὶ λίμνην ἐκ της ἁλες γίνονται, ἀπίκετο ἐς Κολοσσας, πόλιν μεγάλη Φρυγίης, εν τη Λυκος ποταμὸς ες χάσμα γῆς εαά,

137쪽

λων ἀφανίζεται ἔπειτα διὰ σταδίων ως πέντε μάλισM κη 5 ἀναφαινόμενος, ἐκδιδοῖ καὶ ουτος ἐς τὸν Μαίανδρον. ἐκ δε Κολο σέων ὁρμείμενος ο στρατὸς ἐπὶ τοὐς ο ρους των Φρυγων καὶ των Λυδων, ἀπίκετο ἐς Κύδραρα πόλιW ἔνθα στήλη καταπεπηγυῖα, σωθεῖπα δε ὐπὸ Κροίσου, καταμηνύει διὰ γραμμάτων τους οἴρους. xxxI. 'sὶς δε ἐκ της Φρυγίης ἐσέcαλε ἐς την Λυδίην, σχιζομενης της ὀδοῖ, καὶ της μεν ἐς ἀριστερὴν, επὶ Καρίης φερούσης, της δε ες δεξιὴν, ες Σάρδις, τη καὶ πορευομενW διαζῆναι τον Μαίανδρον ποταμῶν πῶσα ἀνάγκη γίνεται, καὶ ἰεναι παρὰ Καλ-λά ζον πόλιν, εν τη ἄνδρες δημιοεργοὶ μέλι ἐκ μυρίκης τε καὶ 5 σού ποιεῖν ταύτην ἰων ὁ Ηἐρξης τῆν οδὸν, εἶρε πλατάνιστον, την κάλλεος εῖνεκα δωρησάμενος κόσμF χρυσεμ καὶ μελε-

XXXII. 'Απικόμενος δε ες Σάρδις, πρωτα μεν ἀπεπεμπε κῆ- ρυκας ες την Ἐλλάδα, αἰτήσοντας γην τε καὶ ὐδωρ, καὶ προερέοντας δεῖπνα βασιλεῖ παρασκευάζειν' πλὴν ουτε ες Ἀθήνας,ουτε ες Λακεδαίμονα ἀπεπεμπε επὶ γης ἀτησιν, τη δε αλ πάντη. τωνδε δε εδεκα τὸ δεύτερον ἀπεπεμ ε επὶ γην τε καὶ 5ῖδωρ ὁσοι πρότερον οὐκ ἔδοσαν Δαν, πέμψαντι, τούτους πάγχυ εδόκεε τότε δείσαντας δώσειρο βουλόμενος ων αυτὸ τουτο ἐκμαθεῖν ἀκριζως, ἔπεμπε. μετὰ δε ταλα, παρεσκευάζετο ως ελων ες Αζυδον. XXXIII. Oι δε εν σού τὸν 'Eλλεσποντον ἐζεύγνυσαν εκ ς' Ασίης ἐς την En ην. ἔστι δε τῆς Xερσονήσου της εν 'Eλλησπόν- , Σηστοῖ τε πόλιος μεταξύ καὶ Μαδύτου, ἀκτὴ τραχέα ἐς Θάλασσαν κατεκουσα, 'Aciap καταντίον ἔνθα μετὰ ταλα, χρεννύστερον οὐ πολλλ επὶ πινθίππου σου 'Aρίφρονος στρατηγοῖ ' Α- sθηναίων, Ἀρταύκτην ανδρα Πέρσην λαζόντες Σηστοῖ ὐπαρχον,ζωντα πρὸς σανίδα προσδιεπασσάλευσαW δς καὶ ἐς του Πρωτεσίλεω τὸ ἱρὸν ἐς 'Eλαιούντα ἀγινεόμενος γυναῖκας, ἀθεμιτα ἔρδεσκε. XXXIV. 'Eς ταύτην ων την ἀκτὴν se 'Acύδου ὁρμεώμενοι, ἐγεφύρουν τοῖσι προσεκεετο, τὴν μεν λευκολίνου Φοίνικες, τηνδ' ετέρην τὴν βυζλίνην ωγύπτιοι. ἔστι δε επ- ωάδιοι ἐξ 'Acύδου ἐς τὴν ἀπαντίον. καὶ δὴ εζε μενου τοῖ πόρου, ἐπιγενόμενος χειμῶν μεγας, συνέκοψέ τε ἐκεῖνα πάντα καὶ διέλυσε. xxxv. 'sὶς δ' ἐπύθετο Rέρξης, δεινὰ ποιεύμενος, τὸν 'Eλ-

138쪽

κατεῖναι ες τὸ πελαγος πεδέων ζεῖγος. ρδη δε ηκουσα ῶς καὶ στιγεας ἄμα τούτοισι ἁπεπεμψε στίξοντας τὸν Ἐλλησποντον.5 ενετελλετο δη ῶν ραπίζοντας, λέγειν βάρζαρά τε καὶ ἀτάσθαλα- in πικρὸν ἴδωξ, δεσπότης τοι δίκην επιτιθεῖ τηνδε, ἔτι μιν ηδί- κησας, οὐδεν πρὸς εκείνου ἄδικον παῖόν. καὶ βασιλεῖς μεν Rhζης διαcησεταί σε, ην τε σύ γε βούλη, ην τε μη. σοὶ δε- κατὰ δίκην ἄρα οὐδεὶς ἀνθρώπων Bὐει, ὼς εόντι δολερμ τε καὶ ao ἁλμυρῖ ποταμώ ' Πν τε δὴ Θάλασσαν ἐνετελλετο τούτοισι ζημιοῖν, καὶ των επεστεώτων τη ζεύξι του Ἐλλησπόντου ἀποταμεῖν τὰς κεφαλάς. XXXuI. Καὶ οἱ μεν ταλα εποίεον τοῖσι προσεκεετο αὐτη η

ἄχαρις πιμη. τὰς δε ἄλλοι ἁρχιτεκτονες εζεύγνυσαr εζεύγνυσαν

δε Aδε. πεντηκοντέρους καὶ τριηρεας συνθεντες, υπὸ μεν την πρὸς νου Εὐξείνου Πόντου ἐξηκοντά τε καὶ τριηκοσίας, υπὸ δε την5 ετέρην τεσσερεσκαίδεκα καὶ τριηκοσίας, του μεν Πόντου επικαρσίας, του δε 'Eλλησπόντου κα- ρόον, δα ἀνακωχεύη τὸν

τόνον των ἔπλων. συνθεντες δε, ἀγκύρας κατηκαν περιμηκεας, ως μεν πρὸς του Πόντου της ετερης, των ἀνεμων εἷνεκεν των ἔσωθεν εκπνεόντων, της δε ετέρης της πρὸς εσπερης τε καὶ του IO AIγαίου, ευρου τε καὶ νότου εῖνεκα. διεκπλοον δε λόφαυσιν κατελιπον των πεντηκοντέρων καὶ τριχοῖ, ἴνα καὶ ες τὸν Πόντονεχ' ὁ βουλόμενος πλεειν πλοίοισι λεπτοῖσι, καὶ εκ του Πόντου εξω. ταύτα δε ποιησαντες, κατετεινον εχ γης στρεcλοῖντες ἔνοισι

ξυλίνοισι τα ὁπλαρ οὐκετι χωρὶς εκάτερα τάξαντες, αλλὰ δύο 15 μεν λευκολίνου δασάμενοι ες ἐκατέρην, τέσσερα δε των βυζλίνων. παχύτης μεν ην ἡ αύτη καὶ καλλονὴ, κατὰ λόγον δε ην -- ιθεστερα - λίνεαρ του τάλαντον ὁ πηχυς ε κε. επειδη δε γεφυρώθη ο πόρος, κορμοῖς ξύλων καταπρίσαντες, καὶ ποιησαμτες ἴσους της σχεδίης τμ εχεῖ κόσμου επετίθεσαν κατύπερθε των Io ὁπλων τοῖ τόνου- Θέντες δὲ ἐπεξης, ενθαῖτα αυτις επεζεύγνυον. ποιησαντες δε ταλα, ἴλην επεφόρησαW κόσμW δε θέντες καὶ τηνῖλην, γην επεφόρησαW κατανάξαντες δε καὶ την γην, φραγμὸν παρείρυσαν ενθεν καὶ ενθεν, ἔνα μὴ φοcεηται - υποζύγια την Θάλασσαν μεραροῦντα, καὶ οι I. XXXVII. Ἐς δε τά τε των γεφυρέων κατεσκεύαστο, καὶ τὰ

περὶ τὸν Λθων, οἴ τε χυτοὶ περὶ τὰ στόματα της διὰυχος, a

139쪽

τῆς iηχίης εἴνεκεν ἐποιήθησαν, ἴνα μὴ πίμπληται τὰ ωματα τού ορύγματος, καὶ αυτὴ ἡ διώρυξ παντελέως πεποιημένη ἄγγελτο ἐνθαῖτα χειμ σας, ἄμα N ἔαρι παρεσκευασμένος ὁ 5 στρατὸς ἐκ των Σαρδίων ωρματο ἐλων ἐς Αζυδον. ωρμημένφ δέ οἱ ὀ ἡλιος ἐκλιπων την ἐκ του οὐρανοῖ ἔδρην, αφανὴς ῆν, ουτ ἐπινεφέλων ἐόντων, αἰθρίης τε τὰ μάλιστα' αντὶ ἡμέρης τε νῖξεγένετο. ιδόντι δὲ καὶ μαθόντι τοῖτο τp Hέρξη ἐπιμελὲς ἐγένετο καὶ εἴρετο τοῖς μάγους ri Θελοι προφαίνειν ri φάσμα. οἱ Io δὲ ἔφραζον ῶς, 'Eλλησι προδεικνυει ὀ bεός ἔκλειψιν των πολίωρολέγοντες, ἡλιον ειναι Ἐλλήνων προδέκτορα, σελήνην δὲ, σφέων. πυθόμενος δὲ ταυτα ὀ Eέρξης, πιριχαρὴς ἐων ἐποιέετο τὴν ἔλασιν. xxxvIII. Ἐς δ' ἐξήλαυνε τὴν στρατιὴν, Πύθιος ὁ Λυδὸς, καταρρωδήσας es ἐκ τοῖ οθρανοῖ φάσμα, ἐπαρθείς τε τοῖσι δω- ρεμασι, ἐλθων παρἁ Ηἐρξεα, ἔλεγε τάδε in δέσποτα, αε-- σαις αν τι τεῖ βουλοίμην τυ ν, es σοὶ μὲν ἐλαφρὸν τυγχάνει

ἐὸν bπουργῆσαι, ἐμοὶ δὲ μέγα γενόμενον Ηἐρξης δὲ παν sμαλλον δοκέων μιν υηἴσειν ἡ Η ἐδεήθη, ἔφη τε ὐπουργήσειν,

καὶ διαγορεύειν ἐκέλευε μευ δέοιτο. ὀ δὲ, ἐπεί τε ταύτα λουσε, ἔλεγε Θαρσήσας τάδε in δέσποτα, τυγχάνουσί μοι παῖδες

ἐόντες πέντε, καί σφεας καταλαμζάνει πάντας ἁμα σοὶ στοα-- σεύεσθαι ἐπὶ τὴν 'Eλλάδα. α δὲ, ω βασιλεῖ, ἐμὲ ἐς τόδε ἡ- Io

λικίης ἡκοντα οἰκτείς ς, των μοι παιδων ἔνα παράλυσον τῆς - στρατηὰς, τον 'εαυτατον, ἔνα αὐτοῖ τε ἐμεῖ καὶ των χρη-

μάτων fi μελεδωνός τοῖς δὲ τέσσερας ἄγευ ἀμα σεωυτφ'

καὶ πρήξας τὰ νοέεις, νοστήσειας ὀπίσω. xxx IX. Κάρτα τε ἐθυμώθη ὁ Ηἐρξης, καὶ ἀμείζεται τοῖσδε in κακὲ ἄνθρωπε, σύ ἐτόλμησας, ἐμεῖ στρατευομένου αὐτοῖ ἐπὶ τὴν 'Eλλάδα, καὶ ἄγοντος παῖδας ἐμοὐς καὶ ἀδελφεοῖς

καὶ οἰκηίους καὶ φίλους, μνεσασθαι περὶ σέο παιδός' ἐων ἐμὸς δουλος, τὸν Uῆν πανοικίη αὐτῆ γυναικὶ συνέπεσθαu; ευ 5 νῖν τόδ' ἐξεπίστασο, ως εν τοῖσι ωσὶ των ἀνθρώπων οἰκέει ὁ Θ μός' ἶς χνηστὰ μὲν ἀκούσας, ἀμιος ἐμπιπλέει ri σωμα' bπεναντία δὲ τούτοισι ἀκούσας, ἀνοιδέει. με μέν νυν πησταμ ποιήσας, ετερα τοιαυτα ἐπηγγέλλεο, εὐεργεσίησι βασιλέα οὐ- καυ σεαι υπερζαλέσθαι επεί τε δὲ ἐς τὸ ἀναιδέσειον Io

ἐτράπευ, τὴν μὲν ἀξίην οὐ λάμψεαι, ἐλάσσω δὲ τῆς ἀξίης. ri μεν γὰρ καὶ τοῖς riσσερας των παίδων ἰύεται τὰ ξείνια

140쪽

του δὲ ἐνὸς, του περιεχεαι μάλιστα, τη U ζημιώσεαι.

Ἐς δὲ ream. ιπεκρίνατο, αὐτίκα ἐκελευε τοῖσι προσετετακτο 15 ταυτα πρησσειν, των Πυθίου παίδων ἐξευρόντας τον 'εαύτατον,

μεσον διαταμεν διαταμόντας δε, τα ἡμίτομα διαθεῖναι, τὸ

μὲν ἐπὶ δεξιὰ νης ὀδοῖ, τὸ δε επ' ἀριστερὰ καὶ ταύτη διεξ

ιεναι τὸν στρατόν.

XL. Ποιησάντων δὲ τούτων τοῖτο, μετὰ ταῖτα διεξηιε ὀ μρατός. ἡγέοντο δε πρῶτοι μεν οἱ σκευοφόροι τε καὶ - υποζύγια μετὰ δὲ τούτους, στρατὸς παντοίων ἐθνεων ἀναμiξ, ού διακεκρι- μενοι τη δὲ bπερημίσεες ησαν, ἐνθαῖτα διελάλειπτορ καὶ οὐ 5 συνέμισγον οἶτοι βασιλίZ προηγεῖντο μεν δη ἱππόται χίλιοι, ἐκ Περσεων πάντων ἀπολελεγμένοr μετα δὲ, αἰχμοφόροι χίλιοι, καὶ οἶνοι ἐκ πάντων ἀπολελεγμενοι, τὰς λόγχας κάτω ἐς την γην τρέψαντες μετὰ δὲ, ἱροὶ Nισαῖοι καλεύμενοι ἴσποι δέκα, κεκοσμημένοι ως κάλλιστα. Νι-ῖοι δὲ καλέονται ἴπποι επὶ 106υδε. ἔ- πεδίον μεγα της Μηδικης ἀνομά ἐσπι Νίσαιο τοὐς ων δη ἴππους τοὐς μεγάλους φέρει τὸ πεδίον τουτο. ἔπισθε δὲ τούτων νων δέκα 7ππων, ἁρμα Διὸς ἱρὸν ἐπετετακτο, τὸ Θ- σοι μεν εἶλκον λευκοὶ οκτώρ οπισθε δὲ των ἴππων εἴπετο πεζ'

ηνίοχος, εχόμενος των χαλινῶW οὐδεὶς γὰρ δη επὶ τουτον τὸν I5 Θρονον ἀνθρώπων ἀναζαίνει. τούτου δὲ ἔπισθεν αυτὸς Ηἐρξης επ' ἄματος ἴππων Νισαί- παραζεζηκε δε οἱ ηνίοχος, τρο οἴ- νομα ην Πατιράμφης, 'Oτάνεω παις, ἀνδρὸς Πέρσεω. XLI. 'Eξηλασε μεν δὴ ούτω ἐκ Σαροίων Hέρξης' μετεκοαλνεαε δὲ, ὁκως μιν λόγος αἰρεοι, ἐκ του ἁρματος ἐς ἁρμάμαξαν. αυτοῖ δε ὀπισθεν αἰχμοφόροι, Περσέων οἱ ἄριστοί τε καὶ γενναότατοι, χίλιοι, κατα νόμον τὰς λόγχας εχοντες. μετὰ δὲ, ἴππος A ἄλλη χιλίη εκ Περσέων ἀπολελεγμεντ με- δὲ τὴν ἶππον, εκτων λοιπῶν Περσέων ἀπολελεγμενοι μύριοι. οἶτος πεζὸς ηr καὶ τούτων χίλιοι μεν επὶ τοῖσι δόρασι ἀντὶ τῶν σαυρωτήρων ροιὰς εἶχον χρυσεας, καὶ πέριξ συνεκληῖον τοῖς ἄλλους οἱ δὲ εἰνακισχίλιοι εντὸς τούτων ἐόντες, ἀργυρέας ροιὰς εἶχον. εἶχον δὲ IO πυσέας ροιὰς και οἱ εἰς την γην τρεποντες τὰς λόγχας, καὶ μηλα οἱ ἄγχιστα επόμενοι Hέ p. τοῖσι δὲ μυρίοισι ἐπετετακτο ῖππος Περσέων μυρίη. μετὰ δὲ την ἴππον διέλειπέ νι καὶJ δύο σταδίους, και επειτα ὀ λοιπὸς ὁμιλος ηῖa ἀναμίξ. XLII. 'Eποιέετο δε τὴν οδὸν ἐκ της Λυδίης ἡ στρατὸς επί τε