Opera quae supersunt

11쪽

VI PRO LEGOMEN A

12쪽

καt hv έρα λόv. tertia manu auus recentissima praecipue in e malleginamim D. II et de somnia lid. II variae lectiones revesoue D- servationes margini adscriptae sunt, passim etiam numeri aluus pyginae editionis principis nilonis innotantur nanc manum Davidis opscnelii esse suspicor v. insta caput de editionidiis . Eandem rexIus formam quam praeuent omnes codices quibus eadein scripta nilonis vel oriam pars eodem Didine descripta traduntur. plano igitur culii Monacensi A congruunt hi codices:

Vaticanes Palatinus graeeus 183, nartaceus saec. XIV, sol 477, in fine mutilus. cs. Stevenson, Codi nim Palat. 1, p. 94. Vaticini gra6ei 380 et 378, naa tace saec. XV.Coistinianus 3 et Vaticanus graecus 174, nartace saec. XVI. quae ratio inter hos codices o Monacensem A intercedat iam 'Vendland Neu videm Fragmente Philo p. 126 reviter indicavit Palatinus 183 o cossicora ipso videtur transcriptus esse. Dat praeterquam quod

in omninus mero consentiunt, verDa viae in Ifine iuri de agriciatura

sol. 332 scrina codicis A adnotavit στέι, et ' βίβλος ἐσφαλμένη 'ν

καὶ ὀ βουλεμ ος κατφορος ἔστω Mi ης ἀμαθίας, eadem eodem loco in Palatino sol. 41b' leguntur a Palatino 183 autem pendent Vaticani380 et 378, lari manu eadem exarati Ioannis nessali Scutariotae, ut testatur sudscriptio codicis Vat. 378 θ et δωρον κα Θεtetαλο ὁ κόπος , unum quasi codicem efficiunt, cuius altera pars Vat. 380 viginti tres

13쪽

VIII PRO LEGOMEN A libros nilonis priores 1-23 altera quindoiani reliquos 24-3M comprenendit namque in Palatino 183 bibliopeo culpa duo quaterniones Ioca intoris mutaverrunt, ut sol 201-208 ea nunc legantur quae ante solia 193-200 collocari debebant sunt autem erui ex libro de piscis mundi 14,3 et σπέρμα περάχου usuu ad 33, 23 νάθους ἐπιπει προστεθέντος) atque eadem confusio in Vaticano 380 reperitur, cuius lilioritis exemplum fidelissimo expressu, quamquam in Palatino error notatus est. porro Coistinianus 3 a Modo Di inurino de ii io s. quae dixi in Philol. Manes. Martim Beria data aes p. 137 suri. in Italia medio sero saeculo XV scriptus, qui viginti tres inros Philonis eosdem continet quos Vaticanus 380 in Dro de op o mundi eandem confusionem prae se seri, ut Dirasorinum exemplo usum esse Vaticano 380 pro certonaberi possiti sicut aut ei vaticani 380 Dator gemellus est Vaticanus 328, ua Coistiniani 43 Vaticanus 174, quo litici Philonis quindecim illi

posteriores continentur. nam ut Ricardus Foerster a me rogatus cossico nuper exaIninato Denignissimo mihi rescripsit, tota specio et forma scripturae Vaticanus 174 cum Coistiniano adeo congruit, ut nullus duduem quin et ipso a Di somno su exaratus et descriptus saticano 378. Praeter eos quos nominavi codices samilia A adnumerandus est codex tio Donianus graecus 74, nartaceus saec. XVII, ubi sol. 1-63 octo primi liliri nilonis περ περiτομης - γύμω ieρῶ αλληIορία ευτερα)exstant eodem rasino alipi in sese excipientes: s. Feio e Battaglini, Cod nass. v. Ottononiani ivliou1eca Vaticana p. 46. denique nocDa odie loco commemorandus est codex Matri tensis inliotnecae academias Ε,i 1 ni storicae s 11 gr. 2 num. 40 signatus, nartaceus anno 1 8

cognitum abeo nisi quae Grauc Marti in libro Notice sommatres des mss. re pagne et de Pori a matrait de Nouvelles Arviora desmismiona scienti rques et litt/ratres tome I p. 13 rettulerunt sed si illa descriptione acturatissima quin colligendum sit codicem ad lamiliam pertinere nullus duDuo complectitur enim nilonis triginta octo dros eosdem eisdemque titulis infimictos atque A sed ordine diverso digestos. indicem subiunxi singulis uris adscridens numeros codicis uncis

15쪽

37 11J. περὶ ἀρω v. 38 1 M. περὶ ἀνδρίας.

uuantopere tituli vel in minutiis cum titulis codicis A conspirent. itaque nihil damni apparatum criticum nostriIn tulisse reclinius, quod ampliorem et accuratiorem codicis notitiam ut nancisceremur non contigii. vix ni in foro ut novi aliquid ex eo cognoscamus sperandum est. I=s odie iraeter Monacensentis unus ni ius familia codex a nodis adninitiis Vsnsto B est Venetus graecus 41 B), narisaesus, larinae quadrratae sol. 360, saeculo XI exaratus, olim Bessarionis cardinalis usculani contulit

Vendland. ordo Dromini discrepat a codice A, tituli plane congratiant. complectitur codex triginta lidros Philonis a librario numeris λόr6ς α - λ' signatos adscripsi num ei os codicis A):

16쪽

d totius codicis B scripturas soran et cum aliis necessitudine certum iudicium nunc quidem serio non alas inest Dioniam ex iuris in no volumino primo editis duos tantum d π o mundi et legum allegoriar unι lib. III tradit, in ceteris inras qualis sit eius memoria accuratius peruuirore nondum licuit in universum tamen no dici posse mini videtur, eodicea B ad codicum miliam A pertinere, sed e codico aliquo descriptum esse multo mendosiore quam is ut o quo codexo fluxu. nititur hoc iudicium comparatione codicis B cum codice A in duodus linetis illi instituta idem conncinatur ea patre lium de ino est Abelis

et Cain quas sola in codice B traditur scilicet opusculo περὶ Ου μίσθωμα πόρνης te et ieρὸ μη προσδέχεσθαι et ituro de visa comitemplativa Quem F. C. Conydeare nuper edidit 0xoni 1895). Alterius classis odicum deteriorum exemplum potissimum est codex diligi φηVenetiis graecus 40 Η), nartaceus, sormae uariae Al. 449, saeculo de odie HXIV scriptus, olim Bessarionis cardinalis. coni ulit Vendland locos dutilos vero anni 1893, uni alio uot dies sinetiis commoror, ipse inspexi. codex ab altera auus docta manu saeculi XV ut videtur tractatus

17쪽

XII PRO LEGO Η ΕΝΑ maliisque locis correctus est pacter minu quattuor solis ossicis quas interciderant sol bb. 56 st 110. 111 suppleta sunt duo quaterisiones perperam collocati sunt, solia nimi9-66 post solia 67-73 compingero debebat intiliopegiis illud solium quod sol. 72 sequitur in numerautilis paginis praeterin una est . continet codex quadraginta sex libros Ρhilonis a thrari α-μr numeratos: 1. Φαωγος περ της Μωυσέος κοσμοποιέας.2. περὶ τῶ δέκα λογίω ἁ κεφάλαiα όμω ala v.

18쪽

23. περὶ Ἀρετῶ fra περ ανδρείας καὶ εὐσεβείας se fortitudine'.

38 39. περὶ μοναρχίας lib. I. II

19쪽

ipso codice H pendent ut in Parisino 33 v. indit . accedit uod textus somni in opusculis illis tradita valde siscrepat ab ea sorina ovana in iuro integro 9. codex exhinat, congyuit vero cum codice Veneto B

Praeter singularem tibi oriani relinem amisiam noc potissimum si Di proprium habet, quod libri de aeret ira Abel et Cain paragrapnos 21-32 p. 210,1 - 215, 20 nutus editionis plane onmittit euntilus locum tantummodo in opusculo e duobus mutulis niloneis conglutinato περὶ το μίσθωμα περvης εἰς et Ieph μὴ προσδέχεσθαι triciit. s. Venviand et entd Fragm. Philo p. 126 exstant autem in inliotnecis per ultinuius familiae codices, quorrum plerisque a novis inspectis quoniam nihil

novi ex iis accrescere intelleximas, omnes excepto uno de quo mox plura auliciendos et ex apparatu critico removendos duximus omnes tu nutus generis codices, quotquot vel inspeximus vel e bivliotnecarum catalogis cognitos nauemus, reviter no loco enumerasse satis nabui. Venetus graecus 39, 1em Dranaceus, sormae maximae sol. 271,

saec. XV, gemellus codicis Η vel ex eo descriptus. Vaticanus graecus 382, nartaceus saec. XV, e codice H descriptus. Vaticano talaunus graecus 311, nariaceus in solio, pag. 899, saec. XV-XVI. continet prima manu exarata p. 1-88M omnia eadem scriptainilone quae codex Η, deinde aliora manu p. 882-899 iiDmini περὶ τω Metovo γμενωv. es. SteVenson, Codd. mss. Massini gr. p. 1ι4. Genuensis Mutioineeae congregationis missionis urDanae 39, nariaceus saeculi XIV exeuntis omnia adem atque in II uadra

tua sex scripta, nilonis id tradita esse per litteras ad ind-landium datas docuit ederico usebio Genuensis. Duouovianus graecus 48, nartaceus sol. 626, saec. XVII. continet quiviraginta quinquo scripta nilonea, mutu in fine opusculum περ etodis ἀναισχυντεῖ Iovαικας cs. Feron o Battaglini, Codd.

mss. ' OttoDon Dibliost Vat. p. 34. Monacensis graecus 124, chari,aceus sorinae maximae, saee. XVI, codice H oscriptus, ut iuramus ipse nis veruis testatus est:

20쪽

tantum libri priores, codex desinit in fine libri τερ αρετῶ fetui περ αυδρείας in ευσεβεια sive de fortitudine λoro M'), ut into

Cunt ossiciosissime ossice inspecto mecum communicavit.

LeeuWardensis 40 olim elicerimus, deinde Claromontanus 199, tum Meermannianus 376), nartaceus saec. XVI, sol. 281 videtur codex conflatus esse e duaDus pariiDus, quariu altera ad classem II pertinens libros 1-9 et 11 - 13 complectitur, altera

περ αυδρείας καὶ υσεδεια καὶ λαvθρωπία καὶ μετανοίας me fortitudinc βίος κατὰ διδασκαλία τελεtωθέντος ' ὀμος δεράρων. περ αρετῶ κetλ. de fortitudine iterum . s. H. Di non Catrilogue de mas greca de tibi des Hi -Baa Centrata furi Bibliothetitsesen. 1887 p. 20. Parisinus graecus 434 olim Regius 225M, nartaceus, formae quadratae sol. 433, ineunte saeculo XV varii maninus scriptus. anno 1529 ex Italia in tutioinecam regiam Fonte Diadensemper venit: s. II. mont Catalogue de mas reos de Fontai-leatip. 372 num. 21. in prima pagina manu Constantini Palaeocappae scripta leguntur haec:

sunt Ioannis Zonarao Annales .codex ad classem II pertinet ac fortasso ex ipso codicem Nili- scriptus est certe in sine libri de Cherutam sol. 2080 adomatque in leguntin veru ὁ παρὰ λχος κουσα et ἔχει και